ความคิดเห็นที่ 1 มาเป็นกำลังใจให้คุณล่งสีน้ำเงินกับ "ไทวัน" ค่ะ สงสารไทวันจังเลย จากคุณ : Melody (daniel_melody) - [ 26 พ.ค. 49 23:48:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ใกล้รุ่ง : ไม่มีอะไรมาก เป็นไข้เท่านั้นเอง หายแล้ว มธุลี : ถ้าเป็นนิดเดียว ทำไมต้องมาโรงพยาบาล ส่วนทิศายืนยิ้มมองอยู่ข้าง ๆ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 26 พ.ค. 49 23:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทางรัฐบาลให้ข่าวว่าบ่าวสาวรถคว่ำตาย ภูวง รอดตายมาได้ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 26 พ.ค. 49 23:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สุมาคำมาเยี่ยมพระเอกแล้วก็พูดคุยกันนิดหน่อย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 26 พ.ค. 49 23:59:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หันไปเห็นดอกน้ำคืนก็เลยส่งให้พระเอกดู จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 26 พ.ค. 49 23:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ภูวงก็ได้แต่สลดใจ เขาไม่เคยอยากจะให้ไทวันพบจุดจบเช่นเดียวกับภังคี จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สุมาคำ นำดอกน้ำคืนมาให้นางเอกตามที่พระเอกบอก จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:01:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สุมาคำ : เจ้าหอหน้าท่านฝากดอกไม้นี้มาให้คุณด้วย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แน่หรือว่าคนที่ส่งมาให้คือภูวง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หญิงสาวคิด ถ้าหากว่าเป็นเขา เขาจะส่งดอกน้ำคืนมาด้วยความหมายใด จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:02:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไทวัน..คุณจากไปแล้ว หรือว่ายังดำรงอยู่ในดินแดนใด ดินแดนหนึ่งที่ฉันเอื้อมไปไม่ถึง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ที่ริมทะเลสาบ บุคคลสำคัญของประเทศทั้งภาครัฐและกองทัพ มาร่วมพิธีส่งอัฐิของคู่หมั้น อันเป็นประเพณีของประเทศ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ชายหนุ่มค่อย ๆ เทขี้เถาลงในทะเลสาบ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ภูวงเพ่งมองทะเลสาบ ไกลออกไป แสหล้า เราอยู่ใกล้กันเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เขาหยุดยืนมองนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ จนรู้สึกว่าเขาอยู่ในสายตาของใครคนหนึ่ง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:07:26 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นายพลแผนบุญ : เจ้าหอหน้า ดูแข็งแรงขึ้นมาก จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เจ้าภูวงไม่ต้องการสนองตอบด้วยท่าทีถือตัว เพราะว่าบทบาทนั้นภังคีเคยเล่นมามากแล้ว บัดนี้ เขาประจักษ์แล้วว่าความเป็นตัวของตัวเอง น่าจะนำมาแก้ไขปัญหาได้มากกว่าวิธีอื่น จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:09:00 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขออนุญาตปาดครับ วันนี้นอนดึก เลยมาปูเสื่อรอเพื่อนๆ ครับ...มานั่งด้วยกันมั้ยครับ แอบอ่านมาหลายเพลา วันนี้ขอรายงานตัวว่าเป็นแฟน(หนัง)คุณลูกโป่งสีน้ำเงินมานาน อุอุอุ จากคุณ : เด็กชายข้าวโพด (เด็กชายข้าวโพด) - [ 27 พ.ค. 49 00:09:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นายพลแผนบุญ : ต่อจากวันนี้ เจ้าหอหน้าน่าจะพักผ่อนให้แข็งแรงกว่านี้สักหน่อย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:10:08 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ภูวง : อยากจะไปพักผ่อนบนภูเขา บ้านพักของเจ้าพี่เครือรัฐยังพอจะว่างหรือเปล่า จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:10:44 ]

ความคิดเห็นที่ 21 นายพลแผนบุญ ; บ้านพักบนภูเขายังอยู่ดี ภูวง : ดีกว่าหอหน้า นายพลแผนบุญ : หอหน้าใหญ่โตเกินไป ไม่สะดวกที่จะพัก พักอยู่บนภูเขา จะอยู่นานเท่าใดก็ได้ สะดวกสบายกว่า ภูวง : ดีแล้ว จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ทางด้านใกล้รุ่ง พันดวงมาหาเธอที่บ้าน เพื่อขอให้เธอกลับมาทำงานเหมือนเดิม จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:13:54 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ใกล้รุ่ง : พี่ดวงคะ รุ่งยังไม่อยากจะทำงานตอนนี้ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:15:04 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ใกล้รุ่ง : จะออกไปข้างนอกหรือคะ แม่นางเอก : ไปงานแต่งงานลูกคุณมนตรีเขาละ รุ่งไม่ไปไหนหรือคืนนี้ งานมีตั้งหลายแห่ง จะไปไหนก็ได้ ใกล้รุ่ง : เบื่อคะ ไม่อยากไป จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:16:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ใกล้รุ่ง พูดกับตัวเอง ไทวัน คุณจากไปแล้วจริง ๆ หรือ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:17:20 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ด้านภูวง สุมาคำ : เจ้าแข็งแรงดี ท่าทางสดใสขึ้น ผมดีใจด้วย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ภูวง : มาพบผมยากไหม สุมาคำ : ไม่ยากหรอกครับ ผมอาศัยจดหมายเชิญจากเจ้า แต่ทางรัฐบาลเขาอนุญาตให้มาคนเดียว ไม่มีผู้ติดตาม และอยู่ได้ไม่เกินเจ็ดวัน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ภูวง : แค่นี้ก็ดีแล้ว ที่นี่สงบอากาศดี เหมาะแก่การพักผ่อน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:21:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สุมาคำ : มีข่าวเล่าลือว่าเจ้าหอหน้าถูกรัฐบาลเก็บตัวเอาไว้เพราะไม่มีใครเข้าพบเจ้าได้ ภูวง : ถูกเพียงครึ่งเดียว ผมไม่สะดวกที่จะให้คนหลายคนมาพบจนกว่าข่าวอื้อฉาวเรื่องแสงหล้าจะเงียบหายไปเสียก่อน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:22:51 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ภูวง : คุณคงเข้าใจนะ สุมาคำ ในฐานะที่คุณเป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่ผมไว้ใจ ผมอยากจะพบ คนบางคน มากก็จริง แต่ก็ไม่อยากเสี่งให้เธอถูกเพ่งเล็งไปด้วย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สุมาคำ ; ถ้าคิดถึงจริง ๆ เจ้าก็ส่งข่าวไปได้นี่ครับ ภูวง : ไม่มีทางไหนเลยจะปลอดภัย จดหมายอาจจะถูกเปิด โทรศัพท์ถูกดักฟัง รัฐบาลกับทหารเขาอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น จนบัดนี้ก็ยังมีการสืบเสาะหากันอย่างเงียบ ๆ ตามหาผู้หญิงที่ทหารยามเห็นนั่งรถผ่านเข้าประตูมากับเจ้าหอหน้า จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สุมาคำ : คืนนั้นเธอรอดไปได้ยังไง เธอยังไม่ยอมบอกผมเลย ภูวง : ไทวันเขาพาหนีไป ก่อนที่เขาจะย้อนมาช่วยผม จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สุมาคำ : ไทวัน ใครครับ ผมไม่เคยได้ยินเจ้าเอ่ยถึงชื่อนี้มาก่อน ภูวงใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งเหมือนตัดสินใจว่าจะเรียบเรียงคำพูดอย่างไรดี จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ภูวง ; เขาเป็นอีกคนที่ผมไว้ใจ ไม่มีใครรู้จักเขา นอกจากใกล้รุ่งกับผม สุมาคำ ; เขารู้เรื่องภังคีไหมครับ ภูวง : แน่นอน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:28:15 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สุมาคำ : นี่ก็อีกข้อหนึ่งที่ผมหนักใจ ผมยังสืบหาร่องรอยของภังคีไม่พบ ภูวง : เรื่องของภังคีจบลงแล้วละ เขาจะไม่มาทำความเดือดร้อนให้เราอีกต่อไป จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:29:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สุมาคำ : เจ้าแน่ใจได้อย่างไรครับ ภูวง : ไทวันเขาจัดการกับภังคีไปแล้ว ถ้าไม่ได้เขา..เสียงคนพูดทอดต่ำลงอย่างสะเทือนใจ คนที่ยืนพูดอยู่กับคุณตอนนี้จะกลายเป็นเขา ไม่ใช่ผม จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:30:49 ]

ความคิดเห็นที่ 37 นางเอกก็ยังพยายามเรียกหาไทวัน "เพราะฉันจึงทำให้คุณต้องจากไป" จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:31:50 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แม่ของใกล้รุ่ง "เขาเป็นอะไรทำไมมีอะไรเขาไม่บอกเราเลย เราเป็นพ่อเป็นแม่ของเขานะ" จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:32:27 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ภูวง : ผมไปเยี่ยมชาวบ้านแถวนี้เกือบทุกวัน เลยได้คนในหมู่บ้านมาช่วยทำงานให้ที่นี่ แทนที่จะต้องใช้ทหารเหมือนเมื่อก่อน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:33:33 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สุมาคำ : เจ้าเลิกงานอดิเรกที่เคยชอบเสียแล้วหรือครับ ภูวง : วาดรูปนะหรือครับ ผมออกไปหาชาวบ้านทุกวัน เลยไม่มีเวลาจะวาดรูป ผมอยากจะปิดฉากอดีตส่วนหนึ่งลงไปด้วย รูปวาด ก็เป็นส่วนหนึ่งของอดีตตอนนั้น จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:35:01 ]

ความคิดเห็นที่ 41 สุมาคำ : แล้วคุณใกล้รุ่งล่ะครับ เป็นอีกส่วนหนึ่งของอดีตด้วยหรือเปล่า? ภูวง : ไม่ สำหรับผม เธออยู่เหนือกาลเวลาทั้งหมด เธอไม่มีวันป็นอดีตของผม ไม่ว่าเดี๋ยวนี้หรืออีกกี่สิบปีข้างหน้า จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:36:12 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สุมาคำ : แต่เจ้าไม่เคยติดต่อเธอเลยนะครับ ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล ตอนอยู่ในโรงพยาบาล ยังมีเหตุผลได้ว่าเจ้าบาดเจ็บ แต่ว่าหลังจากนั้นละครับ ภูวง : ถ้าใกล้รุ่งลืมผมได้เร็วเท่าไรก็จะยิ่งดีสำหรับเธอเท่านั้น ผมทำให้ชีวิตเธอยุ่งยาก ลำบากแสนสาหัส นึกทบทวนทีไร ผมก็ละอายความเห็นแก่ตัวของผมเอง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สุมาคำ : เจ้าคิดอย่างนั้นหรือครับ ถ้าเจ้าคิดอย่างนั้นจริง ๆ เจ้าก็น่าจะไปขอโทษเธอสักครั้ง ผมว่าจะทำให้ความรู้สึกของผู้หญิงเขาดีขึ้นเยอะ ภูวง : เรื่องนี้แหละ ที่ผมตั้งใจไว้ ผมอยากพบคุณ เรื่องสำคัญก็เรื่องนี้ ผมไม่อาจจะติดต่อกับเธอได้โดยตรง มันเสี่ยงกับการที่ทางการเขาจับตามองอยู่ ผมไม่อยากให้ใกล้รุ่งติดร่างแหไปด้วย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สุมาคำ ; ครับ ผมเห็นด้วยกับเจ้าว่าสถานการณ์ตอนนี้ยังไม่ปลอดโปร่งนัก รอเวลาผ่านไปสัก ระยะหนึ่ง แล้วเจ้าจะให้ผมทำอะไร ผมเดาว่าเป็นคนเดินสาร ภูวง : ถ้าหากว่าคุณจะช่วยผม จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:43:55 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สุมาคำ : ผมก็ต้องช่วยเจ้าอยู่แล้วละครับ ภูวงเขาส่งกล่องที่บรรจุสายรัดเอวทำด้วยทองถักเป็นเกลียวเชือก แล้วยื่นกล่องนั้นให้กับสุมาคำ โดยไม่พูดอะไรทั้งสิ้น จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สุมาคำ : นี่มันเครื่องหมายประจำตัวของเจ้าหอหน้านี่ครับ มันไม่มีความหมายกับเจ้าแล้วหรือครับ เจ้าถึงยกให้ผู้หญิงคนหนึ่ง หรือว่าเจ้าจะตอบแทนบุญคุณ ภูวง : สิ่งนี้เป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในความรู้สึกของผม เพราะฉะนั้น ผมก็ขอมอบให้บุคคลหนึ่ง ที่มีค่าที่สุดในใจผมเช่นกัน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สุมาคำ : เจ้าจะจากคุณใกล้รุ่งไปตลอดกาล โดยไม่นึกถึงจเธอบ้างหรือ เจ้าก็คงจะรู้ ผมเองยังดูออก ถ้าหากว่าผู้หญิงไม่รักผู้ชาย เธอจะไม่มีวันเสี่ยงตายเพื่อเขาขนาดนี้ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ภูวง : ข้อนี้คุณเข้าใจผิดอีก ผมต่างหากที่เป็นฝ่ายรักอยู่ฝ่ายเดียว ใกล้รุ่งไม่ได้เสี่ยงตายเพื่อผม ถ้าเธอจะทำเพื่อใครสักคน น่าจะเป็นไทวันมากกว่า จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:51:15 ]

ความคิดเห็นที่ 49 สุมาคำ : ผมไม่เคยได้ยินคุณใกล้รุ่ง พูดถึงผู้ชายคนนี้ ภูวง : ผมก่อกรรมทำเข็ญกับเธอมามาแล้ว ผมขอฝากเกลียวทองเส้นนั้นไปให้ใกล้รุ่ง คุณช่วยนำไปให้ด้วยเถอะนะ แล้วผมก็ฝากจดหมายฉบับนี้ไปให้เธอด้วย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 50 แล้วสุมาคำก็ทำสำเร็จตามที่ภูวงปรารถนา จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:53:50 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สวยเนอะ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ใกล้รุ่งที่รัก          ผมฝากจดหมายฉบับนี้มากับสุมาคำ ผมเชื่อว่าเขาจะต้องนำมาให้คุณได้ โดยปราศจากการรู้เห็นของบุคคลอื่นใดในสาระ ผมไม่อาจจะจากไปได้โดยไม่ได้ส่งข่าวครั้งสุดท้ายให้คุณรู้ คุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ตั้งแต่วันสุดท้ายที่เราพบกันจนวันนี้ ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปโดไม่คิดถึงคุณ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 49 00:58:05 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 00:57:30 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ผมคิดถึงคุณทุกครั้งที่เห็นดอกน้ำคืนบานอยู่ในทุ่งหญ้า เห็นหมอกลงในยามค่ำ เห็นกองไฟในเตาผิง เห็นทหารเดินไปมาอยู่ตามเส้นทางบนภูเขา ในที่สุด แม้เพียงต้นไม้ใบหญ้าข้างทาง ก็จะโยงความคิดของผมไปถึงคุณ ถึงวันเวลาสั้น ๆ ที่เราเคยยากลำบากมาด้วยกัน หรือพูดให้ถูกก็คือ วันเวลาที่ผมชักจูงคุณเข้ามาสู่วังวนของความลำบาก เพื่อประโยชน์ ของตัวผมเองเพียงฝ่ายเดียว เราจะไม่ได้พบกันอีกแล้ว ผมตัดสินใจที่จะอยู่ในประเทศของผมตลอดไป อย่างประชาชนคนธรรมดาคนหนึ่ง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ผมอยากจะอยู่กับชาวบ้านบนภูเขา ไม่ใช่อย่างชนชั้นนำในเมืองหลวง คุณรู้ด้วยตัวเองแล้วว่าสาระหลังสงครามอยู่ในสภาพที่บอบช้ำ รอคอยการเยียวยาเพื่อที่จะฟื้นฟูขึ้นมาเหมือนสภาพเดิม ผมเองไม่รู้ว่าจะใช้เวลานานเท่าไหร่ อาจจะตลอดชีวิตของผมก็ได้ ไม่ใช่ว่าผมตัดสินใจได้ง่ายนักหรอกนะ จะว่าไปแล้วมันเป็นสิ่งที่ยากที่สุด จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:02:29 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เพราะหัวใจของผมคอยแต่จะเหาะข้ามหุบเขา ข้ามเส้นแดนของประเทศ เพื่อไปหาคุณ ผมรู้ว่าเมื่อได้พบคุณอีกครั้ง ผมจะมีความสุขเต็มเปี่ยม เป็นความสุขที่ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนนอกจากความสุขที่ได้เห็น ได้อยู่ใกล้ และได้รู้ว่าคุณปลอดภัยดี ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยทำได้มาก่อน ผมละอายตัวเอง นอกจากทำให้คุณลำบากแล้ว ผมยังเป็นตัวการพรากคนที่คุณรักไปจากคุณ ผมขอสาบานว่าไม่เคยคิดเลยว่าจะทำให้ไทวันตายไปในลักษณะเดียวกันกับภังคี ผมต่างหากที่ควรจะตายไปกับปีศาจที่ผมสร้างขึ้นมา แล้วไทวันควรจะอยู่เป็นตัวแทนของผม เขาจะสร้างสรรค์สิ่งที่งดงามได้อีกมาก เพราะเขาไม่โง่เขลา ไม่เห็นแก่ตัวอย่างผม ทุกครั้งที่คิดถึงเขา ผมเสียดายสุดแสนเสียดาย แต่ผมก็เข็ดแล้ว เข็ดที่จะสร้างคนที่สามขึ้นมาอีก ต่อไปถ้าจะสร้างอะไรขึ้นมาอีก ขอให้มันเป็นได้ด้วยสองมืออย่างมนุษย์คนอื่น ๆ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:06:29 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ผมฝากของมากับสุมาคำมามอบให้คุณ มันเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในความรู้สึกของผม ผมมอบให้คุณในฐานะผู้มีค่าที่สุดในความรู้สึกของผมเช่นกัน                             ภูวง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:07:48 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คนรับใช้มาบอกว่ามีแขกมาพบ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สนทิศ : ผมเอง สนทิศ ผมได้ข่าวว่ารัฐบาลสาธารณรัฐซารัคจะเนรเทศเจ้าภูวงออกไปนอกประเทศ นัยน์ตาของหญิงสาวเป็นประกายเด่น เมื่อเขาเอ่ยถึงเจ้าชายชาวสาระ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ใกล้รุ่ง : คุณสนทิศคะ ฉันเบื่อที่จะอยู่เฉย ๆ เต็มทีแล้วละคะ ฉันจะออกเดินทางไปพักผ่อนเสียที อย่าถามเลยนะคะว่าจะไปไหน นานเท่าไร ฉันไปโดยไม่มีกำหนดแน่นอน ไปไหน ก็ไม่แน่นอนอีกเหมือนกัน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:11:59 ]

ความคิดเห็นที่ 60 สนทิศ : ถ้าคุณเปิดใจให้กว้างกว่านี้ แล้วมองดูตรงหน้าคุณ คุณก็ไม่จำเป็นจะต้องไปไหนไกล ๆ เพื่อค้นหาความฝันของคุณเลย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:16:55 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ใกล้รุ่ง : ความฝันของฉันไม่เหมือนของคนอื่นนะคะ ฉันเคยได้มาแล้ว แล้วมันก็หายไป ฉันจะติดตามเอากลับคืนมา สนทิศ : ความฝันถึงอย่างไรมันก็เป็นแค่ความฝัน เราอยู่ในโลกของความเป็นจริงต่างหาก จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ใกล้รุ่งหล่อนทบทวนประโยคของสนทิศอยู่ในใจ ความคิดรัวรางอยู่ในใจ เริ่มแจ่มกระจ่างขึ้นมา ใช่แล้ว ไทวันอยู่ในโลกของความฝัน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ไทวันยังไม่ตาย แล้วเขารู้สึกถึงสิ่งที่ใกล้รุ่งคิด จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 64 น่าสงสาร จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:20:18 ]

ความคิดเห็นที่ 65 สนทิศ : ผมคอยได้ เมื่อคุณไปถึงสุดขอบโลก แล้วไม่มีความฝันอย่างที่คิด คุณจะพบผมรออยู่ตรงนั้นแทน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ใกล้รุ่งเธอได้ตัดสินใจแล้ว จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:22:04 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ใกล้รุ่งเดินทางไปเชียงให่ เพื่อตามไปสมทบกับสุมาคำ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:22:33 ]

ความคิดเห็นที่ 68 มธุลี : แหม! จะมาดูหมอก ยังงี้ต้องไปสาระ ใกล้รุ่ง : เดี๋ยวนี้ ขอวีซ่ายากไหม มธุลี : ง่ายกว่าเดิมเยอะ แล้วถ้าไปเที่ยวไม่เกินเจ็ดวัน ไม่ต้องขอด้วยละรุ่ง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 69 มธุลี : ตัวจะไปอีกหรือ? ใกล้รุ่ง : ถามดูเท่านั้นแหละ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 49 10:42:34 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 70 มธุลี : ทำไมรุ่งไม่พักที่บ้านละ ทำไมต้องพักที่โรงแรม พรุ่งนี้สุมาคำจะเดินทางมาถึง เพื่อเดินทางไปสาระ ข้อนี้คือเหตุผลที่ใกล้รุ่งไม่อาจจะไปพักบ้านมธุลีได้ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:26:20 ]

ความคิดเห็นที่ 71 มธุลีขับรถมาส่งใกล้รุ่งที่โรงแรม จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:26:52 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เธอเจอสุมาคำ สุมาคำเล่าเรื่องเจ้าภูวงพูดถึงเธอให้ฟัง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เวลาก่อนเช้ามืดหญิงสาวหยุดยืน ใกล้รุ่ง : ไทวัน ถ้าหากว่าคุณยังอยู่ ขอพบคุณอีกครั้งจะได้ไหม แม้ว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:28:46 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ใกล้รุ่ง : ฉันพยายามติดต่อคุณหลายครั้งแล้ว คุณไม่เคยตอบสักครั้งเดียว ฉันเชื่อว่าคุณยังไม่ตาย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 75 แล้วหมอกก็ลงมาขาวจัด ปรากฎให้เห็นเป็นร่างของไทวัน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ใกล้รุ่ง : ไทวัน ฉันไปไม่ได้ ถึงฉันจะอยากไป มันก็เป็นไปไม่ได้ ไทวัน : คุณแน่ใจแล้วหรือ ว่าผมเป็นแค่ความฝันของคุณ คุณต้องการแค่นั้น จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:31:45 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ใกล้รุ่ง : ถึงต้องการมากกว่านี้ ก็ย่อมเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ฉันอยู่ในโลกนิรมิตของคุณไม่ได้อยู่ดี ไทวัน ; เพราะหัวใจของคุณ ไม่ได้อยู่เป็นสุขกับผม อยากจะอยู่ร่วมทุกข์กับภูวง หัวใจของคุณเป็นอิสระเกินกว่าที่ผมจะเหนี่ยวรั้งเอาไว้ได้ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:33:23 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ใกล้รุ่ง : ลาก่อนไทวัน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:34:11 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ภูวงยังไม่อยากกลับเข้าบ้าน เขาชอบอยู่ตามลำพังภายใต้ท้องฟ้าโปร่งใส จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 80 มาแล้วนางเอก จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:39:57 ]

ความคิดเห็นที่ 81 พระเอกรู้สึกถึงแสงจากสายที่คาดเอวสะท้อนตา จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 82 สรรพเสียงและสำเนียงรวมทั้งกาลเวลาได้หยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 83 สายรัดเอวอันนี้ เธอเป็นใครกัน ทำไมเขาคุ้นจัง จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:41:40 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากปากของเขา จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:42:12 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เขาคิดว่าตัวเองตาฝาดไป แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้ว่ามันไม่ใช่ความฝัน คือแสงจากพู่ห้อยระยิบระยับจากสายคาดเอวนั้น ภูวงคิด "ใกล้รุ่งจริง ๆ ด้วย" จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 86 สวยนะ สวยจังเลย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:44:00 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อิอิ มองกัน ตอนนี้ไม่มีบทพูดเลยอ่ะ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:44:33 ]

ความคิดเห็นที่ 88 กอดกันเข้าไป จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ..1 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:45:15 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ..2 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ..3 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:45:46 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ..4 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:46:01 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ..5 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ..6 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:46:32 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ..7 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ..8 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ..9 จุ๊บแก้ม 1 ที จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:47:34 ]

ความคิดเห็นที่ 98 หอมหน้าผาก 1 ที จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:47:57 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เอาเดี๋ยวมันจะไม่ชัด จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 100 แล้วถัดมาก็ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:48:41 ]

ความคิดเห็นที่ 101 น่ารักจังเลย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:49:05 ]

ความคิดเห็นที่ 102 จุ๊บ! ปาก 1 ที จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 103 2 ที จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:49:46 ]

ความคิดเห็นที่ 104 3 ที จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 105 กอดกัน จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 106 เฮ้อ! จบซะที จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:51:02 ]

ความคิดเห็นที่ 107 จบบริบูรณ์ จ้า เป็นละครเรื่องนึงที่จบถูกใจมาก เพราะพี่เบิร์ดไม่แห้ว และไม่ตายด้วย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน - [ 27 พ.ค. 49 01:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 108 /me เย้ๆๆๆๆๆ จบแล้ว จากคุณ : nickyblood - [ 27 พ.ค. 49 01:52:42 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ขอบคุณมากๆๆๆๆค่ะ รักคุณลูกโป่งฯนะ จุ๊บๆๆๆ จากคุณ : ต้นลูกตาล - [ 27 พ.ค. 49 01:55:03 ]

ความคิดเห็นที่ 110 กด F5 จนนิ้วหงิก  เรื่องนี้พี่เบิร์ดได้กำไรจริงๆ ไปหลายคน  ขอบคุณ  คุณลูกโป่งมาก  เมื่อยมั้ยนั่นกว่าจะจบ??? จากคุณ : คิงเพนกวิน - [ 27 พ.ค. 49 01:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขอบคุณค่ะ ติดตามอ่านตลอก กะ Alvo จากคุณ : Alvovo (Alvovo) - [ 27 พ.ค. 49 01:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 112 จุ๊บๆคุณลูกโป่งสีน้ำเงิน อีกหลายๆที ขอบคุณนะค่า แอบรอเรื่องต่อไปนะ ตัวเอง ^-^ จากคุณ : hikawa - [ 27 พ.ค. 49 01:58:37 ]

ความคิดเห็นที่ 113 มาปรบมือให้กับความพยายามของคุณลูกโป่งสีน้ำเงินค่ะ แปะ แปะ แปะ แปะแปะแปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สำหรับความพยายามอย่างสูงสุดที่อดตาหลับขับตานอนเพื่อพวกเราที่ติดตามอยู่เรื่อยๆนะค่ะ ตั้งแต่ "คู่กรรม" จนมาถึง "นิรมิต" ขอคุณสำหรับความใจดีของคุณลูกโป่งสีน้ำเงินค่ะ เราชอบมากจริงๆ ปล.สงสารไทวันนะค่ะ  พี่เบิร์ดแสดงเก่งจัง  สายตาไทวันที่มองดูเศร้ามากๆเลย ปล2.เรื่องหน้าขอเป็น "วันนี้ที่รอคอย" ได้ไหมค่ะ จำอะไรแทบจะไม่ได้แล้ว  รู้อย่างเดียวพี่เบิร์ดหล่อขาดใจจริงๆ555 กับคำว่า "เหวย"ที่ฮิตติดปากกันจังเวลารับโทรศะพท์ช่วงนั้น ขอบคุณอีกทีนะค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 49 02:32:54 จากคุณ : Melody (daniel_melody) - [ 27 พ.ค. 49 02:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ขอบคุณมากๆเช่นกันค่ะ ซาบซึ้งในน้ำใจเป็นที่สุด ดูกระทู้ไปด้วยค่อยๆไล่ดูทีละรูป ในหัวสมองก็มีเพลง"ที่สุดในหัวใจ"ก้องดังไปด้วย นึกถึงบรรยากาศตอนนั้นเพิ่งเข้าปีหนึ่งที่มหาวิทยาลัย แล้วนั่งกรี๊ดกะเพื่อนๆในหอในด้วยกันแล้วก็อยากย้อนเวลากลับไปจริงๆเลย ไม่น่าเชื่อว่ามันผ่านมาจะ9ปีแล้ว ทำไมพี่เบิร์ดยังดูเหมือนเดิม ในขณะที่ดิชั้นแก่ลง!!!!! กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! จากคุณ : หางเปีย หูหมา - [ 27 พ.ค. 49 02:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ขอบคุณคุณลูกโป่งสีน้ำเงินมากนะคะ ตามอ่านมาตลอดเลยค่ะ เป็นนักอ่านเงาแต่ต้องมาขอบคุณตอนจบนี่ละค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : Regenbogen ^_^ - [ 27 พ.ค. 49 02:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ขอบคุณคุณลูกโป่งสีน้ำเงินค่ะ  น่าร้ากกกกที่สุดเลย ต่อแถวรอเรื่องต่อไปด้วยคนค่ะ ขอปูเสื่อต่อจากคุณ Alvo กับ Alvovo ได้มั้ยคะ แหะ แหะ จากคุณ : @dd@ - [ 27 พ.ค. 49 02:27:04 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ของเรามาอ่านตอนเช้า     ขอบคุณคุณลูกโป่งสีน้ำเงินด้วยค่ะ ที่สละเวลาทำให้พวกเราอ่านกัน (ซึ้งใจจัง ^^ ) จากคุณ : usneoides - [ 27 พ.ค. 49 09:25:01 ]

ความคิดเห็นที่ 118 อ่านตอนพี่เบิร์ดสู้กันเองแล้วเหนื่อยแทนพี่เขาจริงๆ ขอบคุณคุณลูกดป่งสีน้ำเงินมากๆ เลยค่ะ จากคุณ : shakri - [ 27 พ.ค. 49 09:29:42 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ขอขอบคุณสำหรับคนใจดีจ้า จากคุณ : too_late!!! - [ 27 พ.ค. 49 10:10:32 ]

ความคิดเห็นที่ 120 Thank jaa... จากคุณ : doxy - [ 27 พ.ค. 49 11:48:47 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ขอบคุณคุณ ลูกโป่งสีน้ำเงิน น่ารักจริงๆ ที่สละเวลาทำให้พวกเราอ่านติดตามมาตลอดเลยค่ะ ชอบมากเลยค่ะ จากคุณ : ladylove - [ 27 พ.ค. 49 12:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ขอบคุณมากค่ะสำหรับความอดทนบรรยายให้ฟังจนจบเรื่อง  และน้ำใจที่มีให้เพื่อนๆนะคะ จากคุณ : LoNeLiNeSS - [ 27 พ.ค. 49 12:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ขอบคุณ คุณลูกโป่งฯมากๆนะคะ พี่เบิร์ดก็น่ารัก กิ๊ซ ถ้าว่างรบกวนทำมาเรื่องอื่นที่พี่เบิร์ดเล่นให้อ่านอีกนะคะ แต่ถ้าเหนื่อยก็ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้ก็เห็นหน้าพี่เบิร์ดคุ้มแว้ว >< จากคุณ : น้ำพริกกินกะปลาทู - [ 27 พ.ค. 49 14:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ขอบคุณด้วยค้ะ จากคุณ : ราเชนชิณี - [ 27 พ.ค. 49 15:12:25 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ขอบคุณ  คุณลูกโป่งฯมากๆ เราขอยืนตบมือให้เลย จากคุณ : jdoggett - [ 27 พ.ค. 49 15:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ขอบคุณคุณลูกโป่งมากๆเลยครับ m(_ _)m จากคุณ : Kuro (Noire) - [ 27 พ.ค. 49 16:12:28 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ขอบคุณคุณลูกโป่งมากๆนะคะ ที่สละเวลาทั้งแคบภาพ ทั้งพิมพ์ให้อ่าน จากคุณ : baby_15 - [ 27 พ.ค. 49 16:25:44 ]

ความคิดเห็นที่ 128 คุณลูกโป่งฯ....ขอบคุณ มากๆนะคะ จากคุณ : คุณนายนานา - [ 27 พ.ค. 49 17:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ขอบคุณคุณลูกโป่งฯอย่างแรงเลยค่ะ ติดตามทั้ง คู่กรรม และ นิรมิต มาตลอดเลย อยากเป็นใกล้รุ่งตอนจบจัง อิอิ เห็นแล้วยิ่งคิดถึงพี่เบิร์ดสุดๆเลยอ่ะ ว่าแล้วหยิบชาเขียว "นะมาชะ"กินให้คิดถึงพรีเซนเตอร์คนนี้ดีกว่า ^_^ ขอบคุณภาพจากเวปแฟนคลับพี่เบิร์ดค่ะ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : *~Babb_MiNt_MiNt~* - [ 27 พ.ค. 49 19:34:30 ]

ความคิดเห็นที่ 130 กรี๊ดดดดดดดดดดดด ไม่อยากให้จบเลยคะ เอาละครพี่เบิร์ดมาให้ดูอีกนะคะรอรอรอรอรอ ภาพยนตร์พี่เบิร์ดก็ได้อยากดูๆ จากคุณ : รอรอ - [ 27 พ.ค. 49 20:57:20 A:124.120.149.235 X: TicketID:120998 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ คารวะ 1 จอก จากคุณ : ทรายในขวดแก้ว - [ 27 พ.ค. 49 21:05:45 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ยกนิ้วให้จริงๆ จากคุณ : เจี๊ยบจิ๊บจิ๊บ - [ 27 พ.ค. 49 22:20:21 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ขอบคุณนะคะ จะติดตามต่อไป ถ้ามีเรื่องอื่นๆ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ (คงเหนื่อยน่าดู) ^^ จากคุณ : จากใจ (รถเต่าสีฟ้า) - [ 27 พ.ค. 49 22:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ขอบคุณคุณลูกโป่งสีน้ำเงินนะครับ อ่านมาตลอดนะครับ สนุกมากครับ แต่เรื่องสั้นจัง จากคุณ : jaywell - [ 28 พ.ค. 49 00:24:47 ]

ความคิดเห็นที่ 135 มาขอบคุณมากๆด้วยอีกคน อยากซื้อละครพี่เบิร์ดเก็บไว้บ้างไม่รู้ซื้อที่ไหนชัดขนาดนี้ จากคุณ : sasanana - [ 28 พ.ค. 49 00:27:39 ]

ความคิดเห็นที่ 136 โอ สุดยอด ได้กลับมาดูอีกรอบเราก็เพิ่งนึกได้ว่าตอนจบมันไม่เหมือนกับในนิยายเนอะ แต่สนุกจังเลย ^ ^ จากคุณ : pankee - [ 28 พ.ค. 49 01:43:12 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ขอบคุณค่ะ หวังว่าคงจะมีละครเรื่องต่อๆ ไปมาฝากอีกนะค่ะ จากคุณ : นว๙ - [ 28 พ.ค. 49 01:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 138 สุดยอดครับ ตบมือให้ในความพยายาม นี่เป็นนวนิยายเรื่องที่ผมชอบมากที่สุดเลย พอเอามาสร้างเป็นละคร ก็ทำได้สมบูรณ์แบบตรงตามจินตนาการจริงๆ สุดยอดๆ จากคุณ : อิมเมจจีเนีย - [ 28 พ.ค. 49 03:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ขอบคุณที่มอบความสุขให้ค่ะ จากคุณ : แมวโต๋เต๋ - [ 28 พ.ค. 49 03:12:04 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ขอบคุณมากๆเลยค่ะคุณลูกโป่งสีน้ำเงิน ไทวันน่าสงสารที่สุดเลยอ่ะ แต่ก็ดีใจกับภูวงด้วย จากคุณ : Orange^o^ - [ 28 พ.ค. 49 06:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 141 นี่นี่! ช่วยบอกหน่อยว่าหาละครเรื่องนี้มาจากไหน เราอยากได้เก็บไว้อ่ะ(ถ้ามีละครเรื่องอื่นของพี่เบิร์ดด้วยก็จะดี) นะนะ ช่วยบอกหน่อยเราอยากได้จิงๆๆๆๆๆ ขอขอบคุณล่วงหน้า จากคุณ : คนอยากได้ - [ 28 พ.ค. 49 11:48:47 A:124.120.172.80 X: ]

ความคิดเห็นที่ 142 มาช้าไปหน่อย..... แต่ก้อเป็นอีกคนนึงที่อยากขบคุณ คุณลูกโป่งสีนำเงิน....ที่น่ารักค่ะ ที่มาแบ่งปันความสุขให้กับ แฟนๆทั้งหลาย...ให้กับคนอื่น ได้ร่วมรับรู้ด้วยกัน ติดตามอ่านมาตลอดตั้งแต่คู่กรรม จนถึงนิรมิต....จบแล้ว คงคิดถิงน่าดูเลย.... ขอบคูรมากนะคะ จากคุณ : ปิลันธน์ - [ 28 พ.ค. 49 11:59:15 ]

ความคิดเห็นที่ 144 ขอบคุณมากค่า จากคุณ : หมูน้อยห้อยหัว - [ 29 พ.ค. 49 08:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ขอบคุณมากๆ ค่ะ จากคุณ : KwAaK kWaAk - [ 30 พ.ค. 49 13:18:28 ]