ความคิดเห็นที่ 1 ยกมาให้อ่าน... ------------------------ เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง     มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทรายฯ จะเจ็บจำไปถึงปรโลก     ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย     อย่าหมายว่าจะให้หัวใจฯ ถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์     ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้ สูเป็นไฟเราเป็นไม้     ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณฯ แม้แต่ธุลีมิอาลัย     ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตาฯ ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า เพื่อจดจำพิษช้ำนานา ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอยฯ ---------------------------- ท่านผู้นี้เป็นรัตนกวีแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ระดับเดียวกันกับท่านเนาวรัตน์ พงศ์ไพบูลย์ ชนรุ่นเราควรศึกษาผลงานของท่าน.. ในฐานะทรัพยากรที่มีชีวิตของประเทศชาติครับ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 48 08:31:04 จากคุณ : หมู4X - [ 15 พ.ย. 48 08:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เพราะจัง จากคุณ : สาวสวย - [ 15 พ.ย. 48 08:53:40 A:202.183.215.219 X: TicketID:073171 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทึ่งค่ะ สุดยอดของความสุดยอด จากคุณ : GirlHard - [ 15 พ.ย. 48 09:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านผลงานครั้งแรกของท่านช่ื่อ "เสียเจ้า" กับ "วักทะเล" แล้วประทับใจมากกกกก ตามซื้อผลงานการประพันธ์ของท่านเก็บไว้แทบจะทุกเล่ม ฝีมือของท่านสุดยอดทั้งงานเขียนและงานวาด รายการคุณพระช่วยเมื่อวานนี้เยี่ยมยอดมากค่ะ อยากให้รายการนำเสนอผลงานของครูจักรพันธุ์  โปษยกฤตอีกท่านนึงด้วยค่ะ เสียเจ้า เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง   มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า มิหวังกระทั่งฟากฟ้า     ซบหน้าติดดินกินทราย๚ จะเจ็บจำไปถึงปรโลก   ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย         อย่าหมายว่าจะให้หัวใจ ๚ ถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์   ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้ สูเป็นไฟเราเป็นไม้   ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณ ๚ แม้แต่ธุลีมิอาลัย   ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน     จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา ๚     ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า     ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า เพื่อจดจำพิษช้ำนานา             ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอย ๚ วักทะเล วักทะเลเทใส่จาน   รับประทานกับข้าวขาว เอื้อมเก็บบางดวงดาว   ไว้คลุกข้าวซาวเกลือกิน ๚ ดูปูหอยเริงระบำ   เต้นรำทำเพลงวังเวงสิ้น กิ้งก่ากิ้งกือบิน   ไปกินตะวันและจันทร์ ๚ คางคกขึ้นวอทอง     ลอยล่องท่องเที่ยวสวรรค์ อึ่งอ่างไปด้วยกัน   เทวดานั้นหนีเข้ากะลา ๚ ไส้เดือนเที่ยวเกี้ยวสาว อัปสรหนาวสั่นชั้นฟ้า ทุกจุลินทรีย์อมิบ้า   เชิดหน้าได้ดิบได้ดี ๚   เทพไท้เบื่อหน่ายวิมาน   ทะยานลงดินมากินขี้ ชมอาจมว่ามี   รสวิเศษสุดที่กล่าวคำ ๚ อยากอ่านเรื่องราวของท่านก็ตามlinkนี้ไปได้ค่ะ http://www.khonnaruk.com/html/verandah/artist/angkarn.html http://www.thaiwriter.net/sea_write/kanrayanapong.html หรือจะเข้าgoogleแล้วพิมพ์คำว่า "อังคาร กัลยาณพงศ์"ก็ได้ค่ะ จากคุณ : haiku - [ 15 พ.ย. 48 09:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กลอนเยี่ยมจริงๆครับ จากคุณ : darkming - [ 15 พ.ย. 48 10:08:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ลองอ่านตามลิ้งค์ของคุณ haiku ด้านบนนะครับ.. ดีมาก และขอบคุณมากที่กรุณานำมาเป็นวิทยาทาน ---------------- จำได้ว่าห้องนี้เคยมีคนตั้งกระทู้ประณามท่านอังคารว่างกเงิน จากกรณีค่าตอบแทนบทกวีของท่านในรายการเกมทศกัณฑ์ แถมลามปามไปประณามอาจารย์ถวัลย์ ดัชนีว่างกเงินเช่นกัน.. และอวดภูมิว่าไม่มีภาพของศิลปินไทยที่ไหนที่ราคาซื้อขายถึงล้าน. พอเอาหลักฐานมาให้ดูว่าอาจารย์ถวัย์ตั้งมูลนิธิเพื่อเยาวชน เขียนภาพเล่นๆ สบายๆ ค่าจ้างภาพละ 40 ล้านบาท... ก็รีบลบกระทู้ทันที... อยากให้เยาวชนไทยศึกษางานของบรมตครูด้านศิลปเหล่านี้ เพื่อจะได้มีความภูมิใจในความเป็นไทย ว่าเราก็ไม่ด้อยกว่าชาติใดในโลกครับ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 48 10:12:47 จากคุณ : หมู4X - [ 15 พ.ย. 48 10:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีต่ออาทิตย์หน้าอย่าลืมดูนะคะ จากคุณ : @PooH@ - [ 15 พ.ย. 48 10:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบบทนี้ของท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ที่สุด เอาไว้ตอบเวลาที่มีคนมาถามว่า จะเรียนวรรณคดีไปทำไม ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์ ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฏ ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ เพียงกินนอนสืบพันธุ์นั้นฤๅ ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศล้ำ หยามยโสกักขฬะอธรรม เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์ ภพหน้าอย่ามีรูปมนุษย์ จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน ทรมาณทุกข์ร้อนร้ายนิรันดร์เอยฯ จากคุณ : มรกตนาคสวาท - [ 15 พ.ย. 48 10:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อนิจจาน่าเสียดาย ฉันทำชีวิตหายไปครึ่งหนึ่ง ส่วนที่หายนั้นลึกซึ้ง เจือน้ำผึ้งบุหงาลดามาลย์ ......................... ครึ่งหนึ่งที่เหลือในอกนี้ สั่นชีวีเสียสะเทือนสะท้าน ซ้ำโซ่ตรวนพันธนาการ ทรมานปานทาสจะขาดใจฯ นี่ก็เป็นอีกหนึ่งของท่านอังคาร ที่ชอบมากๆค่ะ จากคุณ : พิมปะการัง - [ 15 พ.ย. 48 10:41:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เพราะมาก ทึ่งในความสามารถมากๆ ค่ะ จำได้ว่ากลอนที่คุณ มรกตนาคสวาท เอามาให้ดู โดนรุ่นพี่บังคับท่องตั้งแต่เข้าปี 1 ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าเป็นของคุณอังคาร แต่ก็ชอบมาก จันทร์หน้าไม่พลาดแน่ จากคุณ : Nickky - [ 15 พ.ย. 48 10:44:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์ ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฏ ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ เพียงกินนอนสืบพันธุ์นั้นฤๅ ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศล้ำ หยามยโสกักขฬะอธรรม เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์ ภพหน้าอย่ามีรูปมนุษย์ จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน ทรมาณทุกข์ร้อนร้ายนิรันดร์เอยฯ รู้จักบทกวีบทนี้ครั้งแรก ตอนรับน้องที่มหาวิทยาลัยค่ะ แล้วก้อทำให้ได้สนิทสนมกับกวีบทนี้ทุกวัน (เพราะต้องท่องก่อนเข้ารับการรับน้องทุกวันน่ะค่ะ) แล้วก้อได้คำตอบ ให้ตัวกับเองว่า เรียนศิลปะแล้วสร้างความภาคภูมิใดให้กับชีวิตได้บ้าง :D ได้ยินชื่อ คุณอังคาร กัลยาณพงศ์ มานานมากแล้วค่ะ พรสวรรค์ของท่านเป็นสิ่งมหัศจรรย์ใจเสมอค่ะ จากคุณ : เกสรลำเจียก - [ 15 พ.ย. 48 11:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จำได้ว่าเคยมีอาจารย์ท่านหนึ่งพูดถึงผลงานของท่านให้ฟังก็ชอบมาก ก็เลยไปติดตามผลงานของท่านดู ที่จำได้ขึ้นใจคือ เสียเจ้า กับบทของคุณมรกตฯนี่ล่ะค่ะ เมื่อคืนดูตัวอย่างอาทิตย์หน้าแล้วขนลุก ต้องติดตามดูให้ได้ค่ะ จากคุณ : อาจจะน้อมจิตโน้มด้วยโลมลม - [ 15 พ.ย. 48 11:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กลัวช่องเก้าถอดออกจัง อย่าเอารายการดีๆไปเลยนะคะ จากคุณ : dogaholic - [ 15 พ.ย. 48 12:28:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบภาพที่วาดด้วยไม้แท่งๆอ่ะ จำชื่อไม่ได้แระ สวยมากเห็นว่าวาดยากมากเลย จากคุณ : ปลาฉลามเจ้าน้ำตา - [ 15 พ.ย. 48 12:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 15 พ.ย. 48 13:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ปณิธานกวี ฉันเอาฟ้าห่มให้                                  หายหนาว ดึกดื่นกินแสงดาว   ต่างข้าว น้ำค้างพร่างกลางหาว   หาดื่ม ไหลหลั่งกวีไว้เช้า   ชั่วฟ้าดินสมัย ๚ พลีใจเป็นป่าช้า                                  อาถรรพณ์ ขวัญลิ่วไปเมืองฝัน                            ฟากฟ้า เสาะทิพย์ที่สวรรค์                             มาโลก โลมแผ่นทรายเส้นหญ้า                  เพื่อหล้าเกษมศานต์ ๚ นิพนธ์กวีไว้เพื่อกู้                               วิญญาณ กลางคลื่นกระแสกาล                       เชี่ยวกล้า ชีวีนี่มินาน                                        เปลืองเปล่า ใจเปล่งแววทิพย์ท้า                        ตราบฟ้าดินสลาย ๚ จิตกาธารกรุ่นไหม้                         โฉมไป ก็ดี กาพย์ร่ำหอมแรงใจ                       ไป่แล้ว จุติที่ภพไหน                                    ภพนั่น ขวัญท่วมทิพย์รุ้งแก้ว                     ร่วงน้ำมณีสมัย ๚       ลายสือไหววิเวกให้                       หฤหรรษ์ ฝนห่าแก้วจากสวรรค์                  ดับร้อน ใจปลิวลิ่วไปฝัน                            โลกอื่น หอมภพนี้สะท้อน                         ภพหน้ามาหอม ๚       ข้ายอมสละทอดทิ้ง                     ชีวิต หวังสิ่งสินนฤมิต                         ใหม่แพร้ว วิชากวีจุ่งศักดิ์สิทธฺ์                    สูงสุด ขลังดั่งบุหงาป่าแก้ว                  ร่วงฟ้ามาหอม ๚ -------------------------- อังคาร กัลยาณพงศ์ จากคุณ : ไร่ปลายตะวัน - [ 15 พ.ย. 48 14:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อังคาร กัลยาณพงศ์ เกิดเมื่อวันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๔๖๙ ที่บ้านหลังวัดจันทาราม ต.ท่ารัง อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช บิดาเป็นกำนัน ตำบลท่าวัง ชื่อเข็บ มารดาชื่อขุ้ม สืบสาวสาแหรกเครือญาติได้ว่า เป็นสายช่างใหญ่ ทวดเป็นช่างทอง ยายก็เป็นช่างทอง ชีวิตวัยเด็กมีสุขภาพไม่แข็งแรงเคยป่วยเจียนตาย แต่ก็ชอบเรียนหนังสือ อังคารเข้าเรียนโรงเรียนวัดมาตั้งแต่เด็ก คือ โรงเรียนวัดจันทาราม ต่อมาก็เรียนที่วัดใหญ่จนจบประถมสี่ แล้วย้ายไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมประจำจังหวัด คือ โรงเรียนเบญจมราชูทิศ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่พระพุทธเจ้าหลวงทรงอุปถัมภ์ อังคารรักและหลงใหลกาพย์กลอนมาตั้งแต่เด็ก ชอบอ่านวรรณคดีตั้งแต่อยู่ชั้นประถมศึกษา เช่น เรื่องรามเกียรติ์ อิเหนา ขุนช้างขุนแผน นอกจากนั้นยังชอบวาดรูป เล่น สร้างโบสถ์ เจดีย์ กำแพงเมือง ที่ใต้ถุนบ้าน เมื่อเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาแล้ว ก็ได้เข้าเรียน วิชาศิลปะที่โรงเรียนเพาะช่าง และเข้าศึกษาต่อในคณะจิตรกรรม-ปฏิมากรรม เป็นลูกศิษย์ ของอาจารย์ ศิลป์ พีระศรี รุ่นแรกๆ ต่อมาก็ได้ไปช่วยอาจารย์ เฟื้อ หริพิทักษ์ คัดลอกจิตรกรรมโบราณตามเมืองสำคัญต่างๆ เช่น สุโขทัย ศรีสัชนาลัย อยุธยา และเพชรบุรี จึงอาจกล่าวได้ว่า อังคาร มีความผูกพันใกล้ชิดกับศิลปะและวรรณคดีแนวจารีตนิยมมาตั้งแต่วัยเยาว์ และยังได้รับการศึกษาอย่างเป็นระบบ ผ่านการปฎิบัติและมีประสบการณ์เชิงศิลป์ทั้งทางตรงและทางอ้อม อีกทั้งเป็นศิษย์ที่มีอาจารย์ ที่เป็นเอตทัคคะทั้งด้านศิลปะไทยและศิลปะสากล ผลงานทั้งด้านจิตรกรรมและวรรณกรรม จึงเป็นผลึกของการสั่งสมความรับรู้ และความจัดเจนอย่างต่อเนื่อง แล้วจึงปรับสร้างสรรค์ให้เป็นเอกลักษณ์ เริ่มมีผลงานบทกวีตีพิมพ์ในนิตยสารสังคมศาสตร์ปริทัศน์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๐๖ และมีผลงานตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรก คือ หนังสือกวีนิพนธ์ เมื่อพ.ศ. ๒๕๐๗ หลังจากนั้นชื่อเสียงและผลงานของท่านก็เป็นที่รู้จักกันอย่างรวดเร็ว ผลงานกวีนิพนธ์ของท่านที่ได้ตีพิมพ์เป็นเล่มมีดังนี้ พ.ศ. ๒๕๐๗ กวีนิพนธ์ ของ อังคาร กัลยาณพงศ์ พ.ศ. ๒๕๑๒ ลำนำภูกระดึง พ.ศ. ๒๕๑๕ บางบทจากสวนแก้ว พ.ศ. ๒๕๒๑ บางกอกแก้วกำศรวญ หรือนิราศนครศรีธรรมราช พ.ศ. ๒๕๒๙ ปณิธานกวี พ.ศ. ๒๕๓๐หยาดน้ำค้างคือน้ำตาของเวลา จากผลงานของท่านทำให้ท่านได้รับรางวัลเกียรติคุณต่างๆดังนี้คือ พ.ศ .๒๕๑๕ รางวัลกวีดีเด่นของมูลนิธิเสฐียรโกเศศ-นาคะประทีป พ.ศ. ๒๕๒๙ รางวัลซีไรต์ จากปณิธาณกวี พ.ศ. ๒๕๓๒ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ .................ลอกมาให้อ่านกัน จากคุณ : ดร คลองตาล - [ 15 พ.ย. 48 20:41:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ท่านเป็นคนแต่งโคลงให้รายการเกมทศกัณฐ์ด้วยค่ะ ตอนแรกๆน่ะ จากคุณ : ซินเด๋อเหลอหลา - [ 15 พ.ย. 48 20:58:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามา คารวะ คับ จากคุณ : Anduril - [ 15 พ.ย. 48 21:32:48 ]

ความคิดเห็นที่ 20 จับใจในบทกลอนของท่านจริงๆ ค่ะ จากคุณ : poky - [ 15 พ.ย. 48 22:01:20 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ซินเด๋อเหลอหลา  ใช่ที่เคยมีปัญหากันด้วยเรื่องการไม่ให้เกียรผลงานท่าน เรื่องค่าแต่งการแสดงออกไรแบบนี้ ใช่ป่ะ อาทิตย์หน้ามีต่อรึค่ะ ช่วยยืนยันด้วย เราว่าท่านสุดยอดนะ ดูบทกวีดิ แต่งได้ไง อลังการจริงๆ จากคุณ : บัวอื่น (lotus_etc) - [ 16 พ.ย. 48 14:42:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ที่ว่าไม้แท่งๆ เขาเรียก เกรยอง ครับ จากคุณ : นักเรียน ม ปลาย - [ 16 พ.ย. 48 14:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เกรยอง (CRAYON) เป็นแท่งถ่านรูปสี่เหลี่ยม มีหลายสี จากคุณ : นักเรียน ม ปลาย - [ 16 พ.ย. 48 15:08:41 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มายืนยันว่าวันจันทร์หน้ามีต่อ อย่าลืมดูนะคะ จากคุณ : haiku - [ 16 พ.ย. 48 18:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ไพเราะเจงๆค่ะ แฮปไปตามระเบียบ :P ได้ดูรายการคุณพระช่วยวันนั้นเช่นกันค่ะ และจำที่คุณหมูX4 พูดเรื่องกระทู้ลามปามนั้นเช่นกัน เพราะตัวเองก็เขียนตอบพอเขียนเสร็จ ปรากฏว่ากระทู้นั้นอันตรธานหายในพริบตา วันนั้นอุตห์ส่าสละเวลานั่งหายใจทิ้งมาพิมพ์ตอบง่ะ อิอิอิ เลยจำได้ (เพราะที่จริงเป็นคนความจำมะค่อยดี) ยังจำชื่อเจ้าของกระทู้นั้นได้เลยค่ะ แต่อย่าให้เอ่ยเลยนะคะ เพราะเรื่องมันจบไปนานแล้ว จากคุณ : แก๊ซซ่า - [ 17 พ.ย. 48 16:37:22 ]