คนที่เพิ่งเข้าสู่โลกดนตรีคลาสสิกใหม่ๆจะเป็นเหมือนผมหรือเปล่า   คือชื่อของทั้งนักแต่งเพลงและนักดนตรีหลายท่านที่ชื่อคล้ายๆกัน   จนแรกๆเล่นเอาสับสนไปหมด   ผมเลยลองเรียบเรียงรายชื่อที่ผมสับสนหรือคิดว่าน่าสับสนมาให้ดูกันดังนี้ครับ
1. ไฮเดน VS. แฮนเดล   สองคนนี้ทุกวันนี้ผมก็ยังสับสนอยู่เลยครับ   คือเวลาพูดถึงแกทั้งคู่ต้องตั้งสติให้ดีไม่งั้นจะมั่วได้   คนแรกคือ  ฟรานซ์ โจเซฟ ไฮเดน   อีกคนคือ จอร์จ เฟดเดอริก แฮนเดล   และที่ทำให้ผมสับสนไปใหญ่เพราะสองท่านนี้ดันเป็นศิลปินร่วมสมัยเดียวกันด้วย   เพลงที่โด่งดังของแฮนเดลคือ The Water Music และ The Royal Firework   เพลงแรก จิ๋ว  บางซื่อ แปลเป็นไทยไว้อย่างไพเราะว่า วารีดุริยางค์   ส่วนThe Royal Firework ไม่ได้แปลไว้   ผมมานั่งคิดเองว่าน่าจะแปลเป็น อัคคีดุริยางค์   แต่รู้สึกว่าชื่อมันออกไปทางวายป่วงมากกว่าน่าฟัง   เอาเป็นว่ารบกวนเพื่อนๆ ตั้งเป็นกระทู้ประกวดชื่อไทยของเพลงนี้ดีไหมครับ

ส่วนไฮเดนถือว่าเป็นบิดาแห่งซิมโฟนี   ทั้งโมสาร์ทและเบโธเฟ่นต่างก็เคยมาศึกษาดนตรีจากท่าน   ดูจากรูปถ่ายและประวัติท่านจากหนังสือ เพลงเพลินใจ  ของ อ. พิชัย  วาสนาส่ง  ก็เรียกว่าเก๋ามากครับ   เล่าว่าสมัยที่ท่านทำงานในราชสำนักฮังการี   ทั้งนักแต่งเพลงและนักดนตรีต้องอยู่ในวังกันนานร่วมเดือน   ต่างคนต่างอยากกลับบ้าน   ไฮเดนเลยแต่งเพลงชื่อ The Farewell  โดยใน Movement สุดท้ายแต่งให้เครื่องดนตรีค่อยๆหยุดเล่นทีละชิ้น   และนักดนตรีค่อยๆเดินออกจากวงไปทีละคน   จนเหลือแต่ไวโอลินเล่นอยู่คันเดียว   ที่สุดทุกคนก็ได้รับอนุญาตให้กลับไปเยี่ยมบ้านได้   ผมพยายามมองหาแผ่นที่บรรเลงเพลงนี้อยู่   แต่ยังไม่พบเลยครับ

2. ชูเบิร์ด VS. ชูมันท์   ความจริงสองชื่อนี้ผมไม่ได้สบสนหรอกครับ   แต่ตอนอ่านหนังสือดนตรีคลาสสิกใหม่ๆรู้สึกแปลกในที่ชื่อนักดนตรีสองท่านนี้มันคล้องจองกันดีจัง   อย่างกับคนตั้งชื่อตั้งใจให้ฟังดูคล้ายกันงั้นแหละ   ชูเบิร์ดเป็นคนที่ผมนับถือมากครับ   ชั่วชีวิตไม่เคยโด่งดังจากเพลงที่ตัวเองแต่งเลย   จนก็จน   แต่ก็ยังคงแต่งเพลงต่อมาด้วยใจรัก   มาโด่งดังมากก็เมื่อเสียชีวิตไปแล้วหลายปี   เล่ากันว่าท่านแต่งเพลงได้เร็วพอๆกับโมสาร์ท   และมักเล่าให้เพื่อนฟังว่าในหัวท่านมีเสียงเพลงอยู่ตลอดเวลา   ผมว่าคงเหมือนสุนทรภู่ของเราที่ลือกันว่าหายใจเป็นคำกลอนทีเดียว   คนเราหากมีจิตใจมุ่งมั่นในการงานใด   ก็มักมีความคิดหรือไอเดียกับสิ่งนั้นหลั่งไหลมามาขาดสาย
ผลงานของชูเบิร์ดมีมากมาย   แต่ที่ผมมีโอกาสฟังและประทับใจมากคือเพลง The Trout ซึ่งบรรเลงด้วยวงควินเตด   คือใช้เรื่องดนตรี 5 ชิ้น   โดยใช้ลีลาการแหวกว่ายของปลาเทราในลำธารมาแต่งเป็นเพลง   อ่านเจอแรกๆก็นึกไปถึงนิยายกำลังภายในครับว่า   เอาลีลาการต่อสู้ของสัตว์มาคิดเป็นกระบวนท่า   แต่พอได้ฟังเข้าจริงๆ   โอ้...ฟังแล้วเกิดจินตาการถึงปลาที่แหวกว่ายไปในลำธารจริงๆ

ส่วนชูมันท์เป็นศิลปินหลังยุดชูเบิร์ด   ท่านผู้นี้มีชิวิตรักที่สมหวังแสนโรแมนติกกับภรรยาคือ  คาล่า  ชูมันท์   ผลงานของท่านจึงออกมาในสไตล์ไพเราะอ่อนหวาน   ไม่กระหึ่มอหังกาแบบน้าเบของเรา   เสียดายที่ช่วงท้ายของชีวิตท่านมีการเสียสติซึ่งเชื่อว่าเป็นโรคชนิดหนึ่งทางพันธุ์กรรม

3. มองแตร์เวดี้ VS แวร์ดี   เห็นชื่อ แวร์ดี้ บนปก CD ก็งงว่าคนเขียนหนังสือเขาเรียกหมายถึง   มองแตร์แวดี้   แล้วเรียกย่อว่า แวร์ดี้   หรือแก่ชื่อมองค์แตร์   นามสกุลแวร์ดี้   หรือเปล่า   จนเมื่ออ่านหนังสือเพลงเพลินใจจึงถึงบางอ้อว่าคนละคนกัน   คนแรกคือ คลอดิโอ  มองแตร์แวดี้   เกิดก่อนแวร์ดี้นานมาก   เป็นปราชญ์ทางดนตรีผู้บุกเบิกความสำคัญของเสียงดนตรีว่าควรให้ความสำคัญกว่าเสียงร้องเพราะสร้างอารมณ์ได้ดีกว่า

ส่วนแวร์ดีมีชื่อเต็มว่า  จูแซบเป้   แวร์ดี้   เป็นดุริยกวีผู้แต่งบทเพลงในอุปรากรเรื่อง เออีด้า   ซึ่งว่ากันว่ายิ่งใหญ่อลังการอย่าบอกใครเชียว   แต่อย่างผมถึงอยากบอกก็บอกไม่ได้เพราะไม่เคยดู   และไม่ประสีประสาเรื่องอุปรากรเลยสักนิดเดียว

4. เดอร์ปุสซี่ VS ปุกชินี่ VS ปากานินี่   อะไรกันนี่   อีนี่ฉานงงแล้วนี่ (พูดสำเนียงแขก)   สามท่านนี้ชื่อทั้ง ปอปลา   ทั้งสระอิ   สระอี   ทำเอาผมเวียนหัวน่าดู   เดอ ปุสชี่เป็นผู้แต่ง  บทเพลงแห่งท้องทะเล   หรือ ลาร์แม   อันนี้ทราบแต่ชื่อครับ   ไม่เคยฟังท่านใดอยากทรายรายละเอียดติดตามได้ในบรรเลงรมภ์ เล่ม 1  ซึ่งวางขายอยู่ตอนนี้

ปุกชินี  เป็นนักแต่งเพลงอุปรากร   ที่มีชื่อเสียงมากคืออุปรากรเรื่อง  ทอสก้า  และ มาดามบัตเตอร์ฟลาย   ซึ่งคุณจิ๋ว   บางซื่อบอกว่าก็คือเรื่อง สาวเครือฟ้า

ปากานีนี่เป็นนักไวโอลีน   คุณ ต่อพงษ์บรรยายความสามารถของแกไว้ในหนังสือ ก.ข.ค. คลาสสิกว่าเล่นไวโอลีนเก่งจนใครๆก็เชื่อว่าได้รับพรมาจากปีศาจ   วันศุกร์ที่ผ่านมาผมซื้อ DVD ของหนู วาเนซ่า เมย์มาดู   ถึงได้รู้ว่าเธอเกิดวันเดียวกับ ปากานีนี่
ไหนๆก็พูดถึงดุริยกวีที่ชื่อมีทั้งสระอิสระอีแล้ว   ขอแถม รอสซินี่อีกคนครับ   เป็นกันเองเพลงอุปรากรเหมือนกัน   ในว่าเป็นคุณสมบัติของคนชื่อหนักไปทางสระอิกับสระอีหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่มักเก่งเรื่องอุปรากร   อุปรากรเรื่อง วิลเลียม   แทล  เป็นเรื่องเอกของท่านครับ   การ์ตูน บัก บันนี่ชอบเอาดนตรีของเพลงนี้ช่วงที่ทหารขี่มาไล่วิลิลียม  แทล   มาบรรเลงประกอบเวลาตัวการ์ตูนวิ่งหรือขี่ม้าไล่กัน   ผมฟังครั้งแรกสถานีวิทยุจุฬา เปิดให้ฟังก็ยิ้มเลยว่า   เอ้อ  ตอนเด็กดูการ์ตูนไม่ยักรู้ว่านี่เป็นเพลงคลาสสิกระดับแนวหน้านะนี่

พูดถึงวิทยุจุฬา ก็ขอประชาสัมพันธ์ในเพื่อนๆ ที่เพิ่งสนใจเพลงคลาสสิกทราบว่า  สามารถรับฟังเพลงคลาสสิกได้ทางสถานีวิทยุจุฬา (รู้สึกว่าจะ FM 101.5 ครับถ้าจำไม่ผิด   คือผมล็อกเครื่องวิทยุผมไว้ที่คลื่นนี้มาเกือบปีแล้วไม่เคยหมุนไปช่องไหนเลย) ทุกวันตั้งแต่สามทุมครึ่งถึงเที่ยงคืน   ย้ำว่าทุกวันครับไม่เว้นเสาร์อาทิตย์   สงสารคุณ ชินมัยจัง   อยู่หาดใหญ่น่ากลัวรับคลื่นวิทยุจุฬาไม่ได้แน่เลย