ความคิดเห็นที่ 1 ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองบ้างนะคะ   วันที่ 3 และ 4 นี้คงเป็นวันที่เราจดจำไปนานแสนนานเลย เป็นวันที่ได้ทำอะไรที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะทำ แต่ก็เป็นอะไรที่คุ้มค่ามากๆ และมีความสุขมากๆ สิ่งที่ทำไปใน 2 วันนี้ราวกับอยู่ในโลกอีกโลกหนึ่งเลย วันที่ 3 ธ.ค. โชคดีมากๆ ที่ไปโรงเรียนหอวังแต่เช้าตรู่ ช่วงเด็กเข้าเรียน (ต้องขอบคุณพี่แอนนามากๆ ที่แนะนำให้จูงเด็กเข้าไป จะได้รอดจากยาม) ก็เลยได้สิงสถิตซ่อนตัวอยู่ในนั้นจนถึงเวลาที่รอคอย ก่อนอื่นขอสารภาพนะคะว่าเวลาที่เคยฟังใครต่อใครเล่าว่าเจอร์รี่มีออร่า ตัวจริงหล่อกว่าในรูปในคลิป ร้อยเท่า เราไม่ได้ไม่เชื่อนะ แต่เราคิดว่าเรื่องนี้มันคงเกี่ยวกับความรู้สึกและจิตใจของคนที่มอง เราก็ดีใจแทนแล้วก็รู้สึกว่าคนที่สามารถเห็นและรู้สึกแบบนั้นได้มันเป็นอะไรที่น่ารักแล้วก็น่าอิจฉาที่สามารถมีความรู้สึกดีๆ ได้ถึงขั้นนั้น แต่เราคงเป็นคนที่ด้านชาหน่อยๆ ไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงรึเปล่าไม่รู้ แบบว่ามองอะไรแบบว่า by head มากกว่า by heart ไปหน่อย เพราะที่เห็นในคอนเสริต์แบบใกล้ๆ ก็เราก็รู้สึกนะว่าเค้าหน้าตาดี ดูดีกว่าในรูป ในคลิปแต่ก็ไม่ได้ดีกว่ามากมายขนาดนั้น ส่วนออร่าก็ขอสารภาพว่าไม่เห็นเลยจริงๆ ดูแล้วก็ปกติดี ไม่เห็นมีแสงอะไร  (แล้วอย่างที่เคยเล่า ในคอนเสริต์เค้ามองเราแบบมองผ่านประมาณว่า ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นแฟนใคร สงสัยแฟนไจ๋ละมั้ง แต่ก็ประทับใจตอนที่เค้าพยายามยื่นมือลงไปให้แฟนข้างเวทีคนหนึ่งจับ แบบว่าเห็นเส้นเลือดขึ้นเลย รู้เลยว่าพยายามมาก แต่ก็ไม่ถึงกันค่ะ) แต่ในวันนั้น วินาทีที่เห็นเค้าคนนั้นในเสื้อสีชมพูลงจากรถตู้ เข้าใจแล้วค่ะว่าออร่าคืออะไร เห็นเต็มๆ ค่ะ ที่แท้มันคือความจริง ไม่ใช่แค่ความรู้สึก รู้สึกว่าเค้าผอมมากๆ ดูบอบบาง และดูเด็กมาก  ผอมขนาดเป็นเสื้อยืดแบบพอดีตัว ใส่แล้วยังดูหลวมๆ เลย ผมก็สีทองมากกว่าในรูป แต่หน้าตาเธอก็สดใส ยิ้มตลอด แล้วก็เดินจะขึ้นหอประชุม เห็นเค้าโบกมือให้คนที่เกาะริมรั้วด้วย น่ารักมากๆ ประทับใจมาก พราะเรายังคิดว่าคนที่ยืนนอกรั้วนี่อึดมากๆ แสดงว่าเค้าเห็นและรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้ แต่แล้วเรามองไม่ทัน มีคนบังด้วย ปรากฏว่าเค้าไม่ได้ขึ้นไปค่ะ แต่เดินมาเข้าห้องน้ำ สักพักก็ออกมาหันหน้ามายิ้มให้ทางกลุ่มพวกเราที่อยู่ด้านในของโรงเรียนด้วย  มีโบกมือด้วย แล้วก็เดินลงมากลับเข้าไปในรถ (ได้ยินว่าไปเสริมหล่อ) แล้วก็ออกมาอีกครั้ง คราวนี้เดินเข้าหอประชุมจริงๆ แล้ว ตอนขากลับเป็นอะไรที่ประทับใจมากๆ ตอนที่รถตู้ผ่านเราไป เค้าเปิดม่านออกแล้วจ้องออกมา สายตาแบบว่าใช่เลย เข้าใจแล้วล่ะว่าที่ใครต่อใครเล่ากันมาว่า ว่าเวลามองเค้าตรงๆ มันไม่ใช่ฟ่างเตี้ยน แต่เป็นอะไรที่เค้าตั้งใจมอง มองทุกคนเรียงตัวเหมือนพยายามจะสื่อให้รู้ว่าผมเห็นพวกคุณทุกคน และเก็บไว้ในความทรงจำ ซึ่งมันก็คงตรงกับใจของทุกๆ คน ณ ที่นั้นที่ก็มองเค้าแบบนั้นเหมือนกัน คือมองแบบจะเก็บไว้ในความทรงจำ แล้วก็เห็นเค้ายกมือไหว้ไปตลอดทาง (แต่ตอนนั้นมองไม่เห็นหน้าเค้าแล้ว เพราะวิ่งไม่ทัน เห็นแต่ด้านข้างๆ ว่าเค้ายิ้มและยกมือขึ้น) แล้วพอประตูโรงเรียนเปิดเราอึ้งเลย คนเยอะมากๆ ทีแรกเห็นริมรั้วกับฝั่งเซ็นทรัลแล้วก็คิดว่าเยอะแล้ว นี่เยอะมากกว่าที่คิดอีก  เค้าคงนึกไม่ถึงว่าจะมีคนรอคอยเค้ามากขนาดนี้ ส่วนในงาน ก็ประทับใจมากค่ะ (ถึงแม้จะอิจฉาคนที่ได้ขึ้นเวทีเล็กน้อย เราก็ร้องเพลงได้นะ ไม่เห็นเค้าเรียกเราเลย) ช่วงแรกๆ ยังรู้สึกเฮฮาไปตามเรื่อง แต่ก็รู้สึกได้เลยว่าเค้ามีความสุข เค้ารับรู้ถึงความรักและการสนับสนุนของคนไทย เราว่าเค้าคงอึ้งและประทับใจที่ทั้งห้องจะร้องเพลงอี้กงฉื่อได้ (ถึงแม้ท่อน A B จะเสียงค่อยไปหน่อย ดำน้ำไปบ้าง แต่ท่อนฮุคก็ดังใช้ได้เลย) เราว่าเค้าพยายามพูดภาษาไทยเยอะมาก เราว่างานนี้ผู้จัดทำได้ดีมากเรื่องพิธีกรและล่าม เพราะคุณทินพูดได้ทั้ง 3 ภาษา เวลาเจอร์รี่มีอะไร คิดอะไรได้ก็บอกคุณทินได้ทันที คุณทินก็มีไหวพริบดีมาก ไม่ผิดหวังเลยที่อุตส่าห์เสนอชื่อเชียร์เต็มที่ ส่วนล่ามก็ทำหน้าที่ล่ามอย่างเดียว คอยแปลทุกสิ่งทุกอย่าง ปฏิกิริยาต่างๆ ของผู้ชมกับคุณทินให้เจอร์รี่ฟังตลอด ทำให้อารมณ์ของทุกๆ คนในงานไปด้วยกัน ทำให้ปฏิกิริยาระหว่างเจอร์รี่ ผู้ชม และพิธีกร เป็นไปอย่างลื่นไหล ไม่ติดขัด หรือรอไปรอมา แต่ส่วนที่ประทับใจก็คงเหมือนทุกคน คือช่วงท้าย ตั้งแต่ที่ร้องเพลงอวยพรวันเกิดเป็นภาษาจีนกันให้ทั้งฮอลล์ (ยังคิดเลยว่า โชคดีจัง ที่มีการเตี๊ยมกันในเน็ทนี้ แต่ก็กลัวว่าไม่รู้ว่าเพื่อนๆ ดีใจกันจนลืมรึเปล่า แต่ก็ดีที่คุณทินก็ร้องเกริ่นนำให้นิดนึง) แล้วก็เพลงหว่อซื่อเจินเตอเจินเตอเหิ่นอ้ายหนี่ รู้สึกดีมากๆ เพราะรู้สึกได้เลย (ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่านะ) ว่าเจอร์รี่กังวลเรื่องเสียงมาก พูดออกตัวอยู่นานว่าวันนี้เสียงแหบ ไม่มีเสียง เหมือนไม่มั่นใจที่จะร้อง แต่ก็ใจสู้ว่าต้องร้อง เรารู้สึกว่านาทีนั้นเค้าต้องการพวกเราให้ช่วยร้อง และเราก็ทำกันได้ ร้องทั้งเพลง ไม่ใช่แค่ท่อนฮุค เค้าเหนื่อยตอนไหน ยื่นไมค์มา เสียงเพลงก็ไม่มีสะดุดเลย (เห็นเว็ปฮ่องกง มีคนบอกว่า สิ่งที่แฟนชาวไทยทำให้ซวี่ เป็นสิ่งที่เหนือความคาดคิดมาก ร้องเพลงกันแบบ ไม่ตกหล่นแม้ซักประโยค) แล้วก็มีตอนคุณยาย ประทับใจมากตอนที่เค้าจูงคุณยายลงมา (ตอนคุณยายพูด พอดีนั่งไม่ใกล้พอที่จะเห็นสีหน้าเค้า แต่ก็หวังว่าล่ามจะแปลทั้งหมดที่ยายพูดให้เค้าได้รับรู้) ในช่วงท้ายๆ เรารู้สึกเลยว่าเหมือนเค้าพยายามถ่วงเวลาที่จะอยู่บนเวทีให้นานที่สุด ทั้งๆ ที่คุณทินพูดส่งสัญญาณให้ลงไปได้หลายทีแล้ว เราว่าจากงานบนเวทีเค้ารับรู้แล้วล่ะถึงความรู้สึกและความทุ่มเทของพวกเรา สถานะของแฟนๆ ชาวไทยในใจเค้าเราว่ามันเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ใช่แค่แฟนจากประเทศที่มีอุปสรรคด้านภาษา ที่ได้แค่ดูผลงานของเค้าจากการพากย์ แล้วก็มาดำเนินรายการกันผ่านล่ามที่ผลัดกันพูดผลัดกันแปล แล้วก็ปล่อยให้เค้ายืนเอ๋อๆ ไม่รู้ว่าผู้ชมหัวเราะอะไรกัน จะคิดจะจะพูดจะถามอะไรใครบนเวทีก็ไม่มี วันนี้ทุกอย่างมันดำเนินไปอย่างราบรื่นมากๆ ซึ่งส่วนหนึ่งต้องขอบคุณคุณทินและคุณล่าม ไม่แน่ใจว่าชื่อคุณนพดลรึเปล่า มากๆ ค่ะ วันที่ 4 ธ.ค. เป็นวันที่โชคดีและมีความสุขมากที่สุดอีกวันหนึ่ง เป็นวันที่เราได้สัมผัสมือกับเค้า ได้ส่งของขวัญให้กับเค้า ได้พูดกับเค้า และเค้าก็รับรู้ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เข้าใจแล้วล่ะ ว่าที่บอกว่าพอเราส่งของขวัญให้เค้า เค้าจะหาทางเอามือมาคว้าไปให้ได้ พอเราส่งของเสร็จก็พยายามเอื้อมมือจะจับมือกับเค้าแต่ไม่ถึง แต่ก็อยู่ใกล้ เราก็เลยตะโกนบอกว่าขอจับมือหน่อยได้ไม๊คะ และแล้วก็มีมือที่ไหนไม่รู้ยื่นอออกมาจากมือและแขนที่คล้องไปคล้องมาของการ์ด ทีแรกเราก็ไม่รู้หรอกว่ามือใคร แบบว่าเหมือนตัวเค้าอยู่ข้างหน้าไปหน่อยนึงแล้ว แต่ในที่สุดก็เห็นค่ะแขนเสื้อสีม่วง แต่ก็ไม่ได้จับแบบเช็คแฮนด์เต็มๆ มือนะคะ เพราะมันชุลมุนมาก แต่เหมือนกับเค้ายื่นออกมาทางเราให้เราจับ ดีใจมากๆ เลยค่ะ เราขอสารภาพว่าเราจับแบบไม่ปล่อย แต่เค้าก็ไม่ดึงอ่ะ จนการ์ดดันๆ จนหลุดกันไปเอง แต่ก็ไม่ได้ยื้อยุดอะไรแบบนั้นนะคะ   แล้วตอนหลังก็ชุลมุนเราหกล้มด้วยค่ะ รองเท้าหลุดเลย แต่ก็ลุกขึ้นมาทัน รองเท้าก็คว้าทัน ไม่รู้สึกว่าเจ็บอะไรเลยค่ะ (ช่วงบ่ายนัดกับเพื่อน ช่วงเย็นไปกินข้าวกับที่บ้าน ยังไม่รู้ตัวค่ะ กลับมา 2 ทุ่มได้ค่ะ ถึงรู้ว่าหัวเข่าเขียวช้ำมาก) จากนั้นก็วิ่งต่อ ได้พูดกับเค้าด้วยค่ะว่า เป่าจ้งเซินถี่ เค้ายิ้ม มองหน้าเราเต็มๆ เลย เดินไปอีกซักพัก คนเริ่มเหนื่อยกัน สถานการณ์เลยคลายความชุลมุน เดินกันเฉยๆ เราหอบหายใจเลย หันไปดูคนเสื้อม่วง รู้สึกว่าจะหอบแฮกๆ เหมือนกัน ตอนหลังได้เดินใกล้อีก แต่ไม่รู้จะพูดอะไรดี สมองเบลอ แต่งประโยคไม่ทัน ก็เลยถามเค้าว่า เย่าชวี่เกาสงมา (ไม่รู้พูดผิดรึเปล่า คือกะจะถามว่ายังต้องไปเกาสงอีกไม๊ แต่คำที่พูดไปแปลว่า จะไปเกาสงรึเปล่า) เค้าก็หันมามองหน้าแล้วยิ้ม (เราอยู่ด้านข้าง) แล้วก็หันกลับไปก้มหน้า เหมือนพยักหน้า ยิ้มๆ ตอนนี้ก็เข้าใจอีกเรื่องหนึ่งแล้วว่า ลักยิ้มกระแทกตาเป็นยังไง (ดีใจมากๆ อีกแล้ว) ตอนหลังยังมีอีกตอนคือตอนที่ช่วยกันจับมือล้อมวงต่อจากการ์ด เค้าขำพวกเราด้วย เราอยู่ด้านหน้าหันไปมองทีไรเค้าก็ยิ้มเหมือนขำๆ การ์ดก็เร่งอยู่ได้ว่าเดินเร็วๆ หน่อย ก็ฉันขาสั้นนี่ แถมเรายังด้อยประสบการณ์ มองไปเดินไปไม่ค่อยได้ ขำตัวเองมากๆ  ก่อนจะจากลาได้มีการแอบแตะมือโดยไม่ได้รับอนุญาตไปอีก 1 ครั้ง คอนเฟริม์ได้แล้วค่ะตอนนี้ว่า ตัวจริงดูดีกว่าในรูป ในคลิป ร้อยเท่า ชอบตอนที่เค้าเป็นตัวของตัวเองแบบปกติมาก ตอนอยู่บนเวทีว่าน่ารักแล้ว ตอนอยู่ข้างล่าง ข้างนอกแบบนี้น่ารักกว่ามากๆ ดูเด็กกว่ามากๆ คือความหล่อของคนคนนี้สรุปเป็นสูตรคณิตศาสตร์ได้ว่า นอกเวที > 100 x บนเวที > 100 x มอนิเตอร์หรือคลิป สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างก็คือการที่ได้รู้ว่าเค้าเลือกที่จะขอเข้าทางปกติเอง ทั้งๆ ที่รู้ว่าทางพิเศษได้เตรียมไว้ให้เค้าแล้ว และทั้งๆ ที่รู้ว่าเลือกแบบนี้แล้วตัวเองจะต้องโดนอะไรบ้าง ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เรามาสนามบิน อาจจะด้วยอารมณ์ต่อเนื่องจากคืนก่อน ทำให้รู้สึกว่าอยากจะเสี่ยงซักครั้ง ตอนเราเห็นแฟนๆ มากันเยอะที่สนามบิน เราก็ยังคิดเลยว่าเค้าก็ต้องรู้เหมือนที่เรารู้ว่าแฟนๆ ส่วนใหญ่ยังอารมณ์ต่อเนื่องอยู่เลยอยากมา แล้วตัวเค้าล่ะ เราคิดเองในใจว่ามันมีโอกาสมากนะ เพราะเค้าก็ประทับใจมากๆ เหมือนกันสำหรับเหตุการณ์คืนก่อน เค้าน่าจะอยากตอบแทนหรือจะเรียกว่าอะไรก็ตามเป็นการส่งท้าย ทำให้ทุกคนสมหวัง แล้วเค้าก็ทำจริงๆ อีกอย่างที่สัมผัสได้จากงานนี้ก็คือ ความเป็นไทแก่ตัวของตัวเค้า เราว่าพวกเรามองคนไม่ผิด ชอบคนไม่ผิด เราคิดว่าจากที่รับรู้เรื่องราวของเค้ามา เค้าเห็นแฟนๆ มากขนาดนั้น ตากแดด ยืนเกาะรั้วกัน รอเพื่อเห็นเค้าแวบเดียว เค้าต้องอยากทำสิ่งที่แฟนๆ ต้องการ ซึ่งก็แค่เปิดม่านหน้าต่างรถ ให้รถขับช้าๆ (แต่เค้าอาจจะมีความกังวลบ้างว่าจะทำให้แฟนๆ แตกตื่นจนเกิดอุบัติเหตุ)  ถ้าไม่ถูกห้ามไว้ โดยสิ่งที่มีอำนาจเหนือกว่า แล้วก็บนเวที กิจกรรม ปฏิกิริยากับแฟนๆ มันแตกต่างจากเมื่อก่อน แล้วเค้าก็รู้ว่าแฟนๆ ก็แค่อยากจับมือ (บางคนอาจจะอยากกอด แต่ก็ขอเค้าดีๆ) ไม่มีใครไปทึ้งหรือทำร้ายเค้า ขนาดที่ว่าต้องมากันไม่ให้ใครมาถูกแม้กระทั่งปลายเล็บแบบสมัยงานเป๊ปซี่ แล้วก็สุดท้ายเรื่องการขอเข้าทางปกติที่สนามบิน มันคือตัวเค้า ไม่ใช่ฟู่หลงแน่นอน --------------------------------------------------- สุดท้ายก็ต้องขอขอบคุณ (ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ เผื่อมีผู้ไม่ประสงค์ออกนาม) พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันในหอวัง คงเป็นเรื่องที่ไม่มีวันลืมได้เลย พี่ เพื่อน และน้องที่ร่วมวีรกรรมกันในสนามบิน คงเป็นเรื่องที่ไม่มีวันลืมเลยเช่นกัน พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคนที่ได้มีโอกาสรู้จักกัน ดีใจมากๆ ค่ะ ที่ได้รู้จักกัน และคงจะได้เจอกันอีกในงานต่อๆ ไปนะคะ ------------------------------------------------ มี request จากน้องรักคนนึงค่ะ สำหรับผู้ที่ได้เห็นเค้าใน lounge อยากขอความกรุณาเล่าอย่างละเอียดถึงเมนูอาหารที่เค้ารับประทานและอากัปกิริยาอย่างละเอียดค่ะ คือว่าวันนั้นได้ฟังแล้ว สติยังไม่เข้าร่างสมบูรณ์นัก เลยมึนๆ ถ่ายทอดต่อไม่ถูกค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 48 22:35:00 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 48 22:27:47 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 48 22:23:23 จากคุณ : Bam (Wen Wen) - [ วันพ่อแห่งชาติ 20:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอจองพื้นที่ไว้ฟัง..อิอิ จากคุณ : jimmy_jerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 20:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอจองพื้นที่ไว้......"ขอบคุณค่ะแบม" รอฟังต่อนะคะ............................... สวัสดีพี่จิ๋มด้วยคะ จากคุณ : jeejeejerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 20:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอจองพื้นที่ขอบคุณ แล้วกลับขึ้นไปอ่านก่อน ^_^ จากคุณ : bigbee (Bas) - [ วันพ่อแห่งชาติ 20:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอจองพื้นที่ไว้ฟังอีกคน อิอิ..อิอิ (ไม่ได้ลอกนะคะ 55)ขอบคุณคุณแบมค่ะ จากคุณ : sci'sthea - [ วันพ่อแห่งชาติ 20:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่ระวังข้อมือซ้ายเลยเคล็ด แต่ไม่มีเวลาไปหาหมอ จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังปวดอยู่ ก็เลยยกของหนักไม่ได้ คุณหมอโหวเหวินหย่ง (ผู้แต่งเรื่องไป๋เซ่อจวี้ถ่า ---ผู้แปล) ได้มาช่วยดูให้ บอกว่าเส้นเอ็นอักเสบ (โอ้วว แล้วไอ้ที่คอยรับของน่ะ... มะเจ็บเลยเหรอเธอ) ขอบคุณแบมอีกทีสำหรับคำแปลในรายการที่นี่หมอชิตนะคะ   กำลังคิดว่าจะหาผู้รู้ แปลให้อีกทีอยู่พอดีคะ ต้องจับครีเอทีฟมาตีก้นซะที... โทษฐานไม่แม่นข้อมูล 55 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 48 20:56:48 จากคุณ : jeejeejerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 20:55:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณคุณแบมมากค่ะ  รออ่านต่อไปค่ะ จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณน้องแบมค่ะ   สงสัยจังเลยเรื่องเปิดกระเป๋า   เอ....เป็นไปได้หรือเปล่าว่าอาจจะโดนขอเปิดกระเป๋าในรายการสยามแสควร์น่ะค่ะ   ข่าวมันสับสน   เดี๋ยวเราคงได้รู้กัน   ตอนบนเวทีน้องแบมไม่ได้หลับหรอกค่ะ ฮ่า ฮ่า เพราะถ้าหลับพี่ก็คงหลับด้วย   เพราะม่ายยย เห็นตอนเปิดกาเป๋าเหมือนกาน ค่า ^____^ จากคุณ : rainyjerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่าพี่แบมมมมมมม ...คิดถึงพี่แบมจังเลยค่ะ.... น่าสงสารจังเลยค่าาาาาาาา  ข้อมือเจ็บด้วยยยยยยยยย .....ขอบคุณพี่แบมมั่กมากเลยค่ะ....... +++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : binpaibinma - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:16:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ ขอจองอีก..ห้องนึง...ขอบคุณมากจ้า..แบม จากคุณ : jimmy_jerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:22:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่าแบม รอฟังแบมเมาท์นะ ..ชอบจัง วันนี้ได้ฟังเรื่องเมาท์สนุกๆ สุขๆ ซึ้งๆ เยอะเลย (หลังไมค์ด้วยจ้าแบม) จากคุณ : cutie bunny - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณ แบมค่ะ...สำหรับคำแปล.. ขอนุญาติ แปะรูป รายการที่หมอชิต หน่อยนะคะ.. แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 48 21:59:01 [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : jame-ko - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:35:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดู๋.. สภาพร่างกายตอนนี้เป็นยังไง เจอร์รี่... ตุ้ยอา คอจะแห้งมาก ช่วงนี้ถ้าไม่พูดได้ก็จะพยายามไม่พูดครับ ดู๋.....xxxxxxx ทำงานเกิน 10 ชม. เจอร์รี่.... ก็แล้วแต่สถานกาณ์ มีบางทีก็ต้องเร่งถ่ายทำ ตอนที่เร่งถ่าย บางทีชั่วโมงการทำงานก็ยาวมาก ภาพประกอบนะคะ.. [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : jame-ko - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ภาพประกอบนะคะ.. จากคุณ : jame-ko - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดู๋... หนักๆ นี่วันละกี่ ชม. เจอร์รี่.... 20 กว่า ชม.ก็มี ภาพประกอบนะคะ.. [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : jame-ko - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:44:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณมากคะพี่เเบม เห็นทางรายการเขาแปลว่า ที่เธอถูกคัดเลือกมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ เพราะเธอเป็นซุปเปอร์สตาร์ ยังงงอยู่เลยว่า เธอหรอจะพูด พยายามฟัง เเต่ความรู้ไม่ถึงขั้น ฟังไม่รู้เรื่องคะ เเถมตัดๆออกไปด้วย จากคุณ : sim ka - [ วันพ่อแห่งชาติ 21:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขออีกห้องนึง...ขอบคุณเจ็งด้วยจ้า จากคุณ : jimmy_jerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 22:22:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มีใครเล่าเรื่องในห้อง vip ในสนามบินหรือยังหล่ะคะ  เดี๋ยวกลับมาเล่านะคะ จากคุณ : stawberry - [ วันพ่อแห่งชาติ 22:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุนค่ะพี่แบม ก็ว่าคุนชายพุด เอ้อสือตัว ไหงแปลเปน24ได้ เหนด้วยกับพี่แบมทุกอย่างเลยค่ะ ประทับใจมากๆกับการมาของเจอรี่ครั้งนี้ นอกเวที นี่ได้ใจไปเต็มๆทุกเวลาเลย ตอนนี้ยังไม่หายเพ้อเลย จากคุณ : lovejerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 22:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 งานนี้จัดได้ดีมากๆ อย่างแบมว่าเลยค่ะ...ทั้งคุณชาย พิธีกร ล่าม และพวกเราทุกคน... ตอนฟังเสียงคุณชายพูด...แหบจัง...รู้แต่ว่าเราจะช่วยร้องทุกเพลง  ต่อไปนี้คุณชายคงรู้สึกได้ว่าถึงเราจะพูดกันคนละภาษา แต่อุปสรรคต่างๆ พวกเราก็สามารถช่วยกันทลายมันลงได้...  ขอแปะภาพต่อด้วย นะคะ.. เจอร์รี่...มีบางครั้ง ถ่ายทำเสร็จก็ต้องเดินทางไปต่างประเทศเลย ต้องไปขึ้นเครื่องบิน ก็อาจจะได้นอนแค่ 1 หรือ 2 ชม.เอง  มีบางทีตารางการทำงานมันก็ซ้อนกัน ... ภาพประกอบ ค่ะ.. จากคุณ : jame-ko - [ วันพ่อแห่งชาติ 23:11:49 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 48 23:32:30 จากคุณ : ยายอุ๊ดจัง - [ วันพ่อแห่งชาติ 23:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ก่อนขอบคุณขอ    ต้อนรับฉะใภ้ คนใหม่ก่อนน้าค้า อาซิ่มอ่านไปแยกเขี้ยวยิงฟันไปด้วย  ในที่สุด อาหนูแบม ก็พลาดตกเหวลึกอีกคน 5555 เหวนี้ มีแต่ทางลงนะคร้าบ  งบหมด มะได้ทำทางขึ้น อิ อิ เล่าอีกเยอะ ๆ น้า  ชอบ ๆ อย่าลืมชักชวน เอ้อ ซัน ซื่อ อู่ มามา  มาเล่าให้ฟังด้วย นะคร้าบ อยากแซวว่าที่คุณแบมได้จับมือ ก็เพราะเขาดูหน้าคุณแบมก่อน อิ อิ หมอคนนี้ เป็นหมอดูคร้าบบบ ตอนที่เธอสะกิดเนื้อแขนสาวน้อย สู้ สู้  นั้น ต้ามามา ตะโกนออกไปว่า  ออกนอกหน้าเกินไปแล้วน้า เอ้อมามา ตะโกนว่า  ลำเอียง ลำเอียง อู่มามา  ตะโกนว่าไม่ยอม ไม่ยอม ซัน กะ ซื่อมามา ยังอยู่ในภาวะตะลึงงัน นึกไม่ถึงว่าลูกชายตัว จะประเจิดประเจ้อ ขนาดน้าน 555555 อาเจิ้น เขาฝากที่คั่นหนังสือมาให้คร้าบบบบบ   จากคุณ : ยายอุ๊ดจัง - [ วันพ่อแห่งชาติ 23:31:55 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณแบมคะ..... ไม่เสียดายที่อุตส่าห์นั่งรอกระทู้แบม ตั้งแต่บ่ายสองเมือ่วานนี้ ...หลังจากกลับจากสนามบิน 55 หลาย ๆ คำถาม มีคำตอบแล้วสินะคะ.......... .................................................................... ปล... คุณสตอ (เบอร์รี่) รีบมาเล่าเร็ว ๆ อิฉันจะถ่างตารอมะไหวแล้ววววววว ..................5555555 จากคุณ : jeejeejerry - [ วันพ่อแห่งชาติ 23:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาเล่าเรื่องใน louge ให้ฟังค่ะ ในฐานะที่วันนั้นกลายเป็นตุ๊กแกติดแปะอยู่หน้ากระจกตั้งแต่เธอเข้าไปค่ะ เริ่มจากเข้าห้องได้  ก็นั่งโต๊ะชุดที่อยู่ซ้ายมือของห้อง โดยหันหน้าออกมาด้านนอกเห็นหน้าค่อนข้างชัดเลยค่ะ ต่อจากนั้นก็เริ่มหยิบโน่นหยิบนี่ที่แฟนให้ขึ้นมาดู เล่นตุ๊กตาที่หัวดำๆ อยู่สักพัก ข้างนอกเบียดเสียดกันมาก ส่วนใหญ่เป็นคนนอกค่ะ ไม่ใช่แฟน พยายยามถ่ายรูป แฟนนี่ก็เดินออกมาบอกห้ามถ่ายเป็นระยะๆ ช่วงนี้ผู้หญิงเสื้อขาวที่มาด้วย ทราบตอนหลังจากพี่อุ้ม ว่าชื่อคริสตินค่ะ ยืนคุยกับเจอรี่ แต่เหมือนจงใจยืนบังเลยอ่ะค่ะ สักพักเธอก็เริ่มกินแซนวิส พอชิ้นที่2 ก็เปลี่ยนที่นั่งค่ะ มาเป็นอีกด้านนึงสงสัยอายแฟนแหงเลย ก็กินตลอดซะขนาดนั้น...  แต่เอียงประมาณ 45 องศา ก็จะเห็นเธอด้านข้างๆ  ตอนนี้คริสตินเดินถือมาม่าคัพเล็ก รสต้มยำกุ้งมา เรายังนึกว่าเธอจะกินเอง แต่ก็ไม่ได้กินค่ะ เอาวางไว้ ส่วนเจอรี่เธอก็ยังกินต่อไปค่ะ กินไปยิ้มไป หัวเราะไป ตอนกินทำปากแหลมๆ น่ารักดีท่าทางมีความสุขมาก  อ่านหนังสือพิมพ์ไปบ้าง สักพักหยุดอ่านค่ะ ให้เพื่อนอ่านให้ฟังแทน พอแซนวิสหมด 6 ชิ้น  ก็ต่อด้วยมาม่าถ้วยนั้นค่ะ จากเวลาที่คริสตินอามาวางไว้ เข้าใจว่ามาม่าน่าจะอืดแล้วด้วยนะหน่ะ... กินนานมาก คีบทีบทีละนิดค่ะ สงสัยกลัวเลอะ บางทีก็คีบกุ้ง สักพักเริ่มยกถ้วยซดน้ำค่ะ ข้างนอกก็ลุ้นกันใหญ่ ว่าจะยกจนหมดมั้ย  ปรากฏว่าเธอยกซดน้ำจนหมดถ้วยเลย  กินเสร็จนั่งยิ้ม แถมเอาแขนไขว้พนักเก้าอี้ ทำท่าผึ่งผุงอย่างมีความสุขมาก  นั่งคุยฟังเพื่อนอ่านหนังสือพิมพ์อีกเป็บ ก็หยิบแซนวิชมากินต่อ อีก 2 ชิ้น และตามด้วย แตงโม อีก 2 ชิ้น  เป็นอันจบรายการอาหารมื้อนี้ค่ะ แต่ที่เล่ามาทั้งหมดนี่...กินอยู่คนเดียวเลยนะคะ เพื่อนคนอื่นไปได้กินกะเธอด้วยเลยอ่ะ  พนักงานเปิดประตูที่อยู่หน้าห้อง บอกว่าที่จริงพนักงานเตรียมโต๊ะด้านในหลบมุม ไม่มีใครมองเห็นไว้ให้  แต่เธอเลือกนั่งโต๊ะนี้เองค่ะ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : stawberry - [ วันพ่อแห่งชาติ 23:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ก็ดูอยู่ด้วยกันอ่ะ คุณจีจี 555 เค้าเล่าแต่ใน louge จ๊ะ เรื่องอื่นปล่อยให้อยากรู้ไปก่อง อิอิ จากคุณ : stawberry - [ 6 ธ.ค. 48 00:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณมากๆ ค่ะ stawberry รอมามาอื่นๆ มาแจมเหมือนกันค่ะ คุณยายอย่าแซวมากนะคะ เดี๋ยวไม่กล้าโพสอะไรแล้ว ตำแหน่งใหม่ที่มอบให้คงไม่กล้ารับค่ะ เพราะสังขารล่วงเลยมาเยอะแล้วค่ะ จากคุณ : Bam (Wen Wen) - [ 6 ธ.ค. 48 00:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณ หนูสะตอมากนะคะ  เล่าซะยายอิ่มเลยคร้าบบบบบ หนูแบมคะ  ยายขอโทษ ต่อไปมะแซวแล้ว  แต่ต้องมาเล่าอีกเยอะ ๆ น้า มะงั้นอาเหล่าซิ่มโดนแฟนคลับคุณแบม ถล่มแน่ ๆ 555 จากคุณ : ยายอุ๊ดจัง - [ 6 ธ.ค. 48 00:19:15 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอแปะที่นี่แล้วกันนะคะ เจอรี่สุดสำราญ ลิ้มอาหารไทยริมเจ้าพระยา โดย ผู้จัดการออนไลน์ 5 ธันวาคม 2548 12:37 น. http://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=9480000166970   "อาหารไทย แซ่บดีครับ"       ทอมเน็ต05/12/05 – เพราะมัวง่วนกับการถ่ายทำละครไต้หวันเรื่องล่าสุด “ไป๋เซ่อจี้ว์ถ่า” 《白色巨塔》 จนอดหลับอดนอน ยังไม่ทันได้พักผ่อนก็ต้องจับเครื่องบินบินตรงมาร่วมงานเปิดตัวทูตรอยยิ้มให้กับแปรงสีฟันยี่ห้อหนึ่งที่ประเทศไทยเมื่อวันที่ 2 ธันวาคมที่ผ่านมา....แหม น่าสงสารจริงๆ             ถึงแม้หนุ่มฟันงามจะตรากตรำทำงานไม่ได้หยุดพัก แถมต้องตากฝนถ่ายละครจนเสียงแหบเสียงแห้ง แต่กับรสชาติอาหารมื้อค่ำแสนอร่อยริมแม่น้ำเจ้าพระยา ก็ทำให้หนุ่มเจอรี่หายเครียดไปได้มาก             นักข่าวคนหนึ่งทักขึ้นว่า เห็นเขาเป็นหวัด แถมไม่ค่อยได้นอน แต่ก็ไม่เห็นรอยคล้ำใต้ตาเลย ซึ่งเจอรี่พอได้ฟังก็ตอบอย่างอารมณ์ดีว่า “ผมหน้าหนาน่ะ ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่มีผลกับผมหรอก”             ส่วนเรื่องที่ถูกคนภายนอกมองว่า เป็นคนที่เข้าใจยากนั้น เขายอมรับแล้วพูดทีเล่นทีจริงว่า “ถึงเวลาผมเกษียณตัวเองไปทำฟาร์มเลี้ยงสัตว์ ก็คงไม่เข้าใจยากแล้วล่ะ” นอกจากนี้ ยังมีปัญหาที่คนมักชอบนำเขาและ ไจ่ไจ๋ (โจวอี้ว์หมิน) สองหนุ่มหล่อที่ได้รับความนิยมที่สุดในวง F4 มาเปรียบเทียบกันอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งในความคิดของเจอรี่แล้ว ไม่เคยมองว่าไจ่ไจ๋เป็นคู่แข่งของเขาแต่อย่างใด จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 01:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณมากคะคุณย่า หน้าตาเธอช่างดูมีความสุขและเอร็ดอร่อยจริงๆ เห็นแล้วพวกก็มีความสุขๆ ปล.คุณย่ายังไม่นอนอ๋อคะ คุณย่าขยันจริงๆ ขอบคุณมากๆนะคะ จากคุณ : sim ka - [ 6 ธ.ค. 48 02:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น้องสตอ ไม่ใช่มีซาลาเปาลูกเล็กต่อจากแซนวิชจานแรกด้วยเหรอ คือช่วงแรกๆ มุมยังไม่ดี สติยังไม่เข้าที่ เห็นแต่พนงในเล้าจ์เสิร์ฟจานซาลาเปา แต่ไม่เห็นตอนหยิบกิน เลยไม่แน่ใจว่าซัดไปก่อนมาม่าป่าว แต่น้องสตอว่าคุณเธอกินอยู่คนเดียว ก็น่าจะฝีมือเธอนา ตุ๊กตาที่เธอเล่น ระหว่างเดินไปเล้าจ์ เธอเล่นตุ๊กตาตัวนี้ แล้วชวนแฟนนี่ดู หัวเราะขำๆ เห็นตุ๊กตาผ่านๆ คิดว่าหน้ามันคงตลกมากอะ ตอนกั้นวงล้อมหน้าการ์ด ถือว่าเป็นประโยชน์กะแบมมากๆ เลย เพราะมีคนเคลียร์ทางข้างหน้าให้ แบมเลยไม่ต้องหันหน้ามองทางเลย มองแต่เจอร์รี่ 55555555555 เก๋ก็มองนะ แต่หันไปทีไร ไม่เห็นหน้าคุณแบมซักที เห็นแต่หลังคุณแบม คิคิคิ ขอแซวออกอากาศนะคะ แบบว่าคุณแบมตั้งใจเก็บความทรงจำมาก สปีดเท้าเลยช้า จนเธออยู่แถวเดียวกับการ์ด 555 อย่างที่คุณแบมบอก เจอร์รี่ขำ แต่แฟนนี่ก็ขำด้วย เห็น 2 คนนั้นชี้ชวนกันขำไอ้พวกข้างหน้า มันทำไรของมัน จะช่วยเคลียร์ทาง หรือจะเกะกะทางเค้า 5555 จากคุณ : littlere (littlere) - [ 6 ธ.ค. 48 05:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ^ ^ ^ ^ ^ ตื่นมาขำ น้องคุหาบน.... นึกแล้วก้ยังขำอยู่  ล้อมวงเดินกันเอาไว้  วงไปวงมา ก้อกลายเป็นวงเดียวกับพี่ซีเคียวทั้งหลาย  พี่ ๆ เค้าก้อบอก เดินเร็ว ๆ สิคร๊าบบบบบ 5555  แบบขำ ๆ ทั้งเจอร์รี่ แฟนนี่  มียา  หัวเราะกันแบบฮา ๆ ... ( คงคิดกันว่า ....พวกเค้าทำไรกันฟระนี่ เราก้อเดินแบบสบาย ๆ อยู่แล้วนี่เนอะ...  ฮา...) แต่โอกาสนี้ก้อทำให้สาว ๆ แถวนี้หลายคน อาศัยช่วงเพื่อนสร้างภาพ เอ๊ย   คุ้มกันเจอร์รี่  แอบเข้าไปพูดคุยเป็นการส่วนตัว 5555555555555 (จริงป่าว คุณ  สตอว์เบอรี่  อิอิ ) แบมกลับ มาเล่าอีกนะคะ  แล้วจะรออ่านคะ.......... แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 48 12:49:49 จากคุณ : jeejeejerry - [ 6 ธ.ค. 48 07:29:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณสำหรับข่าวที่น่าจดจำ   ขอบคุณสำหรับวีรกรรมที่พวกเราร่วมเผชิญด้วยกัน  สนุกมากคะ   นี่แหละรสชาดของชีวิต   ความสุขแบบนี้เป็นสิบ ๆ ปี ก็ไม่มีวันลืม  ทุกเหตุการณ์ ทุกหนทุกแห่งที่มีเจอร์รี่ประกอบอยู่ในความทรงจำ   เป็นภาพจิกซอลที่จะเก็บไว้ตลอดไป.... ดีใจกับแบม สตอว์เบอรี่นะคะที่ได้สบตาและทั้งได้ใกล้ชิดถึงขนาดนั้น   สตอว์จ๋า....เขาน่ารักมาก ๆ ที่ให้โอกาสพวกเราได้รับรู้ว่าเขากำลังพยายามทานอาหารเยอะ ๆ จะได้มีกล้ามและใบหน้าที่เอิ่มเอิบกว่านี้  (กลับไปก็ต้องกินอาหารที่มีประโยขน์ บำรุงร่างกายนะคะเจอร์รี่......อย่าลืมนะคะ แฟน ๆ เป็นห่วงคุณค่ะ.....) ดีใจกับคุณยายที่ได้รับไออุ่นอ้อมกอดของเจอร์รี่ เป็นสุขจนน้ำตาคลอ ดีใจกับน้องซิมที่ได้มีโอกาสสัมภาษณ์เจอร์รี่เมื่อไหร่ออกรายการอย่าลืมอัดให้พี่นะคะ ขอบคุณแมมโม  จี๊ด  ปิ๊บ รวมทั้งยีลเลตต์   ทุก ๆ คลับและคุณทินที่ทำให้บรรยากาศของงานสนุกสนานประทับใจ วันนั้นเจอร์รี่มีความสุขมาก ๆ เช่นกัน....(แววตาของเขาเต็มเปื่ยมไปด้วยความสุข) แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 48 01:08:23 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 09:13:24 จากคุณ : AnnaJBC - [ 6 ธ.ค. 48 09:09:39 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณคุณแบมมากๆคะ ที่มาเล่าครบเซ็ท ทั้งแปลข่าว แปลคำพูดในรายการที่นี่หมอชิต ( ตอนนี้อยากเขกหัวตัวเองร้อยครั้ง ลืมดูได้ยังไง ) และเล่าเหตุการณ์ในความทรงจำ ที่มีความสุขอย่างต้องจดจำไปชั่วชีวิต ดีใจแทนจริงๆ สิ่งที่คุณแบมทำเพื่อคุณชายตลอดมา นับว่าได้รับผลตอบแทนเกินคุ้ม ส่วนตัวเองก็นับว่า รอยยิ้มที่ได้รับจากเธอตอนขึ้นรถกลับในรร.หอวัง แล้วมีสาวสูงวัยคนหนึ่งใส่เสื้อ bench สีเขียว ในมือถือแผ่นรูปหมอซู งานแถลงข่าว 1129 อัดพลาสติก ขนาด a4 (ฝีมือซันมามา) โบกไหวๆอยู่นอกหน้าต่าง เธอเบิ่งตามองแล้วยิ้ม เพียงเท่านี้ ก็ทำเอายายเจ๊คนนั้นพอใจหยุดวิ่งตาม ( โง่มะ แทนที่จะวิ่งไปเก็บภาพไว้ในความทรงจำต่อไป หรือว่า นี่คือ อาการที่เขาเรียกว่าถูกไฟช็อต ) ตอนนี้ขอเล่าย้อนหลังนิดนึง ว่าทำไมผู้สูงวัยตัวกลมคนนี้ ถึงเล็ดรอดเข้าไปในรร.หอวังได้สำเร็จ  ทั้งนี้ต้องขอขอบคุณซื่อมามาที่ได้คอยชี้แนะวิธีการเปลี่ยนแปลงสถานะตัวเอง เพื่อให้เดินผ่านพ้นประตูรร.เข้าไปข้างในได้ 1202 เรานัดแนะว่าจะออกจากบ้านแต่เช้า เพราะรู้ว่า ถ้าสายๆแล้ว แฟนๆต้องเป็นขบวนใหญ่แน่ๆ และนั้นคือโอกาสน้อยนิดหรืออาจไม่มีโอกาสเลย  เราจึงนัดกันว่าจะเจอหน้ารร.ตอน 9 โมงเช้า 1203 ก่อน 9 โมง ซื่อมามาโทรฯมา บอกว่า อยู่ข้างในแล้วน๊า  มีคุณแบมและคุณแอนนา คุณแบมแนะนำให้หาเด็กนักเรียนรร.หอวังเดินเข้ามาด้วย ยามจะเข้าใจว่าเป็นผู้ปกครอง จะได้รอดพ้นการถูกกีดกัน  ( ต้องขอขอบคุณคุณแบมและคุณแอนนาสำหรับแผนอันแนบเนียนครั้งนี้ ) เรื่องนี้ไม่ยาก ฉันทำได้   แต่เวลา  9 โมง เด็กเข้ารร.กันหมดแล้ว เลยหวั่นๆ ในที่สุด พระเจ้าช่วย..ส่งนักเรียนหญิงเรียบร้อยมาให้หนึ่งคน  เลยได้โอกาส " น้องจ๊ะ ทางเข้ารร. อยู่ทางไหนคะ ประตูหน้าไม่เปิดหรือคะ"  นี่คือการตีสนิทก่อน ต่อจากนั้นเป็นการเผยตัวว่า เป็นคนหนึ่งที่รักเจอร์รี่มากๆ อยากขอเข้ารร.  และขอทำตัวเหมือนผู้ปกครองเดินเข้าไปด้วยกัน เด็กนักเรียนคนนั้นเข้าใจเราดี  คุยไปเดินไป ฉลุย ดีใจว่าผ่านด่านเรียบร้อยแล้ว   เมื่อได้เจอกับคุณนี น้องจิต ซื่อมามา คุณแอนนา คุณแบม และน้องอีกบางคน (ยังจำชื่อไม่ค่อยได้ )แยกย้ายนั่งอยู่คนละโต๊ะ  เกือบแสดงอาการกระดี้กระด้า วิ่งไปทักทาย เซฮัลโล  แต่เห็นคุณนีอยู่ในอาการสงบเงียบผิดปกติ  และพูดด้วยเสียงกระซิบ (ทั้งๆที่ในละแวกนั้นไม่มีคนนอกอื่นๆ) " ต้องแยกย้ายกันนั่นนะ อย่าอยู่ด้วยกันเยอะๆ " จึงได้เข้าใจเหตุการณ์ ว่าเรามีสิทธิ์จะถูกเชิญออกไปทุกเวลา   นั่งได้ซักพักนึง คุณยายตามมาพร้อมบอดี้การ์ดตัวเบ้ง  เราดีใจ ว่าได้อาศัยบารมีคุณยาย และบอดี้การ์ดตัวเบ้งคนนี้แล้ว ขอเกาะติดตลอดวันนี้ กลุ่มนี้จึงมี 5 คน  ส่วนกลุ่มที่มาก่อนหน้านี้มีซันมามา มาสมทบอีกหนึ่ง  นั่งไปนั่งมา " เอ๊ะ ทั้งกลุ่มหายไปไหน "  ต่อมาอีกหนึ่งชม. จึงได้รู้ว่า คุณนายคุณหนูทั้งหลาย หายไปหลบตัวแถวห้องน้ำที่ห่างไกลผู้คน  ยอมรับว่าคุณๆทั้งหลายเห็นการไกลมาก  เพราะไม่ต้องเผชิญกับการถูกเชิญตัว จนถึงกับเกือบจะถูกไล่ ออกจากรร. ( เขาไล่แล้วหละ ด้วยเสียงเบาๆเท่านั้นเอง ) แต่พวกเราก็ตั้งใจว่า เราคงไม่เดินออกไปหรอก ตราบใดที่การ์ดไม่เข้ามาอุ้มตัวโยนออกไป แรกๆ อาจารย์ชุดเปรี้ยวมาเชิญให้เราออกจากสถานที่ที่เขาต้องใช้สำหรับการจัดระเบียบเด็กนักเรียนเข้าหอประชุม  ด่านนี้ไม่น่ากลัวเท่าไร  เพราะอาจารย์บอกให้ไปนั่งในศาลาพักร้อน   ได้ซักครู่หนึ่ง การ์ดชุดดำ มาอีก บอกว่างานครั้งนี้ ไม่อนุญาติให้คนภายนอกเข้า ให้ข้ามฝี่งไปอยู่ทางที่จัดงานของออรัล บี ทางนั้น  เราชี้แจงว่า พวกเรามากันแต่เช้า ต่างเป็นผู้ใหญปูมนี้แล้ว ไม่สร้างความชุลมุนวุ่นวายให้แน่ๆ  เขาบอกว่า ไม่เชื่อหรอก เขามีประสบการณ์ด้านนี้มา 7 ปีแล้ว เห็นความวุ่นวายมามากแล้ว  อย่างวันที่เจอร์รี่มาถึงสนามบิน ก็ชุลมุนวุ่นวาย จนเขาแทบอยากกลับไปเลย ฟังใหม่ๆ ตกใจ ว่าพวกเราทำอะไรให้ พ่อรูปหล่อของเราตกใจถึงขนาดนั้นเลยเหรอ โชคดีที่ว่าสติกลับมา จึงพูดออกไปว่า " เป็นไปไม่ได้หรอก  เจอร์รี่รักแฟนๆมาก  เพราะเขารู้ว่าแฟนๆรักเขามากเหมือนกัน  ไม่มีทางที่จะมีความคิดแบบนี้เกิดขึ้นกับเขา ความจริงเขาได้รับการจัดการให้ออกทางวีไอพี แต่เขาต้องการออกมาพบกับแฟนๆเอง และก็ยิ้มตลอดทาง ตอนนี้ท่าทางการ์ดจะรู้ตัวว่า ถูกเราจับผิดได้  เลยบอกพวกเราว่า ยังไงๆ เดี๋ยวถึงเวลา ที่นี่จะมีคนภายนอกอยู่ไม่ได้  ( แต่ความจริงมีผู้ปกครองมานั่งรอรับเด็กอยู่ด้วยไม่น้อย  ทำไมคุณต้องมาจับจ้องเราซึ่งมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ) เราชักเสียงอ่อยแล้ว " หมดแรงคะ ขอนั่งพักก่อน เหนื่อย เดินออกไปไม่ไหวแล้วคะ " อ้อ ..ลืมเล่าไป ในศาลานั้นมีน้องอีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งไม่รู้เข้ามาด้วยวิธีใด  พวกเราค่อนข้างเกร็งจนตัวแข็ง ไม่กล้าทักทายพูดคุยกัน  ตอนหลัง น้องกลุ่มนี้ ถอยออกไป ( 5 5 5 น้องเค้ายังหน้าบางอยู่นี่คะ ) และมีน้องในชุดเครื่องแบบนิสิตสถาบันดังแห่งหนึ่ง  อีก 2 คน เข้ามาโดยการเกาะติดคุณยาย ( เชิญอ่านเสริมจากทู้มหากาพย์ของคุณยายนะคะ ) อยู่ด้วยกันนานพอควร น้องเค้าจะไปขอแทรกตัวอยู่ในกลุ่มของทันตแพทย์จากสถาบันเดียวกัน ที่มาตรวจสุขภาพฟันนักเรียน  แต่ทำไม่สำเร็จ ก็ล่าถอยไปเพราะคำนึงถึงเครื่องแบบที่สวมใส่อยู่ น้องทั้งสองมาบอกลาและบอกพบกันในงานคืนนี้ เป็นอันว่า เหลือพวกเรา และกลุ่มคุณนายคุณหนูที่ยังหลบอยู่ในที่เร้นลับนั้น ( น่าสงสารจัง คงร้อนและไม่ได้นั่งสบายกายแต่ไม่สบายใจอย่างพวกเรา ) มีตอนหนึ่งอาจารย์หญิงมาดเหี้ยม เดินเข้ามาหา แน่นอนว่าต้องเป็นคุณยายออกไปรับหน้า คุยอยู่นาน  ประโยคสุดท้ายที่ยื่นคำขาดคือ "ไม่มีเหตุผลอะไรที่คุณจะอยู่ที่นี่ได้ เราไม่อนุญาติคนภายนอกแม้แต่ผู้ปกครองให้อยู่ในรร." ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราหมดหวังแล้ว ส่วนรั้วภายนอกเกาะติดไปด้วยน้องๆแน่นไปหมด ถึงออกไปตอนนี้ แม้ที่ให้ยืนเกาะรั้วก็หาไม่ได้แล้ว เสียงมือถือคุณยายดัง มีน้องที่เกาะรั้วขอให้ช่วยพาเข้า ( ก็คุณยายดังขนาดโกอิงเต๋อแล้ว ซ้ำยังใส่เสื้อออรัล บี ประกาศตัวเป็นแฟนคลับเต็มที่  ...  นั่งทำตัวเล็กยังไง คนก็เห็นได้ชัดๆอยู่ดี  และคงนึกว่าเรามีเส้น ) บอกแฟนฮ่องกงอยากเข้ามา ช่วยหน่อยได้ไหม  คุณยายได้แต่ขอโทษ เพราะพวกเรากำลังตัวแข็งกันอยู่ ต่างคนต่างเอาตัวรอดไม่ได้แล้ว   ใกล้เวลาบ่าย 2 เข้าไปทุกที เรา 3 คน ทิ้งคุณยายให้อยู่กับบอดี้การ์ดต้วเบ้งตามลำพัง ( ต้องขออภัยด้วยนะคะคุณยาย เพราะตอนนั้นคิดว่า จะต้องสลายตัว ให้พ้นสายตาคนที่จับจ้องจะเชิญตัวออกไป ) เราไปนั่งทำตัวงอ ( คือพยายามให้ตัวเล็กลง ) อีกพักใหญ๋ มีรถตู้เข้ามา เราวิ่งประชิดเข้าไปทันที ปรากฎว่าไม่ใช่รถของเจ้าชายน้อยของเรา  ทีนี้การ์ดเลยหันมาคุมเราสามคนเป็นพิเศษ  เราเลยล้อเล่นกับเค้าว่า " คุณได้รับคำสั่งให้มาคุมพวกเราโดยเฉพาะหรือ  พวกเราปูมนี้แล้ว จะทำอะไรได้ ขอเพียงได้ดูใกล้ๆ เพื่อขอส่งรูปใบนี้ให้เธอก็พอแล้ว " เขาบอกว่าเขาทำตามหน้าที่ของเขา ไม่งั้นต้องถูกด่า  ก็น่าเห็นใจ แต่อึดอัดเต็มที หันหน้ามาพวกเราแบบนี้  ต้องหาทำเลใหม่  เห็นกลุ่มคุณนายคุณหนูอยู่อีกด้าน ตรงข้ามรั้วที่มีแฟนๆเกาะกันแน่น ( ออกมาตั้งหลักแล้วตอนนี้ สงสัยคุณยายส่งข่าว ให้ออกมาจากรูได้แล้ว ) เราสามคนจึงวิ่งไปสมทบ  ต่อมาคุณยายก็มาสมทบ เป็นอันว่า เราคงรอดพ้นจากการไล่ออกนอกโรงเรียนแล้ว เพราะใกล้เวลาเจ้าชายน้อยมารร.แล้ว  หมดเวลาไล่คนแล้ว 5 5 5 แล้วเราก็ได้ต้อนรับเจ้าชายน้อยสมประสงค์ ขามาของเจ้าชายน้อย ด้วยความที่วิ่งไปวิ่งมาได้ทำเลไม่ดี ได้เห็นเพียงด้านหลัง หุ่นชลูดตัวสูงโปร่ง ผมทอง ผิวขาวสะท้อนรังสีออร่า  (อยากเขกหัวตัวเองอีกแล้ว ทำไมโง่อย่างนี้ รอมาหลายชม. ได้เห็นเพียงเท่านี้ ) แต่โชคดี ...ขากลับได้เห็นตามที่เล่าไปข้างบน (((((ประจักษ์แล้ว )))))) ที่เค้าว่าเจอร์รี่ถ่ายรูปไม่ขึ้นเป็นไงบ้าง ในรูปถ่าย ในคลิป ในละคร ว่าหล่อสุดๆแล้ว  แต่ความหล่อของตัวจริง ต้องไปคิดเลขตามสูตรคณิตศาสตร์ของคุณแบมจริงๆ รังสี ออร่า เป็นอย่างไง  ต้องโดนเอง ถึงเข้าใจ คำว่าพระเจ้าบรรจงปั้นมา ใช่เลย คำว่า ยิ่งได้เห็นยิ่งอยากตามต่อๆไป ถูกต้องที่สุดเลยค้าบ ข้าพเจ้าขอยอมแพ้ราบคาบ ไม่สามารถบรรยายได้มากกว่านี้ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 11:16:57 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 10:02:12 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 09:46:55 จากคุณ : chin11 - [ 6 ธ.ค. 48 09:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณค่ะ แบม พี่ฉิน และทุกคนที่แบ่งปันเรื่องเล่า บทความจากข่าว คำแปลต่างๆ ขอบคุณค่ะ ใช่เลยพี่ฉิน หล่อกว่ามากเลย ปกติรักเจอร์รี่ 100% ตอนนี้มันเป็น 200% ยิ่งโหยหา อยากเจออีกอ่า จากคุณ : jerryandeye - [ 6 ธ.ค. 48 10:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ว๊าว อยากเห็น "ออร่า" มั่งจังค่ะ ยินดีกับคุณแบม แบะทู๊กคนด้วยนะค่ะ ที่ได้สัมผัสใกล้ชิดกับพี่เจอร์รี่ค่ะ จากคุณ : Jerryholic - [ 6 ธ.ค. 48 10:19:18 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ฝากหนึ่งข่าวคะ อาจจะรู้กันมาบ้างแล้ว  ด้วยความภูมิใจอยากเสนออีกทีคะ source:http://ent.sina.com.cn/s/h/2005-12-04/1531916984.html 2005/12/04  15:31   เหยียนเฉิงซวี่ดังไปทั่วโลก แฟนๆออกแสตมป์เป็นรูปถ่ายของเขา เหยียนเฉิงซวี่ ไม่เพียงจะดังไปทั่วเอเซียอาคเนย์เท่านั้น  ไกลโพ้นออกไปถึงสหรัฐอเมริกา  แคนาดา  เยอรมัน  ล้วนมีแฟนๆไม่น้อยที่ให้การสนับสนุนขวัญใจโดยตลอด  แฟนๆในสหรัฐฯ ยังได้มีการจัดทำแสตมป์เป็นรูปถ่ายของเขา เพื่อแสดงความสนับสนุนตัวเขาและผลงานใหม่ " WT " ในปีหน้า  โครงการออกแสตมป์รูปของเหยียนเฉิงซวี่ นี้เป็นการร่วมมือกันจากกลุ่มแฟน " เหยียน เฉิง ซวี่ เหม่ย กว๋อ เทียน ตี้ "  ( แฟนเหยียนเฉิงซวี่ในแผ่นดินสหรัฐฯ ) หนึ่งในสมาชิกกล่าวว่า เหยียนเฉิงซวี่ไม่เคยหยุดที่จะพากเพียร  มีความยึดมั่นต่องานอาชีพ  มีความจริงใจกับแฟนๆ  เป็นที่ซาบซึ้งสำหรับแฟนๆเป็นอย่างยิ่ง  ดังนั้นจึงตั้งใจมั่นว่าจะให้การสนับสนุนเขาตลอดไป แสตมป์รูปเหยียนเฉิงซวี่นี้ใช้ได้จริงโดยทั่วไป ภายในประเทศสหรัฐฯ ดังนั้นจึงเป็นที่นิยมกันอย่างยิ่ง  เวลานี้เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายจากสหรัฐไปทั่วทุกแห่งในเอเซียแล้ว ( หลี่เจี้ยหัว ) แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 10:58:10 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 10:54:33 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 10:51:32 จากคุณ : chin11 - [ 6 ธ.ค. 48 10:26:34 ]

ความคิดเห็นที่ 37 สวัสดีตอนเช้าๆค่ะ . . จะเก็บเรื่องราว เรื่องเล่าความประทับใจของพี่ๆน้องๆ ไปรวมไว้ด้วยกัน . . อ่านแล้วมีความสุขจัง ดีใจที่ทุกคนมีโอกาสดีๆ กับเจ้าชายน้อยแสนดีคนนี้..ด้วยกัน ในบ้านเรา.. เรื่องราวของตัวเอง จะจำความประทับใจเป็นช็อตๆ เรียงไว้ในหัว . . ตั้งแต่วันมา . . หน้าหอวัง . . บนเวที . . หนุ่มเสื้อม่วงนั่งซู้ดบะหมี่ . . และทำตัวเป็นบอดี้การ์ดให้กับเธอในวันกลับ (เหตุการณ์เดียวกับแบมเล่าค่ะ) . . คุณชายขำแน่ๆ เพราะหันไปทีไร เห็นมองอยู่ทุกที คงสงสัยว่า พี่ๆตัวเล็ก 3-4 คนข้างหน้าอะ . . ทำไรกันคับ . .อย่างที่คุณ รปภ. ว่าเด๊ะ . . อย่าช่วยดีกว่ามั้ง ยิ่งช่วยยิ่งช้า 55555 แต่พวกเราไม่สน ก็อยากช่วยนี่นา . . (ไม่ช้าได้ไง เค้าต้องการความรวดเร็ว แต่พวกเราก็ใจนึงก็จะช่วยอะ แต่อีกใจก็อยากหันกลับไปมองเธอด้วยไง...) เป็นบรรยากาศสนุกๆที่ไม่คิดว่าจะได้เจอค่ะ จากคุณ : cutie bunny - [ 6 ธ.ค. 48 10:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 38 น่ารัก ๆ อดดูเลยอ่ะ  เศร้าจริง ๆ จากคุณ : แม่โกลเด้นฯ - [ 6 ธ.ค. 48 14:34:55 ]

ความคิดเห็นที่ 39 มาแอบอ่านด้วยค่ะ ทักสาวๆนะคะ อึ้งไปเลยเนอะ ไม่ได้ไปงานเจอรี่เลย แต่ไปรับที่สนามบินตอนขามา  ยอมรับเลยว่า เค้าแคร์ความรู้สึกของแฟนๆจริงๆ แล้วก็สนใจของที่พวกคุณๆให้ไป ตอนเดินออกมาจากงวงช้าง เจอรี่ยัง เดินไปแล้วก็มองของที่พวกคุณๆส่งให้อย่างสนอกสนใจ แล้วงวงช้างก็เดินไกลมาก ขนาดเราเดินตามยังเดินเร็วกว่าเลย จากคุณ : crang - [ 6 ธ.ค. 48 18:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาขอบคุณคุณแบมอีกรอบค่ะคุณแบมเป็นผู้ที่จุดประกายให้เราตัดสินใจไปส่งเจอรี่ค่ะแค่คำถามว่าใครจะไปบ้างแค่นั้นเองตัดสินใจได้ทันทีเลยค่ะ ได้อ่านเรื่องของพี่ฉินและก็จินตนาการตามแล้วนึกขำแกมเอ็นดูค่ะ เหล่ามามา 4-5 คนหลบไปหลบมาเดี๋ยวแกล้งปวดเมื่อยเดี๋ยวแกล้งเนียนเป็นผู้ปกครองเดี๋ยวแกล้งเป็นหิน 555 จะทักกันจะกริ๊ดกร้าดกันก็ไม่ได้ ไม่รวมถึงสาวๆอีกกลุ่มที่หลบอยู่ตามที่เร้นลับ เอิ๊กๆๆ ทำไปด้ายยย...ถ้าเจ้าของต้นเหตุรู้เรื่องวีรกรรมอย่างนี้คงจะขำจนตัวงอแน่ๆเลยค่ะ จากคุณ : sci'sthea - [ 6 ธ.ค. 48 21:02:26 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอเอาข่าวไทยรัฐ 6 ธค. 48มาแปะนะคะ http://www.thairath.co.th/thairath1/2548/entertia/dec/06/ent3.php 'เจอร์รี่ F4' ...ลัดฟ้าละลาย 'หัวใจแฟน' สุดหล่อ เจอร์รี่ หยาน สมาชิก F4 ลัดฟ้ามาหา “สาวไทย” ทั้งที ขืนไม่มี “ภาพ+ข่าว” มาเอาใจกันล่ะก็ งอนตุ๊บป่องแหงๆ ว่าแล้ว “ทีมข่าวบันเทิง” เลยไปฝังตัวอยู่สนามบินดอนเมือง มองดู เจอร์รี่ โดนสาว (บางคน) ทึ้งเนื้อหนังติดเล็บเก็บเป็นที่ระลึก แม้จะเจ็บจี๊ดถึงขั้วหัวใจ แต่ เจอร์รี่ ยังยิ้มได้ ช่างสมกับตำแหน่ง “ทูตรอยยิ้ม” ที่ ผลิตภัณฑ์ออรัล บี ทุ่มงบจ้างมาเป็นพรีเซ็นเตอร์และเชิญมาร่วมกิจกรรม “Oral - B เคล็ดลับ รอยยิ้ม สุขภาพดี” จริง...จริ๊ง! ขนาดโปรแกรมโชว์แน่นเอี้ยดทั้ง 2 วัน แต่ เจอร์รี่ ยังยิ้ม ยิ้ม และยิ้ม ยิ่งเห็นแฟนคลับมารอรับกันแน่นทั้งหน้า ร.ร.หอวัง ยันหน้า ห้องบางกอกคอนเวนชั่นเซ็นเตอร์ เซ็นทรัล พลาซา ลาดพร้าว เบียดเสียดแทบไม่เหลือที่ให้มดเดิน เจอร์รี่ ยิ่งยิ้มไม่หุบ!!...1,090 คือที่นั่งสำหรับ “แฟนคลับ” ที่ได้ร่วมมีท แอนด์ กรี๊ด แต่ไม่มีใครน่าอิจฉาเท่า น้องพนมดา ลิ้ม-สกุล ที่ เจอร์รี่ แอบยกเค้กก้อนยักษ์มาเซอร์ไพรส์ “วันเกิด” ให้ อีกสาวคือ “ป้าปาน” ผู้หญิง (วัยกว่า 60 กะรัต) ที่ เจอร์รี่ เอ่ยปากอยากเจอมานาน “คุณป้า ซินเดอเรลล่า” เลยก้าวขึ้นสู่เวทีมาสวมกอดซะแน่น ก่อนกระชากใจแฟนคลับให้กรี๊ดสลบด้วยคำสารภาพ รัก...“เจอร์รี่ ยู อาร์ มาย ปั๊ปปี้ เลิฟ”---โอว...ว พระ เจ้าจอร์จ มันยอดมากป้าจ๋า!! แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 22:56:26 จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 42 .. จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 43 . จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:50:28 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เดลินิวส์ 6 ธค. 48 http://www.dailynews.co.th/entertain/col.asp?columnid=15075 ‘เจอร์รี่ F4’ เซอร์ไพร้ส์แฟนคลับ โผล่ปาร์ตี้ แนะเคล็บลับฟันสวย ลัดฟ้ามาให้แฟนคลับสาว ไทยได้หัวใจกระชุ่มกระชวยอีกครั้ง เมื่อ หนุ่มเจอร์รี่ หงาน หรือ เจอร์รี่ F4 บินลัดฟ้าจากไต้หวันมาประเทศไทย เพื่อร่วมกิจกรรมของแปรงสีฟันยี่ห้อดัง ออรัล-บี ในกิจกรรม “ออรัล-บี สไมล์ ปาร์ตี้ วิท เจอร์รี่” ซึ่งงานนี้ “บันเทิง  เดลินิวส์” ตามไปเกาะติดสถานการณ์ เก็บภาพของหนุ่มหล่อขวัญใจสาว ๆ เจอร์รี่ มาฝากกับผู้ที่พลาดโอกาสกระทบไหล่ โดยเช้าวันเสาร์ที่ผ่านมา เจอร์รี่ ได้แวะเวียนไปให้น้อง ๆ โรงเรียนหอวังได้กระทบไหล่กันแบบเต็ม ๆ พร้อมเผยเคล็ดลับการดูแลสุขภาพฟันให้เหล่านักเรียนได้ฟังแล้วเก็บไปใช้กัน แถมยังมีทันตแพทย์จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมาตรวจฟันให้ฟรีด้วย จากนั้นก็ข้ามฝั่งไปยัง บางกอกคอนเวนชั่นเซ็นเตอร์ เซ็นทรัลพลาซา ลาดพร้าว เพื่อร่วมงานปาร์ตี้ของ ออรัล-บี พร้อมพบปะสื่อมวลชนไทยอย่างใกล้ชิด โดยมี หนุ่มทิน โชคกมลกิจ เป็นพิธีกรตลอดงาน   ซึ่งคราวนี้หนุ่มเจอร์รี่หน้าบานพบปะแฟนคลับกว่าพันคนอย่างเป็นกันเอง นี่ยังไม่รวมแฟนคลับมาตามกรี๊ดตั้งแต่รั้วกำแพงโรงเรียนหอวัง ทำผู้คนละแวกนั้นและการจราจรติดขัดไปตาม ๆ กัน สำหรับบรรยากาศในงานปาร์ตี้ก็สนุกสนานคละเคล้ากับเสียงกรี๊ดเป็นระลอก เรียกว่าเหล่าสาว ๆ ได้ยลโฉมความน่ารักของหนุ่มเจอร์รี่ไปเต็ม ๆ พร้อมฟังเพลงไพเราะจากอัลบั้มเดี่ยวชุดใหม่ของเขาอีกด้วย แว่ว ๆ มาว่านอกจากจะมาร่วมงานครั้งนี้แล้ว เขายังแวบไปเที่ยวในสถานที่ท่องเที่ยวดังของไทยอีกหลายแห่ง ไม่ว่าจะแวะไปเที่ยวสวนเสือศรีราชา ทานข้าวที่โอเรียนเต็ล นี่ถ้ามีเวลาเขายังอยากไปตลาดน้ำอีกด้วย. จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 45 . จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 46 .. จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 47 . จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 48 .. จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 22:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอโทษค่ะ อันนี้ควรจะเป็นหน้าแรก ‘เจอร์รี่ F4’ เซอร์ไพร้ส์แฟนคลับ โผล่ปาร์ตี้ แนะเคล็บลับฟันสวย ลัดฟ้ามาให้แฟนคลับสาว ไทยได้หัวใจกระชุ่มกระชวยอีกครั้ง เมื่อ หนุ่มเจอร์รี่ หงาน หรือ เจอร์รี่ F4 บินลัดฟ้าจากไต้หวันมาประเทศไทย เพื่อร่วมกิจกรรมของแปรงสีฟันยี่ห้อดัง ออรัล-บี จากคุณ : คุณย่าแอบ - [ 6 ธ.ค. 48 23:04:47 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คุณย่าขา หมูขอปรบมือให้คุณย่า และมามาทั้งหมดด้วยนะคะ ได้เห็นความทุ่มเท ทั้งมือแปะ มือแปล มือเขียนแล้ว ทำให้หมูมีแรงบันดาลใจในการทำงานต่อไป ขอตัวไปทำคลิปต่อนะคะ เดี๋ยวน้อยหน้ามามาน่ะค่ะ จากคุณ : liaoyangmu - [ 6 ธ.ค. 48 23:42:51 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ใครที่พลาดข่าวบันเทิง ไนท์เอนเตอร์เทน ช่อง 9 ตอนกลางวันวันนี้ ลองเข้าไปดูย้อนหลังได้ที่linkนี้ค่ะ http://modernine.mcot.net/ หัวข้อข่าวบันเทิง modernine TV คลิกที่ข่าวเจอร์รี่ จากคุณ : bigbee (Bas) - [ 7 ธ.ค. 48 00:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีค่ะ คุณแบม......           ว่าเวลามองเค้าตรงๆ มันไม่ใช่ฟ่างเตี้ยน แต่เป็นอะไรที่เค้าตั้งใจมอง มองทุกคนเรียงตัวเหมือนพยายามจะสื่อให้รู้ว่าผมเห็นพวกคุณทุกคน และเก็บไว้ในความทรงจำ           ใช่แล้วค่ะคุณแบมรู้สึกเหมือนทองเจิ้นค่ะ แต่ก่อนเคยแต่ได้ยินเค้าพูดกัน พอได้ประสบกับตัวเองแทบต้งรับสายตาเธอไม่ทันเลยค่ะ........ดีใจที่สุดในโลกเลยเหมือนกับว่า เค้ายอมรับเรา............... จากคุณ : * (ทองเจิ้น*) - [ 7 ธ.ค. 48 00:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คุณแบม ขา เพิ่งเข้ามาอ่านเพราะวุ่นๆ อยู่ ดีใจด้วยกับทุกสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นค่ะ จากคุณ : Jerrylover - [ 7 ธ.ค. 48 12:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เจ้แบมจ๋า ล่ายรับรุ ทุก ๆ ฟามรุสึกที่คนอื่นเค้าประจักษ์แระเนอะ ดีจัยล่วยฮะ รวมถึง ขอบคุณที่กล่าว เป่าจ้งเซินถี่ แทนพวกเราที่เปงฟามตั้งจัยของอาม้าอุ๊ดจางล่วย แต่ในงานก้อแห้ว ซะง้าน แถมสร้าง สมการ ที่สมดุลแบบมั่ก ๆ >>>> หลาย ๆ เนอะ ps. อ่านเรื่องเล่าของคนอื่น ๆ ล่วยเหมียนกัลล์นะจ๊ะ ตะเองมะสามาด แต่ชอบอ่านฮะ รวมเบ็ดเส็ดใน lounge คุงเทอหม่ำแหลกมั่กเนอะ ทามตามบัญชาอาม้าเจง ๆ ล่วย   จากคุณ : amos - [ 7 ธ.ค. 48 15:14:34 ]

ความคิดเห็นที่ 55 พี่แบม...ดีใจด้วยมากๆ + ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านะคะ ขอบคุณคุณย่าด้วยนะฮับ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 48 20:10:46 จากคุณ : มิกิ อราชิ - [ 7 ธ.ค. 48 20:09:27 ]

ความคิดเห็นที่ 56 นาน ๆ ทีได้เห็นคุณแบมเล่าอะไรยาว ๆ (หมายถึงเรื่องของตัวเองนะคะ) แค่ชื่อกระทู้ก็น่าอ่านแล้ว อยากรู้ว่าจะเล่าอะไร ยังไง :) พออ่านแล้วก็ร้องคำเดียว ไม่มีผิดหวัง เหมือนทุกครั้งที่คุณแบมจะแปลข่าวของ Jerry ได้อย่างดีมาโดยตลอด ขอบคุณในกระทู้นี้นะคะ นอกจากคุณแบมแล้วแต่ละคนก็มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน สนุกมาก อ่านแล้วมีความสุขจังค่ะ จากคุณ : เพลินค่ะ (เพลินค่ะ) - [ 7 ธ.ค. 48 22:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณพี่แบม คุณสตอว์เบอรี่ คุณย่า พี่ฉินและพี่ๆ ทุกคน ค่ะ อ่านแล้วนึกถึงบรรยากาศแห่งการรอคอยในโรงเรียนหอวังจิงๆ ค่ะ แต่อย่างที่พี่ๆ บอกไว้ตอนที่เราคิดกันว่า นี่เรากำลังทำอะไรกันอยู่ กับการรอคอยที่แสนลำบาก พี่ ๆ พูดขึ้นว่า แค่เค้าหันมายิ้มให้ เราก็หายเหนื่อย คุ้มกันการรอคอยอันแสนนานนั้นแล้ว เป็นอย่างนั้นจิงๆ ค่ะ แค่รอยยิ้มแรก หายเหนื่อยเลย คุ้มที่สุด ต้องขอขอบคุณพี่แบม ที่โทรบอกวิธีเข้าโรงเรียน ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนที่ให้คำแนะนำต่างๆ ขณะที่เรารอคอยทูตแห่งรอยยิ้มนะคะ และ ขอบคุณ ทูตแห่งรอยยิ้มของเรา ที่คุณไม่เคยทำให้เราผิดหวังแม้แต่ครั้งเดียว ขอบคุณค่ะ.... แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 48 18:18:15 จากคุณ : Ayachan - [ 8 ธ.ค. 48 18:14:21 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ..จะมาเป็นคนสุดท้ายรึเปล่าเนี่ยเรา.....   ยังไงก้อตามแต่.....มาเพื่อขอบคุณค่ะ ..ขอบคุ้น ขอบคุณเหมือนเคยนะค้า.. จากคุณ : วันพุธ (wednesd@y) - [ 9 ธ.ค. 48 00:01:40 ]