CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ***ความรู้สึกของคำว่า"ผิดหวัง"***

    Fruittea ttp://www.nbbbs.com/topic.asp?action=look&familyid=1&boardid=3&topicid=16768

    ได้ยินเพื่อนคนนึงที่เคยเป็นแฟนซวี่พูดว่า..ผิดหวังเค้าในตอนนี้มาก  นอกจากข่าวอื้อฉาวและโฆษณาแล้ว  ก็ไม่มีผลงานอื่นให้ผู้คนได้เห็นอีก  หรือบางครั้งออกรายการสัมภาษณ์ก็จะได้ยินแต่คำบ่นว่าและโทษโน่นโทษนี่ไปตามเรื่อง  ยิ่งอัลบั้มก็ดังแค่ช่วงสั้นๆแล้วก็เงียบยาว......
    คำว่า “ผิดหวัง” สองตัวนี้  ทำให้ฉันอารมณ์สับสนมาก  เหมือนตอนที่เห็นIDนึงที่คุ้นเคยมาก  ชื่นชมหลิวซิงฮวาหยวนเวอร์ชั่นญี่ปุ่นพร้อมเหยียบย่ำซวี่ไปด้วย  ถ้าจะบอกว่าไม่รู้สึกเสียใจก็คือโกหกตัวเองและโกหกคนอื่น  มันมีหลายๆความรู้สึกรวมอยู่ในนั้น  กับวันนี้เวลานี้พูดไม่ออกบอกไม่ถูก  กับสายตาหลายๆคู่ที่เป็นกลาง  กับอารมณ์ความรู้สึกที่ถูกจองจำ  และกับความผิดหวังในบางเรื่อง  ยิ่งไปกว่านั้นจะทำให้เกิดมุมมองที่ไม่ปกติชิงดีชิงเด่นในวันข้างหน้า.....ด้านหนึ่งฉันก็อยากที่จะให้พวกเพื่อนๆที่จากไป  ไปให้ไกลๆยืนให้สูงๆ บางครั้งบางคราวก็หันกลับมาดูบรรยากาศแถวๆนี้บ้างเผื่อว่ายังทำให้คุณยิ้มได้  แต่อีกด้านหนึ่งฉันก็มีความเห็นแก่ตัวที่อยากให้พวกเค้าร่วมหัวจมท้ายในวังวนนี้  เป็นแฟนของที่นี่กลับมาเคลิบเคลิ้มเส้นทางนี้....ความจริงถ้าคิดตกได้  หันหลังไปเลยก็ดีเหมือนกัน  แต่น่าเสียดายที่ฉันทำไม่ได้  ตัดไม่ขาด  อาลัยอาวรณ์  ถ้าหากในชีวิตนี้ตัดเค้าออกไป  ก็เหลือแต่ความว่างเปล่า  แค่คิดก็ระทมทุกข์มากแล้ว  ใช่  ถ้าตัดสินโดยเหตุผลปกติ  ฉันก็คือคนผิดปกติคนหนึ่งมั้ง....

    ในสายตาของบางคนเค้าไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง  เป็นเพราะความห่างเหินเค้าขาดการเอาใจใส่ขาดความห่วงใย  ดูเค้าเพียงผิวเผิน  ฉันคิดว่าฉันคงอยู่ในขั้นเวอร์สุด  ใส่ใจเค้าทุกถ้อยคำ  เฝ้ามองเค้าทุกอากัปกิริยา  แม้กระทั่งนอนหลับ  ทานข้าว  ดื่มน้ำ  เสื้อผ้าที่ใส่  ใส่ใจบุคลิกและภาพพจน์ของเค้าเวลาอยู่ต่อหน้าสื่อ  ใส่ใจมุมมองของทุกคนที่มีต่อเค้า  ใส่ใจแม้กระทั่งนายหมานายแมวที่ให้ข่าวซุบซิบนินทาเค้าไม่ว่าจะข่าวจริงหรือข่าวเท็จและการประเมินเค้าจากคนเดินถนนทั่วไป....ใส่ใจหยุมหยิมไปซะหมดประสาทอ่อนไหวแทบบ้าตาย  วันเวลาผ่านไปทุกอย่างก็ค่อยๆชินชา  หัวใจก็แข็งเหมือนก้อนหิน  คลื่นยักษ์มาก็ไม่หวั่น  คงตั้งตระหง่านไม่ขยับ  ไม่มีใครเอากระบองใหญ่มากระทุ้ง  ก็จะไม่มีทางมานั่งพิมพ์หนังสืออยู่ตรงนี้......

    แต่ว่า  การกระทุ้งครั้งนี้ของเธอ(คนที่ผิดหวังในตัวซวี่)ทำให้ฉันกลัดกลุ้มเล็กน้อย  เพราะมีส่วนจริง  ควรทำยังไงให้เค้า“หลุดพ้น”ละ? บางทีฉันอาจจะเหมือนเค้า  ไม่กลัวคนเกลียด  แต่กลัวคนเข้าใจผิด  เพราะฉะนั้นเวลาอธิบายจะร้อนรนเกินไป  เลยกลายเป็นว่าพูดจาไม่รู้เรื่อง

    ความจริงตั้งแต่ปี 2002 ช่วงโปรโมทอัลบั้มภาพใน (เฟิงเมี่ยนเหยินอุ๊) และ (เจินฉิงจื่อซู่)  การสัมภาษณ์รายการอื่นๆในทีวีฉันก็ไม่ค่อยพอใจนัก  โดยเฉพาะการโปรโมทอัลบั้มปีที่แล้ว  รายการต่างๆที่ไปออกส่วนใหญ่ก็เป็นรายการปัญญาอ่อน  ที่ดีหน่อยก็คือรายการสัมภาษณ์ของแพ็ทตี้  จริงๆแล้วก็ยังขาดโภชนาการไปบ้าง  เพราะถึงตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าตั้งแต่ต้นจนจบเค้าพูดอะไรไปบ้าง
    (((((((ทำไงดี?)))))))  นี่คือคุณค่าของการเติบโตเหรอ?  หรือจะพูดว่า  คุณค่าของความเจ็บปวด?  นับวันหัวใจยิ่งถูกมัดก็ยิ่งเคร่งครัด  คงเหลือแต่ใบหน้าหล่อๆ  เจอใครก็ได้แต่ฉีกยิ้ม  เผยให้เห็นฟันขาวทั้งปากที่เจ้าของสินค้าปลื้มแม้แต่ภูตผีก็ยังอิจฉา  

    เค้าโดนบีบบังคับ  จริงๆแล้วเค้าไม่ชอบพูดพาดพิงถึงคนอื่น  แต่ความยากลำบากในการทำเพลง  ทำให้เค้าจำเป็นต้องพาดพิงถึงครั้งแล้วครั้งเล่า  ซึ่งเค้ามีความลำบากอยู่ในใจลึกๆ  หลังจากทำอัลบั้มเสร็จ  ก็จำเป็นต้องมีช่องทางโปรโมทอย่างเร่งด่วน  ฉันไม่ค่อยรู้หรอกว่าสิ่งต่างๆที่นักข่าวพูดมาทั้งหมดจะใกล้หรือไกลจากความจริงมากแค่ไหน  คิดเสียว่าฟังฉันเล่านิทานเล่นๆแล้วกันนะ

    อัลบั้มเดี่ยวของเค้าเดิมทีวางแผนไว้ว่าจะออกในปี2001หลังจาก(หลิวซิงหยี่ว)อัลบั้มรวมของสี่คน  แต่เค้าได้ปฏิเสธไป  เพราะเค้ารู้สึกว่าตัวเองยังร้องเพลงได้ไม่ดีพอ  จำเป็นต้องฝึกฝนเรียนเพิ่มเติม  จากนั้นก็ลากยาวเลื่อนแล้วเลื่อนอีก  จนพวกเค้าได้ออกอัลบั้มรวมชุดที่สอง  ไจ่ไจ๋ก็ออกไปแล้วสองชุด  Vanness ก็ออกไปแล้วหนึ่ง  แต่อัลบั้มเดี่ยวของเค้าหาไม่เห็นวี่แวว  หลังจากนั้นตัวเค้าเองยังพูดว่า  สามปีมานี้มีหลายครั้งทำจนตัวเองยังคิดที่จะเลิก  โชคดีที่มีผู้ช่วย (แฟนนี่)คอยให้กำลังใจเค้า  โชคดีมาถึงช่วงหลังที่มีความฮึดที่อยากพิสูตรตัวเองอยากทำให้คนเห็น  พวกคุณเห็นว่าผมทำไม่ได้ใช่มั้ย  ผมก็จะทำให้พวกคุณดู!
    เค้าพูดในรายการทีวีว่า  เบื้องหลังทุกเพลงในอัลบั้มนี้มี story  พูดได้ว่าทุกเพลงเค้าต้องช่วงชิงกลับมา  คำพูดที่พูดไม่ได้แสดงออกถึงความไม่พอใจ  แต่แสดงออกถึงความภาคภูมใจ  เหมือนนักรบผู้กล้าอวดที่ได้ชัยชนะมา  เป็นไอดอลนักร้องหน้าใหม่คนนึงที่ถูกคนมองข้ามทางด้านเพลง  และการท้าทายของฝ่ายบริหารผู้มีอำนาจ  เหมือน??????ที่เผชิญกับกังหันลมอย่างกล้าหารมั้ยละ? อยู่ในบริษัทที่ใหญ่อย่างโซนี่  มีซุปเปอร์สตาร์ใหญ่น้อยรอคิวที่จะออกเทปอยู่มากมาย  จะมีเหลือสักกี่เพลงที่รอเพื่อให้เค้าร้องถึงสามปี? มีบางเพลงก็หายไปดื้อๆอย่างไม่มีเหตุผล หรือโดนนักร้องคนอื่นๆแย่งไปร้องแล้ว เค้าบอกว่าเค้าฟัง demo ,มาเป็นร้อยเพลงเป็นพันขึ้น  สุดท้ายสิบเพลงเป็นเพลงที่เค้าเลือกเฟ้นมาอย่างสุดยอดแล้ว ยากนักที่จะมีเพลงที่เค้าหมายตา  คำตอบของผู้บริหารใหญ่คือเป็นไปไม่ได้  สายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม  “เหยียนเฉิงซวี่จะมีความสามารถร้องเพลงนี้ได้ยังไง?” “เหยียนเฉิงซวี่”
    ในสายตาของบริษัทเพลง  ก็แค่สัญลักษณ์อย่างหนึ่งเท่านั้น  หน้าหล่อๆและเครื่องพิมพ์แบงค์ที่มีศักยภาพเครื่องหนึ่งเท่านั้น (แค่นี้ก็เกินพอแล้วจ้าดีกว่าทำมาแล้วขายไม่ออก)

    ยังมีต่ออีกยาวค่ะ วันนี้ซื่อมามาตาเป็นหมีแพนด้าแล้วค่ะเอาให้อ่านแค่นี้ก่อนนะ
    แก้จนเยินเลย

    แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 48 00:03:49

    แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 48 00:01:31

    แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 48 23:51:20

    แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 48 23:44:35

    จากคุณ : พี่ R - [ 24 พ.ย. 48 23:26:12 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป