"seasons change" หรือ ชื่อภาษาไทยว่า "เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย"
ไปดูมาแล้วครับ ไปกับเพื่อนผู้ชาย T_T ฮืออออ ชีวิตบัดซบ!!!!
เดินออกมา นึกว่าตัวเองเป็นพระเอก มีสาวสวยให้หลงรักได้ตั้ง 2 คน!!
พอหันไปมองคนข้าง ๆ โอวววววว พระเจ้า............ ผู้ชายนี่หว่า T_T
พระเอกกลับกลายเป็นตัวโกงทันที !!!
แสดดดดดดด น้องดาว น้องอ้อมของกรู ทำไมกลายเป็นไอ้ถึกนี่ได้วะ T_T
"มรึงคิดอะไรกับกรูหรือเปล่าเนี่ย ถึงชวนกรูมาดูยิก ๆ ๆ แฟนมรึงก็มีทำไมไม่ชวน"
"แฟนผมไปต่างจังหวัด"
"แสดดดด กรูไม่ใช่กิ๊กมรึงนะโว้ย พอแฟนไม่อยู่ก็ชวนกรูดูหนัง"
"กิ๊กบ้านพี่อ่ะดิ จะไปหรือไม่ไป"
"ไม่ไปโว้ย!!! ดูคนเดียวดีกว่าไปดูกับมรึง!!!"
"ผมเลี้ยง"
"โอเค รอบกี่ทุ่มดี!! T_T" (เห็นแก่เงินล้วน ๆ)
.............................
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย หนังเรื่องนี้ คือ .......
จะบรรยายยังไงดีล่ะ อืมมมม
"อิ่ม!!!" คงเป็นคำจำกัดความที่เหมาะสมที่สุดสำหรับหนังเรื่องนี้
(ในความคิดของผมคนเดียวนะคร้าบบบบ)
ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด ไม่ว่าจะเป็นฉาก นักแสดง ทุกคน เพลงประกอบ
ทุกอย่างเลย!!!!
มีหลาย ๆ ท่านบอกว่า มันเหมือนกับหนังเรื่อง "เพื่อนสนิท"
ซึ่งหนังเรื่อง "เพื่อนสนิท" สำหรับผมแล้ว ขอพูดตามตรงว่า
"ผมโคตรเกลียดหนังเรื่องนั้นเลย"
อย่าถามว่าทำไมครับ เพราะผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน
รู้แต่ว่า ไม่ชอบ ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี มันก็ดี แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ชอบ!!!
ผมเข้าไปในโรงด้วยความอิจฉา ที่ต้องไปดูหนังที่นักแสดง ได้เรียนโรงเรียนดี ๆ
ได้ตามความฝันของตัวเอง รวมถึง มีนางเอกให้เลือกถึง 2 คน!!!
ทั้งที่ชีวิตจริงของตัวเอง โคตรบัดซบ!!! T_T
ผมเรียนโรงเรียนวัด ไม่มีความฝันให้ตามหา
และที่สำคัญที่สุด ไม่มีนางเอกมาให้เลือกเลยแม้แต่คนเดียว T_T
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ
หนังเปิดตัวมาด้วย ป้อม (พระเอก) ที่กำลังเล่นบอลพลาสติกอยู่ในโรงเรียน
กับ ดาว (นางเอกคนที่ 1) ที่กำลังซ้อมเป็น เชียร์ลีดเดอร์ อยู่ข้าง ๆ
สังเกตุให้ดีกับฉากนี้ ที่ป้อมต้องวิ่งไล่เก็บบอล
เพื่อน ๆ คิดว่า มันตั้งใจหรือเปล่า ที่วิ่งไปเก็บบอล แล้วเผลอเตะให้มันวิ่งไปเรื่อย ๆ
ประมาณว่า ก้มลงจะเก็บ แต่ตรีนไปโดนบอล ให้บอลกลิ้งไปทางดาวที่กำลังซ้อมเชียร์อยู่!!!
หน้าตามันเหมือนไม่ตั้งใจนะ แต่ขอโทษ ผู้ชายอย่างผมดูออก!!!
อย่ามาโกหก .... มรึงตั้งใจแหง ๆ เลย ไอ้ป้อม!!! อย่ามาฟอร์ม....
แหม แกล้งทำเป็นไปเผลอเตะ จริงๆ แล้วมรึงตั้งใจเตะเลยใช้ไหมวะ!!!
ฮือออออออออออ น้องดาวววววว
ซักพัก ลมเวรที่ไหนไม่รู้พัดมา ทำให้เอกสารของดาวที่วางไว้ ปลิวไปทั่ว!!!
ผมถามหน่อยครับ ถ้ามีคนทราบนะครับว่า ไอ้เอกสารปึกนั้น เป็นเอกสารอะไร!!!
อย่าบอกนะ ว่าเป็นเอกสารสมัครเข้าโรงเรียนดุริยางคศิลป์ทั้งปึก!!!
ถ้ามันใช่ เพื่อน ๆ จะสงสัยกันมั่งไหม ว่าทำไมมันต้องมีเยอะขนาดนั้น!!!!
เด็กบดินทร์ จะสมัครเข้าโรงเรียนดุริยางคศิลป์กันทั้งโรงเรียนเลยเหรอ T_T
แล้วฉากที่ตลกอีกฉากนึง คือฉากที่เด็ก ๆ ทั้งหลาย พยายามจะคว้าเอกสาร
ที่ลอยละลิ่วอยู่บนฟ้าให้ได้ ก็ไม่รู้ว่ามันเอาสมองส่วนไหนคิดเหมือนกัน
ที่ตกพื้นอยู่เยอะแยะ ไม่ยอมเก็บ แต่พยายามจะกระโดดหยิบเอกสารที่ลอยอยู่กันเป็นแถว!!!
ไม่ต้องกระโดดก็ได้ครับน้อง ดูจากรูปการณ์แล้ว เดี๋ยวมันก็หล่นลงมากองที่พื้นหมด
ไม่ต้องกระโดดเก็บกันให้เสียเวลา...........!!!
เอาน่า ถือว่าได้ภาพสวย ๆ และบรรยากาศดี ๆ
และนี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมรู้ว่า ป้อม ตีกลองได้!!!
และตีเก่งเสียด้วย!!!
หลังจากนั้นหนังก็เปิดตัว อ้อม (นางเอก 2) ที่มารับบทเป็น
ลูกของเพื่อนพ่อพระเอก ที่เป็นหมอ แล้วส่งลูกเข้าเรียนโรงเรียนดุริยางคศิลป์!!!
มุขตามหาคนที่น่าสนใจที่ถูกนำเสนอในหนังเรื่องนี้คือ
มุขตะโกนเรียกชื่อพ่อ!!!
ประมาณว่า ไม่รู้จักชื่อลูก กรูเรียกชื่อพ่อมันแทน เดี๋ยวลูกมันก็โผล่มาเอง
โชคดีที่ลูกของชื่อพ่อที่โดนเรียกนี่เป็นผู้หญิง ทำให้ไม่เกิดอะไรขึ้นมา
เพื่อน ๆ คิดดูว่า ถ้ามันเป็นผู้ชายล่ะ อะไรจะเกิดขึ้น!!!
อยู่ดี ๆ เอาชื่อพ่อมันมาตะโกนเรียกเค้าไปทั่วโรงเรียนขนาดนี้
เป็นผม มีตายกันไปข้างแน่ ๆ!!!
555555 เวรกรรม ผมจะบอกทำไมเนี่ย มาพูดถึงหนังรวม ๆ ดีกว่าไหม
เพื่อน ๆ อ่านข้างบนไปแล้วใช่ไหมครับ อย่าคิดว่าผมดูหนังเพื่อจับผิด
เพราะผมกำลังจะบอกว่า
"ผมชอบหนังเรื่องนี้มาก ชอบจริงๆ ผมไม่เคยดูหนังไทยเรื่องไหน สนุก ยิ้ม และ หัวเราะขนาดนี้มาก่อน"
ถึงมันไม่ซาบซึ้งขนาด โหมโรง (เพราะคนละเรื่องกัน)
ไม่อลังการงานสร้างเหมือน สุริโยไท (ก็คนละเรื่องกันอีกแหล่ะ)
ไม่ตื้นเต้นเหมือน คนแซ่ลี้ (ก็แน่นอนครับ คนละเรื่อง)
ไม่ฮาขี้แตกเหมือนบุญชู (คนละเรื่องอีกแหล่ะ)
ไม่ทำให้ผมน้ำตาไหลพลาก ๆ เหมือน โคตรรักเอ็งเลย (เอ่อ ไม่ต้องบอกแล้วมั้ง)
แต่ หนังเรื่องนี้ สามารถให้ทุกอย่างที่ผมกล่าวมาข้างต้นได้ ถึงแม้ว่า จะไม่ทั้งหมด
แต่มันก็มีความรู้สึกว่า อะไร ๆ มันก็น่ารักไปหมด
ตัวประกอบทุกตัว ถือเป็นตัวขโมยซีน!!!!
ผมไม่เคยดูหนังเรื่องไหน แล้วตัวประกอบจะขโมยซีนได้ทุกตัวขนาดนี้
เริ่มตั้งแต่ อาจารย์ญี่ปุ่นคนนั้น!!!
เพื่อน ๆ ว่าน่ารักไหม ผมว่าน่ารักดีนะ ธรรมชาติมาก กวนส้นตรีนพอสมควร แต่ดูแล้ว น่ารักจริง ๆ
อาจารย์ที่เป็นแฟนอาจารย์ญี่ปุ่น คุ้น ๆ ว่าเคยเล่นเรื่องเพื่อนสนิท แล้วเด่นกว่าพระเอกกับนางเอก
ก็แน่นอน ออกมาทีไร ก็ได้ยิ้มทุกที ไม่ต้องเสแสร้ง
เพื่อนพระเอกทั้ง 2 คน ผมยกนิ้วให้เลยสำหรับ 2 คนนี้
ดูแล้วคิดถึงวันเก่า ๆ ตอนเรียนมัธยมได้เลย
กวนส้นตรีนสุด ๆ เป็นธรรมชาติมาก ผมว่า 2 คนนี่ ต้องเป็นคนกวนตรีนอยู่แล้วแน่ ๆ เลย
ไม่งั้นคงไม่กวนตรีนได้ขนาดนี้ T_T
พ่อ และ แม่ของพระเอก อะโห ขอบอก ผมไม่คิดว่า แม่ของพระเอก
จะปล่อยมุขเด็ด ๆ อย่างนั้นออกมาได้ ผมจะบอกให้ ว่าฉากที่แม่พระเอก
เอาน้ำมาเติม แล้วกินเองนั่น ทำผมหัวเราะจนท้องแข็ง!!!
สุดยอด พี่ทำได้ไง
ยอมรับด้วยหน้าชื่นตาบานครับ ว่า ผมเข้าไปดูหนังเรื่องนี้ ด้วยอคติติดหัวนิด ๆ
เพราะผมหมั่นไส้คำว่า "1 ในผู้กำกับแฟนฉัน!!!"
ใจผมคิดว่า "มรึงจะโฆษณาทำไม แฟนฉันกับเรื่องนี้ มันคนละเรื่องกันโว้ย!!!"
แต่เมื่อดูจบ ผมว่าควรจะเปลี่ยนคำนำใหม่ได้แล้ว
จาก
"1 ในผู้กำกับแฟนฉัน" เป็น "ผู้กำกับแฟนฉันอันดับ 1" (ตามความคิดผมคนเดียวนะคร้าบบบ)
มีหนังเรื่องไหนบ้าง ที่ตลกโดยไม่ต้องตั้งใจตลก
สามารถฮาได้โดยไม่ต้องพูดอะไรขำ ๆ
รู้ความรู้สึกของตัวแสดง แม้จะไม่ต้องพูด
เอาไปเลย 10 เต็ม 10 ไม่ต้องหัก เพราะอารมณ์นี้ หน้าม้าเข้าสิงแล้ว
ไม่ต้องหักมันให้เสียเวลา ก็ผมชอบอ่ะ อย่าถามว่าชอบทำไม
จำประโยคที่ พระเอกถามอาจารย์ตอนพาไปกินจิ้มจุ่มได้ไหมครับ
พระเอก : อาจารย์ ถามจริง ๆ เหอะ ทำไมถึงมาอยู่เมืองไทย
อาจารย์ : ก็ผมชอบ!!!
พระเอก : แค่เนี้ยเหรอ ????
อาจารย์ : มันต้องมีอย่างอื่นด้วยเหรอ!!!!
นั่นแหล่ะครับ "ผมชอบหนังเรื่องนี้"
ปล. แต่ขอตินิ๊ดดดดดดดดดเดียวนะครับ อย่าหาว่าผมมึนเลย
ผมกำลังจะบอกว่า ตั้งแต่ผมดูไตเติ้ลมาประมาณ 10-20 รอบ
รวมถึงหนังทั้งเรื่อง เรื่องนี้ ผมอยากจะบอกท่านผู้กำกับว่า
ผมยังแยกหน้านางเอก 2 คนในเรื่องนี้ ไม่ได้เลย ถ้าไม่บอกว่าใครเป็นใคร ผมไม่รู้จริงๆ คล้ายกันเหลือเกิน!!! ใครจะรู้ว่า ฉากที่ ป้อมเดินกับ ดาว เพื่อกลับบ้านนั้น ผมยังนึกว่า เดินอยู่กับอ้อมด้วยซ้ำ ยังคิดเลยว่า
"มรึงจะเดินทำไมห่าง ๆ ฟระ!!!"
หารู้ไม่ว่า คนนั้นคือ ดาว ไม่ใช่ อ้อม!!! T_T
พี่ครับ คราวหน้าหานางเอกที่หน้าไม่ค่อยเหมือนกันหน่อยนะครับพี่
ไม่งั้นผมแย่แน่ ๆ เลย เพราะมันน่ารักไปหมดเลยอ่ะ T_T
เออ ๆ ........
และที่สำคัญที่สุด ที่ผมต้องขอบคุณหนังเรื่องนี้
เพราะหนังเรื่องนี้ ทำให้ผมรู้ว่า บูดาเปส เป็นเมืองหนึ่งของประเทศ "ฮังการี่!!!"
หมันไม่ไปบราซิล หมันจะไปฮังการี่ หมันไม่รักโรนัลดิญโญ่แล้ว
แต่หมันรักดาว หมันจะไปตามความฝันของหมันที่ฮังการี่!!! T_T
ปล.อีกครั้ง ความคิดเห็นที่ผมเขียนมาทั้งหมด เป็นความคิดของผมคนเดียว
อยากจะบอกว่า ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น
เพื่อน ๆ หลาย ๆ คนไปดูมาแล้ว อาจจะไม่ชอบเหมือนที่ผมชอบ
อาจจะไม่เห็นเหมือนที่ผมเห็น ก็อย่าว่ากันนะครับ คนเรา นานาจิตตัง
ชอบอะไรไม่เหมือนกันหรอก........ บุญรักษาทุกท่านครับ
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย!!!
สมันน้อย เบอร์ 14
แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 49 22:34:26
จากคุณ :
สมันน้อย เบอร์ 14 
- [
3 ก.ย. 49 22:28:25
]
--["เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย" พูดตรง ๆ อิจฉาพระเอกว่ะ!!! (สปอยล์เด้อ)]--
