กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก A2545449
Scene 7
- บนโต๊ะทำงาน - 4.30 p.m
เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือดังขึ้นด้วยเสียงเพลงอมตะนิรันดร์กาล โดราเอมอน
เจ้าของโทรศัพท์ปรายตามองเล็กน้อย แต่ไม่สนใจที่จะหยิบมันขึ้นมา
จะไม่รับเหรอคะ เหม่ยจั้ว ริมฝีปากแดงอิ่มฉะอ้อนถาม พลางทิ้งร่างลงซบกับอกของเขา
++++++++++++++++++++++++++++++++
เสี่ยวเฉียวคอยฟังเสียงโทรศัพท์อยู่เป็นนาน จึงค่อย ๆ ลดโทรศัพท์ลง เธอมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีไอน้ำเกาะจนเป็นฝ้า เธอรู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากเหตุการณ์ที่โรงพยาบาลเหม่ยจั้วก็มีท่าทีแปลกไป เขาทำตัวห่างเหินจนเธอรู้สึกได้ ปกติเหม่ยจั้วจะอ้อยอิ่งกับอาหารเช้าเพื่อนั่งกอดกับเธอ แต่ว่าตลอด 1 เดือนที่ผ่านมาการสื่อสารระหว่างเขาและเธอมีเพียง short note สั้น ๆ เพียงแผ่นเดียวเท่านั้น
Note เมื่อเช้า
เตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงร่วมทุนกับบริษัท XXXX เอาไว้ด้วย ฉันสั่งชุดของ วาเลนติโน่ ไว้ให้แล้ว เครื่องเพชรของคาร์เทียร์เธอคงต้องไปเบิกเอาที่ bank เอง
.MZ
แม้แต่ข้อความก็ยังห้วนสั้น มันกระด้างเสียจนแทบจะสัมผัสได้ถึงความเย็นชาที่แฝงอยู่ในทุกตัวอักษรเหล่านั้น
. เป็นเพราะอะไรกันนะ
เอ่อ
..คุณเสี่ยวเฉียวจะไปไหนต่อดีครับ ( คนขับรถถาม )
นั่นน่ะสินะเธอจะไปไหนต่อดี ?..... จะกลับบ้านไปถักเสื้อต่อ
.. ( เสี่ยวเฉียวก้มลงมองมือที่ประสานกันไว้แน่น เธอคลายมือออก ที่มือขวา นิ้วกลางและนิ้วชี้กำลังสั่นกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ )
อย่าดีกว่าขืนถักตอนนี้ ก็คงต้องรื้อใหม่เป็นรอบที่แปดแน่
. ฉันจะไปไหนดีนะ ? ( แล้วเสี่ยวเฉียวก็คิดถึงใบหน้าขาว ๆ ของคนรัก คิดถึงรอยยิ้มขี้เล่นแพรวพราวของเขา )
คุณเสี่ยวเฉียวครับ ?
ไปที่นั่นก็แล้วกันจ้ะ มีรอยยิ้มบาง ๆ เมื่อเธอพูดถึงสถานที่แห่งนั้น
++++++++++++++++++++++++++++
แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 46 18:49:39
แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 46 18:43:50
จากคุณ :
lofidin
- [
9 ธ.ค. 46 18:42:06
]