ความคิดเห็นที่ 23
เอาคร่าวๆนะครับ เพลงพวก standard ทั้งหลายนั้น แรกเริ่มเป็นเพลงป๊อปในสมัยนั้น นักแต่งเพลงดังๆ เช่น Cole Porter, George Gershwin, Irving Berlin, Jerome Kern, Rodgers and Hart, Rodgers-Hammerstein, Johnny Mercer เหล่านี้เขียนเพลงป๊อปทั้งสิ้น ซึ่งดนตรีในยุคนั้นเป็นแบบ Big Band ต่อมานักดนตรีแจ๊สเอาเพลง standard เหล่านั้นมาบรรเลงในแนวแจ๊ส ซึ่งหมายถึงมีการตีความใหม่ มีการ improvise เข้าไป
นักร้องหลายคนร้องเพลง standard เหล่านี้ตามโน้ตที่เขียนขึ้นทุกประการ ไม่มีการตีความใหม่ ไม่มีการด้น (improvisaiton) เช่น Frank Sinatra, Rosemary Cloony, Anita O'Day ส่วนนักร้องแจ๊สบางคนจะเอาเพลง standard มาร้องใหม่ โดยตีความเสียใหม่ เช่นพวก Billie Boliday, Sarah Vaughan, Carmen McRay ส่วนนักร้องอมตะอย่างป้า Ella Fitzgerald ถึงแม้ว่าเธอจะได้ชื่อว่าเป็นนักร้องแจ๊สก็ตาม แต่อัลบั้มพวก Song books ของเธอนั้นอาจกล่าวได้ว่าไม่ใช่แจ๊ส เพราะเธอร้องตามโน้ตทุกตัว ไม่มีผิดเพี้ยนไป
เพลงหรืดดนตรีสไตล์นี้ถือว่าเป็นเพลงป๊อป (เพลงที่นิยมโดยทั่วไป มาจากคำว่า popular) มาจนถึงยุคประมาณ 60's ที่คำว่าเพลงป๊อปเปลี่ยนไปเป็นเพลงที่ได้รับอิทธิพลของเพลงร๊อคและเครื่องดนตรีสมัยใหม่ เพลงเหล่านี้มักปรากฏในพวกละครเพลง Broadway เพราะความบันเทิงสมัยนั้นคือการไปชมการแสดงบนเวที เนื่องจากไม่มีโทรทัศน์วิทยุให้ดูที่บ้าน
สรุปก็คือเพลง standard ไม่จำเป็นต้องเป็นเพลงแจ๊สเสมอไป อยู่ที่มีการตีความ หรือการด้นหรือไม่ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญเท่ากับการที่เราชอบฟังหรือไม่ โดยไม่ต้องไปสนใจมากถึงข้อแตกต่างเล็กๆน้อยๆ แบบนี้ครับ
จากคุณ :
Cherokee
- [
20 ก.พ. 48 16:29:12
A:161.200.130.134 X:161.200.255.162
]
|
|
|
