5.
เข้าฮอลล์ตอนกี่ทุ่มไม่รู้ได้ น่าจะสามทุ่ม
โอ้! แม่เจ้า เข้ามาเป็นบัตรยืน!!
หลังจากยื่นนั่ง นั่งยืน อยู่ข้างนอกมาเป็นชั่วโมง ๆ แล้วเนี่ยนะ
เอาน่า!!..ความสุข กับ ความสบาย มันคนละเรื่องและบางทีก็ต้องแลกกัน
(ฉันเป็นคนไม่อดทนจริง ๆ เลยนะคะนี่ ขอบ่นตัวเองหน่อย
อดทนน้อย หรือว่าฉันรักเขาน้อยไปก็ไม่รู้..)
..
ยังโชคดี ที่ได้โซนที่อยู่ปีกหน้าด้านขวา
ถึงอย่างนั้นที่ข้างหน้าก็โดนจับจองไปหมดแล้ว
ถ้าจะยืนตรงนั้นก็อาจจะเห็นแต่หัวคน!!
พวกเราสามสี่คนหาทำเลใหม่
เกาะแผงเหล็กหวังว่าจะยึดไว้ปีนขึ้นไปนั่ง
คราวนี้เห็นคุณใกล้กว่างานที่บ้านเราตั้งมากมาย
งานนั้นน่ะ ต้องใช้กล้องส่องทางไกล !
แต่นี่..ใช้สองตาเปล่า ๆ
แล้วฉันจะเอาอะไรอีก..
เห็นแฟนกลุ่มนึงไม่รู้ชาติไหน
แบกช่อดอกไม้ขนาดสองคนโอบ
เตรียมมาให้
ให้คุณ..
บนเวทีเปิดทั้งเพลง ทั้ง MV คุณเสียงกระหึ่ม
เวลานั้นฉันนึกไปถึงอะไรรู้ไม๊คะ
ข้างหลังเวทีคงมีใครบางคน
อยากอยู่เงียบ ๆ สักสามสี่นาที
...
ท่ามกลางแฟนที่ดูตื่นเต้น
สายตาทุกคู่จับจ้องและส่งเสียงกรีดร้อง
จะลอดไปถึงข้างหลังเวทีนั่นไหม
...
คนที่ทำงานสมบูรณ์แบบอย่างคุณ
ก่อนจะขึ้นเวที มีรอยยิ้มให้ทุก ๆ คน
พูดอะไรกับตัวเองบ้างนะ...นาทีนั้น
...
จากคุณ :
เพลินค่ะ
- [
6 พ.ย. 47 01:36:18
]