ว่างมั้ยครับ...อยากชวนนั่งคุยกัน ผมมีเรื่องมาเล่า
ค่อนข้างยาว...แต่บรรยากาศสบายสบายนะครับ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ก่อนอื่น...คงต้องสารภาพว่าแอบรู้สึกดีดีอยู่เล็กเล็ก
ค่าที่บทความจากคอลัมน์หมาเมินได้รับเกียรติขนาดนี้ (A3398244)
อย่างน้อยก็จะมีคนผ่านตาเพิ่มขึ้นกว่าปกติหลายสิบคน
และเป็นหลายสิบคนคุณภาพ จากบ้านเฉลิมกรุงในหมู่บ้าน pantip ซะด้วย
ผมเอง...ถึงจะไม่ได้หิ้วอมยิ้มหรือเหน็บบัตรผ่านอย่างคนอื่น
แต่ก็ได้อาศัยบ้านนี้เป็นแหล่งข้อมูลอยู่เนืองเนือง
ระดับความสนิทอาจจะไม่ถึงครอบครัว...แต่ก็เหมือนเด็กข้างบ้านคนนึง
วันนี้...มีประเด็นร้อนซึ่งถูกผลักขึ้นไปเป็นกระทู้แนะนำ 1 กระทู้
รวมถึงอีกสองสามกระทู้ย่อย...ที่บางกระทู้ก็เกี่ยวข้องกับผมโดยตรง
อยากจะมาชวนคุยด้วยหลายครั้งแล้ว
แต่ติดงานสัปดาห์หนังสือที่ต้องไปออกร้าน...
และระบบสมาชิกที่ค่อนข้างรัดกุม...ต้องอ่านโน่นอ่านนี่เยอะไปหมด
เมื่อคืนเก็บของเสร็จจากงานแล้วมานั่งทำความเข้าใจ
ได้ผลลัพธ์เป็นบัตรผ่านประตู 1 ใบ...อย่างภูมิใจตัวเองน่าดู
ไม่รู้วันนี้ยังมีใครอยากจะคุยกับผมอยู่หรือเปล่า...
แต่ผมจะเล่าแล้วกันนะครับ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
เพลง โสด อัลบั้ม Dan & Beam The Album
คำร้อง สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา
ทำนอง วุฒิชัย สมบัติจินดา
เรียบเรียง คีรินทร์ คุ้มรักษ์
เพลง โสด ของ แดนบีม กับเพลง Tsunami เหมือนกันมั้ย?
เหมือนครับ...ฟังท่าไหนก็เหมือน...มากกว่า 80%
ผมจะไม่พยายามดัดจริตพูดตะแบงถึงแนวทางการวางคอร์ด
หรือเอาศัพท์แสงวิชาการดนตรีมาบิดเบือนอะไร
ฟังแล้วเหมือน...ก็ต้องบอกว่าเหมือน...ถามว่าเหมือนมั้ย...เหมือน
(อ้าว...งี้แม่มก็ลอกเค้ามาอ่ะดิ...ยังมาหน้าด้านรับอีก)
ผมบอกว่า เหมือน ครับ แต่ ลอก หรือเปล่านี่...ไม่ตัดสิน
ผมรับทำนองเพลงนี้มาจาก วุฒิชัย สมบัติจินดา น้องชายแท้แท้
เราอยู่กันคนละบ้าน...ต่างคนก็ต่างทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย
ป้อม (วุฒิชัย) เป็นคนแต่งทำนองที่จัดว่าเชื่อมือได้
แรกเริ่มเดิมทีเป็นคนเขียนเนื้อเพลง...
ซึ่งในสายตาผม...เขาก็เป็นคนเขียนเนื้อมาตรฐานสูงคนนึง
ขอบใจที่เธอกลับมา (ปาน), น้ำค้างกลางตะวัน (โฟร์ท) ฯลฯ
ยังมีอีกหลายเพลง...ผมนึกไวไวไม่ออก...นั่นก็ฝีมือเค้า
ระยะหลังได้แต่งทำนองมากขึ้น...และส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนเขียนเนื้อ
ไม่มีเหตุผลอื่นใด...นอกจากทำนองของป้อม...เขียนเนื้อใส่ลงไปไม่ง่าย
และบังเอิญ...ผมมักจะคิดอะไรที่จะมาเขียนลงไปในทำนองนั้น...ได้
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
กลับไปที่ ลอก หรือ ไม่ลอก
ไม่ต้องเป็นนักดนตรีหรอกครับ...ลองมันร้องตามกันได้ขนาดนั้น
ไม่เกี่ยวกับ แรงบันดาลใจ หรือ รับอิทธิพล ใดใดทั้งสิ้นด้วย
ถ้าเป็นคนอื่น...ผมคงจะให้ความเห็นว่า น่าจะลอก
แต่เป็นงานของป้อม...ผมขออนุญาตใช้คำว่า ไม่แน่ใจ
(เห็นมั้ย...แม่มก็เข้าข้างน้องมัน...กูว่าแล้ว)
ครับ...ผมเข้าข้าง แต่ผมมีเหตุผลที่จะคิดในอีกมุม
กว่าจะเป็นเพลงแต่ละเพลงที่ได้ฟังกันนั้น....เราทำงานหลายแบบครับ
แต่งทำนองก่อน...ส่งให้ทีมเนื้อ...และคนเรียบเรียง
แต่งเนื้อร้องพร้อมทำนอง...แล้วส่งให้คนเรียบเรียง
แต่หลายเพลงอย่าง ตบมือข้างเดียว, เรื่องง่ายๆ ที่ผู้ชายไม่รู้ หรือ ต่อหน้าฉันฯ
ผมคิดคำเหล่านี้ได้...แล้วก็บอกให้ป้อมช่วยแต่งทำนองให้ที
บางเพลงอย่าง เรื่องง่ายๆฯ นี่ผมเขียนเนื้อเพลงขึ้นมาก่อนเกือบทั้งเพลงด้วยซ้ำ
แล้วคุณว่าทำนองมันเพราะมั้ย?
ไม่รู้ล่ะ...ผมว่ามันเพราะ... ถ้า เพราะ แล้วเข้าข้าง...ผมก็เข้าข้าง
ไอ้การเอาเนื้อเพลงไปสร้างทำนองนี่...มันไม่ได้ง่าย...คนทำเพลงหลายคนรู้ดี
หลายครั้งในการประชุมทีม...เรามีปัญหาติดขัดด้านทำนอง
ป้อมก็จะแก้ปัญหาให้ด้วยหลายวิธี...และเดี๋ยวนั้น อาทิ
ปากอย่างใจอย่าง (ปาน), ซ่าส์สั่นสั่น (ดีทูบี), วันหนึ่งในฤดูเหงา (ซานดร้า) ฯลฯ
ซึ่งจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ซ้ำๆ...มันทำให้ผมมั่นใจ
มั่นใจว่าป้อมสามารถสร้างทำนองเพลงที่ดีได้ด้วยตัวเอง...โดยไม่ต้องลอกใคร
เพราะฉะนั้น...ในวันนี้
จากเกือบร้อยเพลงที่เป็นเครดิตของ วุฒิชัย สมบัติจินดา
สำหรับผม...
ผมว่ามันมากพอที่จะทำให้ ป้อม เป็นแค่ ผู้ต้องสงสัย ไม่ใช่ ผู้ต้องหา
ถ้าจะรู้สึกว่าผมเข้าข้างน้อง หรือ เอาสีข้างเข้าถู
รบกวนย้อนกลับไปอ่านส่วนนี้อีกครั้งนะครับ
ผมอยากให้เห็นตรงนี้ร่วมกันก่อนจริงจริง...แล้วค่อยไปต่อกัน
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
เฮ้ย...ป้อม แล้วก๊อปทำนองเค้ามารึเปล่า?
ผมถามป้อมตรงๆ เมื่อมีน้องคนนึงโทรบอกเรื่องกระทู้ใน pantip
จะบ้าเหรอ...เปล่า...ไม่ได้ลอก...เพลงอะไรอ่ะ
มาฟังนี่ ผมเดินไปคลิ๊กเพลงที่กระทู้แปะไว้ให้
พอได้ยิน...ป้อมก็ทำหน้าตกใจ...แต่ไม่ได้ตกใจแบบโดนจับได้
ผมว่าแล้ว...ท่อนบีมันคุ้นมากมาก แต่ตอนทำก็นึกไม่ออกว่าจากเพลงไหน
น้องผม...โตมาด้วยกัน...ผมว่าผมรู้จักมันดี
ดีพอที่จะบอกได้ว่า...ไอ้ตกใจแบบนี้ เป็นตกใจแบบไหน
ป้อมตกใจที่มันเหมือน...แล้วก็ตกใจที่ควรจะรอบคอบกว่านี้
รอบคอบในที่นี้ไม่ได้หมายถึง...ควรจะดัดแปลงให้แนบเนียน
แต่เป็นรอบคอบที่หมายถึง...ถ้ารู้สึกคุ้นคุ้น...ควรจะหยุดและพยายามหาที่มาให้เจอ
ไม่ใช่ตะบี้ตะบันทำไปทั้งทั้งที่รู้สึกว่ามันคุ้น
เคยฟังเพลงนี้หรือเปล่า...เอาจริงจริง ผมถามต่อ
สองปีก่อนฟังอย่างบ่อย...แต่ไม่ได้ฟังนานแล้ว ถึงว่า...มันลื่นผิดปกติ...ผมว่าแล้ว
ป้อมเป็นคนเรียบร้อย แต่พูดตรง...และไม่ข้างข้างคูคู
ใครที่เคยทำงานกับป้อม...เห็นไม่ต่างจากที่ผมเห็น
เราคุยกันค้างไว้ตรงนั้น...แล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานต่อ
ผมว่า...จากนาทีนั้น...ป้อมก็รับเอาความไม่สบายใจเป็นค่าตอบแทนไปแล้วหนึ่งยก
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(แล้วแม่มก็เงียบไป...มีใครสนใจอะไรหรอก)
พี่เกี้ย อนุชา อรรจนาวัฒน์ Executive Producer
เรียกประชุมด่วนทันทีที่ทราบเรื่อง
รายละเอียดในห้องประชุม ผมก็ไม่ทราบ...เพราะไม่ได้อยู่ในนั้น
แต่คิดว่าคงจะเป็นลักษณะ สอบถาม ตำหนิ และตักเตือน
จากนั้นก็เป็นการประชุมทีมงานทั้งหมด...ยกตัวอย่างกรณีนี้
และขอร้องให้ทุกคนช่วยกันระมัดระวังให้มากกว่าที่เป็นอยู่
ผมยืนยันแทน อะบอริจินิส ทุกชีวิตได้เลยครับว่า
ไม่มีนโยบายจากระดับบริหารหรือระดับปฏิบัติงานซักข้อ
ที่สนับสนุนให้มีการหยิบฉวยเอาผลงานของคนอื่นมาโดยเจตนา
เราทำเพลงบาซู...หยิบเนื้อร้องมาท่อนเดียวเราก็จ่ายผลประโยชน์ครบถ้วน
เพลงที่ไม่ได้ใช้ในอัลบั้มแดนบีม ถูกเอาไปเปิดในละครหนึ่งครั้ง
เป็นความผิดพลาดอันเนื่องมาจากการประสานงาน
เราก็ทำเรื่องเบิกจ่ายให้กับคนทำงานตามความเหมาะสม
ป้อมบอกว่า...ถ้าทุกคนรู้สึกเห็นพ้องต้องกัน
เขายินดีที่จะไม่รับค่าทำงานและผลประโยชน์ทั้งหลายอันเกิดจากเพลงนี้
เป็นการแสดงความรับผิดชอบเท่าที่นาทีนี้จะคิดได้
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(เป็นไปได้เหรอ...ไม่มีใครเคยฟังเพลงสึนามิเลย)
ตรงนี้ล่ะครับ...ที่ผมค่อนข้างกังวล
เพลง 1 เพลง ประกอบด้วย เนื้อร้อง ทำนอง และเรียบเรียง
และตอนนี้ เรารู้สึกว่า โสด กับ สึนามิ มีทำนองที่ใกล้เคียงกัน
ซึ่งถ้ามีความผิดใดเกิดขึ้น...คนแต่งทำนองต้องรับผิดชอบ
ไม่ใช่ Producer, คนเรียบเรียง หรือกระทั่งคนแต่งเนื้อเพลงอย่างผม
จริงอยู่...ผมเห็นด้วยที่ทุกฝ่ายควรรับผิดชอบร่วมกัน
แต่สำหรับกรณีนี้...ผมถือว่าเป็นกรณีพิเศษจริงจริงครับ
ผมคุยกับพี่ต๋อง นิพันธ์ ช่วยสงเคราะห์ Producer อัลบั้มนี้
คุยกับต้น คีรินทร์ คุ้มรักษ์ ซึ่งเป็นคนเรียบเรียง
ทั้งคู่...รวมทั้งผม...ต่างก็ไม่เคยมีใครได้ยินเพลงสึนามิมาก่อนเลยสักคน
ผมนึกเล่นๆ นะครับ...ถ้าผมรู้หรือเคยได้ยินเพลงนี้มาก่อนหน้า
ผมจะไม่ยอมมีเพลงนี้อยู่ในอัลบั้มเด็ดขาด
เล่นลอกเพลง สึนามิ ในช่วงที่ สึนามิ กำลังเป็น Talk of the town
โถ...คนฉลาดที่ไหนเค้าทำกันล่ะครับ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Producer ก็เครียด
มีคนไปพูดถึงกระทู้นี้ในอีกเว็ปหนึ่ง
พี่ต๋อง แกเข้าไปเห็นแล้วก็ตกใจ...บอกว่าไม่เคยได้ยิน ขอเช็คข้อมูลก่อน
กลายเป็นสมรู้ร่วมคิด...โดนซะน่วม
ผมถึงบอกว่า...นี่เป็นเคสที่ค่อนข้างพิเศษ
เรามีคนแต่งทำนอง...หนึ่งชั้น
เรามีคนแต่งเนื้อ...หนึ่งชั้น
เรามีคนเรียบเรียง...หนึ่งชั้น
เรามี Producer...หนึ่งชั้น
เรามี Executive Producer...หนึ่งชั้น
สุดท้าย...เรามีบอร์ดผู้บริหารที่คอยตัดสินงานอีก...หนึ่งชั้น
เพลงนี้ผ่านมาได้ทุกกระบวนการ...โดยไม่ได้รับการทักท้วง
(แหงล่ะสิ...RS มันก็ทำงานแบบนี้มาตลอดอยู่แล้ว...มันไม่สนใจหรอก)
สนสิครับ...
เราก็รู้กันว่า คนทำงานด้านนี้ รักเครดิตของตัวเองขนาดไหน
ถ้าอยากได้แต่เงิน...ใส่นามปากกาไปไม่ดีเหรอ
ถูกด่า...ก็จับมือใครดมไม่ได้...ด่ามาก็ไม่ใช่ชื่อจริงกู...ไม่รู้สึกซะอย่าง
ยืนยันอีกครั้งครับ...
เราไม่ได้มีนโยบายอย่างที่หลายคนเข้าใจผิด
ไอ้ที่ผมบอกว่าค่อนข้างเป็นกังวลน่ะ
เวลามีเรื่องอะไรขึ้นมานี่...เรามักลืมแยกแยะประเด็น
เหมารวมกันไปจนเลยเถิด...คนไม่เกี่ยวข้องก็พลอยเดือดร้อน
หนักๆ เข้าก็กลายเป็นเรื่องบาดหมางของกลุ่มแฟนคลับ
ทั้งที่น้ำผึ้งหยดแรกมันเป็นคนละรสชาติกันแท้แท้
จากทำนองเพลงที่เหมือนกับเพลงต่างประเทศ
กลายเป็นคนแต่งเนื้อแม่งไม่ดูตาม้าตาเรือ
กลายเป็นคนเรียบเรียงสมรู้ร่วมคิด
กลายเป็น Producer รู้เห็นเป็นใจ
กลายเป็นนักร้อง ไม่มีคุณภาพ
กลายเป็น RS มีนโยบายให้ลอกงานของชาวบ้าน
สุดท้าย...กลายเป็นแฟนคลับมาด่าทอ โจมตีกัน
คนไทย...ยามศึกเรารบ
ยามสงบ...เราไม่รบกันเองนะครับ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ที่ผมชวนนั่งคุยกันมาซะยาวเหยียดนี่
ไม่ได้มีเจตนาจะเปลี่ยนดำเป็นขาว
หรือพยายามเกลี่ยให้เป็นสีเทานะครับ
ดำก็คือดำ...ผิดก็คือผิด...เหมือนก็คือเหมือน
ไม่ต้องถึงขนาดคุยกันเรื่องโน้ตหกเจ็ดตัวหรอก
ฟ้องไม่ได้...แต่เจตนาอยู่ในใจ...ใครทำก็รู้ตัวเองดีอยู่
ลูกผมสอบได้ที่ 1 มาทุกปี จน ป. 5
วันนึงครูประจำชั้นมาฟ้องว่า...ลูกผมลอกข้อสอบวิชาภาษาไทย
ผมไม่รู้ว่า...พ่ออื่นๆ มีวิธีจัดการปัญหานี้อย่างไร
แต่ถ้าเป็นผม...ผมจะเรียกลูกมานั่งคุย...สอบถามความจริง
สุดท้าย...ผมจะกำชับเค้าว่า...ผมจะเชื่อ
เชื่อ...เพราะวิชาอื่นๆ เค้าก็ทำคะแนนได้ดีมาตลอด
แต่อย่าให้มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นอีกแม้แต่ครั้งเดียว
ถ้ามีอีก...ไม่ต้องให้ใครมาบอกหรอก
ผมจะจูงมือลูกไปส่งหน้าห้องครูใหญ่ด้วยตัวเอง
อย่างนี้...พอจะหยิบยกมาใช้กับกรณีนี้ได้ไหมครับ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
สุดท้าย...ผมคงต้องขอขอบคุณทุกคน
ที่สละเวลาเข้ามาอ่าน...และเป็นกระจกให้คนทำงานได้ส่อง
มีต่อไปนะครับ...เรื่องจับผิดนี่
ชูสองมือสนับสนุนด้วยความเต็มใจ
เราพึ่งใครตรวจสอบไม่ได้...เราก็ช่วยกันตรวจสอบ
ในฐานะที่ผมก็เป็นคนทำงานคนนึง
ผมเองก็เจ็บปวดเวลาที่รู้ว่ามีใครซื้อเทปผีซีดีเถื่อน
แล้วก็เจ็บปวดต่อไป...เวลาที่มีคนมาโพสต์ในทำนองที่ว่า
ก็แม่มยังลอกคนอื่นมา...เราซื้อของปลอมฟัง...ยุติธรรมดีออก
ไม่ถูกต้องครับ...ยืนยัน
ลูกข้างบ้านเอาหินมาเขวี้ยงกระจกบ้านเราแตก
เราควรไปคุยกับพ่อแม่...หาทางแก้ความเกเรลูกเค้า
ไม่ใช่ให้ลูกเราเอาหินไปเขวี้ยงบ้านเขาคืน
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น...
มันจะไม่มีกระจกเหลือทั้งหมู่บ้านเอานะครับ
ขอบพระคุณอีกครั้งครับ
สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา
ปล. ได้บอกเล่าอะไรหลายอย่างแล้วก็คิดว่าคงจะเข้าใจกันมากขึ้น ถึงจะไม่ใช่คำตอบที่หลายคนอยากฟังอยู่ ผมคงไม่เข้ามารบกวนพื้นที่ของบอร์ดแห่งนี้ด้วยหัวข้อนี้อีก และถ้าอ่านจนจบแล้วยังอยากถามผมว่า แล้วตกลงมันลอกหรือไม่ลอก แล้วจะทำยังไง ผมคงต้องแนะนำให้ลองอ่านช้าช้าอีกซักรอบ...ผมเชื่อว่า ผมพยายามให้ความกระจ่างเท่าที่ผมสามารถจะทำได้มากที่สุดแล้วครับ
จากคุณ :
Sutthiphong
- [
7 เม.ย. 48 15:40:00
A:61.91.114.184 X: TicketID:094317
]
ว่างมั้ยครับ...อยากชวนนั่งคุยกัน
){kind=small}
