ความคิดเห็นที่ 1
หลังจากที่เราได้นำเทปมาชมและทำการตัดต่อบางส่วน เราตัดสินใจจะใช้เวลาอยู่กับพวกบีเทิลส์ในโรงแรมมากกว่า ตอนที่เราไปถึงห้องพักของโรงแรม แสงในห้องนั้นไม่ถือว่าอยู่ในสภาพสมบูรณ์ตามมาตรฐานที่เรียกว่า High production แต่มันก็เป็นแสงที่เราจะได้พบเห็นในโรงแรม ซึ่งก็ถือว่าสมบูรณ์แบบสำหรับเรา เราไม่คิดจะปรับเปลี่ยนมันอยู่แล้ว มันสว่างพอสำหรับการถ่ายทำ แล้วก็ดีพอที่จะไม่ทำให้พวกเขาถึงกับต้องทำตัวผิดแผกไปจากธรรมชาติ
ตอนนั้นเราจัดการกับเรื่องอุปกรณ์เสร็จซึ่งก็คือกล้องที่ผมแบกอยู่บนบ่าแล้วก็เทปบันทึกเสียง อุปกรณ์ที่ว่านี้ถือว่าทันสมัยมาก (สำหรับยุคนั้น) เพราะเราสามารถเดินไปไหนมาไหนได้โดยไม่ต้องตัวติดกัน ไม่มีอุปสรรคใดๆที่ทำให้เราต้องลำบากในการถ่ายทำฉากเบื้องหลังต่างๆหรือการประกบใครอย่างประชิดตัว
พวกเขาเป็นตัวของตัวเองเสมอ ทุกครั้งที่มีตากล้องมืออาชีพ พวกนั้นมักจะออกคำสั่งให้ทำท่าโน่นนี่ สำหรับเดอะ บีเทิลส์ การอยู่หน้ากล้องก็เหมือนการแสดงประเภทหนึ่ง มันก็เลยเป็นเหมือนพฤติกรรมตามธรรมชาติของพวกเขาอยู่แล้ว
จอร์จไม่สามารถมาร่วมถ่ายภาพกับคนอื่นๆได้เพราะเขาเกิดเจ็บคอในวันนั้น
แน่นอนว่าเราอยากจะเข้าไปในห้องส่งรายการของเอ๊ด ซัลลิแวนเหลือเกิน แต่ความพยายามอันแสนสาหัสของเราก็ได้แค่จอดอยู่แค่หน้าประตู แม้จะได้รับความช่วยเหลือจากพอล เนื่องจากมันเป็นกฏของพวกสหภาพ ตากล้องจากภายนอกไม่สามารถเข้าไปได้หากไม่ได้รับอนุมัติเป็นกรณีพิเศษ
เราไม่อยากพลาดงานนี้อยู่แล้ว ในเมื่อเราเข้าไปไม่ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นคือหากเราเดินเข้าไปในตึกแรกที่อยู่ตรงหน้า เราก็จะได้ยินเสียงคนดูรายการนี้จากที่ไหนสักแห่งตามทางเดิน และเมื่อเราได้ยินเสียงจากประตูบานหนึ่ง เราก็เคาะประตู แล้วก็มีผู้หญิงที่เป็นแม่ของครอบครัวมาเปิดประตู เราอธิบายว่าเรากำลังถ่ายภาพยนตร์เกี่ยวกับเดอะ บีเทิลส์ จะขอเข้ามาถ่ายได้ไหม? เธอก็เชิญเราเข้าไป เราก็เลยได้ภาพส่วนตั๊วส่วนตัวของ 2 สาวในครอบครัวที่มีปฏิกิริยาระริกระรี้กับเหตุการณ์ตรงหน้า สำหรับผม มันน่าสนใจกว่าการถ่ายทำด้วยกล้องที่แช่นิ่งอยู่บนขาตั้งในห้องส่งเสียอีก เพราะมันคือเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในบ้านของผู้ชมจริงๆ
Peppermint Lounge เป็นสถานที่ที่เราได้เห็นพวกเขานอกเวทีและกำลังสนุกสุดเหวี่ยง ผู้คนในนั้นอัดแน่นไปหมดเพราะใครๆก็อยากใกล้ชิดดาราหรือออกไปดิ้นกับพวกเขา การที่ผมสามารถเก็บภาพเหล่านี้ได้ทำให้ผมปลื้มมาก มันเป็นหนึ่งในฉากโปรดของผมเลย
(ฉาก: Murray The K อำลาพอลหลังปาร์ตี้เลิก พอลออกอาการเมาและส่งเสียงเอะอะ Im not influenced by the American scenes, baby, but I just love it! And I dig that hat! เมอร์เรย์กล่าวส่งท้ายว่า Im not influenced by you either)
ถึงตอนนี้ที่ผมได้เห็นฉากกล่าวลาสั้นๆที่สุดแสนจะเร้าใจที่ไม่ได้อยู่ในสารคดี บางทีมันน่าจะได้อยู่ในนั้นนะ มันอาจให้มิติที่แตกต่างไปจากเดิมก็ได้
มันเป็นความรู้สึกที่น่าตื่นเต้นที่มีกล้องอยู่ในมือ ยามคุณมองผ่านเลนส์แล้วก็รู้ว่ากำลังจะได้ของดีบันทึกลงบนแผ่นฟิล์ม ในตอนนั้นผมบอกไม่ได้หรอกว่าช่วงไหนตอนไหนจะนำมาใช้ได้ แต่ผมรู้แน่ว่าผมอยู่ในที่ๆควร ในจังหวะเวลาที่ควร แล้วก็ได้สิ่งที่ควรได้ติดมือมาด้วย
จากคุณ :
Sam (SamOfSound) 
- [
22 ส.ค. 47 16:43:51
]
|
|
|
