ความคิดเห็นที่ 1 .....ในยุทธจักรนวนิยายกำลังภายใน..สองผู้ยิ่งใหญ่ที่มีแฟนๆทางตัวหนังสือหลงไหลคลั่งไคล้ในสำนวนภาษาและเรื่องราวที่ถูกร้อยเรียงออกมา คือ กิมย้งและโกวเล้ง ...นวนิยายของกิมย้งจะมีลักษณะเด่นทางด้านการสอดประสานอย่างกลมกลืนระหว่างประวัติศาสตร์ของจีนกับจินตนาการอันล้ำลึก...โดยมีรากฐานของการศึกษาทั้งทางวรรณคดีและปรัชญามาอย่างแตกฉานลึกซึ้ง... นวนิยายของกิมย้งที่รู้จักกันดีได้แก่ มังกรหยกทั้ง4 ภาค ,8เทพอสูรมังกรฟ้า,จิ้งจอกภูเขาหิมะ,กระบี่เย้ยยุทธจักร..เรื่องสุดท้ายคือ อุ้ยเสี่ยวป้อ แต่งเมื่อพ.ศ.2513 รวมทั้งสิ้น 14 เรื่อง ...ตัวละครจากนวนิยายของกิมย้งที่ คุ้นชื่อก็อย่างเช่น ก๊วยเจ๋ง, เตียบ่อกี้, เซียวเหล่งนึ่ง ฯลฯ รวมทั้งยังมีการนำชื่อตัวละครของกิมย้งไปเรียกล้อเลียนนักการเมืองของไทยในช่วงหนึ่งด้วย...ยกตัวอย่างเช่น อึ้งเอี๊ยะซือ-เฒ่าสารพัดพิษ,จิวแป๊ะทง-เฒ่าทารก,งักปุกคุ้ง-วัญญูชนหน้าหยก หรือวิญญูชนจอมปลอม รวมไปถึงการแบ่งเป็นฝ่ายเทพ-มาร หรือฝ่ายธรรมะกับอธรรม ... .....ผลงานของโกวเล้ง จะมีลักษณะเด่นในการใช้ถ้อยคำที่ไม่ต้องบรรยายเยิ่นเย้อมากความ แต่จะคมและเสียดสีเย้ยหยันอยู่ในที เป็นแบบฉบับที่เรียกกันว่า สำนวนแบบโกวเล้ง...ที่เด่นก็คือตัวละครในแต่ละเรื่องของโกวเล้งจะมีบุคคลิกภาพที่สมจริงและสามารถถ่ายทอดจิตวิญญาณความรู้สึกซึ่งสามารถสื่อกับผู้คนที่แปลกแยกและเปลี่ยวเหงาได้อย่างถึงก้นบึ้ง...ตัวละครที่คุ้นเคยชื่อกันดีก็อย่างเช่น...ชอลิ้วเฮียง,ลี้กิมฮวง,เอี๊ยบไค,อาฮุย ... นวนิยายที่มีชื่อเสียงได้แก่ วีรบุรุษสำราญ , ฤทธิ์มีดสั้น,  จอมโจรจอมใจ, ดาบจอมภพ,จอมดาบหิมะแดง,เหยี่ยวเดือนเก้า, เซียวจับอิดนึ้ง ,ศึกเสือหยกขาว, ไม่มีน้ำตาวีรบุรุษ ,เพชฌฆาตดาวตก ฯลฯ....บทต่อไปเราจะมาตามดูกันว่าชีวิตส่วนตัวของโกวเล้งส่งผลอย่างไรกับงานที่เขาสร้างขึ้นมา..... ...ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ คืนนี้จะพยายามมาพิมพ์ต่อให้จบ อาจจะช้าสักหน่อยเพราะต้องคิดเรียบเรียงไปพิมพ์ไป ผิดพลาดอย่างไรยินดีรับคำทักท้วงค่ะ... แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 48 04:08:02 จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 03:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "ข้าพเจ้ามิได้ชื่นชมในรสชาติสุรา แต่ข้าพเจ้า  ชมชอบในบรรยากาศของการเสพสุรา  " โก้วเล้ง   อัลบั้ม : เซียมหล่อตือ ศิลปิน : ยืนยง โอภากุล ประเภท : อัลบั้มภาคปกติ   คำร้อง : ยืนยง โอภากุล ทำนอง : เทียรี่ เมฆวัฒนา   ยุทธจักรมังกรโบราณ สร้างผลงานประพันธ์ยิ่งใหญ่ นวนิยายกำลังภายใน ไม่เพียงแต่ให้ความบันเทิง ยังครอบคลุมไปด้วยปรัชญา ชีวิต ความรัก ศาสนา เขียนถึงทุกข์สุขในโลกา เขียนถึงคุณค่าคุณธรรม นักดาบไม่แน่ต้องฆ่าคน ฆ่าคนกลับไม่ต้องใช้ดาบ ปากกาของใครเล่าก่อบาป วรรณกรรมน้ำเน่า มังกรเฒ่าสร้างเรื่องราวบู้ลิ้ม ให้คนอิ่มเอมชั่วดี แม้ชีวิตมังกรนั้นริบหรี่ ทุกวลีชี้นำทางสว่างคน * ปีศาจสุรา ขาดสุรา ไม่ต่างกับปลาที่ขาดน้ำ ไหนเลยจะมีชีวิตอยู่ยั่งยืน ปีศาจสุรา ดุจผีเสื้อ ตายแล้วความงามยังเก็บไว้ ผู้คนได้ชม ได้หยิบใช้ นิยายมังกร โก้วเล้ง น้ำตาและการจำพราก มักเป็นฉากละครตอนท้าย คนเอยเกิดมาเพื่อจากไป หลงเหลือสิ่งใดคำนึง โก้วเล้งมังกรโบราณ ชีวิตเปรียบปานเทียนไข ส่องทางโชติช่วงในเร็วไว จากไปเร่งรีบเร็ววัน (ซ้ำ *) http://www.carabao.net/MusicStation/memberDetail.asp?id=37 จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 04:04:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เกี่ยวกับนิยายกำลังภายใน โก้วเล้งมักล่าวเสมอว่า ' ในสายตาของผู้คนจำนวนมาก เรื่องจีนกำลังภายในมิเพียงไม่ใช่วรรณกรรม ถึงกับไม่อาจนับเป็นนวนิยาย เฉกเช่นกับไส้เดือน แม้เคลื่อนไหวได้ แต่น้อยคนนัก ที่เห็นมันเป็นสัตว์เลื้อยคลาน '    ('หมายเหตุผู้ประพันธ์' วีรบุรุษสำราญ) จากคุณ : พุกไม้ - [ 25 ต.ค. 48 07:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จำได้ว่าเด็จแฟนชอบกล่าวบางประโยค มีกลิ่นของวรรณกรรมจีน แต่ไม่รู้ว่ามาจาวรรณกรรมจีนหรือไม่นะคะ ..ว่าแล้วชายหนุ่มไม่รีรอ สาดเหล้าลงลำคอ หมายดับพิษร้ายในดวงใจ.... แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 48 08:24:10 จากคุณ : นางสาวอาร์ต - [ 25 ต.ค. 48 08:23:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ซามูไรพ่อผู้            ชราภาพ ดำริจักมอบดาบ           ลูกไว้ จึ่งทดสอบเพื่อทราบ      ใครคู่ ควรนอ คนใหญ่ครั้นเข้าใกล้      ประตู พินิจดู เบื้องล่าง           เบื้องบน เอื้อมหยิบหมอน ณ หน      แห่งนั้น บนบานประตูกล           ใกล้ตก นำจัดวางไว้ขั้น             ที่เดิม คนกลางเริ่มสู่ห้อง          บิดา หมอนตกลง ณ ครา        ที่นั้น รับได้ว่องไวสา-             มารถยิ่ง นำจัดวางไว้ขั้น              ที่เดิม คนเล็กเริ่มย่างเข้า         ทันใด หมอนตกดาบกราดไกว    กวัดเป้า เศษนุ่นกระจายไหว       ตลบว่อน ใบดาบปลาบพลิ้วเข้า      ฝักพลัน คนหนึ่งนั้นชอบจ้อง       ขจัดเหตุ สูญแฮ หนึ่งชอบรับผลเลศ         เลิศไซร้ หนึ่งชอบเผด็จผลเดช      กระเดื่องภพ ดาบพ่อควรผู้ให้            เหตุสูญ                  เซ็นซามูไร ๒             เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์ จากคุณ : พุกไม้ - [ 25 ต.ค. 48 08:33:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่เคยอ่านวรรณกรรมจีนเลยค่ะพี่มิน แม้แต่มังกรหยกที่เค้าดูกัน ก็เคยดูแบบนับครั้งได้ จำได้แบบเลาๆ ว่า มะก่อนมีฉายทีวี แต่ที่บ้านไม่มีทีวีดู ก็เลยไม่เคยดูเลย สำหรับจุดมุ่งหมายในการใช้ชีวิตของชมพู่ ก็จะคล้ายพี่มินชีวิตไม่ค่อยได้ใช้เหตุผล ถึงใช้เหตุผลนั้นก็จะเข้าข้างตัวเอง จะใช้อารมณ์กับความรู้สึกเป็นหลัก บางครั้งชีวิตมันเลยวุ่นวายเล็กๆ ค่ะ ดังคำที่นางสาวอาร์ตว่า "..ว่าแล้วชายหนุ่มไม่รีรอ สาดเหล้าลงลำคอ หมายดับพิษร้ายในดวงใจ.... " ใครจะว่าอย่างไร เราไม่รู้ รู้แต่ว่า มันก็ดับความพลุ่งพล่านในหัวใจได้ชั่วคราวแหละน่า จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 25 ต.ค. 48 09:11:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เนื่องจากชมชอบบรรยากาศแห่งการร่ำสุรา และชื่นชอบอ่านนิยายกำลังภายใน จึงขอมาแจมกันเจ้าของกระทู้ครับ มรรคาแห่งวิชากระบี่ ขั้นแรก ในมือมีกระบี่ ในหัวใจมีความงมงาย งมงายอย่างแทบจะบ้าคลั่ง อยู่กับกระบี่และเพลงกระบี่ ขั้นต่อมา จากสภาวะงมงายในกระบี่และเพลงกระบี่ นำไปสู่การหลอมรวมตัวมันเอง ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับเพลงกระบี่ นั่นก็คือ ลักษณาการอันเรียกว่า " ผนึกใจรวมกระบี่ " คนกับกระบี่รวมเป็นหนึ่งเดียว ความจริง , นั่นถือกันว่า เป็นสุดยอดและเป็นแก่นแท้ของวิชากระบี่ ที่มือกระบี่ธรรมดา มิอาจบรรลุถึง แต่ เหนือฟ้าก็ยังมีฟ้า เหนือมือกระบี่ยังมีมือกระบี่ ขั้นต่อมา สามารถบรรลุถึงขั้น แม้ในมือไม่มีกระบี่ แต่ในใจก็มีกระบี่ เป็น กระบี่ใจ ! จำได้ว่าเคยไปอ่านในเวปไหนสักแห่ง กว่าจะท่องได้  เล่นเอาเนื่อยไปหลายวัน แต่ผมชอบครับ  มันทำให้เรารู้จักสำนึกตน และรู้จักฝึกตน สำนึกตนคือ  ย่อมมีสิ่งที่เหนือกว่าเรา ฝึกตนคือ  ฝึกให้เราอยู่เหนือเรา ขอบคุณสำหรับกระทู้ดี ๆ ครับ แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 48 09:18:44 จากคุณ : ปะหล่อง - [ 25 ต.ค. 48 09:16:01 ]

ความคิดเห็นที่ 8 "ในสายตาของผู้คนจำนวนมาก นิยายกำลังภายในมิเพียงไม่ใช่วรรณกรรม กระทั่งยังไม่อาจนับเป็นนิยาย เขาไม่อนุญาตให้จัดเป็นงู และยังไม่อนุญาติให้เป็นไส้เดือน"  /เรืองรอง  รุ่งรัศมี เพียงหวังให้ทุกคนมากมีเงินทอง หวังเพียงให้ผู้คนร่วมเคียงคู่กัน ในราตรีงดงามนี้ ข้าอยู่เดียวดาย ผู้ใดจะมาร่วมเมามายกับข้า  /โก้วเล้ง ความอ่อนโยนก็คือดาบเล่มหนึ่ง  /โก้วเล้ง บุรุษที่หลงไหลและได้ครอบครองยาพิษอันเป็นของเหลวซึ้งล้ำค่าที่สุด แม้ยามสิ้นลมหายใจก็ยังได้ลิ้มรสชาติ   "สุรา" จากคุณ : EyE[s] - [ 25 ต.ค. 48 09:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อย่างน้อยเราก็ได้รู้ว่า เช้าๆ มีคนเฝ้าห้องนี้ไม่ต่ำกว่า 5 ท่าน จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 25 ต.ค. 48 09:43:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ....เพิ่งกลับมาจากทำงานตาปรือด้วยความง่วงเนื่องจากกินยากันไข้หวัดเข้าไป....วันนี้ทั้งวันอากาศครึ้มหนาวเย็นเพราะเมืองที่อยู่เจอหางของเฮอริเคนลูกใหม่เข้าไปด้วย....อากาศเปลี่ยน.. นอนน้อยเลยรู้สึกตะครั่นตะครอตัวเหมือนไม่สบาย...จะพยายามเก็บเนื้อหาที่ต้องการนำมาลงให้ได้ครบตามที่คิดไว้....แล้วค่อยมาคุยทักทายกับผู้อุปถัมภ์รายการแต่ละท่านเนอะ....สิ่งที่ชอบที่สุดในการตั้งกระทู้ คือการได้คุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน...ถึงได้ขยันตั้งงัยล่ะ .....โกวเล้งกำเนิดที่ฮ่องกงแต่ไปเติบโตใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศไต้หวัน....ผ่านการใช้ชีวิตทุกรูปแบบ..ทั้งวิกฤตความเป็นความตาย...มิตรภาพ ..ความรัก ความแค้น..และความเหงา...ในขณะที่ยังเป็นวัยรุ่นอายุได้ประมาณ 18-19 ปี คนวัยเดียวกันยังร่ำเรียนหนังสือในระบบการศึกษา แต่โกวเล้ง หรือชื่อจริงว่า"สงย่าวฮวา(ฮิ้มเอี้ยวฮัว)" ได้เริ่มเขียนนวนิยายกำลังภายในออกขาย....ด้วยเหตุผลสั้นๆเพียงว่าเป็นการเขียนเพื่อหาเงินไปซื้อข้าวกิน... .เรื่องแรกที่เขียนคือเรื่อง "เทพกระบี่โพยม" ผลงานการเขียนในช่วงแรกๆของโกวเล้ง ยังไม่สามารถหาจุดยืนของตัวเองพบ คงได้แต่วนเวียนอยู่ในแนวเดิมๆ จนกระทั่งหลังจากเรื่อง "ราชายุทธจักร"...โกวเล้งเริ่มตกผลึกทางความคิด ค้นพบแนวทางการเขียนของตนเองที่ชัดเจนและแตกต่างจากแบบอย่างของผู้อื่น.... นวนิยายของโกวเล้งได้รับอิทธิพลจากวรรณกรรมทางตะวันตกหลายเรื่องเพราะ โกวเล้งเคยทำงานเป็นบรรณรักษ์ ห้องสมุดจัสแม็กซ์ ซึ่งเป็นห้องสมุดที่เป็นความร่วมมือระหว่างประเทศอเมริกากับบางประเทศในแถบเอเชีย.....เงินที่หาได้จากการเขียนนิยาย ถูกใช้จ่ายไปอย่างไม่เห็นคุณค่า เพราะโกวเล้งชื่นชอบกับการพบปะ ทำความรู้จักมิตรสหาย ดื่มร่ำสุราอยู่เป็นนิจศีล...ไม่ยอมอยู่เงียบเหงาตามลำพัง.. .สถานที่ๆมักจะเป็นแหล่งนัดพบชุมนุมเพื่อนพ้องจึงมักจะไม่พ้นร้านอาหาร บาร์ ตลาดโต้รุ่ง ที่สามารถร่ำสุราเฮฮากันได้เต็มที่....จุดนี้เองที่จำลองไปเป็นบุคคลิกของตัวละครในนิยายของโกวเล้งด้วย...ดังจะเห็นได้ว่าส่วนใหญ่ตัวเอกฝ่ายชายของโกวเล้งมักจะเป็นบุรุษหนุ่มที่เสเพล เจ้าสำราญ...ไม่แตกต่างจากชีวิตจริงของผู้เขียนนัก... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 13:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ...การจำลองที่เหมือนจริงมากเช่นที่ว่าทำให้ถ้าอ่านอย่างเคลิ้มคล้อยตามมากเข้าคนอ่านถึงกับอยากร่ำสุราค้นหาชีวิต เช่นเดียวกับตัวเอกในเรื่องนั่นเลยทีเดียว....มีผู้วิจารณ์ว่างานของโกวเล้งจะถูกจริตกับคนอ่านที่ขี้เหงา....เป็นปรัชญาของขี้เมาที่พยายามสร้างหลุมหลบภัยทางความรู้สึกจากความเป็นจริงในโลกภายนอก....ประเด็นนี้ถูกใจมากและเห็นด้วยอย่างที่สุด... นอกจากจะมีมุมที่เฮฮาสนุกสนานเป็นบุรุษเจ้าสำราญแล้ว...อีกมุมหนึ่งนั้น โกวเล้งก็เป็นคนที่ปวดร้าวและขมขื่นกับมิตรภาพ ความรักความหลังมากด้วยเช่นกัน...และยังสามารถเชื่อมโยงความขมขื่น เศร้า..เหงารวมเข้าไปในตัวละครที่สร้างขึ้นอย่างแนบเนียนสมจริงจนคนอ่านสามารถจินตนาการตามไปด้วย.... การอ่านผลงานของโกวเล้งสำหรับผู้ที่มีภูมิต้านทานทางอารมณ์ยังไม่มั่นคงจึงเป็นเรื่องที่นับว่าต้องพิเคราะห์ให้ดี....ผลงานของโกวเล้งได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายก็เนื่องจากมีมิติทางด้านความลึกในการหยั่งเข้าไปถึงจิตใจของคนนั่นเอง...หากจะอ่านอย่างต้องการสุขนิยม นวนิยายของโกวเล้งก็มือนำเสนออย่างเช่นเรื่องของบุรุษหนุ่มอย่างชอลิ้วเฮียงผู้เยือกเย็น ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้แต่ไม่เลือดเย็นและไม่เคยฆ่าใคร...เป็นความสุขุมคัมภีรภาพที่น่าประทับใจจดจำ.... จุดจบของนักเขียนที่ครองใจคนอย่างโกวเล้ง นับว่าเป็นเรื่องน่าเศร้า มีการตั้งข้อสงสัยว่าอาจเป็นการจบชีวิตอย่างตั้งใจ ...จากการที่ ร่ำสุราอย่างหนักเป็นประจำทำให้โกวเล้งป่วยด้วยโรคตับแข็ง, ม้ามโต และเลือดออกในกระเพาะ เข้าออกโรงยาบาลบ่อยครั้ง....คนที่เคยผ่านความล้มเหลวและรุ่งโรจน์ของชีวิตมาอย่างมากมาย...ผ่านการมีมิตรสหาย....มีชีวิตครอบครัวที่มีแล้ว และล้มเหลวไปแล้ว...สุขหรือทุกข์ก็มิได้ยั่งยืนจีรัง... โกวเล้งคงนึกเบื่อหน่ายและนึกตั้งคำถามเกี่ยวกับการมีชีวิตอยู่ ดังที่เคยเขียนไว้ว่า... บางครั้งปล่อยตัวไปในกระแสรัก บางคราโจนทะยานไปในธารเมรัย บางครั้งก็กระชับดาบ บางครามือจับพู่กัน ในระหว่างความเป็นและความตาย เพียงชั่วกระพริบตาเท่านั้น มีชีวิตจะเป็นไร ตายไปก็จะเป็นเช่นไรไปเล่า? (คือถ้อยจารึกไว้เตือนตน จาก "เดียวดายใต้เงาจันทร์" ) ...ชีวิตที่ผ่านมาหมดทุกรูปแบบแล้ว จะอยู่หรือตายจึงไม่ใช่เรื่องน่ากังวลอีกต่อไป....โกวเล้งเคยกล่าวไว้ว่า "หากอดสุรา กลับมิสู้ตาย "....การร่ำสุราครั้งสุดท้ายสามวันสามคืน ด้วยต้องการเมามายสามพันปี จึงส่งผลให้ยอดฝีมือทางยุทธจักรนักเขียนท่านนี้ต้องเสียชีวิตลงเมื่อวั นที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2528 สิริรวมอายุได้ 48 ปี...เป็นการยุติชีวิตด้วยสุราที่โปรดปรานอย่างแท้จริง... บทต่อจากนี้ไปจะเป็นการรวบรวมคำคมของโกวเล้งที่ประทับใจ นำมาแบ่งปันกันอ่าน... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 13:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 น้ำมิตรเกิดจากการสั่งสม แต่ความรักอุบัติอย่างกระทันหัน น้ำมิตรต้องผ่านการทดสอบของเวลา แต่ความรักมักบังเกิดในชั่วพริบตา ชั่วพริบตานั้นเจิดจ้าจำรัสปานใด สวยสดงดงามเพียงไหน ชั่วพริบตานั้นจะคงอยู่เป็นนิรันดร์.... จากเรื่อง หงส์ผงาดฟ้า ตอนเกาะมหาภัย จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 13:59:33 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หากแม้นมีคนบอกว่า ความรักที่แท้จริงมีเพียงครั้งเดียว ไม่มีครั้งที่สอง อย่างนั้นคำกล่าวนี้มาตรว่าเป็นปรัชญาคำหนึ่ง แต่ไม่อาจนับเป็นเหตุผลอันเที่ยงแท้ เนื่องเพราะความรักสามารถแปรสภาพ แปรเปลี่ยนเป็นน้ำมิตร แปรเปลี่ยนเป็นน้ำใจ แปรเปลี่ยนเป็นพึ่งพาอาศัยกันและ กัน ถึงกับสามารถแปรเปลี่ยนเป็นความแค้น.... จากเรื่อง เหยี่ยวนรกทะเลทราย จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:02:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หากหัวใจของผู้ใดตายแล้ว มีเพียงสองวิธีเท่านั้น ที่จะสามารถบันดาลให้มันฟื้นคืนมาได้ หนึ่งคือความรัก หนึ่งคือความแค้น... จากเรื่อง ฤทธิ์มีดสั้น จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 "...เรื่องที่สวยงามมักเป็นเช่นฟองสบู่อยู่เสมอมา ปรากฏวูบก็หายวับ หากคิดจะฝืนกำลังไปเหนี่ยวรั้งมันไว้ที่แลกได้มา มักเป็นความเจ็บช้ำและเคราะห์กรรมเสมอ..." ------------------------------------------ "...ชั่วชีวิตมนุษย์...สิ่งที่บันดาลให้หดหู่ รันทด มิใช่การจำพราก...หากเป็นการอยู่ร่วม เพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้..." ------------------------------------------ “จะมีชีวิตอยู่โดยทรงคุณค่าเป็นที่ลำบากก็จริง จะตายให้มีคุณค่ายิ่งยากเข็ญกว่ามากนัก” จาก “เดชขนนกยูง” ว.ณ เมืองลุง แปล จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 "...ความรักเป็นสิ่งงดงาม งดงามประหนึ่งดอกกุหลาบ แต่ทว่ามันมีหนาม...กุหลาบที่ไร้หนามในโลกนี้มีเพียงสิ่งเดียวคือมิตรภาพ..." ------------------------------------------------------- "...ในโลกความจริง มีเรื่องอับจนปัญญาอยู่มากหลาย มิว่าผู้ใดต่างมิอาจเหนี่ยวรั้งขัดขืนได้...เยี่ยงนี้แม้เจ็บปวดรันทด แต่หากยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องคิดหาวิธีมาสลัดความความเจ็บปวดรันทดของตัวเองออกไปให้ได้..." ------------------------------------------------------ ความรักระหว่างคนกับคน ไฉนมีข้อแตกต่างถึงเพียงนี้ ข้อแตกต่างนี้ถึงมิอาจนับเป็นข้อแตกต่างประการหนึ่ง หากแต่เป็นรากเหง้าแห่งความปวดร้าว ที่รุนแรงที่สุดของมนุษยชาติ โลกนี้ยังมีความเคี่ยวกรำอันใด ที่สร้างความปวดร้าวแก่ผู้คน ยิ่งกว่าการเคี่ยวกรำของความรัก การเคี่ยวกรำทางร่างกาย เป็นผู้อื่นเคี่ยวกรำท่าน การเคี่ยวกรำของความรัก เป็นท่านเองเคี่ยวกรำตัวเอง ทรมานตัวเอง ถึงกับถือตัวเองเป็นศัตรูที่ตัวเองเคียดแค้นที่สุด ท่านแค้นตัวเอง ไฉนกระทำเรื่องเช่นนั้น ไฉนรักคนที่ไม่คู่ควรให้ท่านรัก .... จากเรื่อง กระดึง สายลม คมดาบ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 "...สัจจะคงมั่นร้อยปี ไม่มีทรยศสัญญาใจ จอบสั้นปลูกดอกไม้ ใช้บทกวีแกล้มสุรา ควงศัตราร่ายกวี ทุกปีเฝ้าถวิลถึง.... " ------------------------------- " ความจริงดีชั่วอยู่ที่ความคิดวูบเดียว ระดับของเทพยดากับอสูรร้ายก็เป็นเช่นเดียวกัน" ------------------------------- "ข้าพเจ้าความจริงเข้าใจ ในโลกนี้ไม่มีคนดีเลยแม้สักผู้เดียว คนเราคบมิตรสหายเพราะต้องการหลอกใช้กันและกัน ดังนั้นหากผู้ใดต้องการมีชีวิตโดยปกติสุขก็ควรหัดหลอกใช้คนเยี่ยงไร หลอกลวงให้เชื่อถือเยี่ยงไรสำเร็จก่อน ไม่อาจคำนึงถึงคุณธรรมใดๆเป็นอันขาด มิเช่นนั้นแล้ว ฝ่ายพลาดท่าเสียทีต้องเป็นตัวเอง......แต่บัดนี้ข้าพเจ้ากลับทราบแล้ว ในโลกอย่างไรก็ยังมีคนดีอยู่ ..ในวงนักเลงก็มีมิตรสหายที่หยามความเป็นตาย เคารพคุณธรรมความดีอยู่ไม่น้อย" จาก ฤทธิ์มีดสั้น ..ว.ณ เมืองลุง แปล --------------------------------------- " ดื่มสุราคล้ายเล่นหมากรุก ตนเองเล่นกับตนเอง นับว่าไร้ ความหมาย ดื่มสุราเพียงลำพังก็ไร้รสชาติ " จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:28:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หากอาฮุยไม่ได้รักนาง ลึกซึ้งตรึงใจปานนั้น นางไม่แน่ว่ากลับเป็นฝ่ายรักอาฮุยมากกว่า นี่คือจุดอ่อนของบรรดามนุษย์เรา ความกลับกลอกของสันดานมนุษย์ ดังนั้นมนุษย์ที่ชาญฉลาด แม้นับว่ารักนางใดจนลึกซึ้งตรึงใจ ก็มีแต่ซ่อนใว้ในใจ ไม่อาจแสดงความรักทั้งมวลต่อนางจนหมดสิ้นเป็นอันขาด จากเรื่อง ฤทธิ์มีดสั้น ---------------------------------------------- ไม่ว่าความรักของนางหวานชื่นหรือขมขื่น อย่างน้อยก็มีความสุขมากกว่าบุคคลที่มิเคยมีความรักมาก่อน จากเรื่อง วีรบุรุษเจ้าสำราญ ---------------------------------------------- คิดอาศัยสุราราดรดทุกข์ ทุกข์กลับทับถมทวีคูณ รักยิ่งล้ำลึก ทุกข์ยิ่งเพิ่มทวี จากเรื่องหลั่งเลือดสะท้านภพ ---------------------------------------------------- จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:35:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ศิษย์น้องเกิดมาก็ไม่เคยอ่าน หนังสือที่โกวเล้งแต่ง เพราะไม่สันทัดนิยายจีน รวมทั้ง หนังก็ไม่ค่อยได้ดู แต่ คำคมหลายบท ที่พี่มิน กับ น้ากำลังดีเอามาฝาก น่าเก็บเอาไว้จัง ว่าแล้ว ก็สาดสุราเข้าปากอีกสักจอกดีไหมนี่ แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 48 13:18:40 แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 48 14:57:30 จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 25 ต.ค. 48 14:38:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สถานการณ์ในสนามรบ มีความพิเศษพิศดารมากเพียงไร มักจะคล้ายกับสนามรัก ทั้งสองฟากฝ่าย หากมีฝ่ายหนึ่งปรากฎความสงบเบือกเย็นผิดปกติ อีกฝ่ายก็อดมิได้ต้องเกิดความว้าวุ่นหวั่นไหว ในระหว่างกันและกัน หากคนหนึ่งสามารถเด็ดเดี่ยวหนักแน่นผิดธรรมดา อีกฝ่ายหนึ่งก็ยากที่จะอ่อนแอเปราะบางได้ หากไร้น้ำใจในสนามรัก มักจะเป็นพลานุภาพที่ดึงดูดผู้คนได้รุนแรงยิ่ง การเยือกเย็นในสนามรบก็เป็นอาวุธอันเข้มแข็งอยู่ตลอดกาล จากเรื่อง นักสู้ผู้พิชิต ------------------------------------------- "หากท่านยังคิดจะได้ชัยเหนือผู้อื่น ยังคิดจะมีชัยเหนือลี้คิมฮวง ก็ต้องคืนกลับสู่ในกาลก่อน หากท่านคิดจะกลับสู่สภาพก่อนชองท่าน จะต้องฆ่าสตรีที่สามารถโยกคลอนหัวใจท่านให้หวั่นไหวไปเสียก่อน" จากเรื่อง ฤทธิ์มีดสั้น ------------------------------------------ ความจริงอาฮุยเป็นคนโดดเดี่ยวและว้าเหว่ แต่บัดนี้กลับทราบว่ามีคนกำลังคอย คนที่รักปานดวงใจรอคอยอยู่ ความรู้สึกเยี่ยงนี้ นับว่าสุขตรึงใจ ในโลกต้องไม่มีเรื่องราวใดเปรียบเรื่องนี้ได้ และต้องไม่มีเรื่องราวใดแทนเรื่องนี้ได้ด้วย จากเรื่อง ฤทธิ์มีดสั้น จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:40:52 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สุราอยู่ในจอก โคมไฟริบหรี่แสงเลือนลาง มีสุราเหลืองขุ่น นี่มิใช่สุราดี แต่สุราดีหรือ-หาได้อยู่ที่ตัวมันไม่ ......กลับอยู่ที่ท่านดื่มมันเวลาใด ? หากเป็นคนที่คับแค้นรันทดจนสุดซึ้ง มาตรว่าเป็นเมรัยรสเลิศในดินแดน ยามล่วงล้ำลำคอก็ขมฝาดจนบอกไม่ถูก --------------------------------------------- บทนี้มอบให้สหายสุราทุกท่าน....โพสต์ไปโพสต์มาตาค่อยๆหรี่ลง ...เอิ๊กกกก...จะหลับคาคอมพ์ฯ....พรุ่งนี้จะมาคุยด้วย...ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชม.... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 25 ต.ค. 48 14:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ข้าน้อยขอคารวะ 2 จอก จากคุณ : นาย ก - [ 25 ต.ค. 48 16:19:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 "เดียวดายใต้เงาจันทร์"......โก้วเล้งรำพัน.......เรืองรอง รุ่งรัศมี "มนุษย์นั้นมากด้วยอารมณ์ความรู้สึก   ท่านต้องการให้ตนเองไม่ไปคิดถึงคน ๆ นั้น แต่ในสมองก็ปรากฏเงาของคนนั้นอยู่ทุกเวลาทุกนาที ความรู้สึกเช่นนี้แม้จะมิใช่คมดาบ แต่กลับทำให้ใจคนเหมือนมีดาบเฉือน" จากคุณ : `กำลังD - [ 28 ต.ค. 48 09:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 24 "โลกนี้มีของเหลวที่ล้ำค่าอยู่เพียงชนิดเดียว  คือสุรา นอกเสียจาก"ความตาย"มีเพียงสุราเท่านั้นที่สามารถทำให้คนลืมเรื่องบางเรื่องได้" [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : `กำลังD - [ 28 ต.ค. 48 09:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ""คนในยุทธจักรมิอาจเป็นตัวของตัวเองได้"จากบ้านมาตั้งแต่ครั้งเยาว์วัยพเนจรร่อนเร่อยู่ในยุทธจักร เพียงขอให้เมื่อถามใจตัวเองแล้วไม่รู้สึกละอาย  ก็จะไม่โทษเทวดาฟ้าดินหรือผู้ใด" จากคุณ : `กำลังD - [ 28 ต.ค. 48 09:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 "คน ๆ หนึ่งมีชีวิตอยู่ก็เพราะว่าร่างกายของเขา เคลื่อนไหวได้ แต่ว่าร่างกายของเขาไยจึงต้อง บอบบางเช่นนั้น  คุณค่าของคนกลับมิได้อยู่ที่ร่าง ที่เป็นเลือดเนื้อ  หากแต่อยู่ที่ปณิธาน  และจิตใจ ของเขา" จากคุณ : `กำลังD - [ 28 ต.ค. 48 10:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ....."คนอยู่ในยุทธจักร  มิใช่เป็นเรื่องมีบุญวาสนา"  โก้วเล้งเขียน ไว้เช่นนี้นานแล้ว  บางประโยคต่อไปอธิบายความคิดของเขาได้อย่างชัดเจน ....."คนอยู่ในยุทธจักร  ก็เหมือนใบไม้แห้งกลางสายลม  จอกแหนบน ผิวน้ำ  โดยปกติแล้ว  ไม่อาจเป็นตัวของตัวเองได้ .....มีเรื่องราวเป็นอันมากที่พวกเขาคิดอยากกระทำ  แต่กลับไม่อาจ กระทำ .....มีเรื่องราวเป็นอันมากที่พวกเขาไม่คิดอยากกระทำ  แต่กลับไม่อาจ ไม่กระทำ .....เพราะว่าพวกเขาจะต้องถือคุณธรรม  จะต้องมีหลักการ  มิฉะนั้น แล้วพวกเขาก็ไม่อาจมีชีวิตดำเนินสืบไปได้ .....แม้ว่าโดยปกติพวกเขาจะสวมใส่เสื้อผ้าหรูหรา  ใช้จ่ายมือเติบสุรุ่ย สุร่าย  ดื่มสุราชามใหญ่  กินเนื้อชิ้นโต .....แต่พวกเขายังมีอีกด้านหนึ่ง .....ด้านของความเจ็บช้ำขมขื่น" ....."พวกเขาก็มีความเปล่าเปลี่ยวและเจ็บปวดของพวกเขา .....ค่ำคืนดึกสงัด  ตื่นมาจากความเมามาย  พลันได้พบว่าคนที่นอน ทอดกายอยู่ข้าง ๆ ตนนั้นเป็นคนที่ตนไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ .....รสชาติเช่นนี้เคยลิ้มรสบ้างไหม ? .....ในเสียงหัวเราะเริงร่ายยกย่องเยินยอ  เมื่อกลับถึงบ้านตัวคนเดียว นั่งอยู่ตรงหน้าต่างมืดมิด  ได้แต่หวังให้ฟ้ารีบสว่างโดยเร็ว .....ความรู้สึกเช่นนี้ท่านเคยคิดถึงบ้างไหม ? .....ค่ำคืนนี้หัวเราะเริงร่า  สนุกสนานเหลือแสน  แต่กระทั่งว่าพรุ่งนี้ ตนเองจะอยู่ที่ใดก็ไม่อาจรู้ได้ .....กระทั่งว่าค่ำคืนนี้เมามายอยู่ ณ ที่ใดก็ไม่อาจรู้ .....กิ่งหยางหลิ่วอ่อนช้อยร่ายรำ  ลมอรุณโชยพลิ้ว  จันทร์แรมหมอง หม่น  ภาพพจน์เช่นนี้แม้ว่างดงาม  แต่กลับงามอย่างเศร้าสร้อยเยือกเย็น ทำให้จิตใจปวดร้าว .....ความรื่นเริงเช่นนี้  ท่านยินดีเสพหรือไม่ ?  ถ้าท่านต้องการ สิ่งใดก็สิ่งนั้น  ชีวิตนี้จะเหลืออะไรมีค่าควรแก่การให้ท่านไปเสาะ แสวงหา ? .....ความอ้างว้างเช่นนี้มีผู้ใดรู้ ? .....ข้าพเจ้ารู้" แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 48 16:59:44 แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 48 15:43:48 แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 48 14:08:57 จากคุณ : `กำลังD - [ 28 ต.ค. 48 10:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 28 วาระสุดท้ายของมังกรโบราณครับ .....และแล้วความตายอันล้ำค่าซึ่งมาเยือนเขาเพียงครั้งเดียวก็มา พาวิญญาณของเขาจากไป .....หลายคนกล่าวว่าการตายของโก้วเล้งเป็นการฆ่าตัวตาย  ทั้งนี้ เนื่องจากเขามักแสดงออกให้เป็นที่รู้กันโดยทั่วกันว่า  เขาไม่อาจทนชีวิต ที่ขาดสุราได้ .....ก่อนถึงแก่กรรมสามวัน  โก้วเล้งดื่มเหล้าที่ย่านเป่ยโถวชานเมือง ไทเปเป็นเวลา ๓ วัน ๓ คืนกระทั่งสลบไป และหลังจากที่แพทย์วินิจฉัย แล้วปรากฏว่า  ตับของเขาแข็งโดยสิ้นเชิง  ในที่สุดวันที่ ๒๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๘ เวลา ๑๘.๐๖ น.  มังกรโบราณตัวนี้ก็คืนกลับสู่ฟ้า .....ในงานศพของโก้วเล้ง  หวางหยู่ได้บรรจุเอาเหล้าเฮนเนสซี่เอ็กซ์โอ จำนวน ๔๘ ขวด  ตามอายุของเขาลงไปในโลงศพด้วย  และก่อนที่จะ ปิดฝาโลง  หนีควังสหายสนิทผู้เป็นพี่น้องร่วมสาบานได้เอาสำลีจุ่มเหล้า หยดลงไปในปากของโก้วเล้งขณะที่เพื่อน ๆ ของเขาต่างร่วมกันดื่ม เพื่อเขาเป็นครั้งสุดท้าย  นั่นเป็นเหล้าหยดสุดท้ายที่เขาได้ดื่มแม้ใน ขณะที่ไม่หายใจแล้ว ....."ข้าพเจ้าก็เป็นคนในยุทธจักรคนหนึ่ง  ก็เคยเป็นคนจรที่ไม่มี รากคนหนึ่ง  หากว่ามีคนบอกว่าข้าพเจ้ากำลังฆ่าตัวตายอย่างช้า ๆ แส่ หาที่ตายเอง  นั่นเป็นเพราะผู้นั้นยังไม่รู้... .....ไม่รู้ว่าในมือข้าพเจ้ามีสุราพิษอยู่ก่อนแล้ว .....แน่นอนว่าย่อมต้องเป็นสุราพิษที่ดีที่สุด" แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 48 13:55:04 จากคุณ : `กำลังD - [ 28 ต.ค. 48 10:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กันเปย  กันเปย จากคุณ : ปะหล่อง - [ 28 ต.ค. 48 14:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขออนุญาตโพสท์ซ้ำคุณEyE[s]........ครับ   พอดีมีรูปอยู่ใบหนึ่ง ........ความอ่อนโยนก็คือดาบเล่มหนึ่ง  /โก้วเล้ง จากคุณ : `กำลังD - [ 28 ต.ค. 48 14:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาดึงกระทู้ไว้ก่อนยังไม่อยากให้ตก จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 13 พ.ย. 48 01:26:10 ]