ความคิดเห็นที่ 1 โพสภาพนี้จะโดนยึดอมยิ้มเปล่าอ่ะ จากคุณ : joyka - [ 11 ก.ค. 48 16:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จริงๆแล้ว โพโต้ชอปก็ทำได้นะครับ แต่เอาง่ายๆก็อย่างเช่น opencanvas ปาดมันเข้าไป รูป2นั่น มารีของผม นี่นา จากคุณ : GrooVe (GrooVe_(t -_-)t) - [ 11 ก.ค. 48 16:52:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มารี จริงๆด้วย... เอ้อ ตอนใช้โฟโตช็อป ก็เล่นแต่ปรับเลเยอร์ให้เป็น multiple อะไรแบบนี้น่ะค่ะ โอย แนะนำไม่ได้ ลงสีคอมห่วยง่ะ +_o จากคุณ : ลูกสาวอีฟ - [ 11 ก.ค. 48 17:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โอ๊ส...ใช่ OC ก็ง่ายนะครับ อย่างที่ท่าน GrooVe ว่า... ถ้าจะใช้ Photoshop ก็น่าจะใช้ Layer อ่ะครับ...มันง่ายดี เหมือนแผ่นใสเลย แค่วางทับลงไป แล้วระบายสี แก้ก็ง่าย ไม่กระทบงานเส้นหรือสีส่วนอื่น แต่ต้องปราณีตมากหน่อยนะเจ๊... สู้ ๆ ๆ ๆ >_< ผมเองมีนิสัยไม่ค่อยปราณีตอ่ะงานเลยไม่ค่อยสะอาดหรอก จากคุณ : ภูภู่ภู้ภู๊ภู๋ - [ 11 ก.ค. 48 17:14:18 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลองๆใช้โฟโต้ช็อบมานานแย้วค่ะ แต่พอนู่เจอกะฝูงเลเยอร์ แล้วมานท้อน่ะ บางทีก็เลยนั่งวาด แล้วลงสีไม้เอา แล้วค่อยมาสแกน ทำ selection แล้วละเลงสี มันก็เลยออกมาแบบที่เห็นในภาพอ่ะค่ะ ปล. มารีจังวาดไว้เมื่อประมาณ 6 - 7 ปีที่แล้ว....บังเอิญไปจัดกองหนังสือเจอ เลยสแกนมันทั้งอย่างงั้น ไม่อยากแก้ไขเพิ่มเติม....แต่ตอนนี้คิดๆไปก็น่าลองทำเลเยอร์แบบที่หลายๆคนแนะนำกับภาพนี้แฮะ =w='' เส้นมานดูน้อยๆ ปล2. ทำไม ปล. มานยาวหว่า จากคุณ : joyka - [ 11 ก.ค. 48 18:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่รู้จะแนะนำอะไร เพราะตัวเองก็ห่วยเหมือนกัน อิอิ จากคุณ : เชรุมิซัง - [ 11 ก.ค. 48 18:20:16 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เจอกะฝูงเลเยอร์แล้วมันท้อ? เอางี้ล่ะกัน ใช้มันแค่ 1-2เลเยอร์ก็พอ อันไหนไม่มั่นใจ ก่อนวาดก็ปาดมันในเลเยอร์ใหม่ดู จะได้ไม่ทำให้ของเก่าเสีย พอมั่นใจแล้วก็กด ctrl-shift-E ซะ จะได้รวมเลเยอร์ที่เห็นเหลือแค่อันเดียว นักวาดอาชีพเมืองนอกหลายคน ที่มีพื้นฐานมาจากการลงสีแบบปกติ ไม่ใช่ทางคอมพ์ ก็ลงแค่เลเยอร์เดียวกันมาก ชีวิตจริงมันมีเลเยอร์ให้ใช้ซะไหมเล่า ไหนจะมีUndo(ctrl-z)ให้อีก สะดวกสบายจะตาย งานคอมพ์ ถ้าจะให้แนะแบบง่ายที่สุด คิดแสงก่อนคิดสี สิ เห็นว่าจะลงแสงแบบไหนแล้ว ค่อยกำหนดว่า สีอะไร แบบนั้นลงยังไงภาพก็จะไม่มั่ว ส่วนสีจะสวยมั้ย ก็ขึ้นกับทฤษฏ๊สีที่ฝึกมา กะ รสนิยมส่วนตัว แล้วนะ จากคุณ : หลี่คุง (kung lee) - [ 11 ก.ค. 48 19:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ใช้เลเยอร์ไม่ยากนะคะ ง่ายมากๆแล้วก็ทำให้งานของสวยด้วยค่ะ ฝึกใช้ให้คล่องๆ แล้วจะรู้ว่าทำไมการลงสีมันง่ายแบบนี้ ที่น่าจะใช้ไว้บ่อยๆให้ชินก็มี Layer ที่คุณสมบัติเป็น Multiply นะคะ จะได้ลงสีได้โดยที่ยังมองเห็นเส้น lineart อยู่ แล้วเวลาลบก็ต้องระวังอย่าให้ขอบขาวเหลืออยู่ ภาพจะได้เนียนๆ ลงๆไปนานๆแล้วก็ชินเองฮับ (แนะนำว่า ลงภาพใหญ่หน่อย เราจะได้เห็นชัดๆว่าตรงไหนลบสะอาดไม่สะอาด) ความละเอียดก็ซัก 300 dpi กำลังดี จากคุณ : 4-th - [ 11 ก.ค. 48 19:50:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 การจำวงจรสีได้ จะช่วยทำให้เรารู้ว่า ตรงไหนจะลงสีไหนคู่กับอะไร แล้วลงไปขนาดไหนจึงจะเหมาะ การหัดละเลงสีเล่นในคอมพ์ และ การลอกภาพเหมือน จะช่วยพัฒนาสีของนักวาดได้ดีทีเดียว ภาพอันนี้เป็นบทเรียนสอนที่ฝรั่งคนนึงทำไว้่ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : หลี่เยี่ยนคุน (kung lee) - [ 11 ก.ค. 48 19:54:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 การลงสีจำเป็นจะต้องรู้จักค่า3อย่างในโลกของสีเสียก่อน แม้ว่าในคอมพ์จะใช้ระบบสีแสงบวกเป็นหลัก(RBG)ที่เกิดจากการผสมของแสงสามสี แต่ นักวาดจะใช้ระบบอีกอันหนึ่งในการคำนวนแทนนั่นคือ HSL หรือ Hue-Satuaration-Light เราเริ่มด้วยค่าที3 คือค่า แสง(Light)ซึ่งสำคัญที่สุดก่อน ทำไมจึงสำคัญ? ควรรู้ไว้ว่า เรตินาของคนเราประกอบด้วยเซลสองแบบ ได้แก่แบบหนึ่งไว้แยกแยะแสง กับอีกอันไว้แยกแยะสี คนที่เรียนวิทย์มาคงรู้ดี ตััวเซลล์รับแสงเป็นเซลล์หลักของเรตินาในตาคน จึงมีมากเป็นพิเศษ ดัึงนั้นเวลาคนเราเห็นภาพหนึ่งๆ ข้อมูลที่จะแสดงขึ้นสมองก่อนคือ แสงและมิติที่ได้จากค่าแสง ดังนั้นเวลาเรามองภาพ สิ่งที่จะรู้สึกได้ทันทีก็คือ รูปทรงและรูปลักษณ์ ไม่ใช่สี หรืออารมณ์จากสีใดๆ ฝึกคุมแสงที่ดีที่สุดต้องยกให้กับการแรเงาดินสอ และกราไฟต์ทั้งหลาย การทำภาพขาวดำ เป็นการยกระดัีบฝีมือการกำหนดรูปแบบภาพที่ดี และจะเห็นผลได้เร็วชัดเจนกว่าคนที่ฝึกภาพสีโดยตลอด จากคุณ : หลี่เยี่ยนคุน (kung lee) - [ 11 ก.ค. 48 20:03:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ค่าต่อมาคือ ค่า Hue หรือค่าเฉดสี ซึ่งค่านี้เป็นค่าที่ทุกคนจะเข้าใจได้ง่าย เป็นตัวบ่งบอกอารมณ์ที่ชัดเจน การใช้ค่านี้ให้เป็น ก็เพีียงแค่รู้ว่าสีไหนเกาะกลุ่มกันแล้วได้อารมณ์อย่างไร ก็เพียงพอแก่การใช้งานแล้ว ถือเป็นค่าที่ฝึกได้ง่ายที่สุด จากคุณ : หลี่เยี่ยนคุน (kung lee) - [ 11 ก.ค. 48 20:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ค่าสุดท้าย คือค่า Satuaration หรือค่าความสด เป็นค่่่าบ่งปริมาณของสีในจุดนั้นๆ ว่ามีมากน้อยเท่าไร ถ้าค่านี้เป็น0 ตรงนั้นจะกลายเป็นสีเทาหรือขาวหรือดำ ก็แล้วแต่ค่าแสงที่เหลือ เป็นค่าที่ใช้คู่กับค่าที่ี2 โดยค่าทั้งสองนี้จะประกอบกันขึ้นเป็นระบบสีที่คนรู้จักดีนั่นเอง การควบคุมปริมาณสีได้ นำไปสู่การพัฒนาอารมณ์ละเอียด ร้อนแรง กระโชก ละมุน หรืออื่นๆแล้วแต่จินตนาการของเราจะกำหนด การฝึกค่านี้ได้ส่วนมากจะได้้จากประสบการณ์การสังเกตภาพ ว่าตรงไหนใช้สีไหนเท่าไร และการไล่สีเป็นยังไง ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : หลี่เยี่ยนคุน (kung lee) - [ 11 ก.ค. 48 20:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แน่นอนว่าในระบบดิจิตอล การใช้สีระบบHSL เป็นเรื่องเป็นไปได้ในที่สุด แต่ในโลกของธรรมชาติที่ของทุกชิ้นมีค่าทั้งสามตายตัวล่ะ? จะทำอย่างไรให้ได้สีหลายล้านสีออกมา? สมมติเรามีสีแดงเวอร์มิเลียนสด กับสีน้ำเงินโคบอลต์ ถ้าเราผสมสีสองสีเข้าด้วยกันจะเกิดอะไรขึ้น? ก่อนอื่น ทั้งสองสีมีระดับความสว่างของตัวเองแน่นอน เพราะฉะนั้นสิ่งที่ได้คือเมื่อรวมสองสีเข้าด้วยกัน จะได้สีที่มีค่าความสว่างตรงกลางของทั้งสองสี แต่มันเป็นสีสดนี่?ไม่ได้ออกมาสว่างไสวรึ? ตามจริงแล้ว ค่าแม่สีเองที่ความสดสูงสุดจะไม่มีระดับความสว่างสูงสุด โดยแต่ละสีจะมีค่าสดที่ระดับแสงของตัวเอง ลองปาดสีที่ต้องการแล้วทำให้เป็น Grayscale จะเข้าใจได้ีดีขึ้น ลองคิดเล่นๆว่าสีขาวกับสีดำสนิท จะมีค่าสดมาจากไหน? สีทั้งหมดที่เราเห็นในสายตา ล้วนแต่เป็นมีค่าแสงเป็นสีเทาทั้งนั้น ซึ่งนำมาสู่กฏอีกข้อ "อย่าใช้สีขาว กับสีดำ พร่ำเพรื่อ" จำไว้ในธรรมชาติ ไม่มีดำสนิท กับขาวสว่าง เพราะ สีดำไม่มีอะไร สีขาวก็ไม่เห็นอะไร ให้ระวังให้ดี นักวาดมือใหม่มัีกจะใช้สีดำและขาวสนิทโดยพร่ำเพรื่อ ทำให้คุมค่าความสดได้ไม่ละเอียดเท่าที่ควร ทีนี้เรารู้่ว่าหลังจากผสมสีสองสีเข้าด้วยกันแล้ว สีที่ออกมาจะมีความสว่างเป็นค่ากลางของสองสีแม่ แล้วเฉดสีล่ะจะเป็นสีอะไร? สีที่ได้จะเป็นค่าตำแหน่งพิกัดกลางระหว่าง ความสด กับเฉดสีหลังจากคำนวนสีตรงข้ามเรียบร้อยแล้ว ให้นึกภาพระบบสีเป็นรูปเพชรที่มีปลายแหลมยาวยื่นไปด้านล่าง สีแต่ละสีคือจุดๆหนึ่งในพื้นที่สามมิติที่ว่า อาจจะอยู่บน อยู่ล่างอยู่เืยื้องกันไปมา พอผสมกัน สีที่ได้จะเป็นจุดตรงกลางพื้นที่สามมิตระหว่างทั้งสองสีในระบบ สูงขึ้นคือสว่างขึ้น ต่ำลงคือมืดลง แล้วรอบๆทิศคือกำหนดเฉดสี เหมือนเข็มทิศ มองไปทางซ้ายคือแดง หันขวาคือม่วง ถ้าผสมกันก็คือระหว่างทั้งสองทิศ ค่าความสดจะเป็นตัวบ่งชี้ว่าตอนนี้เรากำลังอยู่สูงแค่ไหนในระบบ? เรากำลังอยู่กลางของระบบใช่ไหม? ถ้าค่าสีที่ผสมเป็นค่าหักล้างกันจนเกือบได้0 งานนี้คำตอบคือใช่ ลองคิดนะ ซ้ายก็ดึง ขวาก็ยื้อ ถ้าแรงเท่ากัน มันก็ต้องอยู่ตรงกลางใช่มั้ยเอ่ย? นี่แหละระบบสี เวลาผสมกัน ผลที่ได้คือผลจากการออกแรงดึงไปมาของสีแต่ละสี การเปลี่ยนสีเร็วๆก็เหมือนการดึงแรงๆ ใจคนดูก็จะรู้สึกได้ัชัดเจนถึงอารมณ์"ดึง"ที่ว่า จากคุณ : หลี่คุง (kung lee) - [ 11 ก.ค. 48 20:28:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แล้วจุดเปลี่ยนแปลงของสีที่ว่า ที่เปลี่ยนหนักสุดคือขอบนอกใช่ไหม? ขอบความสดสูงสุดน่ะ? ไม่ใช่ จุดหมุนตรงกลางต่างหากเล่าคือ จุดที่มีการเปลี่ยนที่เร็วที่สุดและจับได้ยากที่สุด จุดเปลี่ยนจากสีเทากลาง! เป็นที่ีมาของหลักที่ว่า "ใช้เทาคุมโทน" อย่าเ้ข้าใจผิด เทาโดยตรงนั่นไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ เพราะเทาตรงๆคือนิ่ง แต่เทาที่่ว่านี้เกิดจากหลักของสีหักล้างต่างหาก ไม่ว่า เป็น คู่ หรือ 3 หรือ4 การผสมที่ออกมาเป็นค่าสีที่ใกล้สีเทา จะทำให้การเปลี่ยนของสีในจุดนั้นๆ กลายเป็นละเอียด(subtle)ไปในทันที คนที่ีมีประสบการณ์จับคู่สีมากๆ จะใช้งานหลักนี้ได้อย่างคล่องแคล่ว เพื่อกำหนดจุดอารมณ์ของภาพได้ ว่าภาพนี้ออกไปในวรรณะร้อนหรือเย็น? สว่างหรือมืด? อารมณ์ไหน? ยกตัวอย่างคู่หลักที่นิยมกัน แดงส้ม-ม่วงน้ำเงิน ถ้าต้องการภาพสีสดใส การขับด้วยสีนี้ถือว่า"ผิด" เพราะค่าผสมของสองสีนี้แม้ว่าจะได้เทา แต่เป็น"เทามืด" ถ้าต้องการเทาสว่าง คำตอบที่ถูกต้องกว่า คือ แดงชมพู - ฟ้าเขียว คำตอบอยู่ตรงที่ เราเลื่อนแดงไปใกล้ม่วง ด้วยการให้มันเป็นชมพู แล้วการใช้ฟ้าอมเขียว คือการเจือสีเหลือง ซึ่งเป็นสีสว่างสุดในค่าสีทั้งหมดมาช่วย พอปนกัน จะได้สีเทาพอดีเหมือนเดิม เพราะยังคงเป็นคู่สีตรงข้าม แต่คราวนี้ เราได้สีที่สว่างกว่ามาใช้แล้ว ศึกษาสีตรงข้าม, หลักเทาคุมโทน, และค่าแสงให้ดีๆ งานภาพแต่ละชนิด ถูกคลุมใต้หลักการที่ว่านี้ีทั้งหมด ไม่เว้นแม้แต่สไตล์ไหนๆเลย ถ้าทำได้ ก็จะถือว่าลงสีเป็นในที่สุด จากคุณ : หลี่เยี่ยนคุน (kung lee) - [ 11 ก.ค. 48 20:39:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุงลี แบกนี้นู๋ต้องสอกภาคปฏิบัคมะคะ เนี้ยะ แหะๆ ^^" ยังไงก็ขอบคุณนะคะ ก็อบลง word ไว้ละ ไว้เป็นทฤษฎีอ่านจะได้ฝึกให้คล่องๆ /me โค้ง "ขอบคุณทุกคนค่า~" จากคุณ : joyka - [ 11 ก.ค. 48 22:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แนะนำอย่างเดียว อย่าเพิ่งข้ามรุ่นใช้เพนเต้อละครับ ยากโคตรๆ เล่นๆยังมึนๆอยู่เลย มีเลือกหัวพู่กัน เปียกไม่เปียก ชนิดกระดาษ ชนิดเลเยอร์ บลาๆๆๆๆๆ ตายคาเพนเตอร์ +__+'' จากคุณ : รักเธออยู่แต่ก็รู้ว่าไม่ได้ - [ 11 ก.ค. 48 22:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โอยยยยย กระทู้นี้ต้องเซฟเก็บอย่างรวดเร็ว ขอบคุณมากนาคะคุณหลี่คุง ยอดเลย ><o วิ้ววว ป.ล. #8 ลองใช้สีเข้มลงเป็นเลเยอร์ล่าง เวลาจะลงสีขอบเล็กๆดูค่ะ จะช่วยให้เห็นชัดว่าลงครบถึงขอบแล้วหรือยัง #16 ได้ยินแล้วท้อเหมือนกัน ไว้ทำงานเพ้นท์แบบ Art เลยใช่ไหมคะนั่น จากคุณ : ลูกสาวอีฟ - [ 11 ก.ค. 48 23:22:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โฮกกกกกกกก เข้ามาเก็บวิชา ขอบคุณมากๆ คุณหลี่เยี่ยน >/\< จากคุณ : Diabolic Angel - [ 12 ก.ค. 48 00:53:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 kung lee เยี่ยมครับ จากคุณ : bickboon - [ 12 ก.ค. 48 04:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ๊ะ ลืมหลักคู่สีเสริมไปอ่ะนะ แต่มันก็แค่ สีในชุดใกล้ๆกันที่ช่วยกันเหลื่อมให้มีความหลากหลาย เวลาวางไว้ ถ้าไล่แสง(ของแต่ละสี)ไปด้วย จะทำให้ภาพดูน่าสนใจขึ้นอีกมากเลย วิธีนี้ก็เป็นที่ีนิยมเช่นกัน สำหรับภาพโทนสีเดียวทั้งหลาย คงเคยเห็นบ้างแล้ว ภาพที่มีแต่สีโทนแดง แล้วใช้แต่ สีม่วงแดง แดง ส้มเหลือง ทำนองเนี้ย ในภาพ โดยไม่มีสีเขียว น้ำเงินโผล่ให้เห็น การเลือกใช้สีชุดเดียวกันจะควบคุมอารมณ์ได้ง่ายกว่า แต่ภาพจะมีอารมณ์แบบเดียวเท่านั้น จากคุณ : หลี่เยี่ยนคุน (kung lee) - [ 12 ก.ค. 48 10:56:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หลักใช้แสงอีกอันที่ลืมพูดถึงไป คือ "มองแสงให้เป็นพื้นที่รวม" หลักง่ายๆก็ "ส่วนมืดของวัตถุในเขตสว่างของภาพ จะไม่มีทางมืดไปกว่า ส่วนสว่างของวัตถุในเงามืดของภาพ" และระวังไว้อย่างนึง "เงาที่เกิดจากแสงเดียวกัน จะไม่มีวันบวกกัน" อย่าเผลอเห็นเงาซ้อนกันแล้วทำให้ส่วนทับกันของเงาเข้มขึ้นล่ะ! ถ้ามีนั่นเกิดจากแสงเดียวกัน มันจะมีความมืดเท่ากัน! หลายๆคนที่ลงแสงยังไม่คล่อง มักจะพลาดตรงนี้ ไปสังเกตธรรมชาติให้ดี คำตอบของแต่ละคนไม่เหมือนกันหรอก หาคำตอบที่เหมาะกับตัวเองให้ได้ โดยไม่ขัดกับหลักเบสิกพวกนี้ แล้วสไตล์ก็จะเกิดเอง ถ้าเราศึกษางานภาพมากไป เราจะไม่รู้เลยว่า สิ่งทีเ่ห็นเป็นรสนิยม หรือความจริง? ต้องนำไปเทียบกับของจริงๆก่อน ถึงจะรู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น และตรงไหนเป็นส่วนนิสัยของนักวาดคนนั้น จำไว้ นักวาดที่ไม่เคยศึกษางานจากชีวิตจริง จะไม่มีวันพัฒนาขอบเขตตัีวเองได้ถึงขีดสุด นี่เป็นข้อเท็จจริงที่นักวาดทั่วโลกยอมรับกัน พวกเราก็ต้องระวังไว้บ้าง จากคุณ : หลี่เยี่ยนคุน (kung lee) - [ 12 ก.ค. 48 11:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สุดยอดครับ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นอีกเยอะ ขอบคุณคุณหลี่เยี่ยนคุน (kung lee)มากๆครับ จากคุณ : Anonymous - [ 13 ก.ค. 48 10:43:34 A:10.66.110.29 X:202.12.97.120 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาดูรูป + อ่านเอาความรู้ แตงก์คุณหลี่ฯครับผม จากคุณ : หมีกินน้ำผึ้งผู้น่าสะพรึงกลัว - [ 13 ก.ค. 48 14:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 5+ คห. 5 "ฝูงเลเยอร์" พูดแล้วเห็นภาพเลยอ่ะ จากคุณ : pankee - [ 13 ก.ค. 48 20:49:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รีบเซฟค่ะๆ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 17 ก.ค. 48 22:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนนี้ผมทำงานเกี่ยวกับภาพวาด ผมใช้โปรแกรมเขียนภาพcorel painter ix สนุกมากอุปกรณ์เยอะดี ใครสนใจอยากถามข้อข้องใจ ตอบได้ก็จะช่วยตอบให้ครับ จากคุณ : are - [ 20 ก.ค. 48 14:14:58 A:203.152.25.115 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 เยี่ยมเลย ขอเซฟด้วยคน อิอิ ขอบคุณมากๆเลยค่า จากคุณ : ตะกิ๊ว - [ 25 ก.ค. 48 13:46:54 ]