CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    มาเสพ "กวีนิพนธ์" กันเถอะ [ตอนที่ ๑]

    บทกำเนิด : เส้นทางสู่นักเลงกลอน
    ชี้แจงการกำเนิดของชมรมนี้กันก่อน ตัวกระผมเองก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดจะสนใจอะไรกับกวีนิพนธ์พวกนี้เลย วันหนึ่งได้อ่านแบบจริง ๆ จัง ๆ กับบทกวีบทหนึ่งของ อ.นวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ที่เขียนให้กับหนังสือสารคดีเล่มหน้าปก "หางเครื่อง" เข้า ก็รู้สึกติดใจ ในความสอดคล้องและเรียบง่าย แต่ได้เนื้อหาชัดเจนของมัน แล้วก็คิดว่า โอว... นี่เราคงพลาดอะไรดี ๆ ในชีวิตไปเยอะเหมือนกันสินะ ถ้าไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เลย

    แรก ๆ ก็คิดว่าจะหามาอ่านแค่คนเดียว ชอบอยู่คนเดียว แต่มาดู ๆ อีกที คนรุ่นผมนี่ก็แทบจะไม่มีใครสนใจเรื่องกวีนิพนธ์กันแล้ว จะทำยังไงดีหนอให้มีคนมาสนใจมากขึ้น คิดไปคิดมาก็บางอ้อว่าเรามีสื่ออยู่ในมือแล้วนี่หว่า บล็อค ไง บล็อค

    การหันหน้าเข้าสู่เส้นทางกวีนิพนธ์เช่นนี้ มิได้อยากจะเป็นนักแต่งกวีชั้นยอดอะไรกับเขาหรอกครับ แต่แค่อยากเสพ(ใช้คำว่าเสพมันเพราะดีนะ)กวีดี ๆ แล้วก็อยากให้คนอื่นได้สัมผัส รู้จักมันด้วย เท่านั้นเองครับ

    มาร่วมกันเดินทางไปสู่ถนนเส้นนี้กับผมไหม ผมไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลย ใครมีความรู้ก็บอกกล่าวกันได้ครับผม
    ใครมีบทกวีดี ๆ ก็เอามาแบ่งปันกันดีกว่า

    ----------------------------------------------------------
    ฎ.ฎีกา

    อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

    ฎ.ฎีกา ฎ.ชฎา ฎ.มงกุฎ
    ยุติธรรมสูงสุดหมุดกฎหมาย
    ถ้าตราชูเฉียงพลันก็อันตราย
    กฎก็กลายเป็นกฎกดขี่คน
    ชนชั้นใดกำหนดกฎหมายไซร้
    ก็รับใช้ชนชั้นนั้นบันดาลผล
    คนได้เปรียบก็จะรวยจนรวยล้น
    คนเสียเปรียบก็จะจนจนลูกเดียว


    ใครเครดิตอีกทีว่า กวีบทนี้ผมอ่านเจอในหนังสือสารคดีหน้าปก "หางเครื่อง" ฉบับเดือนสิงหาคม ๒๕๔๘ เป็นคอลัมภ์ให้คนมาแต่งกลอนเกี่ยวกับตัวอักษรไทย ของอ.เนาวรัตน์ คราวนี้เป็นตัว ฎ



    ฎ.ฎีกา ฎ.ชฎา ฎ.มงกุฎ
    เริ่มแรกเป็นการเกริ่น ว่าตัว "ฎ" เนี่ยมันเป็นอะไรได้บ้าง

    ยุติธรรมสูงสุดหมุดกฎหมาย
    ศาลฎีกาเป็นศาลชั้นสูงสุดแล้วนะ


    ถ้าตราชูเฉียงพลันก็อันตราย
    กฎก็กลายเป็นกฎกดขี่คน

    ใช้ไปในทางที่ผิดล่ะแย่ทีเดียว


    ชนชั้นใดกำหนดกฎหมายไซร้
    ก็รับใช้ชนชั้นนั้นบันดาลผล

    ช่วงนี้โดนใจผมมาก ก่อนจะคิดกฎหมายน่ะเคยถามประชาชนมั่งม้าย!


    คนได้เปรียบก็จะรวยจนรวยล้น
    คนเสียเปรียบก็จะจนจนลูกเดียว

    นั่นแหละ คนซวยก็ต้องเป็นประชาชนตาดำ ๆ อย่างเรา ๆ

    จบแล้วครับ สำหรับบทเริ่มต้นของชมรมกวีหนอนสยาม(ตอนนี้มีผมคนเดียว รับสมัครสมาชิกครับ แหะ ๆ) ไว้ผมเจอกลอนดี ๆ จะเอามาฝากอีกนะครับ

    -----------
    ขอบคุณหนังสือสารคดี( http://www.sarakadee.com) และอ.เนาวรัตน์ สำหรับบทกวีดี ๆ

    จากคุณ : มอสทาร่ายักษ์ - [ 6 ก.ย. 48 12:02:39 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป