อันนี้ไม่ได้นอกเรื่องครับ คือไปเที่ยวกรุงเทพกับเพื่อนและแฟนของมัน ตามประสาของคนภูธรครับ เป็นรถของแฟนมัน และ จังหวัดที่ผมอยู่มันค่อนข้างจะไกลจากกรุงเทพฯปรากฏว่าแฟนของเพื่อนเปิดแต่เพลงไทย (เป็น MP 3 ย้ำว่าเพลงไทยประมาณเก้าห้าเปอร์เซนต์ และมีเพลงฝรั่งโหลๆ อีกห้าเปอร์เซนต์) คือยอมรับว่าตัวเองกระแดะฟังเพลงคลาสสิกอะครับและเพลงไทยดีๆ มีอีกเยอะ แต่ว่ารู้สึกรับไม่ได้กับเพลงที่มันฟังๆแล้วเหมือนมาม่าอย่างไรไม่ทราบคือมีเนื้อทำมาสำเร็จรูปแล้วให้นักร้องน่าตาดีๆ ผ่าน การฝึกร้องเพลงมาสักสองสามcourse บางคนร้องเสียงผิดคีย์จนน่าเกลียด (ไม่ทราบว่า producer ปล่อยมาได้อย่างไร)
ที่นั่งมาหลายๆ ชั่วโมงเหมือนกับตกนรกทั้งเป็นอะครับจะขอเปลี่ยนเพลงก็เกรงใจทั้งที่ไปกรุงเทพก็ไปซื้อ Sonata for Piano และ Violin ของ Johannes Brahms และ รวมฮิตของ Felix Mendelssohn เพื่อนมันก็ร้องตามเพลงไป (น่าอัศจรรย์ใจได้ทุกเพลง) ส่วนผมได้แต่ฮัมเพลงที่ตัวเองชอบอยู่ในใจ เหงื่อแตกไป ครั้งหนึ่งผมถามว่า มันรู้หรือเปล่าว่าใครร้อง มันส่ายหน้า(เพราะเป็น MP3) ฮะฮะ
ไม่ทราบว่าพวกเราเคยตกอยู่ในสภาพอย่างนี้หรือไม่ครับ
จากคุณ :
Johann sebastian Bach 
- [
30 ต.ค. 48 10:25:40
]
วันนั้น นั่งรถของเพื่อนกลับมาจากกรุงเทพฯ เกือบตาย
