CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    "เหยียนเฉิงซวี่ “เฝ้าหวังอยากให้มีใครสักคนกอดหัวของผม”

    มือใหม่หัดแปะตี่ตี๊คือกำลังใจ!!
    http://www.yanchengxu.net/bbs/dispbbs.asp?boardID=43&ID=53835
    เหยียนเฉิงซวี่ “เฝ้าหวังอยากให้มีใครสักคนกอดหัวของผม”
    10/14 เหยียนเฉิงซวี่ที่เป็นตัวแทนทูตรอยยิ้มสุขภาพดีโซนเอเชียของ “ออรัลบี” ได้มาร่วมกิจกรรม “ออรัลบีกับคุณนัดพบเหยียนเฉิงซวี่”ที่ฮ่องกง  ได้พูดคุยกับแฟนๆที่มาจากต่างที่ต่างแดนประมาณ 30 คน  ทั้งถ่ายรูป  ทั้งเล่นเกมส์  หลังจากกิจกรรมผ่านไป  นักข่าวจีนจากหนังสือพิมพ์ (เซิน)เป็นหนึ่งเดียวที่ได้รับการเชิญให้สัมภาษณ์พูดคุยถึงชั่วโมงกว่า
    ก่อนที่จะสัมภาษณ์  แฟนๆวานนักข่าวฝากบอกเขาว่า: “ตั้งตัวเมื่ออายุ 30  แต่งงานก่อนค่อยตั้งตัว”  
    เหยียนเฉิงซวี่ถ้าเป็นจริงอย่างคำร่ำลือ  คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูด “ตอนนี้ผมอยากมีความรักมาก  เหมือนเต้าหมิงซื่อแบบสะเทือนเกริกก้อง  มีช่วงเวลาให้ผมได้ระบาย  มีใครคนนึงสามารถคอยปลอบใจเวลาที่ผมรู้สึกแย่จะได้กอดหัวของผมบ้าง”  
    “เวลาที่ผมมีความรัก  จะเหมือนเต้าหมิงซื่อ”
    เราคุยกันแบบสบายๆแต่จำไม่ได้แล้วว่าเพราะคำไหนทำให้สะกิดไปถึงเรื่องความรัก----ก่อนสัมภาษณ์นี่เป็นคำถาม “คำเตือนป้ายเหลือง” (โอ้เหมือนสนามฟุตบอลเลย)  อาจจะเป็นเพราะว่าเกี่ยวเนื่องมาจากละครไป๋ที่เขาเล่นอยู่ก็เป็นได้  บ่ายวันที่13ลงเครื่อง  ช่วงเช้ายังเร่งถ่ายละครที่ไทเปอยู่   ความเหน็ดเหนื่อยในการเดินทางทำให้เขาเป็นหวัดเล็กน้อย  เสียงจมูกฟุดฟิดตลอดเวลา  แล้วพูดอย่างมีมารยาทว่า:  “ปุ๊ห่าวอี้ซือ=ขอโทษนะ”
    เหมือนที่ตัวเขายอมรับว่า: “ตั้งแต่(หลิวซิงฮวาหยวน)ก็ไม่มีผลงานที่โดดเด่นอีกเลย   ฉะนั้นเรื่อง(ไป๋)คนข้างกายรวมทั้งตัวเองก็รู้สึกถึง “เหมือนตัวถ่วงให้ล่าช้า”(เดาค่ะเพราะเป็นสำนวน)
    (เซิน): ได้ยินมาว่าใน(ไป๋เซ่อจวี้ถะ) คุณเล่นบมหมอ? คนมากมายตอนเด็กๆก็ใฝ่ฝันที่จะใส่เสื้อกาวน์  เป็นเงามืดในใจสมัยเด็ก  คุณเคยอยากบ้างมั้ย?
    ซวี่: พูดขึ้นมาก็แปลกมาก  ความจริงตั้งแต่เด็กผมแทบจะไม่เคยไปโรงพยาบาลเลย  ฐานะทางบ้านไม่ดี  เป็นหวัด  ตัวร้อนเป็นไข้เล็กๆน้อยๆ  ป่าป๊าจะช่วยชีดยาให้ที่บ้าน
    (เซิน): ป่าป๊าเคยเรียน?
    ซวี่: เปล่าหรอก  ฝึกเอง
    (เซิน): ถ้างั้นก็อันตรายสิ?
    ซวี่: จริงๆแล้วผมชอบป่วยมากเลยนะ
    (เซิน): เด็กประหลาด
    ซวี่: 5555 เพราะเวลาไม่สบายป่าป๊าจะมาโอ๋ผมงัย! (เงียบไปครู่นึง) ครอบครัวของเราจะเข้มงวดกับลูกชายมากกว่าลูกสาว  เวลาทานข้าวพี่สาวเกิดอารมณ์เลียก็จะวางชามข้าวแล้วลุกหนีไปเลย  ป่าป๊าก็ไม่ว่าอะไรสักคำ  ส่วนผมแค่เคี้ยวข้าวเสียงดังหน่อย  ฝ่ามือของป่าป๊าก็ลอยมาแล้ว (นิ่งอีกแล้ว) ตอนผมเรียนชั้นมัธยมปีหนึ่ง  ป่าป๊าก็เสีย  มามาก็ช่วยคนอื่นเย็บเสื้อหารายได้ไม่ได้มาก  สุขภาพก็ไม่ค่อยดี  ตั้งแต่ผมเรียนชั้นประถมปีที่ 5 ผมก็เริ่มออกไปรับจ็อบแล้ว  แพ็คของเล่น  งานถูพิ้น  บ๋อยในร้านเหล้า  กลางคืนก็ขายของแบกะดิน  ทำมาแล้วแทบทุกอย่าง  การค้าขายยังต้องฉลาดเล็กน้อย  บ้านผมอยู่ต่างจังหวัด  ทุกวันไปกลับรงเรียนต้องใช้เวลาถึงสี่ชั่วโมง  ทำงานก็กินเวลาไปเยอะแล้ว  ไม่ค่อยมีเวลาเรียนหนังสืออย่างจริงจัง
    (เซิน): เพราะฉะนั้นคุณหวังอยากที่จะมีคนคอยใส่ใจคุณมากกว่า?
    ซวี่: เด็กกำพร้าที่มีแต่แม่น่าจะอยากเหมือนกันทั้งนั้นแหละมั้ง  เหมือนตอนที่มีความรัก  มีคนหัวเราะเป็นเพื่อนมีคนร้องไห้เป็นเพื่อน  ตอนผมมีความรัก  ผมเหมือนเต้าหมิงซื่อ  รักเดียวใจเดียว  ยิ่งไปกว่านั้นสามารถควบคุมอารมณ์ปรารถนาได้  ไม่มีเหตุผล  คิดแต่จะกุมเธอไว้ในมือตลอดเวลา “ทำไมทุกครั้งผมจึงเป็นฝ่ายถูกสลัดทิ้ง?” ก่อนสัมภาษณ์ในงานแถลงข่าว  เหยียนเฉิงซวี่ใช้ความพยายามอย่างมากในการใช้ภาษษกวางตุ้งสื่อสารกับนักข่าวฮ่องกง  ถามเขาว่ากล้าถอดเสื้อโชว์กล้ามหน้าอกแข่งกับ Rain มั้ย  ถามเขาว่ากล้าเล่นบทเลิฟซีนกับเจ้งซิ่วเหวินใน(ฉางเหิ้นเกอ)มั้ย ....เขาตอบ?????? ใช้ภาษากวางตุ้งหลายครั้งมาก  ใช้ภาษากวางตุ้งดำเนินต่อไม่ได้แล้วได้แต่ใช้จีนกลางพูดให้จบประโยค
    กลับเข้าห้องของตัวเอง  เป็นเพราะนักข่าวฮ่องกงทำให้สะดุดในอารมณ์  เขายืนอยู่ตรงหน้าต่างหายใจลึกๆอยู่หลายครั้ง  ในเงากระจกหน้าต่างมีเหยียนเฉิงซวี่อีกคน  เขาจัดทรงผมให้เข้าที่ด้วยตัวเองอยู่แป็บนึงหันกลับมา  : “พวกเราถ่ายรูปกันได้หรือยัง?” ห้านาที  เหยียนเฉิงซวี่ปรับอารมณ์ได้แล้ว  ถ้าเช่นนั้น  ถ้าหากความรักมีอุปสรรคละ?
    (เซิน): คนที่กำลังมีความรัก  มักจะทำอะไรที่โง่ๆ
    ซวี่: ตุ้ยอา  หกปีที่แล้ววันแห่งความรัก  ผมเลือกไปถนนที่โอ่อ่าที่สุด  ตะโกนใส่เธอ “ผมรักคุณ!” คนเดินถนนคิดว่าเจอคนบ้า  ตอนนั้นตัวเองคิดว่านี่คือโรแมนติก  ยิ่งกว่านั้นผมเคยไปตลาดเข้าแถวเพื่อซื้อของใช้ส่วนตัวสำหรับผู้หญิงให้เธอ  พนักงานยังใช้สายตาแปลกๆมองผม  แต่ผมไม่แคร์  ก็คือบ้าคลั่งมาก  กล้าหาญลุยลูกเดียว
    (เซิน): ตอนนี้คิดขึ้นมารู้สึกน่าขำมั้ย?
    ซวี่: เหมือนกำลังดู (หลิวซิงฮวาหยวน).
    (เซิน): ตอนหลังทำไมถึงเลิกกัน
    ซวี่: มีครั้งนึงเพราะต้องไปเป็นทหาร  จำเป็นต้องห่างกัน  เริ่มแรกพวกเราไปที่ KTV ร้องเพลง  สุดท้ายร้องจนกอดหัวกันร้องไห้  และอีกหลายครั้งผมก็ไม่เข้าใจ   ทำไมทุกครั้งผมก็ระมัดระวังที่จะปกปักรักษา  แสดงความรักรักออกเต็มที่แบบไม่ปิดบัง  แล้วทำไมทุกครั้งจะต้องเป็นผมที่โดนทิ้ง? อาจเป็นเพราะผมดีกับผู้หญิงมากเกินไป  ทำให้พวกเธอรู้สึกเคยชิน  พอมีอะไรนิดนึงที่ไม่ดี......เฮ้อ  อธิบายไม่หมด   สองวันก่อนได้ยินเพลง (ฟ่างอิ๊เคอซิน)ของตู้เต๊อเหว่ย  รู้สึกสะกิดใจไม่น้อย
    (เซิน): เจออุปสรรคความรักบ่อยหรือ?
    ซวี่: หลายครั้ง
    “ผมกับหลินจื้อหลิง.......”
    เหยียนเฉิงซวี่เวลาออกข้างนอกจะมีความเคยชินอย่างหนึ่ง  ใส่หมวก  แบกเป้ที่มีแต่ของยัดเต็มไปหมด  หนักๆแบกไว้ที่ไหล่ “ฝึกกล้ามเนื้อ” เขาบอกว่า: “แบบนี้จะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น”
    เมื่อก่อนนี้ความรู้สึกที่มีต่อเขา  จะหยุดอยู่ตรงที่ “ตุ้ยอา,ตุ้ยอา” เป็นคำติดปากของเขา  หลังจากพูดตุ้ยอา,ตุ้ยอาแล้วก็ไม่มีคำที่เป็นประโยคต่อให้อีก  เป็นคำพูดที่เดายากน่าอึดอัด  
    ครั้งนี้คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นคนเอ่ยเรื่องความรักขึ้นมาเอง  นักข่าวแน่นอนว่าต้องขอสัมภาษณ์เรื่อง “หลินจื้อหลิง”หน่อยแล้ว
    (เซิน): คำถามต่อไปนี้  ถ้าคุณรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องเปิดเผยต่อหน้านักข่าว  คุณไม่ต้องตอบก็ได้  (ผู้ช่วยรีบยืนขึ้นพูดว่า: “งั้นคุณสามารถถามฉันได้!”)
    ซวี่: ไม่มีอะไรหรอก  คุณถามเถอะ.
    (เซิน): เรื่องคุณกับหลินจื้อหลิง.......
    ซวี่: ตอนนี้ผมอ่านเห็นข่าว “เหยียนเฉิงซวี่กับหลินจื้อหลิง” ก็เหมือนอ่านนิยาย  ทุกวันก็จะมีข่าวที่แปลกใหม่ออกมา  นักข่าวดูเหมือนจะรู้ลึกกว่าตัวผมอีก “เหยียนเฉิงซวี่วันนี้ไปทำอะไรมา”  ผมคิดว่าคุณก็คงมีเพื่อนผู้หญิงเหมือนกัน  เมื่อก่อนผมเกิดจากนายแบบ  ย่อมมีเพื่อนรักมากมาย  บังเอิญตอนนี้ใต้หวันนางแบบบูม  เธอดังแล้ว
    ก็เลยหยิบพวกเราขึ้นมาพูดเป็นเรื่องเป็นราว
    (เซิน): แล้วคุณไม่เคลียร์ให้กระจ่าง?
    ซวี่: พูดให้เคลียร์แล้วมีประโยชน์อะไร  ผ่านไปไม่กี่วันก็มีเรื่องใหม่มาอีก  พูดมากไปก็ไร้ประโยชน์  ผมแค่คิดอยากจะปกป้องเพื่อนที่ใกล้ตัว  ความรักในแวดวงบันเทิงลำบากมาก  ถึงแม้ว่าคุณมีโอกาสได้รู้จัก  แต่ก็ไม่มีเวลาที่จะสานต่อ
    (เซิน): แล้วตอนนี้คุณ?
    ซวี่: ตอนนี้ผมอยากมีความรักมาก  เหมือนเต้าหมิงซื่อรักแบบสะเทือนเกริกก้องไปเลย  มีช่วงเวลาให้ผมได้ระบาย  มีใครคนนึงสามารถคอยปลอบใจเวลาที่ผมรู้สึกแย่จะได้กอดหัวของผมบ้าง…….
    ----------
    แห่ๆ ยังมีต่อค่ะดูไม่ละเอียดเพราะตาฝ้าตาฟางตามวัย

    แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 48 21:03:16

    แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 48 19:04:13

    จากคุณ : พี่ R - [ 18 ต.ค. 48 18:11:23 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป