ความคิดเห็นที่ 1 [MARS] ลุ้นรักนักบิด : ซีรี่ส์ไต้หวันเรื่องล่าสุด โดย >>> ยานัตถุ์ของพ่อ >>> ขอโพสต์ห้องนี้แล้วกันนะคะ อยากจะคุยเกี่ยวกับละครเรื่องนี้ แต่ถ้าขืนไปโพสต์ห้องเอฟโฟร์ อาจไม่มีชีวิตรอดออกมาได้ ที่อยากดูเรื่องนี้ เพราะเคยอ่านการ์ตูนก่อน วันก่อนก็มีเพื่อนสองฝ่ายนั่งเถียงกันเกี่ยวกับละครที่สร้างมาจากการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องนี้ คนหนึ่งชอบเอฟมาก ส่วนอีกคนไม่ คนแรกดีใจสุดๆที่ช่องสามเอามาฉาย ฝ่ายหลังก็ว่าไม่น่าเอาเรื่องนี้มาสร้างเลย เพราะเคยอ่านการ์ตูนเรื่องมาร์สนี้แล้วชอบมากพระเอกหล่อมากกกก หาคนเล่นเป็นพระเอกดีกว่านี้ไม่ได้แล้วเหรอ คนแรกก็กรี๊ดลั่น ทำไมจะไม่หล่อ ทั้งหล่อทั้งน่ารักเลย ส่วนจะเล่นออกมายังงัย ก็รอดูก่อนแล้วค่อยมาว่าคนของเขา ..เออ..จริง เป็นเรื่องลำบากสามัญประจำบ้านอยู่แล้ว การสร้างหนังสร้างละครมาจากหนังสือหรือการ์ตูน ที่คนอ่านแต่ละคนก็จินตนาการพระเอกนางเอกของเรื่องในหัวแต่ละคนอยู่แล้ว ไอ้การเลือกใครมาแสดงมันก็ต้องมีทั้งถูกใจ ไม่ถูกใจบ้างอยู่แล้ว ตัวเราเองเคยอ่านการ์ตูนเรื่องนี้มา...นานนแล้ว...การ์ตูนเรื่องนี้ลายเส้นสวย เป็นการ์ตูนตาโตที่วาดได้ไม่เวอร์ สวยคมดี เนื้อเรื่องก็ไม่ใช่การ์ตูนแบบผู้หญิงๆเท่านั้น ผู้ชายก็อ่านสนุกได้ เพราะตัวดำเนินเรื่องหลักเป็นตัวพระเอก >>> ถ้าดูจากภาพการ์ตูนเทียบกับคนแสดงจริง(ที่เห็นในโฆษณา) ช่วงอายุของตัวละครน่าจะอัพขึ้นมานะ ไม่ใช่วัยใสไฮสคูลแบบในการ์ตูน พระเอกการ์ตูนญี่ปุ่นต้องหน้าสวยคม ขายาว สูงชะลูดตูดปอด ถ้าเทียบวิคกับเรเนี่ย หน้าตาก็พอหยวนได้นะ แต่หุ่นวิคไม่ค่อยดีนักและวิคไม่ค่อยให้ความรู้สึกของคำว่า ผู้ชายเท่ห์ แบบที่เรมีเท่าไหร่ เพราะเท่าที่ผ่านมาเขาจะมีลักษณะเรื่อยๆ เฉื่อยๆไม่มีมาด เรในการ์ตูนเป็นคนที่อารมณ์เหมือนพร้อมจะระเบิดได้ทุกเวลา แต่วิคจะดูเหมือนคนนิ่งๆที่อยู่ๆก็จะระเบิดขึ้นมา แบบเดาอารมณ์เขาไม่ได้มากกว่า ซึ่งถ้ามองในโลกของความจริง ลักษณะแบบหลังจะน่ากลัวมากกว่าด้วยซ้ำ แล้วเรื่องนี้พระเอกต้องเล่นเป็นฝาแฝด แถมต้องเคยเข้าบำบัดจิตอีก วิคเนี่ยน่าจะเล่นเป็นเซได้ดีนะ ดูเฉยๆแต่เหมือนมีความคิดอะไรอยู่ตลอด แต่กับเรเนี่ย ในการ์ตูนมันเท่ห์เหนือมนุษย์มนา จะเล่นให้เหนือมนุษย์อย่างในการ์ตูนได้มั้ยเนี่ย ? แต่ต้องเล่นเป็นฝาแฝดอย่างน้อยสุดก็ต้องแสดงให้มันแตกต่างกันให้คนดูแยกออกให้ได้ล่ะนะ >>> ส่วนตัวนางเอกก็ตัวเล็กๆ หุ่นบางๆปานกระดาษปลิวลมดี แบบบางน่าทะนุถนอม ผู้หญิงหุ่นหนาๆนี่คงหมดสิทธ์เป็นหญิงน่าทะนุถนอมจริงๆแล้ว แต่ยังงัยก็ยังติดตาติดภาพของซันไช่ เก่งกล้าสามารถอยู่ คราวนี้มาเล่นเป็นคิระผู้อ่อนแอ เก็บกด ไม่รู้ว่าจะสลัดภาพซันไช่ออกได้มั้ย แต่ชอบซันไช่อยู่อย่างนะ เธอเป็นคนยิ้มสวย หัวเราะสวย ที่สำคัญร้องไห้ได้สวย นางเอกเนี่ยต้องร้องไห้บ่อยมาก ถ้าร้องไห้ไม่น่าดูก็แย่เลย อย่างนางเอกบางคน เวลาร้องไห้ทีหน้าเน่อ ทุกส่วนเบะไปหมด (ขอไม่เอ่ยชื่อ) >>> ส่วนเนื้อเรื่องของการ์ตูนเรื่องนี้ เคยคิดเล่นๆตอนอ่านการ์ตูนว่า คงเอามาทำเป็นละครยากส์มาก มันไม่ใสน่ะ มันออกจะมีความรุนแรง สัญชาติญาณดิบ และ ความรู้สึกในใจลึกๆเข้ามาเกี่ยวด้วยมากน่ะ ตัวพระเอกเนี่ยมันมีทั้งด้านมืดและด้านสว่าง มีความขัดแย้งในใจสูง การจะสื่อออกมาเนี่ยมันยากส์มากๆ คงจะอาศัยการแสดงอย่างเดียวก็ไม่ได้ เพราะตัวละครมันจะมีความรู้สึกลึกๆในใจตลอด แต่สีหน้าต้องแสดงว่า ไม่แคร์โลก ไม่สนใครทั้งนั้น โอ้! แล้วจะแสดงออกมายังงัยละเนี่ย >>> แล้วพล็อตเรื่องมันก็มีแต่เด็กมีปัญหาเต็มเรื่องเลย ไม่มีประเภทคุณหนูคุณชายเอาแต่ใจ สาวเวอร์จิ้นคนขยันที่คุณชายทั้งหลายตกหลุมรักสุดท้ายก็ live happily ever after ยังกะซินเดอเรลล่า ถึงเรื่องนี้จะสนุกแต่มันไม่น่าจะเข้าถึงคนดูกลุ่มใหญ่ได้เล้ย อย่างน้อยต่ำกว่า 13 ไม่น่าจะดูสนุกหรอก(หรืองัยน้องๆ) แต่ก็นั่นแหละทำให้อยากรู้ว่าผู้กำกับเขาจะทำออกมายังงัย เพราะได้ยินว่า เป็นคนเดียวกับเรื่องที่แล้วนี่ จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:52:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 2-4 เข้าเรื่องมาร์ส >>> ดูตอนแรกจบ เหมือนไม่จบ เวลาฉายคงประมาณ 30 นาทีเอง ถ้าเทียบกับการ์ตูนยังไม่ถึงครึ่งเล่มเลย ช่องสามตัดแต่ละตอนสั้นเกินไป การดำเนินเรื่อง ภาพมันเดินหน้าไปตลอด จากถามทางฉากแรก ไปฉากโรงพยาบาล ภาพเรห้อมอเตอร์ไซค์ ฉากคิระฝันร้าย แล้วก็ตัดมาที่โรงเรียน ห้องเรียน ห้องอาหาร ห้องศิลปะ เวลา 30 นาที ถือว่าการดำเนินเรื่องเร็วใช้ได้เลย แถมยังไม่ค่อยมีโฆษณาอีก ลุกหนีไปทำกิจธุระอื่นไม่ได้เลย จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 3 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:53:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 4 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:53:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 5 บท >>> ว่ากันว่า ตอนไพลอทหรือตอนแรก เป็นตอนสำคัญที่สุดของซีรี่ส์ เพราะจะเป็นตัวกำหนดทิศทางของเรื่องถ้าอย่างนั้นคงต้องบอกว่า พอได้ดูตอนแรกก็ผิดคาดกับเรื่องมาร์สนี้พอสมควร มันใสกว่าที่คิดไว้ อาจจะเป็นเพราะภาพ แสงที่ถ่ายออกมา รวมถึงมุขเล็กๆที่มีด้วย จะมีตัดสลับลึกลับหน่อยก็ตอนคิระหันไปจ้องประตูบ้าน ดนตรีตอนนั้นให้ความรู้สึกระทึกมาตรฐาน แล้วก็สื่อปูทางเรื่องราวของคิระไว้ด้วย ถ้าจำไม่ผิดตอนนี้ไม่ได้มีอยู่ในการ์ตูนด้วย แต่เสริมเข้ามา...ดี ชอบตอนเรห้อมอเตอร์ไซค์ที่รุ่นพี่ยกให้ ภาพมุมกว้างของท้องถนนวิวสวยดี ตัดสลับไปกับ ภาพเพื่อนรุ่นพี่ที่ต้องตัดขาทิ้งจากอุบัติเหตุการแข่งนั่งร้องไห้ที่โรงพยาบาล พร้อมเพลงไตเติ้ลขึ้นมา เสียงห้าวๆแต่ฟังดูโหยๆเศร้าๆ ดูเป็นความขัดแย้งที่ลงตัวดี ส่วนไตเติ้ลก็เป็นการตัดภาพหลากอารมณ์ในเรื่องมาเป็นช็อตๆ ดึงสปีดเข้าหาภาพนักแสดงนำตอนชื่อขึ้น ให้ความรู้สึกเชื่อมโยงกับความเร็ว ที่พระเอกเป็นนักแข่งรถ จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 6 นักแสดง >>> วิคดูเปลี๊ยนไป๋จากเรื่องรักใสใส ดูหนาขึ้น แต่ก็ไม่อ้วนนี่ เสื้อผ้านี่คงคอนเซ็ปต์ตามชื่อเรื่องต้องสีแดงแรงฤทธิ์ ถึงวันแรกจะออกแทบทุกฉาก แต่ตอนแรกเหมือนกับเป็นแค่ตอนแนะนำตัวแสดง ไม่ค่อยเห็นฝีมือเท่าไหร่ แต่ลุคที่ออกมาก็โอเค แต่มาดก็อย่างที่บอกไม่เหมือนเรเท่ห์เหนือมนุษย์ ยิ่งท่าเดินตอนกลับจากห้องน้ำกับเพื่อนเหมือนจิ๊กโก๋หลังวังไร้มาดเลย จะมีบางฉากที่ต้องแสดงสีหน้าอารมณ์ เช่นฉากที่คุยกับรุ่นพี่ที่โรงพยาบาล ก็ดูเศร้าลึกๆทางสายตาดี แต่วิคน่าจะถนัดกับบทเศร้าๆแบบนี้อยู่แล้วนี่ จะมีที่แปลกตาไปก็รอยยิ้ม ยิ่งฉากยิ้มตาหยีหน้าห้องน้ำ เรกลายเป็นหนุ่มน่ารักไปเลย ความเป็นหนุ่มเจ้าชู้ ยังไม่ค่อยเห็น จะมีก็แค่ฉากเหล่หญิง ส่องน่องหญิง แค่นั้น ดูทะเล้นมากกว่าเจ้าชู้น่ะ จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 7 >>> ซันไช่เรื่องนี้ดูไม่ค่อยสวยเลย อาจจะเพราะทรงผม เสื้อผ้า เพราะดูจากรูปข้างบนก็สวยนี่ เหมือนกับวิค ตอนแรกแค่แนะนำตัว ยังไม่มีบทให้แสดงออกเท่าไหร่ จะมีก็ฉากฝันร้ายเล่นได้ดี ผู้หญิงคนนี้ร้องไห้สวย แต่คิระเวอร์ชั่นนี้ดูไม่ใช่ขี้กลัวขี้อาย แต่เกลียดผู้ชายมากกว่า ยิ่งตอนเรวิ่งตามลงบันไดมา คิระเหมือนอยากจะด่า มากกว่าจะขอร้องไม่ให้ตอแยด้วยเลย จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 8 >>> คนอื่นๆ เช่น ที่เล่นเป็นรุ่นพี่ เล่นดีจัง แววตาเขาเวลาที่โยนกุญแจให้เร มันบอกว่าเจ็บใจเสียใจโดยไม่ต้องพูด แล้วก็ฉากนั่งร้องไห้บนรถเข็น ถึงไม่หล่อแต่ก็สมควรมีแฟนสวยจริงๆ ที่เล่นเป็นเพื่อนพระเอก หน้าตาแปลกดี แต่ก็ดูดีนะ ผู้กำกับจงใจไม่ให้เกินหน้าพระเอกมั้ง ชอบฉากถีบก้นวิค ที่เล่นเป็นคนชอบพระเอก หน้าตาคุ้นๆ ดูเปรี้ยวๆมั่นๆ ชอบสุดเป็นอาจารย์พระเอกคนอ้วนๆ น่ารัก เหมือนตุ๊กตาหมีใจดี จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 9 เสียงพากษ์ >>> ตอนแรกดูโฆษณา คิดว่าเสียงพากษ์แย่ แต่วันนี้ฉายจริงก็ไม่ได้แย่นี่ พากษ์ดีออก ถึงเสียงเรจะฟังนุ่มไปหน่อย ดนตรี >>> ชอบเพลงไตเติ้ล ฟังไม่ออกแต่ติดหูดี ทั้งที่จังหวะออกจะหนักๆ เสียงคนร้องแหบๆเท่ห์ๆ เพลงให้อารมณ์โหยๆเศร้าๆแต่ยังแข็งแกร่งของผู้ชาย เหมาะกับธีมหลักของเรื่อง อีกเพลงก็เพลงที่ขึ้นมาตอนคิระอยู่ในห้องศิลปะ ตอนเรเล่นบาสอยู่ น่ารักดี ฟังดูกุ๊กกิ๊ก เพลงไตเติ้ลท้ายก็เพราะดี แต่ฟังหวานธรรมดาไปหน่อย ชอบมอเตอร์ไซค์สวยดี >>> อีกอย่างน่าจะมีตัวอย่างตอนต่อไป พอไม่มีแล้วไม่ดึงดูดว่าตอนต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น แต่สุดท้ายวันนี้คงบอกได้แต่ว่า คืนนี้จะรอดูต่อ...... จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:57:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 >>> ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนอีกทีว่า ถึงแม้จะเคยอ่านการ์ตูนมาแล้ว แต่ก็นานมาแล้ว ตอนอ่านไม่เคยคิดว่าใครควรจะมาแสดงเป็นแร เพราะ หนึ่ง เรมันเท่ห์แบบพระเอกการ์ตูนไม่ใช่คน สอง เนื้อเรื่องนี้มันหนัก เป็นเรื่อง innermost ซะมาก การจะนำมาทำเป็นละคร น่าจะสื่อสารยากส์ (ทาคุยะ ได้ดูอยู่สองสามเรื่อง ชอบมากๆ แต่มีความรู้สึกว่า ทาคุยะมีเอกลักษณ์ของตัวเอง แสดงเรื่องไหนก็ยังดูว่าเป็นทาคุยะอยู่ดี อีกอย่างส่วนใหญ่ดูโสมมากกว่าค่ะ) มุขในการ์ตูนก็แทบจะไม่มี แต่ถ้าสร้างเป็นหนังได้จริงจะต้องน่าดูอย่างแน่นอน เพราะเนื้อเรื่องสนุก น่าติดตาม ตัวละครมีมิติเหมือนคนจริงๆ ซึ่งส่วนใหญ่มีทั้งด้านดีและด้านที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่ชอบตัวละครมีความขัดแย้งในจิตใจ เหมือนจะบอกว่าสุดท้ายสิ่งที่เราต้องต่อสู้มากที่สุดก็คือจิตใจของเราเอง ถึงจะชอบมากแต่โดยส่วนตัวการ์ตูนเรื่องนี้ไม่ใช่การ์ตูนในดวงใจใครมาแตะต้องไม่ได้ เพราะชอบการ์ตูนอ่านตลกๆฮาๆ คลายเครียดมากกว่า อย่างโคทาโร่ งี้ จอมโฮฯงี้ >>> พอรู้ว่าจะนำมาทำเป็นละครจริงๆ ตอนแรกว่าจะกลับไปค้นการ์ตูนมาอ่านอีกรอบ แต่แล้วก็ตัดสินใจว่าไม่ดีกว่า เพราะถ้าขืนไปอ่านตอนนี้ ก็อดที่จะเอาไปเปรียบเทียบกันไม่ได้ ดังนั้นก็เลยจำได้แต่เค้าโครงเรื่อง บุคลิกตัวละคร รวมถึงฉากที่ติดตา เช่น ฉากที่เรจูบรูปปั้นมาร์ส ฉากเรจี้บุหรี่ใส่มือเด็กคนนั้น ฉากเซยืนยิ้มอยู่ข้างหลังเรตอนเอาปืนจ่อหัวเด็กเกเร ฯลฯ >>> ดังนั้นบอกไว้ก่อนเลยว่า ไม่เคยคิดอคติ เอาการ์ตูนมาเป็นมาตรฐาน แล้วจับคนแสดงมาเปรียบเทียบไปหมดทุกฉาก เท่าที่คุยมาก่อนหน้านี้ก็ เปรียบเทียบลุคซะมากกว่า >>> หลายคนที่เข้ามาเขียนตอบ ส่วนใหญ่เหมือนจะดาวน์โหลดมาดูกันบ้างแล้ว แต่ตัวเองยังไม่เคยได้โหลดมาดูก่อน ได้ดูพร้อมๆกับคนส่วนใหญ่ของประเทศ เพราะงั้นไม่รู้หรอกว่าละครมันออกมาดีมากน้อยอย่างไร แต่ถ้าเท่าที่อ่าน reply ดู น่าจะเป็นละครที่สนุกเรื่องหนึ่ง (ใช่มั้ย ?) *********************** >>> กับวิคและเอฟโฟร์โดยส่วนตัวไม่ได้แอนตี้ เพราะเป็นคนหนึ่งที่ชอบรักใสใส ชอบซันไช่ เต้าหมิงซื่อ ฮัวเจ๋อเล่ย ซีเหมิน เหม่ยจั้ว และ ชิงเหอ (เพิ่งนึกออกว่าผู้หญิงที่เล่นเป็นคนชอบเร เธอแสดงในรักใสใสด้วย แต่เป็นภาคสอง) แต่ก็ไม่ได้ติดตามเรื่องราวของพวกเขาอย่างแฟนคลับ แต่มีพี่สาวคนหนึ่งที่ชอบวิคมากจะคอยบอกเสมอว่า วิคเป็นเด็กฉลาดและน่ารักมาก แต่พอขอให้พี่บอกว่าชอบวิคที่ตรงไหน เธอกลับบอกไม่ถูกซักที บอกว่าไม่รู้จะเริ่มที่ตรงไหน รู้แต่ว่าชอบทุกอย่างที่เป็นวิค เป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆที่สะสมมาตลอดตั้งแต่ติดตามวิคมา ฟังแล้วคนนอกกลุ่มแฟนคลับจะรู้เรื่องมั้ยเนี่ย >>> ที่ตั้งกระทู้เรื่องนี้ขึ้นมาเพราะรู้สึกว่า จากการ์ตูน เนื้อเรื่องเรื่องนี้ มันมีประเด็นที่น่าสนใจหลายอย่าง ที่น่าจะถกกันได้ และน่าจะเป็นประโยชน์ด้วย เช่น ด้านมืดในจิตใจอย่าง ความโกรธ ความเกลียด ที่เกือบทุกคนต้องมี แต่เราสามารถระงับมันได้ด้วยความมีสติ ระดับความรุนแรงในจิตใจพื้นฐานของคนเรามีไม่เท่ากัน เรอาจจะเกิดมาเป็นคนมีอารมณ์รุนแรงแต่ไม่จำเป็นว่าเขาจะต้องโตขึ้นเป็นคนเลว เป็นฆาตกรอย่างตัวร้ายอีกคนในเรื่อง คนเราขัดเกลาได้ด้วยความรัก >>> ตอนแรกว่าจะลบความเห็นข้างบนทิ้ง ไม่ใช่ว่ามันผิดนะ แต่เพราะรู้สึกว่า ดูไปแค่สามสิบนาที แล้วมาเขียน ข้อมูลมันน้อยไปรึเปล่า แต่ก็ตัดสินใจไม่ลบทิ้ง เพราะข้างบนก็เขียนบอกไว้ก่อนแล้วว่า ดูแค่ลุคของตัวละครที่ออกมามากกว่า แล้วอีกอย่างเขียนห้วนๆไปอ่านเองยังไม่ชอบเลย >>> ถ้าทำให้แฟนคลับไม่พอใจก็ขอโทษด้วย แต่ถ้าจะเปิดใจให้กว้างก็ถือซะว่า นี่เป็นมุมมองหนึ่งของคนนอกที่มีต่อละครเรื่องนี้แล้วกันนะคะ แต่จะสารภาพตามตรงว่า ตอนนี้ตัวเองก็เริ่มติดละครเรื่องมาร์สนี้เรียบร้อยโรงเรียนไต้หวันแล้วค่ะ จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 10-11 >>> พอได้ดูสามวันแรกแล้ว ก็บอกได้เต็มปากเต็มคำค่ะ ว่าชอบนะคะ สนุกดี น่าติดตามตลอด (จนดูจบวันอาทิตย์อยากเปลี่ยนใจลุกไปค้นการ์ตูนมาอ่านใหม่ แต่สะกดใจไว้) >>> การดำเนินเรื่องไม่เยิ่นเย้อ ไม่ใช่ลุกไปเข้าห้องน้ำ กลับมาก็ยังซื้อน้ำซื้อขนมอยู่ในร้านเหมือนเดิม อย่างละครไทยบางเรื่อง จังหวะของละครต่อเนื่องทั้งๆที่มีการตัดสลับระหว่าง ภาพสดใส กับภาพทึมๆ >>> ตั้งแต่ตอนแรกที่หลิงถามทางฉีหลัว ภาพจะสว่าง แสงนุ่มๆ แล้วก็ตัดไปที่บ้านฉีหลัว ที่ให้ความรู้สึกอึดอัด ทึมๆ ต่อมาก็ที่โรงเรียนภาพก็จะ สว่าง ดนตรีก็จะให้ความรู้สึกสดใส ไปจนถึงในห้องศิลปะ .... ที่เรื่องก็ค่อยๆเปลี่ยนจังหวะ และไปโทนทึมอีกทีในมินิมาร์ท ....การให้แสงและดนตรีช่วยแบ่งโทนของละครได้ดีทีเดียว >>> ชอบการสื่ออย่างเป็นนัยของภาพที่ผู้กำกับเสนอ อย่างตอนหลิงบึ่งมอเตอร์ไซค์ตัดกับภาพของรุ่นพี่ที่นั่งร้องไห้เพราะถูกตัดขา .....ก็บอกเป็นนัยถึงอันตรายที่หลิงจะต้องเผชิญในการเป็นนักแข่งรถ แต่เขาก็ไม่กลัว เพราะอะไร? ความกล้า ความบ้าบิ่น หรือ เพราะไม่มีอะไรจะสูญเสีย หรืออย่างภาพตอนหลิงเหล่อาจารย์ภาษาอังกฤษที่จับไหล่ฉีหลัวไม่ยอมปล่อย ....เหมือนหลิงจะจับสังเกตและสัมผัสได้ถึงความชั่วร้ายในใจอาจารย์ได้แล้ว ฉากที่ชอบมากๆอีกฉากคือ ตอนที่หลิงนอนร้องไห้แล้วค่อยๆเอื้อมมือไปจับรูปของฉีหลัวมาดู ..... ....ให้ความรู้สึกว่าคิระได้มีตัวตนและเริ่มสำคัญสำหรับหลิงบ้างแล้ว จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:59:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 11 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:59:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 12-14 >>> การแสดงต้องยอมรับว่าเรื่องนี้วิคเล่นได้ดีขึ้น และ บทก็เปิดโอกาสให้วิคได้แสดงมากขึ้นมากกว่าเดิม เพราะบทฮัวเจ๋อเล่ย ไม่หลากหลายเท่าบทของหลิง พอมาเป็นหลิง วิคเลยได้โอกาสแสดงสีหน้าที่หลากหลายขึ้น ซึ่งเขาก็ทำได้ดีทีเดียว (สงสัยทำไมก่อนหน้านี้เขาไม่ค่อยเล่นบทยิ้มเลย พอยิ้มแล้วดูน่ารักดี) >>>ทั้งขี้เล่น(ตอนอยู่ในห้องเรียนที่หลิ่วตาให้อาจารย์หมี หรือตอนอยู่กับเพื่อนซี้ต้าเย่) >>> เย็นชา ( กับอาจารย์อังกฤษในห้องศิลปะ หลิงเดินย่างสามขุมเข้าหาอาจารย์ด้วยสายตาแบบเลื่อนลอย เหมือนถึงจะฆ่าแกก็ไม่ได้มีความหมายอะไร น่ากลัวกว่าทำหน้าดุๆขู่ฟอดๆเข้าหาซะอีก ) >>>เจ้าชู้ (อันนี้ดูยังไม่ค่อยเจ้าชู้เท่าไหร่ เวลาพูดกับฉีหลัวเหมือนแหย่มากกว่าเอาจริง ! แต่ตอนคุยกับฉิงเหม่ยว่า " เธออยากมาให้ท่าฉันเอง ของฟรีใครจะไม่เอา สมัครใจทั้งสองฝ่ายแล้วยังมาโวยวายเอาอะไรอีก" อิอิ ชอบโดยส่วนตัว นึกเล่นๆว่าพระเอกละครไทยจะมีบทพูดอย่างนี้บ้างมั้ยเนี่ย !) >>>เศร้า ( ตอนที่หลิงนอนร้องไห้เป็นตอนที่ชอบมาก ตอนแรกไม่คิดว่าเขานอนร้องไห้ แต่ตาคงไม่ได้ฝาด เห็นน้ำตาหยดติ๋งลงมาด้วย) >>>ชั่วร้าย (ในมินิมาร์ทหน้ากระจก....ชอบตอนนี้มากเหมือนกัน จำไม่ผิดไม่มีในการ์ตูน แต่การเสริมเข้ามาช่วยเสริมเรื่องราวได้มากเลย แต่คนที่ไม่เคยอ่านการ์ตูนมาก่อนจะรู้เรื่องหรือ เพราะเงาในกระจกสุดท้ายมันเป็นภาพหลอนมากกว่าภาพสะท้อน) >>>แต่ว่า....(เป็นครูมนต์ชีพชั่วขณะ).....วิคมีภาษากายที่ดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติบ้าง อย่างเวลาที่ต้องมีการเคลื่อนไหวของอวัยวะบางส่วน เช่น ทำมือทำไม้ประกอบคำพูด แต่อันนี้ก็น่าจะดีขึ้นในอนาคตได้ แต่โดยรวมดูแล้วชอบค่ะ วิคเล่นเป็นหลิงได้เป็นธรรมชาติดี ดูแล้วเชื่อ แล้ววิคก็เพิ่มความน่ารักให้กับตัวละครตัวนี้ด้วย ทั้งที่ในการ์ตูนจะไม่ค่อยเห็นส่วนนี้ของเรเท่าไหร่(อดไม่ได้ ขอเทียบนิดนึงแล้วกันนะ) ดูแล้วกลายเป็นว่าวิคดึงส่วนที่เป็นการ์ตูนเหนือจริงของเร ให้ลงมาอยู่ในระดับที่คนปกติธรรมดาเขาเป็นกัน ทำให้คนดูสัมผัสได้ง่ายขึ้น จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 พ.ย. 47 23:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 13 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:00:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 14 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 15 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนที่ 2 [MARS]---ลุ้นรักนักบิด.....มุมมองความรักสี่ด้านจากตัวละครนำทั้งสี่ >>> ได้ยินบางคนพูดถึงกันว่า เรื่องราวความรักระหว่างหลิงกับฉีหลัวทำไมมันรวดเร็วปุบปับมาก.... เห็นด้วยตั้งแต่อ่านการ์ตูนแล้ว แต่พอมาคิดๆดู ก็อย่างที่ต๊าเหย่บอกหลิงไว้ในเรื่องว่า... >>> "ฉันรู้ว่าความรักมันเป็นยังงัย สำหรับความรักของฉัน เวลาไม่ได้ช่วยบ่มเพาะให้งอกงามขึ้น ....ชาตินี้ทั้งชาติ เขาก็ชอบนายมากกว่า....." >>> "นิสัยไม่สู้แบบฉันนี้ ทำให้สิ่งที่ได้มา มีแต่เงาของฉีหลัว.... แต่ความกล้าของนาย ทำให้ได้ครอบครองใจเธอ ..... ในโลกของความรัก ใช่ว่ามีแต่รักอย่างเดียวจะทำให้มีความสุขได้ ความกล้าของนายคือที่มาของความสุข" >>> จริงๆแล้วมนุษย์แต่ละคนก็มีโจทย์ในใจกันคนละอย่าง แล้วแต่พื้นฐาน ประสบการณ์ การเติบโต ดังนั้นคำตอบที่ต้องการของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน ถ้าเราเจอคนที่ใช่ นั่นก็คือใช่ ....เวลาอาจไม่ใช่เรื่องสำคัญใดใดเลยก็ได้ >>> ตอนแรกพอดูอาทิตย์ที่สองจบ มีความรู้สึกว่า เรื่องมันอืดๆกว่าอาทิตย์แรก..... แต่พอมานั่งนึกย้อนเรื่องราว กลับพบว่า เรื่องราวในอาทิตย์ที่สอง กลับเต็มไปด้วยประโยคดีดีที่สื่อความรุ้สึกของตัวละครหลักทั้งสื่คน โดยเฉพาะเรื่องราวความรักของพวกเขา ต่างคนต่างมีมุมมองต่อความรักแตกต่างกัน ..... >>>.....เฉินหลิง.....มองเส้นทางความรักเป็นเส้นทางวิบากที่เขาไม่อยากจะต้องฝ่าฟันกับมัน จึงต้องหาวิธีหลีกหนีด้วยการสร้างเกราะกำบังตัวเองขึ้นมา >>>......ฉีหลัว......มองเส้นทางความรักของเธอเป็นทางที่เป็นไปไม่ได้ เพราะเธอคิดว่าตัวเองต่ำต้อยเมื่อเทียบกับชายที่เธอชื่นชมว่าเขาเปรียบเหมือนพระอาทิตย์บนฟ้า >>>....ฉิงเหม่ย.....ความรักของเธอคือการดึงดัน ต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งคนที่เธอรัก เธอเชื่อว่าถ้าเธอมีความมุ่งมั่น คนที่เธอรักจะต้องหันกลับมามองเธอ (ซึ่งมุมมองของเธอเป็นสิ่งที่เราชื่นชมมากๆ แต่วิธีที่เธอใช้อาจจะผิดไปหน่อยเท่านั้น) >>>...ส่วนต้าเหย่...ความรักของเขากลับตรงข้ามกับฉิงเหม่ยโดยสิ้นเชิง ความรักของเขาคือ ความห่วงหา อาทร คือ การเฝ้ามอง คุ้มครองอยู่ห่างๆ โดยไม่หวังที่จะได้ความรักจากเธอคืน (ซึ่งก็น่าชื่นชมเช่นกัน เพราะเป็นความรักแบบไม่เห็นแก่ตัว สุดท้ายความสุขของคนที่เรารักก็ย่อมสำคัญกว่าตัวเอง...Y Y) >>>พวกคุณล่ะเป็นแบบไหนกันบ้าง???? >>> อ้อ..มีอีกอย่างนึง ได้ยินเสียงพากษ์ถงเต่าครั้งแรก...ฮามากๆๆๆๆ เสียงพากษ์ส่อมากๆเลย จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:05:18 ]

ความคิดเห็นที่ 19 17 >>>ติดตามดูเรื่อง Mars : ลุ้นรักนักบิด ทางช่อง 3 มาสามอาทิตย์แล้ว (ยังไม่มีตังค์ซื้อวีซีดี) จากตอนแรกดูเพราะการ์ตูน แต่ตอนนี้ดูเพราะพระเอก..เอ๊ย! ไม่ใช่ ดูเพราะละครมันสนุกจริงๆ บทละคร หรือ dialogue ของละคร ที่นักแสดง(หรือ นักพากษ์) ถ่ายทอดออกมามันสวยแต่ก็ฟังเป็นธรรมชาติ ถึงจะไม่ใช่ประโยคติดปากเป็นสโลแกนประจำตัวอย่างละครเรื่องรักใสใสฯ แต่ก็ให้ความรู้สึกลึกซึ้งมากกว่าซะอีก แต่ก็ว่าไม่ได้ มันเป็นละครคนละแนวกันนี่นา... >>>Mars : ลุ้นรักนักบิด ............บาดแผลในจิตใจ มีเพียงความรักเท่านั้นที่จะเยียวยารักษาได้............ (ไม่ค่อยบ่อยนัก สำหรับละครที่จะมีสโลแกน ที่บ่งบอกเรื่องราวได้ดีขนาดนี้...ชอบจังค่ะขอชมคนคิดด้วย) จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 18 จุดเริ่มต้น / ปลายทาง >>> "นี่คุณ..ขอโทษนะครับรู้จักทางไปสถานกายภาพบำบัดเอิง....เอ้อ...เอิงอะไรน้า" ฉีหลัวเงยหน้าขึ้น ข้างหน้าเธอตอนนี้คือชายหนุ่มที่เธอรู้จักชื่อเสียงกะฉ่อนของเขาดี และไม่อยากจะเสวนาด้วย จึงรีบฉีกกระดาษแผ่นหนึ่ง มาเขียนแผนที่ให้เขาส่งๆ แล้วเดินหนีไป (ยังอุตส่าห์มีน้ำใจ! ^_^) โดยที่เธอไม่คาดคิดว่าแผนที่ใบนั้นจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวระหว่างเธอและเขา จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:06:44 ]

ความคิดเห็นที่ 21 19 ชายหนุ่มคนนั้น...เฉินหลิง.... >>> "เฮ้! หลิง...ต่อไปมอเตอร์ไซค์นี้เป็นของนายแล้ว ฉันไม่ได้ใช้มันอีก" หมิงเกาโยนกุญแจรถให้หลิง "นี่ผมจะไม่ได้เห็นพี่แข่งรถอีกแล้วงั้นเหรอ" หลิงถามด้วยสีหน้าเศร้า "อย่างน้อยฉันก็ยังไม่ตายล่ะ" หมิงเกาพยายามกลบเกลื่อนความเสียใจ สำหรับนักแข่งมอเตอร์ไซค์ การขี่รถไม่ได้ก็แทบจะเท่ากับการตายทั้งเป็นอยู่แล้ว หลิงรับรู้ได้ถึงความเสียใจของพี่หมิงเกาดี แต่เขาก็พยายามไม่แสดงอาการสงสารออกมา เพราะเขารู้ดีว่าจะทำร้ายจิตใจพี่ชายมากกว่า หรือว่านี่...จะเป็นชะตากรรมของคนรักความเร็วอย่างพวกเขากัน จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 20 >>>ภาพของหลิงที่ขี่มอเตอร์ไซค์ด้วยความเร็วไปตามถนนยาวโค้งท่ามกลางท้องฟ้าสดใส ตัดสลับกับ ภาพของหมิงเกา นักแข่งรถรุ่นพี่ที่ต้องตัดขาเพราะอุบัติเหตุจากการแข่ง หมิงเกานั่งร้องไห้เหม่อมองไปนอกหน้าต่างของโรงพยาบาล ขณะที่หลิงควบมอเตอร์ไซค์ที่หมิงเกายกให้ ช่างเป็นภาพที่ขัดแย้งกัน หลิงเพิ่งจะเริ่มต้นวิ่งไปในเส้นทางที่หมิงเกาเคยผ่าน การเป็นนักแข่งรถต้องแข่งกับความเร็ว ทะยานไปข้างหน้าอย่างเดียว หันหลังกลับไม่ได้ ถ้าพลาดวันหนึ่งหลิงอาจจะต้องเป็นเหมือนหมิงเกา หรือไม่ก็สาหัสกว่า แต่เขาเลือกที่จะเดินในเส้นทางนี้ เหตุผล..ก็คือ เขารักความเร็ว และ ......เขามีอะไรจะต้องกลัวที่จะสูญเสียล่ะ! จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 21 เพื่อนร่วมชั้น >>>"เฮ้..นี่คุณ..จำผมไม่ได้เหรอ ที่ถามทางคุณแล้วคุณวาดแผนที่ให้งัย...เฮ้...ติ๊งหน่องๆๆๆ "หลิงพยายามทักทายฉีหลัว แต่ฉีหลัวไม่สนใจ อยากจะหนี แต่ก็ไม่ทัน อาจารย์เดินเข้าห้องมาแล้ว >>> "นี่นายอย่าไปยุ่งกับยายนั่นเลย... เธอเป็นโรคแอนตี้ผู้ชาย ...โดยเฉพาะพวกแหกคอกอย่างนายด้วย" ต้าเหย่ที่เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นตอนมัธยมกับฉีหลัวบอกหลิง หลิงยังไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเขาเลย ผู้หญิงที่กลัวผู้ชายสมัยนี้ยังมีอยู่เหรอ ...น่าสนใจ >>> "ข้างหลังแผนที่ที่คุณวาดให้ เป็นภาพแม่กอดลูก" เพราะข้อความนี้ของหลิงทำให้ฉีหลัว ที่ไม่กล้าอ่านออกเสียงในวิชาอังกฤษ เผลออุทานเสียงดังออกมาจนคนทั้งห้องประหลาดใจ ฉีหลัวหญิงสาวที่ไม่พูดไม่จา ดูเฉิ่มๆติ๋มๆคนนี้ เธอเป็นคนวาดรูป "แม่กอดลูก" ที่ดูอบอุ่นขนาดนั้นได้ยังงัยนะ >>> "นี่คุณเป็นคนวาดรูปนั้นจริงๆเหรอ" หลิงตอแย แต่หญิงสาวก็ยังไม่ยอมตอบ "ถ้าคุณไม่พูด ผมจะง้างปากคุณให้ฉีกเลยนะ" หลิงแหย่ได้ผล ฉีหลัวสงสัยทำไมนายคนนี้ถึงได้ติดใจภาพของเธอนัก "เพราะมันทำให้ผมคิดถึงแม่ที่หายไปจากความทรงจำนานแล้ว..... ช่างเถอะผมว่าเรามาทำความรู้จักกันดีกว่า ขอเบอร์คุณ เผื่อวันหน้าเราจะได้ไปทำอะไรที่มีความสุขด้วยกัน^_^" ใช่แล้วชั่วแวบที่มองภาพนั้นแล้วความทรงจำเกี่ยวกับแม่ผุดขึ้นมาตรงหน้า... แต่แม่ของเขาดูไม่อบอุ่นเหมือนแม่ในภาพวาดของฉีหลัวเลย... จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 24 22 ฮีโร่ >>> ในขณะที่ฉีหลัวได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจให้ใครช่วยเหลือให้พ้นจากครูโฉดที่กำลังลวนลามเธออยู่นั้น ราวกับพระเจ้าทรงได้ยินเสียงร่ำไห้ในใจเธอ หลิงเหมือนฮีโร่ที่โผล่มาช่วยเธอ "เธอโผล่มาเงียบๆได้ยังงัย" ครูโฉดตะคอกถามหลิง "ผมก็เดินเข้ามาอย่างเปิดเผย อาจารย์คงไม่รู้ ข้างหลังนั่นมีประตูเปิดอ้าซ่าอยู่" หลิงตอบอย่างยียวนไม่แยแส >>>"หน้าอย่างเธอมีดีแต่ใช้กำลัง จะมีปัญญาเขียนรูปกับใครเขาเป็นด้วยเหรอ" ครูโฉดถามอย่างหาเรื่อง "ก็ไม่แน่นะ ผมอาจมีความสามารถบางอย่างแอบแฝงอยู่ก็ได้ เหมือนอาจารย์ที่สอนภาษาอังกฤษ เข้าใจนักเรียนเป็นอย่างดี บางครั้งก็มีการลวนลามลูกศิษย์ด้วย" หลิงตอกกลับใส่จนทำให้ครูโฉดโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงหาว่าหลิงว่าร้ายเขา แล้วข่มขู่หลิง แต่ครูโฉดคงไม่รู้ว่าเขากำลังข่มขู่ผิดคนเสียแล้ว >>>"ทำอะไรงั้นเหรอ ผมก็แค่อยากจะเหลาดินสอให้แหลม อาจารย์คงไม่คิดว่าผมจะกรีดหน้าหล่อๆของอาจารย์ให้เละด้วยมีดเล่มนี้หรอกนะ" หลิงถือมีดค่อยๆเดินย่างสามขุมเข้าไปหาครูโฉด สายตาเย็นชาของเขาและเสียงรูดของใบมีดคัตเตอร์ทำให้คนที่ถูกเขามองเสียวสันหลังวาบ ตอนนี้เหมือนเขาจะสามารถฆ่าคนได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าฉีหลัวไม่ลุกขึ้นขวางหน้า ก็ยังไม่รู้ว่าชะตากรรมของครูคนนั้นจะเป็นอย่างไร แต่แค่นี้ก็ทำให้ครูโฉดกลัวจนเผ่นหนีไปทันทีที่ทำได้ แต่ไม่วายขู่หลิงส่งท้าย จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:07:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 23 >>> "คุณนี่โง่ชะมัด ปล่อยให้เค้าลูบคลำตั้งนาน ไม่รู้จักตั๊นหน้าซักหมัด.....ไม่ชอบใช่มั้ย ถ้าไม่ชอบก็อย่าอ่อนแอสิ ความอ่อนแอไม่ช่วยอะไรหรอก ยิ่งคุณทำท่าแบบนี้ด้วยแล้ว ใครๆก็อยากทำอะไรที่เกินเลยกว่านี้อีก" หลิงไม่เข้าใจว่าจริงๆแล้วเธอกลัวจนไม่สามารถขยับตัวได้ ร้องก็ไม่ออก ได้แต่ร่ำร้องปฏิเสธอยู่ในใจ หลิงเห็นหน้าฉีหลัวอย่างนั้นแล้ว ก็ไม่อยากต่อว่าเธอต่อ เขาเหลือบไปเห็นภาพที่ฉีหลัวกำลังวาดค้างอยู่ "ภาพเหมือนรูปปั้น Mars" >>> "M-A-R-S"..... "ดาวอังคารเหรอ?" "....มาร์ส ฮีโร่ที่นำพาทุกคนฟันฝ่าอุปสรรค....." เทพเจ้าแห่งสงคราม ภาพที่หลิงก้มลงไปเผชิญหน้ากับเทพแห่งการทำลายล้าง ช่างสร้างแรงบันดาลใจให้กับจิตรกรอย่างเธอยิ่งนัก จนทำให้เธออยากจะวาดภาพเขาออกมา ....ความกล้าหาญของหลิงที่เข้ามาช่วยเธอ กับ ความบ้าบิ่นของเทพเจ้าแห่งสงคราม >>> (ขอแทรกความเห็นนิดนึงนะคะ เมื่อเช้าเพิ่งนั่งดูรายการทีวี เขาหยิบยก เอาสถิติของการคุกคามและทารุณกรรมในเด็กและสตรีมาพูดว่า ปัจจุบันมีตัวเลขสูงขึ้นเรื่อยๆ และโดยส่วนใหญ่ผู้กระทำจะมาจากบุคคลใกล้ชิด เพราะเด็กจะให้ความไว้ใจ ในเรื่องนี้ก็สะท้อนปัญหาตรงนั้นไว้ด้วย ก็ได้แต่หวังว่า สังคมของเราจะช่วยเหลือกันให้เรื่องพวกนี้น้อยลง หรือ หมดไปได้ แต่ก็อย่างที่หลิงบอกฉีหลัว ตัวเราเองก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีและเข้มแข็งด้วย ... ความอ่อนแอบางทีก็ช่วยอะไรไม่ได้นะคะ...) จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 26 24-25 เงาอดีต >>> กระจกตรงหน้า เงาสะท้อนของตัวเอง..... ตอนแรกเขานึกว่าตอนนี้ตัวเองคงจะกล้าหาญพอที่จะเผชิญหน้ากับเงาร่างของตัวเองได้แล้ว แต่ไม่ใช่.....จนบัดนี้เขาก็ยังไม่สามารถมองมันได้ตรงๆ นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่เขาเกลียดและกลัวการได้เห็นตัวเองในกระจก เขาไม่อยากจะเห็นมัน .....เปรี้ยง..... อดีตอันเลือนลาง อดีตที่ระลึกได้ผุดขึ้นมาเหมือนเทปขาดๆตอนๆ แม่ น้อง ครอบครัว ทำไมความทรงจำในอดีตมันถึงไม่แจ่มชัด ภาพในอดีตดูเลือนลาง น่ากลัว เขาไม่อยากจะคิดถึงมัน แม่ น้อง ความเหงา ความอ้างว้าง จู่ๆก็ถาโถมใส่หลิงจนตั้งตัวไม่ได้ ตอนนั้นเองที่หลิงค่อยๆเอื้อมมือหยิบภาพ "แม่กอดลูก" ที่ฉีหลัวเสก็ตไว้หลังแผนที่บอกทางมาดู ความอบอุ่นที่หลิงสัมผัสได้จากภาพนั้น ค่อยๆแผ่ซ่านในใจที่หนาวเหน็บ อ้างว้างของเขา.....จนเอ่อล้นออกมาทางดวงตา..... จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:08:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 25 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 26 จุดจบของโลก >>>"จริงเหรอ คุณจะให้ภาพนี้ผมจริงๆ ..ผมไม่มีตังค์นะ ...เอาเป็นว่า ผมจะเป็นบอดี้การ์ดให้คุณคอยอยู่ข้างๆช่วยคุณแล้วกัน...ไหนๆก็มีแต่เรื่องพวกนี้ที่ผมทำได้" "อ้อ...มีอีกอย่างที่ผมสามารถบริการให้คุณได้ คือ ถ้าคุณหาคนจู๋จี๋ไม่ได้ล่ะก็ ผมยินดีอุทิศร่างกายของผมให้คุณใช้.... ฟรีนะครับ" หลิงแหย่ฉีหลัวเล่นเมื่อเขานำภาพสเก็ตนั้นไปคืนให้เธอ คาดไม่ถึงว่าฉีหลัวจะเอ่ยปากขอยืมใช้ร่างกายของเขาจริงๆ ...แต่เพื่อเป็นแบบวาดภาพต่างหาก จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:08:58 ]

ความคิดเห็นที่ 29 27 >>>"ผมบอกว่ายินดีอุทิศร่างกายให้คุณใช้ คุณดันให้ผมมานั่งเป็นตอไม้อย่างนี้ ไม่คิดว่าเสียของไปหน่อยเหรอ ...คุณคงไม่ใช่พวกฉิ่งฉับทัวร์น้า" (^_^) >>>"..คุณว่าโลกที่อยู่ภายใต้การปกครองของมาร์สจะเป็นแบบไหน" หลิงชวนคุย ก็จะให้เขานั่งเป็นตอไม้ ไม่ต้องหายใจแบบรูปปั้นนั่นเหรอ ไม่มีซะล่ะ "คุณคิดว่ามาร์สเป็นเทพแห่งความเลวร้ายงั้นเหรอ" "ผมไม่เชื่อว่าอนาคต โลกจะดีขึ้น ยังงัยซักวันโลกก็ต้องแตกแน่ เมื่อเป็นแบบนี้ทำไมเราไม่ต้อนรับวันโลกแตกให้เอิกเกริกซะเลยล่ะ ...เฮ้อ..ทำไมยังมาไม่ถึงน้า ...สุดท้ายโลกของเราจะเป็นอย่างไรบ้าง ยุติเถอะ...." หลิงรำพึงเบาๆ แล้วผลอยหลับไป ใช่แต่จะแสดงถึงความเหนื่อยอ่อนของร่างกายแต่ยังสะท้อนถึงความเหนื่อยล้าทางใจของหลิงด้วย โลกนี้จะเป็นอย่างไรก็ช่างมันเถอะ...เขาอยากให้ทุกอย่างที่เป็นฝันร้ายยุติซักที... >>>"ถ้าโลกของเราแตกดับจริง คุณจะไม่เสียใจบ้างเหรอ" ฉีหลัวไม่ค่อยเข้าใจความคิดของคนๆนี้เลย ภายนอกเขาดูเป็นคนนอกรีตนอกรอย สังคมรังเกียจ แต่เมื่อเธอมองดูใบหน้าที่ผ่องแผ้วของเขายามหลับ เธอแทบสัมผัสสิ่งที่ชั่วร้ายจากตัวเขาไม่ได้เลย ผิดกับคนบางคน.... จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:09:19 ]

ความคิดเห็นที่ 30 28 แก้เผ็ด >>>คนเรามักจะมีหลายด้านหลายมุม บางคนความแข็งกระด้างที่เขาแสดงออก อาจจะเป็นเพียงเกราะที่เขาใช้กั้นเพื่อปกป้องตัวเองจากความโหดร้ายของโลกภายนอก ในขณะที่บางคนเปลือกนอกที่ดูเป็นคนดี อาจจะเป็นหน้ากากที่ใช้ปกปิดใจที่สกปรกของตัวเองก็ได้ และนับวันมันก็จะค่อยๆเผยธาตุแท้ออกมาให้เห็น ให้คนรอบข้างรู้สึกอึดอัดได้... >>>"เฉินหลิง เธอออกมาแต่งประโยคนี้หน่อยสิ เรียนมาตั้งสองปีแล้ว... หวังว่าคงไม่ได้ตั้งใจเฉพาะสิบนาทีสุดท้ายของคาบเท่านั้นนะ" อาจารย์โฉดผู้นึกว่าตัวเองสามารถจัดการกับหลิงได้ท้าทายหลิง คิดว่าเจ้าคนที่ดูไม่เอาถ่านดีแต่ใช้กำลังอย่างนี้ คงแทบไม่มีสมองหรอก แต่ผิดแล้ว... >>>"อาจารย์เป็นคนปลุกผมขึ้นมาเอง แล้วอย่ามาโทษผมล่ะ" หลิงตอบอย่างเป็นต่อ >>> "This teacher who appears to be nice in reality is the terrible persons who initiate sexual harrassment to his female student." "อาจารย์ที่ดูเป็นสุภาพบุรุษ จริงๆแล้วกลับเป็นเดนมนุษย์ที่พร้อมจะลวนลามลูกศิษย์หญิงได้ทุกเมื่อ" >>> "ผมเคยอยู่แอลเอ. ตั้งแปดปีเชียวน้า เรื่องแค่นี้สบายอยู่แล้ว" หลิงเขวี้ยงระเบิดใส่เป้าหมายได้ถูกต้อง นักเรียนทั้งห้องส่งเสียงฮือฮา ยิ่งครูโฉดแสดงอาการลนลานลบประโยคที่หลิงเขียนบนกระดานเท่าไหร่ ก็ยิ่งแสดงออกถึงอาการกินปูนร้อนท้องของตนเองเท่านั้น >>>"Give me five.....เร็วซิ ก็ผมแก้เผ็ดให้คุณได้แล้วงัย" งานนี้นอกจากจะได้เอาคืนครูโฉดแล้ว หลิงยังได้เห็นรอยยิ้มแรกของฉีหลัวอีกด้วย ^_^ จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 31 29 ดีกับเขาเป็นพิเศษ >>>"งัยล่ะเธอ ชอบทำท่าน่าสงสารเรียกร้องความสนใจ... จำไว้ว่าอย่ามายุ่งกับเฉินหลิงอีก" ฉิงเหม่ยหญิงสาวชอบหลิงมาตั้งแต่เข้าเรียน เธอเชื่อว่าถึงแม้หลิงจะมีผู้หญิงมากมายแต่ซักวันนึงเธอจะต้องทำให้เขาหันกลับมาหาเธอให้ได้ เรื่องบางอย่างไม่จบง่ายๆหรอก แต่เพราะผู้หญิงที่ติ๋มๆท่าทางเรียบร้อยคนนี้ กำลังทำให้หลิงเปลี่ยนไป ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอทนไม่ได้ แต่สิ่งที่เธอทำเพื่อขู่ฉีหลัว กลับทำให้หลิงเข้าใกล้ฉีหลัวมากกว่าเดิม >>>"นี่เพราะผมใช่มั้ย...." หลิงถามอย่างรู้สึกผิด หลังเจอฉีหลัวถูกรังแกทิ้งอยู่ในสภาพกระเซอะกระเซิงที่ดาดฟ้า ฉีหลัวไม่น่าจะต้องเจอเหตุการณ์อย่างนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ทั้งๆที่เขาเองเป็นคนเอ่ยปากว่าจะปกป้องเธอ ไม่ให้ใครมารังแก แต่เขากลับเป็นสาเหตุให้เธํอโดนรังแก "ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน หรือว่าคุณคิดจะกลับเข้าเรียนทั้งสภาพอย่างนี้" หลิงถามฉีหลัวหลังยื่นหมวกกันน็อกให้ฉีหลัวแล้วเธอไม่ยอมรับ "เออ..ผมลืมไปถ้าคุณซ้อนท้ายผมคุณก็ต้องกอดผมด้วย คุณเกลียดผู้ชายนี่นา" นอกจากฉีหลัวจะมีความลังเลใจแล้วเธอยังแปลกใจด้วย "ไหนคุณเคยว่า มอเตอร์ไซค์ของคุณไม่ชอบให้มีผู้หญิงซ้อนท้ายไง" "ผมเปลี่ยนใจแล้ว" ....(^_^ เอาง่ายๆอย่างนี้เลยนะ ..อาหลิง) และแล้วฉีหลัวก็รวบรวมความเชื่อมั่นยื่นมือไปรับหมวกจากหลิง เขาช่วยเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เธอจะยังแสดงท่ารังเกียจเขาต่อไปอีกได้อย่างไร สำหรับคนๆนี้....เธอคงจะเชื่อใจเขาได้กระมัง หลิงยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่ฉีหลัวที่ดูหวาดกลัวและเกลียดผู้ชายยอมซ้อนท้ายรถเขา... เหมือนกับว่าเธอมอบความไว้วางใจว่าเขาสามารถดูแลเธอได้ ผู้หญิงคนนี้ทำให้หลิงรู้สึกอ่อนโยนโดยที่เขาเองก็ไม่รู้สึกตัว >>>"หลิง...ไหนเธอเคยว่า ไม่ให้ใครซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ไง แต่ทำไมฉีหลัวถึงซ้อนได้... " ฉิงเหม่ยที่เฝ้ารอหลิงอยู่ที่บ้านตัดพ้อทันทีที่เจอ การกระทำในวันนี้ของหลิงยีนยันความคิดของเธอที่ว่า หลิงเปลี่ยนไปเพราะยัยหานฉีหลัวนั่น ถึงแม้ตลอดมาหลิงจะคบผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า หรือ คบทีเดียวแปดคน (๐_O) แต่เธอก็รู้ดีว่า ผู้หญิงเหล่านั้นไม่ได้มีความหมายอะไรเลยกับหลิง แต่กับฉีหลัว... >>>"...ขอบอกให้รู้ไว้ ว่า หานฉีหลัวไม่เหมือนผู้หญิงแปดคนที่ฉันเคยคบ..." คำพูดตอกย้ำนี้ของหลิงยิ่งทำให้ฉิงเหม่ยคับแค้นมากขึ้น >>>"ฉันไม่สนว่าเธอจะคบผู้หญิงกี่คน และจะมองฉันยังงัยฉันก็ไม่แคร์ แต่ฉันแคร์ความสำคัญของผู้หญิงคนนั้นมากกว่า...ฉันชังน้ำหน้าหล่อนนัก ฉันทนไม่ได้ที่เธอดีกับเขาเป็นพิเศษ... "ก่อนไปฉิงเหม่ยตะโกนบอกหลิงด้วยความเสียใจ เธอสาบานจะไม่ยอมให้ผู้หญิงอ่อนแอคนนั้นแย่งหลิงไปจากเธอได้ >>>"อะไรกัน...ใครว่าเราดีกับเขาเป็นพิเศษ" ....(^_^ ยังไม่รู้ตัวอีก!) จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:09:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 30 เพื่อนรัก รักของเพื่อน >>> จากคำขู่ของฉิงเหม่ย ประกอบกับท่าทีของต้าเหย่ที่มีต่อฉีหลัว หลิงคิดว่าตัวเองหาทางออกให้กับเรื่องนี้ได้ จึงหาทางให้ต้าเหย่กับฉีหลัวออกเดทกัน ไม่นึกว่าวินาทีที่ฉีหลัวตอบตกลงคำขอของต้าเหย่ หัวใจของหลิงจะมีอาการผิดปกติขึ้น เขาน่าจะดีใจกับเพื่อนรักไม่ใช่เหรอ ที่หญิงสาวที่เพื่อนหมายปองตอบตกลงลองคบด้วย แต่ทำไมในใจของหลิงกลับรู้สึกโหวงขึ้นมา (....ภาพของหลิงที่นั่งกินข้าวเพียงลำพัง ความรู้สึกของหลิงโดดเดี่ยวอ้างว้างขนาดไหน คนไม่เคยนั่งกินข้าวคนเดียวคงไม่รู้...มองผู้คนรอบข้างบ้างมาเป็นคู่ บ้างมาเป็นกลุ่ม....ส่วนเราตัวคนเดียว... สิ่งที่ทำได้ก็เพียงแค่ก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารตรงหน้าให้เสร็จไปเร็วๆเท่านั้น...=_=) จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 33 31 ความอ่อนโยน / ความเข้มแข็ง >>>"ต้าเหย่ ทำไมตอนม.ปลายเธอถึงสละสิทธิ์แข่งเต้นรำล่ะ" ฉีหลัวถามถึงสิ่งที่คาใจอยู่นานมาแล้ว "เพราะมันเป็นทางเดียวที่ทำให้ฉันได้อยู่กับเธอตามลำพัง" ไม่นึกว่าต้าเหย่จะตอบตรงๆทื่อๆอย่างนี้ ฉีหลัวสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของเขาที่มีต่อเธอ แต่ ณ เวลานี้ในใจของเธอ กลับมีภาพของคนๆนั้น ...เฉินหลิง...ชัดเจนขึ้นทุกที >>> "ฉีหลัวเธอชอบหลิงมากใช่มั้ย ฉันสังเกตว่าเธอเงียบมาตลอดจนพูดเรื่องหลิง เธอถึงยอมคุย แม้แต่แววตาและสีหน้าก็เปลี่ยนไป..." ต้าเหย่ถามถึงสิ่งที่เขาสัมผัสได้จากการใช้เวลากับฉีหลัววันหนึ่ง "จุดเริ่มต้นของฉันกับหลิงคือภาพวาด ฉันพูดไม่เก่ง วันๆมีแต่วาดภาพ และเผอิญหลิงชอบภาพของฉัน"ฉีหลัวพูดถึงภาพแม่กอดลูกของเธอที่หลิงชอบมาก ฉีหลัวยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงชอบภาพนั้นมากมายนัก.... >>> "เพราะหลิงไม่มีแม่ เห็นว่าแม่เขาตายตั้งแต่ยังเด็ก" เพราะคำบอกเล่าของต๊าเหย่ ทำให้หัวใจของหญิงสาวอ่อนโยนลงไปอีก นี่เองที่ทำให้หลิงชอบภาพของเธอนัก แล้วยังตอนที่เขาจับมือแม่ของเธอที่หน้าบ้านนั่นอีก เขาทำเหมือนไม่เคยสัมผัสมืออันอบอุ่นของแม่เลย .... ชายหนุ่มที่ดูเกเร บ้าบิ่น นอกรีตนอกรอยไม่แคร์ใครอย่างนั้น เบื้องหลังกลับโหยหาความรักความอบอุ่นของแม่ที่เขาขาดหาย เธอแทบไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ใจของเธอเต็มไปด้วยเรื่องราวของหลิงแค่ไหน จนกระทั่ง..... >>> "ฉันบอกให้เธอเลิกยุ่งกับเฉินหลิง ได้ยินมั้ย ไม่อย่างนั้นฉันจะทุบมือเธอให้แหลกเลย... ถึงจะเขียนรูปไม่ได้อีกเธอก็ยอมเหรอ" เสียงฉิงเหม่ยที่ขู่เข็ญให้เธอเลิกยุ่งกับหลิง มันกลับทำให้ภายในจิตใจของเธอชัดเจนขึ้นว่าหลิงสำคัญสำหรับเธอแค่ไหน ...เฉินหลิง...ชายหนุ่มที่ปกป้องเธอ...ที่มอบความกล้าหาญให้กับเธอ... ที่ทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ๆ...ความรู้สึกที่มีต่อหลิงตอนนี้ มันทำให้เธอมีความกล้าหาญพอที่จะลุกขึ้นต่อสู้เพื่อสิ่งที่ตัวเองต้องการเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี >>> "...ได้...ถ้าฉันร้องไห้ซักหนึ่งอาทิตย์เธอจะยอมให้ฉันชอบเฉินหลิงมั้ย.... ถ้ามือขวาเขียนไม่ได้ ฉันยังมีมือซ้าย ถึงไม่มีมือ ฉันใช้เท้าเขียนก็ได้ ถ้าไม่มีขาฉันจะใช้ปากคาบดินสอเขียนรูปต่อไป..." ไม่นึกว่าความมุ่งมั่นที่ฉีหลัวแสดงออกมา จะกระทบใจของฉิงเหม่ยให้ลังเลมากกว่าท่าทางหวาดหวั่นอ่อนแอตอนแรกของเธอซะอีก >>> (##ปกติจะเป็นคนไม่ชอบหนังหรือละคร ที่นางเอกเป็นคนอ่อนแอเอาแต่ร้องไห้....ยกเว้นอึนโซนะ ^_^ .... เรื่องนี้ก็เหมือนกัน ยังติดตากับภาพคิระที่น่ารักอ่อนหวาน เศร้าสร้อยบอบบาง น่าทะนุถนอม แต่ในละครฉากนี้ ทำให้เห็นภาพของนางเอกเรื่องนี้ได้ชัดเจนขึ้น ฉีหลัวได้แสดงให้เห็นถึงความเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว กล้าเผชิญหน้ากับฉิงเหม่ยและที่สำคัญคือใจของตัวเอง เพราะในอนาคตอาจถึงคราวที่เธอเองต้องใช้ความเข้มแข็งของเธอ....เพื่อประคับประคองจิตใจที่บอบช้ำของหลิงบ้าง....) จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:10:42 ]

ความคิดเห็นที่ 34 32 เพื่อนหรือศัตรู >>> "เขาทำแบบนี้กับฉันได้ยังงัย เขาถึงกับบอกว่าจะฆ่าฉันได้" ฉิงเหม่ยรำพันทั้งน้ำตากับต้าเหย่ หลังโดนหลิงห้ามทำอะไรกับฉีหลัวอีกเป็นอันขาด แววตาของหลิงบอกกับเธอว่าเขาสามารถฆ่าเธออย่างที่เขาพูดได้จริงๆ ทำไมเขาถึงเห็นฉีหลัวสำคัญขนาดนั้น หลิงเพิ่งจะรู้จักฉีหลัวไม่กี่วัน แต่เธอ..ฉิงเหม่ยเธอมอบกายมอบใจเฝ้ารักหลิงมากว่าสองปี...ทำไมเขาทำแบบนี้กับเธอได้ ก่อนหน้าที่ฉีหลัวจะเข้ามา เธอเชื่อว่าสักวันหนึ่งความมุ่งมั่นของเธอจะดึงหลิงให้หันกลับมาหาเธอได้อีก แต่แล้ววันนี้เมื่อเธอมองเข้าไปในแววตาของหานฉีหลัว เธอกลับเห็นความแน่วแน่ เด็ดขาดที่จะยอมแลกอนาคตของตัวเองกับหลิง แววตานั้นทำให้เธอรู้ว่า...ตอนนี้เธอพ่ายแพ้แล้ว >>> "ฉันก็เหมือนกัน ฉันหลงรักฉีหลัวมาตั้งแต่เรียนม.ปลาย" ต้าเหย่เองก็รู้ซึ้งเช่นเดียวกับฉิงเหม่ย เพราะทันทีที่รู้ว่า เพื่อนของฉิงเหม่ยพาตัวฉีหลัวไป หลิงก็วิ่งหน้าตั้งอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อไปช่วยฉีหลัว อาการประคับประคองปลอบอย่างอ่อนโยนของหลิงต่อฉีหลัวนั้น เขาไม่เคยเห็นเพื่อนทำแบบนี้กับใครมาก่อนเลย >>> "ไม่ยุติธรรมเลย...ฉันอิจฉาฉีหลัว...หลิงไม่เคยอ่อนโยนกับใครขนาดนี้" "....เธอยังดีที่กล้าพูดว่าอิจฉาฉีหลัว เพราะสำหรับฉันไม่กล้ากระทั่งพูดว่าอิจฉาหลิง ....พวกเขาสองคนยังไม่รู้ตัวว่าสนใจในกันและกันขนาดไหน....." "ถึงตอนนี้เราทำได้ก็แค่เลือกเอาว่าจะเป็นเพื่อนกับพวกเขาหรือเป็นศัตรู" ถึงจะไม่ได้พูดออกมาแต่ทั้งฉิงเหม่ยและต้าเหย่ ต่างก็รู้คำตอบของแต่ละคนอยู่ในใจแล้ว จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:10:59 ]

ความคิดเห็นที่ 35 33-35 จูบแรก >>> เสียงมอเตอร์ไซค์ยามค่ำคืนเป็นสิ่งไม่คุ้นเคยในละแวกบ้านอันเงียบสงบของเธอ หรือว่าจะเป็น.... ฉีหลัวเผยยิ้มออกมาแล้วรีบส่องดูที่หน้าต่าง...ใช่แล้ว..ใช่เขาจริงๆคนที่เธอกำลังนึกถึง...เฉินหลิง >>> ตอนแรกหลิงเพียงตั้งใจแวะมาดูว่าฉีหลัวเป็นอย่างไรบ้าง เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเธอวันนี้ อีกครั้งที่มีสาเหตุมาจากตัวเขา เขาคิดว่าทางที่ดีเธอควรจะอยู่ห่างๆจากเขาดีกว่า เพราะคนอย่างเขาน่ะนอกจากจะทำให้คนอยู่รอบข้างเดือดร้อนแล้วเขายังไม่อยากจะต้องเจ็บปวด เพราะการรักใครสักคนสำหรับเขาแล้วมันเป็นเรื่องยากลำบากมากมาย เขาจึงต้องปกป้องตัวเองไว้ด้วยการคบกับสาวๆเพียงแค่ฉาบฉวยเปลี่ยนสาวไปเรื่อยไม่ต้องผูกพันกับใคร จนเหมือนคนไม่มีหัวใจ ก็ใครเคยเห็นดอกคาร์เนชั่นอย่างเขามีความรักได้ล่ะ ...แต่หลิงกลับคาดไม่ถึงว่าฉีหลัวจะเข้าใจเขาได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงพูดเหมือนมานั่งอยู่กลางใจเขาเลยนะ >>> "ฉันพยายามบอกตัวเองเสมอ ว่าเธอคงจะไม่มีวันชอบคนอย่างฉันหรอก แต่ยิ่งฉันพยายามเลิกคิดถึงเธอเท่าไหร่ ก็กลับเข้าใกล้เธอมากขึ้น จ นสุดท้ายหาทางหนีไม่ได้แล้ว Y Y " คำสารภาพที่ออกจากปากของผู้หญิงที่ท่าทางขี้กลัวคนนี้ กระทบใจหลิงอย่างรุนแรง จนไม่สามารถหักห้ามใจไม่ให้ดึงเธอเข้ามาจุมพิตได้ ตอนนี้หลิงรู้สึกได้ว่าเขาเจอคนที่เข้าใจเขา และเชื่อมั่นในตัวเขาแล้ว เหมือนกับว่าตอนนี้เท้าของเขาได้เหยียบลงแตะพื้นมั่นคง จนเขาไม่ต้องการสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจที่เป็นวัตถุแล้ว ก็เขามีสิ่งยึดเหนี่ยวใหม่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆตรงหน้าแล้วนี่นา.... >>> "สร้อยข้อมือนี้เป็นเครื่องรางของผม ถ้าใส่ไว้ แข่งรถเมื่อไหร่ก็จะชนะทุกที ....แต่ตอนนี้ผมให้คุณ...มันจะปกป้องคุณได้" หลิงถอดเลสที่มือออกใส่ให้ฉีหลัว นับแต่นี้เขาหวังว่าเลสเส้นนี้จะปกป้องฉีหลัวได้ เหมือนที่มันเคยสำคัญต่อเขา จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 36 34 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:11:31 ]

ความคิดเห็นที่ 37 35 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:11:42 ]

ความคิดเห็นที่ 39 37-38 >>> แต่ถึงแม้ตอนนี้หลิงจะเริ่มรู้สึกถึงความสำคัญของฉีหลัวที่มีต่อตัวเขาแล้วก็ตาม แต่ต้าเหย่..เพื่อนรักของเขา..คนเดียวที่เขาระบุชื่อไว้ในใบสมัครบัตรเครดิต (^_^?) เขาจะหักหาญใจของเพื่อนได้อย่างไร หลิงตัดสินใจฝืนใจตัวเองพูดตัดรอนกับฉีหลัว เพียงเห็นหน้าฉีหลัวที่ยืนยิ้มรอคอยเขาอยู่หน้าตึกเรียน ก็ทำให้หลิงแทบจะพูดอะไรไม่ออก เขาไม่อยากทำร้ายจิตใจของเธอ แต่ความเป็นเพื่อนย่อมสำคัญกว่า และ เขาเองก็ไม่มั่นใจด้วยว่าจะสามารถทำให้ฉีหลัวมีความสุขได้.... >>> "คุณเข้าใจใช่มั้ย จูบเมื่อคืนก็เป็นแค่เพียงการแสดงออกตามแบบตะวันตก ตามมารยาทอย่าง....." "อย่างเพื่อนเท่านั้น....ฉันเข้าใจ...."ฉีหลัวรีบพูดแทรกขึ้น แล้วทันทีที่เธอหันหลังกลับน้ำตาของเธอก็เอ่อล้นออกมา ...ใช่สิ คนอย่างหลิงหรือจะมาชอบคนอย่างเธอ.... แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 47 07:30:52 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:12:14 ]

ความคิดเห็นที่ 40 38 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:12:26 ]

ความคิดเห็นที่ 41 39-41 ต้าเหย่ >>> นานแล้วที่เขาคอยเฝ้ามองเธอคนนั้นอยู่ห่างๆ เธอที่แทบไม่เคยเอ่ยปากพูดอะไรกับใคร ยิ่งเขาที่เป็นผู้ชายด้วยแล้ว อย่าได้หวังเลยว่าเธอจะพูดคุยด้วย วันนั้นตอนอยู่มัธยมปลาย ที่เธอสละสิทธิ์ไม่ยอมซ้อมประกวดเต้นรำ นั่นเป็นโอกาสเดียวเท่านั้นที่เขาจะมีสิทธิ์ได้อยู่กับเธอตามลำพัง เขาจึงเต็มใจอย่างยิ่งที่จะสละสิทธิ์การประกวดด้วย....เพื่อเธอ.... แต่ก็เพราะตัวเขาเองที่ขาดความกล้าหาญพอที่จะเดินหน้าไปหาเธอ ซึ่งบังเอิญเจ้าความกล้าหาญนั้นเช่นกันที่เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเธอที่สุด และเธอค้นพบในตัวของเพื่อนรักของเขา...เฉินหลิง.... >>> ต้าเหย่รับรู้ถึงความรู้สึกของฉีหลัวที่มีต่อหลิงว่า ฉีหลัวสนใจหลิงขนาดไหนได้ตั้งแต่วันที่ฉีหลัวยอมออกเดทกับเขา เพราะหลิงเอ่ยปากให้แล้ว ....แต่กับเพื่อนรักของเขา เพื่อนรักที่ไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เขายังไม่แน่ใจ....จนกระทั่งวันนั้น วันที่ฉิงเหม่ยจับฉีหลัวไป พอหลิงรู้จากปากเขาว่าเพื่อนของฉิงเหม่ยเป็นคนขอตัวฉีหลัวไปคุย หลิงกลับสัมผัสได้ถึงอันตรายที่จะเกิดกับฉีหลัวทันที ผิดกับเขาที่อยู่ตรงนั้น ที่ควรจะปกป้องเธอได้ ที่ควรจะเห็นแววตาขอความช่วยเหลือของเธอ แต่เขา...กลับไม่เข้าใจ เขาได้แต่วิ่งตามหลังหลิงที่วิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อไปช่วยฉีหลัว อาการที่หลิงปลอบโยนฉีหลัวที่กำลังร่ำไห้กับอกหลิงอย่างสุดกลั้นนั้น บ่งบอกได้ดีว่าฉีหลัวมีความหมายต่อหลิงแค่ไหน เขาไม่เคยหลิงทำแบบนี้กับใครมาก่อนเลย ....แล้วเขาควรทำอย่างไรล่ะ..... >>> "หมัดนี้หมายความว่า ฉันยอมตัดใจจากฉีหลัว"ต้าเหย่เคลียร์กับหลิงหลังซัดหน้าหลิงไปหมัดหนึ่ง "ฉันรู้ว่าความรักมันเป็นยังงัย สำหรับความรักของฉัน เวลาไม่ได้ช่วยบ่มเพาะให้งอกงามขึ้น ถึงตอนนี้ฉันยังชอบเขาอยู่ แต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ชาตินี้ทั้งชาติ เขาก็ชอบนายมากกว่า" >>> ถึงแม้เขาจะรู้นิสัยของเพื่อนรักก่อนหน้านี้มาดีว่าไม่เคยจริงจังกับใคร แต่เขาค่อนข้างแน่ใจว่า ฉีหลัวสำหรับหลิงแล้วมันต่างออกไป แต่ถ้าเขาคิดผิด และ หลิงกลายเป็นหายนะของฉีหลัวล่ะ ....เขาคงทำอะไรไม่ได้ เพราะอย่างน้อยนี่ก็เป็นสิ่งที่ฉีหลัวเลือกเอง เขาคงทำได้แค่คอยเป็นเพื่อน อยู่เคียงข้างพวกเขา....คอยเป็นเงาให้พวกเขาทั้งคู่ Y Y.... แต่อย่างน้อยเขาคงจะไม่ต้องรู้สึกสมเพชตัวเองล่ะ..... >>> "ฉันไม่ชอบความรู้สึกว่าเราเป็นฝ่ายแพ้ อยากให้คู่แข่งมาสงสารอีก ถ้ายังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่ ก็อย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนี้อีก และไม่ต้องพูดอะไรด้วย ฉันจะคอยเชียร์นายกับเขา ซึ่งเป็นคนโง่ทั้งคู่" จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:12:44 ]

ความคิดเห็นที่ 42 40 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:12:56 ]

ความคิดเห็นที่ 43 41 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 44 42 >>> ถึงแม้ต้าเหย่จะหลีกทางให้แล้ว แต่ตัวหลิงก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดีว่าเขาและเธอจะไปด้วยกันได้ดี ก็แต่ก่อนเขาเป็นพวกไม่ชอบเต้าหู้นี่นา ^_^ หลิงจึงแสดงให้ฉีหลัวและต้าเหย่เห็นว่า ตัวเขาเคยเป็นคนอย่างไร และคงจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงดีขึ้นได้หรอก >>> "ฉันเป็นห่วงว่าเธอจะคิดมากเพราะผู้หญิงพวกนั้น" เพราะการแสดงออกของหลิงทำให้ต้าเหย่ต้องตามไปปลอบใจฉีหลัว นอกจากนั้นเขาคิดว่าถึงเวลาแล้ว เขาต้องการฟังคำพูดคำนั้นจากปากฉีหลัวโดยตรง มันคงจะทำให้เขาตัดใจจากเธอได้ง่ายขึ้น..... >>> "ฉีหลัว บอกฉันสิว่า เธอชอบเฉินหลิง" "บ้านฉันมีพี่น้องหลายคน ชั้นเป็นพี่คนโต จึงต้องเป็นฝ่ายเสียสละให้น้องๆตลอด แต่เล็กจนโต คนเดียวที่ชั้นไม่อยากยกให้คนอื่นก็คือ...เธอ เพราะชั้นเชื่อว่าสามารถให้ความสุขเธอได้อย่างเต็มที่ แต่ดูเหมือนชั้นจะคิดผิด เพราะว่าความสุขนี้อยู่ในใจเธอนานแล้ว" "ฉีหลัว กล้าๆพูดออกมาหน่อยว่าเธอชอบเฉินหลิง ...ได้มั้ย....Y Y" "อย่าเลี่ยงคำถามของฉัน..ฉีหลัว ....ฉันแค่อยากจะบอกว่า ถ้าเธอไม่ได้ชอบเขาจริง ฉันก็จะไม่ยอมแพ้หรอก ฉันจะพยายามทุ่มเทเพื่อเธอ จนกว่าจะหมดลมหายใจ จะพยายามหาหนทางให้เธอยอมรับความรักจากชั้น" =_= >>> "ฉันชอบเขา ฉันชอบเฉินหลิง ฉันชอบที่เขาเป็นคนกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ฉันชอบที่เขาเป็นคนที่ไม่แคร์ใคร เป็นคนเดียวที่เข้าใจคำพูดของฉัน ฉันชอบเขาจริงๆ แต่ความชื่นชมที่คนอย่างฉันมีให้ ก็เหมือนกับไปชอบดวงอาทิตย์บนฟ้านั่นแหละ" .......และแล้วเธอก็กล้าพูดออกมา ต้าเหย่รู้สึกเหมือนพันธนาการรักของเขาหลุดออกแล้ว ฉีหลัวที่เขาหลงรักมาตลอด ฉีหลัวที่มักจะหลีกเร้นซ่อนตัวอยู่ในเปลือกไข่ แล้วเขาก็เหมือนแม่นกที่คอยเฝ้ามองชื่นชมอยู่ห่างๆ บัดนี้ ลูกนกยอมกระเทาะเปลือกออกมาเผชิญกับโลกภายนอกและมีชีวิตแล้ว แต่ลูกนกตัวนี้ยังคงต้องการกำลังใจเพื่อให้ตัวเองมีความเชื่อมั่นว่ามีคุณค่าพอ คงจะเป็นสิ่งเดียวที่เขาจะทำได้นับแต่นี้ไป...... >>> "บางทีนี่อาจเป็นรักครั้งแรกของเขาก็ได้...รู้มั้ยทำไมชั้นถึงยอมแพ้ เพราะตอนเธอถูกฉิงเหม่ยจับตัวไป ฉันเห็นกับตาว่า เฉินหลิงวิ่งไปช่วยเธอโดยไม่คิดชีวิต ตั้งแต่รู้จักเขามาถึงวันนี้ เขาไม่เคยทำแบบนี้เพื่อใครมาก่อนเลย ...แต่เป็นเพราะเธอ ฉันดูออกว่า เขาเริ่มเปลี่ยนไปมาก...ฉีหลัว เธอทำให้เขาเปลี่ยนแปลง เชื่อมั่นในตัวเองหน่อยนะ" "ขั้นแรกในการสร้างความเชื่อมั่นให้ตัวเอง คือ ห้ามพูดคำว่า...คนอย่างฉัน...อีก คนอย่างเธอเป็นยังงัยล่ะ เธอคือ หานฉีหลัว ที่น่ารัก อ่อนโยน และมีจิตใจที่ดีงามนะ" "อ้อ..ใช่ การเป็นแฟนกับคนอย่างนั้น เชื่อได้ว่าวิบากกรรมมีเยอะ ^-^ ถ้าเธอไม่รังเกียจ ฉันยินดีให้คำแนะนำทุกเมื่อเลย ฉันจะสอนเธอเกี่ยวกับวิธีปราบเขาให้อยู่หมัด สู้ตายนะ" จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 45 43 "ฉีหลัว....ลาก่อน.... Y Y" >>> (##เพลงตอนที่ต้าเหย่เริ่มวิ่ง และ นึกถึงภาพในอดีตระหว่างตัวเองกับฉีหลัว เพราะมาก ทำเอาเกือบเสียน้ำตาให้เพื่อนพระเอกคนนี้ซะแล้ว !!!!) >>> "นี่หลิง ...นายรู้ตัวมั้ยว่า กำลังรักใครเข้าจริงๆ " เหลืออีกคนที่เขาต้องเคลียร์ใจให้เรียบร้อย "อย่าคิดมากไม่งั้นนายจะโง่เหมือนฉัน นิสัยฉันแบบนี้ ทำให้สิ่งที่ได้มา มีแต่เงาของฉีหลัว.... ในโลกของความรัก ใช่ว่ามีแต่รักอย่างเดียวจะทำให้มีความสุขได้ ความกล้าของนายคือที่มาของความสุข .... และสิ่งที่ฉันสูญเสีย บางทีอาจไม่ใช่ความทุกข์ก็ได้ .....สักวันเมื่อนายรู้ใจตัวเองดีแล้ว นายจะขอบคุณชั้น ...ขอให้มีความสุข " =_= >>> (## ใครเคยอ่านนิยายของ เชิญอักษร บ้างมั้ยคะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องสั้นทั้งนั้น และเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรัก บางคนอาจจะดูว่าหวานแหวว แต่โดยส่วนตัวคิดว่าคุณเชิญอักษรมักจะสอดแทรกมุมมองเกี่ยวกับความรักไว้อย่างนึง คือ คนเราต้องกล้าที่จะรักค่ะ เราต้องไม่กลัวที่จะรัก ไม่ได้หมายความว่าให้เราวิ่งวนไขว่คว้าหาความรักไปทั่ว แต่ถ้าความรักมันมาถึงตรงหน้า มาเคาะประตูถามหาถึงหน้าบ้านแล้ว เราน่าจะมีความกล้าพอที่จะเปิดประตูออกและเรียนรู้มัน ....ถึงแม้สุดท้ายแล้วความรักนั้นอาจจะนำความเสียใจมาให้เรา แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าไม่กล้าที่จะลองรักนะคะ ....) >>> เผลอแป๊บเดียว ละครเรื่องมาร์ส--ลุ้นรักนักบิด ก็ออกอากาศมาได้สี่อาทิตย์แล้ว... โชคดีที่ตลอดสี่อาทิตย์ที่ผ่านมา มีโอกาสได้ดูทุกตอน เพราะสำหรับเรื่องอื่น(ที่ติดตามดู) ยังมีบ้างที่พลาดชม เพราะติดธุระบ้าง นัดเพื่อนบ้าง แย่งโทรทัศน์ไม่ได้บ้าง ^_^ เลยรู้สึกแปลกดี เหมือนมีบุญวาสนาต่อกันรึเปล่าเนี่ย อิอิ ^^ (...เคาะโต๊ะ 3 ที...) ขนาดปกติพี่ชายจะจองทีวีดูบอล ยังยอมเปิดเรื่องนี้ดูได้ก่อนบอลมา ทั้งๆที่อาเฮียไม่ชอบเอฟโฟร์เอามากๆ ถึงจะไม่เคยดูละครเอฟก็ตาม...ผู้ชายก็ยังเงี้ยล่ะ...^^ (หรือเพราะพี่ชายไม่รู้ก็ได้มั้งว่านี่เอฟโฟร์ เพราะดันมาแค่หนึ่งเอฟ ไม่ครบสี่องค์...^^) >>> สองอาทิตย์แรก เรื่องราวเน้นหนักไปที่จุดเริ่มต้นความรักของฉีหลัวกับหลิง ที่มีต้าเหย่กับฉิงเหม่ยเข้ามาเกี่ยวพัน กลายเป็นรักสี่เส้า ที่สุดท้ายถึงแม้จะมีผู้แพ้-ผู้ชนะ ในเกมของความรัก แต่ต่อมามิตรภาพของทั้งสี่ยังคงอยู่และพัฒนามากขึ้นด้วยซ้ำ โดยเฉพาะมิตรภาพระหว่าง ฉิงเหม่ยและฉีหลัว ดูแล้วมีความรู้สึกว่า สำหรับฉีหลัว ไม่ใช่แค่ความรักระหว่างเธอกับหลิงเท่านั้นที่ทำให้เธอเปลี่ยนไป ... แต่ยังมีมิตรภาพของฉิงเหม่ยและต้าเหย่ที่มอบให้เธอด้วย ที่ทำให้เธอหลุดจากกำแพงที่เธอสร้างขึ้นมาเพื่อกั้นตัวเองจากโลกภายนอก .... จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 46 44-45 ..... มิตรภาพสำคัญพอๆกับความรัก ..... >>> เห็นได้จากหลายๆครั้ง ที่หลิงหรือฉีหลัว เกิดหวั่นไหว หรือ ถูกคุกคาม ก็จะมีสายตาของเพื่อนทั้งสองคอยห่วงใย หรือบางทีก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือด้วยซ้ำ ( # ชอบที่ฉิงเหม่ยมักจะออกหน้าปกป้องฉีหลัว หรือ ต้าเหย่ที่เตือนสติหลิงที่ไปกับซาจือ .... หวังว่าคู่นี้จะได้คู่กันเหมือนในการ์ตูนนะคะ น่าจะเป็นคู่ที่น่ารักเลยล่ะ ^^) >>> แต่ถึงแม้ทั้งฉิงเหม่ยและต้าเหย่จะถอนตัวออกจากวังวนแห่งรักนี้แล้ว แต่หลิงและฉีหลัวที่ต่างก็เคยตั้งกำแพงปิดกั้นใจของตัวเองไว้ จะยอมเปิดรับความรักนี้อย่างเต็มหัวใจทันทีเลย อย่างนั้นเหรอ ^^ เพราะถึงแม้ว่า หลิงจะบอกกับฉีหลัวว่า "ความสัมพันธ์ของเราไม่ควรจะหยุดอยู่แค่ในห้องศิลปะนี้เท่านั้น" แต่รักครั้งนี้จะเป็นรักแท้ชั่วนิรันดร์สำหรับทั้งคู่ได้หรือ.... >>> ....จากจุดเริ่มต้นที่ต่างฝ่ายต่างค้นพบสิ่งที่ตนเองขาดหายในตัวอีกฝ่ายหนึ่ง เสมือนเติมเต็มให้กันและกัน แต่ทั้งคู่ยังต้องเรียนรู้เรื่องราว ตัวตน ความหวัง ความฝัน ของแต่ละฝ่าย รวมทั้งอดีตที่ทั้งคู่พยายามจะลืม .... ถ้าทั้งคู่ฝ่าฟันมันไปไม่ได้ความรักของพวกเขาก็คงหยุดอยู่แค่กลางทาง....เท่านั้น.... >>> ผ่านมาสี่อาทิตย์ได้ดูซีนอารมณ์เยอะดีค่ะ หลายฉากที่ดูแล้วรู้สึกอินสงสารตัวละคร โดยเฉพาะหลิง.... (^^ อย่าเพิ่งว่ากันนะ ก็สองสามอาทิตย์นี้เป็นเรื่องราวของหลิงเกือบทั้งสิ้นนี่นา) >>> อย่างฉากในอาทิตย์แรกที่นอนดูรูปแม่กอดลูกของฉีหลัวแล้วน้ำตาไหล , ฉากตอนวิ่งสุดชีวิตไปห้ามซางเจ๋อไม่ให้โดดตึก , ฉากที่หลิงคุยกับฉีหลัวเกี่ยวกับพ่อและแม่ตอนฉีหลัวเอาภาพสเก็ตซ์ที่ได้คืนจากซางเจ๋อมาให้หลิงที่ห้อง , ฉากที่คุยกับหมอประจำตัว (ตอนที่หมอถามว่า "เธอยังคิดว่าตัวเองเป็นคนฆ่าน้องชายอยู่งั้นเหรอ" สายตาของหลิงแบบ หดหู่ ไม่แน่ใจ สับสน) , ฉากที่หลิงว่าไม่อยากคิดถึงอดีต...ไม่อยากต้องกลับไปคนไข้ ต้องบำบัดอีกแล้ว....YY หรืออย่างล่าสุด ฉากที่หลิงพูดความในใจของตัวเองเกี่ยวกับเซิ่น ให้ฉีหลัวฟัง ... "...ทุกอย่างสายไปแล้ว ไม่ว่าจะเสียน้ำตาขนาดไหน เซิ่นก็ไม่มีวันกลับมา ไม่มีวันได้ยินเสียงของเขาอีก ....สายไปแล้ว...TT TT" >>> หรือฉากแบบเข้าพระเข้านางก็ให้อารมณ์ร'ติคๆแบบซึ้งปนเศร้าทั้งน้านเลย (เว้นฉากเดทที่พิพิธภัณฑ์) ทั้งคู่แสดงได้เข้ากันดีนะคะ แต่ท่าทางก็ยังมีเหมือนขัดๆเขินๆกันบ้าง (หรือเราจะจับผิดมากไปเองรึเปล่าไม่รู้ ^^) เรื่องนี้มีฉากจุ๊บกันเยอะดีนะคะ ^^ ยังไม่ทันไรก็นับได้เต็มมือนึงแล้ว ....^^ >>> แต่เนื่องจากโดยส่วนตัวชอบดูหนังตลก แต่เรื่องนี้มันเป็นดราม่าจ๋าซะ ... มีฉากเฮฮา หรือ มีมุขเล็กๆ อยู่ไม่กี่ฉาก ... ก็เลยชอบเป็นพิเศษ อย่างฉากชู้ตบาสแล้วได้อมยิ้ม ^_^ และ ทุกฉากที่มีอาจารย์สื่อออก เพราะหลิงจะดูกวนๆดี แล้วอาจารย์ก็จะดุแบบฮาๆดี เช่น " นี่ๆ สามคนนั่นน่ะ เมื่อไหร่จะหยุดกินกันซักที ไม่กลัวอ้วนเป็นหมูกันรึงัย " ประโยคนี้ยกขึ้นมาไม่ได้หมายถึงมีความหมายดีให้ข้อคิดนะ (...เอ..หรือจะให้..^^) แต่ประโยคนี้เรียกรอยยิ้มเราได้ รวมถึงเกือบทุกฉากที่อาจารย์ออกเลย จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 47 45 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 48 46 >>> อ้อ...แล้วในที่สุดก็ได้เห็นฝาแฝดของหลิง.... เฉินเซิ่น....ตอนหลิงเอารูปให้ฉีหลัวดูครั้งแรก ยอมรับว่าสังเกตไม่ทัน - -! แล้วก็มาเห็นฉากที่ฝาแฝดหันมาส่งยิ้ม ^^ ที่ว่าหลิงแตกต่างจากเซิ่นตอนที่เวลายิ้มหลิงจะเลิกคิ้วซ้ายขึ้นด้วย จะบอกว่าแยกไม่ออกค่ะ - -! (คงจะมีคนเถียงว่า ก็เราไม่ใช่ฉีหลัวนี่ ... อิอิอิ ^^) แต่พอฉากที่ซาจือนึกถึงครั้งแรกที่เจอหลิงกับเซิ่น แล้วหลิงหลิ่วตาให้ซาจือและบอกกับเซิ่นว่าซาจือไว้ผมทรงเดียวกับลูกสุนัขของญาติ กับฉากที่หลิงกับเซิ่นคุยกันเรื่องซาจือเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ... สำเร็จ...แยกออกแล้ว ! ^^ ( อยากดูเซิ่นมากกว่านี้จัง ... คนที่ดูแล้วพอจะบอกได้มั้ยคะ ว่ามีฉากเซิ่นออกอีกเยอะมั้ยคะ....ขอบคุณค่ะ ) >>> ในส่วนของดนตรี โดยส่วนตัวรู้สึกว่าสำหรับเรื่องนี้ เพลงและดนตรีมีส่วนสำคัญในการดำเนินเรื่อง หรือสร้างอารมณ์ให้กับเรื่องราวมาก(ทั้งที่ไม่รู้เนื้อเพลง...^^) โดยเฉพาะฉากที่หลิงวิ่งขึ้นดาดฟ้าไปห้ามรุ่นพี่ซางเจ๋อไม่ให้กระโดดตึกด้วยกำลังทั้งหมดทั้งที่อาการกำเริบ ตัดสลับกับภาพในอดีตที่หลิงวิ่งขึ้นดาดฟ้าเพื่อไปห้ามไม่ให้น้องชายทำเช่นเดียวกัน โดยมีเพลง Ling ประกอบ ทำเอาอยากร้องไห้แทน YY .... >>> ขอชมเลยแล้วกัน เรื่องนี้คุณหลิงเธอสื่ออารมณ์ทางสายตาได้ดีมากๆ ทั้งเศร้า เหงา รัก อ้อน น้อยใจ สับสน เลือดเย็น (โมโห..ยังเห็นไม่ชัด...ผมมันปิดหน้าซะส่วนใหญ่ ^^) ด้านการแสดงออกถึงแม้บางครั้งภาษากายจะดูขัดๆไปบ้าง แต่พอบทบู๊ขึ้นมา...ไม่น่าเชื่อ...อย่างฉากที่หลิงสู้กับอาเบน.....หุหุหุ .... ไม่นึกว่าคนที่ท่าทางปกติ ดูขัดๆเขินๆ เหมือนมือไม้วางอยู่ไม่ถูกที่ถูกทางตลอด ^^ จะเล่นบทบู๊ได้เท่ห์เหลือหลาย... (เรื่องต่อไปน่าจะลองเล่นหนังกำลังภายในดูน่าจะดีนะคะ ^^) ...แต่ส่วนใหญ่ยอมรับว่า ติดใจตาของหลิงค่ะ.... >>> ส่วนฉีหลัวเนี่ย ยังไม่ค่อยมีเรื่องราวของเธอเท่าไหร่เลย แต่ชอบเธอมากๆฉากที่หลังจากออกเดทครั้งแรก หลิงมาส่งบ้าน แล้วเธอบอกว่าขอให้ได้ยืนส่งหลิงไปจนลับสายตา ชอบฉากนี้เล่นดีทั้งคู่เลย (ถึงแม้แสงจะมืดไปหน่อย - -!) .... อีกฉากก็ตอนที่อยู่สถานีแล้วเธอพูดว่า ดีใจที่ได้รู้จักหลิง...แล้วยิ้มตาเศร้าๆ ...ดูแล้วรู้สึกว่า ผู้หญิงที่มีความรักนี่มักจะดูสวยจังเลย....(ทั้งที่อยู่ในชุดสีทึมๆหม่นๆ แถมห่อซ้า....^^) >>> ส่วนคนอื่นๆ ก็เล่นดีนะคะ ทั้งต้าเหย่ ฉิงเหม่ย อาเบน(คนนี้ก็น่ารักดีนะคะ ถึงจะกล้ามใหญ่ไปหน่อย หุหุ ^^) พี่หมิงเกา (คนนี้ก็เยี่ยมเลย โดยเฉพาะฉากต้นเรื่อง กับ ตอนระเบิดอารมณ์เรื่องพ่อของหลิง..) อาจารย์สื่อ(^^) รุ่นพี่ซางเจ๋อ ซาจือ ฯลฯ ส่วนถงเต่าถึงจะออกแค่แวบๆ แต่แอบชอบ... ฉากถงเต่าออกทีไร...จะมีซาวด์ประจำตัวออกมาก่อนทุกที...^^! .... คืนนี้ก็มานั่งรอดูต่อ ตอนสี่ทุ่มกว่าๆๆๆๆ ^_^ .... จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:15:20 ]

ความคิดเห็นที่ 49 จบไป 2 ทู้นะคับ...................... ใครอยากไปตามอ่านของจริงก็เข้าไปล่าย อันนี้ทู้ดีดีที่อยู่ในคลังยังดีที่ก็บไว้ม่ายงั้นเสียดายแย่ ขอบคุงท่านโจวนุชที่ไปหามาให้ 555..................... http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/A3067271/A3067271.html อันนี้ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/A3094356/A3094356.html อันนี้ตอน 3 น่าไม่ได้เอามาลงทำไม่ทัน ปกติคุณยานัตถุ์จะมาอัพเดทใหม่นะต้องแวะเข้าไปบ่อยๆ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/A3129717/A3129717.html ขอบคุณคุณยานัตถุ์มากกกกกฮับ................................ สำหรับบทวิจารร์นี้อยากให้นู๋ไจ๋อ่านจัง......................... แล้วขอบอกว่า...................................................... จะบอกว่าแฟนไจ๋นะน่ารักจะตาย.............ชมพวกกันเอง จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 22 พ.ย. 47 00:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 50 โห....น้านา ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากหนายนี่ แล้วยังมีอีกกี่ โปรเจค ในหัวของท่าน ทำมาย ขยันเช่นนี้ ทีแรก เห็นพูดๆ นึกว่า เป็นบทวิจารณ์ รวมๆ เรื่อง กะ โดดมาอ่าน เจอ บทวิจารณ์ รายตอน เช่นนี้ ข้าพเจ้า ขอตัวมาอ่านใหม่น้า ... สุดยอดทั้งคนวิจารณ์ คนแปะ คนอ่าน ... เอา สู้ๆๆๆ ขอบคุณ : คุณยานัตถุ์ของพ่อ ณ ห้องบันเทิงเอเซีย ของดีๆ อย่างนี้ ต้องแบ่งปันกันค่า ม่ะต้องห่วง แฟนเอฟทุกคนน่ารัก มีเหตุ และ ผลค่า ... แต่ยังม่ะได้อ่าน ไว้จามาอ่านใหม่น่ะค่า ส่วนน้านา...คนแปะ อันนี้ เลิกขอบคุณแล้ว เนื่องจากผลงานเยอะมากกก จนต้องยกให้เป็นบุคคลตัวอย่างในการรักเอฟ อย่างจริงจัง ต้องสนับสนุน ผลงาน ในทุกๆ ทาง เพื่อช่วยให้ คนรักน้องไจ๋ ของพี่น้านา เพิ่มมากกขึ้น อันนี้ ถือว่า น้านา ทำสำเร็จคร๊าบบบป๋ม สู้ๆๆๆ ต่อไป น้า น้องไจ๋ จาได้รุ้จัก น้านา สักวันนน.......... จากคุณ : ฝนหลงฤดู - [ 22 พ.ย. 47 00:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สุดๆไปเลยค่ะ อ่านได้อารมณ์มากๆ คุณยานัตถุ์ของพ่อ เขียนได้ดีจิงๆ แต่ยอมไม่ได้อย่างนึง มาว่าต้าเหย่ หน้าตาแปลก ได้ยังไง แต่ไม่เปงราย ความชอบส่วนตัวอ่ะเนอะ คิคิ พี่นา ก้อสุดยอดดดด เหมือนกานค่ะ เอารูปมาประกอบ แถมขยันแปะอีก น่ารักแบบนี้ ไจ๋รักตายเลย จากคุณ : [Y]o[U]_k[N]ow13 - [ 22 พ.ย. 47 01:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 52 พี่  นา  ชอบมากเลยค่ะ    ขอบคุณมากเลยนะคะที่นำให้อ่านกันในห้องนี้  (ไม่งั้นนู่ก้อ มะได้อ่านอ่ะ ปกติ มะค่อย ได้ออกไปเท่าไหร่ อุอุ )   ขอบคุณมากค่ะพี่ แว๊กก  ลืมมม ขอบคุณพี่นุช ผู้น่ารัก ด้วยค่ะ     แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 47 09:37:03 จากคุณ : sunsnow9 - [ 22 พ.ย. 47 09:35:23 ]

ความคิดเห็นที่ 53 .. หวัดดีค่ะ พี่นา สบายดีป่าวคะ???..^o^... ..อืม ใช่ค่ะ เราควรเปิดให้คนที่ไม่ใช่คนที่ชื่นชอบและเป็นกลาง เค้าได้เข้ามาดูและมีแง่คิด เพื่อที่จะเปิดโลกทัศน์ของเราให้กว้างขึ้น ขอบคุณมากค่ะ พี่นา ที่เอามาให้อ่านกัน... จากคุณ : Orange_vic - [ 22 พ.ย. 47 10:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ..ขอบคุณค่ะพี่นาที่แนะนำให้อ่าน น้องเคยอ่านของยานัตถุ์ของพ่อ แรกๆแล้วประทับใจมานานแล้ว ทั้งที่เค้าเพิ่งเริ่มดูแต่เค้าก็เปิดใจรับและเข้าใจตัวละครนั้นๆได้เป็นอย่างดี ..อ่านแล้วทำให้รู้ว่าคนใจกว้างพร้อมเปิดรับสิ่งใหม่ๆก็มีอีกเย้อะ ต้องขอบคุณคุณยานัตถุ์ของพ่อ ด้วยใจจริงค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 47 11:11:03 จากคุณ : nuzzi - [ 22 พ.ย. 47 11:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 55 งานนี้นอกจากพี่ยานัตถุ์ต้นความคิดของบทวิจารณ์...Mars.. ที่สุดยอดแล้วววว... พี่นาค่ะ... ถ้าพี่ม่ายมาแปะลิงค์ที่บ้านจ๋ายยย...นู๋ไม่เห็นแน่นอนคะ...เพราะมาห้องนี้ ห้องที่เปนแหล่งรวมพลคนรักเอฟซื่อ...หลายๆบ้าน..หลายๆรู...ก้อแทบหมดเวลาไปห้องอื่นแล้นคร๊าบบบบ ขอบคุณพี่นามากๆน๊ะคะ...เจ้าโปรเจคจิงๆค่ะ... ทั้งหนังแผ่นของ Mars... ทั้ง Miracle Mars... ทั้งสรุปรวมความคิดพี่ยานัตถุ์ เกี่ยวกะ Mars.....เอ่อ...ม่ายนับงานอื่นๆอีกเพียบ! ที่พี่ได้บรรจงสร้างขึ้นมา รวมทั้งที่จะทำต่อไปในวันข้างหน้า.... ช่างมีพลังรวบรวมความเห็นเจ๋งๆของพี่ยานัตถุ์ รวมทั้งแปะภาพประกอบเรื่องราวเข้าคู่กะข้อเขียนที่เยี่ยมมากๆค่ะ.. ทำให้ดูสนุกขึ้นมากกกกเรยยยย... เน้นงานพี่ยานัตถุ์ให้เด่นขึ้นอีกจมเรยคร๊าบบบบบ.. เนี้ย.. พี่เค้าได้เห็นคงปลื้มมากๆ.. ยิ่งเปนคุงไจ่ไจ๋... ถ้าเทอได้ยล... โอยยยย.. ม่ายอยากคิดเรยค่ะ ว่าเทอจะซาบซึ้งซักแค่ไหน? งานนี้ทั้งไจ๋... ทั้ง มาร์ส...ทั้งพี่นาแอนด์พี่ยานัตถุ์....ขอให้โรจน์ ขอให้รุ่ง... ในสิ่งที่ต้องการนะคะ...ขอบคุณอย่างที่สุดค่ รอตอนต่อไปนะคะ... เชียร์ๆพี่ทั้งสองค่ะ และขอเชียร์พี่หมวยด้วยน๊าคะ... แปลไจ๋ FFR.. เสร็จแล้ว ก้อเชียร์ พี่นา เปนโปรเจคต่อปายยยย...ฮิๆๆ โอ้! พระเจ้าให้มีไจ่ไจ๋.. แล้นพระเจ้ายังส่งแม่ยกจ๋ายยยย ที่ทุ่มเทเพื่ออิไจ๋มาให้ด้วย...ม่ายมีคำกล่าวใดจาเหมาะ.. นอกจากคำว่า....ขอบคุณมากกกกคร๊าบบบบบบ จากคุณ : B.Out! (Atomiclife) - [ 22 พ.ย. 47 11:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คุณยานัตถุ์ของพ่อ ดูหนังแบบใส่ใจรายละเอียดมากๆ อนาคตไกลหากจะเอาดีทางด้านวิจารณ์หนัง เห็นด้วยกับพี่บอกว่าเสียงพากษ์ถงเต่าแปลกๆ ตลกดี ถ้าเคยดู version ของไต้หวันที่เป็นภาษาจีนแล้วจะรู้ว่ามันคนละอารฒณ์กันเลย ได้ฟังแล้วก็ขำดี จากคุณ : kikkie - [ 22 พ.ย. 47 11:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ...หูยยยย...สุดยอดดดด...อ่านกันตาค้างไปเลยเรา... ...สามารถมั่กมากกกก..ทั้งคนวิจารณ์ คนแปะ ตรงใจสุด ๆ เพียงแต่เรามิมีปัญญาเขียนออกมาให้อ่านได้ดีแบบที่คุณยานัตถ์ของพ่อเขียนแน่แน่ ขอบคุณมากมากค่ะ... ...ที่นี้ก็ต้องขอบคุณน้านาของเราล่ะนะ ที่รวบรวมมาให้อ่านกัน พี่กบก็เห็นอยู่นะที่ห้องบันเทิงเอเซีย แต่ก็ไม่มีโอกาสได้อ่านเป็นจริงเป็นจังสักที ต้องขอบคุณคนรักไจ๋(ทุกลมหายใจอ๊ะป่าว...) ที่เอามาให้คนรักไจ๋อย่างเราได้อ่านบ้าง ขอบคุณจ้า.... จากคุณ : s.sunsun - [ 22 พ.ย. 47 12:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 58 มะเช้า ทำไมเราพลาดทู้ไปนะ แต่ไม่ไร บ่ายมาเก็บยังทัน พี่นาคะ สุดยอดแม่ยกน้องไจ๋ตัวจริง ทำรูปมาใหม่ด้วย ว่าแล้วก็ขอเซฟโลดนะคะ เก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัว อิอิ ขอบคุณพี่นา คุณยานัตถุ์ของพ่อ น้องมุกมากๆ ทำให้ชอบละครเรื่องนี้สุดใจขาดดิ้น พี่กบคะ คิดถึงพี่จังค่า มะไหร่จะได้เจอพี่ซะทีน้อ น้องบีคะ แหะ แหะ พี่ยังแปล FFR ไม่ครบเลยอะจ๊ะ เลือกแปลตอนที่ชอบก่อน อิอิ อย่าลืมติดตามกันนะคะ น้องจูซัน อย่าลืมติดตามงานของน้องไจ๋ให้หมดเลยนะจ๊ะ เชียร์กันเห็นๆ อิอิ เป็นกิ๊กก็ดีนะจ๊ะ จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 22 พ.ย. 47 13:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 59 หุหุหุ  มาเป็นกำลังเพื่อแม่ยกน้องนาอีกคน   เรา 2 คนไปด้อมๆ หา(เรื่อง)จากทู้นอกเพื่อวัดกระแสของหนัง  ม่ายนึกเหมือนกันว่าจะเจอสุดยอดกระทู้นอกของคุณยานัตถุ์ของพ่อ  อ่านแล้วอึ้งที่เค้าถ่ายทอดสิ่งที่อยู่ในใจเราที่เราไม่สามารถเรียบเรียงออกมาอย่างเป็นระบบ และสละสลวยได้อย่างนี้  ทู้ดีๆแบบนี้ได้น้องนามาช่วยประชาสัมพันธ์  รู้สึกดีมากๆ อยากให้คนอื่นๆที่ไม่รู้  ไม่ได้อ่าน ได้อ่านกัน  แล้วจะรู้ว่าที่เรารู้สึกประทับใจนั้น มันเพราะอะไร  ขอบคุณน้องนาค่ะ  น้องทำเพื่อไจ๋ได้ทุกอย่างไม่มีท้อ ไม่มีเบื่อ  เหนื่อยเท่าไหร่ก็สู้  นับถือๆๆๆ น้องนา.. เราจะสู้ต่อไป  เพื่อเจ้าไจ๋  กระทู้นอกรอเราอยู่  555  เริ่มเข้าสโลแกนไอ้มดแดงอีกแล้ว น้องหมวย  น้องB.Out...เจอกันที่ทู้นี้อีกแล้วนา  ที่ไหนมีไจ๋ที่นั่นมีเราช่ายม้ายยย.. แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 47 14:26:15 จากคุณ : lzzj - [ 22 พ.ย. 47 14:23:50 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เคยอ่านบ้าง บางครั้งคราวกับคำวิจารณ์ของคุณยานัตถุ์ของพ่อที่ห้องบันเทิงเอเชีย แต่ไม่เยอะขนาดนี้ เพราะเพิ่งตามอ่านได้ไม่กี่วัน......แต่ต้องยอมรับว่า ส่วนใหญ่แล้ววิจารณ์ได้ตรงใจเรามากเลย....... การเก็บรายละเอียด......คำพูด.......ก็ครบครั้น ....... ซึ่งเมื่อนึกย้อนไปตามที่วิจารณ์ ก็ทำให้นึกออก และพูดคำว่า.....เอ๊ะ.....จริงด้วย...... ขอบคุณพี่นาด้วยที่นำมาให้อ่านกันครบ...... เรื่องนี้คงเป็นอีกพัฒนาการทางด้านการแสดงของไจ๋ไจ๋ อีกเรื่อง เพราะยิ่งแสดงก้อยิ่งสื่ออารมณ์ได้ดียิ่งขึ้น... จากคุณ : leonyn - [ 22 พ.ย. 47 15:21:45 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ฮ่าๆๆ แว๊บ มาเห็นพี่นุช อีกที ตอนนี้หลง หลิง เต็มเปา เลยพี่ กิ๊ก ต้าเย่ แทน 5555 โอเคไม๊พี่ เฮียนู๋ไส้เลื่อนดีนัก 555 ชอบทุกเอฟ อยู่แล้วอ่ะค่า ชอบอิเจี๋ยหลุนด้วย (นู๋ยังคงไร้จุดยืน สุดๆ อุอุ ) ไว้โอกาสหน้า ได้เจอกัน คงได้คุยกันเยอะกว่านี้นะพี่ วันนั้นประชาชีเยอะอ่ะ นู๋เขิลลล มะรู้จะยืนตรงกระเบื้องบล๊อคไหนดี กร๊ากกกก (เกินไปไม๊ 555) เลยแว๊บๆๆ ลากลับดีก่า และขืนช้าอาจโดนพี่สาวหล่าล่าย อุอุ ฝากฟามคิดตึ๋ง เอมิ เจ๊หยี น้องเดียร์ ด้วยเด้อค่า จากคุณ : sunsnow9 - [ 22 พ.ย. 47 18:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 62 โหยยยยยยยยยย ชอบทู้นี้มากๆเลย ขอบคุณน้านาที่อุตส่าห์เอามาแปะนะคะ คำวิจารณ์ของคุณยานัตถ์ของพ่อนี่วิจารณ์ได้ตรงใจมากเลย ไม่ใช่ว่าเข้าข้างไจ๋หรือว่ายังไง แต่ว่ารู้สึกว่าเค้าเริ่มดูละครอย่างเปิดใจและเป็นกลาง ถ้าอย่างพวกเราเนี่ย ขอให้เป็ผลงานของเอฟ เราเชียร์ขาดใจอยู่แล้ว ตอนแรกที่ได้ดูมาร์สเนี่ย เป็นภาษาจีน ฟังไม่ออกหรอกเคยอ่านแต่การ์ตูนก็เลยพอจะรู้เรื่องบ้าง รู้สึกได้เลยว่าละครเรื่องนี้ทำออกมาได้ดีมากๆ ชอบสุดๆก็ตอนที่เพลงหลิงขึ้นประกอบกับภาพที่ไจ๋บึ่งมอไซด์ตัดกับภาพพี่คนที่ขาขาด(คนนี้แสดงได้ลึกซึ้งจิงๆอยากให้มีบทเยอะกว่านี้จัง) ดูแล้วน้ำตาจาไหล สงสารคนที่ขาขาดก้อส่วนนึงอ่ะนะ แต่ความจริงแล้วมันรู้สึกมีความหวังเรืองรองขึ้นมาในใจว่า ละครเรื่องเนี๊ยะแหละจะพิสูจน์ความสามารถที่แท้จร้งของไจ๋แล้วทำให้มีคนรักเอฟเพิ่มขึ้นๆๆๆๆไปอีกเยอะแน่ๆ แล้วไจ๋ก็แสดงได้ดีมั่กมากกกกกกกกก เพราะก่อนหน้านี้ ก็มีเพื่อนพูดเหมือนกันว่า เรในการ์ตูนน่ะ...เท่ห์เกินมนุษย์จนไม่มีใครสามารถจะเทียบได้(คนพูดเองคงรู้ตัว อิอิ) แล้วถึงแม้ว่านู๋ไจ๋จะไม่ได้เอวบางร่างน้อย สูงชะลูดตูดปอดแบบในฉบับพระเอกการ์ตูน เน้น...โดยเฉพาะตูด 55555555++ แต่ไจ๋ก้อเป็นเรแบบไจ๋ที่น่ารักจนไม่รู้ว่าใครจะแสดงได้แบบนี้ได้อีกแล้ว จากคุณ : คำวิจารณ์สาวไทยที่เป็นแฟนเอฟ (ซาลาเปาหมูแดง) - [ 22 พ.ย. 47 20:40:25 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ...... ... ไม่ได้มาวิจารณ์ไจ๋ใดๆ ทั้งสิ้น ดูอย่างเดียว อิอิ ..... แต่มาเชียร์ พี่นา อะ .. ขยันจริ้ง ม่าม๊า ไจ๋ คนนี้อะ จากคุณ : xhu_jung - [ 23 พ.ย. 47 10:40:46 ]

ความคิดเห็นที่ 64 สุดยอดจริงๆเลยค่ะทั้งคนวิจารณ์และคนทำกระทู้  เพราะลำพังตัวเองดูหนังก็เพราะความชอบ   แต่บางครั้งก็จับประเด็นสำคัญๆไม่ค่อยได้  ยอบรับว่าดู MARS ครั้งนี้เพราะน้องไจ๋คนเดียว   แต่พอได้อ่านคำวิจารณ์ของคุณยานัตถ์ของพ่อแล้วรู้สึกดีจัง     ถึงแม้คำวิจารณ์จะมีทั้งสองด้าน  แต่ก็เป็นสิ่งที่ดีมากเลยค่ะ  ต้องขอชมคุณยานัตถ์ว่าเป็นคนละเอียดและมองอะไรลึกซึ้งจริงๆ    อยากให้น้องไจ๋ได้อ่านคำวิจารณ์จัง  จะได้ช่วยพัฒนาการแสดงของตัวไปด้วย   แต่ก็อยากจะบอกว่าเรื่องนี้น้องไจ๋พัฒนาการแสดงขึ้นอย่างมากเลย   ส่วนตัวแล้วดีใจมากที่ได้เห็นเขาแสดงได้ดีมากกว่าที่จะโชว์แต่ความหล่อน่ารักอย่างเดียว   เราคงไม่ปลื้มนักถ้าจะมีคนมาบอกว่าน้องไจ๋หล่อแต่แสดงไม่ได้เรื่อง    อย่างน้องคุณยานัตถ์ที่ไม่ได้เป็นแฟนน้องไจ๋โดยตรงก็ยังมีความเห็นว่าเขาแสดงได้ดี    ตอนแรกที่ไปหาการ์ตูนมาอ่านเพราะรู้ว่าเรื่องนี้น้องไจ๋จะเล่นเป็นพระเอก  อ่านแล้วก็ยังเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน  เพราะคนเขียนการ์ตูนเขียนได้สนุก ทั้งสวยและประทับใจในเนื้อเรื่องจริงๆ   และตัวละครอย่างเรย์ก็เป็นตัวละครที่มีสีสันมากจนแทบจะหาคนจริงๆไม่เล่นไม่ได้   แต่ในที่สุดน้องไจ๋ของเราก็ทำหน้าที่เป็นเรย์และเซย์ได้ดีทีเดียว    มีหลากหลายอารมณ์ที่ไม่คิดว่าเธอจะทำได้ขนาดนี้    ปลื้มค่ะ...ปลื้ม   ตอนนี้ก็เลิกห่วงฝีมือการแสดงของน้องไจ๋แล้วค่ะ    เพราะยังไงน้องคนเล็กของ  F4  ก็พอจะไปได้สวยกับอาชีพนักแสดงทีเดียว  เพราะเรื่องนี้เรื่องเดียวเธอก็รับบทบาททุกชนิดไปหมดแล้ว   สุข..เศร้า..เคล้าน้ำตา..ตลก..น่ารัก..บ้าบิ่น...บ้าระห่ำ...อ่อนโยน..โหด....มีเหตุผล..ไร้เหตุผล....อบอุ่น..เครียด....ร้องไห้..หัวเราะ..ฯลฯ.....ปนกันไปตลอดเวลา    แล้วเรื่องนี้ก็ชอบตรงที่น้องไจ๋ร้องไห้เป็นธรรมชาติจริงๆ  น้ำตาร่วงเผาะๆ จนเราก็แอบร่วงตาม.......เก่งจริงๆลูกเอ๊ย แฮ่..แฮ่....ไม่วิจารณ์ตัวละครอื่นจ๊ะ.......เพราะไม่มีจิตวิณญาณของนักวิจารณ์เลยสักนิด    ดูได้ว่าสนุกหรือไม่สนุกอย่างเดียวจ๊ะ ก็ต้องขอบคุณ....คุณยานัตถ์ของพ่อ......อีกครั้งสำหรับคำวิจารณ์ดีๆ ที่มีทั้งแง่ดีและไม่ดีของผู้แสดง  เพราะเป็นคำวิจารณ์ที่เป็นกลางดีค่ะ   ยังไงก็รับได้อยู่แล้น   แล้วจะตามมอ่านในบันเทิงเอเชียน๊ะจ๊ะ เจ้านาที่น่ารัก.......ขอบคุณน๊ะจ๊ะ.....เห็นเชิญชวนให้อ่านกระทู้ของคุณยานัตถ์แล้วพี่ตาไม่มีเวลาเข้าไปอ่านสักที   วันนี้มานำเสนอถึงห้องนี้   แถมมีภาพประกอบด้วย........นับถือจริงๆ    ขอผลบุญจงส่งผลให้เจอเจ้าน้องไจ๋ตัวจริงเสียงจริงอีกครั้งน๊ะจ๊ะ(คราวนี้พ่วงพี่ตาไปด้วยหล่ะ..อย่าลืม) อ้อ...ลืมบอกไปว่า..พี่หมูก็เข้ามาอ่านแล้วจ๊ะ.....แล้วรู้สึกว่าจะปลื้มลูกชายคนโปรดไม่ค่อยมากเท่าไหร่เลยจ๊ะ....ก็แค่โทรคุยเรื่องนี้กันกับพี่ตาแค่สามชั่วโมงเอง...555...เกือบหลับคาโทรศัพท์.......คุยเรื่องน้องไจ๋เนี่ยะ...สามชั่วโมงผ่านไปไวเหมือนโกหก....คิกคิก..... แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 47 02:34:36 จากคุณ : PI-TA - [ 24 พ.ย. 47 02:25:48 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณมากค่ะพี่นา ที่เอาบทความดีดีแบบนี้มาให้อ่านกัน ขอบคุณ คุณยานัตถุ์ของพ่อมากๆๆ ที่ให้เราได้อ่านบทวิจารณ์ดีดี ไม่ใช่ว่าคุณวิจารณ์ไจ๋ที่เราชื่นชอบอย่างดีหรอกนะคะ แต่เป็นที่คุณวิจารณ์ได้อย่างเป็นธรรมจริงๆ และให้ข้อคิดดีดี ที่บางทีเรายังนึกไม่ถึงด้วยซ้ำ ขอบคุณมากนะคะ ที่ทำให้หลายๆคนที่ยังไม่ได้สัมผัสเข้าถึงแก่นของเรื่องนี้และตัวแสดงทุกๆคน ได้เข้าใจและเข้าถึงแก่นแท้ของเรื่องอย่างแท้จริง จากคุณ : นัดจัง (nutjung_ai_zaizai) - [ 24 พ.ย. 47 08:33:29 ]

ความคิดเห็นที่ 66 พี่นาฮับ ขอบคุณคับ ที่รวบรวมพร้อมภาพประกอบมาให้อ่านอีกรอบ คุณยานัตถุของพ่อ ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับคำวิจารณ์ดีๆ ที่ไม่มีแค่ชม แต่มีติเพื่อก่อด้วย อยากให้นู๋ไจ๋ได้อ่านเหมือนกันค่ะ จากคุณ : เลขาตัวซน - [ 24 พ.ย. 47 23:13:05 ]