***
วันนี้ไปสัมภาษณ์งานมา ที่ใหม่โอเคครับทั้งบริษัท ตำแหน่ง เงินเดือน คุยและทดสอบกันจนโอเคแล้วล่ะ แต่พอกลับมาจากที่สัมภาษณ์ นั่งคิด เดินคิด มันไม่ใช่กรูเลยว่ะ ทำแล้วต้องฝืนแน่ๆ ทำได้ไม่นานชัวร์ๆ เลยโทรไปสละสิทธิ์เค้าเรียบร้อย เรื่องมากซะงั้น T_T คือเค้าให้ผมไปทำฝ่ายเซลส์ง่ะ ไม่ใช่หาเมมเบอร์ฟิตเนส ขายบัตรเครดิต หรือเครื่องกรองน้ำหรอกนะ เป็นเซลส์พวกหาโฆษณามาลงน่ะ หรือ AE คือ ไม่ใช่แนวผมน่ะ AE มันต้องพูดเก่งๆ หน้าตาดี ขยันจิก แต่ผมไม่เข้าข่ายเลยแต่เค้าสนใจเพราะผมรู้ระบบงานแมกกาซีนน่ะ -_-" ถ้าเค้าให้ผมทำกราฟฟิกนะจะเซย์เยสเลย
สัมภาษณ์งานเสร็จขี้เกียจกลับบ้านเลยแวะที่ร้านกาแฟของเพื่อนเก่าสมัย ม.ต้น ร้านมันมีโต๊ะพูลกับเบียร์ให้กินด้วย ไปถึงเจอไอ้พวกเวลล์อยู่กันเพียบ มันมาสิงกันอยู่ที่นี่ประจำ เลยนั่งกินเบียร์กับพวกมันแป๊บนึง กินนิดนึงเพราะเป็นคนคอไม่แข็ง แต่อย่างอื่นยังแข็ง (ตาแข็งน่ะ ชอบนอนดึก อย่าคิดลึก) กินไปคุยไป นึกถึงตอนอายุ 14
แว้กๆๆ เมิงเข้าเรื่องแล้ว T_T
ตอนนั้นเรียน ม.3 ได้มั้ง แล้วตอนม.ต้น ผมเรียนประจำชายล้วน แล้วผมน่ะถ้าเทียบกับไอ้พวกนี้แล้วจะเป็นเด็กเรียบร้อยไปเลยง่ะ แถมตัวยังเล็กๆ จำได้ว่าตอนเรียน ม.ต้น นี่ ผมโดนไอ้พวกนี้แกล้งประจำ มันแกล้งสารพัดเลยนะ ชีวิตเหมือนนางเอกโดนถูกกระทำตลอดเวลา เช่น โบกหัว ขโมยผ้าห่ม ขโมยหมอน ยืมเงินแล้วไม่คืน ล่าสุดไอ้คนที่ยืมแล้วชักดาบนี่เป็นวีเจคนล่าสุดของ MTV แต่อดทนมาได้ตั้งสามปีแน่ะ อึดมาก -_-"
ตอนนั้นจำได้ว่าทั้งรักทั้งเกลียดไอ้พวกนี้ ที่รักพวกมันเพราะเวลามีอะไรนี่พวกมันช่วยผมน่ะ เช่น โดนเด็กอีกหอนึงมาแกล้ง มันจะไปช่วยต่อยให้ เพราะมีพวกมันเท่านั้นที่แกล้งผมได้ เด็กหออื่นไม่มีสิทธิ์ T_T หรือเวลาผมหิวตอนดึก ก็บอกมันได้ มันแอบออกไปซื้อข้าวข้างนอกประจำ ผมรอกินอย่างเดียว
ขอเล่าแค่นี้พอ เรื่องตอนมอต้นนี่เล่าได้ยาวหลายหน้าทีเดียว นึกถึงตอนอายุสิบสี่ จนมาถึงตอนนี้ คนที่ผมเคยเกลียด ตอนนี้ผมไม่เกลียดพวกมันเลย เป็นกลุ่มเพื่อนที่จริงใจมากๆครับ จะให้ช่วยอะไรเหอะขอให้บอกมันจัดให้
แล้วคนอื่นล่ะครับ ตอนอายุ 14 เป็นยังไงกันมั่ง
***
จากคุณ :
สมาชิกหน้าเหลือง
- [
10 พ.ย. 49 01:48:25
]