CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ...................................สตรี........................................

    .....เมื่อกล่าวถึงคำว่า สตรี หรือผู้หญิง เชื่อว่าแต่ละคนคงมีคำนิยามเฉพาะตัวว่าผู้หญิงในความคิดของตัวเองควรเป็นเช่นไร....วันนี้อยากจะมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ..มาชวนคุย...คงจะไม่ใช่ในแง่เรียกร้องอะไร แต่เป็นการมาคุยกันอย่างเพื่อนร่วมสังคมเดียวกัน...อย่างผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่ไม่ได้สูงส่งดีงามปานจะขึ้นไปสถิตย์อยู่บนหิ้งบูชาแห่งความเหมาะสมของสังคมไทย...และก็ไม่ได้ต่ำเตี้ยเรี่ยดินเสียจนต้องอับอายที่เกิดมาเป็นหญิงเช่นกัน....

    ผู้หญิงในสมัยก่อนหรือแม้แต่ในสมัยนี้ก็ตาม ค่านิยมของการคงภาพลักษณ์อย่าง"กุลสตรี" หรือผู้หญิงที่ดีดูเหมือนจะถูกกำหนดมาแล้วอย่างสำเร็จรูป...แต่ในยุคที่การขับเคลื่อนทางสังคมเป็นไปอย่างรวดเร็วและรุนแรงด้วยระบบของสื่อ ข่าวสารเป็นองค์ประกอบ...บทบาทพฤติกรรมของผู้หญิงดูจะสับสนมากขึ้น....บางคนก็เลยมีพฤติกรรมที่แปลกๆประเภทหน้าใสเหมือนไม่เดียงสา แต่ในใจแอบซ่าส์ยิ่งกว่ากระซู่บวกแร-ด.....

    ..ข้อจำกัดทางสังคมกับความมีเลือดเนื้อ ชีวิตจิตใจอย่างคนๆหนึ่ง มักจะขัดแย้งกันเองทำให้บางครั้งผู้หญิงก็เป็นเพศที่เข้าใจได้ยาก...นั่นยังไม่นับรวมไปถึงผลข้างเคียงจากฮอร์โมน....อารมณ์ที่อ่อนไหวตามธรรมชาติ....ตัว จขกท.เองเกิดและเติบโตมาในครอบครัวที่เคร่งครัดแบบชายเป็นใหญ่ในบ้าน...แต่ไม่รู้ว่ากรรมหรือเวรที่ดันเกิดมามีจิตใจเป็นหญิงกบฏตั้งแต่เด็ก....ประเภทว่าถ้าจะห้ามไม่ให้ทำอะไร อย่ามาห้ามว่าทำไม่ได้เพราะเธอเป็นหญิง...เหตุผลต้องดีกว่านั้น...

    เมื่อชีวิตผกผันให้ต้องระเห็จมาอยู่ทางซีกโลกตะวันตกเสรีนิยมอย่างอเมริกา...ที่นี่แนวคิดแบบเฟมินิสต์เป็นวิถีชีวิตส่วนหนึ่งที่ดูเหมือนเป็นเรื่องปกติ...การได้มีโอกาสใช้ชีวิตอยู่ในสังคมทั้งสองแบบ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าทำให้ตัวเองมองอะไรได้กว้างขึ้น....

    ...ถึงจะกินเหล้า, ปากหมา และด่าผู้ชาย(บางคน)...แต่คนที่รู้จักกันดีจะรู้ว่าดิฉันไม่เคยเกลียดผู้ชาย...ชอบผู้ชายเหมือนผู้หญิงทั่วไป...แต่การชอบผู้ชายกับการหวังพึ่งผู้ชายอย่างเดียวมันคนละเรื่องกัน...อย่างไรก็ตามเห็นด้วยอย่างเต็มหัวใจเช่นกันว่า...ภาพความเป็นผู้หญิงเก่งไม่ได้จำกัดคับแคบอยู่ที่การเก่งไปเสียทุกเรื่อง เอาตัวเองเป็นศุนย์กลางอย่างเดียว..และผู้หญิงเก่งไม่จำเป็นต้องเกลียดผู้ชาย....การเรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้าหากันต่างหากที่สำคัญ....แต่ถ้าปรับแล้วยังจูนกันไม่ติด การต่างคนต่างไปก็เป็นทางออกที่ดี....

    ...เคยมีคนว่าให้เหมือนกันเมื่อทราบว่าตัวเองผ่านการหย่าร้างและเป็นม่าย.. ประมาณว่า "อ๋อ คงจะถูกผัวทิ้งมาละสิ"...ฟังแล้วได้แต่นึกขำแกมสมเพชความต่ำและคับแคบในใจคน...นี่มันปี พอศอไหนแล้วล่ะ....ไม่คิดกลับข้างมั่งเรอะ ว่าผู้หญิงก็ทิ้งผัวได้เหมือนกัน....แล้วการเป็นม่ายก็ไม่ได้ทำให้คุณค่าความเป็นคนลดลง...แต่ดูเหมือนว่าสังคมไทยเราส่วนหนึ่งได้พิพากษาผู้หญิงในสถานะนี้เรียบร้อยไปแล้ว....

    ...ขอแปะรูปกับบทกวีี่ที่ชอบคั่นรายการสักนิดหนึ่ง เป็นบทกวีที่พี่พุกได้กรุณาค้นมาให้ที่กระทู้รำลึกสายธารตุลาฯ...ขอขอบคุณพี่พุกมาอีกครั้งด้วยค่ะ ...ใครมีมุมมองอะไรที่อยากแลกเปลี่ยนขอเชิญละเลงมาได้เลย....บทหน้าจะว่าด้วยเรื่องสิ่งที่ทำให้ผู้หญิงส่วนใหญ่กลายร่างจากลูกแมวเชื่องๆไปเป็นแม่เสือขบกะโหลก ตะปบคอคนได้ง่ายๆ...สนใจมะ?wink

     
     

    จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 20 ต.ค. 48 16:41:04 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป