|
ความใฝ่ฝันแสนงาน
สุธรรม บุญรุ่ง
ม่านฟ้ายามค่ำ ดั่งม่านสีดำ ม่านแห่งความร้าวระบม เปรียบเหมือนดวงใจ มืดทึบระทม พ่ายแพ้ซานซมพลัดพรากบ้านมา ต่อสู้กู้ถิ่น เพื่อสิทธิ์เสรีกู้ศักดิ์และศรีโสภา จึ่งพลัดมาไกล ทิ้งไว้โรยรา จะร้างดังป่าอยู่นับปี เคยสดใสรื่นเริง ดังนกเริงลม ถลาลอยชื่นชมอย่างมีเสรี แม้นร้อยวังวิมานที่มี มิเทียมเทียบปฐพีที่รักมั่น ความใฝ่ฝันแสนงาม แต่ครั้งเคยเนาว์ ชื่นหวานในใจเราอยู่มิเว้นวัน ความหวังยังไม่เคยไหวหวั่น ยึดมั่นว่าจักได้คืนเหมือนศรัทธา แว่วเสียงก้องกู่ จากขอบฟ้าไกล แว่วดังจากโพ้นนภา บ้านเอ๋ย เคยเนาว์ กังวานครวญมา รอคอยเรียกข้าทุกวัน
ครบรอบ ๓๙ ปี
จากคุณ :
นู๋เองง่ะ
- [
วันฉัตรมงคล 08:50:04
]
|
|
|
|
|