ความคิดเห็นที่ 37
EP.2 ประเด็นเรื่องการรุกรานนี่ต้องแยกเป็น 2 กรณีนะครับ คือกรณีที่เกิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่นกับกรณีในไทย
ในญี่ปุ่นผมขอให้ความเห็นสั้นๆเพราะผมก็ไม่ใช่คนวงในโลกดนตรีของเค้า เรื่องรายละเอียดเล็กน้อยจนถึงขั้นการเมืองระหว่างประเทศนั้นผมคงไม่ไปกล้าตัดสินใจเหมือนที่คุณคิดออกมาหรอกครับ ผมมองว่ามันเป็นแค่เรื่องที่เกี่ยวกับธุรกิจและการทำเงินของค่ายเพลง[b/]ครับ ถ้าค่ายเพลงญี่ปุ่นไม่ทำสัญญาทำเพลงออกมาให้นักร้องเกาหลีเสียอย่าง จะเกิดเหตุการณ์ให้คุณออกมาเรียกร้องแบบนี้รึ คุณรู้เหตุผลจริงๆที่ Avex ทำเพลงให้ BoA, GIZA ทำเพลงให้ JEWELRY หรือ Sony Japan ทำเพลงให้ Ryu Si Won หรือเปล่า แล้วคุณคิดว่านักร้องเกาหลีทุกคนที่เข้ามาหากินหรือจะให้สุภาพก็คือร้องเพลงในญี่ปุ่นทั้งหลายเหล่านี้ เค้ามีความคิดที่อยากจะเข้ามาเองหรือเปล่า หรือเป็นเพราะนโยบายของทางต้นสังกัดของทั้งสองประเทศ คุณรู้ความคิดของพวกเค้าเหล่านี้ทุกคนหรือเปล่า ทำไมคุณเลือกที่จะต่อต้านตัวนักร้องเกาหลี ทำไมคุณไม่คิดที่จะต่อต้านค่ายเพลงญี่ปุ่นที่ปฏิเสธนักร้องอินดี้ฝีมือดีของญี่ปุ่นเองซึ่งผมว่ามีอีกเยอะที่ต้องการให้ผลงานของตัวเองได้วางขายแต่ก็ไม่มีโอกาส เพราะค่ายเพลงเหล่านี้เอาโอกาสอันนั้นไปให้นักร้องเกาหลีเสียแล้ว ผมตอบแทนคุณให้เลยก็ได้ว่าคุณทำไม่ได้ [b]เพราะผมก็ไม่สามารถเกลียด GIZA ที่เอา JEWELRY เข้ามาในวงการ J-POP ผมไม่สามารถเกลียด TUBE ที่ไปแต่งเพลงให้กับ Ryu Si Won แล้วผลที่ออกมากลายเป็นว่าเพลงตัวเองกลับขายได้น้อยกว่า มันเป็นเรื่องของธุรกิจ เป็นเรื่องของเงิน คุณห้ามให้เกิดเหตุการณ์เหล่านี้ไม่ได้เหมือนที่คุณได้บอกไว้ใน Rep.12 แล้ว ซึ่งอันที่จริงผมก็ไม่ได้ต้องการให้คุณทำเรื่องเรียกร้องไปถึงค่ายเพลงในญี่ปุ่นขนาดนั้น เพียงแต่อยากจะอธิบายว่าของมันลอยมากับ"กระแส"น้ำจาก"ต้นแม่น้ำ" กว่าจะมาถึงประเทศไทย คุณก็ต้องทำความเข้าใจและเรียกร้องให้ถูกจุดเท่านั้นเอง แล้วคนฟังอย่างพวกเราจะทำอะไรได้ นอกจากจะภาวนาให้ค่ายเพลงในญี่ปุ่นเริ่มตาสว่าง สนับสนุนบุคลากรของตัวเองให้มากขึ้น จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจในภายหลังว่าทำไมเพลงของ BoA ถึงขายได้มากกว่าเพลงของ Namie Amuro
มาถึงเรื่องเกี่ยวกับการรับฟังเพลงจากญี่ปุ่นและเกาหลีของคนไทย อันนี้แหละที่ผมมองว่าJ-POP โดนรุกรานโดยสื่อที่นำเสนอและจากค่ายเพลงบางค่าย เอาเรื่องสื่อก่อน ทั้งรายการเพลงทางวิทยุ โทรทัศน์และหนังสือที่มีการนำเสนอแบบแพ็คเกจ J-POP ควบ K-POP ทำออกมาอย่างกับหนังควบตามโรงหนังชั้น 2 อันนี้ต้องโทษเจ้าของรายการและสิ่งพิมพ์ที่จับทั้ง 2 อย่างมาปนกันแบบนี้อย่างที่คุณ Jabawock บอกไว้ใน Rep. 20 โดยเฉพาะบางรายการที่ในตอนแรกนำเสนอ J-POP แล้วอยู่ๆก็นำ K-POP เข้ามาด้วยเฉยเลย ผมค่อนข้างเห็นด้วยกับคำประนามของคุณที่แสดงไว้ในตอนท้ายของ EP.2 เพราะเพลง K-POP เหล่านี้มาเบียดบังเวลาของ J-POP ซึ่งปกติก็มีเวลาค่อนข้างน้อยอยู่แล้วให้น้อยลงไปอีก แต่คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะไปประนามรวมไปถึงเรื่องที่ว่าเพลง ภาพยนตร์และละครจากเกาหลีนั้นห่วย การที่คุณออกมาพูดในลักษณะนี้อาจเป็นการทำให้หลายๆคนทั้งที่เป็นแฟนพันธุ์แท้เพลง K-POP และคอเพลงทั่วไปรู้สึกได้ว่าแฟนเพลง J-POP นั้นใจแคบและมีอคติ คุณรู้หรือไม่ว่ามีคนอย่างคุณว้อบแว้บ*ไม่น้อยที่ฟัง K-POP ก่อน J-POP หรือมีอีกหลายคนที่ชอบหนังอาร์ตจากเกาหลีแล้วก็ชอบเพลงของ X-JAPAN แบบลึกสุดใจด้วย ผมมองว่ามันไม่ยุติธรรมที่เราจะไปว่ากล่าวถึงรสนิยมการเสพสิ่งบันเทิงของผู้อื่นเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระทำที่เหมือนกับเป็นการยกตนข่มท่าน ป่าวประกาศว่าอาวุธของข้าเจ๋งกว่า ถึงจะมีอุดมการณ์ในแบบที่เป็นพระเอก แต่ถ้านำเสนอออกมาแบบนี้ ก็ไม่สามารถทำให้คนดูส่วนมากคล้อยตามได้หรอกนะครับ
อีกเรื่องคือบรรดาค่ายเพลงในไทย อันนี้คงขอพูดค่อนข้างยาวนะครับ ตั้งแต่ผมฟังเพลงและซื้อเทป ซีดีญี่ปุ่นมาเกือบ 15 ปี ผมเห็นแค่ค่าย Sony เพียงค่ายเดียวเท่านั้นที่ยังยืนหยัดมาตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน 15 ปีก่อนผมสนับสนุนเทปของ Yoko Minamino ปัจจุบันผมก็เพิ่งซื้อซีดีของ L'arc En Ciel ผมถือว่า Sony เป็นค่ายเพลงที่อยู่คู่กับแวดวง J-POP มานานกว่าทุกๆค่าย ผจก.ฝ่ายขายของ Sony ที่คุณได้ไปพูดคุยมาซึ่งผมก็ขอยกให้เป็นผู้ที่มองเห็นตลาดของ J-POP ในเมืองไทยมายาวนานกว่าค่ายอื่นยังพูดเลยว่ายอดขายงาน J-POP นั้นลดลง ทำไมคุณถึงมองเรื่องนี้ว่าสาเหตุหลักมาจากกระแสเพลง K-POP ไปได้ ในเมื่อผมกลับมองไปยังเรื่องการมาของ MP3 และช่องทางในการโปรโมทงานเพลงของตัวเองมากกว่า เรื่อง MP3 คงไม่ต้องพูดถึง เพราะเรื่องนี้ขนาดที่ญี่ปุ่นยังได้รับผลกระทบไปเต็มๆ เรื่องช่องทางในการโปรโมทเป็นเรื่องที่น่าจะใส่ใจมากกว่า ย้อนไปเป็น 10 ปี คอเพลง J-POP สามารถฟังเพลงญี่ปุ่นได้จากรายการวิทยุไม่กี่รายการเท่านั้น แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นต้องเป็น Tokyo Box ของพี่เอ็ดดี้ ผมนับถือและยกย่องพี่เอ็ดดี้กับความตั้งมั่นในปณิธาณการจัดรายการวิทยุเพื่อคนฟังเพลงญี่ปุ่นอย่างแท้จริงได้นานมากๆ คิดดูก็แล้วกันในยุคที่ MP3 ยังไม่เกิด พี่เค้าต้องลงทุนไปเท่าไหร่เพื่อที่จะหาเพลงใหม่ๆในสมัยนั้นมาเปิดในรายการ ที่สำคัญเป็นรายการที่มีเพลงหลากหลายตั้งแต่เพลงของ SMAP ไปจนถึงเพลงของ LUNA SEA เพลงที่อาจจะไม่ค่อยฮิตของ Keiko Utoku ไปจนถึงเพลงที่โคตะระฮิตของ SPEED เหล่านี้ป็นเสน่ห์ของเพลงญี่ปุ่นที่ต้องผมได้รับจากการฟังเพลงจากรายการของพี่เค้า ผมรัก J-POP ในยุคนั้น ผมรักที่จะเก็บเงินเพื่อซื้อซีดีของ ZARD ผมรู้สึกดีใจที่ได้เห็น Pony Canyon ทำเทปของ Shizuka Kudo วางขาย แม้ว่าช่องทางที่จะได้ฟังเพลงญี่ปุ่นจะน้อยมาก แต่ก็รู้สึกพอใจกับชุมชนเล็กๆกลุ่มนี้ แล้วก็ถึงการมาของคุณโจ มณฑาณี กับการโหมกระแสโปรโมท ๅX-JAPAN กับ PENICILLIN พร้อมกับบัญญัติคำว่า J-ROCK ขึ้นมา ผมรู้สึกขอบคุณคุณโจที่ทำให้คนฟังเพลงญี่ปุ่นขยายวงกว้างมากขึ้น ผมชอบเพลงของ X-JAPAN แต่ผมค่อนข้างไม่ชอบใจเป็นอย่างมากที่อยู่ๆก็เกิดกระแสของของคำว่า J-ROCK มีการยกย่องและกระหน่ำโปรโมทกันมากมายจนไปบดบังความดีงามของเพลงญี่ปุ่นทั่วไปจนเกิดคนฟังกลุ่มหนึ่ง *ย้ำว่าแค่* กลุ่มหนึ่ง ที่เกิดทิฐิและอคติ ทำให้ภาพรวมของวงการ J-POP ต้องแปดเปื้อน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้คนฟังเพลงของ B'z ก็เป็นกลุ่มเดียวกันกับคนฟัง Akina Nakamori คุณโจเป็นคนเก่งคนหนึ่งที่ผมนับถือ แต่ผมคิดว่าคุณทำให้วงการ J-POP ในไทยเขวไปช่วงหนึ่ง ช่วงที่ทำให้ครั้งหนึ่ง X-JAPAN กลายเป็นตัวแทนของศิลปินญี่ปุ่นทั้งหมด ทำให้ค่ายเทปในเมืองไทยมองว่าเพลงในแนวนี้เท่านั้นที่ขายได้ จึงเกิดกระแสความฮิตของ GLAY, L'arc En Ciel ตามมา กลายเป็นว่าในเพลงญี่ปุ่นในสายตาของหลายๆคนมีแค่ Aucifer, Glay, L'Arc en Ciel และ X japan บุคคลพวกนี้ต่างหาก ที่ผมมองว่าเป็นภัยร้ายแรงต่อวงการ J-POP แล้วพอวงเหล่านี้ค่อยๆลดความนิยมไปตามกาลเวลา ค่ายเพลงกลับมองว่างานเพลงญี่ปุ่นขายได้น้อย แล้วคุณก็กลับไปเหมารวมบอกว่าเป็นเพราะการมาของ K-POP เหรอ * *K-POP ที่ผมพูดถึงนี้ ผมขอเน้นว่าเป็นเพลงภาษาเกาหลีนะครับ ไม่รวมเพลงญี่ปุ่นที่ร้องโดยคนเกาหลี* * ระบบการขายผลงาน J-POP มันห่วยมาตั้งแต่นโยบายของค่ายเทปแล้ว ค่ายเพลงทั้งหลายเคยหาช่องทางในการนำเสนอและโปรโมทเพลงของศิลปินที่มีอยู่ในมือบ้างหรือเปล่า ถ้าคนฟังไม่เคยเห็นของสินค้าของคุณ แล้วเค้าจะซื้อสินค้าคุณได้อย่างไร EMI เอางานของ Maki Ohguro มาขายทำไมถ้าไม่เคยหาช่องทางในการโปรโมทเธอเลย ทำมาก็ขายไม่ได้แล้วยังมาสรุปว่าวงการ J-POP ในไทยขายไม่ได้อีก Universal เอางานของ Kou Shibazaki มาขายเพราะเห็นว่า ITV นำละครที่เธอแสดงมาฉาย แต่ผมไม่เคยได้ยินเพลงของ Kou จากสื่อทางด้านเสียงเพลงในเมืองไทยเลย แล้วคุณจะไปตีหัวชกหางนักร้องเกาหลีว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้ยอดขายของนักร้องญี่ปุ่นเหล่านี้ขายไม่ได้เหรอ ยอดขายเพลงญี่ปุ่นในบ้านเราไม่ลดลงหรอก อย่าไปเอายอดขายในช่วงที่มีคนเข้ามาปลุกปั่นกระแสเพลงของ X-JAPAN มาเปรียบเทียบ เพราะผมย้ำแล้วว่าวงเหล่านั้นไม่ใช่หน้าตาของ J-POP ทั้งหมด ที่คุณควรทำคือควรไปกระตุ้นค่ายเพลงทั้งหลายให้เห็นคุณค่าของนักร้องญี่ปุ่นที่มีอยู่ แล้วทำการโปรโมทซะ ไม่ใช่มาหาแนวร่วมให้มาต่อต้านและประจานเพลงจากเกาหลีแบบเดียวอย่างนี้
EP.3
ข้อควรพิจารณา
1.อันนี้เป็นเรื่องของวิจารณญาณของแต่ละคน ผมคงพูดอะไรออกไปมากไม่ได้
2.ผมไม่ได้ฟังเพลงญี่ปุ่นจากนักร้องใน blacklist ทั้งหมด แต่เท่าที่เคยได้ฟังเพลงญี่ปุ่นของ BoA, JEWELRY, K, Ryu Si Won, S.E.S., Sugar และ Younha ในบางเพลง ทีมงานคนแต่งเป็นคนญี่ปุ่นทุกคนนะครับ คนฟังอย่างเราๆไม่ได้เป็นคนบิดเบือน ผมมองว่าค่ายเทปในญี่ปุ่นต่างหากที่เป็นผู้บิดเบือน
3.อันนี้สำหรับผลงานเพลงของนักร้องบางคนคงทำเป็นไม่สนใจได้ยากครับ อย่างตอนนี้ ผมพูดได้แบบเต็มปากเต็มคำว่าชอบ Houki boshi ของ Younha แล้วก็เกลียด Touch ในเวอร์ชั่นที่เธอเอามา Cover ด้วย มองว่าการมาของเธออาจทำให้นักร้องญี่ปุ่นบางคนเสียโอกาสดีๆไป แต่ก็มันเป็นเรื่องในวงการที่พวกเค้าต้องหาทางจัดการกันเองครับ
4. ถึง 8. คุณค่อนข้างมอง"ทุกสิ่ง"จากเกาหลีในด้าน"อคติ" และไม่ค่อยเกี่ยวกับ J-POP เท่าไหร่ จะมีก็แต่ข้อ 5 แต่มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะไปทำตัวยกตนข่มท่านแบบนั้น??
สำหรับข้อเรียกร้องในข้อ 1 ผมเห็นด้วยเต็มที่ สว่นมนข้อ 2 และ 3 ตกลงคุณจะไม่สนับสนุนอะไร
"ไม่สนับสนุนเพลงภาษาเกาหลี" หรือ "ไม่สนับสนุนเพลงญี่ปุ่นโดยนักร้องเกาหลี" ผมว่าคุณควรจะทำความกระจ่างตรงนี้ด้วยนะครับ
ส่วนข้อสุดท้ายผมก็หวังว่าจะเห็นผลงานของคุณต่อไปครับ
จากคุณ :
being's lover  
- [
23 ก.ย. 48 20:30:51
]
|
|
|
