เจ้าหญิงของปวงชน - พระเทพท่านน่ารักมาก !!~

    เพื่อนผมเคยเล่าให้ฟังว่า สักประมาณ 20 ปีที่แล้ว
    ขณะที่เขากำลังเดินดูหนังสือใน ร้านหนังสือดวงกมล สยามแสควร์
    ก็มีนิสิตหญิงจุฬาสองสามคน เดินเข้ามาในร้าน นิสิตคนหนึ่งใบหน้า
    สวยคม จัดว่าสวยน่ารัก แต่ใบหน้าดูคุ้นเหลือเกิน
    ทันใดเขาก็เห็นคนเริ่มไหว้บ้าง ค้อมศรีษะบ้าง ให้แก่นิสิตคนนั้น
    แต่ก็มีเสียงเอ่ยขึ้นมาอย่างเกรงใจจากนิสิตคนนั้นว่า
    "ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณค่ะ วันนี้เป็นนิสิต มาหาซื้อหนังสือ
    เชิญทุกท่านตามสบายค่ะ" ทุกคำที่เอ่ยจะมีคำว่า "ค่ะ" ตลอด
    แล้วก็หันไปยิ้มแบบเขิน ๆ
    กับเพื่อนทีมาด้วยกริยาช่างงามน่ารักเหลือเกิน เพื่อนผมย้ำ
    ทันใดนิสิตกลุ่มนั้นก็หันไปเห็นผู้อาวุโสท่านหนึ่งกำลังเดินดูหนังสืออยู่
    ในร้านเหมือนกัน จึงเดินเข้าไปหาพร้อมยกมือไหว้ผู้อาวุโสท่านนั้น
    และนิสิตท่านก็เป็นผู้เอ่ยทักว่า "สวัสดีค่ะ อาจารย์
    มาหาซื้อหนังสือเหรอคะ" ทันใด ท่านอาวุโสก็สะดุ้ง
    กำลังจะก้มและย่อตัวลงในท่าทำความเคารพ
    แต่ความที่อยู่ในวัยชราจึงไม่ค่อยถนัด พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า "อ้าว
    องค์หญิง กระหม่อมมาหาซื้อห! นังสือ พะยะค่ะ"
    ในตอนนั้นเพื่อนผมก็จำได้ขึ้นมาว่านิสิตท่านนั้นก็คือ สมเด็จพระเทพฯ
    นั่นเอง ในตอนนั้นพระเทพก็ทรงเข้ามาประคอง อาจารย์ท่านนั้น
    พร้อมกับรับสั่ง "ไม่เป็นไรค่ะ อาจารย์ หนูกับเพื่อน
    มาหาซื้อหนังสือเหมือนกัน ค่ะ" เพื่อนผม บอกว่า
    ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ผมรัก และเทอดทูนเจ้าหญิงองค์น้อยเสมอมา
    ด้วยความที่ท่านไม่ทรงถือพระองค์ ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
    ผมเคยอ่านจากหนังสือสกุลไทย ช่วงตอบปัญหาของใครจำไม่ได้แล้ว

    มีคนเขียนไปถามเจ้าของคอลัมภ์ว่าจริงหรือเปล่าที
    พระองค์เคยเสด็จเป็นการส่วนพระองค์ยังเมืองทองธานี
    เพื่อเสวยร้านอาหารโต้รุ่ง ก็มีคำตอบว่าจริง
    พระองค์เคยเสด็จอย่างส่วนพระองค์จริงๆกับ คุณข้าหลวงอีก 2
    คนไม่มีองครักษ์ติดตาม คือเสด็จยังร้านอาหารตามสั่งทั่วไปริมถนน
    ตอนแรกไม่มีใครจำพระองค์ได้เลย แต่มี 2 สามีภรรยาคู่หนึ่งเห็นเข้า
    ฝ่ายสามีบอกว่าไม่ใช่สมเด็จพระเทพหรอกเพราะนี่คือร้านอาหารโต้รุ่งแล้วก็ดึก
    มาก แล้วด้วย แต่ฝ่ายภรรยาบอกว่าเหมือนมากก็โต้กันไปโต้กันมา
    จนพระองค์ทรงได้ยินจึงหันพระพักตร์มาทาง 2 สามีภรรยานี้แล้วตรัสว่า
    "ใช่ แต่ขอให้ทำตัวตาม สบาย" เท่านั้นแหละครับ 2
    คนนี้ก็ก้มลงกราบจนคนอื่นๆแปลกใจ ก็หันมามองกันหมดทั้งร้าน
    เจ้าของร้านกับเด็กเสริฟก็เพิ่งทราบ จึงรีบเข้าไปถวายความเคารพ
    พวกพ่อค้าแม่ค้าแถวนั้น ก็นำอาหารของร้านตนมาถวาย
    จนกระทั่งเสด็จกลับไป นี่แหละครับเจ้าหญิงในใจประชาชนพระองค์จริงๆ

    จำได้ว่าตอนที่พระองค์ท่านเสด็จในงาน concert
    กาชาดหลายปีแล้วแล้วพระองค์ท่านทรงเป่า trumpet เพลงคู่กัด
    พอท่านทรงเป่าจบ คนดูก็ตบมือท่านก็ทรงรับสั่งว่า "
    แปลกจังทำไมไม่มีเสียงกรี๊ดเลย" คนดูก็เงียบกริบ...
    คงตะลึงมั้งท่านก็รับสั่งย้ำอีกครั้งเท่านั้นแหล่ะ..คนดูกรี๊ดถล่ม

    ผมเคยเข้าไปเล่นคอนเสิร์ตหน้าพระที่นั่งศาลาดุสิตาลัย
    เมื่อสิบห้าปีก่อน
    พระเทพทรงประชวรหวัดเล็กน้อยแต่ก็ตรัสก่อนพวกผมเล่นกันว่า
    "วันนี้ไม่มีเสียงกรี๊ดนะเป็นหวัด" พอตอนเล่น
    ผมเลยบังอาจถวายแซวพระองค์ท่านว่า "ในฐานะรุ่นน้องจุฬาฯ
    ขอพระราชทานอนุญาต เอ่ยพระนามพระองค์ว่า
    พี่น้อยก็แล้วกันวันนี้ขอให้พี่น้อย หายหวัดเร็วๆ นะครับ"
    คนดูในศาลาดุสิตาลัยเงียบกริบ ผมก็ชักหนาวสันหลังว่า
    เหิมเกริมไปหรือเปล่า เพื่อนร่วมวงรีบชิงพูดต่อว่า มหาดเล็กครับ
    ช่วยยิงให้ถูกคนด้วยแล้วกัน คนเลยฮากันตึง รอดไป
    มีเพลงหนึ่งชื่อเพลงกล้วยไข่ ผมก็แปลงเป็นว่า
    แปลกใจจริงพระเทพฯชอบอะไรพระเทพชอบกล้วยไข่ เพราะว่าพระองค์ทรงโปรด
    ลัล ลัล ลัล ลา
    ตอนไปรับพระราชทานดอกไม้จากพระหัตถ์ผมไปยกมือไหว้ท่าน
    ท่านก็ตรัสย้อนผมว่า "ใครเค้าไหว้กัน เค้าโค้งจ้ะ"
    จากนั้นท่านก็ตรัสว่า"ใครบอกฉันชอบกล้วยไข่ ฉันชอบกล้วยน้ำว่าย่ะ"
    ผมไม่เคยลืมสักภาพเดียวเลยครับ

    ตอนเป็นนักเรียนแถวสามย่านพระองค์ ท่านเป็นนิสิตแล้ว เคยแอบไปเดิน
    "ส่อง"
    รถพระที่นั่งซึ่งจอดอยู่หน้าหอประชุมจุฬาเห็นมีขนมขบเคี้ยวสารพัดใส่โหลเอาไว้
    2-3โหล ทุกวัน ตลอด 4 ปีที่ทรงศึกษาอยู่
    ผู้คนที่ต้องผ่านสัญจรแถวนั้นไม่เคยต้องเดือดร้อนกับการกั้นรถขบวนเป็นชั่วโมงๆ
    เพียงรถพระที่นั่ง 1 คันกับรถตำรวจนำอีก 1 ที่ไม่เคยเปิดไซเรน
    ไม่เคยเปิดโทรโข่ง ไม่เคยฝ่าไฟแดง เห็นพวกนักการเมือง
    มีตำรวจนำตำรวจตาม วิ่งย้อนศร
    กั้นรถให้แซงลัดคิวแล้วนึกถึงสิ่งที่พระองค์ปฏิบัติทุกครั้ง

    จาก foword mail ค่ะ



    จากคุณ : พีซอส - [ 22 พ.ย. 46 16:51:12 ]