คืนที่ผ่านมาเป็นคืนที่ผมรู้สึกดีใจมากครับ เพราะได้มีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่ผมไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับผมเลย
เหตุการณ์ที่ว่าคือ ได้ฟัง Dave Douglas บรรเลงครับ
Dave (ขออนุญาตเรียกสั้นๆ) เป็นนักดนตรีในดวงใจคนนึงที่ผมเริ่มรู้จักเขาจากบทวิจารณ์เพลงเมื่อหลายปีก่อน เมื่อมีโอกาสได้ฟังงานของเขาบรรเลงผ่านซีดีก็ยิ่งประทับใจ เสียงทรัมเปตของเขาอาจจะไม่ไพเราะแต่มีเสน่ห์ น่าติดตาม และทำให้รู้สึกแปลกใหม่ได้ทุกครั้ง มันเป็นความฝันมานานแล้วครับที่อยากดูการแสดงสดของเขา แต่ก็ทำใจมานานแล้วด้วยเพราะสถานที่มันไกลเหลือเกิน
แล้วเหมือนสวรรค์เป็นใจ เมื่อ 2 3 วันก่อน สายตาของผมเหลือบไปเห็นชื่อของเขาในตารางการแสดงในงาน international trumpet conference โอ้ พระเจ้า !!! เป็นไปได้เหรอเนี่ย Dave Douglas in Thailand แดนสยาม !!! หลอกกันเล่นรึเปล่าเนี่ย
พอเย็นย่ำของวันที่ 22 มิ.ย. มาถึง เลิกงานแล้วผมก็.. (อุ๊บส์ เผลอบอกไปแล้วว่าตัวเองแก่ หุหุ) รีบตรงไปยังโรงแรมแกรนด์บนถนนรัชดาทันที พร้อมกับใจไม่ถึงร้อย เพราะยังรู้สึกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ในงานก็ดูมีคนน้อยเหลือเกิน แถมในสูจิบัตรบอกว่าจะบอกเวลาแสดงบนเวที ผมรู้สึกว่ามาผิดงานรึเปล่า แต่ก็ยังทำใจดีสู้เสื้อเข้าไปดูการแสดงก่อน เปิดงานตอนค่ำนั้นด้วยวงทรัมเปตจากอเมริกา ซึ่งเล่นได้ดีมากครับ โดยเฉพาะคนเล่นฟูกัลฮอร์น (Fugal Horn) ที่เสียงหวานมากๆ เล่นกันประมาณ 20 นาที วงทรัมเปตก็ขอตัวครับ
หลังจากจบการแสดงชุดนี้แล้วซักพัก ผมก็รอด้วยใจระทึก มีหนุ่มใหญ่แว่นหนากรอบดำใส่หมวกเบเร่สวมสูทสีขาวพร้อมทรัมเปตและหนุ่มใหญ่มากในเชิ้ตดำเดินมาบนเวที ใครกันเนี่ย? ผมรำพึงในใจ แต่หลังจากที่หนุ่มชุดขาวแนะนำตัวเองว่าเขาคือ Dave Douglas หัวใจผมรัวเป็นกลองเชิดสิงโตจังหวะแดนซ์เลยครับ โอ้ ความฝันผมเป็นจริงแล้ว Dave Douglas ตัวจริงเสียงจริงมาอยู่ต่อหน้าผมแล้ว เจ้าของเสียงทรัมเปตที่หลอนหัวใจผมมานาน โอ้ววววว
ตลอดเวลาหลังจากนั้น สิ่งที่ตามมาก็เหมือนกึ่งฝันกึ่งตื่นครับ ผมได้ฟังเรื่องเล่าของฝูงกวาง elk ที่เป็นเพื่อนร่วมบริเวณประจำปีที่ Dave ไปสอนเป็นเวลา 3 สัปดาห์ การสอนเพลง Blues Monk ของ Thelonious Monk ให้กับลูกชายของเขาอายุ 7 ขวบที่เพิ่งเริ่มแตะเปียโนเป็นครั้งแรก (Dave บอกว่ามันเป็นเพลงง่ายๆ ที่ใครๆ ก็เล่นได้ เอิ้กส์!!!) บทเพลง blues ที่รำลึกถึง Steve Lacy มือแซกโซโฟนเพื่อนคนสนิทของเขาที่เพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อปีก่อน การเล่นกับเสียงต่างๆ ของทรัมเปตที่ยอดเยี่ยม เพลงใหม่ๆ ที่เพิ่งแต่งเสร็จถึง 2 เพลงเป็น world premier เลยทีเดียว เพลงของ herbie hancock และเพลงอื่นๆ รวมถึงเพลงที่ wayne shorter เพิ่งแต่งให้กับออง ซาน ซูจี ในโอกาสที่เธออายุครบ 60 ปี รวมถึงได้เห็นถึงหนุ่มใหญ่เจ้าของฝีมือเปียโนที่ยอดเยี่ยมมากๆ ครับ (ขออภัยที่ผมจำชื่อไม่ได้) ที่ทั้งพริ้ว สะอาด และมีเสน่ห์ ถ้าหากจะสรุปการแสดงในค่ำคืนนั้น ผมก็คงบอกได้คำเดียวว่างดงาม (beautiful) มาก
...............................
มาถึงวันนี้ผมก็ยังมานั่งมองซีดี 3 แผ่นที่มีลายเซ็นของ Dave Douglas อยู่ และถามตัวเองว่าฝันไปรึเปล่า ;)
จากคุณ :
pinkcow
- [
23 มิ.ย. 48 12:29:09
A:203.121.137.164 X:
]
เป็นคืนที่ผมมีความสุข
