PANTIP.COM : C3552446 **** The Hospital ตอนที่ 7 (จบ) + ตอนที่ 8 **** [F4 Forever]

**** The Hospital ตอนที่ 7 (จบ) + ตอนที่ 8 ****

ตอนที่ 7 (ต่อ)

หมอเวรมาดูเฉินซินอวี๋ เฉินซินอวี๋ดูอ่อนเปลี้ยมาก พยาบาลก็รายงานว่า ตั้งแต่ 2 ทุ่มมา เลือดที่ต้องไหลเวียนผ่านขวดรองรับเลือดดูไม่ค่อยราบรื่น อัตราการไหลเวียนช้ามาก หมอเวรเอาขวดมาดูก็เห็นว่าช้ามาก พยาบาลก้เริ่มกังวลถามว่าจะต้องแจ้งสวีต้าหมิงไม๊ หมอเวรก็บอกว่า ที่ช้าอาจเป็นเพราะปฏิกิริยาของยาเคมีที่ฉีดเข้าไปผ่าน port A cath ในการทำคีโม แล้วก็พวกสายยางโยงกัน 3 ทางอาจมีการติดขัด ก็เลยพยายามปรับให้จุดเชื่อมต่อโล่งขึ้น หมอเวรก็เห็นว่าเลือดดูไหลเวียนเร็วขึ้น ก็เลยบอกว่าไม่ต้องแจ้งผอ. สวีต้าหมิงก็ได้ แต่พยาบาลก็ยังเป็นกังวลอยู่ว่าแล้วถ้ากลางดึกเกิดเลือดไม่ไหลเวียนจะทำยังไง พอหมอเวรออกไป ซินอวี๋ก็รู้สึกอยากอาเจียน แล้วก็อาเจียนออกมาใหญ่ จนตาแดงจมูกแดง พยาบาลถามว่าจะแจ้งให้ปธน. กับเลขาหวังทราบดีไม๊ ซินอวี๋ก็บอกว่าไม่ต้อง เพราะว่าเป็นเรื่องปกติของการทำคีโม แล้วเธอก็ให้พยาบาลปิดไฟ แล้วก็ดูทีวี ซึ่งกำลังรายงานข่าวของปธน. พอดี ซึ่งมีภารกิจยุ่งทั้งวัน

จบตอนที่ 7
-----------------------------------------------
ตอนที่ 8

ชิวชิ่งเฉิงซื้อแฮมเบอร์เกอร์กับกาแฟเดินเข้ามาทานในห้องทำงานก็พบนักข่าวสาวหม่าอี้เฟินมารออยู่แล้ว หม่าอี้เฟินพูดจาประชดประชันว่าชิวชิ่งเฉิงน่างสารต้องมากินฟาสต์ฟูดในห้องทำงาน แล้วก็ล็อกประตูห้องทำงาน นั่งบนโต๊ะทำงานของชิวชิ่งเฉิง ถามว่าได้ดูข่าวของถังกว๋อไท่รึยัง ชิวชิ่งเฉิงก็ต่อว่าหม่าอี้เฟินว่าเคยบอกแล้วว่าถ้าไม่มีเรื่องอะไรไม่ให้มาที่นี่ หม่าอี้เฟินเลียนเสียงดนตรีเหมือนกำลังจะเปิดเผยเรื่องสำคัญแล้วหยิบวีดีโอเทปออกมาจากกระเป๋า แล้วก็ใส่เข้าไปในเครื่องเล่นเทป หม่าอี้เฟินแต่งตัวใส่ชุดรัดรูป กระโปรงแคบ รองเท้าส้นสูง ชิวชิ่งเฉิงก็มองตามด้านหลังเธอตอนเธอไปเปิดวีดีโอเทป

พอวีดีโอเริ่มเล่น ก็เป็นฉากที่มีผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดโบกอยู่หน้ากล้องโดยพยาบาลคนหนึ่งและตะโกนว่า “นักข่าว นักข่าว” แล้วก็เป็นฉากที่ถังกว๋อไท่กับสวีต้าหมิงชกต่อยกัน ชิวชิ่งเฉิงดูด้วยความตื่นเต้นและประหลาดใจว่านี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นหน้าห้องผ่าตัดที่เขากำลังทำการผ่าตัดอยู่ แล้วก็ถามหม่าอี้เฟินว่าข่าวของถังกว๋อไท่ที่พูดถึง หมายถึงเทปนี้เหรอ หม่าอี้เฟินก็บอกว่าไม่ใช่ เธอไม่ตัดอนาคตการไปสู่ผอ. โรงพยาบาลของเจ้านายของชิวชิ่งเฉิงหรอก แล้วเธอก็มอบวีดีโอเทปให้ชิวชิ่งเฉิงโดยขอแลกเปลี่ยนกับดินเนอร์ใต้แสงเทียนหรืออาหารมื้อดึกแบบโรแมนติก ชิวชิ่งเฉิงก็ยิ้มบอกว่าขอบคุณแล้วก็ทำท่าจะดึงวีดีโอเทปมาหม่าอี้เฟินก็ชักกลับบอกว่าเร็วไป แล้วก็บอกว่าหัวหน้าฝ่ายข่าวของเธอฉางอี้หรูอยากแสดงน้ำใจกับถังกว๋อไท่ ให้ชิวชิ่งเฉิงอย่าลืมบอกถังกว๋อไท่ให้มาขอบคุณเจ้านายเธอด้วย

ชิวชิ่งเฉิงรับเทปมาดูก็เห็นว่าเป็นระบบ vhs ในขณะที่กล้องถ่ายวีดีโอเป็น beta แสดงว่ามีการรีบแปลงกันมากเป็นการตั้งใจลงทุนจริงๆ ก็เลยยิ้มๆ ถามหม่าอี้เฟินว่าเขาเดาว่าสวีต้าหมิงก็คงได้รับน้ำใจนี้จากพี่ฉางของเธอเหมือนกัน หม่าอี้เฟินก็ยิ้ม

หม่าอี้เฟินบอกให้ชิวชิ่งเฉิงมารับเธอหลังเลิกงานวันนี้ เธอมีข่าวสำคัญจะบอก ชิวชิ่งเฉิงถามว่าข่าวอะไร หม่าอี้เฟินก็ย้ายมานั่งที่ตักของชิวชิ่งเฉิงแล้วถอนหายใจที่ข้างหูชิวชิ่งเฉิง ชิวชิ่งเฉิงก็ทำท่าห้ามบอกว่านี่เป็นที่ทำงาน หม่าอี้เฟินก็ไม่ลดละ แล้วก็กอดชิวชิ่งเฉิงไว้ จะถอดเสื้อชิวชิ่งเฉิง ชิวชิ่งเฉิงก็บอกว่าทำแบบนี้ที่นี่ไม่ได้ หม่าอี้เฟินก็เลยบอกว่า วันนี้ 1 ทุ่มให้มารับเธอ ตอนนี้ให้โทรไปบอกทางบ้านก่อน ถ้าไม่โทรเธอจะไม่ไปไหน ชิวชิ่งเฉิงก็เลยถอนใจบอกว่ายอมแพ้ แล้วก็โทรไปบอกภรรยาเหม่ยเชี่ยนที่บ้านว่าวันนี้มีธุระตอนค่ำ หม่าอี้เฟินยังนั่งที่ตักชิวชิ่งเฉิงพยายามฟังว่าอีกฝั่งพูดอะไรแต่ไม่ได้ยิน แต่ก็ยังนัวเนียกับชิวชิ่งเฉิงตลอดเวลา ชิวชิ่งเฉิงบอกภรรยาว่าไม่รู้จะเสร็จกี่โมง หม่าอี้เฟินก็เลยกระซิบข้างหูชิวชิ่งเฉิงบอกว่าบอกเธอสิ ว่าจะไม่กลับตลอดไป
--------------------------------
(ยังมีต่อ)

จากคุณ : Bam (Wen Wen) - [ 18 มิ.ย. 48 20:47:50 ]

ความคิดเห็นที่ 1

(ต่อจากข้างบน)

ชิวชิ่งเฉิงไปทานอาหารฝรั่งเศสมื้อค่ำใต้แสงเทียนกับหม่าอี้เฟิน ข่าวสำคัญของหม่าอี้เฟินก็คือเจ้านายเธอฉางอี้หรูที่เพิ่งได้เลื่อนเป็นหัวหน้าฝ่ายข่าว ได้เสนอให้หม่าอี้เฟินเป็นผู้ประกาศข่าวภาคค่ำ ซึ่งเป็นความฝันของนักข่าวทุกคน

ชิวชิ่งเฉิงนั่งไปก็ระแวงไปกลัวมีคนรู้จักมาเจอ หม่าอี้เฟินก็บอกว่าถ้าเจอคนรู้จักก็บอกว่าเธอนัดมาสัมภาษณ์ลงข่าวแล้วกัน ชิวชิ่งเฉิงนั่งฟังคนสีไวโอลินเพลงประกอบเรื่องก๊อดฟาเธอร์ ชิวชิ่งเฉิงคิดถึงตอนที่อัลปาชิโนฆ่าหัวหน้าแก๊งมาเฟียในนิวยอร์คเพื่อตระกูล แล้วหนีไปเกาะซิซิลี แล้วแต่งงาน อยู่กับภรรยาอย่างมีความสุข แต่ช่วงเวลาของความสุขมักจะจากไปเร็วโดยที่เราไม่รู้ตัว จะรั้งไว้ก็ไม่ทันแล้ว

ชิวชิ่งเฉิงอวยพรให้หม่าอี้เฟิน หม่าอี้เฟินก็บอกว่ามาตกลงกันว่า รอให้ชิวชิ่งเฉิงได้เลื่อนเป็นผอ. แผนกศัลยกรรมเมื่อไหร่ ก็จะมาฉลองแบบวันนี้อีก แล้วสองคนก็คุยเล่นกัน ทานข้าวกันจนเสร็จ ก็เดินไปที่ลานจอดรถด้วยกัน หม่าอี้เฟินหน้าแดง แต่สติยังอยู่ 100 % หม่าอี้เฟินบอกว่าอยากเต้นรำ บอกว่าอยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป ชิวชิ่งเฉิงก็ถอนหายใจบอกว่าพอหม่าอี้เฟินเป็นผู้ประกาศข่าว ใครๆ ก็จะรู้จัก โอกาสเจอกันแบบนี้คงมีไม่มากแล้ว หม่าอี้เฟินบอกว่าเธอยอมไม่เป็นผู้ประกาศข่าวก็ได้ ถ้าเธอได้อยู่กับชิวชิ่งเฉิง แล้วทั้งสองก็ขึ้นรถ หม่าอี้เฟินซบกับชิวชิ่งเฉิงบอกว่าถ้าชิวชิ่งเฉิงบอกว่าไม่อยากให้เธอเป็น เธอก็จะไม่เป็น ชิวชิ่งเฉิงก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ออกรถ

หม่าอี้เฟินก็ร้องไห้เงียบๆ แล้วเธอก็ชวนชิวชิ่งเฉิงไปเขาหยางหมิงซาน
-------------------------------------------
ฝนตกลงมา หม่าอี้เฟินพลิกตัวไปกอดชิวชิ่งเฉิงที่ไม่ได้ใส่เสื้อนอนอยู่ข้างๆ ชิวชิ่งเฉิงคิดถึงครั้งแรกที่ทั้งสองพบกันที่โรงแรมริมทะเลสาบ ก็เป็นคืนที่เงียบๆ แบบนี้ ตอนนั้นชิวชิ่งเฉิงไปร่วมงานประชุมแพทย์นานาชาติ พอดีกับที่หม่าอี้เฟินไปทำข่าวงานประชุมการค้าของเอเชียงานหนึ่ง ทั้งสองเที่ยวด้วยกันทั้งวัน จนค่ำนักท่องเที่ยวแยกย้ายกันไปหมด เหลือแต่ทั้งสองที่ไปอาบน้ำแร่ ทานปลาริมทะเลสาบ ดื่มเหล้าจนเมา ตอนนั้นชิวชิ่งเฉิงไปส่งหม่าอี้เฟินที่โรงแรม จู่ๆ หม่าอี้เฟินก็ขอให้ชิวชิ่งเฉิงนอนด้วย ชิวชิ่งเฉิงก็ไม่ลังเลนาน แล้วก็เหมือนคืนนี้ ที่จู่ๆ ก็มีฝนตก แม้ว่าที่หยางหมิงซานจะไม่ใช่ที่นั่น แต่ก็ทำให้คิดถึงคืนนั้น

หม่าอี้เฟินพูดล้อเล่นกับชิวชิ่งเฉิงเรื่องภรรยาชิวชิ่งเฉิง แล้วก็พูดเล่นว่าเธอพอคิดว่าภรรยาของชิวชิ่งเฉิงก็อยู่กับชิวชิ่งเฉิงแบบนี้เธอก็ทนไม่ได้ เธอรู้ว่าไม่ควรคิด แต่ก็อดไม่ได้ แล้วก็ขอให้คืนนี้ชิวชิ่งเฉิงอย่ากลับบ้าน แล้วเธอก็ชวนให้ชิวชิ่งเฉิง...เซ็นเซอร์.... แต่รอบนี้ไม่ต้องใส่...เซ็นเซอร์... เธอบอกว่าวางใจได้ ช่วงนี้อยู่ในช่วงปลอดภัย
---------------------------------
ชิวชิ่งเฉิงกำลังอาบน้ำอยู่ก็มีเสียงเพจเจอร์จากโรงพยาบาลเรียกมา ชิวชิ่งเฉิงก็รีบโทรกลับ คนที่รับสายคือเลขาหวงของผอ. โรงเรียนแพทย์ สวีไข่หยวน บอกว่าสวีไข่หยวนอยากให้มาพบที่ห้องทำงานที่โรงพยาบาลเรื่องอุบัติเหตุในการผ่าตัดวันก่อน เรื่องด่วนมากขอให้ชิวชิ่งเฉิงมาพบทันที ชิวชิ่งเฉิงวางสายก็รีบแต่งตัว หม่าอี้เฟินก็งงว่ามีเรื่องอะไร ชิวชิ่งเฉิงบอกว่าโรงพยาบาลมีเรื่องด่วน แล้วหม่าอี้เฟินก็งอนเล็กน้อย ชิวชิ่งเฉิงก็ปลอบใจ
---------------------------------
ชิวชิ่งเฉิงมาที่ห้องทำงานของผอ. สวีไข่หยวน ก็พบว่ามีเลขาหวง และผอ. แผนกประชาสัมพันธ์ไช่ชิงเปี่ยว อยู่ด้วยผอ. ไช่เล่าสถานการณ์เรื่องการเสียชีวิตของจูฮุ่ยอิงให้ชิวชิ่งเฉิงฟังว่า ตอนนี้เรื่องมรณบัตรเรียบร้อยแล้ว ศพออยู่ในห้องเย็นของโรงพยาบาล ค่ารักษา 5 หมื่นกว่าเหรียญก็ไม่เก็บ แล้วผอ. สวีไข่หยวนก็ให้ค่าทำขวัญอีก 1 แสนเหรียญแก่แม่ของผู้ตาย พ่อของจูฮุ่ยอิงเสียชีวิตแล้ว เหลือแต่แม่กับน้องสาว พวกเขาต่อว่าเติ้งเนี่ยนเหว่ยว่าเพราะอยากมีลูกเลยทำให้จูฮุ่ยอิงต้องมาผ่าตัด แล้วก็เสียชีวิต และมีการทะเลาะกันด้วย เลขาหวงก็เล่าเสริมว่า เมื่อตอนทุ่มครึ่ง มีโทรศัพท์มาอ้างว่าเป็นเพื่อนจูฮุ่ยอิง บอกว่าเรื่องนี้เป็นความผิดพลาดของหมอ เงินค่าทำขวัญ 1 แสนเหรียญน้อยเกินไป เขาขอ 8 ล้านเหรียญ แต่เลขาหวงก็บอกว่าจำนวนเงินน่าจะต่อรองลงไปได้อีก สวีไข่หยวนก็เกรงว่าการจ่ายเงินชดเชยเท่ากับเป็นการยอมรับว่ามีความผิดพลาดรึเปล่า เลขาหวงบอกว่าไม่ เพราะก่อนเจรจาเสร็จต้องตกลงกันกว่าทางหมอจะไม่ยอมรับว่ามีความผิดพลาดเกิดขึ้น สวีไข่หยวนก็เห็นด้วยว่าการจ่ายเงินจะเป็นวิธีง่ายที่สุดให้เรื่องจบ เลขาหวงก็ออกความเห็นว่าแม้ว่าทางหมอจะยืนยันว่าไม่มีความผิดพลาดเกิดขึ้น แต่ถ้าญาติยืนยันว่าต้องเกี่ยวกับหมอก็อยากให้แผนกวิสัญญีรับไป เพราะผอ. สวีไข่หยวนตำแหน่งใหญ่ มีต้นทุนทางสังคมสูง จะมารับผิดไม่ได้ แล้วก็ขอให้ชิวชิ่งเฉิงไปเกลี้ยกล่อมกวานซินให้ออกรับ จะทำให้เรื่องจบง่ายขึ้น
---------------------------
ชิวชิ่งเฉิงโทรศัพท์หากวานซินแต่ไม่เจอ เลยทิ้งข้อความนัดกันทานข้าวกลางวันวันรุ่งขึ้น ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ชิวชิ่งเฉิงก็คิดว่าถ้าดึกน้อยกว่านี้หน่อยก็คงจะกลับบ้านได้ไปกล่อมลูกสาวเสี่ยวหมิ่นให้นอน แต่นี่ดึกไป ก็เลยขับรถไปเรื่อยรอให้ดึกกว่านี้ทุกคนหลับแล้วค่อยกลับบ้าน

ชิวชิ่งเฉิงกลับถึงบ้านประมาณตีหนึ่ง ก็พบว่าภรรยาเหม่ยเชี่ยนยังนั่งรออยู่ แล้วก็บอกว่ากวานซินโทรกลับมาหา แล้วก็เข้าห้องนอนไปร้องไห้ แล้วก็ตัดพ้อว่าถ้าคิดว่าเธอกับเสี่ยวหมิ่นเป็นตัวถ่วงก็บอกมาให้เธอรู้ ชิวชิ่งเฉิงไม่อยากทะเลาะด้วย เลยไปนอนห้องลูกสาว

ชิวชิ่งเฉิงเข้าไปในห้องลูกก็เห็นลูกหลับอยู่ ก็ไปจัดผ้าห่มให้ แล้วก็เห็นเรียงความของลูกที่ตอนนี้เรียนอยู่ชั้น ป. 1 วางอยู่บนโต๊ะ เขียนเรื่องคุณพ่อของฉัน ชิวชิ่งเฉิงอ่านแล้วก็ซาบซึ้งใจ

จบตอนที่ 8 (จบเล่ม 2)
-----------------------------
ขอสงวนสิทธิ์ในข้อความข้างต้น ห้ามมิให้นำไปทำซ้ำหรือเผยแพร่ในสื่อใดๆ ในเชิงพาณิชย์ โดยไม่ได้รับอนุญาต
แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 48 22:47:28

จากคุณ : Bam (Wen Wen) - [ 18 มิ.ย. 48 20:48:25 ]