@@@...ยายไปพูดกะเขามาแล้วหล่ะ...@@@

    "จะเล่าดีไหมเอ่ย เล่าแล้วจะเสีย Feeling หมดหรือเปล่าน้า" ใครเคยพูดไว้ใน MG 1 จำได้ไหม และพูดด้วยหน้าตายังไง ยังตราตรึงในดวงใจกันหรือเปล่า

    กระดิ่งกระเช้ากระเช้ากระเช้ากระดิ่ง


    เปิดฉาก ตี๊ต่างว่า คณะเราถึง แชบแลบก๊อก (สนามบินของ HK ที่ใหญ่และเดิร์น ที่สุดในAsia ยายเดาเอาเอง เคยเห็นของปักกิ่ง กะ โตเกียว ก็เล็กกว่านี้เยอะ ซึ่งเป็นสนามที่ พ่อตัวป่วนไปวิ่งเป็นตัวล่อเป้า อยู่บ่อย ๆ และจี๊ดยังชี้ให้ดูบันไดที่เขาเดินผ่านเข้าออก ทุกครั้ง) เลยละกัน

    มีทั้งหมด 13 คนครับ ถึงที่นั่น 18.55 กว่า (19 กว่า ๆ ของ HK) ผ่านด่านออกมาได้ก้อ 3 ทุ่ม ของ HK พอดี เร็วกว่าเรา 1 ชม. เป๊ะ เวลาที่ยายจะใช้ทั้งหมด ต่อไปนี้เป็นเวลาท้องถิ่น นะคร้าบบบบบ

    รถพาผ่านวิวฮ่องกง สวย ๆ ข้ามอ่าวไปถึงเกาลูน พระจันทร์เต็มดวง ได้เห็นทิวเขา และตึกเสียดฟ้า เขาพากันแต่งประเทศซีเมนต์ของเขา ให้งดงามด้วยแสงนีออน อย่างหลากหลาย น้ำในอ่าว ต้องแสงจันทร์ยิ่งสวยเกินบรรยาย

    22.20 ถึงที่พัก คุณสาย คุณแอนนา คุณหน่อย หลานกลอย และหลานแวว เตรียมความพร้อมกันเสร็จ ก็ออกมาชวนพรรคพวกไป เพื่อดูลาดเลาที่เขาจะจัดงาน เผื่อไงอาจรอต่อคิวเลย แต่พวกที่เหลือ ขอยอมแพ้ ต้องหงีบก่อน ไม่งั้นจะก่งก๊ง

    ก่อนจะยอมนอน จี๊ดผู้ชำนาญ HK (ชำนาญจริง ๆ เดินมากมายหลานถนน มะมีหลง พากลับที่พักถูกทุกคืน นับถือคร้าบบบ) พาไปกินข้าวเย็นในตลาด ตอน 5 ทุ่ม เริ่มเดินลากขากันแล้ว แต่ปิ๊บ กะ อ้อย บอกไม่ไหวนอนละ เราก็ใจดำมะยอมซื้อ อะไรมาฝาก ก็อุตส่าห์ขึ้นเครื่องไปนอนอ่ะ น่าตีจริง ๆ ทีอยู่บ้านมะยอมหลับยอมนอน อย่างนี้เขาเรียกว่าอาไรคร้าบบบ ทั่นทานที่เคารพ แต่คิดถูกแล้วที่ไม่ไป ยายเกือบเอาขาพาดคอตั้งแต่คืนแรกเลย คืนนั้นพรรคพวกเริ่มซื้อกล้องส่องทางไกล เอ้าสู้เค้า

    11/1/04 เวลา ราว 6.00 ยายรู้สึกตื่น รีบปลุกคนข้าง ๆ และพอใช้ห้องน้ำเสร็จ ก็แกล้งแหย่คนหลับ ไปทีละคน อย่าเพิ่งเข็ดยายน้า

    มองวิวนอกหน้าต่างชั้น 23 ละอองฝน แบบ shower เต็มท้องฟ้าไปหมด คิดถึงพวกเราที่ไปต่อคิวจัง เพราะยายยังจำได้ดี ถึงเรื่องที่อ่านจากบันทึกของเด็ก ๆ HK เมื่อครั้งที่สุดหล่อ ไปแจกลายเซ็น Album Amphibian แล้วมีแฟนไปตากแดดตากฝน เข้าคิวกว่า 10 วัน ในที่สุดก็ กลายเป็นกลุ่มที่ผิดหวังที่สุด ยายก็คิดถึงน้องและหลาน ทั้ง 4 คน จังเลย
    8.00 หาของเช้า แถวหน้า รร. บะหมี่ฮ่องกงไง อร่อยอย่าบอกใคร เกี๊ยวนะ ห่อกุ้งตัวโตด้วย

    8.30 Joyce เจ้าของ Web jerry_ilya.com มาต้อนรับชาว JBC คณะเรามีผ้าพันคอไหมไทย สีฟ้า (เล่น 2 สี อ่อนแก่ ยาวมาก และสวย) ไปฝาก ยายมอบ CD ดอนเมืองให้เขา

    8.40 มาถึงถนนใกล้งาน ยายนั่งรถ Taxi คันที่ 2 มี Joyce เป็นคันนำ ยายนั่งหน้า พอหลานที่นั่งหลังเห็นรถเมล์ป้าย MK ก็กรี๊ดดดดใส่หูคนขับสนั่น รถติดไฟคู่กัน ต้องถ่ายจากกระจกหน้าจึงจะได้ภาพ หลานข้างหลังรีบส่งกล้องให้ยาย ยายรับกล้องมา มองจอภาพก็มะเห็น จะมองรูกล้องก็ก้มมะได้ เอาไงดีหว่า

    รถจาออกแล้วรีบตะแคงกล้องออกไป บังคับมือให้หยุดตื่นเต้น เพราะเป็นการได้ถ่ายคุณชายข้างรถภาพแรก กดพรวดทันที ได้ภาพใน คห. 15 กระทู้ที่คุณปิ๊บ เปิดไว้เมื่อคืน

    แล้วก็รีบคืนกล้องไป จึงได้ภาพที่ 16 มา โดยฝีมือ อากิ หรือ อาจุ๋ม ก็มะรุ ก่อนรถเคลื่อน เราสามัคคีกันน่าดู และทำการทุกอย่างแบบทำก่อนสมองสั่ง อยู่เสมอ

    ภาพ 20 รถติดไฟ ยายเห็นหน้าเฮียหลิวโผล่มาก่อนแต่ไกล ๆ รีบบอกจี๊ด ต้องมีอีกคนแน่เลย จะไม่มีได้ไง ก็มาถึงบริเวณงานแล้วหนิ แต่เรามะรุไง ไม่ทันตั้งตัว มัวแต่มองซ้ายมือภาพสามคนข้างตึก พอรถเลี้ยวขวาป๊าบ ทั้งถนนเลยคร้าบบบ ทุกเสา มีแต่พ่อตัวป่วนใน MK ยืนหลาเต็มไปหมดทุกเสา เสียงกรีดร้องโหยหวน ระงม คนขับแทบมะคิดเงิน แต่อยากจะเทรถให้ลงไปเร็ว ๆ

    ไม่หรอกยายก็เม้าท์เอามันไว้ก่อนอยู่เรื่อย จริง ๆ แล้ว เราจะทำอะไรก็ตาม เรารักษามาร์ท หญิงไทยใจกตัญญูอาเจิ้น กันอย่างมาก ๆ (เกี่ยวอาไร)

    ก่อน 9 โมงก็ถึงหน้าห้าง Jusco ที่จัดงาน คนยืนคิวยาว Joyce น่ารักมากอุตส่าห์ ฝากเพื่อนจองคิวไว้ให้พวกเรา ในตอนนั้นได้พบ Clara และคนอื่น ๆ ที่เป็นขาประจำในการทำภาพสวย ๆ ให้ แฟนคลับ ได้ชื่นชม ยายให้ CD ไปกับ Clara ด้วย แล้วก็เริ่มยืนเข้าคิว

    ไปคราวนี้ยายตัดใจไม่นำกล้องไปเลย รู้สึกขาดอาวุธ เพราะทุกครั้งที่ไปนอก ต้อง 3 ตัวเป็นอย่างน้อย ห้อยจนคอปวด คือ กล้อง VDO รุ่นพระเจ้าเหายังแก้ผ้า กล้อง Manual และกล้อง Autormatic คราวนี้ตัดให้หมด จะคล่องตัว จะดูลูกชายเต็ม ๆ แบบไม่ผ่านเลนส์ ครั้นพอได้เห็นแบบกระชั้นชิด คิดถึงแต่กล้อง แง แง ไม่ได้ถ่ายด้วยมือเลย

    แต่โชคดีเหลือเกิน ที่ Joyce พาไปซื้อภาพสด ๆ ชัด ๆ จากงานได้ทันที ที่งานเลิก นักธุรกิจที่นั่นเขาเยี่ยมจริง ๆ เห็นทุกการเคลื่อนไหว ทุกวินาที ทุกมุมกล้อง Oh !!! God ดีแล้วที่ไม่ได้แบกกล้องโบราณไปด้วย Thank God !!! แถมในคืนนั้น ยังได้ภาพใหญ่ 18 นิ้ว มา 2 ภาพ (เขามีแค่ 3 ภาพ ยายให้ Joyce ไป 1)ได้คนเดียวเลย เพราะ Joyce พาไปดูก่อน หลาน ๆ ยังติดคุณชายรูปเล็ก อยู่ที่ร้านแรก ตอนได้ภาพมาไม่รู้นะว่า ของใหม่ รู้แต่ว่าน่ารักที่สุด อยากได้ มารู้ว่าคือ เหตุการณ์วันนี้ ตอนนั่งทานข้าว เวลาราว 2 ทุ่ม เพราะหยิบรูปมาอวดเด็ก ๆ พร้อมเอ่ยปากขึ้นมาว่าเสื้อในภาพนี้เหมือนที่เขาใส่เมื่อกี้เลย พี กะ จุ๋ม ที่นั่งติด บอกว่า อ้าว !!! คุณยายขา ก้อมัน คือใช่ไง (โง่จริง ๆ เลย เชย ๆ จริง ๆ ยาย ปล่อยไก่ซะ ตามเคย )

    กลับมาตอนสายวันที่ 11 ม.ค. ต่อ ใกล้ ๆ 10 โมง เวทีมาลง เจ้าหน้าที่จำนวนมาก รีบทำเวที และบริเวณ อย่างเชี่ยวชาญ อุปกรณ์ของเขานะ เพียบ ต้องการอะไรเป็นได้ทันที มี Big Boss ใส่สูทมาเดินตรวจตลอด

    เดี๋ยวต่อค่ะ.....ลูกโป่งกระเช้ากระเช้าลูกโป่ง

    จากคุณ : ยายอุ๊ดจัง - [ 13 ม.ค. 47 16:07:48 ]