CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    =*++*++*....เพราะ..รัก...*++*++=...

    ...เช้าวานนี้ ต้องขึ้นวอร์ด เลือกคนไข้ที่มีโรคเฉพาะทางใช้เป็นกรณีศึกษา สำหรับเขียนรายงาน...คนไข้ที่เลือกเป็นชายชรา อายุ 89 ปี ป่วยด้วยโรคต่อมลูกหมากโต ร่วมกับโรคไต....คุณตาเป็นคนแก่ที่อารมณ์ดี คุยเก่งเลยทีเดียว...หลังจากแนะนำตัวแล้วก็เริ่มซักประวัติการเจ็บป่วยตลอดจน ความเป็นอยู่ทั่วไป....คุยไปคุยมาคุณตาแกก็บ่นอยากออกจากโรงพยาบาลเสียตั้งแต่วันนี้เลย... เพราะห่วงและคิดถึงภรรยาที่อยู่บ้าน...

    ดวงตาที่สุกสว่างด้วยความแช่มชื่นยามกล่าวถึงคนที่รออยู่ ทำให้อดถามไม่ได้ว่าแต่งงานอยู่กินกันมากี่ปีแล้ว....

    " เราอยู่ด้วยกันมาหกสิบปี...ไม่เคยแยกจากกันนานๆเลยนะ..ไปไหนก็ไปด้วยกัน...เมื่อก่อนตระเวณขับรถไปรอบประเทศ ที่ไหนมีงาน ก่อสร้างที่ตาถนัด และสถานที่ถูกใจเราก็อยู่นานหน่อย...แต่ตอนนี้เขาเป็นโรคหอบหืด เลยมาปักหลักอยู่ที่เมืองนี้..."...

    "อยู่กันมานานขนาดนั้น ไม่นึกเบื่อ ทะเลาะกันมั่งเหรอ.." ฉันเริ่มซักด้วยความอยากรู้..

    " ก็มีบ้างที่เราขัดแย้ง ..เถียงกัน แต่ไม่เคยโกรธกันข้ามวัน...ต้องดีกันก่อนเข้านอน".. (สงสัยคุณตากลัวได้ออกไปนอนคนเดียวนอกห้องแหงhaha)..

    ." ไปหากันจนพบได้งัยเนี่ยคุณตา"....

    " ตาไปงานเลี้ยงของเพื่อน...เจอหน้่าเขาครั้งแรก ก็รู้ว่า เขานี่แหละคือคนที่เกิดมาเพื่อเรา"... ((หวานซะไม่มี.!..))...ตอนนั้นเขามีแฟนแล้ว..แต่ก็รอเขา..จนเขาเลิกกับแฟนคนนั้น.. ตาขอเขาแต่งงานเลย..แล้วก็อยู่กันมาจนบัดนี้..."..

    ."คนทุกวันนี้เลิกกันง่าย...คุณตาบอกเคล็ดลับหน่อยสิว่าจะรักษาความรักให้นานๆได้งัย?"

    ...ใบหน้าที่เหี่ยวย่นแย้มยิ้มก่อนจะตอบด้วยเสียงเนิบนุ่ม" ต่างฝ่าย ต่างต้อง " ยอม" ให้กัน ไม่มีเธอ..ไม่มีฉัน...มีแต่เรา..เท่านั้นเอง"....

    ..เดินออกจากห้องคนไข้วันนั้นด้วยความรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อกระพือปีกวิบไหวอยู่ในใจ....เบิกบานกับความรักระหว่างคนสองคนที่ได้รับรู้มา...เป็นความรู้สึกดีๆที่อยากนำมาบอกต่อ...อาจจะมีตำราหรือทฤษฏีมากมาย ที่พยายามจะสอนถึงการอยู่ร่วม และสานสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน...  แต่ไม่มีอะไรจะยึดคนสองคนให้อยู่ด้วยกันได้ ถ้าไม่...เพราะ..."รัก"......

    ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ..
    ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
    ถึงอยู่ในใต้ฟ้าสุธาธาร ..
    ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา
    แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ ...
    พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
    แม่เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา ..
    เชยผกาโกสุมประทุมทอง
    เจ้าเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่ ..  
    เป็นราชสีห์สมสู่เป็นคู่สอง
    จะติดตามทรามสงวนนวลละออง...
    เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป ....

    (คัดมาจากวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี....ตอนพระอภัยฯเกี้ยวนางละเวง)

    หาเพลงที่หวานเหมาะใจในอารมณ์นี้ยังไม่ได้ ...ใครมีช่วยมาแปะหน่อยเน้อwink

    แก้ไขเมื่อ 16 ต.ค. 48 15:30:30

     
     

    จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 16 ต.ค. 48 15:19:40 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป