เมื่อกลับมานั่งเปิดไดอารี่ในปีเก่า ๆ มีบางข้อความที่เขียนถึงคุณ
ข้อความในบางวันนั้น ฉันเปิดมันแล้วและวางข้างหน้าคุณนี่
17 เมษา 47
ใครคนนึงที่ทำให้ได้ทะเลาะ ได้ร้องไห้ และหัวเราะไปพร้อม ๆ กัน
คน ๆ นั้น ที่จะทำให้ชีวิตของเราปั่นป่วน และบ้าบอ
เจอรึยัง
ฉันว่า..เธอไง คน ๆ นั้น
16 พฤษภา 47
ไม่สบายล่ะ Jerry
ก๊ง ๆ ทั้งวัน เดินชนโน่นนี่
เหมือนคนเมาเลย
คิดถึงนะ..วันนี้ยังไม่ได้บอกเธอ
แต่รู้สึกตลอดนะ
ถ้ามีวันนึง ฉันจะคิดถึงเธอน้อยลง..ก็ได้โปรดให้อภัย
เพราะครั้งต่อไปที่จะคิดถึงเธอ..
มันจะเป็นอะไรนะ..
วาระที่พิเศษมาก ๆ.. แบบนั้นล่ะ
18 พค.47
มีพี่คนนึงเค้าจะให้ของขวัญชั้นล่ะ Jerry
น้ำใจคนนี่ ประหลาดจัง
ไม่ได้คาดหวังอะไรซักอย่าง
แต่บางครั้งก็แสดงตัวอยู่ตรงหน้านี่..
26 พค.47
มีข่าวว่า อัลบั้มเธอจะออกในเดือนหน้านี้
เป็นของขวัญที่ดีจัง..
คืนนี้ ตอนนี้ ตี 2 แล้วล่ะ
แต่ก็ยังบ้า..มานั่งเขียนถึงเธออยู่อีก
เฮ้อ..ความรัก
จากคุณ :
เพลินค่ะ 
- [
วันจักรี 23:03:11
]
JBC 2 ปี.... Open diary กับดอกไม้ในหัวใจ
สวัสดีค่า .. 
. . ตั้งแต่จุดเริ่มต้น สิ่งที่เราต้องการคือ ให้คุณชายรู้ว่า ยังมีคนที่รักเธอ อยู่ที่นี่อีกนะ พวกเราพร้อมสนับสนุน ให้กำลังใจ และก้าวเดินไปพร้อมกับคุณนะ . . แม้ว่าตอนนั้น คุณชายกำลังอยู่ในช่วงพักร้อน และพวกเราก็ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่จะได้เห็นเธออีก ...... ดังนั้น ของขวัญ 2 กล่องใหญ่ จึงเหมือนเป็นการบอกให้เธอรู้ว่า . . มีแฟนชาวไทยรักคุณ และเป็นการแนะนำตัวของพวกเราไปด้วย . . หลังจากนั้น การสื่อสารแรก ระหว่างเธอกับพวกเราชาวไทย จึงเกิดขึ้น ซา-หวัด-ดี-คา . .พวกเราคงจำได้ . .
. .ความรู้สึกของเรา เหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆ . . พวกเราเป็นเหมือนครอบครัวกันจริงๆ มีทุกรุ่นรวมอยู่ด้วยกัน รุ่น คุณยาย คุณย่า มีป้า มีน้า . .มีพี่ๆ อย่างพวกเรา . . และมีรุ่นน้องๆ ไปจนถึงรุ่นจิ๋ว . .ที่ยังเป็นเด็กหญิงอยู่เลย . . บ้านเราจึงเหมือนเป็นครอบครัวเล็กๆ นอกจาก พูดคุย ปรึกษา มีความเคารพกันและกัน . .ให้เกียรติกันและกัน . . พูดคุยกันสุภาพ เรียบร้อย . ...มีพี่ๆคอยดูแล มีผู้อาวุโสคอยชี้แนะ และให้คำปรึกษา . .มีความเอื้อาทร แบ่งปัน ให้กำลังใจกันและกัน ..ช่วยเหลือกันอยู่ในบ้านเล็กๆหลังนี้
