ความคิดเห็นที่ 1 อันนี้จากเล่มที่ 6 นะคะ ซึ่งเป็นเล่มที่ต่อจาก ทั้งคู่แต่งงานกันค่ะ ปล. ก่อนเล่า ... เนื่องจากการ์ตูนกับซีรียส์มีความต่างกันบางส่วน ทำให้บางจุดอาจจะไม่ค่อยเหมือนอะค่ะ อ่านแล้วงงๆตรงไหนก็ถามได้นะคะ ^^'' หลังจากที่เซี่ยงชิ๋นกับจือซู่แต่งงานกันแล้ว ก็ไปฮันนีมูนที่ฮาวาย แต่เนื่องจากการแต่งงานที่แสนจะพิสดาร ทำให้จือซู่อารมณ์ไม่ค่อยจะดี พอขึ้นเครื่องก็เอาแต่นอน และแน่นอนว่าระหว่างทั้งคู่ยังไม่มีคืนแสนหวานเกิดขึ้น บนเครื่องบิน ระหว่างที่จือซู่เอาแต่หลับ และเซี่ยงชิ๋นกำลังตื่นเต้นกับฮันนีมูน เธอก็ได้พบกับคู่ฮันนีมูนอีกคู่ที่นั่งข้างๆกันก็คือ คุณภรรยาสาวสวยเซ็กซี่กับคุณสามีที่ดูท่าทางกลัวเมียเต็มที่ (ในการ์ตูนชื่อว่า มาริ กับ ทาคุมิ) มาริเห็นจือซู่เอาแต่หลับเลยถามออกมา “ทำไมจือซู่ถึงได้ปล่อยให้เซี่ยงชิ๋นนั่งเหงาอยู่คนเดียวแล้วตัวเองเอาแต่นอน” มาริก็เลยชวนเซี่ยงชิ๋นคุย โดยให้ทาคุมิไปเอาเครื่องดื่มกับแมกกาซีนมาให้ ความใจดีของสามีมาริทำให้เซี่ยงชิ๋นเอามาเปรียบกับสามีตัวเอง และบอกว่ากว่าตัวเองจะเอาชนะใจจือซู่ได้ก็ใช้เวลาตั้งหกปี (ในการ์ตูน 6 ปี แต่ในหนังไม่แน่ใจแฮะ) มารีเลยปลอบบอกว่า “ไม่เป็นไร เพราะยังไงตอนนี้ข้าวสารก็กลายเป็นข้าวสุกไปแล้ว” เซี่ยงชิ๋นเผลอปฏิเสธทำให้มารีตกใจเผลอตะโกนออกมาเสียงดัง แถมยังหัวเราะใส่ว่า “ท่าทางจะเห็นลางหย่ามาแต่ไกล” เซี่ยงชิ๋นได้ยินก็รู้สึกแปลกๆกับมารี พอถึงสนามบิน ที่ฮาวาย เซี่ยงชิ๋นเกิดปัญหาที่ทางออกผู้โดยสารเนื่องจากพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ จือซู่เลยพูดและตอบคำถามแทน พร้อมทั้งตำหนิเซี่ยงชิ๋นเรื่องความไม่ได้เรื่องของเธอ ระหว่างที่ทั้งคู่เดินออกมาจากสนามบิน ทาคุมิก็วิ่งมาขอความช่วยเหลือจากทั้งคู่ และนั่นทำให้มารีรู้สึกปิ๊งจือซู่ขึ้นมาทันที แน่นอนว่าการฮันนีมูนของทั้งคู่ไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่ มาริคอยแต่จะตามติดจือซู่ตลอด ทำให้เซี่ยงชิ๋นรู้สึกแย่ อีกอย่างระหว่างเธอกับจือซู่ก็ยังไม่ผ่านคืนหวานชื่นกันเลย จนคืนสุดท้าย เซี่ยงชิ๋นขอให้เป็นคืนที่แสนโรแมนติกระหว่างเธอกับจือซู่ แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่ราบรื่นอีกเมื่อทาคุมิวิ่งมาขอความช่วยเหลือจากจือซู่ บอกว่ามาริปวดท้องมาก เซี่ยงชิ๋นเห็นจือซู่วิ่งไปดูอาการรู้สึกว่าเธออาจจะพลาดคืนนี้ไปอีกก็ได้ เลยทวงถามสัญญาจากจือซู่ พร้อมทั้งไม่อยากให้จือซู่แตะต้องตัวมาริ เลยโดนจือซู่ตำหนิใส่ว่า “ฉันเป็นหมอนะ! ถ้ามัวมาหึงหวงกันแม้แต่ในเวลาแบบนี้ เห็นทีจะอยู่ด้วยกันไม่ได้” ทำให้เซี่ยงชิ๋นเสียใจวิ่งหนีออกไปจากโรงแรม จือซู่หันมาบอกให้ทาคุมิไปซื้อยาแก้ปวดท้องจากร้านแถวๆโรงแรม ทำให้ในห้องเหลือแค่จือซู่กับมาริ อยู่ๆมาริก็เลื่อนมือมาจับแขนจือซู่ “ท่าทางคุณเย็นชากับเซี่ยงชิ๋นจังนะคะ” จือซู่หันมามองเห็นมาริไม่หลงเหลืออาการปวดอีกก็ถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “คุณปวดท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ” มาริเลยสารภาพว่าแท้จริงแล้วแค่ต้องการอยากจะอยู่กับจือซู่สองต่อสอง พร้อมทั้งบอกว่าถ้าทั้งคู่เจอกันเร็วกว่านี้ก็คงดี จือซู่ปฏิเสธทันทีว่า “ถึงเราจะเจอกันเป็นร้อยเป็นพันครั้งผมก็ไม่สนใจคุณหรอก อย่าเอาเซี่ยงชิ๋นไปเปรียบกับคุณเลย” แล้วจือซู่ก็เดินออกจากห้องทันที ทาคุมิกลับมาถึงห้องเห็นมารีกำลังอาละวาดที่จือซู่ไม่สนใจเธอก็รู้สึกโกรธขึ้นมา ตบหน้ามารีแล้วสั่งว่า ห้ามมารีมองผู้ชายคนอื่น เพราะเขาเป็นสามีของมารี มารีตกใจได้แต่รับคำ มีต่อด้านล่างค่ะ จากคุณ : iNt_GaL - [ 12 ก.ย. 49 21:20:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จือซู่วิ่งมาขอความช่วยเหลือจากพ่อแม่ที่ห้องพัก พอพ่อแม่ของทั้งคู่ รวมถึงยูซู่เห็นจือซู่ก็รีบคว้าของมาปลอมตัว แต่จือซู่บอกว่าเขารู้หมดแล้วว่าทั้งหมดแอบตามเขามา และตอนนี้มันก็เป็นช่วงคับขัน เซี่ยงชิ๋นหายไป พูดภาษาอังกฤษก็ไม่ได้ ถนนหนทางก็ไม่รู้ แถมยังไม่มีเงินอีก จึงขอให้ทุกคนช่วยเขาตามหาเซี่ยงชิ๋น เซี่ยงชิ๋นเดินร้องไห้มาตามทาง พอรู้สึกตัวก็กลับโรงแรมไม่ถูก พูดกับใครก็ไม่ได้ แถมบรรยากาศรอบๆก็ดูน่ากลัว แล้วอยู่ๆก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม เซี่ยงชิ๋นตกใจและหวาดกลัวเลยกรีดร้องโวยวาย หาแต่จือซู่ (มีตะโกนว่า จือซู่ ฉันรักเธอ! ... รักที่สุดในโลกด้วย - -;) จือซู่โผล่มาพอดี ถามกับผู้ชายคนนั้นว่าจะทำอะไรภรรยาของเขา ผู้ชายคนนั้นได้ยินก็หัวเราะเพราะเขาคิดว่าเซี่ยงชิ๋นเป็นเด็กหลงทางมา และเขาก็เป็นตำรวจ จือซู่บอกให้เซี่ยงชิ๋นขอโทษคุณตำรวจคนนั้นและบอกว่ากลับไปคราวนี้เซี่ยงชิ๋นต้องตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้ พอเรื่องจบลง เซี่ยงชิ๋นก็บอกจือซู่ว่า เธอกลัวจะไม่ได้เจอจือซู่อีก จือซู่ถอนหายใจแล้วบอกว่า เขารู้ว่าเซี่ยงชิ๋นอยู่ตรงนี้ก็จากเสียงของเธอนั่นล่ะ เซี่ยงชิ๋นขอโทษจือซู่เรื่องหึงหวงไม่เข้าเรื่องเข้าราว ซึ่งเขาเองก็บอกเหมือนกันว่าเขาตามหาเธอซะแทบแย่ แล้วทั้งคู่ก็คิสกัน (และถูกแอบถ่ายโดยคุณแม่ของจือซู่ ^^;) และคืนนั้นทั้งคู่ก็ผ่านคืนหวานชื่นไปด้วยกัน (อิอิ) ตอนขากลับ บนเครื่องบิน เซี่ยงชิ๋นรู้สึกหมั่นไส้คู่มาริและทาคุมิที่สวีทกันหวานแหวว และยังนึกเสียดายว่าทั้งคู่ถ่ายรูปกันน้อยมากแถมยังไม่ได้ซื้อของฝากให้คนที่บ้านอีก จือซู่บอกว่าไม่เป็นไร ... โดยห่างออกไป คุณแม่ของจือซู่กำลังนั่งดูรูปถ่ายฮันนีมูนของเซี่ยงชิ๋นและลูกชายนับร้อยๆใบอย่างมีความสุข จากคุณ : iNt_GaL - [ 12 ก.ย. 49 21:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เซี่ยงชิ๋นพยายามจะทำตัวให้เป็นภรรยาที่ดีของจือซู่ เธอวางแผนจะตื่นนอนแต่เช้าเพื่อมาทำอาหารให้คุณสามีที่รัก แต่แล้วอยู่ๆระหว่างที่เซี่ยงชิ๋นวางแผนอยู่ในตอนเช้าตรู่ เธอก็เผลอหลับไปอีก พอตื่นอีกทีก็พบว่าจือซู่กำลังจะออกจากบ้านแล้ว (ในการ์ตูนคือพระเอกยังคงช่วยงานพ่ออยู่ค่ะ) เธอรู้สึกแย่มาก แล้วยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เมื่อโดนจือซู่แกล้งบอกว่า ช่างเป็นชีวิตการแต่งงานที่วิเศษจริงๆ และที่แย่ที่สุดก็คือ ยูซู่เดินเข้ามาตอกย้ำว่าเธอตื่นสาย! เซี่ยงชิ๋นไปเรียนที่มหาวิทยาลัย แล้วปรับทุกข์ให้หลิวหน่ง และชุนเหมยฟัง ซึ่งเพื่อนทั้งคู่บอกให้เซี่ยงชิ๋นเลิกกังวล เพราะยังไงก็แต่งงานกันแล้ว กลายเป็น Mrs. เจียงไปแล้ว จากคำๆนี้ทำให้เซี่ยงชิ๋นอารมณ์ดีไปทั้งวัน (^^;) แต่เมื่อทั้งคู่กลับมาที่บ้าน คุณแม่ก็เตือนลูกชายตัวเองถึงเรื่องที่ลืมไป ซึ่งก็คือเรื่องการจดทะเบียนสมรส นั่นหมายความว่า เซี่ยงชิ๋นยังไม่ใช่ภรรยาที่สมบูรณ์ของจือซู่ ทำให้เซี่ยงชิ๋นรู้สึกหวาดหวั่นในใจชอบกล แถมจือซู่ยังดูเฉยๆกับเรื่องนี้อีก บอกแต่ว่า “มีบางอย่างต้องคิดก่อน” วันต่อมาที่ชมรมเทนนิส เซี่ยงชิ๋นเผลอหลุดบอกว่าเธอกับจือซู่ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน จือหยูมาได้ยินก็แกล้งบอกว่า เขาอาจจะหาทางหนีทีไล่เอาไว้ก็ได้ ทำให้เซี่ยงชิ๋นชักไม่มั่นใจในสถานะของตัวเองว่า “จือซู่ไม่ได้ต้องการแต่งงานกับเธออย่างนั้นเหรอ” ที่บริษัท ระหว่างที่จือซู่กำลังนั่งทำงาน พวกชมรมการ์ตูนก็มาหา พร้อมทั้งเสนอเกมส์ที่พวกเขาสร้างจากการ์ตูนที่ใช้เซี่ยงชิ๋นเป็นตัวเอก จือซู่ลองเอามาเล่นดู และสามารถเคลียร์เกมส์ได้ภายในไม่กี่นาที ทำให้พวกชมรมการ์ตูนเสียความมั่นใจ แต่จือซู่ก็เกิดไอเดียบางอย่างขึ้นมา และขอให้พวกชมรมการ์ตูนช่วยเขา ในคืนนั้น จือซู่ก็โทรบอกเซี่ยงชิ๋นว่าจะไม่กลับบ้านไปอีกสักพัก เพราะต้องทำงาน เซี่ยงชิ๋นเลยทำอาหารเซ็ทใหญ่ไปให้เขา ทว่าเขากลับบอกว่าไม่ว่างเจอ ทำให้เธอต้องฝากอาหารไว้กับยามหน้าออฟฟิศ เซี่ยงชิ๋นรู้สึกแย่มากจนต้องระบายให้สองเพื่อนสนิทฟัง อาจินมาได้ยินพอดีก็รู้สึกโกรธ เลยไปหาจือซู่ที่บริษัท พร้อมทั้งต่อว่าจือซู่ จือซู่ต่อว่าอาจินกลับไปว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับเขา นี่เป็นเรื่องระหว่างเขากับเซี่ยงชิ๋น พร้อมทั้งบอกว่าอาจินน่ะคงเฝ้านับวันรอให้เขาเลิกกับเซี่ยงชิ๋นมากกว่า เซี่ยงชิ๋นห้ามไม่ให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน เธอบอกว่า “ อาจินไม่ผิด คนที่ผิดคือจือซู่ต่างหาก จือซู่ไม่เคยคิดว่าฉันเป็นภรรยาเธอเลย ... มีแต่ฉันที่แคร์ ทีทุกข์ทรมานใจ แบบนี้น่ะเหรอที่เรียกว่าชีวิตสมรส!” จือซู่เลยตอบว่า “ถ้ามันเป็นอย่างนี้ก็เลิกกันเลยดีไหม ถือว่ายังดีที่ยังไม่ได้จดทะเบียนกัน” เซี่ยงชิ๋นได้ยินก็ทั้งรู้สึกโกรธและเสียใจ เธอวิ่งหนีกลับบ้านไป อาจินรีบวิ่งตาม ... ส่วนจือซู่ก็มีสีหน้าย่ำแย่ พึมพำคนเดียวว่า “ยัยบ้า” แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 49 03:48:23 จากคุณ : iNt_GaL - [ 12 ก.ย. 49 21:25:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เซี่ยงชิ๋นกลับมาที่บ้านก็เอาแต่ร้องไห้ เพราะถูกคุณแม่ถามก็บอกว่าอ่านนิยายเศร้ามากเกินไปหน่อยเลยร้องไห้ ซึ่งพอลับหลังคุณแม่ เซี่ยงชิ๋นก็คิดถึงสิ่งที่จือซู่พูดเอาไว้ และคิดว่าการแต่งงานของเธอและเขาคงจะต้องจบลงทั้งที่ยังไม่ได้จดทะเบียนกัน สำหรับเธอแล้ว ... นี่เป็นครั้งแรกที่เธอไม่อยากพบหน้าจือซู่ เพราะไม่อยากฟังคำๆนั้นจากเขา เรื่องของเซี่ยงชิ๋นและจือซู่ร่ำลือไปทั่วมหาวิทยาลัย มีคนตำหนิการกระทำของจือซู่มากมาย รวมไปถึงบอกว่าทั้งคู่จะต้องเลิกกันแน่ๆ ระหว่างที่เซี่ยงชิ๋นกำลังอยู่ในชมรมเทนนิส อยู่ๆจือซู่ก็โผล่มา บอกให้เธอไปกับเขา เซี่ยงชิ๋นบอกจะไปเปลี่ยนชุดก่อน(เพราะเธออยู่ในชุดกีฬา) แต่เขาบอกว่าไม่ทันแล้วให้รีบออกมาเดี๋ยวนี้ เซี่ยงชิ๋นได้แต่ทำตามที่เขาบอก เธอเดินตามเขามายังรถที่จอดอยู่หน้ามหาวิทยาลัย ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของคนรอบๆว่าคงจะไปหย่ากันแน่ๆ เซี่ยงชิ๋นถามจือซู่ว่าจะไปที่ไหน เขาตอบว่าไปโรงแรม เซี่ยงชิ๋นถูกพามาที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งพอเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับคนของบริษัทแพนต้า (บริษัทพ่อของจือซู่) ซึ่งแม้แต่คุณพ่อเองก็ยังตกใจที่เซี่ยงชิ๋นมาทั้งชุดกีฬาแบบนั้น เซี่ยงชิ๋นก็ถามคุณพ่อว่า “นี่มันอะไรกันคะ” คุณพ่อก็เล่าว่า “ที่จือซู่ไม่ยอมกลับบ้านทำงานดึกๆดื่นๆทุกๆคืนก็เพื่อทำเกมส์ เขาไม่ได้บอกหนูเหรอ” แล้วจือซู่ก็พูดขึ้นบนเวทีเกี่ยวกับเกมส์ที่มีเซี่ยงชิ๋นเป็นตัวต้นแบบ พร้อมทั้งเปิดตัวชมรมการ์ตูนในฐานะผู้ร่วมงาน คุณพ่อยังบอกอีกว่า “จือซู่อดหลับอดนอนเพื่อทำเกมส์นี้ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น บนเวทีเขาก็ยังดูไม่เหนื่อยเลย แถมยังบอกว่าจะเป็นคนไปรับเซี่ยงชิ๋นจากมหาวิทยาลัยเองด้วย” จือซู่เรียกให้เซี่ยงชิ๋นขึ้นไปบนเวที แนะนำเซี่ยงชิ๋นให้ทุกคนในงานว่า เธอคือต้นแบบของเกมส์ รวมทั้งเป็นภรรยาของเขาด้วย ทำให้เซี่ยงชิ๋นประทับใจมาก ซึ่งหลังจากจือซู่ให้เซี่ยงชิ๋นพูดอะไรนิดหน่อย เขาก็หันไปบอกเซี่ยงชิ๋นว่า “ไม่ได้เจอกันนานซะเลยนะ เซี่ยงชิ๋น” เซี่ยงชิ๋น ตอบรับเขา และเริ่มร้องไห้ พอตกกลางคืน ที่ห้องนอนของทั้งคู่ จือซู่บอกกับเซี่ยงชิ๋นว่าจะกลับไปเรียนหมอเหมือนเดิมแล้ว พร้อมทั้งถามเซี่ยงชิ๋นว่า “รู้ไหมว่าที่มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นตั้งสองเรื่องเพราะอะไร” เซี่ยงชิ๋นถามกลับด้วยท่าทางอยากรู้ “อะไรล่ะ” จือซู่ : “ก็เพราะข้าวที่เธอทำให้ฉันกินยังไงล่ะ” พูดจบจือซู่ก็คิสเธอ เซี่ยงชิ๋นบอกถึงความในใจว่าคิดถึงเขามากแค่ไหน แต่จือซู่ก็ผล็อยหลับไปก่อน เธอจึงหันไปจุ๊บแก้มบอกราตรีสวัสดิ์กับเขา และในเช้าต่อมา เช้าที่จือซู่กลับไปเรียนหมอ เขาก็ชวนให้เซี่ยงชิ๋นแวะไปที่แห่งหนึ่งก่อน นั่นก็คือ ที่ว่าการอำเภอ ทีแรกเซี่ยงชิ๋นยังไม่เข้าใจว่ามาที่นี่ทำไม จนกระทั่งเขาถามหาใบทะเบียนสมรสจากเจ้าหน้าที่ เซี่ยงชิ๋นรู้สึกตื่นเต้นมาจนเขียนนามสกุลไม่สวย (เลยโดนบอกให้เขียนใหม่ - -‘’) พอจดทะเบียนเสร็จ เซี่ยงชิ๋นก็ถามออกมาด้วยใบหน้าสุดซึ้ง “นี่ฉันเป็นภรรยาของจือซู่จริงๆแล้วเหรอเนี่ย” จือซู่หันมายิ้มให้ (ไม่มีคำพูดใดๆ ^^ แต่สีหน้า happy มาก) ซึ่งจือซู่ให้เหตุผลที่ยังไม่ยอมจดทะเบียนสมรสในตอนแรกว่า เขายังห่วงบริษัทของพ่ออยู่ แถมการแต่งงานก็ถูกจัดขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้แผนการของเขาผิดพลาดไปหมด เซี่ยงชิ๋นฟังแล้วก็บอกว่า เข้าใจเขา แต่ก็โดนจือซู่เหน็บกลับเรื่องที่เธอเข้าข้างอาจินในตอนนั้น ก่อนที่จะบอกกับเซี่ยงชิ๋นด้วยใบหน้ายิ้มๆ(แบบกวนๆ) ว่า “ฝากตัวด้วยนะจ๊ะ ยาหยี” แล้วทั้งคู่ก็กลับไปเรียนด้วยกัน ท่ามกลางความสนใจของคนทั้งมหาวิทยาลัย - -‘’ (จากข่าวลือเรื่องหย่ากัน) ต่ดคห. ด้านล่างๆค่ะ จะลงให้จบเล่มภายในกระทู้เดียวนะคะ เพียงแต่ขอพักยกบ้าง แหะๆ ^^ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 49 00:24:00 จากคุณ : iNt_GaL - [ 12 ก.ย. 49 21:29:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอ้ย  อ่านแล้วคิดภาพตามไป ยิ่งทำให้อยากดูจังเลย   จะรออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : burin piggypink - [ 12 ก.ย. 49 21:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : keekoo - [ 12 ก.ย. 49 22:33:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 น่ารักจังเลยยยยยยยยยยยย จากคุณ : jozadee - [ 12 ก.ย. 49 22:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาติดตามอ่านด้วยคน น่ารักจัง (ทั้งจือซู่และ จขกท. ) ขอบคุณนะคะ :) จากคุณ : เนตรชนก - [ 12 ก.ย. 49 23:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ต่อๆนะคะ ยูซู่เข้าเรียนมัธยมต้นปีที่ 1 ในห้องเอ (เหมือนจือซู่) พร้อมทั้งปฏิญาณว่าจะเจริญรอยตามพี่ชายทุกฝีก้าว ยูซู่ไปปฐมนิเทศเด็กเข้าเรียนใหม่ ส่วนจือซู่กับเซี่ยงชิ๋นก็ไปงานรับน้องใหม่ที่มหาวิทยาลัย สีสันของการโปรโมทชมรมทำให้เซี่ยงชิ๋นตื่นเต้น ในขณะที่จือซู่ยังทำหน้าเฉยๆ และทั้งคู่ก็ผ่านไปชมรมการ์ตูน มีการโฆษณาเกมส์ที่จือซู่ทำ (ลืมเล่าไปว่าเกมส์นี้ดังมาก) เซี่ยงชิ๋นบอกว่าที่เกมส์ดังได้เพราะ 90% จือซู่เป็นคนทำ และ 8 %เธอเป็นโมเดล (คือเหลือความดีความชอบให้ชมรมการ์ตูนแค่ 1% เท่านั้น - -;) เซี่ยงชิ๋นคุยกับจือซู่ระหว่างเดินเกี่ยวกับว่าเป็นปีสุดท้ายที่เธอจะเรียนที่นี่ แต่กลับโดนจือซู่กวนกลับว่า “แน่ใจหรือว่าจะเป็นปีสุดท้าย” ^^; ก่อนที่จือซู่จะแยกไปทางคณะแพทย์ฯ แน่นอนว่าการที่จือซู่กลับมาเรียนหมอนั้นทำให้เวลาระหว่างเธอกับเขาน้อยลง แต่เซี่ยงชิ๋นก็ไม่มีโอกาสที่จะมากังวลเรื่องนี้ เพราะเธอต้องมาหนักใจกับเรื่องฝึกงานแทน (เมื่อเพื่อนๆเริ่มหากันแล้ว ในขณะที่เธอยังไม่รู้เลยว่าอยากจะทำอะไร) เพื่อนของเซี่ยงชิ๋น เองก็หาสิ่งที่สนใจได้แล้ว (คนหนึ่งที่มีแฟนเป็นนักร้องก็ไปทำเกี่ยวกับด้านดนตรี ส่วนอีกคนก็เป็นOL) แต่เซี่ยงชิ๋นยังคงหาไม่เจอว่าตัวเองอยากทำอะไร (เพื่อนๆบอกให้เธอไปเป็นแม่ศรีเรือนให้จือซู่ซะก็หมดเรื่อง ^^) เซี่ยงชิ๋นมาหาจือซู่ที่คณะเพราะเขาลืมหนังสือเอาไว้ ทำให้เธอได้พบกับ ‘ฟุนาซึ’ ที่เป็นนักศึกษาแพทย์ เธอถามหาจือซู่จากเขา ฟุนาซึถามกลับว่าเธอเป็นภรรยาของจือซู่เหรอ เซี่ยงชิ๋นเขินอาย+ดีใจที่ถูกถามแบบนี้ ฟุนาซึบอกต่อว่า “เธอเองหรอกหรือ ... ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีคนทำให้หัวใจของอัจฉริยะอย่างเจียงจือซู่ละลายได้ แต่ดูท่าทางจะผิดกับที่คิดลิบลับเลย” เซี่ยงชิ๋นฟังด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจ+ไม่ค่อยเข้าใจ ฟุนาซึนำเซี่ยงชิ๋นมาหาจือซู่ที่ห้องแลป พอเจอหน้าจือซู่ ฟุนาซึก็บอกว่า “เมียนายหลงทางแหนะ” เซี่ยงชิ๋นพอเห็นจือซู่ในชุดกาวน์ก็ตื่นเต้น + ประทับใจ + หลงรักอีกรอบ - -‘’ “ฉันเอาหนังสือมาให้” เซี่ยงชิ๋นบอกกับจือซู่ พอจือซู่มองเห็นก็ทำหน้าเซ็ง ถามกลับ “นี่มันหนังสือหมอประจำบ้านเอามาทำไม” เซี่ยงชิ๋นทำหน้าตกใจ ในขณะที่ฟุนาซึหัวเราะไม่หยุดอยู่ด้านหลัง ^O^ (เปิ่น!) ฟุนาซึหัวเราะพร้อมแล้วบอกออกมาว่า “ให้ตายสิ คนอย่างนายเนี่ยหยิบจับอะไรก็เป็นรุ่ง แต่ไหงกะเรื่องผู้หญิงถึงไปคว้าเอาก้อนกรวดมา ทำเป็นพวกรสนิยมต่ำไปได้” จือซู่เหลียวมองฟุนาซึด้วยหางตา เซี่ยงชิ๋นทำตาโต อ้าปากค้างอยู่ถึงความหยาบคายที่ฟุนาซึทำ แล้วลุ้นให้จือซู่เอาคืนแทน แต่ว่า ... “ใช่แล้วไง” จือซู่พูด เซี่ยงชิ๋นอ้าปากค้าง ตาโต รอบสอง -___-‘’ ก่อนที่จือซู่จะพูดต่อว่า “แต่คนอย่างนายน่ะคงจะไม่เป็นที่ค้นพบของใครเขาหรอกมั้ง ... เพราะว่านายน่ะเป็นพวกชอบเบอร์สอง” ฟุนาซึได้ยินก็สติแตกทันที ชี้หน้าจือซู่ พร้อมทั้งแหกปากท้าทายใส่ “แก! ทำปากดีได้ไม่นานหรอก! คอยดูวันแถลงวิทยานิพนธ์ ฉันจะเอานายหน้าแหก และฉันก็คือคนที่จะไปงานสัมมนาแทนที่จะเป็นแก!” พูดจบก็เดินฟึดฟัดจากไป จือซู่ไม่สนใจ ไม่สะทกสะท้านใดๆ เซี่ยงชิ๋นเห็นแล้วเป็นห่วง จือซู่บอกให้เซี่ยงชิ๋นเลิกสนใจฟุนาซึซะ เพราะฟุนาซึเป็นพวกคนพิลึก ... ห่างออกไป ฟุนาซึจ้องมองทั้งคู่ด้วยสายตาอาฆาตมาดร้าย จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 00:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ในชมรมเทนนิส จือหยูเล่าเรื่องฟุนาซึให้เซี่ยงชิ๋นฟัง เพราะรู้จักฟุนาซึมาก่อนเพราะเป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมปลาย ฟุนาซึเป็นคนเก่งระดับเดียวกับจือหยู แต่ก็แพ้เพียงจือซู่ ทำให้ไม่เคยได้ที่หนึ่ง ซึ่งสร้างความคับแค้นใจให้ฟุนาซึเป็นอย่างมาก เลยต้องการจะเอาชนะจือซู่ให้ได้ในสักวัน แต่ยังไงๆเขาก็ทำได้แค่ที่สอง ซึ่งการแถลงวิทยานิพนธ์ก็เป็นเรื่องที่ฟุนาซึหวังเอาไว้มาก ทั้งคู่คุยกันได้สักพัก รุ่นพี่ฮ่าวเจี้ยนก็มา คุยกันเรื่องการทำงานทำให้เซี่ยงชิ๋นนึกถึงความยากลำบากของการทำงาน และแน่นอนว่าเธอยังหาที่เธออยากทำไม่ได้เลย ในวิชาเรียน ระหว่างที่เซี่ยงชิ๋นพยายามคิดหาสิ่งที่อยากทำ   แต่พอคิด เธอก็คิดถึงจือซู่...เธออยากทำงานกับจือซู่ที่เป็นหมอ แต่แค่คิด...หน้าของจือซู่ก็ลอยขึ้นมา โวยวายใส่เธอว่า “เธออยากฆ่าเขาหรือไง” แล้วเธอก็ได้ยินเพื่อนร่วมคลาสคุยกันเกี่ยวกับเรื่องฝึกงาน มีคนนึงจะไปฝึกเป็นครู ทำให้เซี่ยงชิ๋นปิ๊งไอเดียนี้ขึ้นมา ... เซี่ยงชิ๋นจะไปเป็นคุณครู2อาทิตย์!! ยูซู่นั่งบ่นเรื่องการสอนที่ไม่ค่อยดีของคุณครูที่โรงเรียนว่า ครูสอนผิดๆถูกๆ ทำให้เขาต้องคอยแย้งเพื่อไม่ให้เพื่อนๆเข้าใจผิด ระหว่างที่คุยกันอยู่ เซี่ยงชิ๋นก็แอบมากวักมือเรียกจือซู่ไปปรึกษาอะไรบางอย่าง จือซู่เดินตามออกไป เพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงโวยวายของเขา “อะไรนะ! นี่ยังประสาทดีหรือเปล่า” เล่นเอาคุณพ่อคุณแม่ และน้องชายสะดุ้งกันทั้งบ้าน ตาลีตาเหลือกไปดู เซี่ยงชิ๋นตอบหน้าตาเฉยว่า “แน่นอน ฉันคิดเป็นสิบรอบแล้ว” แต่จือซู่ทำหน้าเหมือนจะตายให้ได้ (~___~’’) ในขณะที่เซี่ยงชิ๋นพยายามอธิบายความคิดเธอต่อ “ฉันไม่อยากนั่งอยู่เฉยๆบนตำแหน่งของภรรยาจือซู่ที่ฉลาดปราดเปรื่องอยู่อย่างนี้ เพราะตัวเองก็มีความสามารถอยู่เหมือนกัน และการที่จะเป็นภรรยาของจือซู่ ก็น่าจะรอบรู้ในเรื่องโลกภายนอกบ้าง” “เพราะงั้นเธอก็จะไปเป็นครูงั้นสิ!” จือซู่ถามเสียงดัง เซี่ยงชิ๋นยิ้มแปล้ สดใส ในขณะที่คุณพ่อ คุณแม่ และน้องชายตกใจ จือซู่ยังไม่เห็นด้วย (ท่าทางสติแตกมากๆ) หาว่าเธอเหลวไหล ถามกลับ “รู้ไหมคำว่าครูเขาเขียนกันยังไง คอ รอ อู ครู ... แล้วรู้ไหมว่ามันหมายความว่ายังไง!” เซี่ยงชิ๋นเถียงเสียงดัง “รู้สิ ถามอะไรน่ะ!” “ยัยบ้า! ประสาท!” จือซู่ยังสติแตกอยู่ เซี่ยงชิ๋นยังไม่ยอมเลิกรา บอกหน้าตาปกติ “จือซู่อย่าคิดมากสิ ก็แค่หาประสบการณ์เท่านั้นเอง บางทีอาจจะมีประโยชน์ในอนาคตก็ได้” ตอนนี้จือซู่ใกล้ปรอทแตกแล้ว ^^; จนคุณพ่อต้องเข้ามาไกล่เกลี่ยให้ลูกชายเย็นลง “เอาน่า จือซู่ ดูเซี่ยงชิ๋นไปก่อนล่ะกัน” จือซู่หันไปเถียงทันที (หน้ายังสติแตกไม่เลิก) “พ่อคิดว่าคนแบบนี้จะไปสอนใครได้เหรอครับ!” คุณพ่อนิ่งจนในคำตอบทันที จือซู่หันไปทางเซี่ยงชิ๋นอีกที พร้อมทั้งบอกให้เซี่ยงชิ๋นเลิกคิดที่จะเป็นครู แต่...เซี่ยงชิ๋นสมัครไปแล้ว พร้อมทั้งบอกให้ทุกคนสบายใจว่า “แต่ฉันสอนม.ต้นนะ” แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล จือซู่หมดความอดทน บอกว่าจะไม่ยุ่งด้วยอีก มีอะไรก็อย่ามาร้องไห้ให้เขาช่วยทีหลังก็แล้วกัน! เซี่ยงชิ๋นยังไม่เข้าใจว่า ทำไมจือซู่ต้องออกอาการอะไรมากมายขนาดนี้ด้วย -__-‘’ จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 00:05:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ณ คณะแพทย์ศาสตร์ จือซู่กำลังอยู่ในระหว่างการพรีเซนต์ข้อมูล เซี่ยงชิ๋นก็มาฟังด้วย (มีหลิวหน่งมาฟังด้วย แต่หลับตลอดงาน) พอจือซู่พรีเซนต์จบ ฟุนาซึก็เข้ามาบอกว่า ของจือซู่ก็ดี แต่ของเขาดีกว่า จือซู่ไม่สนใจ บอกให้ฟุนาซึอย่าเครียดมาก ... เพราะยังไงที่สองก็ยังคงเป็นของฟุนาซึแน่นอน ซึ่งทำเอาฟุนาซึถึงกับเต้น ^^; และผลสุดท้าย ...จือซู่ก็ได้ที่ 1 ฟุนาซึยกมือคัดค้าน ขอเหตุผล พวกคณะกรรมการให้เหตุผลว่าของฟุนาซึน่าสนใจแต่การอภิปรายนั้นยากไปหน่อย ของจือซู่เข้าใจง่ายกว่าและน่าฟัง ผลครั้งนี้ทำเอาฟุนาซึถึงกับซึม เซี่ยงชิ๋นสังเกตเห็นแล้วก็นึกสงสารฟุนาซึขึ้นมา หลังจากเลิกการอภิปราย เซี่ยงชิ๋นก็ไปซื้อน้ำกระป๋องมาให้จือซู่ แต่ระหว่างทางกลับเจอฟุนาซึแทน เธอเห็นฟุนาซึนั่งซึมอยู่ ฟุนาซึรู้สึกว่าถูกแอบมองก็หันมาเจอเซี่ยงชิ๋นเข้าพอดี เขาคิดว่าเซี่ยงชิ๋นจะมาสมน้ำหน้า แถมยังระบายออกมาว่า เขาไม่เคยชนะจือซู่เลยสักครั้ง ก็สมควรแล้วที่จะถูกหัวเราะเยาะไปทั้งชาติ เซี่ยงชิ๋นฟังแล้วสงสารเลยให้กำลังใจฟุนาซึ โดยให้น้ำกระป๋องเขา พร้อมกับบอกให้เขาร่าเริงขึ้น ฟุนาซึเห็นเซี่ยงชิ๋นใจดีก็คิดแผลงๆว่า ถ้าเขาจูบเธอ จือซู่จะทำยังไง และถ้าเขามีความสัมพันธ์ขั้นสุดยอดกับเธอ จือซู่จะทำหน้ายังไง จือซู่คงจะมองหน้าเขาอย่างกินเลือดกินเนื้อ ... เป็นความคิดที่ไม่เลว ทันใดนั้น! ระหว่างที่ฟุนาซึกำลังรุ่มร่ามใสเซี่ยงชิ๋น ก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อเท้าของจือซู่เตะเข้าที่หลังของฟุนาซึเต็มแรง “อยากเห็นนักก็จะได้เห็น” จือซู่เสียงเข้ม หน้าโหด “หน้าแบบนี้พอใจยัง?” ฟุนาซึหันไปโวยวายใส่ “แกชอบเข้ามาสอดแทบทุกเรื่องเลยสิน่า มันเป็นยังไงกันวะเนี่ย!” จือซู่ไม่สนใจ พูดจาทับถมฟุนาซึไม่เลิก(แบบหน้าตายๆ) ฟุนาซึเลยระบายออกมาว่า คนอย่างจือซู่ไม่เข้าใจเขาหรอกว่าคนที่เป็นที่สองน่ะรู้สึกยังไง จือซู่ทำหน้าเซ็ง (หรือหน้าเฉยก็ไม่รู้แฮะ) ด่ากลับ “ประสาทหรือไงวะแก ... แกเลิกคิดแบบนี้สักที แกเองก็เป็นคนเก่ง น่าจะใช้สมองอันปราดเปรื่องเพื่อช่วยเหลือคนอื่นดีกว่า ไม่ใช่อะไรก็จะคิดแต่เรื่องแพ้ชนะ ... แล้วไม่ต้องห่วง เพราะยังไงฉันก็ไม่ใช่คู่แข่งของแกคนเดียวตลอดกาล ในอนาคตแกจะต้องเป็นหมอที่ยอดเยี่ยมแน่ๆ” คำพูดของจือซู่ทำให้ฟุนาซึคิดได้ นัยน์ตาประกายวิบวับ และมีกำลังใจขึ้นที่จะเป็นหนึ่ง เป็นยอดแห่งหมอศัลยกรรม เซี่ยงชิ๋นหันไปให้กำลังใจฟุนาซึด้วย เลยเผลอจับมือกัน --- > จือซู่ตากระดิก คิ้วกดลง มองอย่างไม่พอใจ ... แล้วพูดขึ้นว่า “แต่ยังไงแกก็ต้องรองฉันอยู่ดี” ฟุนาซึของขึ้นอีกรอบ เซี่ยงชิ๋นหันไปท้วงจือซู่ว่าจือซู่พูดจาโหดร้ายอีกแล้ว แต่ใช่ที่จือซู่จะสนใจ (แอบหึงอะดิ) เอาแต่จะย้ำ เยาะเย้ย และทับถมฟุนาซึไม่เลิกว่า “ที่สอง ที่สอง ไอ้ที่สอง” พร้อมทั้งบอกว่า “ฉันไม่อยากเป็นหรอกนะหมอศัลยกรรม ... พยายามเข้าล่ะ ดาวแห่งหมอศัลยกรรม” ฟุนาซึไม่ยอมเลิก เอาแต่ตามตื๊อถามว่า จือซู่จะไปเป็นหมออะไร ซึ่งจือซู่ไม่สนใจ หันไปชวนเซี่ยงชิ๋นกลับบ้าน กลับไปที่บ้าน ก็มีจดหมายมาหาเซี่ยงชิ๋น เป็นจดหมายตอบรับการฝึกงานในโรงเรียน และเมื่อเปิดจดหมายออกอ่านก็พบว่า โรงเรียนที่เธอได้นั้นเป็น ... โรงเรียนมัธยมต้นที่ยูซู่เรียนอยู่ ... ขอพักยกก่อนค่ะ เดี๋ยวมาเล่าต่อ จะเล่าให้จบเล่มภายในกระทู้เดียวนะคะ ^__^ พอขึ้นเล่มใหม่ค่อยแยกกระทู้ค่ะ เดี๋ยวค่อยมาตามต่อนะคะว่า อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อ ยัยโง่เซี่ยงชิ๋นจะไปเป็นครู อิอิ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 49 00:21:53 จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 00:10:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จือซู่ในชุดกาวน์ และเซี่ยงชิ๋นแบบพยาบาล อิอิ จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 00:27:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แบบนี้ก็น่ารักดีนะ ว่าไหม จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 00:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 14 น่าร้าก... เอาอีกค่า ต่อๆๆๆๆ จากคุณ : Susie - [ 13 ก.ย. 49 00:44:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 น้องโจน่ารัก...ชอบตอนทำหน้าบึ้งใน ISWAK ตัวจริงก็น่ารักแบบติ๊งต๊องๆ จากคุณ : V (*^-^*) - [ 13 ก.ย. 49 06:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แวะมาดูด้วยค่ะ ชอบการตูนเรื่องนี้มากๆ ((แอบบอกอายุว่านมาตั้งแต่ตอนไหน --")) พอได้ยินว่าจะเอามาทำยังใจไม่ได้ ไมกล้าดู ... แอบเครียดจากรักใสๆมาแล้ว ((แต่ชอบนะ เพียงแต่มันไม่เหมือนในการตูนที่เราชอบอ่ะ)) พอมาดูเรื่องนี้ ((ฃ้าหลังชาวบ้านมากๆ)) เพราะชอบน้องจิโร่ หรืออาจินในเรื่องนี้ ก็รู้สึกดีว่า ค่อนข้างตามการตูนพอสมควร ไม่ทำให้เสียใจ แต่ว่ามะรู้ว่าภาคสองอาจินจะได้มีโอกาสโผล่กันเค้าป่าวน๊า ..... บทมันน้อยลงไปแล้วหง่ะ .... แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 49 08:45:38 จากคุณ : แมวจรจัด - [ 13 ก.ย. 49 08:42:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รออ่าน อยู่นะค่ะ  ขอบคุรจิงๆๆที่เล่าให้ฟัง จากคุณ : ((อยากหลับตา)) - [ 13 ก.ย. 49 08:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาต่อเร็วๆนะคะ สนุกดี อยากอ่านการ์ตูนเรื่องนี้บ้างจัง ^^ จากคุณ : W i n t e r b e r r y - [ 13 ก.ย. 49 09:06:37 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ๊ายยย ชอบจังเลยค่ะ  เราไม่เคยอ่านการตูนค่ะ มาดูหนังเลย  แต่อ่านจากที่คุณเจ้าของกระทู้เล่าสนุกมากเลยค่ะ ขำหลายปรระโยคเลยค่ะ เช่น "จือซู่ไม่สนใจ บอกให้ฟุนาซึอย่าเครียดมาก ... เพราะยังไงที่สองก็ยังคงเป็นของฟุนาซึแน่นอน ซึ่งทำเอาฟุนาซึถึงกับเต้น " “อยากเห็นนักก็จะได้เห็น” จือซู่เสียงเข้ม หน้าโหด “หน้าแบบนี้พอใจยัง?”(จือชู่นี่อัจฉริยะจริงๆ รู้ด้วยว่าฟุนาซึคิดอะไร 5555) แล้วจะมารออ่านต่อนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : ชองเชมิน - [ 13 ก.ย. 49 09:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบมากค่ะ ดีใจจังเลย ได้อ่านและนึกภาพตาม มีความสุขจัง มาต่อเร็วๆน้า รออยู่ จากคุณ : มนเกรซ - [ 13 ก.ย. 49 09:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หนี่ห่าวค่ะ..คุณโรส "เซี่ยๆ หนี่" ดีใจจังเลยค่ะ และ ชอบมากกกกก..เลยค่ะคุณโรส รออ่านอยู่นะค่ะ... คุณโรส..***เจี่ยโยวววค่ะ*** จากคุณ : natnamo - [ 13 ก.ย. 49 10:27:34 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พึ่งได้ดูค่ะ ดูได้ครึ่งเรื่องแล้ว สนุกมาก เป็นละครไต้หวันเรื่องแรกที่ดู (ขนาด รักใสๆ ยังไม่เคยดูเลย) ปกติดูแต่หนังเกาหลี พระเอกน่ารักมาก นี่คือชื่อจริงของพระเอกเรื่องนี้รึเปล่าค่ะ เจิ้งหยวนช่าง/เสี้ยวเจิ้ง/โจเชฟอภัยถ้าเขียนผิด ไม่ค่อยถนัดหนังจีน) จากคุณ : พันไมล์สุดขอบฟ้า (P_Punmile) - [ 13 ก.ย. 49 10:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ใช่แล้วค่ะ คุณ p_punmile อุ้ย! เราเจอเพื่อนจากตำหนักมาอีกคนแล้วคุณต่าย พระเอกจาก ISWAK ชื่อจริงคือ เจิ้นหยวนช่างค่ะ ชื่ออังกฤษโจ หรือโจเซฟ พวกเราส่วนใหญ่เรียกสั้นว่า โจค่ะ อย่าลืมดูจบแล้วเข้ามาคุยกันนะคะ แล้วจะหลงรักโจอย่างถอนตัวไม่ขึ้นเหมือนพวกเรา อิอิ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 49 10:46:35 จากคุณ : มนเกรซ - [ 13 ก.ย. 49 10:45:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณ จขกท มากนะคะ อ่านแล้วเห็นแต่หน้าน้องโจลอยมา ลอยมาเลย   (แต่ก็มีแอบเครียดเหมือนคุณแมวจรจัดเลยค่ะ กลัวทำภาค 2 ออกมาเหมือนรักใสๆ) จากคุณ : แก่นจุก - [ 13 ก.ย. 49 11:01:26 ]

ความคิดเห็นที่ 25  มาตามสัญญาค่ะ จากคุณ : burin piggypink - [ 13 ก.ย. 49 11:38:21 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นการ์ตูนที่สนุกมาก ตอนที่อ่านแทบวางไม่ลง  ในภาคสองเนี่ย จะมียายพระเอกด้วย ฮามากๆๆ จากคุณ : มารีนา - [ 13 ก.ย. 49 12:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ภาค 2 พระเอกจะหวีตหวานกว่าภาค 1 มั้ยน้า... อยากดูฉากหวีต ๆ บ้างจังเลยค่ะ จากคุณ : Susie - [ 13 ก.ย. 49 12:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สงสัยคุณโรส...จะเข้ามาต่อตอนเย็น-ค่ำหรือเปล่าหนอ รอด้วยใจจดจ่อ... สงสัยฉางฉินได้เป็นครูห้องยูซู..555 หรือเปล่า (เดาๆเอาค่ะ)  แต่แค่คิดก็ขำแล้วอ่ะ.. นึกถึงหน้า ยูซู !!(@-_-@)!! จากคุณ : natnamo - [ 13 ก.ย. 49 13:12:20 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ใช่ค่ะ เซี่ยงฉินได้สอนห้องยูซู่ง่ะ น่าสงสารยูซู่มากเลย ถ้าใครเก่งภาษาอังกฤษไปอ่านได้ที่นี่นะคะ http://www.suki-desu.com/itazuranakiss/summaries.html แต่ใน link นี้รู้สึกว่าภาค 2 เริ่มที่ 11 นะคะ ส่วนเรารออ่านภาคภาษาไทยของคุณโรสอย่างใจจดใจจ่อ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 49 19:48:58 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 49 13:39:19 จากคุณ : Susie - [ 13 ก.ย. 49 13:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ต่อนะคะ การที่เซี่ยงชิ๋นจะไปฝึกงานเป็นคุณครูแถมยังเป็นโรงเรียนของยูซู่นั้นสร้างความไม่พอให้แก่ยูซู่มากถึงขนาดสั่งให้เซี่ยงชิ๋นห้ามบอกใครว่ารู้จักกับเขา ^^; เซี่ยงชิ๋นฝันหวานถึงภาพสวยงามของตนซึ่งเป็นคุณครู กับนักเรียน ว่านักเรียนจประทับใจตัวเองมาก มีทั้งคิดว่านักเรียนคงจะตั้งกลุ่มแฟนคลับ รวมไปถึงตอนฝึกสอนเสร็จคงจะมีนักเรียนร้องไห้ ... ไอ้ท่าทางฝันหวาน น้ำตาคลอเบ้า ทำให้จือซู่ที่เดินมาเห็นแซวใส่ว่า ญาติเสียเหรอ -__-‘’ เซี่ยงชิ๋นถึงตื่นจากความฝันได้ (ฝันทั้งๆที่ตื่นอยู่นั่นล่ะ ^^’’)  แถมจือซู่ยังเดาออกอีกว่าเซี่ยงชิ๋นฝันอะไรอยู่ จือซู่ – “กำลังฝันเพ้อเจ้ออยู่ล่ะสิ” เซี่ยงชิ๋น – “ทำไมรู้!” (ตกใจที่โดนรู้ใจ) จือซู่ – “อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้ว ฉันว่าเธอเอาเวลาฝันเพ้อเจ้อไปเตรียมการสอนดีกว่ามั้ง” เซี่ยงชิ๋น – (อายเลยโวยวายใส่) “รู้แล้วล่ะน่ะ!” พลางคิดต่อว่าจือซู่ ‘จือซู่บ้า! ไม่ปลาบปลื้มเลยหรือไง ภรรยาจะไปเป็นคุณครูแล้วนะ” ในเช้าวันที่เธอจะไปสอน เซี่ยงชิ๋นยังมิวายถูกยูซู่กำชับอีกรอบ “ห้ามเธอไปบอกใครว่าอยู่บ้านเดียวกับฉันเด็ดขาด!” แต่เซี่ยงชิ๋นคิดไปอีกแบบ “แต่ฉันไม่เป็นไรนะ ถ้านายจะเอาฉันไปอวดใครๆว่าฉันเป็นพี่สะใภ้นาย” ยูซู่โวยวายกลับ “บ้า! ฉันไม่มีวันทำแบบนั้นแน่นอน! ไม่มีวันหลงเสน่ห์เธอหรอก!” แล้วอยู่ๆหน้าของเซี่ยงชิ๋นก็แดง ยูซู่แปลกใจเลยถาม “หน้าแดงทำไม” เซี่ยงชิ๋นทำหน้าเขินอาย แล้วบอกว่า “ฉันนึกถึงเมื่อก่อน จือซู่ก็เคยทำ เคยพูดแบบนี้กับฉัน” (นึกถึงอดีตที่แสนหวานนั่นเอง) ยูซู่เห็นแล้วโมโหใหญ่ บอกจะไปโรงเรียนแล้ว แถมยังย้ำชัดอีกว่า “ไม่มีวันจะหลงเสน่ห์ หรือเอาคนอย่างเธอมาเป็นแฟนหรอก!” แต่เซี่ยงชิ๋นไม่โกรธ กลับมั่นใจในตัวเอง บอกให้จือซู่ฟัง “ฉันเตรียมการสอนมาตั้งหนึ่งอาทิตย์ คราวนี้ไม่พลาดแน่” “แน่ใจ?” จือซู่ถามกลับ เซี่ยงชิ๋น – “แน่สิ!” โรงเรียนที่ยูซู่เรียนอยู่ และที่เซี่ยงชิ๋นมาฝึกสอนคือโรงเรียนที่ทั้งจือซู่และเซี่ยงชิ๋นเคยเรียนอยู่ ทำให้เมื่อเซี่ยงชิ๋นมาเป็นคุณครูฝึกสอน เหล่าอาจารย์ก็พากันตกใจ เซี่ยงชิ๋นบอกให้อาจารย์ทุกคนดูชื่อเธอให้ดีๆ ว่าตอนนี้เธอได้เป็น mrs. เจียง แล้ว อาจารย์เห็นก็ตกใจกันมากกว่าเก่าว่าทำไมอัจฉริยะอย่างจือซู่ถึงได้พลาดพลั้งอะไรได้ขนาดนี้ (คว้าเซี่ยงชิ๋นมาเป็นภรรยาเนี่ย) กรรมยังไม่หมด เมื่อเซี่ยงชิ๋นได้ไปฝึกสอนห้องของยูซู่ที่เป็นเด็กห้องเอสุดเก่ง เซี่ยงชิ๋นตื่นเต้นจนเขียนนามสกุลตัวเองผิด แถมยจังถูกยูซู่แกล้งถามคำถามยากๆจนตัวเองตอบไม่ได้ และหน้าแตกที่หน้าชั้นสอน จนกลายเป็นตัวตลกของนักเรียนในห้องเอไป กลับมาถึงบ้าน เซี่ยงชิ๋นก็หมกตัวแต่ในห้อง จือซู่กลับมาไม่เห็นเซี่ยงชิ๋นก็ถามหาเธอจากแม่ เขาดูจากสภาพการณ์ก็รู้แล้วว่าเซี่ยงชิ๋นต้องมีปัญหาที่โรงเรียนแน่ๆ แต่พอไปถามเซี่ยงชิ๋นก็ปากแข็ง บอกว่านักเรียนน่ารักกันมาก ไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่จือซู่ก็ไม่เชื่อ จนมาได้ยินจากปากของยูซู่ว่า เซี่ยงชิ๋นทำอะไรไว้ในห้องเรียนเขาบ้างก็ถอนหายใจพรืด กับสิ่งที่คาดเดาไว้ไม่มีผิด เซี่ยงชิ๋นรู้สึกว่าตัวเองทำพลาดไป เธอไม่น่าปากแข็งกับเขาเลย เธอน่าจะให้เขาช่วยเหลือ แต่พอคิดอีกที เธอก็ไม่อยากจะพึ่งพาจือซู่ อยากลองพยายามด้วยตัวเอง เพื่อจือซู่จะได้รู้สึกถึงความสามารถของเธอบ้าง โดยคุณแม่แอบมองดูท่าทางของเซี่ยงชิ๋นห่างๆอย่างห่วงๆ ^^’’ จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 13:34:47 ]

ความคิดเห็นที่ 31 กรี๊ดดดดดดด คุณโรสคัมแบ็ค เย้ๆๆๆ จากคุณ : Susie - [ 13 ก.ย. 49 13:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ในวันต่อมา เซี่ยงชิ๋น ณ ห้องเอ ด้วยใบหน้าสุดโทรม แต่ยังไม่ทันไร นักเรียนห้องเอก็ยกมือ และท้วงในสิ่งที่เธอเขียนซะแล้ว เซี่ยงชิ๋นถูกยูซู่ถามคำถามยากๆอีก ทันใดนั้นก็มีเสียงคุณแม่ดังขึ้น “หยุดนะ ยูซู่! ทำไมแสดงพฤติกรรมหยาบคายกับพี่สะไภ้แบบนี้!” ทั้งห้องหันมองไปทางคุณแม่กันหมด ยูซู่ถูกคุณแม่ตำหนิชุดใหญ่ และคุณแม่เองก็หันไปเอาความกับครูผู้ดูแลด้วยว่าทำไมปล่อยให้เซี่ยงชิ๋นโดนแกล้งแบบนี้ (คุณครูผู้ดูแลบอกว่า ก็นักเรียนถามมันไม่ผิดอะไรนี่ ><) จากเหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนในห้องเอรู้กันหมดว่าเซี่ยงชิ๋นเป็นพี่สะใภ้ยูซู่ และเป็นภรรยาของอัจฉริยะจือซู่ในตำนาน เซี่ยงชิ๋นยิ่งรู้สึกว่า...ยูซู่กำลังโกรธเธอมากขึ้น มากขึ้น จนเหมือนภูเขาไฟใกล้จะระเบิด การสอนให้ห้องเอฟดูจะเหมาะสมกับเซี่ยงชิ๋นที่สุดแล้ว และนั่นทำให้เธอได้พบกับ โคโนมิ เด็กนักเรียนม.1 ห้องเอฟ ที่แอบชอบยูซู่อยู่ เธออยากจะช่วยให้โคโนมิสมหวังดั่งที่ตัวเองเคยผ่านมา เลยให้กำลังใจโคโนมิ โคโนมิได้ฟังเรื่องราวของเซี่ยงชิ๋นก็เกิดมีกำลังใจ กล้าเดินเข้าไปคุยกับยูซู่ “ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอ” แต่ยูซู่กลับบอกว่า “ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับผู้หญิงห้องเอฟหรอก แต่ถ้าเธอสอบติด 1 ใน 100 ล่ะก็ จะลองคิดดูอีกที” นั่นทำให้โคโนมิเสียใจมากวิ่งหนีไป เซี่ยงชิ๋นออกมาต่อว่าความเลือดเย็นของยูซู่ แต่ยูซู่ไม่สนใจ บอกว่าตัวเองจะไม่หลงกลเซี่ยงชิ๋น หรือเด็กห้องเอฟแน่ๆ เซี่ยงชิ๋นถูกอาจารย์สั่งให้เอาข้อสอบกลับมาตรวจ แต่เพราะเรื่องราวยุ่งๆทำให้เธอลืมมันไว้ที่ไหนสักแห่ง พอดูที่ห้องนอนก็ไม่เจอ เลยตัดสินใจไปหาข้อสอบที่โรงเรียน แต่การแต่งตัวแปลกๆเหมือนขโมยของเธอ ทำให้ถูกยามจับส่งตำรวจ จือซู่ไปรับเธอที่สถานีตำรวจและตำหนิว่าทำอะไรไม่รู้จักคิด แต่พอเซี่ยงชิ๋นร้องไห้แล้วสำนึกผิด เขาก็ถอนหายใจเฮือกๆ “ช่างเถอะ เธอมันก็เป็นแบบนี้ทั้งปีทั้งชาตินั่นล่ะ พรุ่งนี้ไปบอกเขาล่ะกันว่าทำข้อสอบหาย” เซี่ยงชิ๋นได้แต่ยอมก้มหน้ารับผิดไป แต่โชคดีที่มีครูคนนึงเอาข้อสอบกลับไปตรวจให้ ถึงแม้แบบนั้นเรื่องที่เธอถูกจับก็ลือหึ่งไปทั่วโรงเรียน ทำให้ข่าวเรื่องโคโนมิกับยูซู่เงียบไป ^^; เพราะเรื่องที่ยูซู่พูด ทำให้เซี่ยงชิ๋นนัดโคโนมิมาติวที่บ้าน ด้วยจะทำให้โคโนมิจังสอบติด 1 ใน 100 ยูซู่มาแอบมองหน้าห้อง ทำให้ถูกจือซู่แซวว่า เขาคงจะลุ้นน่าดู ยูซู่ปฏิเสธเสียงแข็งว่าไม่มีทาง ใครจะไปสนคนห้องเอฟ พร้อมทั้งยืนยันว่า ถ้าโคโนมิเกิดทำได้ ติด1ใน100ขึ้นมาเขานั่นแหละที่จะเป็นคนซวย จือซู่มองยิ้มๆกับท่าทางมีพิรุธของน้องชายตัวเอง แต่ด้วยความโง่ของเซี่ยงชิ๋น ทำให้การติวไม่ประสบความสำเร็จ และเผลอหลับไปทั้งๆที่ยังช่วยโคโนมิแก้โจทย์เลขไม่ได้ จือซู่เห็นเลยเข้ามาช่วยแทน โคโนมิเกรงใจบอกว่าตัวเองโง่ คงทำให้จือซู่ปวดหัว แต่จือซู่กลับหัวเราะแล้วบอกว่า “ไม่เป็นไร ฉันชินแล้วจากการสอนเซี่ยงชิ๋น แล้วยังไงก็อย่าบอกเซี่ยงชิ๋นล่ะ ให้คิดว่าเป็นฝีมือของเซี่ยงชิ๋นไปก็แล้วกัน” ยูซู่แอบมองอยู่หน้าห้องแบบลุ้นๆ และในที่สุด โคโนมิจังก็ทำสำเร็จ เธอสอบได้ที่ 97 จาก 100 ทำให้ยูซู่ต้องยอมทำตามสัญญาที่ให้ไว้ เซี่ยงชิ๋นภูมิใจมาก คิดว่าที่โคโนมิจังทำสำเร็จเป็นเพราะตัวเอง โอ้อวดความสามารถของตัวเองให้จือซู่ฟังบนเตียงก่อนนอนใหญ่ คนฟังก็ได้แต่รับคำ อืมๆ จนง่วงก็ล้มตัวนอน ไม่สนใจว่าเซี่ยงชิ๋นจะเกิดความรู้สึกอยากเป็นครูขึ้นมาแล้วจริงๆ หรืออย่างไร จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 13:37:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แต่การสอนในห้องเอก็ยังมีอุปสรรค เมื่อยูซู่ยังแกล้งเซี่ยงชิ๋นไม่เลิก จนเหลืออีก 3 วันก็จะถึงการทดสอบ เซี่ยงชิ๋นได้ห้องเอ แน่นอนว่า เธอจะต้องถูกยูซู่ก่อกวนอีกแน่ๆ ตกดึก จือซู่ตื่นขึ้นมาก็ไม่พบเซี่ยงชิ๋น เลยแปลกใจเดินลงมาดู เจอเซี่ยงชิ๋นกำลังทำอะไรแปลกๆอยู่ ยูซู่ยืนอยู่ก่อนแล้วบอกพี่ชายว่า เซี่ยงชิ๋นกำลังซ้อมการสอน ที่จะเป็นการทดสอบอยู่ เป็นสองสามรอบแล้ว แถมยังตำหนิว่าคำถามที่เซี่ยงชิ๋นสมมติ (ว่ายูซู่จะถามนั้น) ดูปัญญาอ่อนจะตาย เขาไม่มีทางจะถามอะไรแบบนั้นแน่ๆ จือซู่หันไปเตือนน้องชายด้วยใบหน้ายิ้มๆว่า “ยังไงนายก็อย่ารังแกเมียฉันก็แล้วกัน” ก่อนจะพากันขึ้นไปนอน ซึ่งเซี่ยงชิ๋นก็ยังคงซ้อมอยู่ไม่เลิก ในที่สุด การทดสอบก็มาถึง เซี่ยงชิ๋นพยายามทำตามที่ตัวเองท่องซ้อมเอาไว้ เหมือนจะไม่มีอุปสรรคเมื่อยูซู่ไม่ได้ถามอะไร เพื่อนในห้องพากันแปลกใจ เลยจัดการแกล้งถามคำถามยากๆขึ้นมาแทน เซี่ยงชิ๋นตอบไม่ได้ ทำให้ยูซู่ต้องช่วยเธอแก้สถานการณ์ บอกว่าคำถามที่เพื่อนถามนั้นมันปัญญาอ่อนมาก เพื่อนๆก็เลยย้อนกลับถามว่า แล้วคำถามไหนล่ะที่ไม่ปัญญาอ่อน ยูซู่นึกถึงที่พีชายตัวเองบอกเอาไว้ เลยแกล้งถามคำถามที่เซี่ยงชิ๋นสมมติไว้เมื่อคืน เซี่ยงชิ๋นรู้สึกแปลกใจ แต่ก็ตอบไปตามที่ตัวเองท่องเอาไว้ นั่นทำให้เพื่อนๆของยูซู่แปลกใจมากว่าทำไมยูซู่ถามอะไรโง่ๆแบบนั้น ยูซู่ให้เหตุผลว่า ก็อยากลองถามอะไรที่ธรรมดาๆอยู่บ้าง ด้วยการทดสอบที่ผ่านไปอย่างไม่ค่อยมีปัญหาทำให้เซี่ยงชิ๋นภาคภูมิใจมาก คุยโม้โอ้อวดให้จือซู่ฟังใหญ่ว่าสามารถตอบคำถามยุซู่ได้ จือซู่ไม่ขัดอะไรทั้งๆที่รู้ความจริงทุกอย่าง ทำให้เซี่ยงชิ๋นคิดว่าตัวเองพยายามทำทุกอย่างคนเดียวมาตลอด แล้วเธอก็ทำได้ เป็นครั้งแรกที่เธอไม่ต้องให้จือซู่ช่วยเหลือเลย เขาเพียงยิ้มๆมีความสุขไปกับความรู้สึกของเซี่ยงชิ๋นด้วย (เซี่ยงชิ๋นกอดจือซู่ไว้ด้วยรอยยิ้ม) จบการสอน เซี่ยงชิ๋นได้รับดอกไม้จากนักเรียนดั่งที่เคยฝันไว้จริงๆ แต่คำพูดกลับตาลปัตร เมื่อนักเรียนบอกให้เธอเลิกฝันจะเป็นครูซะ แต่ถึงอย่างนั้นพอตอนเธอเดินออกจากโรงเรียน  ก็ยังอดประทับใจกับการที่นักเรียนหันมากล่าวอำลาบ้าง ให้กำลังใจบ้าง หรือหยอกเย้าบ้างไม่ได้ จากความรู้สึก happy นี้ ทำให้เซี่ยงชิ๋นปฏิเสธการไปเลี้ยงอำลากับเพื่อนๆที่เป็นคุณครู เซี่ยงชิ๋นกลับไปที่มหาวิทยาลัย ไปคณะแพทย์ฯ ตามหาคนคนนั้น เพียงคนเดียวที่เธออยากจะเจอในตอนนี้ ... ตอนที่เธอมีความสุขที่สุด ซึ่งก็คือ จือซู่ ... แค่คนเดียวเท่านั้น เดี๋ยวมาต่อ พรุ่งนี้ตอนค่ำๆนะคะ ^^ แอบอู้งานมาลงให้ค่ะ แหะๆ ปล. ขอบอกว่า ยูซู่เจริญรอยตามจือซู่จริงๆ 555 แม้กระทั่งเรื่องผู้หญิง อิอิ จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 13:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เริ่มเห็นอนาคตของยูซู่ลาง ๆ แล้วนะเนี่ย จากคุณ : Susie - [ 13 ก.ย. 49 13:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คิดถึงการติวที่แสนโรแมนติกของทั้งคู่จังเลย 555 โรแมนติกตรงไหนก็ไม่รู้เนอะ ^^ จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 13:54:47 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ลืมตอบคำถามไป่ค่ะ อาจินยังมีบทบาทอยู่ ถ้าเขาไม่เปลี่ยนเรื่องล่ะก็ มีคู่ของอาจินค่ะ ^^ จากคุณ : iNt_GaL - [ 13 ก.ย. 49 13:55:53 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตามมาติดๆ จะมาเมื่อไร กี่โมงค่ะ จะเอาป๊อปคอร์นมาปูเสื่อรอค่า กะลังน่าติดตาม จากคุณ : มนเกรซ - [ 13 ก.ย. 49 13:58:17 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เนตเราเป็นไรไม่รู้ เด้งออกไป 5 รอบ เพิ่งเข้ามาได้เนี่ยแหละ คุณโรส...ขอบคุณมากค่ะ  อ่านแล้ว หนักใจแทนจีซูจริงๆ ไม่รู้ว่าได้ฉางฉิน เป็นภรรยา หรือมาเป็นลูกกันแน่  อ่านไปแอบปาดเหงื่อไป เหอๆๆ แต่...ยูซู น่ารักก สมที่ตัวเองตั้งปณิธานไว้ว่า "จะเจริญรอยตามพี่ทุกอย่าง" 5555 รอตอนต่อไปอยู่เหมือนกันค่ะ คุณโรส..เจี่ยโยวๆๆ จากคุณ : natnamo - [ 13 ก.ย. 49 14:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 39 แล้วจะมีใครมาแอบหลงรักเซี่ยงชิ๋น อีกมั๊ยค่ะนี่... แบบเป้นตัวขัดขวางความสุขของพระเอก-นางเอกอ่ะ เห็นมีแต่ตัวมารที่ชอบพระเอก จากคุณ : ((อยากหลับตา)) - [ 13 ก.ย. 49 16:20:59 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตัวมารที่ชอบเซี่ยงฉินก็มีจ้ะ โปรดติดตามตอนต่อไป จากคุณ : Susie - [ 13 ก.ย. 49 16:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาตามอ่านค่ะ สนุกจริงๆๆ ขอบคุณคุณโรสมากค่ะ จากคุณ : ชองเชมิน - [ 13 ก.ย. 49 18:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณมากค่า ที่กรุณามาเขียนให้ได้อ่านกัน ^ ^ จากคุณ : keekoo - [ 13 ก.ย. 49 18:55:13 ]

ความคิดเห็นที่ 43 คุณโรสอุตส่าห์ลงให้ทั้งที กดเก็บเข้าคลังกระทู้เก่ากันเถอะค่ะ จากคุณ : Susie - [ 13 ก.ย. 49 19:18:08 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เล่าได้เป็นฉากๆๆจริงๆ คิดถึงตอนอ่านเรื่องนี้เลยจริงๆๆ ^^ จากคุณ : ลูกหมูสีฟ้า - [ 13 ก.ย. 49 19:27:21 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สนุกมากๆเลยค่ะ ยิ่งนึกภาพตามไปด้วยยิ่งขำใหญ่เลย จะติดตามอ่านนะคะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : napatson - [ 13 ก.ย. 49 23:51:33 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คุณโรสจ๋า กลับมาเต๊อะ จากคุณ : Susie - [ 14 ก.ย. 49 01:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 47 file นี้น่ารักดี สอนตีเทนนิสล่ะ http://img495.photo.163.com/zhuwenyi8889/59826916/1574064639.gif จากคุณ : Susie - [ 14 ก.ย. 49 01:11:08 ]

ความคิดเห็นที่ 48 แอบมาเช็คเรตติ้ง ก่อนไปเรียนอิอิ แงๆยังไม่ได้นอนเลย T^T งานมากมายเหลือเกิน ฮือๆ ... ถ้ากลับมาแล้วแรงยังไม่หมด จะมาเล่าให้ฟังจนถึงเล่ม 7 เลยค้าบบบ >< ปล. ใครเข้ามาอ่านก็ทักทายกันหน่อยนะคะ ^^ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : iNt_GaL - [ 14 ก.ย. 49 07:09:43 ]

ความคิดเห็นที่ 49 โจจ๋า มิสๆ (บ้าบอแก้เครียด แก้ง่วง) >< แล้วพบกันดึกคืนนี้คร้าบบ จากคุณ : iNt_GaL - [ 14 ก.ย. 49 07:11:36 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เราก็เข้ามาอ่านนะ และรอติดตามอยู่ ขอบคุณมากๆเลยที่มีกระทู้แบบนี้ คุณโรสเล่าได้ดีจริงๆ ยิ่งนึกภาพตามไปด้วย ยิ่งอยากให้ภาค2เสร็จเร็วๆจัง จากคุณ : Bykitty (Bykitty) - [ 14 ก.ย. 49 08:58:13 ]

ความคิดเห็นที่ 51 หนี่ห่าว เช้าวันใหม่ค่ะ คุณโรส... อ้าววว ไปเรียนแล้วเหรอค่ะ เดี๋ยวไปต้องเอาแบรนด์มาเพิ่มพลังให้คุณโรสเหมือนฉางฉินให้จีซูซะแล้ว หุๆๆ รออ่านด้วยใจจดจ่ออยู่นะค่ะ ระหว่างนี้จะไปอ่านทู้บนรออีกหลายๆรอบ เพราะอ่านแล้วทำให้เห็นหน้าน้องโจก็ happy แล้วค่ะ คุณโรส เจี่ยโยวๆๆๆ จากคุณ : natnamo - [ 14 ก.ย. 49 09:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 52 แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 49 12:17:58 จากคุณ : natnamo - [ 14 ก.ย. 49 12:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 53 พออ่านแล้วเหมือนลางๆ ว่าเคยอ่านตอนสมัยเรียน น่ารักๆๆๆๆ โจวน่ารักๆได้อีก  อ่านไป จินตนาการตาม ~~>_______<~~ รออ่านต่ออยู่นะคะ จากคุณ : boohoo - [ 14 ก.ย. 49 12:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณที่นำมาให้ค่ะ ขอเป็นแรงใจให้นะคะ จากคุณ : noinanoy - [ 14 ก.ย. 49 12:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 55 สนุกมาก ๆๆๆ อยากอ่านจังเลย ^__^ ขอบคุณนะคะที่มาเล่าให้ฟัง จากคุณ : บวบน้อย - [ 14 ก.ย. 49 14:47:53 ]

ความคิดเห็นที่ 56  สนุกจังเลยค่ะ   ปูเสื่อคอยตอนต่อไปแล้วนะ จากคุณ : burin piggypink - [ 14 ก.ย. 49 15:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ชอบๆ เกาะติดสถานการณ์เลยค่ะ กลับมาเล่าต่อเร็วๆ น่ะค่ะ จากคุณ : ru_yodsu - [ 14 ก.ย. 49 17:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 58 มารอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : ชองเชมิน - [ 14 ก.ย. 49 21:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 59 วันนี้ขอไปนอนก่อนนะคะ ง่วงมากเลย พรุ่งนี้เช้าจะรีบเข้ามาอ่านจ้า จากคุณ : Susie - [ 14 ก.ย. 49 22:06:28 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เราก็มาตามอ่านด้วยละ  ชอบๆๆๆๆ รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ ขอบคุณมากที่คุณโรส ส่งความสุขมาให้จ๊า จากคุณ : chollagreen - [ 14 ก.ย. 49 23:10:27 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ขอแตกกระทู้ออกมานะคะ เห็นคห.เยอะมากแล้ว ^^ ISWAK ภาค 2 (เล่าจากการ์ตูนญี่ปุ่น) กระทู้ที่ 2 จากคุณ : iNt_GaL - [ 15 ก.ย. 49 01:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 62 โอ๊ยยยย สนุกมากเลยอ่ะค่ะ นึกภาพตามแล้ว จื่อซู่น่ารักสุดๆๆไปเลยค่ะๆๆๆ จากคุณ : choopa chick - [ 17 ก.ย. 49 01:22:08 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน ช่วยกันกดเก็บด้วยนะจ๊ะ จากคุณ : Susie - [ 19 ก.ย. 49 18:21:01 ]