ความคิดเห็นที่ 37
ได้เป็นหัวหน้าหมวดตลอด 3 ปีเลย ที่จ๊าบสุดๆก็ตอนปี 1 ฝึกที่ หน้ารร.สุรศักดิ์ ยังเป็นสะพานเหล็กวงกลมให้เดินอยู่เลย ยิ่งเป็นหัวหน้าป้ายแดงยิ่งจ๊าบต้องตีเกือกติดผิวส้มดันลื่นล้มตรงหน้าสาวๆ
ยิ่งบางครูฝึกให้สั่งเลิกแถวโดยเดินออกไปทีละหมู่ ไอ้เราก็เอาใจเพื่อนอ่ะสั่งเลิกแถว จำได้เลยว่าโดนยึดพื้นหน้ากองรักษาการคนเดียวน่าอายแค่ไหน
ส่วนปี 3 ไปเขาชนไก่จำได้เลยว่าให้หัวหน้ากอง,หัวหน้าหมวดรักษาวิทยุ คนละ 2 ชม. ของเราได้ผลัดสอง ตกลงวิทยุอยู่กับเราถึงเช้าเลย(ก็คนมันเหนื่อยนี่หว่า) วันเข้าฐานหลุมบุคคลกับเพื่อน ครูฝึกให้เข้าหลุมตั้งแต่บ่ายไม่รู้จะทำอะไรดันไปเห็นแย้เข้ากำลังเดินเข้าไปจับ ได้ยินเสียงบึมเท่านั้นแหละ ลมกระแทกหน้าเลือดกำเดาไหลปรี่เลย แถมเพื่อนก็ทะลึ่งไปบอกครูฝึกอีกก็เค้าบอกแล้วให้อยู่ในหลุมบุคคล สุดท้ายโดนยึดพื้นตามระเบียบ แต่วันสุดท้ายเนี่ย work สุดๆนอนในเต๊นท์แต่อิสระเพราะว่าครูเค้าปล่อยให้เปลี่ยนเครื่องหมายนายสิบได้ เลยดันไม่นอนกัน ครูบอกให้พวกหัวหน้าทั้งหลายคอยดูพอ ตี 4 ดันออกมาเดินเล่นกันจน ครูฝึกเห็นเลยสั่งหมอบ ไอ้เราก็วิ่งไปเปิดเต๊นท์ที่ไกล้ที่สุดกะว่าเข้าไปเลยไม่โดนแน่ปรากฏเปิดผ้าเต๊นท์ไป3-4 เต๊นท์แถวแรกมีเท้าอยู่ 8 อันบ้าง 6 อันบ้าง เลยต้องวิ่งไปจนถึงเต็นท์ตัวเอง ที่แจ๋วสุดๆก็จากนารีมาตั้ง 7 วันมีจม.จากสาวๆฝากครูที่รร.เราไปให้ด้วย(รร.ช่างกล) ครูฝึกเอาไปอ่านหน้ากองให้ฟังหมดเลยในวันสุดท้ายตอนรอกลับบ้าน โชคดีวันสุดท้ายวันที่ 14 กุมภา ผบทบ. พล.อ.เชาวลิต มาเยี่ยมค่ายเลยไม่ได้โดดหอเลย รอดตัวไม่กลัวยังไงไหวเห็นบางคนกระโดดออกมาแล้วครูยังคว้าตัวดึงกลับไปได้ จำได้ว่าเคยถูกสั่งให้โดดแต่เราไม่โดดครูผลักลงมาก็ยังเกาะประตูหอได้อีกสุดท้ายถูกถีบ โคตรกลัวเลยหอสูงเนี่ย ไว้อ่านของคนอื่นบ้างดีกว่า
จากคุณ :
ton_ln80 
- [
12 ต.ค. 49 15:45:09
]
|
|
|
