ความคิดเห็นที่ 1
เล่ม 11 (ปล. พิมพ์ไปลงไป เหนื่อยแค่ไหนก็จบแค่นั้น คริๆ)
เซี่ยงชิ๋นเริ่มทำงานในโรงพยาบาลแล้ว แต่ความเซ่อซ่าของเธอก็สร้างความวิบัติให้กับคนไข้ไม่น้อย
ทั้งพาคนไข้ไปตรวจสาย (เพราะหลงทางในรพ.) และเมื่อใดที่เธอต้องเป็นคนไปเจาะเลือด คนไข้ก็จะหวาดกลัวกันทั้งนั้น
ทำให้เซี่ยงชิ๋นโดนหัวหน้าพยาบาลเรียกไปตำหนิ พร้อมทั้งบอกว่า ถ้าเธอยังเป็นแบบนี้อยู่ คงจะทำให้จือซู่ที่เก่งกาจต้องลำบากแน่ๆ
เซี่ยงชิ๋นเลยต้องพยายามใหม่ เพื่อให้สามารถเป็นพยาบาลที่คู่ควรกับจือซู่ให้ได้
เมื่อเซี่ยงชิ๋นดูมีการพัฒนาขึ้น กอปรกับความพยายามของเธอ ทำให้หัวหน้าพยาบาลทาบทามให้เธอไปทำงานที่โกเบที่รพ.เดียวกับจือซู่ เซี่ยงชิ๋นดีใจมาก และพวกคนไข้ต่างก็ดีใจไปกับเธอ ขณะที่เซี่ยงชิ๋นกำลังดีใจกับพวกคนไข้อยู่นั้น ก็มีพวกหมอเข้ามาตรวจ หมอคนนี้คือ หมอนิชิกาคิ (ที่ชอบรุ่มร่ามใส่เซี่ยงชิ๋นอยู่เรื่อย) เขาเรียกให้เซี่ยงชิ๋นหยิบของ แต่เซี่ยงชิ๋นมัวแต่ปลาบปลื้มดีใจ คิดฝันเพ้อเจ้อจนไม่ได้ยิน
ผ้ก๊อส!! จนมีเสียงหนึ่งดังขึ้น เซี่ยงชิ๋นตกใจจนสะดุ้ง
ค่ะ!! แล้วรีบลนลานหยิบทันที
เสียงเดิมดังขึ้นอีกครั้ง มัวแต่คิดฟุ้งซ่านอะไรอยู่!!!
เซี่ยงชิ๋นหยุดชะงัก ด้วยเสียงช่างคุ้นหูเธอเหลือเกิน เธอเหลียวไปมองต้นเสียงที่ยืนทำหน้าดุๆอยู่ เซี่ยงชิ๋นช็อคจนล้มลงไปนั่งกองกับพื้น พวกอุปกรณ์พยาบาลในรถเข็นล้มกระจัดกระจายหมด
จือ...จือซู่!! ทำไม ... ทำไมมาอยู่ที่นี่!!! เซี่ยงชิ๋นร้องถามออกมาอย่างตกใจ
จือซู่ตอบ นับตั้งแต่นี้ ฉันจะมาประจำอยู่ที่รพ.นี้ ... เจียงจือซู่ครับ เขาแนะนำตัวกับทุกคนด้วย
เซี่ยงชิ๋นดีใจจนน้ำตาไหล ถามออกมาน้ำเสียงสั่นเครือ งั้นหมายความว่า เราจะได้ ... นี่ฉันก็จะได้...
จือซู่ยิ้ม พูดต่อจากเซี่ยงชิ๋นเองว่า ในที่สุดเราก็จะได้ทำงานร่วมกันนะ เซี่ยงชิ๋น
เซี่ยงชิ๋นกระโดดเข้ากอดจือซู่ แล้วร้องไห้อย่างดีใจ ในหัวของเธอมีแต่เรื่องราวเก่าๆเต็มไปหมด เรื่องราวที่เคยอยู่ด้วยกัน ผ่านมาด้วยกัน ... เหมือนความฝันเลย
จือซู่ก้มมองเซี่ยงชิ๋นด้วยสีหน้าอ่อนโยน ก่อนที่จะรู้สึกตัวว่าทั้งสองกำลังกอดกันอยู่ในห้องพักคนไข้ เฮ้ นี่ในมันในห้องผู้ป่วยนะ จือซู่เตือน
เซี่ยงชิ๋นเลยผละออกมา
มีคนไข้ถามขึ้น นี่สามีของเซี่ยงชิ๋นเหรอ
เซี่ยงชิ๋นพยักหน้าตอบ ค่ะๆ นี่สามีฉันเองค่ะ
แล้วอยู่ๆก็มีคนไข้ทักขึ้น แต่เซี่ยงชิ๋นจะไปโกเบนี่
จือซู่หันมาทางเซี่ยงชิ๋น จริงเหรอ? ... นี่ดวงเธอหรือเนี่ย แต่ดูท่าทางจือซู่จะไม่ค่อยแสดงออกว่าเสียใจหรือเปล่า (คือหน้าเฉยๆนั่นเอง)
เซี่ยงชิ๋นคิดได้ก็รีบวิ่งไปหาหัวหน้าพยาบาล จือซู่ได้แต่บอกว่า พยายามเข้าล่ะ
จากคุณ :
iNt_GaL
- [
30 ก.ย. 49 20:40:18
]
|
|
|