ความคิดเห็นที่ 1 ประเด็นไม่ใช่อยากรู้ว่าใครทำงานหรือเรียนอะไรนะครับ ใครไม่ต้องการเปิดเผยก็ได้ *** ประเด็นอยู่ที่ คุณผิดหวังไหมที่ไม่ได้เป็นดังฝัน ? หรือถ้าเป็นดังฝันไว้ คุณพอใจกับสิ่งที่คุณเป็นอยู่ในปัจจุบันหรือปล่าว? จากคุณ : d4b - [ 17 พ.ย. 47 18:44:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วานตอบยาวๆกันหน่อยนะครับ *** มีเด็กกลุ่มนึงที่เขาสับสนในชีวิต ต้องการมุมมองที่หลากหลายอยู่ จากคุณ : d4b - [ 17 พ.ย. 47 18:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เคยอยากเป็นอาชีพนึงที่คิดว่าเหมาะกับตัวเองที่สุด (ชอบอ่าน-วาดการ์ตูน ชอบคณิต ฟิสิกส์) ไปติวกับเพื่อน(ทั้งเพื่อความสนุกด้วย ทั้งเพื่อเอ็นท์ด้วย) ตลอด ม.4-5-6 จนสอบติดคณะ + มหา'ลัย ที่หวังไว้ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เรียนไม่ได้ T-T หลังจากต้องเบนเข็มมาเรียนอะไรที่ต่างขั้วกับสิ่งที่ฝันไว้มากๆ ปีแรกๆก็แย่เหมือนกันค่ะ เวลาท้อๆหรือมีปัญหา ก็นึกโทษตัวเองที่เลือกมาทางนี้... มาถึงตอนนี้ รู้สึกว่าการที่อยากเรียนคณะนั้น ณ เวลานั้น ไม่ได้คิดต่อเลยว่าหลังจากนั้นจะทำยังไงกับชีวิต แล้วก็รู้สึกว่า ถ้าไม่เลือกมาเรียนอย่างที่เรียนตอนนี้ คงจะมีโลกที่แคบกว่านี้ และไม่เป็นคนอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ สรุปคือ พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน เด็กที่สับสนเนี่ย มีความจำเป็นต้ัองเลือกวิชาที่ไม่ชอบหรือเปล่าคะ? ถ้าเป็นอย่างนั้น อยากเล่านิดนึงว่า สิ่งที่ทำให้คิดได้คือ ถามตัวเองจริงๆว่าชีวิตนี้ต้องการอะไร จนได้คำตอบ... ก็รู้สึกว่า ถึงจะไม่ได้เรียนวิชาที่ชอบ ก็ยังไปถึงจุดมุ่งหมายในชีวิตได้ ทางเดินมีหลายทาง ใครจะรู้ว่าทางที่ไม่คิดอยากเดิน อาจจะพาไปถึงจุดหมายได้สบายกว่าก็ได้ (แต่ก็นั่นแหละค่ะ เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ถ้าเลือกอีกทางชีวิตจะดีกว่า/เลวกว่า/น่าพอใจกว่า ที่เป็นอยู่ไหม ถ้ารู้ก็คงไม่ใช่ชีวิต สิเนอะ) หวังว่าที่เพ้อๆข้างบนจะมีประโยชน์กับเด็กกลุ่มนั้นบ้างนะคะ (^^' )> จากคุณ : น้องร้องข่กข่ก - [ 17 พ.ย. 47 20:19:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เด็กๆ เนี่ย ผมชอบวาดรูป อะไรเกี่ยวกับศิลปะ มาเหอะ ได้หมด ภาพวาดผมเคยส่งไปแสดงที่ประเทศเยอรมันด้วยนะ (แล้วมันก็หายไป...) และผมก็ชอบด้านคอมพิวเตอร์ด้วย สมัยนั้นคอมพิวเตอร์เพิ่งเข้ามาเลย และสำหรับต่างจังหวัดที่โรงเรียนมีคอมพิวเตอร์ใช้เนี่ย หรูมั่ก.. ตอน ม.5 มีสอบอะไรนะ แบบว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยท้องถิ่น ของผมคือมหาวิทยาลัยขอนแก่น ผมลงสถาปัตยกรรมเอาไว้ แต่อาจารย์แนะแนวเรียกผมไปคุย บอกว่าตัวหนังสือที่ผมเขียนเนี่ย มันไม่ศิลป์เลย ผมคงสอบไม่ได้หรอก สอบอย่างอื่นเหอะ อ้าว ได้ครับได้ ผมก็เปลี่ยนเลย ลงศิลปากรหมดเลย เรียนสายวิทย์ฯ มา แต่ลงสายศิลป์หมดเลย ผลปรากฎว่าไม่ได้เลย 5555 แต่โชคดีครับ ไปสอบติดสายคอมพิวเตอร์ที่เทคโนราชมงคล โคราช ซึ่งไม่กี่วันก่อนหน้านั้น เพื่อนๆ ม.6 นัดทานอาหารกัน แล้วให้แต่ละคนบอกว่าอยากทำงานเป็นอะไร ผมตอบไปว่า "จะเป็นโปรแกรมเมอร์" ซึ่งจากการสอบได้วันนั้น ผมก็ดั้นด้นเรื่อยมาจนวันนี้ ซึ่งวันนี้ "ผมเป็นโปรแกรมเมอร์" ครับ จากคุณ : กึ่งยิงกึ่งผ่าน - [ 17 พ.ย. 47 20:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนเด็กๆจำไม่ได้แล้วว่าอยากเป็นอะไร แต่ตอนนี้มีความสุขกับงานที่ทำครับ ได้อยู่กับสิ่งที่ตัวเองชอบทุกวัน มีอีกอย่างที่อยากเป็นครับผมอยากเป็นนักการเมืองครับ จากคุณ : เตียเป๋งลิ้ม - [ 17 พ.ย. 47 21:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มีช่วงนึง ฟังเพลงมาก ก็เลยอยากเป็นดีเจค่ะ รู้สึกว่าเป็นอาชีพที่น่าทำ ... นอนดึกก็ได้ แถมได้แผ่นฟรี ได้ฟังเพลงที่อยากฟังทั้งวันอีก ... ก็เลยว่าจะไป ent นิเทศศาสตร์ แต่พอปรึกษาพี่ชาย มัน เอ๊ย เค้าแนะนำว่า เป็นดีเจเรียนไรก็ได้อ่ะ เรียนภาษาดีกว่า เผื่อเปลี่ยนใจไปทำอย่างอื่นก็ยังพอไหว ก็เลยไปเลือก ent คณะที่เน้นภาษาอย่างอักษรศาสตร์ แล้วก็พอดีอีก ... ไปเห็นชื่อคณะโบราณคดี เอกวิชาประวัติศาสตร์ศิลป์ ก็เลยถามอาจารย์แนวแนวที่โรงเรียน พอรู้ว่าเรียนอะไรก็รีบเลือกเลย เพราะตอนเรียนวิชาสังคมที่โรงเรียนเค้าสอนประวัติศาสตร์ศิลปะนิดนึงแล้วติดใจอ่ะ...พอเลือกแล้วก็อยากเรียนมากๆๆ ถึงกับไปไหว้ขออาจารย์ศิลป์ พีระศรีที่มหาลัยล่วงหน้าเลย...แล้วก็ติดจริงๆ ดีใจมากๆค่ะ ถึงทุกวันนี้ทำงานไม่ตรงสายอีกต่อไปแล้ว ไม่ได้เป็นอย่างที่เคยฝันไว้ด้วยซ้ำด้วย...แต่ก็ยังดีใจค่ะ เพราะได้เรียน ได้เจอประสบการณ์ดีๆที่น่าประทับใจตอนมหาลัย เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตเลยมั้ง จากคุณ : patsypacky - [ 17 พ.ย. 47 22:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมอยากเป็นนักเขียนครับ แต่กลายมาเป็นนักถอนแทน ยังไงเสียความอยากมันก็ต้องผุดขึ้นมาจนได้ เลยต้องแอบเอาเวลาถอนมาเขียนๆๆๆอยู่ทุกวันนี้ แต่ตอนเอ็นก็ได้อย่างที่หวังนะ.... จากคุณ : winston - [ 17 พ.ย. 47 23:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อยากเป็นนักข่าวค่ะ คิดถึงภาพตัวเองแบกกล้องสะพายเป้ลุยพื้นที่ทำข่าว   อยากทำงานกับดร.สมเกียรติ อ่อนวิมล เอ็นท์ไม่ติดก็เรียนม.กรุงเทพ ฝันไว้งดงาม ฝันถึงรางวัลพูลิตเซอร์นู่น แต่ตอนนี้ทำกิจการส่วนตัวค่ะ ไม่เกี่ยวอะไรกับที่เรียนมาเลยยยยยย ยังเคยนึกเลยว่ารู้งี้เรียนบัญชีก็ดี อิอิ เอ็นท์ไม่ติดไม่ต้องเสียใจนะคะ ชีวิตไม่ได้จบแค่ 4 ปีในมหาลัย เรียนจนจบออกมาก็ยังต้องเจออะไรอีกเยอะ เรามีเพื่อนที่สมัยเรียนเรียนเก่งมากเอ็นท์ได้คณะดีๆได้ตามที่ตัวเองฝันทุกอย่าง แต่จบออกมาทุกวันนี้ทำงานหาเงินมีความสุขสู้คนที่เอ้นท์ไม่ติด ต้องเรียนคณะที่ไม่อยากเรียน ไม่ได้เลย อย่าท้อค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 47 01:26:56 จากคุณ : paper wing - [ 18 พ.ย. 47 01:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สมัยมัธยม อยากเป็นนักดนตรี ได้เป็นอย่างที่คิด ได้เป็นแล้ว ผมอีกคนที่เรียนสายวิทย์แล้วหนีไปสอบศิลป์ คิดว่าตัวเองเลือสิ่งที่ตัวเองชอบแล้ว ไม่ใช่ไม่ชอบวิชาที่เรียนมา แต่คิดว่าไม่ใช่ตัวเรา ก็เลยไปติววิชาเฉพาะทางคนเดียว ตอนนั้นอยู่บ้านนอกนั่งรถจากปราจีนฯ ตี 5 มาติวศิลปะที่กรุงเทพฯ ทุกอาทิตย์ อีกอย่างที่ทำให้เกิดจุดเปลี่ยน ช่วงที่ผมฟังเพลงยุคนั้น (alternative) ศิลปินบางคนก็มีอิทธิพลกับแนวคิดของผม มันทำให้ผมเปลี่ยนความคิด ในการดำเนินชีวิตเสียใหม่ (เพลงมีอิทธิพลกับชีวิตผมมาก) เราไม่จำเป็นต้องเดินตามกรอบ ที่เข้าสร้างมา และไม่ได้คิดจะต่อต้านระบบอะไร เพียบแต่เลือในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าใช่ และมีความสุขกับมัน ผมเรียนศิลปะเหมือนกันครับ ออกแบบนิเทศศิลป์ สมัยเรียนได้เจออ่ะไร ที่ไม่เคยเห็น และไม่เหมือนภาพที่เราวาดไว้ในใจทีแรกสักนิด มันสนุกเกินไป ถึงสนุกมาก มีความสุขกับชีวิตสมัยเรียน มากพอสมควร อ้อผมเรียนบางแสนครับ จบมาทำงานหลายอย่างมาก ทั้งดีเจ ฟรีแลนซ์ ต่างๆนานา กราฟิค เรียบเรียงเพลง ออกกองถ่ายโฆษณา สุดท้ายตอนนี้ทำงานด้านโพสโปรดั๊กชั่น มัน มึนไปอีกแบบ ได้ทำงานสนุกๆ นอนน้อย เหนื่อยบ้าง แต่ก็มีความสุข มีอีกอย่างในชีวิตอยากจะทำไม่ได้ทำสักที่ อยากเป็นศิลปิน ชีวิตเราอาจะจะไม่ได้เดินตรงๆเหมือนใครๆเขา แต่เส้นทางอื่นที่ลองเดิน มันก็สนุกดีใมใช่หรือ เปลี่ยนเป็นเดินอ้อมไกลๆ บ้าง หรือลองเดินซิกแซกดู ได้เห็นผู้คนหลายๆแบบ มีทั้งดีและแย่ นี่หละรสชาติของชีวิต เรื่องการตัดสินใจอะไรที่พลาดก็ไม่เคยคิดเสียใจครับ ทุกคนมีผิดพลาดกันได้ และทุกอย่างมีทางออกเสมอสำหรับชีวิต และสิ่งเหล่านั้นเองจะทำให้เราอดทด และเข้มแข็งมากขึ้น อดีตที่ดีทำให้เรามีวันนี้ ทำให้เรามีกำลังใจ ในการที่จะเรียนรู้โลก ในทุกๆวัน..... จากคุณ : XXram - [ 18 พ.ย. 47 01:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จะว่าไป ผมไม่ค่อยได้เดินตามฝันเท่าไหร่เลย ลองฟังเรื่องของผม(ไว้เป็นอุทาหรณ์)ดูละกัน ตอนเด็กๆ (ป.3 ได้มั้ง)อยากเป็นดับเพลิง คิดว่ามันดู เท่และ เก่งกาจดี (ไร้สมองมาก) ตอนเรียนหนังสือก็เรียนไปเรื่อยเปื่อย ตามประสาเด็ก จนกระทั่งจบ ม.3 (หัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญในชีวิตอันหนึ่ง) ก็คิดๆว่า จะไปสายไหนดีวะ (วิทย์ หรือ ศิลป์ หรือ เข้าเทคนิคไปตีกะชาวบ้านเค้าดี) คุยกะเพื่อนๆ มันก้อ ไปวิทย์กันหมด มีแต่ที่ออก แต๋วๆ หน่อย ที่ไปเรียนสายศิลป์ ด้วยความที่กลัวตาย กลัวเป็นกะเทย และก็ อ.แนะแนวบอกว่าสายวิทย์ ตอนเอ็นท์ มันมีทางเลือกหลากหลายกว่า ก็เลยเลือกไปสายวิทย์กะเค้าบ้าง ตอนเอ็นท์ ก็ค่อนข้างไร้สมองอีกตามเคย มานั่งตรองดู ผมพบว่า - ผมชอบดู Singer's World ตั้งแต่จำความได้ - ชอบดูรายการวิทยาศาสตร์ น่ารู้ ระดับต่างๆ ที่เอามาฉายช่อง 11 - ชอบดู National Geographic - ชอบไปเที่ยวทะเล ภูเขา น้ำตก - รักหมา - ฯลฯ - ชอบฟังเพลง ของ Rush, Pinkfloyd เมื่อคิดได้ดังนี้ก็ ..เอาวะ เข้าคณะวิทยาศาสตร์ดีกว่ามั้ง ดูมันเหมาะกะเราที่สุดแล้ว (คิดเอาเองอยู่คนเดียว) ผมเอนท์ติด คณะอันดับที่1 ที่เลือกไว้ จบมาพร้อมเกียรตินิยม แต่ผมตกงาน!! Oh..my Gosh.. (คณะที่เรียนมันค่อนข้างหางานที่ตรงสายยาก) หลังจากเสีย self ไปพักใหญ่ ผมก็คิดว่า มีทางเลือกอยู่ 2 ทาง คือเปลี่ยน field แม่งไปเลย (หางานยากนัก) หรือ ลงลึกไปด้านนี้เลย (ไหนๆก็มาตั้งไกลแล้ว) ระหว่างนั้นเอง ไม่รุว่าฟ้ากลั่นแกล้ง รึอย่างไร จับพลัดจับผลู ได้ทุนมาเรียนต่อ สายเดิมที่อเมกา ก็เอาวะ เรียนฟรี ดีกว่านั่งตกงาน ฟังเพลง เล่นเน็ต อยู่บ้าน จบมาค่อยว่ากันใหม่ ปล. ตอนนี้รู้สึก อยากเป็น sound engineer ขึ้นมาเฉยๆ ไม่แน่นะ.... เรียนจบแล้ว จะไปเรียนเป็นเรื่องเป็นราวเลย ขอทำตามฝันของตัวเองจริงๆ ซักที จากคุณ : เข้าใจถึงหัวอกน้องๆ ครับ (tohelo) - [ 18 พ.ย. 47 07:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อยากเป็นครู เอาเด็กแถวบ้านมานั่งเป็นนักเรียน ชอบศิลปเลือกศิลปได้เรียนศิลปะ ได้ทำงานเกียวกับภาพสวยๆ เสียงประกอบภาพ บางทีนอนน้อย เหนื่อย ท้อ แต่สนุก สนุกกับงาน สนุกกับชีวิต ก็เพียงพอแล้วค่ะ จากคุณ : กำสะลัม - [ 18 พ.ย. 47 08:09:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนเอ็นท์ เลือกไปอย่างงั้นแหละ ไม่รู้จะเลือกอะไร ประมาณว่าโตมาในช่วงที่มีค่านิยมว่าเด็กเรียนดีต้องเรียนสายวิทย์ ไม่รู้ว่าตอนนี้ยังเป็นอย่างงี้หรือเปล่า พอเรียนวิทย์สาธารณสุขมาก็เลยเลือกไปสายนั้น ทั้งที่รู้ว่าไม่ได้ชอบเท่าไหร่ แต่ไม่กล้าพอที่จะเปลี่ยน field แล้วก็เอ็นท์ติดอันดับหนึ่งที่เลือกด้วย แล้วพอเข้าไปเรียนจริงๆ ก็แน่ใจว่ามันไม่ใช่ แล้วมีปัญหาในชีวิตหลายๆ อย่าง ก็เลยออก หันมาเรียนสายภาษาแทนในมหาลัยเปิด เพราะขี้เกียจเอ็นท์ใหม่ งานที่ทำอยู่ตอนนี้ก็พอใจมาก ไม่เชิงฝันไว้ แต่ก็เป็นงานที่สนใจมาตั้งแต่เด็กเหมือนกัน ตอนนี้ย้อนคิดกลับไป เราไม่เสียดายที่ทิ้งวิชาชีพตรงนั้นมา แต่เสียดายเวลาช่วงนั้นนิดหน่อย เราเป็นคนนึงที่ไม่มีความทรงจำสนุกๆ ในช่วงมหาลัย แต่สรุปแล้วก็ชอบชีวิตตัวเองตอนนี้แหละ การที่จะรู้ว่าตัวเองชอบอะไรหรืออยากทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ เพื่อนเราบางคนป่านนี้ก็ยังไม่รู้ว่าอยากทำอะไร ใครพูดอะไรทีก็เป๋ไปทีนึง บางคนรู้ตัวแต่ไม่มีโอกาสได้ทำงานที่ชอบ อีกอย่าง ความคิดคนเรามันเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาด้วย เรียนสี่ปีจนจบอาจจะมาถามตัวเองว่าฉันเรียนไปทำไมฟระ หรือเพิ่งได้คำตอบว่าอยากเป็นอีกอย่างก็ได้ ถ้าจะให้บอกเด็กกลุ่มนี้ก็คงบอกว่าเลือกตามที่ใจเราอยากทำในตอนนี้แหละ เรียนที่ไหนก็ได้ แล้วเวลามันจะบอกเองว่าใช่หรือไม่ใช่ ความสำเร็จหรือล้มเหลวของชีวิตไม่ได้ตัดสินกันตอนนี้ ทางข้างหน้ายังรออยู่อีกยาวมาก จากคุณ : ทะเลอาบแสงจันทร์ - [ 18 พ.ย. 47 14:16:20 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณทุกคนมากเลยครับ *** ขออนุญาต ปริ้นไปเป็นกรณีศึกษานะครับ จากคุณ : d4b - [ 18 พ.ย. 47 16:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนเด็กๆ ชอบวาดรูป แต่ด้วยความกดดันจากครอบครัวว่าต้องทำอะไรให้มันดูดี เราก็พยายามถามแม่ว่าวิชาชีพไหนที่ได้วาดรูปและดูดีๆ ตอนเด็กๆ ก็ไม่รู้จักอะไรหรอกค่ะ พ่อแม่ก็ไม่ค่อยรู้ หูตาคับแคบ คิดว่าถ้าวาดรูปก็ต้องไปเป็นศิลปินไส้แห้ง ไม่ก็เป็นสถาปนิก ดูดีๆ เวลาครูถามในห้องก็จะตอบว่าอยากเป็นสถาปนิก (ทั้งที่ไม่รู้อะไรเลย รู้แต่ว่าออกแบบบ้านเรือน) พอเริ่มเข้ามัธยม ก็เริ่มรู้ตัวว่าไปทางสายวิทย์ไม่ได้ เพราะไม่ชอบ แต่ไม่คิดว่าคนที่ไม่ชอบแปลว่าเขาทำไม่ได้นะคะ (อาจจะเป็นเพราะหยิ่ง) เพราะเรียนดีมาตั้งแต่เด็ก และมีคติประจำใจว่าจะทำอะไรก็ได้ แต่ต้องเกรดสวย (คนจะได้ด่าไม่ออก) มาประมวลดูตอนจะเลือกคณะก็รู้ว่าตัวเองถนัดภาษา แล้วก็มีเกี่ยวกับด้านศิลปะที่เป็นความชอบมาตั้งแต่เด็ก บอกตามตรงว่าไม่มีอาชีพในฝันเลย แต่เลือกทำอะไรที่คิดว่าอยู่กับมันแล้วจะมีความสุข สุดท้ายเลือกคณะไปหลากหลายมาก ทั้งด้านออกแบบ ด้านจิตวิทยา และอีกอย่างนึงจำไม่ได้แล้วแฮะ -_-" ซึ่งคะแนนถึงทุกคณะที่เลือก เลยต้องเรียนคณะที่เลือกไว้เป็นอันดับ 1 คือออกแบบนิเทศศิลป์ คณะมัณฑนศิลป์ ศิลปากร เรียนๆมา ปีนี้ก็ปีสุดท้ายแล้ว และรับจ๊อบบ้างประปราย สิ่งที่กำลังเรียนอยู่นี่บอกไม่ได้ว่าเป็นสิ่งที่ "ชอบ" จริงๆ เพราะในบางครั้งเราก็สนุกกับมัน แต่ในบางครั้งเราก็นึกเบื่อมันมากๆ และคิดถ้าออกไปทำงานจริงๆ ก็อาจจะไม่ได้ทำในสิ่งที่เรียนมานี้ก็ได้ ดังนั้นก็เลยคิดว่า อาชีพที่เหมาะกับเราที่สุด คืออาชีพที่ลงตัวพอดีกับการใช้ชีวิต มากกว่าอาชีพที่ใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก ...คิดว่าอย่างนั้นน่ะค่ะ จากคุณ : Nutjung - [ 18 พ.ย. 47 18:40:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฝันของผมเปลี่ยนไปตามกาลเวลาครับ มาถึงวันนี้ ฝันเดียวที่ยังเหลือคือว่า อยากเห็นลุกชายโตขึ้นประสบความสำเร็จครับ จากคุณ : ultraman seven - [ 19 พ.ย. 47 21:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนป.6 อยากเป็นสถาปนิกค่ะ อยากเป็นมากๆ พอตอนม. 2 อาจารย์ทำให้เรารู้สึกเกลียดวิชาคณิตศาสตร์ เพราะอจ.แกหัวงูมาก เรารู้สึกรังเกียจอจ. เลยไม่ชอบวิชานี้เลย ตลอด 1 ปีที่เรียน พอม. 3 เลยติด เรียนบ้าง ลอกเพื่อนบ้าง ตอนนั้นเริ่มรู้สึกถึงความฝันอันลางเลือนสู่การเป็นสถาปนิก ว่าไม่มีทางแน่ๆ เลยเริ่มจะหันมาสู่มัณฑนากรแทน แล้วพอเอ็นท์ คะแนนห่วยมาก เลยเริ่มแบบ เอ..ตกลงว่าเราจะเอาไงดีนะ พอดีช่วงนั้นมีเรื่องวุ่นวายที่โรงเรียน แล้วก็ดันไปเป้นแนวร่วมกะเพื่อนๆ ด้วย เลยเริ่มรู้สึกว่า เราชอบเรียกร้องจัง ชอบเรื่องราวของการปกครอง ความยุติธรรม และด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ฉันจะเป็นนักการเมือง วูบนั้นนานมาก มีผลให้เรามุ่งมันเข้าสู่เส้นทางสายรัฐศาสตร์ แต่ความฝันมันดับวูบ เมื่อเราสอบสัมภาษณ์ไม่ผ่าน (พอดีเป็นสอบตรงไง) พอช่วงเลือกคณะ เลยตัดสินใจว่า เข้าอะไรก็ได้ แต่ต้องเป็นสถาบันนี้นะ ต้องเป็นสถาบันนี้เท่านั้น (ผีเพื่อชีวิตสิงอย่างแรง) เวลาผ่านไป เราได้เข้าไปสถาบันนี้ ทุกอย่างหล่อหลอมความเป็นเรา เราเริ่มเอ...ตกลงฉันอยากจะทำอะไรนะ อยากจะเป็นอะไรแน่ บางครั้งสิ่งที่เรียกว่าความฝันในวัยเยาว์ก็ยังอยู่นะ ยังแบบ เป็นความฝันที่แอบหลับอยุ่ลึกสุดใจ เรารู้สึกว่าไม่อยากทิ้งฝันนี้ไป เพราะคิดว่าสักวันจะต้องทำให้ได้ (อยากเป็นนักวาดรูปประกอบ หรือพวกนักออกแบบ) แต่ในที่สุด ตอนนี้ดันมาทำงานสื่อ โอ้ แม่เจ้า เรียนมาก็ไม่เกี่ยวกันเล้ย แต่มาทำงานสื่อมวลชน ซึ่งตอนนี้เริ่มสับสนในสิ่งที่เราต้องการจริงๆ แล้วแหละ ว่าตกลงนี่คือสิ่งที่ฉันอยากเป็นจริงหรือเปล่า บางทีเรายังรู้สึกว่า ตกลงเราอยากเป็นอะไรกันแน่อยู่เลย สับสนมากๆ แต่ทำงานตรงนี้มีความสุขนะ แต่ก็คิดว่าสักวันจะทำความฝันที่นอนหลับอยู่ให้เป็นจริงให้ได้ เถอะน่า ซักวัน จากคุณ : SuNaOnNe - [ 24 พ.ย. 47 16:05:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่รู้มาแจมช้าไปมั้ย... ตอนเด็กๆครูให้พูดหน้าชั้นว่าอยากเป็นอะไร เราก็บอกว่าอยากเป็นแอร์ เพราะรู้สึกว่าได้เดินทางบ่อยๆคงดี แต่มีเพื่อนมาดับฝันซะก่อน มันบอกว่า นี่เธอ เป็นแอร์น่ะต้องสวยนะยะ อ้าว.. อดเลยตรู จากคุณ : -_-" - [ 29 พ.ย. 47 05:55:09 A:193.60.51.126 X: TicketID:079791 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หลังจากฝันแรกมอดไป ก็เลยตั้งใจว่าจะเป็นดีไซน์เนอร์ ผ่านมาเกือบยี่สิบปี เรียนจบสายธุรกิจ ทำงานเกี่ยวกับการตลาดและโฆษณา แต่การออกแบบก็ยังเป็นสิ่งที่รัก และขวนขวายหาความรู้อยู่เหมือนเดิม ไม่ได้ทำตามฝันเก็บไว้เป็นงานอดิเรกก็ยังดีค่ะ ตอนนี้อยู่ที่ต่างประเทศกำลังจะเริ่มเรียนด้านออกแบบที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่หลายปีก่อนค่ะ จากคุณ : -_-" - [ 29 พ.ย. 47 06:01:34 A:193.60.51.126 X: TicketID:079791 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาตอบด้วยคน ตอนเด็กฝันอยากเรียนเศรษฐศาสตร์ หรือไม่ก็ รัฐศาสตร์ แต่ปรากฎว่าตอนสอบเข้ามหาลัยสอบติดโควต้าคอมพิวเตอร์แล้วขี้เกียจอ่านสอบเอ็นท์ใหม่เลยเรียนคอมมาตั้งแต่ตอนนั้นคับ แต่ก็ชอบนะคับเป็นโปรแกรมเมอร์ ไม่เคยนึกเสียใจคับ ผมว่าท้าทายดีได้อยู่กะเทคโนโลยีต้อง update ตัวเองให้ทันสมัยตลอดคับ ตอนนี้เรียนโท ก็สายคอมเหมือนเดิมคับ จากคุณ : tomapee - [ 30 พ.ย. 47 16:17:51 ]