C2484285 @@@ กลับลูกชาย สุดรัก ภาค 3 มืออันแสนนิ่ม ตาอันแสนวาว @@@ [F4 Forever]

ความคิดเห็นที่ 12

ยายมาต่อแล้วค่ะ

ยายลงมาตามคุณ ก เพราะเครื่องมือเก็บภาพของยาย อยู่กับท่าน

ขณะที่ออกมา เสียงกกรี๊ดดดด สนั่น ดังไปทั่ว Duty Free ยายรีบกลับเข้าไปอีกครั้ง พร้อมกล้อง vdo คุณ ก ช่วยเก็บภาพให้

แต่แป็บเดียวคุณ ก ก็ต้องถูกกันให้ออกไป

ยายยืนมองลูกชายกับเพื่อน ตั้งแต่ 11.50 จนบัดนี้ เกือบ 14.00 แล้ว ลูกก็ยังต้องนั่งจับเจ่า อยู่ในนั้น อาตี๋ เอนบ้าง นั่งบ้าง ทำสีหน้านิ่งสนิท

ส่วนอีกคน ยังยิ้มรื่น ยิ้มหวานตลอด

ทีมงานได้กำลังมาเพิ่มอีกเท่าตัว ทั้ง 2F และอาเสี่ยว ก็ยังพยายามจะออกทางเดิมอีกครั้ง แต่ผลที่สุดก็ต้องยกเลิก สรุปว่าในช่วงที่ยายอยู่ในเหตุการณ์ ได้เห็นการเคลื่อนพล มาที่ประตูนี้ ถึง 3 ครั้ง

และทุกครั้งที่มีการนำปลาหาว ออกมาจากตู้ เพื่อมุ่งหน้าไปประตูเดิม ห่างราว 50 ม. ก็จะถูกสาว ๆ จากวงในนั้นแหละ กรูเข้าไปทุกครั้ง

ผู้ใหญ่ที่เป็นผู้หญิงของการท่า ที่ได้ลงมาช่วยแก้ปัญญหา ถึงกับต้องหันไปดุ คนของท่าน " ไปกันได้แล้ว ถ้าเขาออกไม่ได้ เราจะเสียหายมากนะ" แต่จำนวนคนตรงนั้น ไม่ยอมลดจำนวนลง

ท่ายืนทำตัวเป็นจิ้งจกตีนเหนียวแบบยายก็คงไม่มีปัญหา (เข้าข้างตัวเอง) นี่ปรากฏว่าหลายสิบคน ทั้งคนนอกและคนใน เล่นทำตัวเป็น กิ้งก่า คือกระโดดไวมาก เดียวแผวไป เดี๋ยวแผวมา พร้อมเสียงกรี๊ดดด เสียงเรียกชื่อ Jerry ตลอด มีเรียก Vanness บ้าง ปน ๆ กันไป

ในที่สุด เมื่อกองทัพทั้งหมด มาสมทบกัน ครบครัน ก็อันเชิญพ่อยอดขมองอิ่ม และเพื่อน ออกมาจากตู้ปลา วิ่งออกไปทางประตูด้านตรงข้าม กับฝั่งที่มีข้าศึกกว่าครึ่งพัน บุกยึดพื้นที่อยู่

คือออกทางเดิม ที่วิ่งเข้ามาตอนแรก วิ่งผ่าน Duty Free อีกครั้ง ระยะทางกว่า 100 ม. แล้วก็เลี้ยวซ้ายออกไปข้างร้านชื่อ Pattana เมื่อเข้าไปแล้ว ก็ปิดประตูมีคนคอยเฝ้า ไม่ให้ใครเล็ดลอดไป โล่งใจแทนแล้ว ที่พ้นจากตรงนี้ไปได้ แต่เด็ก ๆ ที่อยู่ข้างนอกเล่า

แต่ละคนเมื่อรู้จากพวก ว่าชวดชมแน่ ก็ร้องไห้กันระงม

น่าเห็นใจ แฟนชั้นดีเป็นที่สุด คนไม่ดีเพียงไม่กี่คน น่าจะไม่ถึงร้อย ที่ชอบความรุนแรง เกิดมาไม่เคยเรียนรู้ความหมายของคำว่า การให้เกียรติกัน

ยายมาพิจารณาภาพ จาก vdo ทีละตอน ได้เห็นผู้ร้ายกลุ่มที่ กระทำการรุนแรง ทำเสมือน Jerry ไม่มีหัวจิตหัวใจ ชัดเจน

ทั้งขณะที่วิ่งตามในงวง และใน Duty Free กว่าจะพ้นมือมาร มาได้ ขนาดการ์ดกันสุดกำลัง ก็ยังได้เห็น มือคนที่ปาดไปถึงแก้มซ้าย บางคนวิ่งเอากล้องช้อนเข้าไปใต้หน้าเขา

ที่ยายเคยออกตัวแทนคนไทย ว่ายายไม่เห็นความรุนแรง เพราะยายอยู่ด้านหลังตัวเขา และมีการ์ด ตัวโตบังไว้บางส่วน เพิ่งมาเห็นชัดถนัดตา ใน vdo โถ ! ลูก โดนซะอ่วมไปจริง ๆ

และเมื่อกี้ที่ยายดูครั้งแรกคิดว่า ลูกชาย ซาบซึ้งเสียงเรียกเขา จนอาจถึงขั้น มีน้ำตา แต่มาดูให้ชัดไม่ใช่ครับ

เป็นท่าเช็ดจมูกแหลมเปี๊ยว ที่มะรุว่าโดนอะไร หรือใครกระแทกเข้าไป ตอนไปอยู่ VIP ถึงมีข่าวออกมาว่า ถึงขนาดเลือดกำเดาไหล

ณ เหตุการณ์นี้เอง ที่ยายเสียดายมาก เป็นเรื่องที่ 2 ที่กลุ่ม จุ้ย อ้าย เหยียน เฉิง ซวี่ ไม่มีโอกาสปกป้อง จุ้ย อ้าย ของตัวให้พ้น เงื้อมือมารไปได้

โกรธ เกลียด คนไทยเถอะลูก ลองทำกันถึงขนาดนี้ แต่เว้นคนที่รักลูกอย่างไม่มีเงื่อนไข ไว้สักกลุ่มหนึ่งนะ

กับทั้งคนไทยส่วนใหญ่ ที่เป็นคนมีมารยาท มีความเกรงใจ และมีความหยิ่ง ในศักดิ์ศรีของตน

และขอให้ หายเจ็บ หายขวัญเสีย กลับมามีสติตรึกตรอง ทบทวนถึงแฟนชาวไทยอีกครั้ง มองถึงกลุ่มที่ มีความรักให้แก่ Jerry โดยเสมอมาและตลอดไป เพราะกลุ่มนี้ มีแต่จะถนอมเจ้า รักเจ้า เชียร์เจ้าตลอดไป ไม่เชื่อก็ลองมาแจกลายเซ็น Solo Album ปลายปีนี้ดูซิ

แม่จะเอาปืนครก คอยยิงพวกมือมาร ให้ราบทีเดียว

แม้ไม่ได้พบ แต่หน้าของ Jerry ก็ยังคงอยู่ในใจพวกเขาตลอดไป

สำหรับยายนั้น รอยยิ้มหวานจ๋อย เห็นฟันเรียงสวยงาม ตาใสแจ๋ว ผิวหน้าละเอียดเนียน จะคงอยู่ในความทรงจำตลอดไป

มีบางคน สงสัยว่า F4 แต่งหน้าอ๊ะป่าว ยายขอยืนยันว่า ไม่มีการลง Make up สักนิดในช่วงการเดินทางแบบนี้ ปากก็ไม่ทา ที่เห็นแดงบ้าง ชมพูบ้าง เป็นที่ฟิล์ม เพราะรูปที่เห็นครั้งนี้ บางรูปปากแดงเชียว บางรูปก็ชมพูจัด แต่ความจริงปากอมชมพู แบบปากเด็กสุขภาพดี ไม่มีลิปติก
และไม่ได้แดงจัดเหมือนในภาพ

ส่วนหน้าอาจใช้แป้งฝุ่นเนื้อละเอียดลบความมันบ้าง แต่ไม่มีรองพื้น เพราะเห็นผิวหน้าใส ละเอียดชัดเจนทั้งสองคน
แต่ถ้าท่านใดได้ใกล้ชิด จนเห็นว่าลงรองพื้น ยายก็ต้องขอโทษ และขอนับถือรองพื้นยี่ห้อนั้น ที่มันละเอียดเนียน กลมกลืนกับผิวหน้าจนแว่นชัด ๆ ของยายมองมะเห็น

ผิวตัวก็ละเอียดนวล แต่ฉงฉานลูกชายผอมไปหน่อย ผมสองคน ค่อนข้างไม่พิถึพิถันนัก ดูเป็นธรรมชาติมาก

ประธาน JBC หลานปิ๊บ มาเล่าให้ฟังภายหลัง ว่าเมื่อเห็นเขาไม่ออกมา ปิ๊บ และทีมงาน JBC รวมคนรัก Ah Cheng ทั้งหลาย ได้ช่วยกันจัดระเบียบ อีกทั้งร้องเพลง F4 กันกระหึ่ม Airport ถือเป็นวันแห่งประวัติศาสตร์ได้

เพราะก่อนหน้านี้ไม่เคยมีหน่วยงานใด กล้าหาญไปขอใช้พื้นที่ ที่นั่นจัด Concert

แต่บัดนี้ จุ้ย อ้าย เหยียน เฉิง ซวี่ และ จุ้ย อ้าย F4 ได้กล้าหาญ ที่จะทำ

เป็นไงบ้างคะ ฝ่ายการท่าดอนเมือง เสียงของพวกเรา
เพราะไหม

ถ้าปรารถนาจะฟังอีก ไม่นานหรอกค่ะ คราวนี้เราจะทั้งร้องทั้งเต้นเลยทีเดียว

เราทุกคนกำลังภาวนาให้มี Mini Concert ที่ดอนเมืองอีก

เพื่อต้อนรับ Concert ใหญ่เต็มรูปแบบ ของ Idol ของเรา

ขอให้ ความทรงจำและบทเรียนครั้งนี้ จงได้รับการบันทึกไว้ในแฟ้ม ความรับผิดชอบของทุกฝ่าย

โดยเฉพาะ YAMAHA และ Fulong การไม่รอบคอบของคุณ ทำให้ Idol คนสำคัญของเรา ต้องระคายเคือง

ระคายเคืองทั้ง ภายนอกและภายใน

จุ้ย อ้าย เหยียน เฉิง ซวี่ แห่งประเทศไทย ขอกล่าวคำว่า " ตุ้ย ปู้ ชวี่" ไปยัง จุ้ย อ้าย เหยียน เฉิง ซวี่ ที่มีอยู่ในทุกภาคพื้น

เรา จุ้ย อ้าย ทุกคน ยังเสียใจไม่หาย และจะเสียใจตลอดไป จนกว่าเราจะได้มีโอกาสพบ Ah Cheng ในประเทศไทยอีกครั้ง ด้วยรอยยิ้ม ที่สดใสเหมือนที่ยิ้มให้แฟน ๆ ที่ HK ในเวลาห่างกัน เพียงไม่มากนัก

ถ้ามีครั้งใหม่ JBC จะไม่ยอมให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย บั๊ย บัยยยย

จากคุณ : ยายอุ๊ดจัง - [ 6 ต.ค. 46 16:05:47 A:202.133.172.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22

Hi !!!!! หลาน ๆ

ยายตั้งใจว่า จะเล่าเรื่องการมาไทยครั้งแรกของลูกชาย เฉพาะในส่วนที่ได้อยู่กะเขา เกือบ 2 ชม. ที่ Airport แต่มีหลานหลายคน ยังใคร่ฟังเหตุการต่อจากนั้น

ซึ่งยายคิดว่ามีหลายคนมาเปิดกระทู้ไว้และได้เล่าอย่างละเอียดแล้ว

ยายก็กลัวว่า คนอ่านจะเบื่อ แต่ปรากฏว่ายังมีผู้อ่านที่น่ารักมาก ๆ ยังติดตามเหตุการณ์ในส่วนของยาย ก็เลยตามมา เล่าต่อ เป็นการสรุปด้วย นะคะ

กะลูกชาย ภาค Unhappy Ending

ตอน พระเอกหนีกลับเมืองจีน เพราะเป็นเด็กอยู่ในโอวาท ของพ่อแม่ [Fulong] ปล่อยให้นางเอกที่เป็นลูกสะใภ้คนไทย ตรอมใจอย่างหนัก

จึงตัดสินใจ ดื่มน้ำ Pepsi ทีเดียวหนึ่งคันรถบรรทุก แล้วควบมอเตอร์ไซค์ รุ่น Switch ยี่ห้อYamaha ที่เพิ่งซื้อมาใหม่เอี่ยม หวังจะไว้ใช้ควบตามคนรัก เธอตั้งใจจะควบตามไปใหถึง HK หรือจะเป็นไต้หวัน จีนใหญ่

แม้สุดหล้าฟ้าเขียว เธอจะดั้นด้นตามเขาให้พบ แต่ อนิจจา !!! พ่อแม่ของเธอ ซึ่งเป็นคนไทย แท้ ๆ เกลียดลูกเขยคนจีน รับไม่ได้ กับเสียงเพลงจีนที่ดังคับบ้าน ยามที่เธอและคู่รักกำลังอยู่ในช่วง Honey Moon ในตอนนั้น

รับไม่ได้ที่ลูกเขยเรียกหาตะเกียบ และชอบนั่งขันเข่า พุ้ยข้าว ในขณะร่วมวงกับครอบครัว

D2T และ หลาน เม เอ๊ย ยายเน่าไปใหญ่แล้ว ช่วยเขกหัวยาย 3 ที เรียกสติกลับคืน

เมื่อรักมีอันต้องเป็นไป เธอตัดสินใจ ควบรถ Switch คันนั้น ดิ่งลงสู่แม่น้ำเจ้าพระยา จากชั้น 20 ห้อง 2033 หน้า รร.ที่พระเอก เคยมาพัก มากินมานอน มาเล่นซ่อนแอบกะเธอ อยู่หลายวัน หลายคืน (คิดถึงช่วงนี่ทีไร น้ำตามันแย่งกันไหลพรวดออกมาทุกที น้ำตาเจ้ากรรม)

และแล้วในที่สุด นางเอก ผู้บูชารัก เหนืออื่นใด ก็จมดิ่งลงสู่ก้นเจ้าพระยา ทั้ง ๆ ที่เจ้าหล่อนว่ายน้ำเก่งกว่าปลา

ในช่วงลมหายใจเฮือกสุดท้ายนั้นเอง เจ้าหล่อนก็เกิดเสียดายชีวิตขึ้น อย่างกระทันหัน

ก็ในเมื่อคนรักของเธอยังรักแม่ เชื่อฟังแม่ของเขามากมาย ไยเธอจะด่วนตายจากแม่ที่รักเธอยิ่งชีวิตไปเล่า

เธอพยายามถึบตัวเองให้หลุดพ้นจากมอเตอร์ไซค์คันใหม่ถอดด้ามนั้น

แต่ทว่า เธอทำไม่สำเร็จ ครับทั่น เพราะชายเสื้อยี่ห้อ Bench ที่เธอสั่งตรงมาจาก ฟิลิปปินส์ ลายสกอตท์ สีเดียวกับที่คนรักของเธอสวมใส่ แล้วยืนทำหน้าเป็นเด็กอายุ 18 มาหลอนหลอกเธออยู่ทุกเช้าค่ำ

เขาได้ถ่ายภาพนั้น แล้วส่งมาถึงเธอ ในการรู้จักกันครั้งแรก และเธอก็หลงรัก คนในภาพทันที โดยมิต้องพักหาเหตุผล

เธอกำลังอินกับ อิเหนา เห็นรูปบุษบาแล้วต้องการครอบครอง จนกลายเป็น้รื่องเป็นราวยาวเหยียด ให้เราต้องมานั่งท่องจำ กลอนรำพันรักไปเข้าห้องสอบ แถมสอบตกอีกตะหาก

และเธอก็ได้รวมเอาภาพวาดของพระลอ ที่ทำให้พระเพื่อนพระแพงหลงใหล จนต้องส่งไก่ฟ้าไปล่อเอาตัวมาจนได้ เข้ามาไว้ในอารมณ์ศิลปินของเธอ รู้สึกเธอจะอาการหนักจังนิ

เธอสวมเสื้อ ที่เห็นเขาเคยสวม ในวันสุดท้ายของชีวิต แต่เสื้อเจ้ากรรม ทะลึ่งไปพันกับซี่ล้อ มอเตอร์ไซค์

D2T กะ หลาน Winter-May เอ๊ย ไอ้มอเตอร์ไซค์นี่เขามีซี่ล้อกันอ๊ะป่าว ยายขี่เป็นแต่จักรยานอ่ะ ยังไงก็ไปต่อ ละกันนะ

แล้วในที่สุดเธอก็ได้สร้างตำนานรักสะพาน เอ๊ย !!! มะใช่ ตำนานรัก Shangri -La ตะหาก

ในช่วงสายของวันเสาร์ที่ 4 เดือนตุลาคม เดือนมหาวิปโยค พ.ศ. 2446 พ.ศ. แห่งความทรงจำอันโหดร้าย

นิยายน้ำเน่าที่จบไป กลายเป็นตำนานเล่าขานสืบต่อกันมาไม่รู้จบ จนกระทั่ง 100 ปี ผ่านไป ตำนานนี้กลับกลายเป็นต้นเหตุให้ ลูกหลานยุคปัจจุบันต้องการ มาล้างอาถรรพ์ ในวันเวลาเดียวกัน

แต่อาถรรพ์ หนุ่มจีนกะสาวไทย ยังไม่สามารถ ถูกลบล้างความเศร้าลงไปได้ แม้เวลาจะผ่านมาเป็นร้อยปี ยิ่งแก้ไข ก็เสมือน อาถรรพ์นั้นยิ่ง ขมวดปมแน่นเข้าไปอีก

เฮ้อ !!! ยายจะมีชีวิตอยู่ได้ทันเห็น Happy Ending ของเรื่องนี้ อ๊ะป่าวเนี่ย ????

เข้าเรื่อง ที่ไม่เน่า ซะทีน้า

หลังจากเหตุการณ์วิกฤต ที่ Airport เขาและเพื่อน ถูกพา ไปที่ VIP โดยมีรถมารับจากตรงส่วนนั้น ไป รร. Shangri-La ถนนเจริญกรุง ติดแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่อไปถึง รร. เขาก็ถูก ผู้หญิงไทย กลุ่มหนึ่งรุม Scrum ที่หน้าประตูห้องส่งของ และห้องซักรีด ด้านข้าง (เพื่อนของเขาผ่านเข้าไปได้โดยดี ) จนข้าวของบริเวณนั้นระเนระนาด

เย็นวันที่ 30 ก.ย. 46 ยายกะหลาน ๆ JBC ได้พบกัน บนห้องชั้น 11 ของ Shangri-La เรายัง Happy กันดี กับภาพ-v' พ่อรูปหล่อ 2 คน ที่ถ่ายไว้ที่ Airport

และกะภาพ F4 อันมากมายที่ เพื่อนหนูเก๋ จากไต้หวัน ( เธอเป็นแฟนลูกชาย อุตส่าห็บินมา เที่ยวเดียวกับเขา เมื่อมาถึง Shangri-La เธอได้พบเพื่อนใหม่ ที่หัวใจเดียวกัน อีก 4 คน คนหนึ่งเป็นญี่ปุ่น อีก 3 เป็นไต้หวัน แต่เพิ่งมารู้จักกัน

ตกลง 5 สหาย หัวใจเดียว จับมือเป็นสัมพันธมิตร กลายเป็นกลุ่ม F5 คุยเรื่องเดียวกันไม่รู้เบื่อ และเธอทั้ง 5 เฝ้าดู ชายหนุ่มของเธออยู่ห่าง ๆ

อีกทั้งได้เฝ้าดู เพื่อนใหม่ชาวไทย ที่มีหัวใจเดียวกันกะเธอ ไปพร้อมกันด้วย

เมื่อเธอเดินทางกลับไปแล้ว ยังได้ส่งข้อความเห็นอกเห็นใจ มาถึง JBC ที่เธอได้รู้จักในห้องชั้น 11 วันที่ 30 ก.ย.03
โดยเอ่ยชื่อทุกคนที่ เธอได้พูดคุยด้วย ช่างน่ารักจริง ๆ

ยายซะอีก เป็นคนไทยด้วยกันแท้ ๆ อุตส่าห์พยายามจำหลาน ๆ แทบตาย ยังสับสนไปหมด

หลานปิ๊บ กะสาย นั้นแม่นมาก เพราะเคยพูดคุยกันมาก่อน

คุณสุก็แม่นแล้ว เพราะไปวิ่งแข่งกันมา

หลานเล็ก มือภาษาอังกฤษของเรา ก็ยังนึกขอบคุณไม่หายที่เลี้ยงน้ำส้มอร่อยยาย แต่น้ำส้มของหลานมันยังติดคออยู่เลยอ่ะ

หลานเก๋ คนที่เป็นเด็กส่งอาหาร ลูกชายของยายทุกมื้อ ทุกวัน ยายนับถือน้ำใจหนูที่สุด ยิ่งกว่าปิดทองหลังพระอีกนะ

หลานจิ๊ดคนสวย ทั้ง ๆ ที่เนื้อยเหนื่อย ความสวยก็มิลดลงเลย

หลานน้อย คนเก่งแมนดาริน คุณทั่นเล่นขับรถ กรุงเทพ - ระยอง เหมียน ท่าพระจันทร์-สามย่าน เลยอ่ะ (มีเสียงกระซิบว่า เผลอ ๆ บางที ท่าพระจันทร์-สามย่าน อาจขับรถนานก่า) เพียงเพราะต้องการได้ เอกสารสวย ๆ ภาษาจีน เพื่อให้คนที่เรารักอ่าน

ถ้าคราวหน้ามีเหตุการณ์ แบบนี้ ยายอยากช่วยเรื่องเครื่องพิมพ์ นะฮับ

วันที่ 1-4 ต.ค. 46 เรา JBC นำโดยหลานปิ๊บ ร่วมกันรับความเศร้า และ ทำทุกอย่าง เพื่อคลี่คลาย

จุดหมายอันแน่วแน่ คือ

- ให้เขาคนนั้น และเพื่อน เข้าใจ ความรักที่คนไทย กลุ่มแฟนไทยชั้นดี มีต่อเขาและเพื่อน เพื่อจะได้เต็มใจกลับมาประเทศนี้อีกในไม่ช้า และ

- ให้พวกเราได้เห็นตัวจริงของเขาในวันกลับ จะเป็นที่ รร. หรือ Airport เราก็ยินดี

ทุกวันเราเฝ้าเพียรส่งข้อความขอโทษ และชี้แจง ขึ้นไป
ทั้ง ภาษาจีน Eng และไทย (หวังให้ล่ามอ่านให้เขาฟัง)

แต่ผลปรากฏว่า ทุกอย่าง Do Che Ling กลายเป็นศูนย์

เพราะไม่มีคำตอบจากสรวงสวรรค์ แม้แต่น้อย

JBC จึงตัดสินใจเฮือกสุดท้าย รวมพลคนรักเขา

คืนวันที่ 3 ต.ค. ทุกคนช่วยกันทำ Banner ที่ใหญ่ที่สุด เท่าที่ F4 เคยได้เห็นมา จากแฟนชาติต่าง ๆ จนสว่างคาตา

คืนนั้น มีแฟน ๆ มาอาศัยขั้นบันได ในโรงแรม 5 ดาวครึ่ง เอนกายกัน อย่างเงียบกริบ

ยังซาบซึ้งในน้ำใจของผู้บริหาร รร. และ จนท. ทุกฝ่าย ที่ไม่เห็นเราคนไทยด้วยกัน เป็นเหมือน หมูหมา

เรียกว่าให้เกียรติเราอย่างดีที่สุด ไม่พูดจาให้ระคายเคืองสักนิด แถมอะไรช่วยได้ก็เต็มใจช่วย ขอบคุณจริง ๆ

รุ่งเช้า เราทั้งหมด ลงนั่งพับเพียบ ที่พื้นถนน ท่ามกลางแสงแดดอันแผดกล้า กับทั้งสายตาผู้คน ที่มีใจคนละดวงกับพวกเรา แต่มายืนดูเรา โดยไม่ขออนุญาตเราสักนิด

เรานั่งกันเงียบที่สุด เป็นระเบียบที่สุด เท่าที่ประเทศไทยเคยมีกลุ่ม Mop และเราเชื่อว่า เราเป็น Mop ที่เรียบร้อยที่สุดในโลกด้วย

เป็น Mop ที่สะอาดที่สุดในโลก เพราะคนกว่าครึ่งพัน อยู่ที่นั่นตั้ง 4-5 ชม. เมื่อลุกจากมา ไม่เหลือร่องรอยอะไรไว้แม้แต่ไม้ทิ่มฟัน สักอันเดียว

หลานปิ๊บ และหลาน ๆ JBC ทุกคน เอ๊ย !!! เราทั้งหมดทำสำเร็จแล้ว

คือทำความดีที่ควรทำไง ทำเพื่อความรักอันไม่หวังสิ่งตอบแทน และเราจะทำต่อไปอย่างมีสติ โดยยึดหลักการเดียวกับคนที่เรารัก เราเทิดทูน ไว้ให้เหนียวแน่น

นั่นคือ ความจริงใจ ความกล้าเผชิญความผิดที่ตนทำ ความรับผิดชอบ ความเป็นเพื่อนแท้ ความกตัญญู และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ ความประหยัด นะ

คุณสมชาย ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวแทนฝ่าย Fulong ลงมาฟังคำสัญญา จากเรา ทั่น ผอ. ฝ่ายความสงบเรียบร้อย มาย้ำกับยายว่า ผมยินดีร่วมมือทุกอย่าง แต่คุณต้องเป็นคนรับประกันนะ ว่าเหตุการณ์ชุลมุนจะต้องไม่เกิดขึ้น

เราเอาตัวยายเป็นหลักประกันกะเขา

ทำไมยายต้องออกหน้า ในเหตุการณ็วันนั้น ก็เพราะยายหงำเหงือกที่สุดไง

เช้าวันนั้น ยายกำลังจะออกจากบ้าน คุณ S ได้โทรศัพท์ บอกให้ยายรู้ว่า เด็ก ๆ กำลังต้องการยาย ไปช่วยปลุกระดม ป่าวมะใช่ ไปช่วยปลุกลูกชาย ให้ตื่นมารับรู้เหตุการณ์ข่างล่าง ยายบึ่งรถบนทางด่วน แบบสลัดเบรคทิ้ง

มาถึง รร. ในพริบตา เด็ก ๆ นั่งกันเป็นระเบียบอยู่แล้ว ยายมิต้อง จับปูใส่กระด้งเลยอ่ะ บอกแล้วทุกคน มีหัวใจดวงเดียวกัน

ยายไปถึง ก็ได้แต่พูดจาแหย่เย้า ไปเรื่อย ๆ ตอลงทำความเข้าใจรายละเอียดร่วมกัน

ล่ามคือคุณสมชาย พูดนัดหมายรายละเอียดกะเรา จะให้เขาเปลี่ยนที่นั่งประจำ จากหลังคนขับรถตู้ มาอยู่ฝั่งซ้าย แฟน ๆ จะได้เห็นชัด ๆ รถจะขับเลนทางเข้า เพื่อให้ทุกคนมองเห็นเขาถนัด ๆ จะขับช้าที่สุด พวกเราต้องไม่ลุกขึ้น ไม่กรีด เราทุกคนให้สัญญา

แต่คุณสมชายก็ป้องกันตนเองไว้ด้วยประโยคที่ว่า "ถ้าเขาพร้อมที่จะพบแฟน ๆ นะ"

ฝ่ายยายซะอีก ยายไม่คิดจะป้องกันตนเองเลยอ่ะ ยายบอกกับทุกคนว่า " รับรองลูกชายจะไม่ทำให้แฟน ๆ ผิดหวังเป็นอันขาด" แต่แล้วเมื่อเวลานั้นมาถึง

รถที่ติดฟิล์มดำ ก็แล่นพรวดจากไป อย่างมะมีเยื่อไย

นาทีนั้นเอง น้ำในเจ้าพระยาที่อยู่ห่างแค่เอื้อม ได้ซัดซาดขึ้นมา ถึงทางออกตรงลานจอดรถของ รร. เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ตั้งแต่ก่อตั้งมา และคงจะเป็นการสาดขึ้นมาครั้งเดียว ณ วันเสาร์ที่ 4 ต.ค.2003 เวลา 10.40 น. โดยประมาณ โดยมีสายลม แสงแดด อันอบอุ่น กับท้องฟ้าที่ใสสว่าง เป็นสักขีพยาน รับรู้ความรู้สึกของทุกคน ณ ขณะนั้น ตรงนั้น เวลานั้น......กับเขาคนนั้น คนที่เรารัก และจะยึดมั่นในความรักตลอดไป

เราได้ร่วมกันสร้างตำนานรัก หนุ่มจีนกะสาวไทย ขึ้นอีกครั้ง

เมื่อเหตุการณ์สะเทือนขวัญที่สุดผ่านไป 2 ชม. เขาบอกว่าจะขอแก้ตัว โดยให้เพื่อนเขา มาแทน

รถแล่นช้า ๆ สมใจ
ฟิล์มไม่ดำสนิท สมใจ
มีการโบกมือและรอยยิ้มส่งมาให้ สมใจ

แต่ทว่า...........เฮ้อ !!!!! ขอถอนหายใจ เท่าอายุ

มีหลาน ๆ หลายคนถามเรื่องอายุของยาย อยากบอกค่ะ เห็นหลานปิ๊บ ช่วยไปบอกไว้บ้างแล้วในทู้อื่น คราวนี้ยายมาบอกเองน้า

ยายแก่กว่าลูกชาย 29 ปี พอดิบพอดีเลยฮับ

แต่ใบหน้ามันทะเล้น off site เกิน 29 ปี ไปซัก 49 ปี อะมั้ง

ยายคงต้องจบ นิยายน้ำเน่าของยาย นะคะ บั๊ย บัยยยย

จากคุณ : ยายอุ๊ดจัง (ยายอุ๊ดจัง) - [ 11 ต.ค. 46 12:48:00 ]