ความคิดเห็นที่ 1 ฝันว่าแผ่นดินถิ่นอยู่        คืออู่เกื้อหนุนอุ่นจิต อ้อมอกเอื้อมวลชีวิต           เป็นมิตรเป็นหมู่เสมอกัน  ฝันว่าแผ่นดินถิ่นเกิด       วามวาวพราวเพริศเฉิดฉัน อาบแสงแห่งดาวพราวอัน    พรายฝันพราวฟ้าราตรี                                          ฟางฝัน                                          วัฒน์  วรรลยางกูร จากคุณ : พุกไม้ - [ 5 พ.ย. 48 21:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมฆจ๋า ฉันว้าเหว่ใจ ขอวานหน่อยได้ไหม ลอยล่องไปถึงบ้านเขา จงหยุดพัก แล้วครวญรักฝากกับสาว ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า ขอยึดเอาไว้เป็นเรือนตาย .. แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 48 21:51:05 [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : นางสาวอาร์ต - [ 5 พ.ย. 48 21:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การมาตั้งกระทู้ถึงเรื่องเพลงไทยเดิมใน บอร์ดเพลงเพื่อชีวิตอาจดูเหมือนไม่เข้ากันกับคอนเซ็ปของบอร์ดนี้...แต่หากพิจารณาดีๆแล้ว...เพลงไทยเดิมคือรากฐานทางวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง...เกี่ยวพันทั้งกับในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวิถีชีวิตของคนไทยเรามาโดยตลอด... ...หากจะเรียกว่าเป็นบทเพลงเพื่อชีวิตระดับคลาสสิคก็ว่าได้วิวัฒนาการทางดนตรีไทยเริ่มมีมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยเป็นราชธาณี...อาจจะมีมาก่อนหน้านั้นนานแล้วเช่นกัน แต่ที่ปรากฏแน่ชัดเป็นหลักฐานอ้างอิงได้ก็คือการกล่าวถึงการขับลำนำ และร้องเล่นโดยใช้เครื่องดนตรีอย่างเช่นแตร สังข์ มโหระทึก ฆ้อง กลอง ฉิ่ง แฉ่ง(ฉาบ) บัณเฑาะว์ พิณ ซอพุงตอ ปี่ไฉน ระฆัง และกังสะดาล ในหนังสือไตรภูมิพระร่วงและหลักศิลาจารึก.... ขอพิมพ์ไปโพสต์ไปนะคะเพราะ เมื่อครู่นี้พิมพ์ไว้ กดผิดทีเดียวหายหมดเลย ต้องลงมือพิมพ์ใหม่เลยชักหวั่นๆ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 48 03:43:31 จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 5 พ.ย. 48 21:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สืบเนื่องเรื่อยมาจากยุคสุโขทัย สู่ยุคกรุงศรีอยุธยา, ยุคกรุงธนบุรี มาจนถึงยุคกรุงรัตนโกสินทร์...ดนตรีไทยได้มีพัฒนาการมาอย่างยาวนาน...เพลงไทยเดิมในยุคกรุงรัตนโกสินทร์ที่รู้จักแพร่หลายเพลงหนึ่งคือ เพลงบุหลันลอยเลื่อน... ความเป็นมาของเพลงนี้เกิดจากพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 ซึ่งทรงพระปรีชาสามารถทางด้านดนตรีโดยมีซอคู่พระทัยชื่อว่าซอสายฟ้าฟาดได้เสด็จบรรทมหลับไปในคืนหนึ่งและทรงพระสุบิน(ฝัน)ไปว่ามีเหล่าเทพยดานางฟ้าได้มาบรรเลงเพลงทิพย์ที่มีความไพเราะจับใจ ... เมื่อทรงตื่นจากบรรทมได้มีพระกระแสรับสั่งให้นำซอสายฟ้าฟาดมาถวาย และทรงซอสามสายนี้จนกระทั่งจดจำทำนองได้ พร้อมทั้งทรงพระราชทานนามว่า เพลงบุหลันลอยเลื่อน บางครั้งก็มีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า เพลงสรรเสริญพระจันทร์ ...ส่วนเนื้อหาของเพลงนั้นมาจากบทพระราชนิพนธ์เรื่องอิเหนาของรัชการที่ 2 เช่นเดียวกัน โดยมีใจความว่า.... กิดาหยันหมอบกรานอยู่งานพัด พระบรรทมโสมนัสอยู่ในที่ บุหลันเลื่อนลอยฟ้าไม่ราคี รัศมีส่องสว่างดังกลางวัน พระนั่งนึกตรึกไตรไปมา ที่จะแต่งคูหาสตาหมัน ป่านนี้พระองค์ทรงธรรม์ จะนับวันเฝ้าคอยทุกเวลา... รัชการที่ 2 ทรงโปรดเพลงนี้มาก ถึงขนาดว่าเมื่อเสด็จไปที่ใด วงมโหรีก็จะบรรเลงเพลงนี้ขึ้นคล้ายเป็นการถวายคำนับ...จึงกล่าวกันว่าเพลงบุหลันลอยเลื่อนนี่เองที่เป็นต้นกำเนิดของเพลงสรรเสริญพระบารมีในยุคถัดมา... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 5 พ.ย. 48 23:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จุดเปลี่ยนที่สำคัญยุคหนึ่งของเพลงไทยเดิม คือในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชการที่ 7  ดนตรีไทยได้ก้าวย่างเข้าสู่ความเจริญรุ่งเรืองถึงขีดสุด.. .พระมหากษัตริย์ เจ้านาย ตลอดจนขุนนาง ได้ให้การสนับสนุนอุปถัมภ์นักดนตรีและวงดนตรีไทย...ในวังก็จะมีวงดนตรีประจำวัง ตามบ้านขุนน้ำขุนนางก็เช่นเดียวกัน มีการยกวงเข้าประลองฝีมือทางเชิงดนตรีกันเป็นนิจ....ที่จำลองเหตุการณ์ในยุคนั้นได้อย่างชัดเจนก็เช่นจากภาพยนต์เรื่องโหมโรงที่เคยเกรียวกราวมาแล้วนั่นเอง.... จากความสนใจทางด้านดนตรีไทยเป็นอย่างมากดังกล่าว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 7 ได้ทรงพระราชนิพนธ์เพลงไทยไว้ถึง 3 เพลงด้วยกันคือ เพลงโหมโรงคลื่นกระทบฝั่ง 3 ชั้น เพลงเขมรลออองค์ (เถา) และเพลงราตรีประดับดาว (เถา) เป็นต้น... ไม่นานต่อมายุคมืดของดนตรีไทยได้เกิดขึ้นมาอย่างฉับพลัน เมื่อเกิดการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครองจากคณะราษฏร์ในปี 2475....รัฐบาลภายใต้การนำของจอมพล ป พิบูลสงคราม ต้องการนำพาชาติสยามที่เปลี่ยนชื่อว่าชาติไทย ก้าวไปให้เทียมอนารยประเทศด้วยการเปลี่ยนแปลงระบบระเบียบทางสังคมและวิถีชีวิตของผู้คนหลายอย่าง...เป็นนโยบายที่เรียกว่ารัฐนิยม.... หนึ่งในข้อห้ามเหล่านั้นคือการห้ามเล่นดนตรีไทย ด้วยเหตุผลว่าเป็นการละเล่นที่ไม่สอดคล้องกับนโยบายการพัฒนาประเทศแนวใหม่....ผู้คนที่มีใจรักในด้านนี้ก็ต้องพากันแอบซุ่มซ่อนเล่นและการจะบรรเลงดนตรีไทยได้อย่างถูกต้องในสมัยนั้นต้องขออนุญาตทางการก่อนเป็นรายๆไป....ทำให้ดนตรีไทยตกต่ำถึงขีดสุดตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา.... ในบทท้ายนี้จะขออัญเชิญบทพระราชนิพนธ์ เพลงราตรีประดับดาว ของล้นเกล้ารัชการที่ 7 มาสู่กันฟัง...เป็นเพลงที่ตัวเองชื่นชอบเป็นอย่างมากเพลงหนึ่ง...และเป็นเพลงที่เขานำไปใช้ประกอบละครเรื่องสี่แผ่นดินด้วยเช่นกัน.... http://www.thmusic.in.th/song_drama/4p-04.asp ราตรีประดับดาว บทพระราชนิพนธ์ในล้นเกล้ารัชการที่ 7 วันนี้ แสนสุดยินดี พระจันทร์วันเพ็ญ ขอเชิญสายใจ เจ้าไปนั่งเล่น ลมพัดเย็นเย็น หอมกลิ่นมาลี(เอย) หอมดอกราตรี แม้ไม่สดสี หอมดีน่าดม เหมือนงามน้ำใจ แม้ไม่ขำคม กิริยาน่าชม สมใจจริงเอย ชมแต่ดวงเดือน ที่ไหนจะเหมือน ได้ชมหน้าน้อง พี่อยู่แดเดียว เปลี่ยวใจหม่นหมอง เจ้าอย่าขุ่นข้อง ขอได้เมตตา หอมดอกชำมะนาด กลิ่นไม่ฉูดฉาด แต่หอมชวนใจ เหมือนน้ำใจดี ปรานีปราศรัย ผูกจิตสนิทได้ ให้รักจริงเอย ... ---------------------------------------------- เย็นนี้จะมาต่อเพลงอื่นๆด้วยค่ะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 6 พ.ย. 48 00:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เพลงไทยเดิม.... ได้คุยกับพี่มิน แล้วมานั่งนึก.... ชมพู่นึกถึง...ลิเกอ่ะ ..นึกถึงเสียงระนาด เพราะดี มันเกี่ยวกันไหมนี่.. ชมพู่โดนอิทธิพล เพลงร็อค เพลงป๊อบ ครอบงำ จนทำให้นึกเพลงไทยเดิมไม่ออกเลย ต้องใช้เวลานั่งนึกสักพัก และก็ได้ออกมา เพลง ลาวดวงเดือน .... โอ้ละหนอ..ดวงเดือนเอย พี่มาเว้า รักเจ้าสาวคำดวง โอ้ดึกแล้วหนอ พี่ขอลาล่วง อกพี่ เป็นห่วง รักเจ้าดวงเดือนเอย ขอลาแล้ว เจ้าแก้วโกสุม เอ่อ เออ เอิง เอย เอ่อ เออ เอิง เอย พี่นี้รักเจ้าหนอ ขวัญตาเรียม จะหาไหนมาเทียม โอ้เจ้าดวงเดือนเอย... ถึงจะไม่ค่อยรู้จักเพลงไทยเดิม แต่เป็นคนที่ชอบเพลงที่มี เสียงดนตรีแนวเพลงไทยเดิมมากถึงมากที่สุด โดยเฉพาะเพลงที่เป็นเพลงประกอบละครทั้งหลาย ที่เป็นเพลงที่เกี่ยวกับสมัยกรุงศรีอยุธยา กรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น หรือ เพลงที่เกี่ยวกับสมัย คุณย่าคุณยายยังสาว อย่างเช่น เพลงประกอบละครเรื่องแก้วลืมคอน ก็เป็นเพลงที่แนว โบราณๆ ประมาณนี้นะค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 48 04:31:10 แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 48 04:30:36 จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 6 พ.ย. 48 04:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7   เฮฮามาเถิดมาเริงเล่น       เย็นเย็นน้ำใจชาวนา คนซอก็สุขอุรา                  ขิมรัวเริงร่าจะเข้คว้าขลุ่ยพลัน กลองก็โยนโทนก็ยัน           รุกกระชั้นชวนให้รำ ดนตรีสนุกสุขล้ำ                 ขอเชิญคนงามแม่มัวช้าอยู่ใย ไพเราะเสนาะสดใส             ขอเชิญขวัญใจเป็นมิ่งขวัญชาวนา                                                .............................                                                  เพลง  ชาวนาฮาเฮ     .........   เพลงไทยก็เพลงเชย          เอิงเอยอยู่ตาปี ต้องฟังเพลงฝรั่งซี               ถึงเซ็กซี่สบึมใจ คิดอย่างฝรั่งคิด                   ต้องฟุดฟิดและฟอไฟ ชีวิตวิญญาณไทย                 จึงขายถูกเป็นธรรมดา                                       .............................                                             เพลง  ผงเข้าตา                                       แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 48 05:12:08 จากคุณ : พุกไม้ - [ 6 พ.ย. 48 05:04:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณท่านผู้อุปถัมภ์์รายการ .......พี่พุก พี่ชายใจดีี่ที่กรุณาส่งไฟล์เพลงให้เมื่อทราบว่า จขกท กำลังจะลงแดงด้วยความอยากฟัง...กระทู้นี้ได้รับแรงบันดาลใจจากความเมตตาของพี่ค่ะ...-/\- .......ชมพู่..น้องร่วมโลกผู้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่มีน้ำใจยิ่งใหญ่กว่าตัว.....ขอบใจที่แบ่งปันความงดงามของจิตใจให้มาโดยตลอด...ขอให้สิ่งดีๆจงย้อนกลับ ได้รับคืนเฉกเช่นเดียวกันกับที่ชมพู่เป็นผู้ให้คนอื่น...ดีใจที่ได้รู้จักกันนะ.. .......น.ส. อาร์ต...คนกันเองไม่ชมหรอก เดี๋ยวเหลิง...555555...ล้อเล่นนนน..ของแกไว้ทบต้นทบดอกทำซึ้งด้วยครั้งเดียวเลยดีกว่า....งานล้างป่าช้า เช็งเม้งปีหน้าโน่นละกัน เอิ๊กๆๆๆ... ....กระทู้นี้เหนื่อยที่สุดเพราะพิมพ์ๆไปแล้ว คอมพ์เจ๊งเซฟไม่ทัน....จะถอดใจเลิกโพสต์หลายครั้งละ แต่เหมือนทำอะไรทิ้งไว้ครึ่งๆกลางๆ ค้างคาใจชอบกล....เวลาที่ใช้ไป..ไม่ใช่น้อยๆ...เคยนึกเหมือนกันว่าทำไปทำไม เพราะบางกระทู้นอกจากคนกันเองที่คุ้นๆแล้ว....แทบจะไม่มีคนอื่นผ่านเข้ามาลงชื่อให้ได้รับรู้เลยว่ายังมีคนอ่าน...... อาจเป็นไปได้ว่าเนื้อหาไม่น่าสนใจ หรือไม่ทราบจะร่วมแจมอย่างไร....อยากเห็นบรรยากาศของการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันบ้าง ผิด ถูก ไม่ว่ากัน เพราะต่างคนก็ต่างใจ...การอ่านอย่างเดียวโดยไม่แสดงตัว หรือไม่ออกมาบอกกันบ้างเลยว่า เออ.. ที่พล่ามๆมานั่นน่ะอ่านอยู่นะ...ในไม่ช้าห้องนี้ก็จะคล้ายแดนสนธยา...ซึ่งคงจะน่าเสียดาย  เพราะถ้าห้องขาดความหลากหลายความน่าเบื่อก็จะเข้ามาเยือน....ช่วยๆกันหน่อยเน้อ พี่น้องทั้งหลาย...ข้าน้อยพล่ามคนเดียวไม่ได้นานหรอก แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 48 13:18:10 แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 48 13:17:01 จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 6 พ.ย. 48 13:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ....ความปวดร้าวจากรักที่ไม่สมหวัง และต้องพลัดพรากจากกัน เป็นความรู้สึกที่นอกจากจะถ่ายทอดออกมาเป็นถ้อยคำให้ได้เข้าใจกันแล้ว...ภาษาทางดนตรี็ก็เป็นสื่ออย่างหนึ่งที่สามารถกระทบจิตใจผู้ได้รับฟัง.... ในบรรดาเพลงไทยเดิมเท่าที่เคยผ่านหูมา.....เพลงที่ให้ความละเมียดรื่นระยับในอารมณ์เศร้าเพราะรักที่ไม่อาจอยู่ร่วมคงไม่มีเพลงไหนเทียบเคียงได้กับเพลงลาวดวงเดือน...เป็นสุดยอดเพลงอมตะที่ไม่ว่าจะบรรเลงในลักษณะไหน ก็หวานละห้อยจับใจไปเสียทุกครั้ง.... หากสืบค้นไปถึงประวัติความเป็นมาของเพลงแล้ว ก็ไม่่แปลกใจเลยว่าทำไมเพลงนี้จึงแฝงมนต์แห่งความคนึงหาได้มากมายถึงเพียงนั้น....เพลงลาวดวงเดือนนั้นมีชื่อเดิมว่า ลาวดำเนินเกวียน... ท่านผู้ประพันธ์เพลงนี้คือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นพิไชยมหินทโรดม มีพระนามเดิมว่า พระองค์เจ้าชายเพ็ญพัฒนพงษ์ ทรงเป็นพระราชโอรสลำดับที่ 38 ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับเจ้าจอมมารดามรกฎ.... ท่านเคยไปเป็นราชอาคันตุกะของทางราชสำนักเชียงใหม่ในขณะนั้นและได้พบรักกับเจ้าหญิงเมืองเหนือ แต่ความรักถูกคัดค้านจากพระราชบิดาของท่านเอง เมื่อต้องไปรอนแรมทรงงานในถิ่นฐานหัวเมืองซึ่งสมัยนั้นการเดินทางยังต้องใช้เกวียนอยู่... ความอาลัยถึงบุคคลอันเป็นที่รักและความรักที่ไม่สมหวัง ทำให้ทรงนิพนธ์เพลงนี้ขึ้นมาโดยทรงดัดแปลงทำนองมาจากเพลงลาวดำเนินทรายที่แต่งโดยพระยาประสานดุริยศัพท์ (แปลก ประสานศัพท์) อดีตเจ้ากรมพิณพาทย์หลวง.....ทรงให้ชื่อเพลงว่า ลาวดำเนินเกวียน แต่ต่อมาคนก็เรียกกันไปเป็นว่า ลาวดวงเดือน ตามคำที่ใช้ในเนื้อหาของเพลง.... วันเวลาผ่านมาหลายร้อยปี แต่ความงามที่เป็นอมตะของเพลงๆนี้ยังเกาะกุมหัวใจของผู้ที่มีรัก....และเคยรัก...ไม่เสื่อมคลาย... โอ้ ละ หนอ ดวง เดือน เอย พี่ มา เว้า รัก เจ้า สาว คำ ดวง โอ้ ว่า ดึก แล้ว หนอ พี่ ขอ ลา ล่วง อก พี่ เป็น ห่วง รัก เจ้า ดวง เดือน เอย .. โอ้ ละ หนอ ดวง เดือน เอย พี่ มา เว้า รัก เจ้า สาว คำ ดวง โอ้ ว่า ดึก แล้ว หนอ พี่ ขอ ลา ล่วง อก พี่ เป็น ห่วง รัก เจ้า ดวง เดือน เอย .. ขอ ลา แล้ว เจ้า แก้ว โก สุม พี่นี้รัก เจ้า หนา ขวัญ ตา เรียม จะหาไหน มา เทียม โอ้เจ้าดวงเดือนเอย จะหาไหนมาเทียม โอ้เจ้าดวงเดือนเอย .. * หอม กลิ่น เกษร เกษร ดอก ไม้ หอม กลิ่น คล้าย คล้ายเจ้าสูเรียมเอย หอม กลิ่น กรุ่น ครัน หอม นั้น ยัง บ่ เลย เนื้อ หอม ทราม เชย เอ๋ย เรา ละ หนอ เนื้อ หอม ทราม เชย เอ๋ย เรา ละ หนอ .. ซ้ำ ( * ) http://www.thmusic.in.th/song_drama/4p-03.asp จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 6 พ.ย. 48 14:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ลาวคำหอม ยามเมื่อลมพัดหวน ลมก็อวล แต่กลิ่น มณฑาทอง ไม้เอย ไม้สุดสูง อย่าสู้ปอง ไผเอย บ่ได้ต้อง แต่ยิน นามดวงเอย โอ้เจ้าดวง เจ้าดวงดอกโกมล กลิ่นหอม เพิ่งผุดพ้น พุ่มในสวนดุสิตา แข่งแข อยู่แต่นภา ฝูงภุมรา สุดปัญญา เรียมเอย * โอ้อกคิดถึง คิดถึง คนึง นอนวัน นอนไห้ ใฝ่ฝัน เห็นจันทร์แจ่มฟ้า (*) * * ทรงกลด สวยสดโสภา แสงทอง ส่องหล้า ขวัญตา เรียมเอย (**) http://www.thmusic.in.th/song_drama/4p-02.asp ......เป็นเพลงไทยที่กล่าวถึงความรักได้อย่างอ่อนหวานละมุนละไม....ความเป็นมาของเพลงนี้มีชื่อเดิมว่า ..ทางสักวา...แต่งขึ้นโดย จ่าเผ่นผยองยิ่ง (โคม)...ต่อมาพระยาประสานดุริยศัพท์ (แปลกประสานศัพท์) ได้นำไปดัดแปลงเพื่อใช้เล่นในวงปี่ชวา และได้รับความนิยมเล่นกันอย่างแพร่หลายในหมู่วงปี่พาทย์และวงมโหรีด้วย.... หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปะบรรเลง) เคยนำเพลงนี้มาแต่งเป็นเพลงเถาแต่ได้หายสาบสูญไป จวบจนกระทั่งปี 2502 นายเจริญ แรงเพชร ได้นำเพลงนี้มาตบแต่งใหม่....เป็นการสอดผสมระหว่างทำนองแบบเก่าที่แต่งโดยจ่าเผ่นผยองยิ่ง...ส่วนคำร้องนั้นเป็นของที่หลวงประดิษฐ์ (ศร ศิลปบรรเลง)ได้เคยแต่งไว้ในลักษณะเพลงเถาอัตราจังหวะชั้นเดียว จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 6 พ.ย. 48 15:49:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ....ชีวิตใหม่ที่ต้องก้าวไปข้างหน้า...แวดล้อมไปด้วยผู้คนและวัฒนธรรมที่หลากหลาย...หนึ่งในกลุ่มชนที่มีความเป็นปึกแผ่นและเริ่มสยายอำนาจเข้าไปมีบทบาททางสังคมในทุกด้านคือ กลุ่มชนที่เรียกรวมๆว่า ลาติโน่ หรือ ชาวลาติน ผู้ใช้ภาษาสเปนในการสื่อสารนั่นเอง.... มีเกร็ดย่อยที่น่าสนใจเกี่ยวกับชนกลุ่มนี้หลายประเด็น แต่พิมพ์ไปก็คงไม่มีคนอ่าน...เอารูปมาให้ดูแทนละกัน....เป็นเทศกาลประจำปีของเมืองที่อยู่นี้...เรียกว่า "เอ็นชีลาดา เฟียสต้า (Enchilada Fiesta )"....เทศกาลอาหารของพี่แม็กซิกัน....ทุกปีจะมีกระทาชายนายนี้ตั้งเตาขนาดยักษ์ทำเอ็นชีลาดา ขนาดใหญ่ที่สุดในโลก แล้วตัดแบ่งกันชิม...ปีนี้เป็นปีที่ยี่สิบห้าแล้วที่มีการจัดงานดังที่ว่านี้ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 16:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 งานนี้อาศัยทีมอาสาสมัคร ที่เป็นหนุ่มแน่นแข็งแรงหลายสิบคนลงแรงช่วยกัน เริ่มตั้งแต่การทอดแป้งตอเฒียแผ่นยักษ์บนเตาที่จัดสร้างเป็นพิเศษเพื่องานนี้โดยเฉพาะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 16:59:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เจ้าหน้าที่ดับเพลิงมานั่งสังเกตุการณ์ข้างๆพร้อมกุมถังดับเพลิงไว้อย่างเตรียมพร้อม ข้างเตาทอดที่มีน้ำมันเดือดพลุ่งอยู่ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เมื่อทอดแป้งแล้ว ก็เริ่มด้วยการโรยถั่วต้มบดเป็นชั้นแรก จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ซ็อสพริกแดงสูตรพิเศษของคนทำราดรดลงไป....ลุงคนนี้แกเป็นเจ้าของร้านอาหารแม็กซิกันด้วย การจัดงานแต่ละครั้งได้รับความร่วมมือบริจาควัตถุดิบทุกอย่างจากคนในเมืองนี้....ถือเป็นประเพณีอย่างหนึ่งของการรวมตัวกัน จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:11:39 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถึงจะไม่ใช่เพลงไทยเดิม แต่เพลงนี้ก็ให้ความหมายที่ดีแก่ผู้อยู่ไกลบ้าน บ้านเรา สุเทพ วงศ์กำแหง บ้านเราแสนสุขใจแม้จะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา คำว่าไทซึ้งใจเพราะใช่ทาสเขา ด้วยพระบารมีล้นเกล้าคุ้มเราร่มเย็นสุขสันต์ ทุ่งทิพย์ฟ้าขลิบทอง พริ้วแดดส่องสดใส งามจับใจมิใช่ฝัน ปวงสตรีสมเป็นศรีชาติเฉิดฉัน ดอกไม้ชาติไทยยึดมั่น หอมทุกวันระบือไกล บุญนำพากลับมาถึงถิ่น ทรุดกายลงจูบดินไม่ถวิลอายใคร หัวใจฉันใครรับฝากเอาไว้ จากกันแสนไกล ยังเก็บไวหรือเปล่า เมฆจ๋าฉันว้าเหวใจ ขอวานหน่อยได้ไหม ลอยล่องไปยังบ้านเขา จงหยุดพักแล้วครวญรับฝากกับสาว ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า ขอยึดเอาไว้เป็นเรือนตาย จากคุณ : คนชะอวด (คนชะอวด) - [ 7 พ.ย. 48 17:15:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ฝรั่งมุง...แม็กซิกันมุง...รอชมและชิม "เอ็นชีลาด้า" ยักษ์ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:17:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ....อะกรึ๋ยยยยย นึกว่าตัวเองโพสต์ผิดกระทู้เมื่อแลขึ้นไปเห็น คคห.สีน้ำเงิน....ไม่คิดว่าจะมีคนคลิกเข้ามาแจม....ขอบคุณ คุณคนชะอวดที่นำเพลงมาฝาก ไพเราะค่ะเพลงนี้...กระทู้สุดท้ายที่เห็นเข้ามาทักรู้สึกว่าจะเป็นกระทู้ร้อยบุปผา....แล้วก็เห็นคุณคนชะอวดอีกครั้งแว๊บๆที่ห้องลูกทุ่ง...จำชื่อได้ค่ะ...คงยังสบายดีอยู่นะคะ....ยินดีที่ได้พบอีกครั้ง .....หลังจากผ่านกรรมวิธีการปรุงแล้ว ก็ตักใส่จานเดินแบ่งให้ได้ชิมโดยทั่วหน้า..... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 วิถีชีวิตของคนเมืองนี้ค่อนข้างหลากหลาย นอกจากจะเป็นเมืองทางการศึกษาเพราะมีมหาวิทยาลัยใหญ่เป็นอันดับสองในรัฐนี้แล้ว....ผู้คนส่วนหนึ่งยังมีอาชีพเป็นเจ้าของฟาร์มเลี้ยงสัตว์และเพาะปลูกด้วย....รูปต่อไปนี้เป็นวิถีของคาวบอย...มอบให้คุณ เอ LONESOME COWBOY ค่ะ.. จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไล่ต้อนคล้องวัว...มีการจัดแข่งขันคล้องวัวและขี่วัวพยศด้วยทุกปี จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ปล้ำจับมัดเพื่อประทับตราที่ใบหูของวัว จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เหล็กเผาไฟแดงๆแบบนี้เลย จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:52:25 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แล้วก็จี้ประทับตราไว้ที่ใบหูวัว...คนเสื้อขาวที่ถือเหล็กนาบ..โปรดสังเกตที่สันแขนซะก่อน...หญิงนะคะคนนี้ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 17:57:27 ]

ความคิดเห็นที่ 24 COWGIRL...นั่งนับจำนวนวัวที่นำมาประทับตรา จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 20:02:18 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอ็นชิลาด้ายักษ์ที่ว่าอร่อยไหมจ๊ะ อยากรู้ว่ารสชาติจะเพี้ยนหรือไม่อย่างไร พี่มิน ช่วยเอาเรื่องราวของการร้องเพลงเกี้ยวสาวที่นอกหน้าต่างสาวเจ้ายามค่ำ มาเล่าให้ฟังได้ไหมจ๊ะ ภาษาเขาเรียกอะไรไม่รู้ ลืมแล้ว.. เคยอ่านจากในนวนิยายเรื่อง "อัสตาร์ มายาน่า" ของคุณโสภาค สุวรรณ รู้สึกว่าหวานเหลือเกิน.. ....จะเกี่ยวกับกระทู้ไหมนี่ เราก็ว่าไปเรื่อยเลย -*- แก้ไขเมื่อ 07 พ.ย. 48 20:45:31 จากคุณ : นางสาวอาร์ต - [ 7 พ.ย. 48 20:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอตอบคำถามข้างบนของ นอสอ อาร์ต ตามคำเรียกร้องจากหลังไมค์นะคะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 21:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่ะ....ล้อกันเล่นพอหอมปากหอมคอ,,, เดี๋ยวถ้าเย็นนี้ไม่ยุ่งมากจะมาตอบให้...ข้าน้อยต้องไปเรียนแล้ววว จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 7 พ.ย. 48 21:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มานั่งท้าวคางอ่านจ้ะ พี่มิน จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 7 พ.ย. 48 21:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อยากกิน อยากกิน จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 8 พ.ย. 48 12:31:41 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่ะ..มาแล้ว หลังจากเสร็จภาระกิจการงานประจำวัน... .....ชมพู่มานั่งเท้าคางอ่านจนหลับไปแล้วมั๊งเนี่ย...พักนี้เห็นอยู่ดึกๆทุกวันเลยนี่เรา ......คุณหัวใจ ถ้าอยากกิน เดี๋ยวกลับไทยงวดหน้า... จะหอบวัตถุดิบมาด้วย ลงไปทำให้ชิมถึงหาดใหญ่เลยเอามะ?..55555... เจ้า"เอ็นชีลาด้า" เนี่ยส่วนผสมก็มีซอสพริกแบบเม็กซิกัน แบ่งเป็นซอสพริกแดง กับซอสพริกเขียวแล้วแต่ว่าจะชอบแบบไหน...ถ้าทำกินเองจะเติมซอสเห็ดแบบครีมลงไปด้วยเพื่อความกลมกล่อมของรสชาติ.... ....เนื้อบดผัดผสมกับหอมหัวใหญ่สับละเอียดโรยผงเครื่องเทศที่เรียกว่าออริกาโนลงไปนิด เกลือหน่อย ผัดให้เข้ากัน หรือจะต้มเนื้อไก่, เนื้อวัวให้เปื่อยนุ่มแล้วฉีกเป็นฝอยๆก็ได้....แผ่นแป้งตอเฒียจะคล้ายๆแผ่นโรตี แต่ทำจากแป้งข้าวโพด..มีขายสำเร็จรูปเอามาจุ่มผ่านน้ำมันร้อนๆพอนิ่มห่อใส้เนื้อที่ผัดเตรียมไว้ ... เรียงแผ่นแป้งที่ห่อไว้แล้วลงกะทะแบนๆ เทซอสพริกลงไป แล้วโรยหน้าด้วยเนยแข็งขูดที่เรียกว่า "เชร็ดด้าชีส" โปะหน้า ปิดฝาตั้งไฟสักพักพอซอสเดือดเนยแข็งละลายก็ใช้ได้ละ... .อันนี้แบบทำกินเองที่บ้าน แต่ที่ทำในงานมหกรรมนั่น ใช้ถั่วบดต้มแทนเนื้อ ..ราดซอสพริก โรยเนยแข็ง เท่านั้นเอง...ก็อร่อยของเขาแหละแต่สำหรับคนไทยอย่างเราที่กินเปรี้ยว หวาน มัน เค็มทุกรส ก็คิดว่ามันจืดไปหน่อย...เอารูปเด็กขณะกำลังหม่ำอาหารขึ้นชื่อเมนูนี้มาฝากให้ดู จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 8 พ.ย. 48 13:24:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ....ทีนี้ก็มาว่าถึงเรื่องการร้องเพลงหรือการบรรเลงดนตรีที่หน้าต่างบ้านสาวคนรักในยามค่ำคืน...ภาษาอังกฤษเรียกว่า serenade....ตรงกับคำสแปนิชว่า serenate...อันเดียวกัน ..เป็นการร้องเพลงเกี้ยวสาวเพื่อแสดงถึงความรักที่ล้นหัวใจ เจ้าหนุ่มอาจจะร้องเอง โดยมีเพื่อนร่วมทีมอีกสองสามคนดีดกีร์ตาร์ให้ หรือร้องหมู่ตามที่นัดกันไว้...เมืองไทยเราสมัยแต่ก่อนก็มืเหมือนกัน เช่นการไปดีดพิณจีบสาวในยามค่ำของหนุ่มทางเหนือและอีสาน.... หนุ่มสแปนิชถ้าจะพูดถึงเรื่องความหวานแล้วละก้อไม่น้อยหน้าหนุ่มชาติอื่นๆเลย...ส่วนใหญ่ออกจะเจ้าชู้เสียด้วย...และยังถือประเพณีผู้ชายต้องเป็นผู้นำ เป็นใหญ่ในบ้านกันอยู่....การร้องเพลงจีบสาวที่หน้าต่างในเมืองที่ จขกท อยู่ ไม่มีปรากฏ  แต่มีการจ้างวานวงนักร้องนักดนตรีไปร้องแบบเซอร์ไพร์สให้ที่โต๊ะในร้านอาหาร....เคยมีประสบการณ์โดยตรงครั้งหนึ่งเมื่อถูกเชิญไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนกับหนุ่มสแปนิชที่ทำงานด้วยกัน....นั่งทานอาหารอยู่ซักพัก หนุ่มก็ขอตัวลุกไปจากโต๊ะ เราก็นึกว่าไปเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว...ไม่ได้สนใจ... ซักพักเดียวเท่านั้นแหละ นักดนตรีสามสี่คนมายืนร้องบรรเลงเพลงรักภาคภาษาสเปนที่พอฟังออกบ้างบางคำ....แล้วหนุ่มก็ก้าวออกมาพร้อมกับกุหลาบแดงช่อใหญ่....หวานซะไม่มี...แต่ประทานโทษเหอะ...คุณเธอมีเมียที่ไม่ได้แต่ง แต่อยู่กันเฉยๆแล้วสองคน....ลูกอีกสาม...นึกถึงข้อนี้เลยซึ้งไปด้วยไม่ลง.... หนุ่มชาติไหนๆก็สู้หนุ่มไทยเราไม่ได้หรอก...จะพูดจะจายังเข้าใจซาบซึ้งถึงทรวงในมากกว่ากันเย้อออ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 8 พ.ย. 48 13:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 32 วงดนตรีแบบแม็กซิกันสไตล์ที่บรรเลงตามงานต่างๆและร้านอาหารอย่างที่เล่ามา เรียกกันว่า " มารียาชี (Mariachi) [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 8 พ.ย. 48 14:12:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 #31 หนุ่มชาติไหนๆก็สู้หนุ่มไทยเราไม่ได้หรอก...จะพูดจะจายังเข้าใจซาบซึ้งถึงทรวงในมากกว่า ไม่เคยโดนหนุ่มต่างชาติจีบซะที เลยยังไม่มีข้อเปรียบเทียบน่ะพี่มิน   อยู่ดึกเป็นนิสัยแล้วจ้ะ นอนเร็วไม่เป็นซะแล้ว ถ้าไม่แป๊กจริงๆ ช่วงนี้เลยอาละวาดไปทั่ว จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 8 พ.ย. 48 14:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ....ชมพู่....กระทู้นี้ตั้งใจมารณรงค์ฟังเพลงไทย...กิน, ใช้ของไทย และจีบหนุ่ม-สาวไทยกันดีกว่า...เที่ยวไปหลายที่..พบคนหลากหลายแบบก็ยังไม่เคยคิดว่าคนชาติอื่นจะดี วิเศษไปกว่าเรา... คนไทยมีอะไรดีๆเยอะ เพียงแต่บางครั้งเราไม่ได้ฉุกคิดและนำเอาสิ่งดีๆที่เรามีอยู่นำมาพัฒนาใช้ให้ถูกทางเท่านั้นเอง....เอ๊ะ วันนี้ทำไมเราออกแนวซีเรียสจริงแฮะ...อยากฟังเพลง....ดีเจก็หายหน้าหายตากันไปหมด ..พอเจอหัวข้อกระทู้ว่าเพลงไทยเดิมคงยังงงไม่สร่าง เอิ๊กๆๆ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 8 พ.ย. 48 15:23:25 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ภักดีกับหนุ่มไทยค่ะ เนื่องด้วยดิชั้นพิการทางภาษา จากคุณ : นางสาวอาร์ต - [ 8 พ.ย. 48 15:46:04 ]

ความคิดเห็นที่ 36 หนุ่มไทยหน้าตาดีครับ ข้อนี้เห็นด้วย ^^ จากคุณ : EyE[s] - [ 8 พ.ย. 48 16:45:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 #36 ถึงแม้ผมไม่เห็นด้วย แต่ก็จำยอมรับความจริงครับ ปล. หลงทางมา เปิดประตูเข้าผิดห้องครับ /me เดินออกไปชะเง้อดูป้ายหน้าห้อง อ้าว ห้องเพื่อชีวิตนี่นา แล้วห้องของเราอยู่ไหน จากคุณ : โนอาห์ - [ 18 พ.ย. 48 22:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 38 หาทางออกดีดีนะค่ะ ประตูมันเยอะระวังหลงค่ะพี่ เพลงไทยเดิมเป็นโจทย์ที่ยากมากเลยค่ะพี่มิน ที่จะหาเพลงมาเปิด สำหรับชมพู่นะ จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 19 พ.ย. 48 00:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เรื่องเพลงไทยเดิมนี่ความรู้ติดลบครับ ร้องได้อยู่เพลงเดียว "เขมรโยกต้นไทร" เชื่อหรือยังว่าความรู้ติดลบ จากคุณ : โนอาห์ - [ 19 พ.ย. 48 09:07:26 ]