ความคิดเห็นที่ 1 Chapter II แม่เลี้ยงกับลูกสาวใจร้ายทั้งสาม และพรหมลิขิตบันดาลชักพา “นังมาราย นังมาราย” “อีอ้วนมาราย อีอ้วนมาราย เย้ สโลว์” “ยัยหูตึงมาราย ยัยหูตึงมาราย อีเยเยเยเยเย้” “นังมาราย นังมาร๊าย” เสียงเรียกต่างสำเนียงจากสี่เจ้าของบ้าน ที่ใช้เรียกมาราย เสียงแรกที่เรียกจิกๆหน่อยนั่นเป็นเสียงของพี่สาวคนโต วิคกี้ บี ส่วนเสียงที่สองที่ดูเซ็กซี่นิดๆติดง่วงๆหน่อยนั่นเป็นของพี่สาวคนกลาง อะแฟนไคลี่ ส่วนเสียงที่สามที่เหมือนลิ้นจุกปาก เป็นร้อนในในปากซักสามจุดนั่นเป็นของน้องคนเล็ก หนูหลอด ส่วนเสียงสุดท้ายที่เด่นกว่าเพื่อนเพราะเรียกผ่านเครื่อง โวคอเดอร์ (เครื่องดัดแปลงเสียง ใช้มากในคอนเสิร์ตของมาดอนน่า) เสียงจึงออกมาแหลมๆผิดมนุษย์มนา “มาแล้วค่ะ” มารายวิ่งมาจากการให้อาหารควายที่ทุ่ง เหมือนดั่งวัลลีวิ่งมาป้อนข้าวแม่ตอนพักเที่ยง “มีอะไรให้หนูรับใช้คะ?” มารายถามคุณหนูคนโตของบ้านก่อน “ไปเอาชุดสีดำของกุชชี่ที่ฉันให้หล่อนไปซักเมื่อวานมาเดี๋ยวนี้ วันนี้ฉันมีธุระต้องออกไปซื้อของข้างนอก อ่อ! แล้วนี่ชุดนี้เอาไปซักแห้งเท่านั้นนะ อย่าให้โดนน้ำ เข้าใจไหม?” สั่งเสร็จ คุณหนูวิคกี้บีก็หันไปบรรจงเขียนคิ้วข้างซ้ายต่อ “มีอะไรให้หนูรับใช้คะ?” มารายถามคุณหนูคนกลางของบ้านเป็นคนถัดมา “เปล่า ไม่มีอะไรฉันแค่ทดลองเสียง เย้! สโลว์” อืม ประสาทเธอเข้าขั้นแล้วล่ะ “มีอะไรให้หนูรับใช้คะ?” มารายถามคุณหนูคนสุดท้องของบ้าน “แกเข้ามาเก็บกวาดห้องฉันเดี่ยวนี้เลยนะ ดูซิเนี่ย อี๋! แมลงสาป อ๊าย! อ๊าย! นี่หล่อนไม่เคยกวาดห้องฉันเลยใช่ไหมเนี่ย? กรี๊ด! กรี๊ด! ไปแล้ว” คุณหนูหลอดสั่งเสร็จก็ลงบันไดไป ที่จริงมารายก็เก็บกวาดบ้านทุกห้อง แต่ห้องคุณหนูหลอดนี่เก็บ ยังไงก็ไม่หายรก เพราะคุณเธอเป็นคนที่ซกมกที่สุดในบ้าน ชอบกินข้าวในห้อง จนทำให้มีเพื่อนช่วยกินเป็นหนอน แมลงสาป นี่ยังดีวันนี้เจอแมลงสาป วันก่อนนู้นคุณหนูหลอดเธอนอนหลับอ้าปาก หนูในห้องไปอึใส่ปากเพราะนึกว่าเป็นส้วมหลุม ตื่นมาคุณหนูหลอดเธอไม่ทานอะไรเลย เพราะเธอบอกว่าเธอฝันดีฝันว่าได้กินข้าวกับนายก ตื่นมาก็อิ่มมันเฉยๆ อืม มารายคิดว่าจะปล่อยให้เรื่องนี้เป็นความลับสุดขอบฟ้าตลอดไป “มีอะไรให้หนูรับใช้คะ?” มารายถามแม่เลี้ยงที่กำลังนั่งนับเงินอย่างมีความสุขหลังจากเมื่อคืนข้ามชายแดนไปเล่นไพ่ที่ปอยเปตกับสมาชิก นับแต้มคลับ “หล่อนทำลาบหมูให้ฉันหรือยัง? ถ้าทำแล้วไปทำมาเพิ่มซะ เพราะวันนี้เพื่อนๆฉันจะมาเล่นไพ่ที่บ้าน และเมื่อวันก่อนที่หล่อนทำน่ะเปรี้ยวไปนะ วันนี้หวังว่าคงจะแซ่บหลายนะ ทำให้สุดฝีมือล่ะเพราะเพื่อนๆฉันจะมากินด้วย ฉันจะได้ไม่ตกเป็นขี้ปากว่ามีสาวใช้ด้อยความสามารถ อ่อ! แล้วควายที่อยู่ในทุ่งวันนี้อย่าลืมเอาเกลือที่ฉันได้มาจากทะเลเดทซี ไปขัดมันให้เอี่ยมเลยนะ ฉันจะเอาควายไปอวดด้วย ส่วนหล่อนทำอะไรเสร็จแล้วก็ไสหัวไปห่างๆเลยนะ อย่าให้ใครเห็นหล่อน เดี๋ยวเขาจะว่าได้ว่า คนใช้บ้านนี้ห่างน้ำ ไปได้แล้ว อี๋!” แม่เลี้ยงพูดพลางทำหน้าอีเดียท ปล่อยให้สาวน้อยมารายผู้น่าสงสารต้องก้มหน้าก้มตาร้องไห้น้ำตาไหลข้างเดียว (เป็นความสามารถพิเศษเฉพาะตัวของมารายที่ทำให้น้ำตาไหลจากตาข้างซ้ายได้ข้างเดียว) “ทำไมแม่เลี้ยง ไม่รักเราบ้างนะ” มารายรำพึงขณะกำลังเดินไปเอาเสื้อผ้าที่ร้านซักอบรีดมาให้คุณหนูวิคกี้บี ฝนก็เกิดตกลงมาทำให้พื้นลื่นมารายล้มลงดั่งในมิวสิควีดีโอที่หาได้ตามช่องฟรีทีวีทั่วไป I can make it through the rain I can stand up once again on my own And I know that I’m strong enough to mend มารายร้องเพลงท่ามกลางสายฝนที่โปรยกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตาเปรียบดั่งเคราะห์กรรมที่เข้ามาในชีวิตเธอ เมื่อไหร่กันนะชีวิตเธอจึงจะได้ประสบพบโชคดีกับเขาบ้าง “เสื้อผ้า 2 ตัว 50 บาทค่ะ” พนักงานร้านซักอบรีดบอกกับมารายที่ยืนเหม่อลอยดั่งคนเสียสติ “เอ่อ! ลงบัญชีไว้ก่อนล่ะกันนะ แล้วจะมาจ่ายค่ะ” มารายบอก “เออ ทุกที่แหละ บ้านก็ใหญ่ก็รวยทำไมทำไมทำตัวงึ้ดกันขนาดนี้นะ” พนักงานบ่นพลางจดลงบัญชีที่บ้านเดียวติดค่าซักรีดเกือบ 2,000 บาท “ถ้าพรุ่งนี้ไม่มาใช้หนี้เก่านะ ฉันจะไปแจ้งตำรวจ” พนักงานขู่ มารายเดินกลับบ้านด้วยน้ำตานองหน้า ตัวก็ไม่ใช่คนใส่ มาเอาเสื้อผ้ายังต้องถูกฝากด่าอีก เฮ้อ! ชีวิตผีเสื้อน้อย ว่าแล้วมารายก็ร้องอีกหนึ่งเพลงปลอบใจตัวเอง Spread your wing and prepare to fly For you has become a butterfly Fly abandonly in to the sun “อ้าว! ยัยขาหมูนี่” เสียงดังจากด้านหลัง ทำให้มารายต้องหยุดร้องหันไปมอง “ใคร ขาหมูยะ?” มารายหันไปว่าชายที่นั่งบนหลังเกวียน ที่ตาข้างซ้ายเขียวปูดจากหมัดเธอเมื่อเช้า “อ้าว! ก็ผมไม่รู้จักชื่อคุณนี่” ชายหนุ่มเย้า “ฉันชื่อมาราย แล้วนายล่ะ นายตาเขียว?” มารายล้อ “ผมชื่อเยฟ เอ่อ เยฟปุติน”ชายหนุ่มตอบแบบตะกุกตะกัก “นายนี่นอกจากชื่อแปลกแล้วยังทำตัวแปลกๆด้วยนะ ฮ่าฮ่าฮ่า”มารายหัวเราะร่วน “แล้วนี่มาทำอะไรแถวนี้ล่ะครับ?” เยฟปุตินถาม “อ๋อ! ฉันมาเอาผ้าที่ไปส่งซักน่ะ” มารายบอก “คุณเป็นคนใช้เหรอ? คนใช้บ้านไหนเนี่ย?”ฝ่ายชายถามอีก “อืม ฉันเป็นคนรับใช้อยู่บ้านของ มีสซีสมาดอนน่าน่ะ เอ่อ! ฉันต้องไปแล้วล่ะ เพราะฉันยังทำงานไม่เสร็จเลย” มารายทำท่าจะวิ่ง แต่ฝ่ายชายก็จับแขนอวบๆไว้ได้ทัน หญิงสาวอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม บรรยากาศฝนที่เพิ่งหยุดตก สายรุ้งพาดผ่านท้องฟ้าช่างเป็นบรรยากาศที่โรแมนติกทีเดียว “มาราย เอ่อ ผม เอ่อ” “เอ่อ อ่า อะไรคะ?” มารายถามพลางทำปากให้ดูน่าจูบมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ “เมื่อเช้าคุณทานปลาร้ามาเหรอ? กลิ่นหึ่งเชียว” ฝ่ายชายถามพลางทำหน้าเบ้ “ตาบ้า มากไปแล้วนะ”มารายทุบตีชายหนุ่มด้วยความเขินอาย ที่ถูกจับได้ว่าเมื่อเช้าเธอเพิ่งทานตำปูปลาร้ามาหมาดๆ “ไปๆขึ้นเกวียนเร็ว เดี๋ยวผมไปส่งคุณนะ” “มันจะดีเหรอค่ะ เกรงใจจัง” มารายพูดพลางขึ้นเกวียนอย่างคล่องแคล้ว “อ้าว! ยืนมองอะไรล่ะค่ะ รีบไปซิคะ จะไปส่งไม่ใช่เหรอ?” “ .” อืม เกรงใจจริงๆด้วย หนุ่มสาวนั่งเกวียนมาจนเกือบถึงบ้านของฝ่ายหญิง ทั้งสองร่ำลากัน มารายรู้สึกดีกับผู้ชายคนนี้มากๆ หรือเขาจะเป็นรักแรกพบ “นี่หล่อนหายไปไหนมายะ งานการก็ยังไม่เสร็จ ไปเที่ยวเล่นมาล่ะซิ อย่างนี้ต้องจัดการซะให้เข็ด” แม่เลี้ยงมาดอนน่าดุว่ามาราย “อย่าค่ะ อย่าทำโทษมารายด้วยวิธีนี้เลย หนูกลัวแล้ว ขอร้องล่ะค่ะ อย่าเลย หนูกลัวแล้ว” มารายวิงวอนขอความเห็นใจจากสตรีที่เรียกว่า “แม่เลี้ยง” “หล่อนนั่งอยู่ในนี้แล้วอย่าออกมาจนกว่าฉันจะเรียก เข้าใจไหม?” มาดอนน่าสั่ง “อย่าค่ะ อย่าขังมารายไว้กับกระจกพวกนี้ มารายกลัวแล้ว ฮือ ฮือ ทำไมแก้มฉันอูมอย่างนี้นะ อี๋! ตายแล้วฉันมีพุงด้วย ฮือ ฮือ มารายกลัวแล้ว อย่าให้หนูเห็นตัวเองอีกเลย ขอร้องล่ะค่ะ ฮือ ฮือ” ต๊าย!ขนาดตัวเองยังกลัวตัวเองขนาดนี้ แล้วคนอื่นเค้าจะทนเห็นหล่อนได้เหรอยะน่ะ ยัยหมูเอ๊ย! หนูมาราย จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 Chapter III บัตรเชิญ “นี่น่าฮะ เป็นแหวนเพชร สมัยเจ้าคุณปู่ของอาฮั้นนะฮ้า ซื้อมาตอนนั้นบอกตรงๆฮะ ราคาไม่เท่าไหร่ แค่ล้านเศษๆเองฮ่ะ ฮุ ฮุ” วันนี้ที่บ้านของมิสซีสมาดอนน่าค่อนข้างจะเอิกเกริก เพราะแก๊งค์นับแต้มคลับมากันครบขา นับตั้งแต่เศรษฐีนีเมืองเหนือ เจ้าป้าแสงดาว บุญล้อม ที่กะลังอวดแหวนเพชรเม็ดงามให้กับบรรดาขาไพ่ที่เหลือได้ยลกัน เศรษฐีนีปักษ์ใต้อย่างคุณ แคทรีน่าไฮต์คิ๊ก ที่วันนี้ไม่ได้กะมาอวดร่ำอวดรวยอะไร แค่นั่งเครื่องบินส่วนตัวจาก เบตงมาสระแก้วเพื่อออกกำลังกายนิ้วเฉยๆ เท่านั้นเอง เศรษฐีนีแดนอีสานอีกคนที่ถือเป็นคู่แข่งพอสมน้ำสมเนื้อกับแม่เลี้ยงมาดอนน่าก็คือ คุณหญิงเอ็มเอ็ม จากศรีสะเกษ ที่บอกว่าสมน้ำสมเนื้อเพราะสองคนนี้เคยเป็นเพื่อนรักกันมากสมัยเป็นนางโชว์ที่ อีสานไฮเทค ด้วยกัน แต่คุณเอ็มเอ็ม เธอไปได้สามีเป็นเศรษฐีคนดังของศรีสะเกษ ปล่อยให้มีสซีสมาดอนน่า ต้องเต้นกินรำกินอยู่คนเดียว สองคนนี้เลยไม่กินเส้นกันเพราะเรื่องนี้ไปเลย มาดีกันก็อีตอนมีสมาดอนน่าจะมาแต่งงานกับท่านเซอร์กาย นี่แหละ ถึงได้หันหน้ามาคุยกันได้ “เอ้า! อวดกันอยู่ได้ มา มา เริ่มๆกันซะที” เจ้ามือวัยเฉียดวัยทองเรียกพรรคพวก “วันนี้จะเล่นอะไรล่ะจ๊ะ แม่มาดอน” เจ้าป้าแสงดาวถามเจ้ามือหยั่งเชิง “ดัมมี่” มีสซีสมาดอนน่าตอบเสียงดังฟังชัด แน่นอนเมื่อคืนเธอซ้อมเล่นกะลูกสาวทั้งสามคนมาแล้ว เพราะงั้นวันนี้ไม่มีพลาด เวลาผ่านไป เกือบ 3 ชั่วโมง ทรัพย์สินประดามีที่ แก๊งค์นับแต้มคลับ พกมาก็เริ่มปลดกันคนละชิ้นสองชิ้น “ฉันบอกแล้วว่า ดัมมี่น่ะฉันโปร” คุณหญิงเอ็มเอ็ม ชมตัวเองอย่างออกนอกหน้า “เออ! เอ็งเก่ง” คนเสียเยอะ อย่างเจ้ามือชัก ยั่วะ เพราะอุตส่าห์เป็นคนคิดเกมส์เอง ดันแพ้เอง ซวยชะมัด “เออนี่! พวกหล่อน รู้เรื่องที่พระราชาจะหาคู่ให้เจ้าชายกันหรือยังจ๊ะ?” เศรษฐีนีปักษ์ใต้ป้องปากบอกข่าว “อืม ก็ได้ยินอยู่นะน่ะ ก็น่าลุ้นนะหล่อนนะ” เศรษฐีนีเมืองเหนือ รีบเห็นด้วย “อะไร หาคู่? ใคร? ไม่เห็นรู้เรื่องเลย” มีสซีสมาดอนน่าทำหน้างง “โอ๊ย! หัดเอาหูเอาตาออกจากวงไพ่บ้างเหอะ แหม! ข่าวเขาออกจะใหญ่โต” ซี้เก่าแต่ปางก่อนแขวะ ทำเอามาดอนน่าอายแทบแทรกแผ่นดิน ดีนะที่วันนี้เธอโบกหน้ามาหนาพอสมควร หน้าเลยไม่แตกให้ใครเห็น “บ้านหล่อนมีลูกสาวตั้ง 4 คนจะส่งคนไหนไปล่ะยะ” เจ้าป้าแสงดาวถาม “อูย! หล่อน สี่เส่อที่ไหนกัน สามคนย่ะ สามคน อีกคนน่ะ มันคนใช้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” มาดอนน่าพูดออกมาแบบเต็มปากเต็มคำประจวบเหมาะพอดิบพอดีที่มารายเดินผ่านห้องนั่งเล่นได้ยินทุกอย่างเต็มสองรูหู มารายน้ำตาร่วงรีบวิ่งไปที่ห้องพักของตัวเอง เธอนั่งร้องห่มร้องไห้อย่างน่าสงสารและน่าเวทนาดั่งนางยักษ์พันธุรัตน์ร้องไห้ขอความเห็นใจจากสังข์ทอง แต่หาได้มีเห็นน้ำตาที่โศกเศร้าของเธอไม่ มีเพียงหนูในห้องกับแมลงสาปเท่านั้นที่ได้เห็นเหตุการณ์ในห้องทั้งหมด ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง “ใครคะ” มาดอนน่าแย้มประตูถาม พลางบอกแก๊งค์นับแต้มคลับรีบเก็บไพ่ไปซ่อนเพราะนึกว่าตำรวจมา “มีสทีนมาแล้วเค่อะ” ผู้มาเยือนบอก “มีสทีน ที่ไหนเป็นผู้ชาย –มั่วนี่- ” มาดอนน่าเถียง “อุ๊ย! ไม่ใช่สำนักพระราชวัง นำราชโองการมาแถลง” ผู้มาเยือนบอก หลังจากลืมตัวนึกว่าจิกชะนีออกมาขายของ “ค่ะ เชิญเข้ามาได้ค่าาา” มาดอนน่ารีบเชิญให้ผู้มาเยือนเข้ามาได้ เพราะเก็บเครื่องมือหากินหมดแล้ว “สำนักพระราชวังขอเชิญทุกท่านเข้าร่วมงานที่จะจัดขึ้นที่วัง ขอให้แขกที่มาแต่งตัวด้วยสีสัน แต่งหน้าอย่างดี เพื่อร่วมรับประทานอาหารและลีลาศเคล้าแสงเทียน ในงานหาคู่แด่เจ้าชาย จึงนำบัตรเชิญมาให้ เชิญรับ”เสนาบดีอ่านราชโองการพลางยื่นบัตรเชิญ “ขอบพระทัย ขอจงทรงมีพระชนมายุหมื่นๆปี” มาดอนน่าลงไปคุกเข่าเหมือนในหนังจีน ท่าทางจะดูบ่อย ทำให้เสนาบดีมองอย่างปลงๆ “ลูกๆจ๋า เราได้รับเชิญไปงานเลี้ยงจ๊ะ ลู๊ก”ผู้เป็นแม่ตะโกนบอกลูกสาวทั้งสามด้วยความดีใจดั่งสาวแรกรุ่นถูกขอความรัก ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นนานมาแล้ว “ค่า คุณแม่” ลูกสาวทั้งสามรับคำแล้วรีบตาลีตาเหลือกลงบันได เป็นเหตุให้ตกกระไดลงมาทั้งสามคน โครม “ตายแล้ว คุณลูกขา ทำไมแย่งกันแบบนั้นล่ะค่ะ” ผู้เป็นแม่พูดแบบปลงๆ “ก็ยัยหลอดซิค่ะ รีบวิ่งอะไรนักหนาไม่รู้” ลูกสาวคนโตว่าน้องคนเล็ก “อะไร อะไร ยัยไคลี่นี่ตะหากที่รีบวิ่งน่ะ” หนูหลอดโทษพี่สาวคนกลาง “ไม่จริง ไม่จริง คนที่ทำล้มน่ะ พี่วิคกี้ต่างหาก ลาลาล่า” ลูกสาวคนกลางเถียง ที่เธอมักจะมีสร้อยคำตามหลังเพราะเธอบ้าจี้เวลาพูดต้องมีเสียงประหลาดๆลงท้าย “เงียบ!!!!” มาดอนน่ารีบห้ามศึกก่อนจะมีศึกสายเลือด “ไม่อายแขกของแม่ที่มาบ้านกันเลยหรือไง” มาดอนน่าปราม “ขอโทษค่ะ” ลูกสาวทั้งสามพากันขอโทษ “ไปๆ ไปแต่งตัว เดี๋ยวต้องไปซื้อเสื้อผ้าเข้าวัง คืนนี้เร็วเข้า ไปเร็วๆ”ผู้เป็นแม่สั่ง “เอ่อ! ถ้างั้นพวกดั้นกลับก่อนนะเคอะ ต้องไปเตรียมตัวเหมือนกันเค่อะ” เจ้าป้าแสงดาวเป็นตัวแทนกล่าวคำลา “อ้าว! จะกลับแล้วเหรอ ฉันยังไม่ได้ทุนเลยนะ” เจ้ามือรั้ง “ไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวไปทำสวยไม่ทัน ขอตัวนะเคอะ” เจ้าป้าและสหายพูดพลางเดินออกประตูไปขึ้นเกวียนที่จอดไว้ โดยไม่ได้มองหน้าเจ้ามือที่โศกเศร้า “ไรวะ เล่นยังไม่ได้ทุนเลยกรู ซวย ซวย ซวย” มาดอนน่าพูดอย่างมีน้ำโห มารายที่เพิ่งร้องไห้เสร็จเดินออกมาจากที่พัก มาชนเข้ากับเสนาบดีที่เดินผ่านมาพอดี “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” “โอย นังนี่เดี๋ยวแม่ตบ” เสนาบดีออกอาการแต๋วอย่างลืมตัว พลางลุกขึ้นมา “ขอโทษจริงๆค่ะ”มารายก้มหัวขอโทษ เสนาบดีเมื่อพิจารณาหน้าตาและรูปร่างน้องๆพะยูนของมาราย ก็เกิดไอเดียบรรเจิด “อ๊ะนี่ ฉันให้หล่อน นี่เป็นบัตรเชิญไปงานเต้นรำ ฉันว่าเจ้าชายน่าจะโปรดหล่อนนะ พันธุ์เนื้อนมไข่แบบหล่อน ท่าทางจะโปรด เสียดายหล่อนไม่ดำ” เสนาบดียื่นซองสีขาวให้พลางเม้าท์ถึงรสนิยมชอบของแปลกของเจ้าชาย “เอ่อ! ไม่ใช่แล้วค่ะ นั่นมันซองผ้าป่าวัดลิงขบชัดๆ” มารายเถียงหลังจากรับซองมาดู “ว๊าย! ตายแล้วหยิบผิด” เสนาบดีหยิบใบที่ถูกส่งให้ “ขอบคุณเพคะ” มารายถอนสายบัว “เอาล่ะ ฉันต้องรีบไปละ เดี๋ยวนี้ต้องรีบมารีบไป เขากำลังแบนเพศที่สามไม่ให้ออกสื่อบ่อยๆอยู่ ขอตัว” เสนาบดีพูดพลางเดินบิดก้นเป็นเลขแปดจากไป ทิ้งให้สาวน้อยบ้านนา ยืนละเมอเพ้อพกถึงเจ้าชายในฝัน ตั้งแต่เป็นสาวเต็มกาย หาผู้ชายถูกใจไม่มี ฮี้ ฮี้ ฮิ้วววว!!!! เป็นเอกลักษณ์ของมารายเวลาร้องต้องมีวีดๆหลบเสียง “นังมาราย นังมาราย” “ยัยอ้วนมาราย ยัยอ้วนมาราย เย้ สโลว์” “ยัยหูตึงมาราย ยัยหูตึงมาราย อีเยเยเยเยเย้” “นังมาราย นังมาร๊าย” เสียงเรียกต่างสำเนียงจากสี่เจ้าของบ้าน ที่ใช้เรียกมาราย แต่ตอนนี้เธอหาได้สนใจไม่ เพราะในใจของสาววัยใส (ไสไปกับพื้น) กำลังมีดอกไม้ผลิบานอยู่เต็มดวงใจ เฮ้อ! ช่างมีความสุขจริงๆ จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 Chapter IV ความจริงของเจ้าชาย “กระหม่อมไม่สนใจหรอก ว่างานนี้จะจัดขึ้นมาเพื่อใคร กระหม่อมจะไม่เลือกใครทั้งนั้น เพราะกระหม่อมมีนางในดวงใจของกระหม่อมอยู่แล้ว” เจ้าชายเยฟ รักแรตส์ ตรัสต่อพระบิดาและพระมารดา ที่นั่งอยู่บนบัลลังค์ “นางคนนั้นเป็นใคร ทำไมพ่อไม่เคยรู้” พระราชาแซ๊ค ฉุนเมื่อได้ฟังคำจากลูกรัก “นางเป็นสาวชาวบ้านธรรมดา แต่นางสวยได้ใจกระหม่อมมากๆ” เจ้าชายตรัสพลางทำหน้าเคลิบเคลิ้มยามนึกถึงขาหมูเอ๊ย! ท่อนแขนนาง “ไม่ได้ เจ้าจะแต่งกับสาวชาวบ้านจนๆไม่ได้” ราชินีออฟ GHV2 ตรัสอย่างฉุนๆ ระหว่างตะไบเล็บ “เหตุใด พระบิดากับพระมารดาจึงไม่เข้าใจในรักของกระหม่อม พ่อไม่เข้าใจเยฟ พ่อไม่เข้าใจเยฟ”เจ้าชายวิ่งไปขึ้นห้องบรรทมไปเตะกระสอบทรายแบบในโฆษณา ระบายอารมณ์ เจ้าชายโศกเศร้าเสียใจ เพราะตลอดชีวิตเจ้าชายไม่เคยสมหวังในรักเลย (ตัดภาพเป็นภาพขาวดำ) รักครั้งแรกของเจ้าชายเกิดขึ้นขณะที่เจ้าชายมีชันษาได้เพียง 14 ชันษา กับนางสนมในวัง นางชื่อ ลิลคิม หรือที่คนในวังเรียกว่า สนมฉิม สนมฉิมได้สอนความเป็นชายชาตรีให้กับเจ้าชายเยฟ ที่ห้องบรรทมของเจ้าชายเอง ด้วยการเป็นโค๊ชสอนเจ้าชายชกมวยสากลสมัครเล่นเพื่อคลายเครียด (อย่าคิดลึกดิ) แต่ด้วยวัยวุฒิของเจ้าชายไม่สามารถแต่งงานกับสนมฉิมได้ สนมฉิมจึงตกเป็นนางในของพระราชาแซ๊คไปในที่สุด เรื่องนี้ทำให้องค์ชายโศกเศร้าเสียใจมาก พ่อนะพ่อแค่นี้ก็แบ่งให้ไม่ได้ รักต่อมาของเจ้าชายเกิดขึ้นขณะที่พระองค์ไปทอดพระเนตรเทนนิสวิมเบิลดันที่อิมแพคอารีน่า เมืองทองธานี นางคนนี้เป็นนักเทนนิส ชื่อ เซเรน่า วิลเลี่ยม พระองค์รู้สึกได้ถึงศรรักที่ปักอก ดั่งโดนลูกเสิร์ฟจากนางตีเข้ากลางใจ แต่ความรักครั้งนี้เติบโตได้ไม่นาน เพราะเมื่อเจ้าชายไปเห็นวีนัสผู้เป็นพี่สาวเข้าก็เกิดอาการรักพี่เสียดายน้องขึ้น ความมาแตกเอาเมื่อพี่สาวน้องสาวเขาคุยกัน ทั้งสองนางต้องการให้เจ้าชายเลือกใครคนใดคนหนึ่ง แต่เจ้าชายเกิดอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน เลยถูกไม้แร๊กเก๊ตตีเข้าที่แสกหน้าไปสองดอก เจ็บล่ะซิ ความรักล่าสุดของเจ้าชายเกิดขึ้นในตลาดโรงเกลือ หลังจากถูกสาวเจ้าต่อยเข้าที่เบ้าตาซ้ายจังเบ่อเร้อ เพราะเห็นแขนเจ้าหล่อนเป็นขาหมู นั่นเป็นเหมือนกับพรหมลิขิตที่ทำให้เจ้าชายได้พบกับนางในฝัน (ตัดกลับมาเป็นภาพสี) เจ้าชายตัดสินใจปีนหน้าต่างจากห้องบรรทมไปเอาเกวียนและควายแฉะศรี ตัวโปรดของเจ้าชายออกไปนอกวัง มุ่งหน้าสู่บ้านของมีสซีสมาดอนน่า ไปตามหัวใจปราถนา (เน่าซะ) “นี่นางมาราย เฝ้าบ้านนะยะ ฉันกะลูกๆจะไปซื้อเสื้อผ้า หล่อนอยู่บ้านก็อย่าอยู่เปล่า กวาดบ้านถูบ้านด้วยเข้าใจไหมยะ?” มาดอนน่าสั่ง มารายที่ยืนฟังคำสั่งด้วยอาการลอยๆ เพราะกำลังคิดถึงค่ำคืนอันแสนวิเศษกับเจ้าชาย “แม่ขา หนูว่านังนี่มันต้องสติแตกไปแล้ว แน่ๆเลย เย้! สโลว์” ลูกสาวคนกลางออกความเห็น “เออ! แม่ก็ว่างั้นแหละ นี่แกก็เหมือนกันยัยไคลี่ ถ้ายังไม่หยุดพูดท้ายคำอยู่อีกก็ไม่ต้องมาพูดกันเลย รำคาญจริงๆ”ผู้เป็นแม่บ่น “ค่ะ ขอโทษค่ะแม่ ลาลาล่า” ไคลี่บอกกับแม่แต่ก็ยังติดนิสัยเดิมอยู่ เกวียนบ้านมีสซีสมาดอนน่าออกไปได้ไม่นาน มารายก็เดินลอยหน้าลอยตาเข้าไปในบ้าน ด้วยความสุขเต็มอก เลยไม่ได้สังเกตว่ามีเกวียนอีกเล่มหนึ่งขี่มาจอดหน้าบ้าน “มาราย มารายจ๋า” เจ้าชายเยฟ รักแรตส์ในชุดมอมแมม ปกปิดฐานะมาหานางในฝัน “มีอะไรเหรอ เยฟปุติน?” มารายหันไปหาต้นเสียงแต่ยังอยู่ในสภาพลอยๆอยู่ “วันนี้ฉันจะชวนเธอไปนั่งที่กระท่อมปลายนาไปไหม?” เจ้าชายจำแลงชวน “ไม่ล่ะ ไม่ว่างต้องหาเสื้อผ้า ไปงานเลี้ยงคืนพรุ่งนี้” มารายบอก “งานเลี้ยงหาคู่ของเจ้าชายน่ะเหรอ? เธอได้รับเชิญเหมือนกันเหรอ?” เจ้าชายดีใจจนออกนอกหน้า “ได้ซิ ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งนะ” มารายพูดยกเอาชื่อเพลงโปรดของตัวเองออกมา “อืม ไปซื้อเสื้อผ้ากับผมไหมล่ะ” เจ้าชายเยฟในร่างจำแลงที่ชื่อเยฟปุตินถามสาวน้อยในชุดคนรับใช้สกปรก “จะดีเหรอ ฉันว่าไม่ดีมั้ง? นายไม่มีเงินเยอะพอจะซื้อให้ฉันได้หรอก” มารายพูดอย่างเก็บกดความอยากได้ของตัวเอง “มีซิ ผมมีเงินจ่ายได้ทุกอย่างที่คุณต้องการเลยล่ะ” เยฟปุตินหรือเจ้าชายเยฟ รักแรตส์บอก “งั้นก็ไปกันเถอะ” มารายรีบโดดขึ้นเกวียนอย่างรวดเร็ว โครม พลั๊ก ด้วยความรีบร้อน ทำให้ตกเกวียนในสภาพสุดอนาถแท้ “มานี่ ผมจะอุ้มคุณขึ้นเกวียนเอง” เจ้าชายลงมาอุ้มมารายขึ้นไปบนเกวียน “เอ่อ มารายครับ” เจ้าชายอุ้มมารายขึ้นมาในวงแขน “อะไรคะ” มารายในอ้อมแขนของเจ้าชายถาม “น้ำหนักเท่าไหร่ครับ ทำไมหนักจัง” เจ้าชายบ่น “ตาบ้า ใครเขาให้ถามเรื่องแบบนี้กับผู้หญิงกัน” มารายตีเจ้าชาย แล้วสะบัดสะบิ้งขึ้นเกวียนไปแบบงอนๆ “ผมล้อเล่นน่า” เจ้าชายรีบขับเกวียนออกจากบ้านของมีสซีสมาดอนน่า มุ่งหน้าสู่ตลาดโรงเกลือ ณ ตลาดโรงเกลือมารายมารายมองดูเสื้อผ้ามากมายที่วางขาย พลันสายตาก็ไปเห็นบางอย่างเข้าจนต้องก้มหัวลง “เธอเป็นอะไรนะ มาราย?” เจ้าชายถาม “ฉันเจอโจทย์เก่า” มารายบอก “ไหน? ใคร?” เจ้าชายถาม “ยัยแม่ค้าผลไม้นั้นไง ฉันกลัวโดนเปลือกทุเรียนตบหน้าอีก” มารายบอกพลางนึกถึงรสชาติเปลือกทุเรียนแล้วยังเจ็บไม่หาย “นี่ไง ร้านนี้แหละเสื้อผ้าสวย” เจ้าชายชี้เข้าไปที่ร้านเสื้อผ้า Modjo! “ไม่เอาร้านนี้ขายเสื้อผ้าแพง เจ้าของร้านก็ปากจัดด้วย”มารายอิดออดแม้ใจจริงอยากซื้อใจจะขาด แต่ติดที่เจ้าของร้านที่ชื่อ มอดโจ้ ที่คนทั้งตลาดโรงเกลือรู้ดีว่าเคยเป็น 1 ในกรรมการในรายการ “เดอะ สะตอ ค้นฟ้าคว้าสะตอ โครงการ 1 ” ซึ่งเป็นคนปากจัด ชอบกัดผู้เข้าแข่งขันเรื่องการแต่งตัว ทำให้มารายค่อนข้างผวา “มากับผมเถอะน่า” เจ้าชายจูงมารายเดินเข้าไปในร้าน “สวัสดีครับ ร้านเรายินดีต้อน อ้า เจ้า” เจ้าของร้านช็อกที่เห็นเจ้าชาย แต่ดีที่เจ้าชายปิดปากไว้ได้ทันไม่ให้เจ้าของร้านพูดมากเกินไป “วันนี้ผมอยากได้ชุดสำหรับ สุภาพสตรีท่านนี้ไปงานเลี้ยงในวัง” เจ้าชายบอกจุดประสงค์ “งั้นต้องตัวนี้เลยครับ” เจ้าของหยิบชุดออกมาให้ดูเป็นชุดราตรีสีแดงแสนสวย “อุ๊ย! สวยจังเลย” มารายกลับมองชุดราตรีสีขาวทรงแบบชุดของมาริลีน มอนโรล์ผ่าอกแหวกลึก ซึ่งแขวนโชว์อยู่ด้านหลัง “ขอลองได้ไหมคะ” มารายขอร้อง แม้เจ้าของร้านจะทำหน้าเบ้ๆ เพราะชุดอาจขาดจากการลองแต่เมื่อเห็นว่ามากับเจ้าชายเลยจำเป็นต้องปล่อยให้พะยูนลอง “สวยไหมคะ” ผ่านไป เกือบครึ่งชั่วโมง หลังจากยัดร่างตันๆเข้าไปในชุด เจ้าชายก็จ่ายเงินซื้อให้มาราย เพราะถูกอกถูกใจเจ้าชาย แต่มอดโจ้เจ้าของร้านกับคิดในใจเมื่อเห็นชุดของเขาบนร่างมารายว่าไม่ต่างอะไรกับ ช้างใส่เสื้อผ้าในละครสัตว์ ทั้งสองมุ่งหน้ากลับบ้าน โดยไม่ทันสังเกตว่ามีสายตาของแม่ลูกเจ้าของบ้านเห็นเหตุการณ์มาตลอด พรุ่งนี้ล่ะนังมาราย ฝันที่หล่อนคิดว่าจะได้เข้าวังไปหาเจ้าชายจะกลายเป็นหมันแน่ๆคอยดูฤทธิ์แม่ซิ มีสซีสมาดอนน่านึกในใจ จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 Chapter V แผนร้าย “นังมาราย นังมาราย” “อีอ้วนมาราย อีอ้วนมาราย เย้ สโลว์” “ยัยหูตึงมาราย ยัยหูตึงมาราย อีเยเยเยเยเย้” “นังมาราย นังมาร๊าย” เสียงเรียกต่างสำเนียงจากสี่เจ้าของบ้าน ที่ใช้เรียกมาราย เรียกสาวเจ้าแต่เช้าตรู่ และแน่นอนมารายต้องไปถามคุณหนูคนโตของบ้านก่อนเพราะห้องเธอเป็นห้องแรกที่ต้องผ่าน “มีอะไรให้รับใช้คะ?” มารายก้มหัวถาม อย่างนอบน้อม “เอานี่! ไปซักให้ด้วยนะ แล้วก็ซื้อขนมจีนน้ำเงี้ยวที่ตลาดมาให้ด้วยล่ะ ขอบใจ” วิคกี้บีสั่งงานเสร็จก็หันไปปัดแก้มให้อมชมพูดูสุขภาพดี มารายเดินไปหยิบตะกร้าสำหรับซักแล้วเดินออกไปอีกห้องนึง “มีอะไรให้รับใช้คะ?” มารายก้มหัวถาม อย่างนอบน้อม “ฉันอยากให้หล่อนเอาผ้านี่ไปซักแล้วก็ฝากซื้อตำปูไม่ใส่ปลาร้านะ ขอบใจ ลาลาล่า” คุณหนูไคลี่สั่งเสร็จก็หวีผมต่อ มารายทำตามที่สั่งแล้วออกไป “มีอะไรให้รับใช้คะ?” มารายก้มหัวถาม อย่างนอบน้อม “นี่หล่อนพูดประโยคอื่นบ้างไม่เป็นหรือไง? เอาผ้านี่ไปซักแล้วซื้อเมี่ยงคำมาด้วย รีบๆกลับมานะ ฉันหิวมาก ถ้ากลับมาช้าฉันจะฟ้องคุณแม่ว่าหล่อนเถลไถล ฮ่าฮ่าฮ่า” สั่งเสร็จคุณเธอก็หันไปถอนขนรักแร้ต่อ เช้านี้คุณหนูหลอดถูกผีคนเหนือเข้าเกิดอยากกินเมี่ยงคำซะอย่างงั้น แถมยังขู่อีก คอยดูนะถ้ามารายรวยจะตื๊บหล่อนให้ดู แต่ก็ทำไม่ได้ต้องก้มหน้าเป็นขี้ข้าให้เขาจิกต่อไป มารายเดินถือตะกร้าผ้าที่มากขึ้นเรื่อยๆ ไปหามีสซีสมาดอนน่าอีกห้องนึง “มีอะไรให้รับใช้คะ?” มารายก้มหัวถาม อย่างนอบน้อม “เอาผ้าฉันไปซัก แล้วก็วันนี้ฉันอยากกินลาบเลือดนะ ฝากซื้อมาด้วย” สั่งเสร็จแม่เลี้ยงก็ออกโยคะท่าขาพาดคอต่อไป มารายก้มลงเอาผ้าใส่ตะกร้า ขณะกำลังจะเดินจากไป “มาราย” มีสซีสมาดอนน่าเรียก “อะไรคะ” “คืนนี้หล่อนจะได้ไปงานเลี้ยงเหมือนกันนี่ เพราะเขาเชิญผู้หญิงทั้งเมือง ไปกับพวกฉันก็ได้นะ” มาดอนน่าพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย “จริงเหรอคะ ขอบคุณค่ะคุณแม่”มารายทำท่าทางดีใจอย่างออกนอกหน้า “มาราย” มีสซีสมาดอนน่าเรียกอีก “ช่วยเอาขาข้างซ้ายฉันลงจากคอที อู๊ย!!! ช้าๆซิยะ โอย!!!” เออ สมน้ำหน้าแก่ก็แก่ ยังจะฝืนสังขารอวดอีโก้ตัวเองอยู่ได้ มารายเดินออกจากห้องไปโดยไม่ได้รู้แผนการณ์ร้ายของแม่ลูกทั้งสามเลย มารายเอาผ้าออกไปซักและไม่ลืมที่จะจ่ายตังค์ที่ติดไว้เกือบ 2,000 บาท แต่ไม่เป็นไรจ่ายไปก่อนละกัน 50 บาทถือว่าผ่อนๆกันไป มารายยืนนึกภาพเธอกำลังเต้นรำกับเจ้าชาย เจ้าชายจะหน้าตาเป็นยังไงน้า? จะหล่อเหมือนตาเยฟปุตินหรือเปล่า? ตายแล้วคิดอะไรออกไปเนี่ย!!! อ๊าย อ๊าย อ๊าย “เอ่อ! คุณคะ รับช้อนไปอุดปากกันกัดลิ้นตัวเองมั๊ยคะ?” พนักงานซักอบรีด ถามเพราะนึกว่ามารายกำลังจะเป็นลมบ้าหมู ก็คุณหล่อนเล่นทำตาลอยๆดิ้นไปดิ้นมา ใครบ้างจะไม่คิด ยิ่งอากาศร้อนๆอยู่ด้วย “ไม่ล่ะจ๊ะ ไปก่อนนะ” มารายไม่สนกับคำพูดถากถางอะไรทั้งนั้น คืนนี้หล่อนจะได้ไปงานเต้นรำแล้วนี่ฮุ ฮุ ดีใจจัง มารายเดินกลับมาถึงบ้านพร้อมออเดอร์ที่สั่ง แต่ภาพที่เธอเห็นเป็นภาพแม่ลูกทั้งสามนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นจุดเตาผิงไว้ จุดทำไมเนี่ยร้อนจะตายชัก เอ๊ะหรือว่า “คุณแม่กับคุณๆมาทำอะไรกันที่นี่คะ” มารายถามเจื่อนๆ “ก็มาผิงไฟน่ะซิ อากาศแบบนี้น่าผิงไฟ” แม่เลี้ยงตอบพลางเช็ดเหงื่อที่ไหลบนหน้าผาก คนบ้าอะไรจุดเตาผิงเดือนเมษาร้อนจะตายชัก “ทำไมยะ ก็พวกเราเป็นเจ้าของบ้านจะนั่งตรงไหนมันก็เรื่องของเรามีปัญหาหรือไง?” คุณหนูหลอดเดินไปผลักไหล่มาราย ทำให้ถุงกับข้าวตกลงมาแตกอดแดกกันถ้วนหน้า สมน้ำหน้าฮ่าฮ่าฮ่า “ตายแล้ว คุณแม่ขามันปาถุงกับข้าวประชดค่ะ เย้! สโลว์”คุณหนูคนกลางรีบฟ้อง “เออ! ฉันเห็นแล้ว” มาดอนน่าลุกขึ้นมาจากโซฟา ตบมารายซะกลิ้งไปติดข้างฝาเลย “หล่อนอย่ามาประชดฉันจำไว้ ไปลูกๆไปเตรียมตัวกันได้แล้ว”มาดอนน่าพูดพลางเรียกลูกๆของเธอ “อย่างหล่อนมันต้องโดนนี่ ฮ่าฮ่าฮ่า” คุณหนูคนโตที่นึกว่าจะไม่ทำอะไรแล้ว เอาขี้เถ้าในเตาผิงมาราดหัวมาราย จนตัวมารายสกปรกมอมแมม “แล้วกวาดให้สะอาดนะยะ ห้องเนี้ย ฮ่าฮ่าฮ่า” ยัง เธอยังสั่งงานอีก ร้ายจริงนะนัง 4 จตุรพิษ มารายก้มหน้าก้มตาเก็บกวาด ทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็นผ้าสีขาวที่ไหม้ไฟปลิวออกมาจากเตา เธอรีบเดินไปดูที่เตา โอ้! ไม่ ชุดที่เยฟปุตินซื้อให้หล่อนตอนนี้มันแปรสภาพไปเป็นเถ้าถ่านไปหมดแล้ว เธอนึกแค้นใจอยากจับทั้งครอบครัวเชือดตายหมู่ซะให้ได้ แต่เธอเป็นนางเอกนี่เนอะ จะไปทำเรื่องร้ายๆแบบนั้นได้อย่างไร “ถ้าคุณแม่อยู่ด้วยป่านนี้ฉันก็คงไม่โดนกลั่นแกล้งแบบนี้ ฮือ ฮือ ฮือ” มารายร้องห่มร้องไห้พลางกอดชุดที่ไหม้เธอฟุบหน้าลงร้องไห้บนเตียงของเธอ แสงระยิบระยับจับตา ก็ค่อยๆลอยเข้ามาในห้องมาราย ปิ้ง! ปรากฏเป็นร่างสตรีในชุดราตรีสีขาว ผ่าหน้าตัดเย็บอย่างดี ถือคฑาน่าเอ็นดู “มารายจ๊ะ” สตรีคนนั้นเรียกสาวใช้ที่ร้องห่มร้องไห้ “คุณเป็นใคร” “ฉันคือนางฟ้าประจำตัวเธอไง แม่ของเธอเป็นคนส่งฉันลงมา” นางฟ้าตอบอย่างสุภาพ “แม่ฉันชื่ออะไร?” มารายถามเพราะเธอไม่ไว้ใจใครอีกแล้ว “แม่เธอชื่อ เมียน้อยกายริชชี่ไงจ๊ะ” นางฟ้าตอบยิ้มๆ “แล้วแม่ของฉันตัวอ้วนหรือผอม” มารายยังถามต่อ “โอย ช่างหัวแม่แกเหอะ จะเอาไหมชุดใหม่น่ะ จะเอาไหม ถามซอกแซกจริงๆนังนี่ งานฉันก็มี เยอะนะ ไม่ใช่งอมืองอเท้านั่งร้องไห้ปากเบี้ยวๆอยู่ในห้องเหมือนหล่อน” นางฟ้าหมดอารมณ์สุภาพด่ากราดแบบนันสต๊อป “เอาจ๊ะเอา แหมถามแค่นี้ต้องดุด้วย” มารายหงอไปเยอะ “เอาล่ะ ฉันจะร่ายมนต์แล้วนะ” นางฟ้าพูดพลางหยิบทรานซิสเตอร์ออกมา “หยิบวิทยุออกมาทำไมคะ” มารายถาม แม้จะกลัวถูกด่าอีกก็ตาม “เอามาร่ายคาถาน่ะซิ” นางฟ้าตอบพลางกดปุ่ม PLAY I believe I believe I believe in love นางฟ้าเต้นประกอบคาถาดั่งทาทามาเอง แล้วก็ ปิ๊ง! มารายอยู่ในชุดสีเหลืองผ่าหน้าอกโชว์แตงโมจินตราในบราสีชมพู “ไม่เอาอ่ะ ชุดนี้เหมือนทาทาเกินไป” มารายบ่น “งั้นเอาอันนี้” นางฟ้าเอาเทปทาทาออก แล้วเปลี่ยนม้วน C’mon Vogue. Let your body moves to the music นางฟ้าเต้นแบบในมิวสิคเด๊ะๆ แล้ว ปิ๊ง มารายอยู่ในชุดราตรีสีขาวแบบเดียวกับตัวที่ขาดไปเลย “ว้าว! เหมือนที่เยฟซื้อให้เลย” มารายดีใจอย่างออกนอกหน้า แต่เมื่อมองลงไปที่เท้าเธอมีแต่รองเท้าแตะตราดาวเทียมที่ใส่ เธอจึงขอรองเท้ากับนางฟ้า นางฟ้ากดเปิดเพลงอีกม้วนนึง ขนแขนสะแตน อัพ สะแตนอัพ สะแตนอัพ อืม บนสวรรค์เพลงนี้ท่าทางจะดัง เพราะนางฟ้าเต้นได้ดีกว่าเพลงสากลอีก ปิ๊ง รองเท้าแตะธรรมดากลายเป็นรองเท้าแก้วแสนสวย ทุกอย่างก็มีหมดแล้ว ขาดแต่รถม้าจะไปหามาจากไหน นางฟ้าถามมารายว่ามีฟักทองไหม แต่มารายไม่มี นางฟ้าจึงบอกให้มารายไปตลาดโรงเกลือเพื่อไปซื้อฟักทองมา จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Chapter VI งานเลี้ยง และความลับของราชินี ราตรีเริ่มมาเยือน คนในบ้านมีสซีสมาดอนน่าเริ่มออกจากบ้านมุ่งสู่พระราชวังกันหมดแล้ว เหลือแต่มารายที่วิ่งออกไปซื้อฟักทองที่ตลาดโรงเกลือ แต่ไปตอนนี้ตลาดก็วายซะแล้ว มารายเดินไปเรื่อยๆ อย่างสิ้นหวัง พลันเธอก็เหลือบไปเห็น มะละกอ ที่แม่ค้าส้มตำลืมเอาไว้ มารายจะจิ๊กกลับไปบ้าน ก็พอดีนางฟ้าเห็นว่าชักจะไปนาน เลยออกมาตาม “ไหนล่ะ? ฟักทอง” นางฟ้าถาม “ฟักทองหมด เอามะละกอไปก่อนละกัน” มารายบอก “เออ เอาวะ จะได้กลับๆซะที” นางฟ้าพูดอย่างปลงๆ แล้วกดปุ่ม Play บอกว่าอย่าขอหมอลำ บอกว่าอย่าขอหมอลำ ไม่รู้หมอลำ เขาลำแบบไหน นางฟ้าเซิ้งอย่างออกรส ปิ๊ง! มะละกอผลใหญ่ กลายสภาพเป็นเกวียนพร้อมควายฉงายหนึ่งตัว ขนาดมารายยังอึ้ง เพราะนึกว่าจะได้รถม้าสีขาว แบบในนิทาน “เออน่า ก็หล่อนหาได้เป็นมะละกอนี่หน่า มันก็ออกมาแบบนี้แหละ ถ้าเป็นฟักทองก็ว่าไปอย่าง” นางฟ้าแก้ตัว “อ่อ! มารายจ๋า ทุกอย่างที่เห็นเนี่ย จะกลับคืนสู่สภาพเดิมตอน 5 ทุ่มนะจ๊ะ” นางฟ้าบอก “ตี 2 ไม่ได้เหรอ น่านะนึกว่าช่วยกัน”มารายต่อรอง “5 ทุ่มครึ่งอ่ะ ขาดตัว”นางฟ้าต่ออีก “ตี 1 ก็ได้นะนะ”มารายยังต่อรอง เป็นต่อราคาของ “เที่ยงคืน เท่านั้น ขาดตัว ห้ามต่อแล้ว ไป๊!!! จำไว้มีอะไรเรียกข้าข้าชื่อ ปรี๊นซ์นะ” นางฟ้ากลัวมารายต่ออีก เธอรีบให้เวลาแล้วไล่ให้ควายฉงายเดินจากไป ในงานเลี้ยง คุณหญิงคุณนายต่างงัดเอาทรัพย์สินประดามีมาอวดกัน และที่น่าอวดยิ่งกว่าคือเหล่าลูกสาวที่จะเอามาให้เจ้าชายเลือกคู่ ที่ต่างคนต่างแต่งองค์ทรงเครื่องกันมาไม่ยอมน้อยหน้ากัน ขณะที่แขกในงานกำลังเพลิดเพลินอยู่นั้น ราชินีออฟ GHV2 ก็ออกมาในชุดราตรียาวสง่างามกับผมทรงทองกวาว ประกาศให้แยกเอาผู้ที่จะเข้าคัดตัวเป็นเจ้าสาวของลูกชาย แยกมาต่ออีกแถวนึง “เอ้า! เร็ว แยกแล้ว ชิดในหน่อย ชิดในหน่อย ใครไม่มีตั๋วส่งเงินด้วย” ราชินีประกาศ “เอ่อ! ท่านฮ้า งานเต้นรำฮ้า มิใช่รถสองแถว” เสนาบดีแต๋วเตือน “เออ ฉันก็ลืมไปแหม! เผลอ”ราชินีบอกเพราะเธอลืมตัวนึกถึงกำพืดเก่า พลันสายตาก็เหลือบไปเห็น สตรีคนนึงสวมชุดแบบพระนางมารีอังตัวเนต ราชินีจึงตะโกนเรียก “หล่อนคนนั้น ไม่แก่เกินไปสำหรับลูกข้า เหรอ?” ราชินีถามกะให้อายมุดดินหนี “ไม่เพคะ” สตรีคนนั้นตอบอย่างมั่นใจ “เจ๊แสง”ราชินีตะโกนเรียก “นังออฟ” สตรีในชุดย้อนยุคเรียกกลับ ราชินีรีบวิ่งลงมาจากบัลลังก์มาหาเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนาน (ภาพตัดเป็นภาพขาว-ดำ เป็นบรรยากาศในคุกที่บางขวาง) “ไง! หน้าใหม่ติดข้อหาอะไรล่ะ?” ผู้ติดมานานกว่าถามผู้หญิงรูปร่างผอมเกร็ง ที่เพิ่งเข้ามา “ฆ่าคนตายจ๊ะ” ผู้หญิงคนนั้นตอบนอบน้อม “ฮ่าฮ่าฮ่า ที่นี่ก็มีแต่ฆาตกรฆ่าคนตายทั้งนั้นแหละ ที่ฉันอยากรู้คือหล่อนฆ่าผู้ชายหรือชะนี” ผู้ที่อาวุโสกว่าถาม “ฉันฆ่ามันทั้งสองคนนั้นแหละ พวกมันสมควรโดน พวกมันเป็นชู้กัน พวกมันสมควรโดน” ผู้หญิงรูปร่างผอมเกร็งตอบ และดนตรี Cell Block Tango ก็ขึ้น He had it comin’ He had it comin’ คนคุกทั้งหมดต่างร้องเล่นเต้นระบำตามเพลง ของสองสาวที่ร้อง “เธอชื่ออะไร” รุ่นพี่ในคุกถาม “ฉันชื่อออฟจ๊ะ ออฟศรี มณีลงยาจ๊ะ บ้านอยู่โนนหินแห่ เพิ่งมาติดเป็นวันแรกจ้าาา” หน้าใหม่ตอบอย่างไร้เดียงสา “ฉันชื่อแสงดาว แสงดาว สาดเดือนเด่น ติดคุกข้อหาตบยุงตาย” หน้าเก่าบอก “เอ๊ะ! ทำไมแค่นี้ต้องติดคุกด้วยล่ะ แค่ตบยุงตายน่ะจ๊ะ” ออฟถาม “ตบยุงด้วยค้อนปอนด์ที่หัวสามีน่ะ ตายทั้งยุงทั้งสามีเลย” เจ๊แสงดาวหัวเราะร่วน ทั้งสองสาวสัญญาจะเป็นเพื่อนร่วมคุกกันไปตลอดชีวิต เพราะโทษของทั้งคู่ต้องถูกประหารแน่ๆ แต่ทั้งสองต้องมาแตกกันด้วยเรื่องผู้ชายเพราะเกิดปิ๊งทนายรูปหล่อที่ทำเรื่องให้พวกหล่อนออกจากคุกซึ่งเป็นคนๆเดียวกันทำให้ความเป็นเพื่อนต้องถึงกับแตกสลาย แต่เจ๊แสงดาวได้ทนายไปเป็นสามีเลยไปปักหลักฐานที่เชียงใหม่ เปลี่ยนนามสกุลตัวเอง เป็น นางแสงดาว บุญล้อม พอสามีตายก็กลายเป็นเศรษฐีนีอย่างที่เห็น ส่วนเจ๊ออฟที่ออกจากคุกได้ก็ไปเป็นพนักงานเก็บเงินบนรถสองแถวในหมู่บ้าน แต่ด้วยพรหมลิขิตบันดาลชักพาทำให้ไปเจอเจ้าชายแซ๊คที่ขับรถมาเที่ยวเล่นแล้วเผอิญรถไปชนกับสองแถวที่เจ๊ออฟเก็บเงินอยู่ เจ้าชายแซ๊คถูกใจในความสวยแบบอีสานอินเตอร์ และกริยามารยาทแบบผู้ดีตกยาก ของเจ๊ออฟเข้า ทั้งสองเลยตกลงแต่งงานกันอย่างลับๆ รอจนพระราชาสิ้นพระชนต์และเจ้าชายแซ๊คขึ้นครองราชแทน ทั้งสองจึงประกาศอย่างเปิดเผย และเปลี่ยนเจ๊ออฟ เป็นราชินีออฟ GHV2 (ตัดกลับมาเป็นบรรยากาศงานเลี้ยง เป็นสี่สีเหมือนเดิม) “ไม่ได้เจอกันตั้งนาน แล้วนี่จะมาเป็นลูกสะใภ้ฉันเหรอ?” ราชินีออฟถาม “ก็ใช่อะซิ ลูกชายหล่อนน่ากินจะตาย” เจ้าป้าแสงดาวพูดพลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างเซ็กซี่ “เออ! งั้นเดี๋ยวมานะ” ราชินีวิ่งกลับไปที่ บัลลังก์ ไปยืนตรงไมโครโฟน “อาโหล อาโหล 1 2 3 ข้างหลังได้ยินมั๊ยยยยขอเสียง หน่อยยยย” ราชินีอ๊อฟลืมตัวนึกว่าอยู่บนเวทีคอนเสิร์ต “กรี๊ด!!!!!” แต่ก็ว่าเธอคนเดียวไม่ได้ เพราะคนข้างหลังเองก็ลืมตัวกรี๊ดให้เช่นกัน “เอาล่ะ ฉันขอประกาศว่าคืนนี้ลูกชายฉันได้คู่หมั้นที่เหมาะสมแล้ว คือ เจ้าป้าแสงดาว บุญล้อม สตรีที่สวมชุดพระนางมารีแองตัวเนตคนนั้นแหละ”ราชินีประกาศพลางมีไฟฟอลโลว์ฉายไปที่เจ้าป้าแสงดาว ที่กำลังถอนสายบัวอย่างสวยงาม “ไม่ๆ ไม่แฟร์เลย ไรวะ” เสียงเซ็งแซ่ไม่พอใจดังไปทั่วห้องแกรนด์บอลลูม “ท่านแม่กระหม่อมไม่แต่งกับยัยแก่นี่แน่” เจ้าชายเยฟบอก “ทำไม เนี่ยเขาออกจะงามอย่างเบญจกาลกิณี เลยนะลูก” “เอ่อ กระหม่อมว่าที่ถูกเขาเรียกว่า เบญจกัลยาณี ท่านแม่”เจ้าชายเยฟบอก เพล้ง ราชินีออฟจับใบหน้านึกว่าเป็นเสียงหน้าตัวเองแตก แต่ไม่ใช่เสียงมาจากด้านหลังของฝูงชน ฝูงชนต่างหันไปมองเป็นจุดเดียวกัน ไฟฟอลโลว์ที่เคยจับเจ้าป้าแสงดาวยังต้องมาจับที่เธอ สตรีในชุดสีขาวคนนั้นทำแก้วเจียระไนตกลงมาแตก (ภาพเคลื่อนไหวแบบสโลว์โมชั่น) เธอเยื้องย่างดุจดังนางพญาหงส์เหิร ผมสยายสวยงามดุจดังเพิ่งไปไดร์มา ชุดสีขาวขับเน้นให้เธอยิ่งโดดเด่น ด้วยชุดที่ผ่าอกจนปทุมถันล้นออกมาจนแขกในงานต่างตกตะลึงตะลึงตึ้งตึง เธอก้าวผ่านแขกเหรื่อมากมายอย่างไม่สะทกสะท้านพลางเล่นหูเล่นตาเป็นเชิงกับแขก จนเจ้าชายน้ำลายไหล แม้แต่พระราชายังเป็นไปด้วย แขกในงานต่างมองเธอหัวจรดเท้า ก่อนเธอจะเอื้อนเอ่ยประโยคด้วยเสียงอันหวานนุ่มละมุนหู “ห้องน้ำไปทางไหนคะ?” ปู๊ด!!! มีเสียงผายลมและกลิ่นประกอบจากมาราย แขกในงานต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน “OH, Who’s that girl?” “นังมาราย” เสียงสี่แม่ลูกตะโกนออกมา “นี่แหละ นางในฝันของกระหม่อมล่ะ” เจ้าชายเยฟพูด จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 6 Chapter VII สะใภ้คืนเดียว มารายหันซ้ายหันขวามองหาห้องน้ำ เธอไม่ได้ตั้งใจเล่นหูเล่นตากับแขกหรอก แต่ตำปูที่ทานไปทำพิษกระทันหัน ทำให้เธอต้องเดินหาห้องน้ำ เจ้าชายเยฟเดินลงมาจากบัลลังก์เพื่อขอเธอเป็นราชินีของเขา พลันมารายเห็นหน้าเจ้าชายเธอก็ทักว่า “อ้าว! นายเยฟปุติน นายก็มางานนี้เหมือนกันเหรอ” “มารายผมเป็นเจ้าชายชื่อ ” ยังไม่ทันที่เจ้าชายเยฟจะบอกชื่อมารายก็ทำอาการหยอกล้อ “แหม เป็นเจ้าชายเลยเหรอ โกหกไม่เก่งเลยนะ แล้วนี่ใส่อะไรเนี่ย อูย เท่ป๊าดเนาะ ผมก็แหม ซะเรียบแปร้เชียว ตาย ตาย ตาย”มารายหัวเราะพลางยีผมเจ้าชายอย่างสนุกสนาน “เจ้าทำกับลูกข้าเกินไปแล้ว ทหารจับนางซะ”ราชินีอ๊อฟหลังจากยืนดูอยู่นาน ก็ตรัสจับมาราย “อะไรจับฉันทำไม ทำอะไรผิด นายคนนี้ซิน่าจะโดนจับมันเป็นเจ้าชายตัวปลอม มันชื่อเยฟปุตินนะ” มารายที่ถูกทหารจับตะโกน “เจ้ายังลบหลู่ลูกข้าอีกเหรอ!” ราชินีอ๊อฟโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “เสด็จแม่ อย่ากล่าวโทษนางเลย กระหม่อมผิดเองที่ไม่เคยบอกนางเลยว่ากระหม่อมเป็นใคร เพราะกระหม่อมกลัวจะเสียนางไป” เจ้าชายเยฟคุกเข่าขอร้องพระมารดา “ถ้าเสด็จแม่จะประหัดประหารนาง กระหม่อมยินดีรับโทษด้วย” เจ้าชายเยฟกล่าวขอชีวิตนางอันเป็นที่รัก พระราชินีมองบุตรชายและยัยเอ๊ย!มาราย ก็ตรัสให้ทหารปล่อย และเดินหนีไป ปล่อยให้ว่าที่สะใภ้ราชินีเมื่อ 2 นาทีที่แล้ว อย่างเจ้าป้าแสงดาวยืนหน้าเหี่ยวอยู่กลางพรมแดง เป็นที่น่าสงสารยิ่งนัก เจ้าชายเยฟเดินไปขอมารายเต้นรำ “ท่านเห็นเราเป็นอะไร? เราไม่ใช่ของเล่นของท่านที่ท่านจะหลอกลวงได้หรอกนะ” มารายตัดพ้อตามประสาเวลานางเอกล่วงรู้ตัวจริงของพระเอกแบบในละคระช่อง 3 ช่อง 7 ที่หล่อนชอบดู “เราขอโทษแต่เราอยากให้เจ้ารักเราในแบบที่เราเป็น ไม่ใช่รูปภายนอกที่เป็นเจ้าชาย” เจ้าชายเยฟให้เหตุผล “เราไม่สนหรอกว่าท่านจะเป็นเจ้าชายหรือเปล่า? แต่ถ้าท่านบอกเราซักนิด เราจะได้ไม่ทำกริยาไม่น่าดูแบบนั้น ให้แขกเหรื่อได้โจษจันกันเช่นนั้น” มารายโยนความผิดให้เจ้าชาย “แต่งงานกับเรานะ มาราย” เจ้าชายเยฟขอมารายแต่งงาน เหมือนดั่งต้องมนต์ดนตรีบรรเลงเพลง I will always love you ก็ขึ้นมา แต แน แน แหน่ แน้ แน แหน่ อุ๊ยตาย โทษทีหยิบ CD ผิด นั้นมันธรณีกรรแสง พลันไฟฟอลโลว์สาดไปที่เวทีปรากฏร่างนักร้องผิวดำตัวเกร็งขึ้นมาร้อง And I . Will always love you เจ้าชายและมารายต่างเต้นรำอย่างน่าอิจฉา พลันเสียงยามในหมู่บ้านตีบอกเวลาเที่ยงคืนดังขึ้น เป๊ง เป๊ง เที่ยงคืนแล้ว ดับฟืนดับไฟ เดี๋ยวไฟไหม้ไม่มีตังค์จ่าย “เราต้องไปแล้ว เจ้าชาย เราอยู่ไม่ได้แล้ว” มารายบอก “ทำไมล่ะ ข้าไม่ให้เจ้าไปไหนทั้งนั้น ข้าจะกอดเจ้าเอาไว้แบบนี้แหละ” เจ้าชายเยฟพูดพลางกอดมารายไว้แน่นไม่ยอมให้ไปไหน ปุ๊ง มาราย เอ๊ะ! ยังไงไม่เกิดอะไรขึ้นแล้วเสียงอะไรล่ะนะ “อุ๊ย! มารายขอโทษค่ะ ตำปูทำพิษอีกแล้ว ปล่อยมารายเถอะค่ะ”มารายกล่าวอย่างขวยเขิน ปิ๊ง! ชุดที่มารายใส่มาอันตรธานหายไปเหลือเพียงตัวเปล่าเล่าเปลือย กับรองเท้าที่เป็นรองเท้าแก้วก็กลายเป็นรองเท้าแตะดาวเทียม มารายกลายเป็นนางเปลือยอยู่กลางฟลอร์เสียแล้ว แหมะ แหมะ น้ำสีแดงหยดลงบนไหล่ของมาราย น้ำอะไรนะ มาจากไหนเนี่ย มารายมองหาที่มาจนในที่สุดก็เห็นสภาพเจ้าชายเยฟที่ยืนเลือดกำเดาไหล เพราะเห็นมารายเปลือย ค่อยๆทรุดตัวหมดสติไป “เจ้าชาย เจ้าชาย” มารายพยายามปลุก “ทหารแยกนังนั่นไปขังมันทำร้ายลูกข้า แล้วเอาลูกข้าไปที่ห้องบรรทมเดี่ยวนี้”ราชินีอ๊อฟรีบสั่ง “ไม่ๆ ข้าไม่ผิด ข้าไม่ผิด นางฟ้าปรี๊นซ์ช่วยข้าด้วย” มารายถูกเอาไปขังในคุกขี้ไก่ ใต้พระราชวัง โธ่เอ๊ย! เกือบจะได้เป็นสะใภ้ราชินีอยู่แล้วแท้ๆ พลันนางฟ้าก็ปรากฏกาย “ข้าบอกแล้วใช่มั๊ยว่าก่อนเที่ยงคืน ก่อนเที่ยงคืน ไม่เชื่อข้าแล้วเป็นไง?” นางฟ้าปรี๊นซ์พูดอย่างปลงๆ “ช่วยข้าด้วยนะ ข้าไม่อยากติดคุกแบบนี้” มารายวิงวอน “งวดนี้ไม่ช่วยฟรีโว๊ย มันต้องแลกเปลี่ยนกันนิดนึง ฮ่าฮ่าฮ่า” นางฟ้าปรี๊นซ์ชักหน้าเลือดขึ้นเรื่อยๆ “ท่านอยากได้อะไรล่ะ ข้าจะให้”มารายเมื่อจนตรอกก็พูดไปเรื่อย เพราะลำพังตอนนี้ก็ไม่มีอะไรติดกาย นอกจากรองเท้าแตะหนึ่งข้าง แล้วอีกข้างไปไหนหว่า “เอางี้ พรหนึ่งข้อต่อเงิน 1,000 บาท สนใจบ่” นางฟ้าปรี๊นซ์เสนอข้อเสนอ “ก็ได้ แต่ผ่อนให้วันหลังนะ”มารายต่อรอง “อู๊ย!!! นางคนนี้ต่อจังเลย จนตรอกแล้วยังมีหน้ามาต่อรองอีก” นางฟ้ากล่าวอย่างฉุนเฉียว ก่อนจะเสกให้มารายออกมาจากคุก ปิ๊ง! “เอาล่ะ เจ้าติดข้าแล้ว พันนึง ฮ่าฮ่าฮ่า” นางฟ้าหน้าเลือดลำเลิก “ฮ่าฮ่าฮ้า ข้าไม่ได้บอกซะหน่อยว่าจะออกมา ---โง่นี่--- ฮ่าฮ่าฮ่า” มารายระเบิดเสียงฮาหลังจากออกมาได้ “งั้นก็กลับไปเหมือนเดิมเถอะ นังนี่” นางฟ้าง้างคทาจะเสกให้มารายกลับไปอยู่ในคุกอีกที แต่มารายขอโทษนางฟ้าทันและยอมเป็นหนี้หนึ่งพันอย่างไม่ปริปากอีก “เอาล่ะ ข้าจะให้เจ้าออกไปจากที่นี่ แต่เจ้าต้องเป็นคนใหม่ ข้าจะเสกให้เจ้าสวยแบบมาริลีน มอนโรล์เลยคอยดูนะ” Diamonds are the girls best, diamonds are the girls best, diamonds are the girls best friend กรี๊ด@#$%^^&%%** นางฟ้าปรี๊นซ์กำลังร่ายคาถาแต่เผอิญเธอไปเจอหนูเข้าเธอเลยสบถมาไม่เป็นภาษามนุษย์ คาถาผิดพลาดดังกล่าวทำให้มาราย ค่อยๆกลายร่างไปเป็นสตรีตัวตันๆ ชอบใส่ชุดสั้นๆรัดๆ พูดง่ายก็เป็นคนเดิมนั่นแหละแต่สวยกว่าเดิมเท่านั้นเอง และมีน้ำเสียงที่ไพเราะกังวานกว่าเดิม “เอาล่ะ ข้าจะเสกให้เราออกไปข้างนอกแล้วนะ” ปิ๊ง! นางฟ้ากับมารายก็มาโผล่ที่ตลาดโรงเกลือพอดิบพอดี “ต่อไปนี้เจ้าจะชื่อมาราย แครี่ เจ้าจะไม่ได้ชื่อซินเดอร์มารายอ้า อีกแล้ว” นางฟ้าบอกกับมารายที่ตอนนี้ยืนคิดถึงเจ้าชายเยฟอยู่ “เจ้าจะได้เจอกับชายคนนั้นแน่ถ้าเขาเป็นคู่ของเจ้า ข้าสัญญา แต่ตอนนี้เจ้าจะต้องออกจากสระแก้วซะ ไปอยู่กรุงเทพ ไปตามที่อยู่ของใบประกาศนี้ซะ” นางฟ้ายื่นใบประกาศให้มาราย แครี่ “เดอะ สตอร์ ค้นฟ้า คว้าสะตอโครงการ 2 ” มาราย แครี่ ตะโกนออกมาอย่างลืมตัว “ใช่แล้ว เอาล่ะ ข้าจะเสกรถให้เจ้านั่งไปกรุงเทพ” นางฟ้าหยิบบางอย่างออกมาแล้วเสก I drive my mini cooper and I’m feeling super-dooper. Yo! They tell me I’m a trooper. Do you think I’m satisfied? ปิ๊ง! กลายเป็นรถมินิ คูปเปอร์หนึ่งคัน แต่เอ๊ะ! เดี๋ยวๆ มันกลับบิดเบี้ยวกลายเป็นเกวียนควายฉงายเหมือนเดิม “เออ! เอาน่า ยังไงมันก็ไปถึงกรุงเทพได้เหมือนกันโชคดีนะ ตอนนี้เจ้าติดข้า 5,000 บาทแล้ว” นางฟ้าย้ำ “อะไร 4,000 เองนะ ช่วยข้าออกจากคุก มาที่นี่ เสกข้าให้สวย แล้วก็เกวียนนี่ แค่นี้เอง” “ข้าเสกใบประกาศ เดอะสตอร์ ด้วย เอาล่ะ ไปได้แล้วอย่ามาเรื่องมากเดี๋ยวแม่จับไปอยู่ในคุกเหมือนเดิม” นางฟ้ารีบตัดบทมารายมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพเพื่อประกวด เดอะ สตอร์ หาเงินมาใช้หนี้ ให้นางฟ้าหน้าเลือด ที่ชื่อว่า "ปรี๊นซ์” จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 Chapter VIII เดอะ สตอร์ ค้นฟ้า คว้าสะตอ โครงการ 2 มารายมาถึงกรุงเทพทันวันรับสมัคร ต้องขอบคุณควายฉงายที่ไม่เหนื่อยตายตั้งแต่ยังไม่ออกจากสระแก้ว มารายเข้าคิวรอลงสมัครอย่างหน้าดำคร่ำเครียด เธอมองซ้ายมองขวาก็มีแต่คนสวย คนหล่อ จนเธอไม่คิดว่าตัวเองจะชนะด้วยซ้ำ เมื่อต้องเข้าไปเจอกรรมการทั้งสามเธอก็กลัวแทบอุจจาระหดอุจจาระหายแล้ว(ต้องสุภาพหน่อยมาถึงกรุงเทพ เมืองฟ้าอมรต้องดูเป็นผู้ดี) มารายเดินเข้าไปพบกับกรรมการทั้ง 3 คน กรรมการคนที่ 1 : คุณมอดโจ้ เจ้าของห้องเสื้อดังในตลาดโรงเกลือ(คนที่มารายซื้อเสื้อเขาไง) กรรมการคนที่ 2 : คุณแคนดี้ นางแบบมือหนึ่งของเมืองไทย (คนอะไรมีมือข้างเดียว) กรรมการคนสุดท้าย : คุณทอมมี่ มอตโตล่า โปรดิวเซอร์แถวหน้าของเมืองไทย (เคยโปรดิวซ์ เพลงโบว์รักสีดำ ให้ศิริพร อำไพพงษ์) มารายสั่นๆ แต่สั่นสู้ ร้องเพลงที่เธอคาดว่ากรรมการจะชอบ และสื่อถึงตัวเธอมากที่สุด วันงานเทศกาลผ่านมาแค่ปีกว่าๆไม่น่าลืมกัน ในงานวันออกพรรษา สัญญาว่าจะรักมั่น “เอ่อ ผมว่าชุดที่คุณใส่มามันสั้นไปหน่อยดูไม่เหมาะเลยกับเพลงน่ะ นะ”มอดโจ้เริ่มกัดเรื่องเสื้อผ้า “เดี้ยนว่าถ้าคุณยืนจิกปลายเท้าไปข้างหน้ากว่านี้จะดูสวยกว่านะเคอะ” แคนดี้นางแบบติบ้าง “เพลงนี้ศิริพรร้องได้ดีนะ เพราะผมโปรดิวซ์เอง แต่คุณก็ร้องใช้ได้ พรุ่งนี้มาเจอกันอีกนะ คุณผ่านแล้วล่ะ” ทอมมี่ให้เธอผ่าน เพราะเสียงเธอดีด้วยคาถา แต่เรื่องอื่นๆนั่นแก้ไขได้ แต่รู้แล้วอย่าบอกใครล่ะ จริงๆแล้วนางฟ้าปรี๊นซ์ เนี่ยแหละแอบเสกมนต์ให้กรรมการเห็นดีเห็นงาม เรื่องอะไรเงินตั้ง 5,000 บาท จะปล่อยให้มารายตกรอบ เงินก็ชวดอ่ะซิ เพราะฉะนั้นไม่ได้ด้วยความสามารถก็ต้องเอาด้วยเวทมนต์คาถานั่นแหละ มารายผ่านเข้าไปในรอบ 20 คนสุดท้ายจากทุกภาครวมกัน ซึ่งพอเอาผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดมารวมกันที่กรุงเทพมารายจึงรู้ว่า คุณหนูวิกกี้บีกับคุณหนูหลอดก็ติด 1 ใน 20 ด้วย ส่วนคุณหนูคนกลางไคลี่ตกรอบเพราะกรรมการจับได้ว่าติดพูดท้ายคำ ได้ยินสองสาวคุยกันว่าพี่สาวคนกลางบินไปต่างประเทศกับมีสซีสมาดอนน่าไปหาหมอรักษาที่ต่างประเทศ แต่ตอนนี้ไม่มีใครจะจำมารายได้หรอกเพราะเธอสวยขึ้น อิ อิ วันนี้เขาจะคัดให้เหลือ 10 คนมารายร้องเพลงที่อวดพลังเสียงมากที่สุด เธอเลือกที่จะร้องเพลง Without you Can’t live Livin’ it without youuuu คุณหนูวิกกี้บี ร้องเพลงฉันรักผัวเขา เอื้ออาทรฉันที คนจะมีรักใยกางกั้น คุณหนูหลอดเลือกร้องเพลง Everytime Everytime I try to fly I fall. Without my wings I feel so small ขณะที่ร้องอยู่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้ออกมากอดหนูหลอด เธอชื่อ บริทนี่ย์ สเพียร์ส เป็นผู้เข้าแข่งขันจาก ยโสธร เห็นเค้าเม้าท์ๆกันว่าเป็นเพื่อนรักกันตอนมาเข้าแข่งขัน ส่วนบริทนี่ย์ ร้องเพลง หนูช๊อบ ชอบ เสียงก็คล้ายๆหนูหลอด บวมๆ เหมือนเป็นร้อนใน 5 จุดในปาก ป๋าๆขา วันนี้ป๋ามากี่คน ป๋าๆขา ถึงเวลาประกาศเหลือ 10 คนก็มีรายนามคนที่ติดดังนี้ 1. มาราย แครี่ จาก สระแก้ว 2. วิกกี้ บี ริชชี่ จากสระแก้ว 3. หลอด ริชชี่ จากสระแก้ว 4. บริทนี่ย์ สเพียร์ส จาก ยโสธร 5. วิทนี่ย์ ฮูสตัน จาก ยะลา 6. คริสทิน่า อากีเลร่า จาก นครราชสีมา 7. เจเน็ต แจ๊กสัน จาก นราธิวาส 8. เจนนิเฟอร์ โลเปซ จาก ชลบุรี 9. บียองเซ่ โนลล์ จาก ชุมพร 10. ซีลีน ดิออน จาก แม่ฮ่องสอน ทั้ง 10 คนนี้จะได้ออกไปร้องเพลงบนเวทีเพื่อเรียกคะแนนที่เวทีในห้องส่ง มารายดีใจมากๆที่ชีวิตนึงเธอจะได้ขึ้นเวทีร้องเพลง พอผ่านเข้ามารอบนี้ทุกคนจะต้องนอนในโรงแรมเดียวกัน โดยแบ่งโดยการจับฉลาก มารายได้นอนกับวิทนี่ย์ ผู้แข่งขันจากยะลา เป็นปัญหามากๆเพราะยัยคนนี้แล่งใต้น้ำไหลไฟดับ มารายฟังไม่รู้เรื่อง ทำให้เพื่อนร่วมห้องนึกว่ามารายหยิ่งไม่คุยด้วย จริงๆมารายไม่ได้หยิ่ง แต่ฟังไม่ทันเลยไม่รู้จะพูดอะไร ยังไม่ทันที่พวกเราทั้ง 10 จะขึ้นร้องเพลงบนเวทีอวดความสามารถ คุณหนูหลอด กับ คุณหนูวิกกี้บี ก็ต้องกลับบ้านก่อน เพราะคุณหนูหลอดทะเลาะกับ บริทนี่ย์ เนื่องจากทนใส่หน้ากากรักกันต่อไปไม่ได้ หนูหลอดตบบริทนี่ย์ซะหน้าหัน แต่ด้วยความที่ บริทนี่ย์หน้าตาไร้เดียงสากว่าตัวโกงโดยกำเนิด อย่างหนูหลอด หนูหลอดก็เลยถูกคัดชื่อออก ส่วนคุณหนูวิกกี้บี ก็เกิดป่องซะก่อนกลางคัน เพราะเธอแอบได้เสียกับหนุ่มแถวบ้านที่สระแก้ว กรรมการก็เลยคัดชื่อออก คุณหนูวิคกี้ บี กลับไปกับพ่อของเด็กในท้อง ที่มารับถึงกรุงเทพ ซึ่งพอมองดูดีๆ ผู้ชายที่เป็นพ่อเด็กเป็นนักฟุตบอลประจำจังหวัด เค้าชื่อ เดวิด บักฮั้มน้อย นั่นเอง รอบนี้ก็เลยเหลือแค่ 8 คน และจะคัดไปจนกว่าจะเหลือเดอะ สตอร์เพียงคนเดียว ตอนนี้คนที่มารายกลัวที่สุดคือวิทนี่ย์ เพราะเธอเสียงดีที่สุด รอบแรกมารายร้องเพลงที่ตัวเองถนัดที่สุด ได้ฮักกับอ้าย เหมือนใจได้ปริญญาาาาา ในขณะที่วิทนี่ย์เลือกที่จะแปลกและแตกต่างเธอร้องเพลง สาวดำรำพัน น้อยใจตัวเองเหลือขนา อะ อะ อะ อาด รอบแรกนี้คนที่ตกรอบไปก่อนคือ บียองเซ่ เพราะว่าร้องอักขระไม่ชัดเจน ชุดที่ใส่ไม่เข้าตา และยืนขาโก่ง นี่คือสิ่งที่กรรมการติ รอบถัดมา มารายเลือกเพลง ของแม่ผ่องศรี เสียง .รถด่วนขบวนสุดท้าย ได้ฟังๆแล้วใจหาย หัวใจน้องนี้แทบขาด . วิทนี่ย์เลือกร้องเพลง ของพุ่มพวง ดวงจันทร์ เขยิบเขยิบเขยิบเขยิบเข้ามาซิ รอบนี้ที่เด็ดสุดคือ เจเน็ต แจ๊กสันเพราะเธอร้องเพลงอารมณ์เสีย แต่ไม่รู้ว่าเสียแรงไปหรือเปล่า เธออารมณ์เสียจนกระชากเสื้อตัวเองขาดเป็นเหตุให้คนทั้งประเทศได้เห็นลูกพรุนกันถ้วนหน้า และรอบนี้เจเน็ตตกรอบไปอย่างน่าสงสาร แต่ได้ข่าวว่าหนังสือ ไฟกลางคืน ขอซื้อตัวไปเป็นนางแบบในที่สุด รอบถัดมา กรรมการให้ร้องเพลงคู่กัน เพราะเวลาคัดตกรอบก็จะได้ตกไปเลยเป็นคู่ๆ มารายได้ร้องคู่กับวิทนี่ย์ ในเพลง When you believe บริทนี่ย์ ร้องคู่กับ คริสติน่า ในเพลง Like A Virgin เจนนิเฟอร์ ร้องกับ ซีลีน ในเพลง My heart will go on ผลออกมาว่าคู่เจโลกับซีลีนต้องตกรอบไป เพราะเจโลร้องหลงคีย์ ส่วนซีลีนร้องได้ดีแต่โดนติดร่างแหตกรอบไปแต่โดยดีน่าสงสารมาก รอบถัดมาเหลือกันแค่ 4 คน คราวนี้ต่างฝ่ายต่างก็งัดเพลงที่เด่นกันสุดๆ มารายเลือกเพลง My all I give my all to have just one more night with you บริทนี่ย์ เลือกร้องเพลงถนัด Toxic With the taste of your lips I’m on the ride คริสติน่า เลือกร้องเพลง I turn to you For the shield from the storm. For a friend, for a love to keep me self and warm, I turn to you วิทนี่ย์ เลือกที่จะร้องเพลง I have nothing I have nothing. nothing. nothing If I don’t have you. ในรอบนี้กรรมการสองคนเลือกเหมือนกันคือให้บริทนี่ย์ ตกรอบ เพราะหมั้นไส้ ชาวบ้านเขาร้องเพลงช้า นังนี่ร้องเพลงเร็ว แต่ทอมมี่ค่อนข้างจะเสียใจที่บริทนี่ย์ตกรอบ เพราะของสวยที่สุดกลับบ้านซะแล้ว เหลือแต่ “เกือบ” สวย รอบคัดเหลือสองคนมาถึงทั้งฉัน, วิทนี่ย์ และคริสติน่า ใจเต้นมากๆ ฉันตื่นเต้นเพราะใกล้จะจบการแข่งขัน ฉันจะได้กลับไปหาเจ้าชาย แต่งงานอย่างมีความสุข และเอาเงินไปใช้หนี้นางฟ้าหน้าเลือด จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:38:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Chapter IX ตามหารักสุดขอบฟ้า วันนี้มารายได้เข้ามาในรอบ 3 คนสุดท้ายคัดเหลือ 2 คนมารายนั่งแต่งหน้ารอเรียกขึ้นไปร้องเพลง ขณะที่กำลังเขียนขอบปากอยู่นั้น สายตาของมารายเหลือบไปเห็นบุคคลคนหนึ่งที่เข้ามาในห้องของเธอ มารายหันไปแต่เขาเอามือปิดปากมาราย “หยุด อย่าร้องนะ หล่อนรู้ใช่มั๊ยว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นคนตัดสินอนาคตของหล่อน เพราะฉะนั้นถ้าหล่อนอยากจะชนะ หล่อนต้องยอมตกเป็นของฉัน เข้าใจไหม?” ทอมมี่ บ้ากามพูดไปถอดกางเกงไป มารายใช้ศิลปะป้องกันตัวที่เคยดูในโทรทัศน์ เตะเข้ากล่องดวงใจของทอมมี่ แล้ววิ่งหนีออกจากห้องแต่งตัว “วันนี้รายการเดอะ สตอร์ ค้นฟ้าคว้าสะตอ โครงการ 2 ของเรา จะเปิดเวทีด้วยนักร้องสาวแสนสวยจากอีสานบ้านนา เธอมากับเพลง นักร้องบ้านนอก ขอเชิญทุกท่านพบกับมาราย แครี่ ครับ” มารายยืนอยู่ในชุดราตรีสีฟ้า จากห้องเสื้อ กิติยา เมื่อสุริยนต์ ย่ำสนธยา หมู่นกกาก็บินมาสู่รัง มารายร้องเพลงไปน้ำตาก็ไหลไป พอมารายร้องมาถึงท่อนที่ว่า ไปเป็นนักร้องให้เขาล้วง รู้สึกทอมมี่จะแอบสะดุ้งเล็กน้อย “ต่อไปขอเชิญกรรมการตัดสินครับ” พิธีกรรูปหล่อบอก “วันนี้คุณยืนจิกปลายเท้าร้องเพลงได้ดีมากเค่อะ เดี้ยนดีใจที่คุณเอาเคล็บลับของเดี้ยนมาใช้ทุกรอบเลย” แคนดี้ นางแบบที่ไม่เคยฟังเลยว่าเขาร้องเพลงอะไร มองแต่ท่ายืนอย่างเดียว เพราะเธอถูกจ้างมาแค่นั้น “เสื้อผ้าสีฟ้าไม่ค่อยเข้ากับคุณเท่าไหร่นะครับ แต่ผมเห็นแก่ว่าคนบ้านเดียวกันหรอกนะ ถึงรู้สึกภูมิใจ” มอดโจ้เอาสำนึกรักบ้านเกิดขึ้นมาอ้าง จริงๆแล้วเขาอิจฉาเสื้อผ้าของมารายต่างหาก เพราะเป็นชุดที่ออกแบบง่ายๆแต่เก๋ ซึ่งมอดโจ้โกรธที่ทำไมตัวเองคิดไม่ได้ “วันนี้เสียงคุณแย่มาก ร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้ๆล้วงๆควักๆ ถ้าวันนี้คุณได้เข้ารอบผมคงอารมณ์เสียมากๆ” ทอมมี่พูดออกมาอย่างฉุนๆเพราะเขาไม่ได้แอ้มมารายเลยตั้งใจจะขู่มาราย แต่ก็ได้ผลมารายร้องไห้บนเวที ต่อหน้าคนทั้งห้องส่ง วิทนี่ย์ร้องเพลงสะใภ้นายก เพราะเธอรู้มาว่าทั้ง 2 คนจะร้องเพลงเพลงช้า เธอจะต้องเด่นกว่าชาวบ้าน ฝันดีหรือว่าฝันร้าย เมื่อคืนฝันไปได้เป็นสะใภ้นายก วิทนี่ย์ใส่ชุดเซิ้งกระติ๊บแบบคนอีสาน แต่ด้วย ผิวสีแทน(หนักไปทางดำ) แบบคนใต้ทำให้กรรมการแอบติ “ชุดที่คุณใส่วันนี้ไม่เขากับคุณเลย ดำก็ดำ ยังจะใส่เป็นอีสานอีก”มอดโจ้บ่น “ท่าเต้นของคุณไม่มีท่าจิกปลายเท้าเลย น่าเสียดายนะคะ” แคนดี้ที่ถูกจ้างมาให้ดูแค่ปลายเท้าก็พูดอยู่แค่นี้แหละ “เสียงคุณดีนะ ผมชอบ ดีกว่ายัยคนเมื่อตะกี้อีก แต่ผมไม่ชอบคุณอ่ะ เพราะดำ” ทอมมี่เหยียดสีผิวขึ้นมาเชียว คนสุดท้ายคริสติน่า มาแหวกกว่าชาวบ้านด้วยการใส่สูทร้องเพลงสากล Beautiful I am beautiful. No matter what they say “เป็นผู้หญิงใส่สูท ไม่เห็นจะเท่ห์เลย”มอดโจ้บ่นอีก เพราะไม่ใช่สูทร้านเขานี่หน่า “ดิฉันชอบสูทคุณค่ะ ซื้อที่ไหนบอกดิฉันหลังรายการด้วยนะคะ” ต่อมช๊อปปิ๊งของนางแบบดังอย่างแคนดี้ เริ่มพลุ่งพล่าน เมื่อเห็นสูทตัวสวย “คุณเสียงดีมาก สวยก็สวย แน่นอนเป็นนักร้องต้องดังแน่ๆ” ทอมมี่ พูดอย่างหัวงู ผลคะแนนจะได้จากกรรมการและผู้คนในห้องส่ง คนที่ตกรอบไปในค่ำคืนนั้นคือ วิทนี่ย์ ฮูสตัน ด้วยความน่าเสียใจ ส่วนมารายได้คะแนนมากว่าวิทนี่ย์แค่ 1 คะแนน ส่วนคริสติน่าคะแนนมากกว่ามาราย 2 คะแนน พรุ่งนี้จะเป็นรอบตัดสิน และถ่ายทอดสดด้วย มารายยิ่งใจเต้นกลัวตัวเองจะตกรอบ เพราะถ้าตกรอบ เธอจะเป็นหนี้ไปตลอดชีวิตตั้งห้าพันแน่ะ มารายคิดว่าเธอจะยอมเป็นเมียน้อยของทอมมี่ดีไหมนะ? ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดนอนดีกว่า “ผมจะไป ผมจะไปหามาราย” เจ้าชายเยฟกุลีกุจอเก็บข้าวเก็บของ “แล้วลูกรู้หรือไงว่านังนั่นอยู่ไหน?” ราชินีอ๊อฟ ถาม “รู้ซิผมเห็นเธอในรายการเดอะ สตอร์ ผมจะไปปล่อยผม” เจ้าชายเยฟ สะบัดมือของราชินีอ๊อฟให้หลบไป “คุณจะไปไหนไม่ได้ ฉันเป็นภรรยาคุณนะ” เจ้าป้าแสงดาวอ้อนวอน เจ้าชายเยฟมองหน้าเธอแล้วนึกถึงความหลังวันเลือกตัวเจ้าสาว (ภาพตัดเป็นขาว-ดำ หลังจากที่เขาถูกแยกมาไว้ที่ห้องบรรทม) “หมอ หมอ ลูกฉันเป็นอะไรน่ะ” ราชินีอ๊อฟถามอย่างเป็นห่วง “เจ้าชายแค่ทรงพระตื่นเต้นเกินไปพะยะค่ะ” หมอหลวงบอก “ตายแล้ว เจ้าชายจะตื่นเมื่อไหร่ล่ะจ๊ะ” เจ้าป้าแสงดาวที่เป็นห่วงเจ้าชายถาม “ก็คงไม่เกินเช้านี้แหละ” หมอหลวงบอก “เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะเฝ้าให้นะ” เจ้าป้าแสงดาวบอกราชินีอ๊อฟอย่างรู้กัน และค่ำคืนนั้น เจ้าชายเยฟก็ตกเป็นของเจ้าป้าแสงดาวไปในที่สุด รุ่งเช้าจึงมีงานอภิเษกสมรสระหว่างเจ้าชายเยฟ รักแรตส์กับเศรษฐินีเมื่องเหนือ แสงดาว บุญล้อม ทั้งคู่อยู่กันแบบสาวใหญ่รักหนุ่มน้อยข้างเดียว (โดยเฉพาะข้างล่างนับจากสะดือลงไป) แต่เจ้าชายยังรักซินเดอร์มารายอ้าอยู่ เจ้าชายเฝ้ากอดหอมรองเท้าแตะตราดาวเทียม ที่ได้จากเท้าของ มาราย และวันนี้เจ้าชายจะต้องไปพบนางอันเป็นที่รักให้ได้ เจ้าชายมุ่งหน้าสู่กรุงเทพเพื่อมาพบ นางในดวงใจ ควีน ออฟ มาย ฮาร์ท (ตัดกลับมาเป็นภาพสี ในงานประกาศผลสุดยอดเดอะ สตอร์) “ในที่สุดก็มาถึงรอบสุดท้ายแล้ว วันนี้เราได้ถ่ายทอดสดเพื่อจะได้ให้ประชาชนทุกคนตัดสินว่าใครจะเป็นสุดยอดเดอะ สตอร์คืนนี้ ขอเชิญคนแรกที่ได้ร้องก่อน เชิญพบกับคริสติน่า อากีเลร่า ครับ” คริสติน่า คืนนี้มาในชุดราตรีสีชมพู เธอเลือกเพลง สยามเมืองยิ้ม จงภูมิใจเถิดที่เกิดเป็นไทย . ก่อนจะเปลี่ยนฟีลคนดูด้วยเพลง The voice within’ เพลงที่เรียกเสียงปรบมือได้อย่างล้นหลาม และได้รับคำชมจากกรรมการอย่างมาก ด้านมาราย แครี่ วันนี้ใส่ชุดราตรีสีขาวผ่าอกเลือกเพลง Hero There’s a hero. If you look inside your heart เป็นเพลงที่คนดูปรบมือกันอย่างล้นหลาม และกรรมการอย่างมอดโจ้ต้องน้ำตาร่วงเพราะชุดที่มารายใส่นั้นเค้าเป็นคนตัดเอง ไม่รู้เสียใจหรือดีใจที่มารายใส่ “และด้วยผลคะแนนทั้งหมดผู้ที่ได้เป็นเดอะ สตอร์ ค้นฟ้าคว้าสะตอ โครงการ 2 นี้ คือ สาวสวยจากอิสานที่ชื่อว่า คริสติน่า อากีเลร่า” เสียงตบมือก้องกังวาน คริสติน่ายืนน้ำตาไหลรินดั่งได้เป็นมีสเวิร์ล ส่วนผู้พ่ายแพ้อย่างมารายก็ยืนร้องไห้ ไม่ใช่ว่าอยากเป็นเดอะ สตอร์แต่เธอต้องเป็นหนี้นางฟ้าถึง 5,000 บาท แล้วจะเอาที่ไหนมาใช้ อยู่ที่นี่ก็กินฟรี นอนฟรี จะยืมยัยติ๊ก่อนได้ไหมนะ? ขณะที่กำลังหน้านิ่วคิดอยู่นั้น เสียงบุรุษคนหนึ่งที่คุ้นหูก็ดังขึ้น “ซินเดอร์มารายอ้า” “เจ้าชาย” มารายงง ที่เจ้าชายจำเธอได้ ทั้งๆที่เธอกลายร่างเป็นสาวสวยแล้วแท้ๆ “ฉันมารับเธอกลับไปเป็นราชินีของฉันที่วัง”เจ้าชายเยฟ พูดพลางสวมกอดมารายไว้แน่น และเอารองเท้าแตะตราดาวเทียมสวมให้มาราย ทันใดนั้น แสงสว่างแสบตาก็บังเกิด มารายกลับร่างมาเป็น ซินเดอร์มารายอ้า เหมือนเดิม เจ้าชายสวมกอดเธอและอุ้มเธอขึ้นเกวียนที่เขาขับมาพาเจ้าสาวของเขากลับสู่สระแก้ว แดนแห่งความรักของเขาทั้งสอง และเรื่องราวความรักของทั้งคู่ก็จบลงอย่างมีความสุขตลอดกาลปาวสาน --- สวัสดี --- ***** The End ***** ปล.อย่าเพิ่งลุกจากที่นั่ง เพราะเรายังมีฉากพิเศษให้คุณได้ดูตอนเครดิตขึ้นอีก จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:39:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 The last Chapter สุขกันตลอดกาล มารายกับเจ้าชายเยฟครองรักกันในประสาทที่สระแก้ว มารายได้เป็นราชินีตามความฝัน แต่งานอดิเรกเธอก็ไปเป็นนักร้องตามห้องอาหารบ้างโดยใช้ชื่อ มาราย แครี่ ล่าสุดเธอได้ไปร้องเพลงปลอบขวัญทหารตามเขตชายแดน เจ้าชายเยฟบอกเลิกกับเจ้าป้าแสงดาวไปแต่งงานกับมารายแล้ว ก็ปกครองบ้านเมืองอย่างมีความสุขต่อจากราชาแซ็ค แต่เจ้าชายเยฟเมื่อเห็นภรรยาชอบร้องเพลง เจ้าชายก็เลยเปิดร้านอาหารเป็นของพระองค์เอง ชื่อร้าน “ชายอีสาน” มีเจ้าชายเป็นคนเสิร์ฟเอง ราชินีอ๊อฟหลังจากถูกแรงสะบัดจากลูกชาย จนหัวไปโขกขอบเตียง ก็จำอะไรไม่ได้เลย กลายเป็นคนเอ๋อๆ ราชาแซ็คเลยต้องคอยดูแล แต่ราชินีอ๊อฟชอบช่วยงานในร้าน“ชายอีสาน”เป็นหางเครื่อง ส่วนราชาแซ็คก็รับหน้าที่เป็นพ่อครัว มีเมนูเด็ดในร้านคือ ยำเห่าดง เจ้าป้าแสงดาวหลังจากเลิกลากับเจ้าชายก็ออกมาเขียนหนังสือพ๊อกเก็ตบุคส์ เป็นเบสเซลเลอร์แห่งปีชื่อ The King and I หรือชื่อไทย “หนึ่งคืนกับเจ้าชาย” เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาของทุกโรงเรียนประกอบการเรียนสุขศึกษา เพราะมีการพูดถึงเรื่องเพศได้อย่างเห็นภาพมากกว่าเล่มใดๆ หนูหลอดหลังจากถูกอัญเชิญออกจากรายการก็ไปเป็นแสดงหนังช่อง 7 โดยเฉพาะเรื่องที่สร้างชื่อคือ “มนต์รักลูกทุ่ง” โดยเธอรับบทเป็นตัวโกงในเรื่อง และเธอเป็นดาวร้ายแถวหน้าของเมืองไทย หนูวิกกี้บี หลังจากท้องกับนักฟุตบอลประจำจังหวัด เธอก็ผันตัวเองไปเป็น ต้นฉบับภรรยานักฟุตบอล โดยการตามไปดูบอลทุกแมตซ์ของสามี และล่าสุด ทีมเรอัล แมดริด ของสเปน ได้ซื้อตัวสามีไปเป็นที่เรียบร้อย และแอบมีข่าวแว่วมาว่าแม้วิกกี้บีจะเกาะสามีแค่ไหน แต่สามีก็แอบไปมีกิ๊กอยู่ดี หนูแฟนไคลี่ลูกสาวคนกลางหลังจากย้ายไปรักษาโรคส่วนตัวที่ต่างประเทศก็ถูกแมวมองจับไปเป็นนักร้อง มีเพลงดังติดชาร์ตชื่อ Can’t get you out off my head และเปลี่ยนชื่อเป็นไคลี่ มิน๊อก ส่วนมีสซีสมาดอนน่าหลังจากย้ายตามลูกสาวคนกลางไปต่างประเทศก็ไปศัลยกรรมตลอดตัว สร้างหลักฐานปลอมว่าอายุ 25 ออกเพลงชื่อ Material Girl โด่งดังไปในชั่วข้ามคืน และเปลี่ยนมาใช้แต่ชื่อว่า มาดอนน่า นางฟ้าปรี๊นซ์ ได้รับการชำระหนี้จากมารายแต่เธอออกมาอ้างอีกว่าเธอช่วยมารายในการแข่งขันทุกรอบ ยกเว้นรอบสุดท้าย เธอจึงต้องได้เงิน 10,000 บาท แต่มารายไม่ให้ จึงมีการฟ้องร้องเกิดขึ้น แต่มีการยอมความกันโดยนางฟ้าปรี๊นซ์ได้เป็นผู้จัดการส่วนตัวของมาราย แครี่แทน มอดโจ้ หลังจากที่ให้มารายใส่เสื้อผ้าไปประกวดคืนเดียวนั้น ก็ทำให้ร้านของเขามียอดจำหน่ายสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ จนต้องขยายไปถึง มิลาน ลอนดอน หรือแม้กระทั่ง เอธิโอเปีย นางแบบแคนดี้ กลายเป็นนางแบบประจำห้องเสื้อของมอดโจ้แต่ด้วยความงามแบบมือหนึ่ง(คือมีมือข้างเดียว) เธอจึงตกไปเป็นภรรยาของมอดโจ้และเป็นคนดูแลในสาขาที่ มิลาน ทอมมี่ มอตโตล่า ได้เลื่อนฐานะจากโพรดิวเซอร์ไปเป็นผู้จัดการแผ่นเสียงในเครือ ท๊อปไลน์ ไดมอนด์ มีนักร้องซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงและส่วนใหญ่ก็จะเป็นเมียทั้งนั้น เช่น บริทนี่ย์ สเพียร์ส อัลบัม กินนมมั๊ย? เจนนิเฟอร์ โลเปซ อัลบัม สลัมรำพัน วิทนี่ย์ ฮูสตัน อัลบัม กิ๊งก่าผูกโบว์ ซีลีน ดิออน อัลบัม ถึงก้างก็เร้าใจ คริสติน่า อากีเลร่า อัลบัม แหกปากดังๆ และเพชรล่าสุดที่ทอมมี่ไปขุดมา บียองเซ่ โนลล์ อัลบัม หนูรักคนแก่ ซึ่งอัลบัมนี้อุทิศให้กับทอมมี่ มอตโทล่า ก็เป็นอันว่าทุกคนก็มีความสุขกันอย่างถ้วนหน้า ตามสูตรสำเร็จของนิทาน เพราะฉะนั้นก็นอนได้แล้ว นิทานจบแล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวยัยหลอดจับกินตับไม่รู้นะ จากคุณ : Vicky_b - [ 9 ส.ค. 47 07:43:05 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โอ้...... ขอบคุณมากคร้าบ ตอนเย็นมาอ่านไปเรียนก่อง จากคุณ : tamme@on - [ 9 ส.ค. 47 11:10:57 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบจังเรื่องนี้รอเรื่องอื่นอยู่จ๊ะ จากคุณ : lourd - [ วันแม่แห่งชาติ 10:34:54 ]