PANTIP.COM : C3786344 เสี่ยว [V] กระทู้เดียวไม่พอ ต้องขอ 2 กับ.........................Xiao [V]&Jerry live in HK{แตกประเด็นจาก A3775959} [F4 Forever]

ความคิดเห็นที่ 84

อารายกาน ยังไม่ยอมให้จบด้วย......
ก็เค้ายังไม่ได้มาระบายความรักกะเด็กโง่ ของเค้าเลยง่ะ
เค้าก็อัดอั้นตายดิ มาฟังเค้าเล่ากันก่อนดิ...แงแงแง

เค้างานสุมกาบาลเลย ฟ้าคงลงโทษที่หนีงานไปหาเด็กโง่
นี่ก็เพิ่งกลับมาจากกระบี่ไปสัมนา อึดอัดชะมัด คุยกะครายก็มะได้
ไม่มีครายรู้จัก F เลย เพราะมีแต่ป้าๆ ลุงๆ ทั้งน้าน แงแง

เราไม่รู้จามีครายมาอ่านอีกป่าว แต่ก็จะขอระบายความในใจ
ให้รู้กานว่า เด็กโง่ของช้าน กะพี่ชายมาน โค-ตะ-ระ น่ารักเลย

ต้องขอเริ่มจากที่สนามบิน หลังจากเราได้รู้รสชาติชีวิตการตามปู้จายเป็นครั้งแรก ว่ามานทรมาน ปนหนุกหนานขนาดไหน ก็ขนาดไปบอกให้คนอื่นรู้ไม่ได้ ไม่งั้นคงโดนพาไปเช็คสมองว่ายังทำงานดีอยู่ป่าว ก็ต้องไปนอนบนเก้าอี้ตรงที่ให้คนรอเปลี่ยนเครื่องง่ะ ทั้งคืนยันเช้า แถมห้องน้ำก็เกิดการประหยัดพลังงาน ปิดน้ำซะง้าน ก็เลยรู้สึกว่าใกล้เน่าเข้าไปทุกที พอน้ำมาทุกคนรีบดำเนินการล้าง....ทุกส่วนที่สามารถล้างได้ โดยเฉพาะบางส่วน...เพราะกลัวจะกลายเปงอาหารทะเลเน่า 555 ก็ให้รู้สึกไม่บายตัวเท่าไหร่ แล้วก็นึกว่า ตรูมาทำไรอยู่นี่ฟระ ทำไมไม่อยู่บ้านนอนสบายๆ วี๊ดวิ้วอยู่กะ เอฟ5 ฟระ แต่ก็เอาฟระ มาแล้วนี่ ถือว่ามาหาประสบการณ์แปลกๆ เปงกำไรชีวิต

จนกระทั่งเที่ยงกว่าๆ ในเกทก็คึกคักมากเพราะคุงป๋ากะลังจะมาแล้ว น้องกร กะน้องเอ๋ เด็กป๋าในกลุ่มของเรา 2 คน เริ่มนั่งไม่ติด กะลังวางแผนการรบ เอ๊ย! การทะลุทะลวงไปให้ถึงตัวคุงป๋า ไอ้เราก็เลยคุยกันว่าแบ่งงานกันทำ ง้าน 2 สาว ไม่ต้องเอาเป้ไป ไปตัวเปล่าเลยจาได้สะดวก เพราะเราเอากระเป๋าที่ลากได้ไป ก็เลยอาสาเอาเป้ของน้องเค้าไว้บนกระเป๋าแล้วจาลากให้เอง ก็เพราะคิดว่าแค่เห็นคุงป๋านิดหน่อยก็พอแล้วล่ะ ให้น้องเค้าเข้าไปใกล้ เรารอไปวิ่งตอนเด็กโง่ก็แล้วกัน ..... น้อง 2 คนก็เข้าไปข้างในได้แล้วสักพัก เราก็เห็นคุงป๋านั่งมาในรถกอลฟ์ อุแม่เจ้า! เปล่งประกายความหล่อมาแต่ไกลเชียว ไม่รู้ไอ้ความคิดที่จะดูแค่ห่างๆ มานหายไปไหน.... รู้ตัวอีกทีช้านวิ่งลากกระเป๋า+เป้ พุ่งเข้าใส่ขบวนรถคุงป๋าซะง้าน วิ่งเข้าไปจนได้อยู่ข้างๆ คุงป๋าแค่มีคน 1 คน คั่นอยู่ เลยเอื้อมมือไปแตะแขนคุงป๋า 1 ที และก็วิ่งตามเสพคุงป๋าทางสายตาต่อได้อีกหน่อย ก็ต้องออกไปเพราะกระเป๋ารุงรังมาก .... แต่ให้ตายซิ.....
.....คุงป๋า...หล่อมากกกกกก...น่าใสกิ๊ก.....ยิ้มแย้มเชิญชวนตลอดเวลา.....ทำเอาหัวใจเราเต้นผิดจังหวะไปได้แน่ะ....เราก็เลยตัดสินใจวิ่งตามไปจนจะถึง ตม. คุงป๋าลงมาจากรถแล้วหยุดชะงัก เหมือนไม่รู้จาไปทางไหนดี เลยหยุดยืนเฉยๆ ในขณะที่แฟนนี่ไปข้างหน้าแล้วกับแฟนๆ กลุ่มใหญ่ ทำให้บั้นท้ายคุงป๋าว่างอยู่....555อย่าคิดลึก หมายถึงด้านหลังง่ะ เราก็เลยได้โอกาสเข้าไปด้านหลังเหมือนพวกโรคจิต เอ๊ย! ไม่ใช่ เข้าไปได้ชิดป๋าด้านหลังเลยนะ มองเห็นกล้ามแขนป๋าน่าดูเชียว (ถึงจาน้อยกว่าเด็กโง่ก็เหอะ) ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่ากล้ามนั้นมานจาเป็นยังไงหนอ สมองมานเลยสั่งการให้มือเอื้อมไปจับที่กล้ามแขนข้างซ้ายของป๋า และเมื่อต้องรู้ให้ได้ว่าเปงไง ก็เลยต้องบีบกล้ามแขนป๋าไป 2 บี๊บ...แบบว่า บี๊บ บี๊บ ไง...โห! ตึงเชียว... อยากจาร้องกรี๊ดง่ะ ป๋าหล่อมากกกกกก...เราก็ไปส่งป๋าจนป๋าผ่านออกไปเจอกองทัพแฟนๆ ข้างนอก ส่วนเราก็รอหวานใจเด็กโง่ต่อไป.....
แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 48 18:52:18
แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 48 18:51:31

จากคุณ : sasiwu - [ 10 ต.ค. 48 18:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 85

หลังจากนั้น ก็เปงการวิพากวิจารณ์กันถึงความหล่อบาดใจของคุงป๋าที่ได้เห็นไปจะจะ ทำให้เราต้องยอมรับเต็มปาก เต็มใจว่าเธอหล่อได้ใจเจงๆ เราก็คงจาคร่ำครวญถึงคุงป๋ามากไปหน่อย เลยโดนคุงแม่เด็กโง่ยับหัวเข้าให้ว่ามีคนปันใจจากเด็กโง่ไปให้คุงป๋าแล้ว โถ! พี่นกขา หนิงไม่มีใจเหลือไปให้ครายแล้วค่ะ เด็กโง่คนเดียวก็เต็มหัวอกหัวใจแล้ว ก็ตัวมานใหญ่ซะขนาดน้าน...อิอิ

แล้วก็ใกล้ถึงเวลาแห่งความระทึกใจ...เรายกขบวนกันเข้าไปรับเด็กโง่ถึงงวงช้าง มีพี่นก ทวด ป้าแวน คุงคู น้องกร น้องเอ๋ ไปถึงเจ้าหน้าที่สาวก็พ่นใส่ให้พวกเราตั้งแถว อย่าไปขวางทางออกผู้โดยสารคนอื่น เราก็เลยตั้งแถวเหมือนรอรับเสด็จเจ้าชายในฝัน และแล้ว...เจ้าชายก็ปรากฎกาย...ให้เราได้เห็นอยู่ไกลในงวงช้างนั่น...ถึงจะยังอยู่ไกล...แต่เจ้าชายก็ยังเปงเจ้าชายวันยังค่ำ...ช่างเปล่งประกายเรืองแสง ประหนึ่งรังสีโอโม่ (มีป่าวฟระ) แถมยังใส่เสื้อสีขาวจั๊วะ ใส่หมวกขาว ที่ดูยังใหม่มากทั้ง 2 อย่าง แตกต่างจากที่เคยเห็นเป็นอันมาก ทำให้เรานึกไปว่าสปาหม่ามี๊คงจะกิจการรุ่งเรืองดี เลยเจียดเงินมาซื้อเสื้อใหม่หมวกใหม่ให้เจ้าชายได้ เอ! หรือว่าครายให้มาป่าวหว่า....สักพักเจ้าชายก็เดินอย่างสง่าผ่าเผยออกมาพร้อมๆ กับประชาชนทั่วไป แต่ก็อย่างเคย เด่นเปงสง่า เด้งออกมาเหนือชายใดๆ เรามานก็แค่คนธรรมดา จะไปต้านทานเสน่ห์หลายร้อยล้านแรงเทียนของเธอได้ไง ใจมานก็สั่งขาให้พุ่งไปหาเธอทันที แต่เธอก็หยุดรับของขวัญแฟนๆ แบบไม่ตกหล่นตลอด 4-5 ก้าวที่พ้นมาจากงวงช้าง พอเราได้ใกล้เธอมือทั้ง 2 ข้างของเธอก็เต็มไปหมดแล้ว เราก็ได้แต่เดินตาม ใช้สายตาโลมเลีย เอ๊ย! มองเธอแบบจาให้บันทึกไว้ในเมมโมรี่ส่วนตัวของเรา อุแม่เจ้า! คนบร้าอาราย น่าร้ากกกร้ายกาจ....หน้าเธอเล็กๆ เรียวๆ ขาวใสเด้ง ปากเธอก็แดง อวบอิ่ม ย้ำ! อวบอิ่ม มิใช่ห้อยย้อยเลยจริงๆ สาบานได้ เห็นแล้วใจกระตุกอย่างแรง อยากทำมิดีมิร้ายกับเธอเจงๆ แต่คิดแล้วว่าคงยากเพราะคงโดดไม่ถึงปากเธอ ก็เธอสูงซะขนาดน้าน ได้แต่เอื้อมมือไปจับมือเธอแต่ก็โดนกำไลแทน แต่แล้วเหมือนโชคเข้าข้างเรา (แต่ไม่เข้าข้างมาน) ด้วยความห่วงของที่แฟนๆ ให้ (ใช้คำเพราะไม๊หล่ะ) เธอก็หยุดเดินซะง้าน ตอนนั้น คุณโจวเดินไปข้างหน้าแล้ว เราก็เลยได้โอกาสจับมือเธออีกครั้งจะจะ ตอนนั้น เห็นเธอกำลังจะเอาของชิ้นนึงในมือขวาของเธอใส่ในถุงที่อ้าอยู่ ในมือซ้าย เราก็เลยยื่นมือไปจับมือซ้ายเธอที่เปิดอยู่หลวมๆ (ก่อนหน้านี้เธอกำถุงของไว้แน่น) ไม่รู้เธอตกใจที่มีสาวน้อยอย่างเราไปจับมือ หรือว่าตกใจกลัวไปแย่งของก็ไม่รู้ได้ มือเธอเลยกระตุกน้อยๆ ทำให้ถุงของใบนึงหล่นไปที่พื้น เธอก็เลยหันมาเหล่เรา เนื่องจากใส่แว่นดำ เลยไม่เห็นสายตาเธอ แต่เดาเอาว่าคงส่งสายตาพิฆาตมารมาให้ เพราะทำของเธอหล่น มองไปอีกทีก็เห็นสาวยุ่นร้องโวยวาย แล้วหยิบของขึ้นมาส่งให้เธอใหม่ คราวนี้เห็นพี่นกมาอยู่ใกล้ๆ ทำตัวเปงคุงแม่ที่ดี ช่วยเปิดถุงให้เธอใส่ของลงไปได้ พอดีกับคุณโจว และผจก.หญิงอีกคนเข้ามาถึง จึงช่วยรับของไปจากเธอ ถึงตอนนี้คุณโจวก็เริ่มต้อนให้เธอเดินไปเร็วๆ เพราะคนเริ่มมากแล้ว ไม่รู้คนมาจากไหนกัน เต็มไปหมด เราก็เลยต้องออกวิ่งตาม ไกลมาก เหนื่อยจนหอบเลย เพราะเธอขายาวมาก เดินเร็วๆ เราเลยต้องวิ่งถึงจะทัน เราก็วิ่งตามเสพเธอทางสายตามาตลอด จนใกล้ถึงที่ X-RAY เราก็คิดว่าควรวิ่งขึ้นหน้าไปถ่ายรูปเธอไว้บ้างดีกว่า ก็เลยรีบวิ่งไป งัดมือถือขึ้นมา เพราะไม่ได้เอากล้องไป วิ่งไปดักหน้าเธอได้ อุแม่เจ้า! อยู่ตรงหน้าเรานี่เอง เราก็ตั้งท่าถ่าย รอให้เธอเข้ามาอีกนิดเพราะมือถือซูมได้น้อย พอเข้ามาในรัศมีที่จะถ่ายได้ ก็พอดีอีตาโจว ถลามาปัดมือเรา แล้วตะโกนโหลกเหวกไม่ให้ถ่าย เสียดายมาก เราก็วิ่งตามต่อ จะถ่ายให้ได้ อีตาโจวก็หันมาชี้หน้าว่าไม่ให้ถ่าย เปงอย่างนี้ 2-3 ครั้ง มานคงจำหน้าเราได้แม่นเลย สุดท้ายถ่ายได้รูปเดียว แถมไม่ค่อยชัดด้วย ถึงตอนนั้นเด็กโง่ก็โดนต้อนไปเข้า ตม. แล้วเราก็ตามไปส่งจนออกไปข้างนอก ถึงไปต่อแถวตรง ตม. รอออกไปบ้าง ถึงตอนนั้น ยังรู้สึกเหมือนฝันไปเลย ไม่นึกว่าจะได้เจอใกล้ๆ ขนาดนี้ บอกได้แค่ว่า เด็กโง่...มานน่าร้ากกกมาก ใสเด้ง ขาวอมชมพูน่ากินชะมัด อ้าว! ก็มานหิวจนตาลายนี่นา ก็ไม่ได้กินอารายเลย มื้อสุดท้ายบนเครื่องตอนประมาณ 3 ทุ่มกว่ามั้ง ตอนเจอเด็กโง่บ่ายโมงครึ่งเข้าไปแล้ว เค้าก็เลยอยากกินแก้มเด็กโง่ซะเลย อิอิ

ต้องขอบคุณพี่นก ทวด ป้าแวน คุงคู ป้าบอง น้องกร น้องเอ๋ ที่ให้พี่หนิงอาศัยไปด้วยค่ะ เป็นประสบการณ์ที่ไม่รู้ลืมเจงๆ ยิ่งไปเห็นก็ยิ่งรักมานหัวปักหัวปำกว่าเดิม ถ้ามีโอกาสก็สัญญากะตัวเองไว้เลยว่าจาไปอีกจ้า...ตี๋จ๋า...เด็กโง่...ไว้เจอกันใหม่นะจ๊ะ..... ห่าวอ้ายหนี่ ส่าไหจื่อ .....

จากคุณ : sasiwu - [ 10 ต.ค. 48 19:39:00 ]