ความคิดเห็นที่ 1 Teresa Teng  เป็นนักร้องยอดนิยมของสังคมชาวจีนทั่วโลกมานมนานราว 30 ปี และได้รับฉายา “หวานใจอมตะ” จากแฟนเพลงจำนวนมหาศาล หนึ่งในจำนวนนั้นคือ นายTseng Ta-Fu เจ้าของร้านจำหน่ายหนังสือ วัย 45 ปี แฟนพันธุ์แท้ของเธอ ลงทุนเดินทางไปยังเตาหยวน เพื่อรอรับศพของเธอที่บรรจุในโลงสีขาวธรรมดาๆ ที่สนามบิน นายTseng ยืนประสานมืออย่างสงบนิ่ง มองดูรถบรรทุกศพเคลื่อนหายไปในคืนที่มืดมิด เข้าวันต่อมา เขาเดินทางไปคาราวะศพเธอเป็นครั้งสุดท้าย ที่อาคารเทศบาลเตาหยวน แต่ก็ได้รับการปฏิเสธ เนื่องจากว่าเขาไม่ได้เป็นสมาชิกในครอบครัว ย้อนหลังไปราว 20 ปีก่อน นายTseng รับราชการทหารในหน่วยเสนารักษ์ที่เมือง Kinmen ช่วงเวลายาวนานอันเดียวดายในแนวหน้า ก็ได้เพลงของเธอขับกล่อมให้เกิดความอุ่นใจ หลังปลดประจำการ เมื่อรู้สึกไม่สบายใจคราวใด นายTseng ใช้เพลงของเธอเป็นเครื่องคลายทุกข์ Teresa อยู่ในความทรงจำของเขาตลอดช่วงที่เขาอายุ 20-30 ปี คราวที่เธอแสดงคอนเสิร์ต Little Teng ครบรอบ 15 ปี ของการเป็นนักร้อย นายTseng ก็ร่วมคอนเสิร์ตอย่างมีความสุข อีกครั้งที่เธอจัดคอนเสิร์ตการกุศลช่วยเหลือทหารผ่านศึกข่วงสงครามปฏิวัติในจีน ที่ลี้ภัยมาอยู่ทางภาคเหนือของประเทศไทย เขาร่วมประมูลภาพเธอเพื่อการกุศลเป็นเงินราว 100,000 เหรียญไต้หวัน นอกเหนือจากเป็นแฟนเพลงพันธุ์แท้ของเธอแล้ว Tseng ยังมอบซีดีและเทปเพลงของเธอเป็นของขวัญวันเกิดของญาติๆ และเพื่อนๆ อย่างสม่ำเสมอ ทันทีที่ทราบข่าวการเสียชีวิตของ Teresa เขาถึงกับนอนไม่หลับหลายคืน นายTseng เปิดเพลงของเธอติดต่อกันแบบไม่หยุดเลยถึง 10 วันเต็มๆ ในร้านขายหนังสือของเขา ภรรยาของเขากล่าว่า เขาเศร้าโศกจากการจากไปของเธอราวกับว่าเขาสูญเสียบิดามารดาของตัวไป เธอเล่าต่อว่า เขาสั่งเสียเธอว่าหากเขาเสียชีวิตไปก่อนเธอ หลังพิธีศพแบบจีนเสร็จเรียบร้อยในวันที่เจ็ด ให้เธอเปิดเพลงของ Teresa Teng   ให้เขาด้วยเพื่อเขาจะได้จากไปสู่สัมปรายภพด้วยความสุขสงบ เขาไม่เป็นเพียงแต่แฟนพันธุ์แท้ของเธอ แต่เป็นผู้ภักดีในตัวเธออย่างแท้จริง ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : เกือบๆ (เทพบุตรศาลาแดง) - [ 7 มิ.ย. 48 10:29:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 Teresa Teng   เกิดในปี ค.ศ 1953 เป็นนักร้องหญิงที่มีชื่อเสียงที่สุดที่คนจีนทั่วโลกรู้จัก หนุ่มสาวที่เกิดหลังทศวรรษที่ 1960 น้อยคนที่จะไม่รู้จักเธอ และถ้าเป็นคนรุ่นก่อนนั้น ล้วนมีเหตุผลหลากหลายที่ชื่น ชอบเธอ บิดาของเธอเป็นนักร้องสังกัดปักกิ่งโอเปร่า (Peking Opera) เธอมักติดตามบิดาเมื่อเขาไปแสดง และชอบการร้องเพลงมาตั้งแต่เด็ก ตอนอายุ 5-6 ขวบ เธอเอาเสื้อบิดามาสวม ใช้แปรงขัดรองเท้าเป็นไมโครโฟน ร้องเพลงอุปรากรพื้นเมืองเลียนแบบของจริง ตอนเรียนระดับประถมศึกษา เธอร้องเพลงได้ชัดเจน ฉะฉาน ดีกว่าเด็กอื่นๆ และชอบที่จะร้องเพลงในงานเลี้ยงแบบกันเองบ่อยๆ ต่อมาเธอเข้าแข่งขันและได้รางวัลในการประกวดร้องเพลงอุปรากรพื้นบ้าน (Hubei Folk Opera) ด้วยเพลง “Visiting Jing Tai” เธอลาออกจากโรงเรียนเมื่อเรียนระดับมัธยมได้เพียง 3 ปี เริ่มอาชีพร้องเพลงของเธอในงานโชว์ทั่วไป จากนั้นเธอมีโอกาสแสดงรายการโทรทัศน์ “Galaxy of Stars” ต่อมาไม่นานก็จัดรายการของเธอเองชื่อ “Each Day One Star” และเป็นดาราแสดงนำในภาพยนตร์หลายเรื่อง ชื่อเสียงของเธอเริ่มกระจายไปทั่วทั้งไต้หวัน ฮ่องกง และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ปีคศ.1973 เธอตัดสินใจเสี่ยงเข้าไปในญี่ปุ่น เริ่มเส้นทางการร้องเพลงโดยการล่ารางวัลการประกวดระดับนานาชาติ และได้รางวัล “นักร้องยอดเยี่ยมหน้าใหม่” จากรายการประกวดที่มีชื่อคุ้นหูในญี่ปุ่นชื่อรายการ “Red And White Song Competition” ก่อนที่ Teresa จะเรียนภาษาญี่ปุ่น เธอจะโน้ตและเขียนคำอธิบายได้ด้วยภาษาจีนกลางบนโน้ตเพลง นอกจากต้องออกเสียงให้ถูกแล้ว เธอต้องเรียนรู้ความหมายของคำเพื่อออกท่าทางและแสดงอารมณ์ตามเนื้อหาของเพลงให้ถูกต้องด้วย เธอใช้ความมานะพยายามอย่างยิ่งแต่ก็ได้ผล เธอให้สัมภาษณ์ว่า เวลาเธอร้องเพลงญี่ปุ่นเธอกังวลกับการที่ต้องยืนทื่อต่อหน้าคนดู ร้องออกไปโดยไม่กล้าที่จะออกลีลาท่าทาง อารมณ์ เมื่อเวลาร้องเพลง และเข้าใจว่าการร้องเพลงแบบนี้คือการร้องที่เป็นมืออาชีพจริงๆ ช่วงที่เธออยู่ไต้หวัน เธอร้องแต่เพลงพื้นบ้าน เพลงรักโรแมนติค สั้นๆ น้ำเสียงเล็กๆ น่ารัก เมื่อมาญี่ปุ่นเธอเริ่มร้องเพลงบัลลาด ที่ต้องใช้เทคนิคการร้องแบบนักร้องอาชีพ เธอเดินทางไปแสดงคอนเสิร์ตในอเมริกา และสาธารณรัฐประชาชนจีน ได้รับการต้อนรับอย่างดี เป็นที่ชื่นชมของแฟนๆ ในนามของ Little Teng ไม่นานต่อมาเธอได้รางวัล Golden Bell Award สาขานักร้องหญิงยอดเยี่ยมของไต้หวัน และรางวัลหนึ่งในสิบบุคคลดีเด่นแห่งชาติ เธอเดินทางเข้าออกไต้หวันบ่อยครั้ง เพื่อเปิดการแสดงให้ทหารได้ชม และกลายเป็นขวัญใจเหล่าทหาร ได้ฉายา “Soldiers’ Sweetheart” อันเนื่องมาจากน้ำเสียงที่ไพเราะ บุคลิกที่คล้ายสาวจีนในอุดมคติ สวย อ่อนหวาน สดใส มารยาทงาม เป็นที่ประทับใจของแฟนๆ Chang Chi-Kao นักเขียนและนักวิจารณ์ด้านดนตรี ให้อรรถาธิบายว่า ดนตรีพ๊อพที่ดีนั้น คำร้องต้องสอดคล้องกับวิถีชีวิต ฟังเข้าใจง่าย ท่วงทำนองเรียบง่ายไม่ซับซ้อนมาก ร้องง่าย ระดับเสียงไม่ควรสูงหรือต่ำเกินไป เป็นธรรมชาติ ผ่อนคลาย เข้าถึงได้ง่าย ฟังสบายๆ เช่นหลายๆ เพลงของ Teresa  ด้งนี้ More Than Words Can Say ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ฉันถึงกังวลและหวาดกลัว ฉันเฝ้าภาวนาเช้าค่ำ ให้รักที่หมองเศร้า ผ่านพ้นไปโดยพลัน Small Town Story มีหมายเรื่องราวในชนบทแห่งนี้ ที่เปี่ยมสุขและเริงร่า ชีวิตช่างงดงามแท้ ณ ที่แห่งนี้ มีสรรพสิ่งพร้อมมูล ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : เกือบๆไป (เทพบุตรศาลาแดง) - [ 7 มิ.ย. 48 10:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพลงของ Teresa ส่วนมากจะเป็น Ballads ในสไตล์เรียบง่าย ฟังสบาย ไม่สร้างความเครียดหรืออึดอัดให้แก่คนฟังแม้แต่น้อย ดร.Yeh Yueh-Yu แห่งเหมาวิทยาลัย Southern California เขียนลงบทความไว้ว่า Teresa มีชื่อก็เพราะเสียงของเธอ เสียงของเธอเหมาะที่จะร้องเพลงประเภทโฟล์ค และบัลลาด เธอเก่งที่รู้จักนำสไตล์เพลงพื้นบ้านผสมผสานกับเพลงตะวันตก เพลงของเธอเหมือนเพลงที่ร้องในเซี่ยงไฮ้ยุคทศวรรษ 1930-40 และคล้ายนักร้องชื่อ Chou Hsuan ในยุคนั้น Lin Wen-Yuan นักจัดรายการวิทยุ “Piano In The Dark” ชื่นชม Teresa ว่าเป็นคนฉลาด เธอเข้าใจตัวเอง และดึงความสามารถที่มีอยู่ในตัวออกมาใช้ในการแสดงได้อย่างถูกกาลเทศะ ยากที่คนอื่นๆ จะทำได้อย่างเธอ แม้นักร้องดังอย่าง Fan Yu-Wen ยังทึ่งกับเทคนิคการใช้ไมค์ของเธอ เธอชมว่า แม้ว่าเธอจะขาดพลังเสียง แต่เธอสามารถควบคุมลมหายใจไม่ให้รบกวนเสียงร้อง เสียงที่ออกมาจึงชัดเจน เธอจะร้องใกล้ไมค์ ทำให้สุ้มเสียงนุ่มเนียน เหมือนกับเธอร้องอยู่ข้างหู เหมือนร้องให้คุณฟังเพียงคนเดียว ในญี่ปุ่นเธอได้รับการยกย่องว่าเป็นนักร้องที่มีเสียงคร่ำคราญ อ้อนออด มีพลัง และสะกดผู้ฟังให้นิ่งได้ Tsuo Hung-Yun นักแต่งเพลงมีชื่อ ให้ความเห็นว่า เสียง Teresa 7  ส่วน หวานละมุม 3 ส่วน โศกเศร้า ชวนร้องไห้ เขาเห็นว่าเธอสามารถใส่ความรู้สึกขณะร้องได้อย่างดียิ่ง คราวที่โทรทัศน์ CTV ของจีน ออกอากาศละครเรื่อง “Crystal” Teresa ร้องเพลงประกอบเนื้อเพลงเกี่ยวกับลูกสาวชาวชนบท ตามหาแม่ที่พรากจากกัน ตอนนั้นเธออายุเพียง 17 ปี ชีวิตเธอก็ไม่เคยพบเรื่องราวเยี่ยงนี้มาก่อน ไม่เข้าใจความรู้สึกของความยากแค้นลำเค็ญ ตอนเธอลงร้องเพลงนี้ครั้งแรก เธอยังยิ้มอยู่ แต่หลังจาก Tsuo อธิบายชะตากรรมของหญิงสาวในละครให้เธอเข้า เธอถึงกับหลั่งน้ำตาตอนเข้าห้องบันทึกเสียง เมื่อถึงตอนที่ร้องเพลง More Than Words Can Say ในภาพยนตร์เรื่อง Where The Seagulis Fly (บทประพันธ์ของ Chiung yoa) เธอเข้าใจความรู้สึกทุกข์ระทมหมองเศร้าและเดียวดายของตัวละคน ร้องเพลงสะกดผู้ชมให้เงียบงัน Tsuo คิดว่าเพลงนี้เองที่ทำให้ Teresa โด่งดังในฐานะดาวเด่นอย่างแท้จริง นาย  Chang Cheng-Chieh นัก Cello ที่ไปศึกษาดนตรีในกรุงเวียนนาตั้งแต่อายุ 14 ปี เขาจะเล่นเพลงของ Teresa ในทุกภัตตาคาร หรือทุกที่ที่เป็นชุมชนขาวจีน นาย Chang ประทับใจเพลงของเธอมาก เขาเล่าให้ฟังว่า เมื่อฟังเธอร้อง คุณจะได้อารมณ์อย่างมาก เพลงของเธอมีผลต่อตัวเขามากขณะที่เขาใช้ชีวิตอยู่ต่างแดน เขาบอกว่าไม่ว่าเพลงคลาสิคหรือเพลงพ๊อพ หากว่าได้อารมณ์ในการฟังแล้ว ก็เป็นดนตรีที่น่าฟังเหมือนกัน ช่วงที่การเมืองอึมครึมในบรรยากาศการต่อต้านคอมมิวนิสต์ ผู้คนรู้สึกอัดอั้น Weng ให้ความเห็นว่า คนไต้หวันพักผ่อนหย่อนใจด้วยการดู Base Ball ดูอุปรากรของ Yang Li-Hau และดูหุ่นกระบอกของ Huang Chun Hsiung และสิ่งเดียวที่คนจีนแผ่นดินใหญ่ช่วงนั้นคอยที่จะดูก็คือ รายการโทรทัศน์ Galaxy Of Stars, Milky Way Palace ของ Teresa  นาย Weng บอกว่า เพลงจีนแนวพ๊อพในช่วงนั้น นำทำนองเพลงในยุคเซี่ยงไฮ้มาร้อง โดยมี Teresa รับหน้าที่เป็นทายาทสืบทอด เพลงที่เธอร้องทำให้ผู้คนย้อนรำลึกถึงวันคืนเก่าๆ ในถิ่นเกิดบนแผ่นดินใหญ่ ทำให้ลืมความจริงที่เป็นอยู่ไปได้ชั่วคราว ภายหลังที่อเมริกาและญี่ปุ่นตัดสัมพันธ์ทางการทูตกับจีนในปี 1974 และ 1978 การเมืองในไต้หวันอึมครึมมากขึ้น ในฐานะที่ Teresa เป็นนักร้องระดับอินเตอร์ ในขณะนั้นมีความรู้สึกผูกพันต่อไต้หวัน เธอร่วมกิจกรรมสำคัญๆ บ่อย เป็นต้นว่าการร่วมฉลองวันชาติ การแสดงคอนเสิร์ตเพื่อปลุกขวัญกำลังใจให้แก่ทหารหาญของไต้หวัน Landy Chang ผู้จัดการ บริษัท Magic Stone Music พูดถึง Teresa ว่าก่อนที่เพลงของเธอจะเข้าไปสู่แผ่นดินใหญ่ เธอเป็นเพียงหนึ่งในนักร้องในกลุ่มนักร้องแนวหน้า หลังจากเพลงของเธอเจาะเข้าไปในจีน เธอกลายเป็นซุปเปอร์สตาร์เพียงชั่วข้ามคืน จากคุณ : เกือบไป (เทพบุตรศาลาแดง) - [ 7 มิ.ย. 48 10:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จีนแผ่นดินใหญ่ปลายทศวรรษ 1970 เพิ่งฟื้นจากหายนะของการปฏิวัติวัฒนธรรม ดนตรีแนวปฏิวัติมีมาก และเข้มข้นเพื่อการปลุกระดมทางการเมือง, Kong Qiesheng นักเขียนจีนที่อยู่ในอเมริกา ให้ความเห็นว่า ดนตรีกลายเป็นเครื่องมือโฆษณาชวนเชื่อความคิดของ เหมา เจ๋อ ตุง เหมือนกับบทบรรณาธิการและบทความในหนังสือพิมพ์ทั่วไป หลังจากยุคเติ้ง เสี่ยว ผิงขึ้นเถลิงอำนาจ มีการผ่อนปรนในทางการเมืองการขึ้น เพลงจาก ฮ่อง กง และไต้หวัน ได้รับอนุญาตให้เข้าไปบ้าง Kong บอกว่าการที่เพลงของ Teresa เข้าไปในจีนเปรียบเสมือนเป็นแสงอาทิตย์ย่ำรุ่ง นำความจริงใจ มิตรไมตรี ความผ่อนคลาย และความรู้สึกเติมเต็มทางอารมณ์ไปสู่ผู้คน Kong คิดว่า ชีวิตผู้คนในจีนแบกรับภาระหนัก ภายใต้ความกดดันด้านลัทธิ ผู้คนลืมไปว่าคนต้องมีความรู้สึกแบบมนุษย์กันบ้าง เป็นต้นว่าการชื่นชมธรรมขาติ การคิดถึงบ้าน การสังสรรค์ในหมู่เพื่อน และเครือญาติ ความงามของการเปลี่ยนฤดูกาล ความเข้าใจในชีวิต ไม่ใช่ถูกห้ามไปหมด แม้กระทั่งความรักระหว่างหนุ่มสาว ต้องรักชาติเพียงอย่างเดียว ไม่มีกระทั่งความรู้สึกอารมณ์ส่วนตัว ผู้คนเริ่มมีหนทางปลดปล่อยความอัดอั้นมากขึ้น เจ้าหน้าที่รัฐในจีนแผ่นดินใหญ่เห็นว่า เสียงผู้หญิงที่นุ่มนวลมีเสน่ห์ของ Teresa ที่ขับขานเพลงบัลลาดเป็นเรื่องเหลวไหลของชนชั้นกฏุมภี เพลงอย่าง When Will You Come Back Again ถูกประนามว่าเป็นแนวคิดของพวกปฏิกิริยา และผู้ทรยศต่อชาติ เป็นการชักนำให้อำนาจเก่า (ก๋กมินตั๋ง) กลับมามีอำนาจอีก มีคำถามว่าใครจะกลับมาอีก สิ่งใดจะหวนมา ? แม้ว่าชนชั้นปกครองของจีนในขณะนั้นจะออกคำสั่งแบนเพลงของ Teresa ภายหลังการส่งเทปเพลงจากญี่ปุ่นเข้าไปในจีนครั้งใหญ่ราวหนึ่งทศวรรษก่อน แต่การลักลอบสำเนาเทปเถื่อนถือเป็นเรื่องปกติ ชื่อสกุลของเธอ “Teng” ถูกนำไปล้อเลียนว่าเป็น “Deng” (เติ้ง เสียว ผิง) ผู้นำจีนในขณะนั้นว่าเป็น “ผู้อภิวัฒน์” เมื่อยุคเติ้ง เสียว ผิง ซาลง มีคำพูดล้อว่าเราต้องการ Little Teng มากกว่า Old Deng เนื่องจากชื่อแซ่ของ Teresa ออกเสียงคล้ายกับของผู้นำจีน แม้จะสะกดด้วยอักษรโรมันคนละตัวก็ตาม มีคนสัพยอกกันว่า กลางวัน Deng ปกครอง กลางคืน Teng ทำแทน Zhang Shouyi เล่าว่าในช่วงเวลานั้น คนจีนมีรายได้ต่อหัวเพียง 40 หยวนต่อเดือน เทปเพลงของ Teresa ราคา 10-20 หยวน แต่มนุษย์เงินเดือนยังพอใจที่จะใช้จ่ายเงินตอบแทนถึงครึ่งหนึ่งซื้อหาเทปเพลงของเธอในตลาดมือ ตามแผงเล็กๆ มีรูปของเธอขนาดเท่าฝ่ามือขายในราคา 2 หยวน กระนั้นก็มีไม่พอขาย ! จากคุณ : เกือบๆ (เทพบุตรศาลาแดง) - [ 7 มิ.ย. 48 10:36:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ช่วงที่เธอได้รับความนิยมสูงสุด มีข่าวลือออกมาว่าเธอถือพาสปอร์ตปลอมและต้องพักการปรากฏตัวต่อสาธารณะ เธอยังคงได้รับความนิยมเรื่อยมาถึงปี 1981 เธอเปิดการแสดง You Are At The Front ให้เหล่าทหารราวปี 1984 จีนแผ่นดินใหญ่ยกเลิกการห้ามเพลงของเธอ เพลง When Will You Come Back Again ได้รับการจัดประเภทว่าเป็นเพลงปฏิวัติของผู้รักชาติชื่อเสียงของเธอไม่เคยตก แม้ว่าจะถูกการเมืองแทรกแซงก็ตาม ภายหลังที่วงการดนตรีในจีนเปลี่ยนแปลงไป คลื่นลูกใหม่ไล่คลื่นลูกเก่า ชื่อเสียของ Teresa ตกไป เธออยู่ต่างแดน ไม่ค่อยปรากฏตัว เนื่องจากสุขภาพไม่ดี อาจเป็นเพราะกรำงานหนักและอยากใช้ชีวิตอิสระ หรืออาจเป็นเพราะผ่านโลกมามาก ทำให้ไม่สนใจภาพพจน์ตัวเองเท่าใดนัก และเธอก็มีผลงานน้อยลง ปี 1989 เกิดเหตุการณ์นองเลือดที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน “Tienanmen” เธอสนับสนุนกระบวนการประชาธิปไตย แสดงความเห็นใจผ่านเพลงของเธอในหลายโอกาส ทั้งในไต้หวันและฮ่องกง ด้วยความเศร้าสุดซึ้ง Wuerkaixi หนึ่งในผู้นำนักศึกษาที่ประท้วงในเหตุการณ์เล่าว่า ปี 1993 เขาและผู้ถูกเนรเทศคนอื่นๆ นัดหมายกันเมื่อ 6 มิถุนายน เพื่อรำลึกถึงเพื่อนผู้เสียชีวิต ในปี 1989 Teresa ก็มาร่วมรำลึกและคารวะต่อผู้เสียชีวิต เธอหลังน้ำตาก่อนที่ร้องเพลงจบ เมื่อถึงเวลาลาจาก เธอกล่าวว่า “ไม่มีวันที่เราจะประนีประนอมค้อมหัวให้ผู้เผด็จการ ไม่มีการยอมจำนนต่อผู้กดขี่” บางคนคิดว่า Teresa จะเป็นพวกคลั่งการเมือง แต่ในความคิดของ Kong Qieshang เขาคิดว่า เธอเป็นผู้มีคุณธรรม เธอไม่ได้ตัดสินถูกผิดในกรณีเหตุการณ์เทียนอันเหมิน แต่เธอรู้สึกเจ็บปวดกับความทุกข์ทรมานของเพื่อนร่วมชาติ เห็นใจเขาเหล่านั้น และปรารถนาจะแบ่งเบาความทุกข์ของพวกเขา เป็นความรู้สึกที่ทุกผู้คนควรมี ซึ่งเธอเองก็ทำด้วยความจริงใจ และแสดงออกโดยไม่เก็บงำ Yeh Yueh-Yu ปราชญ์ทางทฤษฎีวัฒนธรรมวิเคราะห์ให้เห็นว่า เขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเสียงของ Teresa เป็นเสียงที่มีเสน่ห์ แม้จะมีความคิดเห็นที่ต่างกันไป แต่ที่สำคัญก็คือ เธอแสดงออกถึงอารมณ์นิ่มนวล ลุ่มลึก เป็นที่ชื่นชอบชองแฟนเพลงผู้ชาย นักสตรีศึกษาเห็นว่าเธอคือผลผลิตทางวัฒนธรรมเพื่อสังคมบุรุษ ในแง่ทฤษฎีทางวัฒนธรรม เธอเป็นพวก “ใช่เลย” ที่แสดงออกถึงความสามารถของสตรี เพลงของเธอเป็นอย่างนั้น คนฟังเพลงเธอเพราะมันมีอะไรที่ตรงใจพวกเขา ปราชญ์ด้านสื่อสารมวลชนมอง Teresa ในเชิงอภิจิตวิทยา ว่าการฟังเพลงเป็นกิจกรณีระหว่างคนฟังกับคนร้อง สำหรับแฟนพลงของเธอทั้งหญิงและชายรู้สึกเหมือนการรำลึกถึงความหลังอันหอมหวานในวัยหนุ่มสาว หลังจากการเสียชีวิตของเธอ ยิ่งทำให้แฟนเพลงของเธอยิ่งจมดิ่งสู่อารมณ์คิดถึงช่วงวันวานที่ผ่านไป เหมือนกับที่ Chou Chih-Wen ได้เคยพูดไว้ว่า มีน้อยคนนักที่มีชีวิตอยู่โดยปราศจามความอบอุ่นใจ และการหวนคำนึงถึงวันคืนขื่นสุข ท่ามกลางความลำเค็ญของการมีชีวิตอยู่ Teresa กลายเป็นสัญลักษณ์ของสาวจีนในอุดมคติ ที่อ่อนช้อย อดกลั้น สงบเสงี่ยม ซึ่งเป็นคุณลักษณะที่หายากในคนรุ่นใหม่ ช่วงเสียชีวิตของธอเผอิญเป็นช่วงขาลงของเพลงพ๊อพ ส่งผลให้สถานภาพของเธอโดดเด่นในประวัติศาสตร์วัฒนธรรมจีน เธอได้อำลาโลกนี้ไปแล้ว เพลงของเธอยังล่องลอยในอากาศ เหลือไว้แต่คุณความดีและชื่อเสียง ฝากไว้แด่แฟนเพลงที่โศกเศร้าจำนวนไม่น้อย เหอเหย่จินไจ้ไหล (เมื่อไรเธอจะกลับมา) ดอกไม้งามผลิดอกไม้มิบ่อย ทิวทัศน์น้อยหาสวยได้ทุกที่ รอยระทมลบคราบความปรีดี จากเธอวันนี้ ฉันหลั่งน้ำตา เสียงบรรเลงที่ขานขับลาลับแล้ว เชิญดื่มแก้สุดท้ายกันเถิดหนา ทุกถ้อยคำที่ประโลมโน้มลงมา หวังเพียงว่าปลอบประโลมระทมใจ ความเมามายมีเข้ามาในชีวิต ควรจักคิดถึงโอกาสพลาดมิได้ แก้วสุดท้ายคงจบลงอีกไม่ไกล คืนนี้ไป...เมื่อไรเธอกลับมา ? เธอยังอยู่ในความทรงจำของพวกเรา เสียงร้องอันน่าฟังของเธอคงยังอยู่งานเทศกาล, ในซุปเปอร์มาร์เก็ต, ร้านขายเทป, รถแท็กซี่ หรือทุกๆ ที่ที่เราย่างก้าวไป (บทความคัดมาจาก หนังสือเครื่องเสียง 2547 เขียนโดย หนุ่มเมืองคอน) ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : เกือบๆไป (เทพบุตรศาลาแดง) - [ 7 มิ.ย. 48 10:40:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ที่บ้าน พ่อเปิดให้ฟังบ่อยมาก โดยเฉพาะเทียนมีมี จากคุณ : bigwores - [ 7 มิ.ย. 48 12:55:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากค่ะ จากคุณ : นกยูง - [ 7 มิ.ย. 48 13:41:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 งือ..... จากคุณ : นู๋เองง่ะ - [ 7 มิ.ย. 48 13:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 นีลาง  นีเวยซึมมอ ตู้...จื๋อ...พายหุย  จายฮายถาน นีลาง  หนานต่าวปู้ผ่า ต้า...หาย  จิวย่าว  ฉีฟงลาง  * อา......หา...ปูซื่อห้ายลาง ซือว่อเม่ลี่อี้ซาง    เพียวต่า     จังหยานเถียนเปียนเฮย........อู เหยย่าวเซียงน่าหาย..โอว    เฟยเฉียง นีลาง  นีเวยซึมมอ ต้า...หาย  จิวย่าวนีเซินผาง นีลาง  หนานต่าวปู้ผ่า ต้า...หาย จิวย่าวฉีฟงลาง             (ซ้ำ *) จากคุณ : NCK2046 - [ 7 มิ.ย. 48 15:16:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เพลงนี้  รักมาก  หนี่ซวอ  หนีปูหนึนลีค่ายวอ  วอซวอ  วอปูนึนลีคายนี  เหม่หลี่ตีเหอซึ่นหยิ่วฉิงยี  หว่อเจอฉวนทา   วอฉวนเจอหนี่       *จ่ายสุยซาง   ฉิงทิงเออฉางเกอ จ่ายสุยซ่าง   ยี่เย่เออซี่ยี      อา...วอมึนจึนจางจายจื้อลี หยี่เหอ สุยปู้ฟึนลี จากคุณ : NCK2046 - [ 7 มิ.ย. 48 15:29:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณที่เอาบทความมาฝากครับ แต่บทความท่าทางจะแปลมาจากภาษาอังกฤษอีกทีนะครับเนี่ย Beijing Opera = งิ้วปักกิ่งครับ ไม่ใช่ โอเปร่าแบบตะวันตก จากคุณ : อนุมูลอิสระ - [ 7 มิ.ย. 48 16:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เพลงที่ชอบและนึกชื่อออกตอนนี้ *เยี่ยเลี่ยงไต้เปียวอั่วตีซิน *เซียวบ๊ะจั่ง *เหอยื่อจวินไจ้ไหล เพลงใน คห 10 ใช่ชื่อเพลง ไจ้สุ่ยซั่ง รึเปล่าคะ (เราชอบมากเหมือนกัน จะได้กลับไปหาถูก) จากคุณ : manka - [ 7 มิ.ย. 48 16:28:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เราก็ชอบเพลงของเติ้งลี่จิงมากเลย ชอบทุกเพลงด้วย อยากร้องได้อีกจัง ใครมีเนื้อเพลงของเติ้งลี่จิงบ้าง ขอเป็นภาษาไทยน่ะค่ะ เอามาแบ่งปันกันบ้างได้ไหมคะ เมื่อสมัยก่อนพี่สาวแฟนเคยจดเนื้อร้องเป็นภาษาไทยให้ พร้อมเทปคาสเซ็ท พอพี่สาวแฟนตายไปแล้วทุกอย่างก็หายหมดเลย เคยไปซื้อซีดี แล้วมาให้แฟนจดเนื้อร้องให้ แฟนเราก็บอกว่าเข้าหม้อหมดแล้ว ก็เลยไม่มีเนื้อร้อง ใครมีพอแบ่งๆกันได้บ้างคะ จากคุณ : ผ่านมา - [ 7 มิ.ย. 48 17:11:50 A:58.10.253.23 X: TicketID:072356 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ความคิดเห็นที่ 12    ถูกต้องนะคร้าบบบบ ความคิดเห็นที่ 13 แนะนำให้ซื้อคาราโอเกะ  รวมฮิต เติ้ง ลี่ จวิน  แถวเยาวราชมีขายแน่นอนค่ะ  เนื้อร้องไทยทุกเพลง จากคุณ : NCK2046 - [ 7 มิ.ย. 48 17:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณครับ จากคุณ : rtype - [ 7 มิ.ย. 48 17:51:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ซื้อเทป cd dvd ของ เติ้ง หลี่ จวินมาตลอด ข้างล่างเพลงเทียนหมีมี่ ลองฟังประกอบกับอ่านกระทู้จะได้บรรยากาศ ไฟล์เสียง จากคุณ : mesaya - [ 7 มิ.ย. 48 20:46:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าว่างๆแวะไปดูปกแผ่นเสียงได้นะครับที่ www.pisutshop.com หน้าแกลลอรี่กับหน้าสนทนานะครับ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : เจ้าของกระทู้ (เทพบุตรศาลาแดง) - [ 8 มิ.ย. 48 14:23:48 ]