ตอนที่ 9
ชิวชิ่งเฉิงกับกวานซินเลือกนัดพบกันที่ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดแห่งหนึ่งแทนที่จะเป็นห้องอาหารสำหรับแพทย์ในโรงพยาบาล เพื่อจะได้ไม่ต้องเจอคนรู้จัก ชิวชิ่งเฉิงเล่าให้กวานซินฟังเรื่องที่หมอแผนกอายุรกรรมกับแผนกศัลยกรรมทะเลาะกันเรื่องเฉินซินอวี๋ กวานซินก็บ่นว่าหมอโรงพยาบาลนี้ทะเลาะกันทุกวัน แล้วชิวชิ่งเฉิงก็เริ่มพูดเรื่องที่ผอ. โรงเรียนแพทย์สวีไข่หยวนประชุมกับเขาเมื่อคืนและขอให้เขามาพูดกับกวานซิน ชิวชิ่งเฉิงพยายามบอกว่าสวีไข่หยวนไม่อยากให้เรื่องไปถึงศาล เพราะไม่อยากให้เป็นข่าวในหน้านสพ.  แต่กวานซินไม่กลัวและไม่คิดจะจ่ายเงินด้วย ชิวชิ่งเฉิงก็เกลี้ยกล่อมว่าเรื่องเงินสวีไข่หยวนจะรับผิดชอบเอง แต่อยากให้กวานซินรับผิดชอบทางด้านชื่อเสียง แต่กวานซินไม่ต้องเป็นห่วงเพราะสวีไข่หยวนรับปากว่าจะดูแลจัดการเรื่องอนาคตการเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งของกวานซินในโรงพยาบาลเอง แต่กวานซินก็หัวเราะบอกว่าไม่เชื่อ บอกว่าแล้วถ้าต้องติดคุก สวีไข่หยวนจะมาติดแทนหรือเปล่า แต่ชิวชิ่งเฉิงก็บอกว่าสวีไข่หยวนเองก็ไม่อยากให้เรื่องนี้ถึงศาลแล้วก็เป็นข่าวถึงได้อยากจะจัดการชดเชยกับญาติผู้ตายแล้วก็จบเรื่องไป กวานซินก็บอกว่าถ้าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องรีบร้อนให้เงินชดเชย ยอมรับเงื่อนไขของคนอื่นด้วย

ชิวชิ่งเฉิงก็พยายามเกลี้ยกล่อมว่าสวีไข่หยวนอยากจะรีบเคลียร์ แต่ตำแหน่งสวีไข่หยวนใหญ่ เป็นเป้านิ่งได้ง่าย ถ้ากวานซินออกมายอมรับผิดชอบแทน เขาก็จะสามารถพูดกับญาติผู้ตายได้เต็มปาก ทุกๆ ฝ่ายก็จะดีด้วยกันหมด แต่กวานซินก็ยังคงยืนยันว่ามันเป็นปัญหาความถูกผิด ไม่ใช่จะมาแลกเปลี่ยน ชดเชยกันได้ ชิวชิ่งเฉิงก็ยังคงเห็นว่ากวานซินก็ไม่เสียหายอะไร น่าจะยอมช่วยเหลือกันบ้าง แต่กวานซินเห็นว่ามันเป็นการเสียชื่อเสียง ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำผิดแต่ไปยอมรับ จะจ่ายเงินชดเชยเท่าไหร่ ก็ได้ชื่อว่าพลาดทำให้คนตาย ชิวชิ่งเฉิงก็เตือนว่าสวีไข่หยวนรับปากเรื่องเลื่อนขั้นเลื่อตำแหน่ง แสดงว่ามีเจตนาดี แต่กวานซินทำแบบนี้เป็นการแส่หาเรื่องกับสวีไข่หยวน แต่กวานซินไม่สนใจ แต่ก็ขอบคุณในความหวังดีของชิวชิ่งเฉิง
---------------------------------------
ที่หน้าห้องประชุมใหญ่ที่โรงพยาบาลมีกระเช้าดอกไม้เต็มไปหมด เนื่องจากเป็นงานกล่าวอำลาตำแหน่งของผอ. โรงพยาบาลเจ้าที่เกษียณ สวีไข่หยวนก็อยู่ในงานด้วย แต่ก็ไม่ได้ตั้งใจฟังไหร่ เพราะกังวลเรื่องการประชุมชี้แจงเรื่องการรักษาให้ญาติผู้ตายฟัง สวีไข่หยวนก็ไม่ได้ถูกกับผอ. โรงพยาบาลเจ้า เท่าไหร่นัก เพราะตอนที่เลือกตั้งผอ. โรงเรียนแพทย์ ผอ. เจ้าเป็นหนี่งในกรรมการคัดเลือก ก็ไม่ได้ออกเสียงสนับสนุนสวีไข่หยวน นอกจากนี้ ผอ. เจ้า ยังบริหารโรงพยาบาลไม่ทันกับสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป ทำให้โรงพยาบาลขาดทุนมาหลายปี แต่ที่ทุกคนยังเกรงใจอยู่ก็เพราะมีสายสัมพันธ์กับทางทำเนียบประธานาธิบดี

ข้างๆ สวีไข่หยวน มีอธิการบดีซุนของมหาวิทยาลัยนั่งอยู่ อธิการบดีซุนก็หันมาคุยเรื่องคนที่คาดว่าจะรับตำแหน่งผอ. โรงพยาบาลต่อจากผอ. เจ้า ซึ่งยังไม่ได้ตัดสินออกมาว่าเป็นใคร  ซึ่งสวีไข่หยวนก็บอกว่าน่าจะเป็นสวีต้าหมิง ผอ. แผนกอายุรกรรม หรือไม่ก็ ถังกว๋อไท่ ผอ. แผนกศัลยกรรม อธิการบดีซุนออกความเห็นว่าถังกว๋อไท่น่าจะมีโอกาสสูงกว่า เพราะเห็นข่าวเรื่องการผ่าตัดต่อท่อเข้าเส้นเลือดดำให้เฉินซินอวี๋ สวีไข่หยวนก็งงๆ เลยถามว่าที่อธิการบดีซุนจู่ๆ ก็พูดเรื่องนี้ มีอะไรจะชี้นำหรือเปล่า อธิการบดีซุนก็ปฏิเสธ แล้วก็บอกว่าสวีไข่หยวนคงลำบากใจ เพราะทั้งสองคนก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนของสวีไข่หยวนทั้งคู่

แล้วอธิการบดีซุนก็ถามถึงปัญหาเกี่ยวกับคนไข้เสียชีวิตของสวีไข่หยวน  สวีไข่หยวนก็เล่าให้ฟังแล้วบอกว่าทางทนายของแพทย์บอกว่าถ้ามีการฟ้องร้องทางแพทย์ก็ต้องยืนยันไปว่าไม่ได้ทำอะไรพลาด นอกจากญาติผู้ตายจะต้องการให้มีการชันสูตรศพ แต่ว่าอย่างไรก็ตาม ตอนนี้ทางญาติได้ยื่นข้อเสนอขอเงินชดเชยมาแทน อีกสักครู่ก็จะมีการประชุมชี้แจงให้ญาติผู้ตายฟังเกี่ยวกับการรักษา อธิการบดีซุนก็แนะนำว่าจะจัดการเรื่องอะไรต้องรอบคอบ แล้วอธิการบดีซุนก็นัดสวีไข่หยวนไปปีนเขาเพื่อคุยผลของเรื่องนี้และเรื่องคัดเลือกผอ. โรงพยาบาลคนใหม่
-------------------------------------
กวานซินมาพบทนายหงอิงชิน เพื่อปรึกษาเรื่องคนไข้ที่เสียชีวิต ทนายหงอายุ 50 กว่าปี ผมสีดอกเลา ท่าทางใจดี กวานซินถึงได้รู้สึกว่าทำไมทุกคนถึงได้พูดถึงทนายคนนี้ในทางที่ดี กวานซินก็มีความรู้สึกเชื่อถือ กวานซินก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ทนายก็ถามว่ากวานซินมีการบอกคนไข้ก่อนหรือไม่ว่าการวางยาในการผ่าตัดมีความเสี่ยง กวานซินก็บอกว่าแจ้งแล้ว หนังสือยินยอมก็เขียนชัดเจน กวานซินบอกว่าอัตราการตายของคนไข้จากการวางยามีประมาณ 4 คนในทุก 1 หมื่นคน ทนายก็แปลกใจเพราะอัตราการตายสูงทีเดียว ก็เลยถามว่าโรงพยาบาลมีการทำประกันให้คนไข้กับบริษัทประกันหรือเปล่า  กวานซินบอกว่าค่าชดเชยต่อคนไข้ที่เสียชีวิตต่อรายสูงมาก และที่อเมริกาอัตราการตายแค่ 0.5 คนใน 1 แสนคนเท่านั้น บริษัทประกันเลยไม่สนใจจะทำประกันให้ ทนายบอกว่า คนไข้ก็ไม่มีหลักประกันใดๆ เลยก่อนเข้าห้องผ่าตัด กวานซินก็บอกว่า หมอก็เหมือนกัน ต้องเสี่ยงกับการถูกยึดใบอนุญาต ถูกฟ้องร้อง ต้องจ่ายเงินชดเชย  ทนายบอกว่าอัตราการตายแบบนี้เสี่ยงกว่าการนั่งเครื่องบินอีก แล้วทนายก็ถามย้ำว่าคนไข้เซ็นหนังสือยินยอมก่อนผ่าตัดแน่หรือเปล่า กวานซินก็บอกว่า แน่นอน เพราะคนไข้ไม่มีทางเลือก ถ้าไม่แซ็นก็เข้าห้องผ่าตัดไม่ได้

ทนายก็ถามย้ำเรื่องมีพยานอยู่ตอนที่กวานซินอธิบายให้คนไข้ฟังเรื่องความเสี่ยงหรือเปล่า กวานซินก็แน่ใจว่าสามีคนไข้อยู่ และลงชื่อร่วมในหนังสือยินยอมด้วย ทนายก็ย้ำถึงขั้นตอนการรักษาไม่มีอะไรผิดพลาด และตรงกับที่บันทึกหมด แล้วทนายก็ถามถึงเหตุเหนือความคาดหมายที่ทำให้คนไข้เสียชีวิตคืออะไร กวานซินก็บอกว่าไม่รู้ และบอกว่าทางการแพทย์บางทีก็มีการเสียชีวิตที่หมอก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร กวานซินบอกว่ามีวิธีเดียวที่จะทำให้รู้ได้ คือการชันสูตรศพ แต่หมอจะขอให้ญาติคนไข้ทำไม่ได้ ต้องเป็นทางญาติผู้ตายเสนอมา ซึ่งปกติโดยแนวความคิดแบบคนจีนของไต้หวันที่ต้องการรักษาศพให้สมบูรณ์ ก็ไม่ค่อยมีญาติที่ไหนขอให้หมอผ่าชันสูตรศพ ทนายก็ถามว่าแล้วเวลากรอกในใบมรณบัตร กรอกสาเหตุการตายว่าอะไร กวานซินบอกว่าปกติก็กรอกว่าหัวใจล้มเหลว กวานซินถามทนายว่าเธอควรทำอย่างไร ทนายก็สรุปว่าเท่าที่ฟังมาทั้งหมดกวานซินไม่น่ามีความผิดพลาดอะไร ไม่จำเป็นต้องมาหาทนายด้วยซ้ำ นอกเสียจากว่าจะมีการผ่าชันสูตรศพ แล้วพบหลักฐานใหม่ แต่กวานซินก็มั่นใจ 100 % ว่าไม่มีทางที่ผลจะชี้ว่าเธอมีความผิดพลาดในการวางยา
-----------------------------------------
กวานซินเข้ามาในห้องประชุมที่สวีไข่หยวนกำลังชี้ภาพสไลด์อธิบายให้ญาติผู้ตายฟัง โดยมีผอ. ไช่ แผนกประชาสัมพันธ์อยู่ด้วย พอสวีไข่หยวนพูดเสร็จ ผอ. ไช่ก็ถามเติ้งเนี่ยนเหว่ยสามีของจูฮุ่ยอิงผู้ตาย ว่ามีคำถามอะไรหรือเปล่า เติ้งเนี่ยนเหว่ยบอกว่าฟังไม่เข้าใจ แล้วยิ่งสวีไข่หยวนบอกว่าการผ่าตัดสำเร็จ แต่ทำไมภรรยาเขาถึงตายได้ ผอ. ไช่พยายามแสดงความเสียใจ แต่เติ้งเนี่ยนเหว่ยก็ยังคงโวยวาย ไปรอบๆ ห้องว่าใครจะรับผิดชอบ แล้วชี้มาที่กวานซิน กวานซินเลยพูดกลับว่าคำถามนี้เธอตอบไม่ได้ เธออยากจะอธิบายถึงรื่องที่เกิดขึ้น แต่ถ้าทางญาติจะถามแต่แบบนี้ เธอก็ไม่อยากเสียเวลา เธอจะไปดูคนไข้อื่น เติ้งเนี่ยนเหว่ยก็เลยโวยวายด่ากวานซิน แต่จูมามา (แม่ของจูฮุ่ยอิง) บอกว่าเธอต้องการฟัง ถ้าเติ้งเนี่ยนเหว่ยไม่ต้องการฟังก็ออกไปได้ กวานซินก็เลยเริ่มพูดถึงความเสียใจ และขอให้ทุกคนไว้อาลัยให้ผู้ตาย แล้วเธอก็อธิบายการทำงานของเธอในวันนั้นตามที่ได้บันทึกไว้

พอกวานซินพูดจบ เติ้งเนี่ยนเหว่ยก็ชวนทะเลาะอีกหาว่าเป็นบันทึกของโรงพยาบาลจะเขียนยังไงก็เขียนได้ เขาไม่เคยเชื่อถือหมอในโรงพยาบาลนี้ กวานซินก็เอาหนังสือยินยอมที่เติ้งเนี่ยนเหว่ยกับจูฮุ่ยอิงเซ็นออกมาให้เติ้งเนี่ยนเหว่ยดู แล้วบอกว่าถ้าไม่เชื่อถือโรงพยาบาลนี้ทำไมถึงมารักษาที่นี่ เติ้งเนี่ยนเหว่ยก็เถียงข้างๆ คูๆ ไป จูมามาก็แทรกขึ้นมาว่าเธอเชื่อกวานซิน เธอแค่อยากรู้ว่าหมอได้พยายามช่วยลูกสาวเธอเต็มที่แล้วหรือเปล่า กวานซินก็ชี้ยาและเครื่องต่างๆ ให้ดูว่าพวกหมอทำสุดความสามารถแล้ว แล้วจูมามาก็ถามว่าเธออยากรู้ว่าลูกสาวเธอตายเพราะอะไร สวีไข่หยวนก็บอกว่ามีได้หลายสาเหตุ เช่นแพ้ยาสลบที่วางหรือหัวใจล้มเหลวกะทันหัน แต่ทางหมอก็ไม่รู้แน่ชัด  กวานซินก็บอกว่าจากหลายปีที่ผ่านมาการวางยาไม่เคยมีปัญหา จูมามาก็ยังถามต่อว่าถ้าหมอก็ไม่รู้แล้วประชุมชี้แจงอะไร
-------------------------------------
สวีไข่หยวนกลับมาที่ห้องทำงานถามชิวชิ่งเฉิงว่าไหนว่าไปคุยกับกวานซินแล้ว เลขาหวงก็บอกว่าท่าทางคงไม่สำเร็จเพราะตำแหน่งชิวชิ่งเฉิงอาจต่ำเกินไป ก็เลยบอกว่าเอาไว้ให้ ผอ. ไล่เฉิงซวี่ แผนกวิสัญญีไปพูดดีกว่า สวีไข่หยวนบอกว่าเขาไม่สนิทกับผอ.  ไล่ เลขาหวงก็บอกว่าผอ. ไล่ เป็นคนที่ถังกว๋อไท่ผลักดันขึ้นมา ให้ไปคุยกับถังกว๋อไท่ก่อน รับรองว่าถังกว๋อไท่ต้องยอมช่วยเพราะสวีไข่หยวนเป็นหนึ่งในกรรมการคัดเลือกผอ. โรงพยาบาลคนใหม่  แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดัง มีเสียงพูดจากในสายว่า “ขอเชิญสวีไข่หยวนมาที่ห้องโถงกลางของโรงพยาบาล มีของขวัญเล็กน้อยจะมอบให้ ขอบคุณสำหรับการประชุมชี้แจงวันนี้” สวีไข่หยวนก็รีบให้เลขาหวงไปดูที่ห้องโถงว่าเกิดอะไรขึ้น เลขาหวงก็รีบโทรไปที่รปภ. ที่ห้องโถงก๋ไม่มีใครรับสาย ก็เลยบอกสวีไข่หยวนว่าถ้าจะมีเรื่อง ทำให้รปภ. ไม่ว่างมารับสาย สวีไข่หยวนเลยจะลงไปดูด้วยตนเอง แล้วก็สั่งให้เลขาหวงติดต่อหัวหน้ารปภ. ให้เตรียมกำลังเพิ่มให้พร้อม

พอสวีไข่หยวนออกมาจากห้องทำงาน ก็เจอกับผอ. ไช่ แผนกประชาสัมพันธ์ ผอ. ไช่ รีบบอกว่าสวีไข่หยวนไม่ควรไปปรากฏตัวที่ห้องโถง และช่วงนี้ไม่ควรให้ข่าวหรือเจอใคร เพราะสถานการณ์แบบนี้อาจเกิดความผิดพลาดได้ง่าย สวีไข่หยวนถามว่าเกิดเรื่องอะไร ผอ. ไช่ก็บอกว่าตอนนี้ญาติผู้ตายใส่ชุดปอไว้ทุกข์มาประท้วงที่ห้องโถงโรงพยาบาลมีรูปภาพผู้ตาย ผ้าขาวเขียนคำไว้อาลัย เต็มไปหมด  
---------------------------------------------
ผอ. ไช่ ลงลิฟท์มาถึงห้องโถงกลางของโรงพยาบาล ที่ห้องโถงเหมือนกับค่อนข้างจะควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ โดยรปภ. โอบล้อมญาติผู้ตายที่มาประท้วงไว้ ส่วนคนอื่นๆ ที่ต้องเดินผ่านบริเวณนั้นก็ให้เดินอ้อม จากอุปกรณ์และสิ่งต่างๆ ที่ผู้ประท้วงนำมาทำให้ ห้องโถงกลางดูราวกับห้องเคารพศพ นอกจากนี้ยังมีนักข่าวและช่างภาพกลุ่มใหญ่อยู่ด้วย เติ้งเนี่ยนเหว่ยก็ตอบคำถามกับนักข่าวสาวหม่าอี้เฟินอย่างยินดี แล้วก็ยินดีให้ถ่ายรูปเต็มที่
----------------------------------
กวานซินกำลังทานข้าวกล่องอยู่ในห้องพักผ่อนของห้องผ่าตัด และดูข่าวในทีวีไปด้วย เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเมื่อเห็นรายงานข่าวเหตุการณ์ที่ห้องโถงโรงพยาบาล โดยมีหม่าอี้เฟินเป็นผู้รายงานข่าว กวานซินพึมพำกับตัวเองว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วเธอก็วิ่งจากห้องพักผ่อน ลงบันไดไปห้องโถงกลางของโรงพยาบาล พอลงมาถึงห้องโถงเธอก็เห็นผ้าขาวเขียนข้อความด่าสวีไข่หยวน ด่าตัวเธอว่า “สวีไข่หยวนเฆ่าชีวิตคนเหมือนผักปลา” “กวานซิน หนี้เลือดต้องใช้ด้วยเลือด” ขณะที่กวานซินยืนตะลึงหอบหายใจอยู่ เติ้งเนี่ยนเหว่ยที่ประท้วงอยู่ก็เห็นเธอแล้วตะโกนว่า “หมอวิสัญญีที่ทำให้จูฮุ่ยอิงตายก็คือเธอ” แล้วกลุ่มญาติที่ประท้วงก็ตะโกนว่า”จับตัวเธอไว้ อย่าให้เธอหนีรอด” “ฆาตรกรที่โหดเหี้ยม” แล้วกลุ่มผู้ประท้วงก็มุ่งตรงมาที่กวานซิน รปภ. ที่อยู่ข้างๆ ก็รีบเข้ามาคล้องแขวนเรียงกันเป็นวงกลมเพื่อคุ้มกันกวานซิน แล้วก็ฝ่าวงล้อมลากกวานซินออกไปจากห้องโถง กวานวินได้แต่หันหลังมองกลุ่มผู้ประท้วง แล้วก็ตะโกนในใจว่า “ไม่ ฉันไม่ใช่”

จบตอนที่ 9

ขอสงวนสิทธิ์ในข้อความข้างต้น ห้ามมิให้นำไปทำซ้ำหรือเผยแพร่ในสื่อใดๆ ในเชิงพาณิชย์ โดยไม่ได้รับอนุญาต

--------------------------------------------

เบื่อไม๊คะ เดี๋ยวตอนที่ 10 ก็มีคุณหมอซูแล้วนะคะ ตอนที่ยาวๆ คือ 7-9 ตอนต่อไปน่าจะสั้นกว่านี้ แต่อย่างที่บอกไว้แต่แรก บทคุณหมอน้อยจังเลย ถ้าใครเบื่อแล้ว หรืออยากให้ย่อตอนของคนอื่นให้สั้นกว่านี้ก็บอกได้นะคะ

แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 48 22:46:57