ความคิดเห็นที่ 1 1.ควรมีเวลาบ่มความรู้ แล้วคลุกเคล้ากับความคิดจนกลมกล่อมก่อนเปิดไมโครโฟน 2. ควรมีรสนิยมด้านดนตรีที่ประณีตพอควร เพื่อคัดสรรเพลงที่มีคุณค่าด้านวรรณศิลป์,คีตศิลป์ ตลอดจนศิลปะการถ่ายทอดของผู้ขับร้อง ให้คนฟังคุ้นชินกับเพลงที่มีคุณค่าจรรโลงชีวิต 3. ควรมีใจกว้างขวางพอที่จะเปิดเพลงที่ต่ำกว่ามาตรฐานของตัว หรือเปิดเพลงที่ไม่ตรงกับรสนิยมของตัวเองบ้าง พร้อมทั้งรู้จักวิจารณ์เพลงเหล่านั้นในทางสร้างสรรค์ด้วย 4. รู้ศาสตร์ของผู้อื่นตามสมควร 5. มีไมตรีต่อผู้ฟังอย่างจริงใจ และขอแถมสำหรับคนฟังว่า กรุณาอย่าคาดหวังอะไรหลายๆ สิ่งในตัวผู้จัดให้สูงเกิน ตั้งแต่เพลงที่ขอว่า "ต้องได้" เท่านั้น หรือปรารถนาที่จะเป็นคนพิเศษของผู้จัด (จำได้มั้ย....จำไม่ได้เหรอ...ว้า.....คราวหลังไม่ฟังแล้ว) หรือแม้แต่คาดหวังว่าผู้จัดจะเป็นคนอารมณ์ดีตลอดกาล (โห.....ดีเจเลว.....แซวนิดเดียวทำวีนแตก) และที่สำคัญ ผู้จัดรายการวิทยุ-โดยเฉพาะในต่างจังหวัด มักต้องเตรียมรายการ, หาเพลง, ตั้งสปอต, เปิดสปอต และรับโทรศัพท์เอง มิได้นั่งเล่นแล้วเปิดเพลงด้วยการดีดนิ้ว เป๊าะ เป๊าะแต่อย่างใด (เชอะ.....ขอคุยนานหน่อยทำเล่นตัว.....หยิ่งจริงๆ) เพราะฉะนั้น พยายามอย่าคุยนานครับ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 30 ก.ค. 47 14:43:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พี่หัวใจ กลับมาแล้ว :P คาดหวังว่าจะได้ฟังเพลงเพราะๆ บ่อยๆ ดีเจไม่พูดมากก็พอแล้ว จากคุณ : pungju-คู่-ขา-poohjung - [ 30 ก.ค. 47 15:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไปไป มามา ผมก็ไม่ได้เป็นอันทำงานเท่าไหร่ ผลุบๆ โผล่ๆ เป็นผีโขมดอยู่แถวๆ นี้ เพราะอดไม่ไหว ตกลง งานก็ไม่คืบ วันอาทิตย์ถึงอังคารผมสถิตอยู่แม่เมาะ-ลำปาง ถูกเฉดหัวให้ไปปฏิบัติภารกิจบางประการ คงมีโอกาสวิ่งไปดูวัดเก่าบ้าง พูดคุยกับชาวบ้านตามหมู่บ้านบ้าง ตามประสา กลับมาหาดใหญ่คงได้คุยกันครับคุณพังจู๋ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 30 ก.ค. 47 18:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เห็นด้วยกับคุณหัวใจไข้ขึ้นครับ โดยเฉพาะที่ว่า "ควรมีรสนิยมด้านดนตรีที่ประณีตพอควร" จากคุณ : Dragon - [ 6 ส.ค. 47 23:24:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อยากให้มี การให้ความรู้เกี่ยวกับการทันเล่ห์เลี่ยมของการโฆษณา ขายสินค้าในปัจจุบันให้มาก ๆ รู้สึกโฆษณาบ้านเราแย่จัง จากคุณ : นู๋โดฯ - [ 7 ส.ค. 47 15:28:39 A:203.151.132.238 X:202.21.144.5 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันนี้มีเวลาพิมพ์เป็นเรื่องเป็นราวซะที จะตอบหลายวันแล้วค่ะกระทู้นี้ " คุณคาดหวังอะไรกับการฟังรายการเพลงลูกทุ่งทางวิทยุ" ที่หวังมากที่สุดเลยก็คือ ลุ้น อย่าให้ ดีเจ ตกม้าตายค่ะ หลายรายการที่ดีเจ มักจะเปิดสายออนแอร์กับคนฟัง แต่เนื่องจากคนฟังอาจจะตื่นเต้นเกินไป ที่ได้คุยกับที่ดีเจที่เขาลุ่มหลง พอดีเจรับสายปุ๊บ เธอ (หรือเขา) จะดีใจจนเสียงสั่น ลืมบทที่เตรียมมา เกิดอาการพูดจา วกวน ยิ่งถ้าดีเจถามในเรื่องที่ไม่ได้เตรียมไว้ก่อน จะเป็นปัญหามาก เพราะคนตอบจะหาที่จบเองไม่ลง ที่ลุ้นที่สุดคือ ดีเจ จะจบการสนทนานี้อย่างไร โดยไม่ให้แฟนเพลงเสียน้ำใจ หรือจะปล่อยให้พูดไปเรื่อยๆ ในฐานะที่เป็นคนฟังที่ไม่เคยโทรไปหาดีเจเลย จะรู้สึกหงุดหงิดค่ะ ทำไมดีเจ ไม่กล่าวตัดบท...? มีกฏของการเป็นดีเจข้อไหน หรือเปล่าก็ไม่ทราบนะคะ ว่า ห้ามกล่าวตัดบทสนทนากับแฟนเพลง แต่ให้แฟนเพลงเป็นฝ่ายจบการสนทนาเอง เพราะฟังมาหลายรายการ (ไม่ใช่เฉพาะเพลงลูกทุ่ง) ดีเจ จะไม่เป็นฝ่ายตัดบทการสนทนา (แต่ถ้าเป็นเรานะ ถ้าใครโทรมาพูดมากๆ แล้วไม่เข้าเรื่องสักที เราก็จะถามว่า มีธุระอะไรรึป่าว งั้นแค่นี้นะ สวัสดี ฮ่า ฮ่า ฮ่า) ที่ลุ้นมากที่ก็สุดเรื่องนี้ละค่ะ กลัวดีเจ จะพลอย วกวนไปด้วย แต่คนฟังหงุดหงิดนะ ถ้าเป็นแบบนี้ เราถือว่า ดีเจตกม้าตายค่ะ เรื่องเพลงที่คาดหวัง... ก็จะเลือกฟังช่วงที่ดีเจ มีการเปิดเพลงที่ต่อเนื่องและสอดคล้องไปในอารมณ์เดียวกัน เคยฟังของลูกทุ่ง เอฟเอ็ม ดีเจจะบอกล่วงหน้าไว้เลยว่าช่วงนี้จะเปิดเพลงเกี่ยวกับ ต.ช.ด หรือเพลงที่เกี่ยวกับทหารแนวหน้า (แนวหลังก็ได้แต่ให้อยู่ในคอนเซปนี้) แฟนๆ ที่จำชื่อเพลงที่เกี่ยวข้องได้ ต่างก็ขอเพลงแนวนี้มาร่วมด้วยร่วมแจม ทำให้อารมณ์ต่อเนื่องมาก แต่ดีเจ ที่สามารถคุมเกมส์ได้ขนาดนี้ ก็มักจะเป็นผู้ใหญ่ที่มากด้วยประสบการณ์ การจัดรายการก็มักจะขาดความหวือหวา แต่ถ้าดีเจที่จัดรายได้หวือหวา ก็จะไม่มีอรรถรส ของการฟังเพลงแบบนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวสั้นๆ นะคะ คุณแต ความจริงยังมีมากกว่านี้ค่ะ แต่เกรงใจคนอ่าน จากคุณ : ดอกปีบ (กาสะลองบานแล้ว) - [ 8 ส.ค. 47 08:06:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สิ่งที่ผมหวัง กับการฟังรายการเพลงลูกทุ่งทางวิทยุ คือ ผมอยากจะฟังการจัดรายการแบบเป็นระบบ บอกกล่าวผู้ฟังให้ทราบล่วงหน้าว่า ในแต่ละวันนั้นรายการจะดำเนินไปในรูปแบบใด วันจันทร์ เป็นรายการลูกทุ่งในอดีต....(เพลงเก่า) วันอังคาร เป็นรายการลูกทุ่งร่วมสมัย...(เก่าใหม่ ได้ทั้งนั้น) วันพุทธ เป็นรายการเปิดสายลูกทุ่ง แสดงความคิดเห็น ทัศนะคติ ไม่ใช่ขอเพลง (ถ้าขอ-ให้ขอวันอื่น) วันพฤหัส เป็นรายการเพลงรักลูกทุ่ง ...(เก่า+ใหม่...เน้นเพลงรัก) วันศุกร์ เป็นรายการเพลงลูกทุ่งของตนไทย....(เก่า+ใหม่..ไม่เน้นเพลงรัก แต่เป็นทั่วๆ ไป) วันเสาร์ เป็น สารคดีทางอากาศ / แขกรับเชิญ / เทปสัมภาษณ์คนดัง นักร้อง (ปัจจุบัน-อดีต) นักแต่ง นักดนตรี ดีเจต่างจังหวัด ผู้อยู่เบื้องหลัง (พ่อ-แม่-พี่-น้อง) หรือแฟนเพลง / หรือแม้กระทั่งเจ้าของค่ายเทป (แต่คำถามต้องเนื้อล้วนๆ ไม่ใช่โฆษณาจนออกนอกหน้า) / บันทึกเทปจากการแสดงสดๆ ของนักร้อง ทั้งเก่าและใหม่ / บรรยากาศจากสถานที่ต่างๆ (เช่นงานพุ่มพวง) ง่ายๆ ก็คือเป็นแบบ รายการ วาไรตี้ อ่ะครับ นี่คือเป็นตัวอย่างที่สามารถดัดแปลงได้ตามความเหมาะสม ข้อเสียก็คือ ดีเจ จะต้องลงทุน ทุนอย่างแรกก็คือเงิน....อย่างที่สองก็คือสติปัญญา เคยมีคนบอก(เหมือนกัน)...ว่า ถ้าใช้สติปัญญามาก...ก็สามารถใช้เงินน้อย..(คือประหยัดได้) คุณว่าจริงหรือเปล่า? จากคุณ : หนุ่มกลองยาว - [ 11 ส.ค. 47 02:57:28 A:61.90.81.149 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ความเห็นของคุณหัวใจฯ กับคุณหนุ่มกลองยาวโดนใจแตมากเลยค่ะ แตเองเป็นคนที่บริโภครายการเพลงลูกทุ่งค่อนข้างมาก เรียกได้ว่าติดเลยก็ได้ แต่ทุกครั้งที่ฟังจะทนไม่ได้กับนักจัดรายการประเภทพูดเกินจริง ดัดเกินงาม แล้วก็กรี๊ดเกินพิกัด โดยเฉพาะพวกนักจัดรายการสาวๆ ที่ชอบพูดชอบเม้าท์กันแต่เรื่องผู้ชาย ไม่รู้จักอับอายขายขี้หน้าชาวบ้าน นักจัดรายการบางคนไม่มีการทำการบ้านมาก่อน นึกจะพูดอะไรก็พูด นึกจะเปิดเพลงอะไรก็เปิด ไม่มีการศึกษาหาข้อมูลในเรื่องเพลงและศิลปินมาให้ดี พอพูดผิดคนฟังแย้งก็บอกว่าต้องขออภัยความจำไม่ค่อยดีไม่รู้เป็นอะไร ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าเพระขาดความใส่ใจในงานที่ต้องรับผิดชอบ และหน้าที่ที่ตนกระทำหน่ะเอง....ดีเจบางคนเป็นคนรุ่นใหม่ไฟแรง ซึ่งก็ยังใหม่มากๆ สำหรับเพลงลูกทุ่ง อาจจะไม่เคยฟังมาก่อนหรืออาจจะ ไม่ชอบเสียด้วยซ้ำ แต่ที่ต้องจำใจมาทำเพราะรายได้ที่ยื่นเสนอมาให้ มันมากจนไม่อาจจะปฏิเสธได้ แต่ขอโทษทีแม่(พ่อ)เจ้าประคุณก็ทำเหมือน สุกเอาเผากิน ผ่านไปวันๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ ให้ฉันมาพูดฉันก็พูดน้ำไหลไฟดับ เรื่องไร้สาระฉันก็พูด เรื่องส่วนตัวของคนอื่นเอามาประจานได้ฉันก็จะประจาน หิ้วเอาแต่ตัวมาทำงานแต่ไม่ได้หิ้วใจมาทำงานด้วย อยากรู้จริงๆ ว่าคนเหล่านั้นรู้หลักและรู้จักอาชีพดีเจหรือเปล่า เข้าใจคำว่า"นักจัดรายการ" และเข้าใจคำว่า "เพลงลูกทุ่ง" ดีแล้วหรือยัง...เพลงที่เปิดส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพลงโปรโมทของศิลปินคนนั้นๆ เพลงไหนดังก็เปิดแต่เพลงนั้นเปิดซ้ำไปซ้ำมาหลายช่วงก็เอา...ทั้งๆ ที่ผลงานบางชุดเพลงเอามาโปรโมท ยังสู้เพลงที่สอดไส้อยู่ด้านในของอัลบั้มไม่ได้เลย...หรือไม่ก็น่าจะรู้ว่าการที่เปิดเพลงซ้ำกับช่วงเวลาของดีเจคนอื่นๆ นั้น มันกลายเป็นการยัดเยียดคนฟังมากเกินไป ซึ่งก็จะทำให้เพลงนั้นๆช้ำและเฝือไปในที่สุด การคัดสรรเพลงที่ไม่ค่อยมีคนเปิดมาให้คนฟังได้รู้จักจะกลายเป็นสิ่งใหม่ที่กระตุ้นให้คนฟังรู้สึกได้ ถึงการอยากติดตามฟังรายการต่อไป สำหรับความเห็นของคุณดอกกาสะลองนั้นแตเองก็เห็นด้วยบางส่วนนะคะ แต่อยากทำความเข้าใจคุณดอกกาสะลองสักนิดว่าบางครั้งนักจัดรายการ เขาก็อยากจะตัดบทการสนทนานั้นเหมือนกันค่ะ แต่มันเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้ เพราะมันเป็นมารยาท นักจัดรายการคนไหนทำอย่างนั้นก็จะต้องโดนค่อนขอด โดนด่าว่าหยิ่งบ้าง โดนด่าว่าไม่มีมารยาทกับคนฟังบ้าง ซึ่งในส่วนนี้ เราก็ต้องเห็นใจเขาด้วยเหมือนกันค่ะ.....แต่ที่น่ารำคาญก็คือคนฟังที่โทรเข้าไป บางคนพูดจาวกวนไปมาอย่างที่คุณดอกกาสะลองว่าจริงๆ พูดอยู่นาน สรุปก็คือแค่ต้องการขอเพลง....บางครั้งการได้พูดกับดีเจออกอากาศ นับเป็นโอกาสที่ดีสำหรับคนฟัง...น่าจะมีการเตรียมการมาให้ดีเสียก่อน อย่างน้อยก็เตรียมเรื่องที่มีสาระและมีเนื้อหาที่ชวนฟังหรืออาจจะเปิดประเด็น ในเรื่องของเพลงลูกทุ่ง...ให้ดีเจและคนฟังคนอื่นๆ เกิดความสนใจ และนำไปขบคิดให้รอยหยักในสมองมันได้กระดิกกระเดี้ยบ้างก็น่าจะดีกว่า ไม่ใช่พูดมากวกวนจนน่ารำคาญ....หรือไม่บางคนก็จะประเภทจีบดีเจ หรือโทรมาให้ดีเจจีบ...ซอกแซกในเรื่องส่วนตัวของดีเจเจาะข่าวในมุ้งศิลปิน แล้วเม้าท์แตกออกอากาศทำเหมือนผู้รู้ดีหรืออยากได้ใคร่รู้ในเรื่องการมุ้งมากกว่าเพลง มากกว่าการเมืองและสังคม...มันเป็นเครื่องที่ชี้บอกได้ว่านี่แหล่ะศักยภาพของคนฟังเพลงลูกทุ่ง ที่เขาว่ากันนักว่าเป็นชนชั้นตลาดหรือชนชั้นต่ำ ขออภัยที่ต้องใช้คำนี้เพราะแตก็เคยโดนมาแล้ว โดนเขาด่าว่าไม่รู้จักพัฒนา ไม่มี Class ในการเลือกสรรหาสิ่งดีๆ ให้ตัวเอง คนอื่นเค้าขึ้นเขาแต่เรากลับลงเหว พยายามแล้วที่จะทำให้คนที่การันตีเราต่ำ ให้เค้ามองเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราชอบ แต่ดูเหมือนมันไร้ประโยชน์และเหนื่อยเปล่าจนล้าไปในที่สุด อีกเรื่องคือเบื่อมากๆ กับศิลปินที่ฉวยโอกาสโทรศัพท์เข้าไปคุยกับดีเจ ทำเป็นว่าโทรมาทักทายเฉยๆ แต่ก็ฉวยโอกาสโฆษณาประชาสัมพันธ์ ผลงานตัวเอง...ฉวยจังหวะเวลาที่ดีเจเปิดสายออกอากาศได้โฆษณาฟรี ทั้งๆ ที่บางครั้งเราตั้งใจฟังว่าเธอหรือเขาเหล่านั้นจะให้อะไรกับเราบ้าง นอกจากเพลงหรือผลงานของเขาแต่เปล่าเลยพูดแต่เรื่องตัวเองล้วนๆ และนี่แหล่ะคือสาเหตุที่ทำให้แตต้องมาตั้งกระทู้นี้เพราะอยากรู้ว่าจะมีใครคิด และรู้สึกเหมือนกับแตบ้างมั้ย ก็นับว่าแตยังมีเพื่อนที่คิดและรู้สึกแบบเดียวกัน และเป็นการบ่งบอกได้ด้วยว่าการมีรายการเพลงลูกทุ่งทางคลื่นเอฟ.เอ็ม. มากมายนั้น เป็นการช่วยวงการเพลงลูกทุ่งหรือเปล่า ก็ได้แต่หวังว่าสิ่งที่พวกเราบอกนี้จะส่งถึงบรรดานักบริหารและเหล่าดีเจลูกทุ่งบ้างไม่มากก็น้อย และก็หวังว่ามันคงจะสร้างประโยชน์สำหรับพวกเขาเหล่านั้นบ้าง อย่างน้อยๆ ก็ให้เขารู้ว่า คนที่ฟังรายการของเขาไม่ใช่สักแต่ว่าจะฟัง สักแต่ว่าจะขอเพลง แต่คนที่ฟังพวกเขาอยู่ ก็มีสติปัญญามากพอที่จะแยกแยะออกว่าสิ่งที่คุณถ่ายทอดออกมานั้นมันเป็นมูลหรือทรัพย์นะเจ้าคะ แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 47 21:18:40 แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 47 21:13:33 จากคุณ : กระแตไทย - [ 14 ส.ค. 47 20:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อืมมมม สำหรับรายการเพลง จะชอบรายการที่เปิดเพลงมากกว่าดีเจพูด แต่เมื่อดีเจพูด ก็ชอบให้พูดให้เป็นสาระ เกี่ยวกับเพลง เกี่ยวกับเกร็ดความรู้ ไม่ใช่พูดแค่ว่า เคยรู้จักนักร้องคนนี้ เคยออกวงกับนักร้องคนนี้ ทำนองสนิทกัน จนกลายเป็นอวดๆ อ้ะค่ะ บางที่จะเบื่อดีเจที่พูดแบบนี้เอามากๆ ดีเจเมาธ์แตก เป็นอีกแบบที่เบื่อมากๆ ชอบรายการที่จัดเพลงเป็นหัวข้อ เป็นเรื่องเป็นราวในแต่ละวันน่ะค่ะ ทำให้อารมณ์ในการฟังต่อเนื่องด้วย อ่า ขออนุญาตเขียนไม่ค่อยรู้เรื่องนะคะวันนี้ เห็นกระทู้นี้หลายวันแล้ว คิดว่าจะตอบแบบนี้น่ะค่ะ แต่ไม่ได้ตอบสักที ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ดีใจที่เห็นชื่อลุงหนุ่มกลองยาวอีกครั้งด้วยค่ะ จากคุณ : หนูมอฯ (แอน) - [ 15 ส.ค. 47 13:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดีเจต่างจังหวัดเป็นยิ่งกว่านี้อีกนะคุณแต (แต่ไม่ใช่หาดใหญ่นะ บอกไว้ก่อนเดี๋ยวคนหาดใหญ่ออกมาโวย) ตามอำเภอเล็กๆที่รับแต่คลื่น AM ได้ไม่กี่คลื่น จำต้องฟังเท่าที่มีอยู่นั่นแหละ วนเวียนพูดอยู่แต่คุณงามความดีของสปอนเซอร์ เปิดเพลงได้เพลงเดียวก็โฆษณา บางรายการมีเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงฟังเพลงได้แค่สามเพลงก็หมดเวลาแล้ว ที่ให้ความเห็นไปว่า ทำไมดีเจไม่พูดตัดบท ก็คิดเหมือนคุณแตนั่นละค่ะว่าคงกลัวเสียมารยาท แต่วิธีที่จะตัดบทแบบสุภาพมันก็มีนะ เพียงแต่ว่าใครจะสามารถพูดได้เนียนกว่าเท่านั้นเอง คนฟังเพลงลูกทุ่ง มักจะ LOW CLASS ไปด้วยงั้นเหรอ? คงไม่ใช่มั้ง..แต่มันเป็นเพลงที่คนไทยทุกคนไม่ว่าจะมีการศึกษาสูงหรือต่ำแค่ไหนก็สามารถฟังเข้าใจได้ เพราะมันเป็นภาษาของเราเอง จะให้ตามียายมาหิ้วทรานซิสเตอร์ไปทุ่ง มาฟังเพลง Rock@Roll หรือเพลง Jazz งั้นเหรอ ถ้าเค้าฟังรู้เรื่องและเข้าใจความหมายเค้าก็คงฟังหรอก เพลงลูกทุ่งมีคนฟังอยู่ในสังคมทุกชนชั้นมากกว่า ใครจะสรุปอะไรแบบเอาตัวเองเป็นมาตรฐานนั้น ลองอธิบายหน่อยซิว่า มาตรฐานคืออะไร? เอาอะไรมาวัด? จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 ส.ค. 47 15:39:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ดีเจ. มีด้วยกัน 3 ประเภท 1 ประเภทแรกมาแต่ตัว...เก๋า...แต่ทุนไม่มี พอเข้ารายการก็เปิดสายทอระสับ พูดๆๆๆๆ กับญาติเพลง ทำนองว่าให้โทรเข้ามาขอเพลง.....แฟนเพลงก็หน้ามืดตามัวโทรเข้ามาขอ โดยไม่ได้คิดเลยว่า ถ้า ดีเจ มีปัญญาเปิดเพลงได้ตามที่ขอได้ทุกเพลง จะเอาห้องส่งที่ไหนมาเก็บเพลงรอท่าตามที่ขอทุกเพลง ได้ถึงขนาดนั้น เจอคนฟังรอบจัดหน่อย ก็ขอเพลงที่เตรียมโปรโมท...ก็เข้าทางไป ยังมี ดีเจ ประเภท "อ้อน ออน แอร์" ประเภทอาฉีเสียงหล่อ มีแม่ยกเยอะ จะพูดจะจาต้องอมน้ำตาลไว้ในปาก ประมาณนั้น 2 ประเภทต้นทุนเยอะ...จนจัดทุนไม่ถูก ส่วนมากมักจะเป็นมือเก๋า-เก่าเก็บ ข้อมูลเยอะ แต่เอาออกมาใช้ไม่เป็น วันไหนไม่มีคนโทรเขามายกยอ ก็ซังกะตายพูด แต่วันไหนมีคนโทรเข้ามาชม......ก็น้ำไหลไฟดับ แต่ขอโทษ เรื่องที่พูดมันก็เรื่องเก่าที่พูดไปเมื่อไม่นานมานี้..ก็เอากลับมาฉายอีก ถ้ามีแขกรับเชิญเข้ามาพูดในรายการเมื่อใด...ก็เป็นเหยื่อของพี่แกเมื่อนั้น เพราะพี่แกจะแย่งแขกพูดๆๆๆๆ.....เสียจนคนที่ถูกเชิญมางง....... (ตกลงว่า-มรึงจะสัมภาษณ์กรู-หรือว่า-กรูจะสัมภาษณ์มรึง-กันแน่วะ) อย่างไรก็ตาม ดีเจ แบบนี้ก็ยังพอมีความหวัง ถ้าพี่แกหัดดูความเปลี่ยนแปลงชองโลกภายนอก และรู้จักเตรียมงานล่วงหน้า(การบ้าน)บ้าง 3 ดีเจ ในฝัน ก็คงจะเป็นแค่ในฝันจริงๆ เพราะถึงแม้ว่าจะมีดีเจ ประเภทนี้ขึ้นมา แต่เจ้าของเวลายังมองไม่เห็นความสำคัญ ก็คงไม่มีประโยชน์ ยอมรับกันเถิดว่า....ถึงแม้เพลงลูกทุ่งจะออกอากาศทาง FM มานานแล้ว แต่การทำงานของรายการ......ยังเป็นแนวทางแบบ AM กันอยู่ มันไม่ได้พัฒนาไปตามการเปลี่ยนแปลงของคลื่นเลยแม้แต่น้อย คงอีกไม่นานหรอกที่การเปลี่ยนแปลงวิธีการทำงานของรายการ จะต้องเกิดขึ้นในบ้านเรา ด้วยการทำงาน ที่มีแบบแผน แนวทาง มีการเรียบเรียงการนำเสนออย่างเป็นระบบ มันดูเหมือนจะต้องใช้เวลา และ ดูไม่คุ้มค่า อาจมีคนแย้งว่าผู้ฟังของเรายังพัฒนาไปไม่ถึงระดับนั้น...แต่ผมว่าไม่ใช่ เวลานี้กลุ่มคนฟังได้ปรับตัวไปในอีกระดับหนึ่งแล้ว...โดยที่ผู้ผลิตรายการเองไม่รู้ ซึ่งแน่นอนว่ากลุ่มเก่าเองก็ยังมีอยู่ เพียงแต่กลุ่มใหม่นี้แรงซื้อสูง และมีคุณภาพมากกว่า และเขาต้องการในสิ่งที่ตอบสนองเขาได้ ในเชิงการแข่งขันและช่วงชิงกลุ่มคนฟัง ด้วยการสร้างมิติใหม่ๆ ให้เกิดขึ้น มันน่าจะต้องให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าแน่นอน อาจต้องมีคนทดลองทำก่อนคนแรก หลังจากนั้นก็อปปี้เออร์ทั้งหลายก็จะทยอยกันทำตามมาเอง จากคุณ : นายเหี้ยมหาญ - [ 20 ส.ค. 47 03:04:36 A:61.90.81.116 X: TicketID:061850 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คอมเม้นที่ 11 เด็ดขาดค่ะ.. รู้ใจคนฟังมากกว่าตัวเราเองอีก เป็นอย่างที่คุณว่าทุกประการ ต้องมีคนทำให้แตกก่อนนะคะ มันถึงจะโต จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 20 ส.ค. 47 10:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โอ้ววววววววววว เข้ม ข้น คม ทำเอานักจัดรายการแถวหาดใหญ่บางคนอ่านแล้วต้องกลืนสะอื้นในอก เพราะโดนฟาดก้านคอเข้าไปเต็มๆ ถึงจะว่ารวมถึงหาดใหญ่ก็ไม่โวยหรอกครับคุณกาฯ เพราะบรรยากาศก็คงไม่ต่างจากเมืองหลวงเท่าไร ผมขอเสนอให้ทุกท่านที่เข้ามาแล้วช่วยคลิกโหวตกระทู้นี้ เพื่อส่งขึ้นเป็นกระทู้แนะนำพันธุ์ทิพย์ (ฝันไปป่าว) ถึงเราจะมีคนแค่หยิบมือก็ตาม คืออยากฟังความเห็นของห้องอื่นด้วย และอยากให้คนในวงการนักจัดรายการได้อ่านบ้างด้วย ผมเริ่มเป็นเสียงที่หนึ่งเลยแล้วกันนะครับ. จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 20 ส.ค. 47 12:17:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณเหี้ยมหาญฟันธงได้เฉียบขาดมาก...เสมือนหนึ่งว่าเป็นผู้อยู่ในวงการ โดนใจจริงๆ ขอบอก.....และจะรอวันเปลี่ยนแปลงนั้น...สายสตริงเขาไปถึงไหนกันแล้ว ลูกทุ่งยังขี่เต่าอยู่เลย....ทั้งๆ ที่เกิดก่อน...ก็หวังว่าจะมีคนทำให้แตกยอดออกผล เร็วๆ นี้นะคะ ปล. คุณหัวใจฯ ขาจะหรูไปมั้ยคะ....แต่ก็เห็นด้วยนะ...อ่ะร่วมด้วยหนึ่งเสียงก็แล้วกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 47 12:24:42 จากคุณ : กระแตไทย - [ 20 ส.ค. 47 12:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แง้วๆ เสียดายค่ะ กระทู้ในคลับย่อยจะขึ้นเป็นกระทู้แนะนำไม่ได้ค่ะ ลุงงงงง เอาเป็นว่า เรามาเลี้ยงกระทู้นี้กันดีกว่า โพสต์กระทู้นี้เรื่อยๆ ให้กระทู้ไม่ตกไป อย่างน้อย ยังพอมีหวังว่า คนที่อยู่ในกระบวนการผลิต จะได้รู้เห็นอะไรบ้าง อย่างน้อย คนฟังอย่างพวกเรา ก็ยังพอมีเสียงบ้างเนาะ ป.ล. นายเหี้ยมหาญ เจ๋งไปเลยค่ะ จากคุณ : มรกตนาคสวาท - [ 20 ส.ค. 47 13:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ว้า................ เป็นชนกลุ่มน้อยนี่มันมีสิทธิ์น้อยจริงเนาะ (เวบมาสเตอร์อย่าเพิ่งฉุน บ่นเฉยๆ เข้าใจในความจำเป็นครับ) จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 21 ส.ค. 47 18:44:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มันเป็นความเชื่อที่ยังฝังใจของเจ้าของคลื่น ที่คิดเสมอว่า คนที่ฟังเพลงลูกทุ่งนั้น ส่วนมากจะเป็นคนในระดับรากหญ้า เพราะชื่อก็บอกแล้วว่าเป็นเพลงลูกทุ่ง ซึ่งก็เป็นความคิดที่ถูกต้อง...แต่ไม่ทั้งหมด การ(ผลิต)ทำรายการเพลงทางวิทยุนั้น...ก็คือธุรกิจอย่างหนึ่ง ในหลักของการตลาดสมัยใหม่มีอยู่ว่า สินค้าที่จะขายได้ดี ก็คือสืนค้าที่ผลิตขึ้น ตามความต้องการของลูกค้า ไม่ใช่ผลิตสินค้าตามความต้องการของผู้ผลิต แล้วยัดเยียด....ให้ลูกค้าซื้อ เมื่อเชื่อว่าผู้ฟังเพลงลูกทุ่งเป็นคนระดับรากหญ้า ทุกคลื่นหน้าปัดของวิทยู ต่างจึงมีแนวทางไปในทิศเดียวกันทั้งหมด สปอนเซอร์ที่เข้ามาในรายการส่วนมาก จึงต้องถูกจำกัดว่าต้องเป็นสินค้าประเภทติดดิน ถึงหญ้า-ถึงราก - ยาสีฟันตราหมี - แป้งน้ำนางกวัก (ผสมน้ำมันพราย) - ยาประดงค์ตราเฮอคิวลิสเหยียบชามก๋วยเตี๋ยว - น้ำปลาตราน้องเมีย - ยาหม่องเขียวตราพระอินทร์ ....(สมมติอ่ะครับ...เอาแบบใกล้เคียงความจริง) ลองคิดกันดูว่าสินค้าเหล่านี้จะแบ่งงบประมาณไปให้แต่ละรายการได้มากน้อยขนาดไหน และสุดท้ายก็หนีไม่พ้นที่คลื่นต่างๆ จะต้องไปยอมสยบให้กลับบรรดาค่ายเพลง ซึ่งก็กลายเป็นสปอนเซอร์หลักไปโดยปริยาย ถ้าเราแบ่งระดับคนฟัง เป็น A B C โดยที่ C ก็คือคนในระดับรากญ้า จะเห็นว่ารายการเพลงลูกทุ่งได้ทอดทิ้งคนในระดับ A และ B ไปแทบจะสิ้นเชิง รายการไม่ได้ทอดทิ้งเพียงแค่คนฟังกลุ่มนี้เท่านั้น แต่ยังได้ทิ้งสินค้าที่คนกลุ่มนี้ กลุ่มที่มีอำนาจการซื้อนี้.....ไปด้วยทั้งหมด ซึ่งสินค้าเหล่านี้มีงบประมาณในการโฆษณาที่มากกว่าระดับ C ไม่รู้กี่เท่า เวลานี้คงไม่มีมีใครสงสัยกันแล้วว่า คนในระดับ A B นั้นเขาฟังเพลงลูกทุ่งกันหรือเปล่า หรือว่ายังมีคนสงสัย? จากคุณ : นายเหี้ยมหาญ - [ 23 ส.ค. 47 23:55:05 A:61.90.81.208 X: TicketID:061850 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อืมมมม.....คุณเหี้ยมหาญนี่เนี๊ยบ เฉียบ คม ชัด แจ่มจริงๆ ขอบคุณนะคะที่ช่วยให้กระทู้นี้มีคุณค่าทางสาระมากขึ้น เสียดายที่เนื้อหาสาระเหล่านี้(ของทุกคน)ถูกจำกัดให้ อยู่ในวงแคบของคนเฉพาะกลุ่มเท่านั้น..ไม่สามารถที่จะ แพร่ขยายไปสู่กลุ่มคนอื่นๆ ในโลกกว้างได้ ปล.   ชอบสินค้าที่คุณเหี้ยมหาญยกตัวอย่างมาจริงๆ โดยเฉพาะแป้งน้ำนางกวัก (ผสมน้ำมันพราย) ไม่ทราบจะหาซื้อได้ที่ไหนคะ...จะไปซื้อมาทาสักโหล เผื่อจะได้ลงจากคานกับเขาบ้างค่ะ 555 (เดียวดาย) แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 47 00:27:40 จากคุณ : กระแตไทย - [ 24 ส.ค. 47 00:23:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ที่หาดใหญ่ มีรายการลูกทุ่งรายการหนึ่ง เคยมีผู้สนับสนุนหลักเป็น -รถยนต์ยี่ห้อที่มีผู้นิยมซื้อมากที่สุดในประเทศไทย -โครงการบ้านเดี่ยว (ราคาหลังละประมาณสามล้าน) -ผลิตภัณฑ์อาหารทะเลแปรรูปที่ส่งขายทั้งในและนอกประเทศ -น้ำมันเครื่องหนึ่งในห้ายี่ห้อแนวหน้าของไทย ลูกค้าทั้งหมดติดต่อเข้ามาเอง ไม่ต้องไปเที่ยวไหว้วอนให้มาลงแต่อย่างใด แม้วันนี้จะแทบปลอดผู้สนับสนุน เพราะเป็นรายการที่มีเงื่อนไขมาก ทั้งค่าเวลาก็สูงมาก เมื่อเทียบกับรายการในเมืองที่ไม่ใช่กรุงเทพฯ แต่รายการนั้นก็ยังคงมีอยู่ โดยปฏิเสธ -ครีมแก้ฝ้าที่มีสารอันตราย -อาหารควบคุมน้ำหนักที่ไม่ได้รับการรับรองมาตรฐาน -เพลงจ้างเปิด -เพลงที่ไม่ส่งเสริมสถาบันครอบครัว รายการที่ว่าไม่ใช่รายการดีเท่าไหร่ นักจัดรายการไม่ได้เก่งกาจ ขาดคุณสมบัติของนักจัดรายการอยู่หลายข้อ แน่นอน-ไม่ใช่รายการดังเท่าไหร่ด้วย แต่อยู่มา 9 ปีแล้ว โดยที่หัวหน้าสถานีเข้าใจดีว่า บนเครื่องบินสูงจากพื้นเป็นสิบกิโลฯ มีคนฟังลูกทุ่ง กับคนที่ลากอวนอยู่กลางอ่าวไทย เขาก็ฟังลูกทุ่งเหมือนกัน ดูๆ คนจัดยังมีความสุขอยู่พอควร. จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 24 ส.ค. 47 17:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ใช่แล้วครับ คุณหัวใจ ในความเป็นจริงหลักการของธุรกิจผลิตรายการวิทยุมีอยู่ว่า รายการจะต้องครอบครองกลุ่มคนฟังให้มากที่สุด...ก็จริง แต่ก็เป็นความจริงอีกเช่นกันว่า ไม่มีใครที่จะทำรายการให้เป็นที่พอใจกับกลุ่มคนฟังได้ทุกกลุ่มโดยเท่าเทียมกัน ซึ่งรายการเพลงลูกทุ่งทุกคลื่นยังเป็นเช่นนี้ ผลสุดท้ายก็เป็นการแข่งกันเพื่อช่วงชิงคนฟัง ซึ่งเป็นคนกลุ่มเดียวกัน...โดยวิธีเดียวกัน เนื้อมีอยู่ชิ้นเดียว....แบ่งกันไปหลายๆ คน มันจะได้คนละเท่าไรครับ? จุดจบของผ้าอนามัยโกเต๊ก (คิดว่าทุกท่านคงรู้จัก) ก็เป็นแบบนี้ เพราะเชื่อว่าเป็นสินค้าของผู้หญิงทุกคน ในทุกระดับ จะต้องซื้อใช้ พยายามที่จะให้แพร่หลายครอบคลุมไปหมดทุกระดับ ยี่ห้ออื่นที่เข้ามาแข่งขันกันในเรื่องราคา(ถูก) โดยไม่แยกระดับคนซื้อ วงจรของสินค้านี้ในอดีต...มันก็เหมือนการทำรายการเพลงลูกทุ่ง ตอนนี้เลย ที่สุดก็เริ่มมีความเปลี่ยนแปลง มีผ้าอนามัยยี่ห้อใหม่เข้ามา และวางระดับสินค้าไว้ชัดเจน..ว่าเป็นสินค้าวัยรุ่น มีผ้าอนามัยตามออกมาอีกกำหนดตัวสินค้าชัดเจนว่าสำหรับ.....ผู้หญิงวัยทำงาน เห็นไหมครับว่าผู้หญิงเริ่มจะมีทางเลือกของพวกเธอแล้ว ผู้หญิงที่อยู่กลางทะเล(น่าจะมี) และ ผู้หญิงที่อยู่บนเครื่องบิน ก็มีทางเลือกเช่นเดียวกัน ไม่รู้ว่ายังเหลือผู้หญิงที่ใช้โกเต๊กอยู่สักเท่าไร นี่ขนาดเป็นสินค้าใช้ส่วนตัวที่ใครมองไม่เห็นนะครับ รายการวิทยุก็เช่นเดียวกัน หากจะวางระดับของรายการให้เหมาะกับกลุ่ม A และ B มันก็จะต้องทำรายการเพื่อตอบสนองความต้องการของคนกลุ่มเหล่านั้นให้ได้ ขายผ้าอนามัยสำหรับวัยรุ่น...ไม่มีใครเขาเอาคนแก่มาโฆษณากันหรอกครับ ซึ่งตรงนี้ก็เป็นคำตอบที่ขอสะท้อนไปยังรายการเพลงที่หาดใหญ่ของคุณด้วย หากจะวางระดับของตัวเองอย่างไร... ก็จะต้องจัดการระดับรายการของตัวเองอย่างนั้น จะประกาศเพียงแค่จุดยืนอย่างเดียวคงไม่ได้ ขอบคุณครับ จากคุณ : นายเหี้ยมหาญ - [ 24 ส.ค. 47 22:11:04 A:61.90.81.83 X: TicketID:061850 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมว่าคุณหนุ่มกลองยาวเจอคู่ชกรุ่นเดียวกันแล้วละครับ อิ อิ ข้อคิดของคุณเหี้ยมหาญ จะรับไว้เสนอคนแถวๆ หาดใหญ่บางคนให้ครับ ขอบคุณครับ. จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 25 ส.ค. 47 12:04:57 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วลุงหนุ่มกลองยาว หายไปไหน ลุง ด ไม่เด็ก อีกคน เงียบไปเลย จากคุณ : มรกตนาคสวาท - [ 25 ส.ค. 47 14:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณคิดว่าเสน่ห์ของวิทยุอยู่ที่ไหนกันครับ ? การฟังเพลง หรือ การฟังคนพูด หรือ ฟังนักบรรยายเรื่องราวต่างๆ ไปจนกระทั่งเสียงหงู่หงี่เวลาที่คลื่นมันหายไป ความหลากหลายคือเสน่ห์ของวิทยุอย่างไม่ต้องสงสัย ผมเองติดการฟังวิทยุตั้งแต่เด็ก ก็ตั้งแต่สมัยเริ่มตื่นเช้าขึ้นมาฟังเพลงลูกทุ่งที่มีสปอนเซอร์เป็นแป้งฝุ่นหอมฮอลลีวู้ด หรือแม้กระทั่งสายหน่อยก็มานอนฟังคุณน้าปรีชา ทรัพย์โสภา เล่าข่าว ลีลาและความแตกต่างของแต่ละช่อง แต่ละคลื่นนั่นเอง ที่ทำให้หมุนไปหมุนมา ผ่านวิทยุธานินทร์ของป๋าอย่างไม่รู้เบื่อ เมื่อไม่กี่วันมานี่เพิ่งจะมีคนมาสัมภาษณ์ ความเห็นเรื่องของดีเจว่ากำลังจะตกงาน เพราะเดี๋ยวนี้ความนิยมในเรื่องของรายการ เพลงที่ไม่มีคนพูดเลยนั้นดูจะมีมากขึ้น คำถามนั้นเลยเถิดขึ้นไปว่า ดีเจกำลังจะตกงานบ้าง กำลังจะตายบ้าง ผมก็ได้แต่ฟังแล้วยิ้มๆ เพราะส่วนหนึ่งของชีวิต ผมเองก็จัดรายการวิทยุอยู่ เพียงแต่พูดมากหน่อย เปิดเพลงน้อยหน่อย หรือไม่เปิดเลย เพราะส่วนตัวผม ไม่เคยตื่นเต้นว่าดีเจกำลังจะตาย เพราะเข้าใจว่า ตายมานานหลายปีแล้ว ความจริงการล่มสลายของดีเจในเมืองไทยก็ดูเหมือนจะเป็นที่คาดเดาได้มาตั้งนานแล้ว แหม ก็ตั้งแต่อิสระของดีเจถูกจำกัดโดยระบบที่บริษัทผลิตสื่อทางวิทยุเอามิวสิค ไดเรคเตอร์ (ราวปี 37) จนกระทั่งคอมพิวเตอร์เข้ามาเรียงเพลงให้ ดีเจก็มีหน้าที่เป็นแค่ตุ๊กตาแบบหนึ่งเท่านั้น... เป็นตุ๊กตาที่รอวันที่เจ้าของเขาจะถอด เหตุที่นายทุนเขาทำเช่นนั้น ก็เพราะเขามองว่าดีเจ เป็นสื่อแบบหนึ่งที่มีปากมีเสียงน้อยกว่าสื่ออย่างอื่น ซึ่งเรื่องนี้ผมขอเถียงนะครับ เพราะ คำพูดแบบนี้ใช้ได้เฉพาะดีเจในเมืองไทย และใช้ได้เฉพาะดีเจในยุคหลังจาก เศรษฐกิจบูมเท่านั้นเอง ที่รูปแบบและลีลาของดีเจดูราวกับจะออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกัน แล้วก็ดูเหมือนว่า ดีเจเองก็ยอมรับในกรอบนายทุนที่เขาสั่งมาแล้วก็ทำมันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งดีเจเป็นองค์ประกอบข้างน้อยของรายการวิทยุไป หนักข้อกว่านั้นคุณภาพ ของการเจรจาพูดคุยก็ทำให้คนฟังน่ารำคาญ...กลายเป็นของห่วยไปเสียได้ ไม่มีอีกแล้วที่ดีเจยุคนี้จะทำให้เราจดจ่อเพื่อที่จะรอฟังลีลาการพูดของพวกเขา น้อยมากๆ ที่ดีเจจะมีลักษณะของการเป็นดาราที่มีพลังด้วยตัวเอง...ด้วยเหตุที่ดีเจ ขาดพลังดาราของตัวเอง ดีเจจึงกลายเป็นสิ่งไม่จำเป็นอีกต่อไป ใครถอดออกก็ง่ายๆ แต่อย่าเพิ่งไปคิดมากเลยครับว่าอีกหน่อยดีเจจะตกงาน เพราะ นี่อาจจะเป็นกระบวนการ คัดเลือกทางสายพันธุ์แบบหนึ่งตามแบบฉบับของดาร์วินที่ว่า ถ้าคุณอ่อนแอคุณก็ไม่รอด เท่าที่เห็นอยู่พลังแห่งดีเจในยุคนี้มันก็อ่อนแอจนกระทั่งไม่น่าที่จะอยู่รอดได้เหมือนกัน แต่ผมเชื่อว่าทางรอดก็มี ดีเจก็เป็นมนุษย์นี่ครับ ธรรมชาติให้สติปัญญาเพื่อความอยู่รอดมา อีกหน่อยก็หาทางออกได้เอง ถึงตอนนี้ยังไม่มีใครบอกได้ชัดๆ ว่า เขาจะอยู่รอด ด้วยทางออกแบบไหน เพราะองค์ประกอบของรายการและสื่อที่พวกเขาทำอยู่นั้น มันมีปัจจัยต่างๆ มาอีกเยอะแยะ ที่แน่ๆ ดีเจต้องให้พวกเขากลับไปเป็นดาราที่เด่นกว่า โปรแกรมจากนายทุนให้เหมือน Icon ของดีเจสมัยก่อนที่มีคนรอฟังกันอย่างใจจดใจจ่อแบบนั้น ผมก็เอาใจช่วยกันอยู่ เพราะถ้าทำได้ประชาชนคนฟังเองก็จะได้พ่วงบุญประโยชน์ จากการนี้ไปด้วยเหมือนกัน หลังจากที่ก่อนหน้านี้เจอพวกเขาได้โปรแกรมห่วยๆ มานานแสนนานแล้วนะครับ (เก็บตกมาจาก นสพ.ผู้จัดการรายวัน..จำวันตีพิมพ์ไม่ได้แล้วค่ะ) จากคุณ : กระแตไทย - [ 29 ส.ค. 47 01:30:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ถึงขนาดจำคนเขียนไม่ได้ด้วยรึเปล่าครับ? เอ ถึงวัยลืมง่ายขนาดนี้แล้วเหรอคุณแต๊ อิ อิ ไม่ใช่อะไร อยากรู้น่ะ ว่าใครเขียน แต่ยังไงก็ขอบคุณที่คัดมาให้อ่านครับ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 29 ส.ค. 47 18:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จำไม่ได้จริงๆ ค่ะ ไม่ได้ตั้งใจลืม..แบบว่ามันนานแล้วค่ะ จำได้แต่ว่าคัดลอกมาจากที่นี่ค่ะ http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=2000000052217 จากคุณ : กระแตไทย - [ 29 ส.ค. 47 22:55:32 ]