CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    แม้เราจะไม่พบกัน

    คืนนี้เป็นอีกหนึ่งคืน ที่ผมที่ผมตั้งใจจะเขียนอะไรสักนิดหน่อย หลังจากที่ไปนั่งฟังเพลงเพื่อชีวิต
    จากผับเพื่อชีวิตแห่งหนึ่ง แถวๆลาดพร้าว ซอยโชคชัย ๔ (บอกชื่อร้านไปเลยดีกว่าว่าร้านนี้ชื่อร้าน
    คนนอกคอก) พร้อมกับสหายร่ำเมรัยที่สนิทชิดเชื้อกันสองสามคน

    คืนนี้ (คืนวันอาทิตย์) อาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยมีแขก ไม่ว่าจะขอเพลงอะไรก็ได้เพลงนั้นอีกแล้ว
    แม้แต่เพลง ขุนเขายะเยือก ที่นักดนตรีเล่นได้ แต่นักร้องจำเนื้อร้องได้ไม่หมด เขาก็ยังพยายามร้อง
    ให้ฟัง แม้จะล่มก็ตามแต่ผมกับเพื่อนๆก็โอเค ฮ่า ฮ่า

    จนเกือบห้าทุ่ม ด้วยความคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรักเธอเป็นที่สุด แต่เธอจะคิดยังไงกับผมก็ไม่รู้
    ผมเลยเขียนกลอนบทหนึ่ง แล้วส่ง sms ไปหาเธอ กลอนบทนั้นผมเขียนไว้ว่า

    แค่เธอคิดถึงฉันวันละหนึ่ง
    ฉันคิดถึงเธอวันละพันหน
    แม้ใจเธอจะมีใครกี่คน
    หนึ่งกมลฉันนี้มีพียงเธอ
     
    แม้กลอนสองวรรคแรก ผมไม่รู้ว่าคุ้นๆมาจากไหน แต่สองวรรคหลังผมว่าผมแต่งเองแน่นอน ว่าไป
    นั่น ด้วยอารมณ์ประมาณนี้ เพลงแม้เราจะไม่พบกัน ก็ถูกขอไปบนเวทีและได้ฟังเกือบจะฉับพลัน

    แม้เราจะไม่พบกัน (คาราวาน)

    ไกลสุดไกลแสนไกล แต่ใจไม่ไกลหัวใจ
    คือเกลียวสัมพันธ์มั่นไว้ คือไยแห่งความรักกัน

    สายลมพัดโชยหญ้าใหว  ที่ริมสายธารแห่งนั้น
    เหมือนใจของเราผูกพัน....แผ่นดิน

    จึงวาดปลายปากกา  จารึกลายเส้นศิลป์
    แทนอารมณ์อันโบกบิน  เป็นดินและลมน้ำไฟ

    คือความรักความคิดถึง ยิ้มเธอที่ตรึงตราไว้
    ผมยาวนุ่มเนียนสยาย...ฉันรักเธอ

    ไกลสุดไกลแสนไกล  แต่ใจใกล้ใจใกล้เธอ
    คงเกลียวสัมพันธ์เสมอ  แม้เราจะไม่พบกัน

    เนื้อเพลงแม้เราจะไม่พบกันข้างบนนี้ พิมพ์ออกมาจากความทรงจำ ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยด้วยขอรับ

    ถ้าจะถามว่าทำไมผมต้องขอเพลงนี้? ก็ต้องตอบว่าเพราะว่าผู้หญิงที่ผมชอบคนนี้ กำลังจะเดินทาง
    ไปฝึกงานที่ต่างประเทศเป็นเวลาเกือบ ๒ เดือน และเธอก็จะเดินทางอาทิตย์หน้านี้แล้ว และวันที่
    เธอเดินทางก็พอดีกับที่ผมต้องปฏิบัติงานที่ต่างจังหวัด ซึ่งจะต้องเดินทางในวันพรุ่งนี้แล้ว ดังนั้น
    ถึงแม้จะคิดไปส่งเธอก็คงจะทำไม่ได้  แต่เมื่อวานก็ได้ไปหาเธอ ซึ่งถือโอกาสเป็นการเลี้ยงส่ง และ
    ฉลองวันเกิดล่วงหน้าให้กับเธอด้วย แม้เธออาจจะรู้ว่าผมชอบเธอ แต่เพราะการแสดงออกของผม
    ซึ่งอาจจะอายเกินกว่าจะแสดงออกมาอย่างโจ่งแจ้ง ก็ยังทำให้เธอสงวนท่าทีอยู่มาก จนทำให้ผมไม่
    รู้ว่าเธอคิดอย่างไรกับผมกันแน่ จนบางครั้งทำให้ผมคิดไปเองว่าคงอกหักอีกแล้ว

    แต่ไม่ว่าเธอจะคิดยังไงกับผม แต่ผมก็ยังรักเธออย่างมั่นคงอยู่เสมอ (ไม่รู้ว่าจะเว่อร์เกินไปหรือปล่า
    นะเนี่ย) แม้ครั้งหนึ่งที่ผมรู้ว่าต้องผิดหวังอย่างแน่นอน  แม้เคยคิดจะชอบผู้หญิงคนอื่น แต่ผมก็ไม่
    อาจลืมเธอได้ ชีวิตรักช่วงนี้พอดีเข้ากับเพลงๆหนึ่งที่ฟังมาเมื่อกี้เลย ลองคัดมาให้อ่านสักหน่อยหนึ่ง
    ดีกว่าครับ    

    ความในใจ (เรนโบว์)

    หากวันนี้เขาคงทำเธอผิดหวัง
    หากวันนั้นฉันยังมีชีวิตอยู่
    จะดูแลปลอบใจให้เธอลืมความหลัง
    ใจฉันยังรอเธอไม่ห่าง........

    คิดว่าวันนี้โอกาสนั้นมาถึงผมแล้ว แต่เธอกลับต้องมาจากไปอยู่เมืองไกลอีกตั้งนาน ผมคงทำได้แค่เพียง
    ส่งความคิดถึง ห่วงหา ผ่านบทเพลงไปสู่เธอโดยเฉพาะเพลงแม้เราจะไม่พบกัน ที่ขอไปไม่ต่ำกว่า ๓ รอบ
    ในคืนนี้ และหวังเพียงแค่ว่าก่อนเธอเดินทางเธออาจจะแวะมาอ่านกระทู้ที่ผมเขียนกระทู้นี้

    วันนี้ผมเขียนอะไรถึงเธอมากมาย ทั้งที่ในการแสดงออกที่เธอพบเห็น ผมอาจจะไม่มีทีท่าอย่างที่ผมเขียน
    อาจจะเป็นเพราะผมเป็นผู้ชายที่จีบผู้หญิงไม่เป็น เอาใจผู้หญิงไม่เป็น แต่ข้อความทั้งหมดที่ผมเขียนขึ้น
    ในคืนนี้ แค่อยากจะบอกว่า "ฉันรักเธอ"

    กระทู้นี้ผมอาจจะไม่ได้เข้ามาดูแลกระทู้ เพราะเช้านี้ผมต้องเดินทางไปปฏิบัติงานที่ต่างจังหวัดประมาณ
    ครึ่งเดือน ดังนั้นเพื่อนๆอย่าได้ถือสาเลยนะครับ และหวังว่าเธอคนนั้นจะเข้ามาอ่าน...ก็เท่านั้น

    แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 48 03:30:56

    แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 48 03:29:51

    จากคุณ : มาตุลี - [ 15 ส.ค. 48 03:28:31 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป