 |
เกอิชาของผมจบตั้งแต่....เดินจากไป (ฉะปอยก็ว่าได้ครับ)
ไปดูเกอิชามาเมื่อวันเสาร์ครับ ดูตอนแรกก็ติดใจน้องหนูชิโย แต่พอฉากแรกที่กงลี่โผล่มาเท่านั้นแหละ สำหรับผมเธอขโมยหนังเรื่องนี้ไปทั้งเรื่อง จากแทนที่จะติดตามดูชีวิตน้องชิโย ผมกลับตามฮัตสุโมโม่มากกว่า ทั้งเสน่ห์ ทั้งการแสดงเหลือร้ายจริงๆ
สำหรับผมที่ไม่เคยอ่านหนังสือมาก่อน ฮัตสุโมโม่ของกงลี่ไม่ได้เป็นแค่นางอิจฉาไร้มิติ แต่เป็นคนจริงๆที่มีทุกอารมณ์
ผมมองว่าฮัตสุโมโม่ครั้งหนึ่งก็คงเหมือนชิโย เคยเป็นเด็กใสๆ แต่ต้องมาเป็นเกอิชา ทำให้อิสรภาพ ความฝัน ความบริสุทธิ์สดใสเธอหายไป ต้องมาใช้ชีวิตที่คนอื่นเลือกให้ทุกอย่าง เธอเลยแสดงออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด ริษยา ใช้อารมณ์เป็นหลัก และปล่อยตัว
แต่เธอก็มีรัก ทั้งๆที่เป็นรักที่เธอไม่สามารถมีได้ ต้องเก็บเอาไว้เป็นความลับ
แต่เธอยังได้ชื่อว่าประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน จนวันนึงมีคู่แข่งเกิดขึ้นมา และตัวเธอก็ไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อน ยอมรับไม่ได้กับความพ่ายแพ้ เพราะผมมองว่าชีวิตเธอมีแค่การเป็นเกอิชาเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ ถ้าไม่เหลือเรื่องนี้แล้ว เธอก็เป็นแค่หญิงวัยกลางคนที่ไร้ค่า เธอจึงระเบิดออกมาในตอนท้ายบทของเธอ
แม้เวลาที่เธออยู่บนจอจะไม่มาก แต่เธอแสดงให้ผมตีความได้ขนาดนี้มันสุดยอดมากๆ โดยเฉพาะสายตาของเธอ ที่ผมชอบมี 2 ฉากคือ
ฉากแรกตอนที่ถูกจับได้ว่ามีอะไรกับผู้ชาย ยืนนิ่งๆกลางสายฝน แต่สายตาตอนนั้นมันหลายอารมณ์ ทั้งโกรธ เกลียด กลัว แค้น เศร้า หมดหวัง
อีกฉากก็ตอนที่เธอเผาบ้านเกอิชา มันมีทั้งความแค้น ความสะใจ ความผิดหวัง กลัว และยอมรับความพ่ายแพ้อยู่ด้วยกัน
พอเธอเดินจากไปเกอิชาของผมก็จบลงตรงนั้น เพราะหลังจากนั้นมันเหมือนพยายามสร้างเรื่องให้ชิโยฟันฝ่าอุปสรรคจนสมหวังในที่สุด ซึ่งอารมณ์ และความน่าติดตามเทียบไม่ได้กับตอนมีกงลี่อยู่ ผมคิดตอนนั้นว่านี่เรามานั่งดูอะไรอยู่เนี่ย
กงลี่เธอสุดยอดจริงๆครับ
ปล มิเชล โหย่ว ในบทมาเมเฮา ไม่ใช่เล่นไม่ดีนะครับ แต่เธอดูแก่ไปหน่อย ดูแล้วยังไงก็ไม่เป็นเกอิชาที่เป็นคู่แข่งสำคัญในรุ่นเดียวกับฮัตสุโมโม่ ถ้าได้จางมั่นอวี้ คงสมน้ำสมเนื้อกว่านี้ครับ
จากคุณ :
Holden Caulfield  
- [
6 ก.พ. 49 14:06:55
]
|
|
|
|
|
|
