ทุกสิ่งย่อมมีเริ่มต้น รุ่งเรื่อง และเสื่อมไปเป็นธรรมดา วนเวียนอยู่เช่นนี้นานนับหลายวงรอบ และจะเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่มีสิ้นสุด
การเริ่มต้นเถลิงอำนาจก็เฉกเดียวกัน เมื่อรุ่งเรืองถึงขีดสุดแล้วก็ต้องมีเสื่อมไป ซึ่งในตอนนั้นลางหายนะบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้นมา ก่อกองปราสาททรายยิ่งใหญ่สวยงาม แต่ไม่มั่นคง มันพร้อมจะทลายได้ทุกเมื่อ ชายผู้นั้นก็รู้ว่าในอนาคตเขาก็ไม่รอดพ้นชะตานั้นได้
หลังการครุ่นคิดมาทั้งคืน เขาจึงยกหูโทรศัพท์หาเพื่อนผู้หนึ่ง เมื่อเพื่อนคนนั้นมาหา เขาก็ยื่นข้อเสนอผลตอบแทน อย่างที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เพียงให้เพื่อนคนนั้นรับข้อเสนอที่ไม่เคยมีมา "ขอให้ล้มล้างเรา"
เขาไม่สามารถเปลี่ยนวัฐจักรได้ แต่เขาเร่งให้มันเกิดได้ และก็ย่นระยะเวลาหายนะได้ ทุกอย่างเหมือนหนังสือเรื่องโปรด "สถาบันสถาปนา" ในเมื่อไม่ช้าก็เร็วเวลานั้นจะมาถึง อย่างนั้นสู้มิให้เขาเป็นคนกำหนดเวลานั้นไม่ดีกว่าหรือ
เมื่อขั้นตอนเริ่มต้นขึ้น ปราสาททรายเริ่มพังทลาย และล่มไปเรื่อยๆ เพื่อนผู้ซื่อสัตย์ทำตามคำขอ และด้วยการชักใยอยู่เบื้องหลัง เขากำหนดรูปแบบวิธีการ จวบจนขั้นตอนสุดท้าย ก่อนที่กองทรายจะพังทลายลง เขาก็เริ่มสร้างมันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ซึ่งไม่ช้ามันก็จะกลับมายิ่งใหญ่อีกหน
ศึกที่ไม่มีวันแพ้ คือศึกที่สร้างขึ้นเอง
เสียงหัวเราะดังแว่วมาจากห้องที่มืดมิด แสงไฟจากสนานหญ้าหน้าบ้านฉายผ่านกระจกเข้ากระทบเหลี่ยมคมของใบหน้าชายผู้นั้น ชั่วแวบหนึ่งเหมือนว่าดวงตาหยีเล็กคู่นั้น จะเปล่งประกายแวววับส่งความรู้สึกเยือกเย็นชวนขนลุกประหนึ่งนัยน์ปีศาจที่ผุดจากขุมนรกออกมา
หนังสือสถาบันสถาปนา วางอยู่บนโต๊ะ ในแสงที่ลางเลือนนั้น อาจจะพอเห็นได้ว่าหนังสือเล่มนั้นถูกเปิดอ่านใกล้จบแล้ว
แฟนหนังสือผู้ลึกลับ ยื่นมือเข้าลูบไล้แผ่นกระดาษบนหนังสือนั้นอย่างช้าๆ ก่อนจะพลิกปิดมันอย่างฉับพลัน แล้วเขาก็เดินออกจากห้องนั้นไป
จากคุณ :
egotech 
- [
5 ก.พ. 49 09:56:42
]
สถาบันสถาปนา และแฟนหนังสือผู้ลึกลับ และทฤษฏีสมคบคิด
