> หรือว่าอายุเยอะก็เลยลดพุงยาก อันนี้จะเกี่ยวมั๊ยเนี่ย
เกี่ยวอย่างมากๆๆๆๆเลยละครับ
พอคนเราอายุมากขึ้น (เกิน 30 ปีขึ้นไป) ฮอร์โมนเพศหญิง/ชายก็จะลดลง ระบบเผาผลาญพลังงานในร่างกายก็จะลดประสิทธิภาพลงไปเรื่อยๆ กล้ามเนื้ออ่อนแอลงและมีปริมาณลดลง จึงทำพลังงานส่วนเกินที่รับจากอาหารถูกเอาไปเก็บสะสมเป็นไขมันในช่องท้องรอบๆอวัยวะภายใน ระหว่างเซลล์กล้ามเนื้อและใต้ชั้นผิวหนังได้ง่ายขึ้นกว่าตอนเป็นหนุ่มเป็นสาว ถึงแม้ว่าจะรับพลังงานจากอาหารในปริมาณที่เท่าเดิมหรือน้อยลงก็ตาม ทั้งนี้เพราะกล้ามเนื้อซึ่งเป็นเตาเผาพลังงานแหล่งใหญ่ในร่ายกายของคนเราลดลงไปมากตามอายุนั่นเอง
วิธีแก้ปัญหาคือถ้าใครที่อายุจวนเจียนจะ 30 หรือมากกว่าจะต้องออกกำลังโดยการเล่นเวท (weight training) เพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรงและเพิ่มปริมาณกล้ามเนื้อ รับประทานโปรตีนที่มีคุณภาพเช่นจากนมถั่วเหลืองหรือเนื้อปลาเพื่อช่วยสร้างกล้ามเนื้อโดยที่ไม่แถมไขมันอิ่มตัวส่วนเกินและคอเลสเตอลอลให้เหมือนพวกเนื้อสัตว์ใหญ่ และออกกำลังกายแบบ cardiovascular ทำให้หัวใจเต้นอยู่ที่ระดับที่กำหนดอย่างน้อย 20-30 นาที 3-5 วันต่อสัปดาห์ (ถ้าไม่เป็นไปตามนี้การออกกำลังกายจะไม่ได้ผลเท่าที่ควร เจ็บตัวเปล่า) เพื่อเผาผลาญไขมันส่วนเกินและทำให้ระบบหัวใจ ระบบสูบฉีดเลือดทำงานได้ดีขึ้นครับ
ที่บอกว่าเล่นเวทนี่ไม่ได้หมายความว่าให้เราไปเล่นกล้ามให้ใหญ่โตเหมือนนักเพาะกายนะครับ อันนี้มีหลายคนที่กลัว (โดยเฉพาะพวกสาวๆ) จะมีกล้ามเนื้อใหญ่โตซึ่งมันเป็นความเข้าใจที่ผิดอย่างแรงเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ผู้ชายบางคนก็กลัวจะถูกมองว่าเป็นเกย์บ้างถ้าไปยกเวท ผู้หญิงก็กลัวไม่กล้าเล่นเพราะกลัวน่องจะใหญ่ แขนจะโต ซึ่งมันมีวิธีเล่นที่จะไม่ทำให้มีกล้ามใหญ่โตแต่ทำให้มวลกล้ามเนื้อเพิ่มมากขึ้น ร่างกายกระชับ กล้ามเนื้อแข็งแรง และเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะไปยกเวทนิดๆหน่อยๆแล้วมีกล้ามเหมือนพวกนักเพาะกาย
ผลก็คือผู้ชายพออายุเกิน 30 ก็อ้วนลงพุง หรือไม่ก็ผอมแต่มีรายกายอ่อนแอ มีน้ำตาลและคอเลสเตอลอลในเลือดสูง ผู้หญิงก็อ้วน มีไขมันสะสมตามต้นแขน ต้นขา แล้วก็มาเป็นเหมือนคนที่มีอาการทางจิตเพราะการจำกัดอาหาร ไม่มีความสุขในชีวิต โน่นก็ทานไม่ได้ นี่ก็ทานไม่ได้ เพราะกลัวอ้วน (ทั้งๆที่อยากทานเค้กและขนมหวานใจแทบขาด หรือบางทีตบะแตกก็ต้องมานั่งกลุ้มใจหรือต้องไปล้วงคอให้อ้วกอะไรแบบนี้) จะไปออกกำลังกายก็ขี้เกียจ หรือไม่กล้าวิ่งเพราะกลัวน่องใหญ่ (ถ้าวิ่งอย่างถูกวิธีมันก็ไม่ใหญ่ กลับจะทำให้น่องเพรียวกระชับสวยอีกตางหาก) ไม่กล้ายกเวทเพราะกลัวมีกล้าม ผลลัพธ์สุดท้ายก็ต้องพึ่งหลักสูตรการลดน้ำหนัก พึ่งยา พึ่งหมอ พึ่งสารพัดอุปกรณ์ลดน้ำหนักเฉพาะส่วนที่เอาดารามาขายตามโทรทัศน์ ซึ่งอาจจะได้ผลน้อยมากๆๆหรืออาจจะไม่ได้ผลเลยหากมัวแต่ฝันหวานหวังพึ่งแต่อุปกรณ์พวกนี้อย่างเดียวโดยที่ไม่ยอมควบคุมอาหารหรือออกกำลังกาย เสียเงินเปล่าๆ คนที่ได้ประโยชน์คือคนที่ขายของพวกนี้ตางหาก เห็นมีทั้งเข็มขัดกระชับสัดส่วนจากประเทศไนจีเรีย อุปกรณ์ลดพุงที่ทำวันละแค่ 5 นาที สารให้ความหวานแทนน้ำตาล ครีมตบนม และอีกมากมายที่สรรหามาขาย
การอด การจำกัดอาหารสารพัดชนิดเหมือนคนที่มีอาการทางจิตกลัวการกินไม่ใช่ทางแก้ปัญหาแบบถาวร แต่การเลือกทานอาหารที่มีคุณภาพในปริมาณที่พอเหมาะ ควบคู่กับการออกกำลังกายแบบ cardiovascular และการเล่นเวทเพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อตั้งแต่อายุยังน้อยๆ คือการแก้ปัญหาแบบถาวร ต้องเอาใจใส่ร่ายกายของเราก่อนที่จะสายเกินแก้ครับผม
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 48 10:30:29
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 48 10:02:12
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 48 09:57:54
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 48 09:54:00
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 48 09:52:30