...เมื่อวานนี้เป็นเทศกาลวันขอบคุณพระเจ้าที่อเมริกา....จัดเป็นเทศกาลหนึ่งที่สำคัญของประเทศนี้พอๆกันกับเทศกาลคริสมาร์ตที่จะมาถึง...ขี้เกียจเล่าประวัติความเป็นมาเพราะเดี๋ยวจะต้องร่ายยาวไปอีก...เอาแต่เนื้อๆละกันเนอะ...
เทศกาลนี้เป็นวันนัดพบญาติสนิท มิตรสหายมาทานอาหารร่วมกัน โดยมีอาหารหลักที่เป็นสัญญลักษณ์ของงานนี้คือ ไก่งวงอบ, พายฟักทอง, แครนเบอรี่ซอส และอย่างอื่นแล้วแต่ใครจะชอบ....เมื่อวานคนไร้ญาติอย่างดิฉันก็ได้รับเชิญให้ไปทานดินเนอร์ที่บ้านคนไทยท่านหนึ่งซึ่งปีนี้จัดให้เป็นที่สำหรับชุมนุมคนไทยผู้ไร้ญาติของเมืองนี้ (( ฟังดูอนาถาดีเนาะ
)...แต่ละคนก็นำอาหารไปหนึ่งอย่าง...
ปีนี้ด้วยความขี้เกียจเลยโทรไปบอกเจ้าของงานว่าจะนำขนมปังแบบดินเนอร์โรลไปสมทบละกัน...เสร็จแล้วก็รีบแจวไปร้านอาหารชื่อดัง สั่งดินเนอร์โรลสามกล่อง กล่องละสิบสองก้อน เป็นขนมปังอบเสร็จใหม่ๆ หอมกรุ่นออกมาจากเตาเลยทีเดียว....
กลับถึงบ้านลงจากรถก็หอบกล่องขนมปังกล่องหนึ่ง ไปเคาะประตูเพื่อนบ้านห้องข้างเคียง เป็นชายแก่อาศัยอยู่กับลูกชายวัยรุ่น เมื่อยื่นกล่องขนมปังให้บอกว่าซื้อมาฝากในฐานะเพื่อนบ้านกัน...ฝรั่งทำหน้าแปลกใจ...ถามย้ำอีกว่าให้ฉันจริงเหรอ...บอกไปว่าจริงดิ.. เขาก็เลยยิ้มแย้มขอบอกขอบใจเป็นอันดี....สังคมตะวันตกส่วนใหญ่แล้วจะต่างคนต่างอยู่ ไม่ยุ่งสุงสิงกัน....ต่างจากสังคมบ้านนอกที่ตัวเองเติบโตมา..มีอะไรก็แบ่งปันเอื้อเฟื้อกัน...แต่เมื่อนำเอาวัฒนธรรมอย่างนี้มาใช้ที่นี่บ้างก็รู้สึกว่าได้มิตรจิตมิตรใจจากเพื่อนบ้านข้างเคียง ..เดือดร้อนอะไรเขาก็อาสามาช่วย บางทีเราไม่อยู่บ้าน ยังช่วยเป็นหูเป็นตาให้เสียอีก....
ในสังคมเนตก็เช่นกัน ปกติจะเล่นปักหลักที่ห้องเพื่อชีวิต แต่ก็แอบมาชอบพอกับเพื่อนบ้านอย่างห้องลูกทุ่งนี้ด้วยเช่นกัน....ได้รู้จักเพื่อนบ้านที่น่ารักหลายท่าน...หายไปพักหนึ่ง วันนี้กลับมาทักทายกัน.....ไม่ทราบว่าแต่ละท่านยังสบายดีไหมคะ?....ชีวิต..หน้าที่การงานเป็นยังไงมั่ง...วันนี้เอาเพลงมาฝากตามถนัดแหละค่ะ...มอบให้ด้วยความคิดถึงทุกท่านเลย
จากคุณ :
แม่ของจิตร 
- [
25 พ.ย. 48 19:11:35
]
.....บ้านใกล้เรือนเคียง ......
....
//
หุหุหุหุหุ