John Coltrane : A Love Supreme
เมื่อจอห์นย้ายมาอยู่กับอิมพัลส์ เขาได้รับอิสระในการทำงานอย่างไม่มีขีดจำกัด นั่นคือข่าวดีของชาวแจ๊สในขณะนั้น แต่ไม่มีใครรู้ว่าในไม่อีกกี่ปีเราจะต้องเสียเขาผู้นี้ตลอดไป และก็ไม่มีใครรู้ว่าความมหัศจรรย์ทางดนตรีจะเกิดขึ้น และจะไม่มีอีกแล้วที่สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นมาได้อีก
อัลบั้มนี้แข่งกันอย่างแรงกับ Kind of Blue ที่จะมีอยู่ในชั้นวางของนักฟังชั้นดีโดยไม่จำกัดสไตล์ในการฟัง โคลเทรน ประกาศอย่างโจ่งแจ้งว่าเป็นงานที่คารวะพระผู้เป็นเจ้า โดยแบ่งงานออกเป็นสี่ส่วน ด้วยอิทธิพลจากงานฟรีแจ๊สของโคลแมน (Ornette Coleman) ที่เขาเองกำลังชื่นชอบและประสบการณ์ บวกฝีมือที่เขาสั่งสมมา พร้อมทั้งสุดยอดวงของเขาในขณะนั้น กลั่นอารมณ์และฝีมือทุกหยาดหยดมาเป็นบันทึกสั้น ๆ ขนาดประมาณสามสิบนาทีชิ้นนี้
การได้ฟังนั้นพึงก่อให้เกิดอารมณ์ได้หลากหลายอารมณ์เฉกเช่นชีวิตของมนุษย์ที่เกิดโตเติบใหญ่ผ่านประสบการณ์อันหลากหลายด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน อยู่บนมีเดียมเดียวกันคือเกิด แก่ เจ็บ ตาย ถึงแม้ว่าคุณจะไม่รู้ว่าเขาทำอะไรกัน ผมก็ขอยืนยันว่าเก็บไว้ก่อนอย่าเพิ่งโยนทิ้ง กลับมาฟังอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
ความร้อนแรงของบทสวดบทนี้อาจทำให้คุณร้องยี้ แต่ถ้าคุณเปิดใจรับดี ๆ มันจะทำให้คุณเห็นทางสว่างของชีวิตได้โดยง่าย และผมไม่ได้เวอร์ เมื่อธีมทีมีโน๊ตสี่ตัวนั้นถูกบันทึกลงสู่สมองของคุณ เมื่อนั้นคุณจะเป็นหนึ่งเดียวกับเสียงดนตรี และไม่มีวันไหนอีกที่คุณจะแยกชีวิตคุณออกจากระบบนี้ได้
ความลงตัวของทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น ระยะเวลา การโซโลที่แบบว่าพูดไม่ออก ความลงตัวระหว่างความฟรีและรูปแบบ และอีกหลาย ๆ อย่าง ทำให้ชุดนี้เป็นอัลบั้มเพลงที่สำคัญที่สุดอัลบั้มหนึ่ง ไม่ว่าคุณจะฟังแจ๊สหรือไม่ก็ตาม และที่สำคัญมันแจ๊สตรงไหนเนี่ย มันโคลเทรนต่างหาก ใครยังไม่มีออกมายอมรับเสียดี ๆ
จากคุณ :
Arm1972
- [
23 ก.พ. 48 23:43:17
]