CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    {{{ ดูเด็กหอ แล้วมาระลึกความหลังกันครับ ^-^ }}}

    ห่างหายจากการตั้งกระทู้ไปนานพอสมควร แต่ก็ยังวนเวียนสิงสถิตอยู่แถว ๆ นี้แหละครับไม่ยอมไปผุดไปเกิด >o<
    ความจริงช่วงนี้กำลังคิดโปรเจคกระทู้ฮาระดับชาติอยู่น่ะครับ แต่พอดีมีน้อง ๆ หลังไมค์มาขอกระทู้
    ไอ้ครั้นจะขัดศรัทธาก็กระไรอยู่ เอาเป็นว่า จัดให้ครับ
    แต่นั่งนึก ๆ ดู
    เอ แล้วนี้กรูจะตั้งกระทู้อะไรดีว่ะเนี่ย ช่วงนี้หนังที่ได้ดูก็สนุก ๆ ทั้งนั้น
    *ข้อสังเกตสำหรับการตั้งกระทู้ฮา*
    หนังที่ดูจะต้องห่วย ถึงจะสามารถตั้งกระทู้ด่าแบบฮา ๆ ได้ ยิ่งห่วยมากยิ่งฮามาก
    อันนี้ถือเป็นคุณานุประการของคุณพจน์ อานนท์ โดยแท้ ขอบคุณครับสำหรับการสร้างหนังห่วย ๆ ให้พวกเราได้ฮากันครับพี่ T_T
    เพราะฉะนั้นวันนี้ผมขอจึงขอตั้งกระทู้เกี่ยวกับเรื่องเด็กหอครับ
    หา!! หนังเรื่องนี้สนุกเหรอ
    ครับ ผมก็ไม่ได้บอกนี่ว่ามันห่วย
    ผมว่าหนังเรื่องเด็กหอนี่ เป็นหนังไทยอีกเรื่องหนึ่งที่ทำออกมาแล้วดูสนุกนะครับ อันนี้วัดจากเสียงส่วนใหญ่ในเฉลิมไทย และ น้องสาวของผมเอง
    ที่ซึ่งกว่าผมจะลากมันไปดูได้ ลำบากพอ ๆ กับเดินมูนวอล์คถอยหลังขึ้นภูกระดึงอย่างไรอย่างนั้น

    สำหรับผม จาก 5 ดาว หนังเรื่องนี้ได้ไป 3 ดาวครึ่งแบบพอกรุ่มกริ่มครับ อาจมีความไม่สมเหตุสมผลบางประการในตัวหนังแต่ก็ไม่ถึงกับทำให้แนวทางของหนังเสียไป หนังดำเนินเรื่องได้ค่อนข้างน่าติดตาม อันนี้วัดจากหลานของผมเอง อายุ 4 ขวบกว่า ๆ แต่กลับนั่งดูอย่างตั้งอกตั้งใจมากกว่าเกรียนอีกหลายตัวที่นั่งดูกันในรอบนั้น


    ว้าย !!!!!!!! น้องวิเชียรหล่อ หล่อม๊ากกกกกกกก !!!!!!!!  รู้ครับว่าหล่อ แต่เก็บอาการหน่อยก็ได้เจ๊ T_T
    เฮ้ย นั้น ไอ้แจ็ค แฟนฉันนี่หว่า!!!!!!!!  ครับพี่ ตัวเบ้งขนาดนั้นถึงพยายามไม่มอง มันก็เห็นครับ T_T
    กรูว่าแล้ว ไอ้วิเชียรแมร่งเป็นผีว่ะ คนเหรี้ยไรลอยได้ว่ะ !!!!!!! เอ่อ เค้ารู้กันตั้งแต่ฉากหนังกลางแปลงแล้วครับพี่ T_T
    ...................... ได้แต่ปลงครับ

    และผมเองก็ได้มีโอกาสได้ดูอีกรอบตอนออกเป็นแผ่นเมื่อเร็ว ๆ นี้
    กระทู้นี้จึงอยากชวนเพื่อน ๆ ที่เคยมีอดีตเป็นเด็กหอมาก่อน หรือปัจจุบันยังเป็นอยู่ มาร่วมกันเล่าประสบการณ์ที่คล้าย ๆ ในหนัง หรือประสบการณ์สนุก ๆ ในการเป็นเด็กหอมาเล่าสู่กันฟังครับ ไม่ต้องอายนะครับ การที่เคยเป็นเด็กหอมาก่อนไม่ใช่เรื่องน่าละอายครับ ตำรวจไม่จับ


    ว่าแล้วผมขอประเดิมเป็นคนแรกเลยละกันครับ
    ขอตั้งชื่อเรื่องว่า ปฏิบัตการเด็กหอเชียร์ระทึกโลก !!!!
    หอที่ผมพักอยู่เป็นบ้าน 2 ชั้นครับ ถ้านับด่านฟ้าซึ่งได้ดัดแปลงเป็นห้องนอนรวมเข้าไปด้วยก็จะเป็น 3 ชั้น ตอนนั้นผมเพิ่งอยู่ ม.1 เลยได้รับเกียรติ์ให้ขึ้นไปอยู่ชั้น 3 T_T  และที่นี่เองผมได้รู้จักกับคน ๆ หนึ่ง ชื่อ A ( ขอสงวนนามไว้หน่อยนะครับ ) ซึ่งเพื่อนผมที่ชื่อ A เนี่ยชอบเล่นฟุตบอลมากและเป็นสาวกปีศาจแดงด้วย มีอยู่ครั้งนึงมันมาถามผมว่าผมเชียร์ทีมไหน บอกตามตรงตอนนั้นผมไม่ได้ค่อยสนใจเรื่องฟุตบอลเท่าไหร่ครับเลยบอกมันไปว่า ไม่ได้เชียร์ทีมไหน เท่านั้นแหละครับ เจ้าพระคุณรุนตูดเอ้ย !!!! นับจากวินาทีนั้นมันก็พล่ามแต่เรื่องของทีมปีศาจแดงให้ผมฟัง ประหนึ่งมันเป็นเจ้าของสโมสรก็ไม่ปาน ถ้ามันจับผมเซนต์สัญญาได้มันคงทำไปแล้ว

    เฮ้ย รู้ป่าว ไรอัน กิ๊กส์ แมร่ง เลี้ยงลูกเก่ง โคด ๆ
    อืม ( แล้วตอนนี้ลูกมันโตรึยังอ่ะ )
    เบคแฮม นะมรึง อย่าให้ได้ส่องฟรีคิกเชียว ส่องเป็นเข้า ส่องเป็นเข้า
    เออ รู้แล้ว ( อยากให้มาส่องหัวมรึงจริง ๆ )
    ชไมเคิล อีก เหนียวหนึบโว้ย กองหน้าคนไหนไม่เจ๋งจริง ยิงไปโดนเซฟหมดเว้ย
    อืม .... ( เอ่อ ว่าง ๆ กรูจะขอให้มาช่วยป้องกันประตูหลังกรูไว้บ้าง )
    แล้วยังมีอีกนะ .................
    หยุด มรึงไม่ต้องพูดแล้ว กรูเชียร์แมนยู ก็ได้โว้ยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!

    ผมก็เลยได้สถาปนาตัวเองเป็นสาวกผีแดงนับจากวินาทีนั้น ด้วยความรำคาญมัน T_T โดยไม่ทันได้คิดเลยว่าจะกลายเป็นความซวยของตัวเอง
    ใครที่ได้ติดตามชมฟุตบอลเมื่อสมัย 10 กว่าปีก่อนคงรู้นะครับว่าตอนนั้นฟุตบอลไม่ได้ถ่ายทอดกันเอิกเกริกเหมือนสมัยนี้ นาน ๆ ถึงจะมีให้ดูกันสักคู่ และเมื่อไหร่ก็ตามที่ทีมรักของไอ้ A ลงแข่ง มันก็จะต้องมาพยายามปลุกผมให้ไปดูเป็นเพื่อน “โทษฐานเชียร์ทีมเดียวกับมัน”
    หอพักผมถึงจะไม่ค่อยเข้มงวดเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ถึงกับอนุญาตให้เด็กในหอตื่นขึ้นมาดูบอลตอนตีหนึ่งตีสองแน่ ๆ แต่เอาว่ะเพื่อภาระหน้าที่
    ตีหนึ่งกว่า ๆ ไอ้ธงมาเลยครับ ปลุกทุกคนที่มันสามารถเกลี้ยกล่อม ( บังคับ ) ให้มาเข้าลัทธิปีศาจแดงของมันได้
    เมื่อรวมพลกันอย่างพร้อมเพรียง 5 ชีวิต ปฏิบัตการเชียร์สะท้านโลกจึงเริ่มขึ้น
    ด้วยความที่อยู่ชั้นสามแต่ทีวีดันอยู่ชั้นหนึ่งและที่สำคัญชั้นสองที่เราจะต้องผ่านนั้นเป็นห้องพักของอาจารย์ประจำหอ
    ไอ้ธงนำลงไปเลยครับ ค่อย ๆ ย่องกันลงไปเป็นแถว แล้วมาหยุดอยู่รอกันตรงตีนบันได เพราะจากตรงนี้ไปมันจะเป็นห้องของอาจารย์ แถมยังมีกระจกบานเกล็ดเปิดไว้อยู่ด้วย เพื่อป้องกันเด็กหอที่ออกมาแร่ดกลางดึกอย่างพวกผม
    ไอ้ธงใช้ให้เพื่อนคนหนึ่งคลานนำไปก่อนนัยว่าถ้าอาจารย์จับได้ที่เหลือจะได้ชิ่งได้ รักกันเหลือเกิ๊นนนน T_T
    เมื่อผ่านพ้นไปได้ด้วยดี พวกเราจึงค่อย ๆ ทยอยคลานตามกันไปโดยมีเพื่อนอยู่ข้างหน้าสองคน ไอ้ธง และคนปิดท้ายคือผมเอง ถ้าใครมาเห็นตอนนี้คงนึกว่ากองโจรแบ่งแยกดินแดนภาคใต้
    คลานกันไปเงียบ ๆ จนเกือบจะพ้นกันมาหมดทุกคนแล้ว แต่แล้วเหตการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น !!!!
    ปิ๊ด !!!!!
    เพื่อนที่มันคลานอยู่ข้างหน้าไอ้ธงเจือกตดออกมา คิดดูนะครับคนกำลังคลานกันไปเนี่ย ใบหน้ามันจะไปโฟกัสตรงส่วนไหนของไอ้คนข้างหน้า แล้วมันตดแบบเป็นจังหวะครับ คือต้องอั้นเอาไว้น่ะครับไม่งั้นเดี๋ยวอาจารย์ตื่น
    ปิ๊ด !!!!! ปี๊ด ปี๊ด ........ ปี๊ดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!
    หยั่งกะจราจรเป่านกหวีด แล้วไอ้คนนี้เนี่ยกลิ่นตดของมันติดหนึ่งในสี่จตุรเทพ ตดเหม็นที่สุดในหอ โดยการวิจัยของไอ้ธงเองนั้นแหละ
    ขนาดผมอยู่ด้านหลังไอ้ธงอีกทียังรู้สึกได้ถึงอณูมวลสารอันอัดเน้นอยู่ในรูตูดของมันได้เลย
    เหม็น ชิบหายยยยยยยยย !!!!!!!!
    แล้วไอ้ธงที่อยู่ข้างหน้าผมไม่ต้องพูดถึง ไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ สูดเข้าไปซะเต็มปอด
    “กลิ่นรูตูดหอมชื่นใจ กลิ่นรูตูดหอมชื่นใจ” ( นึกถึงโฆษณาแป้งหอมยี่ห้อหนึ่งในอดีต )
    จะด่ามันก็ด่าไม่ได้ ผมกลั้นหายใจคลานรวดเดียว จ้ำพรวด ๆ ตอนนั้นเข้าใจสภาพของคนที่กำลังจะตายด้วยแก๊สพิษเลยครับ ส่วนไอ้ธงทำหน้ามึน ๆ เหมือนจะสลบ ผมต้องคอยกระซิบที่ข้างหู
    “อดทนไว้เพื่อน อีกแค่นิดเดียว”
    มันหันหน้ามามองผมประมาณว่า “มรึงก็ลองมาเป็นกรูดูสิ !!!!!”
    กว่าจะคลานกันมาจนผ่านพ้นวิกฤตการณ์ห่าตดของมันมาได้ เหงื่อออกง่ามตูด
    แต่อย่างน้อยก็ลงกันมาถึงข้างล่างอย่างปลอดภัย
    จัดแจงเปิดทีวีทันที แต่ทีวีที่นี้ต้องใช้หนวดกุ้งรับสัญญาณครับ ตอนแรกกะว่าจะโอน้อยออกกันใครออกก็ให้มาจับหนวดกุ้งไว้คอยหาสัญญาณ
    แต่หลังจากรอดพ้นจากเหตุการณ์กับระเบิดปลิดวิญญาณเราจึงลงมติ 4 ต่อ 1 เสียง ให้ไอ้คนที่ตดเป็นคนถือ ทำโทษฐานระเบิดตดใส่หน้าหัวหน้าแก๊ง


    พอบอลมาก็นั่งดูกันเลยครับ บอกตามตรงน่าอนาจมาก
    เวลาดูบอลเนี่ยจังหวะลุ้นจังหวะเสียวมันก็ต้องมีเชียร์มีตะโกนกันใช่มั้ยครับ
    แต่นี่ ........
    ทีวีก็ต้องปิดเสียง
    จะส่งเสียเชียร์ออกมาได้ก็ห้ามเกินเสียงมดตด
    มันเป็นอะไรที่ทรมานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
    และมีอยู่ช๊อตหนึ่งถ้าใครยังจำกันได้
    ช่วงต่อเวลา ............. ปืนใหญ่ได้ลูกจุดโทษ
    เข้าไม่เข้า เข้าไม่เข้า เข้าไม่เข้า ................
    ตูม !!!!!!!!!!!!!!
    ชไมเคิล พุ่งถูกทางครับ เซฟลูกเอาไว้ได้
    ขว้างลูกไปให้กิกส์ทันที
    แล้วปาฏิหาริย์ก็บังเกิดขึ้น !!!!!!!!!!
    เมื่อ ปีกเทวดา เลื้อยหลบผู้เล่นของอาเซนอลจากกึ่งกลางสนาม เข้าไปยิงแสกหน้า ซีแมน
    แม่เจ้า !!!!!!! ใครได้ดูและเชียร์แมนยูอยู่นาทีนั้นมันเหมือนฟ้าถล่มแผ่นดินทลาย ทั้งสะใจ ดีใจ บอกไม่ถูกครับว่าจะรู้สึกอย่างไรดี แต่วินาทีนั้นมันสุด ๆ จริง ๆ
    แต่ไอ้สี่ห้าตัวที่นั่งดูอยู่ในมุมหลืบนี่ซิครับ T_T
    เสียงแห่งความดีใจสักแอะ ยังร้องออกมาไม่ได้ ทรมานเหมือนคนตดไม่ออก
    หน้าตาไอ้ธงนี้ดีใจแบบสุด ๆ ประหนึ่งเหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง คนอื่น ๆ ก็ไม่แพ้กันสักเท่าไหร่
    มันมากระซิบที่ข้างหูผม
    “กรูบอกแล้ว แมนยู สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงดังประมาณ 0.5 เดซิเบล T_T
    แล้วมีการร้องเพลงประจำสโมสรกันด้วยนะครับ
    ทำปากพะงาบ ๆ เหมือนปลาทอง แต่ไม่มีเสียง  อนาจจิต T_T
    คืนนั้นทั้งคืนเลยไม่ได้นอนเลยครับ ตาค้าง
    พอตอนเช้ามาอาจารย์ประจำหอ ก็เรียกพวกเราไปบอกว่า ทีหลังถ้าจะดูบอลก็ให้บอกถ้าคู่สำคัญจริง ๆ แกก็จะให้ดูได้
    เอ่อ........ แล้วตกลงเนี่ยเมื่อคืนอุตสาห์ลำบากกันแทบตายเพื่ออะไรว่ะเนี่ย T_T;


    ปล. ใครมีเรื่องในหอเด็ด ๆ ก็มาเล่าให้ฟังกันบ้างนะครับ >.<
    ปล.2 กระทู้ยาวอีกแล้วตรู เหอ ๆ
    edit ขอโทษว่ะธง หลัง ๆ กรูเผลอลืมเซนเซอร์ชื่อมรึงว่ะ ไม่ว่ากันนะ lol

    แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 49 12:34:42

    จากคุณ : zefirozh - [ 2 ส.ค. 49 12:23:34 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com