ความคิดเห็นที่ 1 นี่พูดจริงๆ นะคะ อ่านกระทู้ของคุณ ซึ้งมากกว่าดูหนังอีก คุณเป็นคนโรแมนติกและลึกซึ้งจริงๆ เราเป็นคนหนึ่งที่ผิดหวังจากหนังเรื่องนี้ เพราะดูยังไงก็ไม่ซึ้ง หรือเพราะเราไม่ค่อยคิดตามอย่าง จขกท. (นั่นคงเป็นสาเหตุจริงๆ น่ะแหละ) ขอบคุณมากๆ ที่ ทำให้กลับมาเห็นคุณค่า และความละเอียดของหนังเรื่องนี้ ชักจะปลื้มแล้วสิ ^^ ที่ถามว่า คิดมากจนมั่วรึป่าว ....มั่ว ไม่มั่ว ไม่รู้ รู้แต่ว่าคิดได้ซึ้งจริงๆ นับถือๆ จากคุณ : ไม่อยากรับจดหมาย - [ 23 พ.ย. 49 12:01:37 A:124.121.171.62 X: TicketID:130861 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โห...คุณเป็นคนที่ดูละเอียดจริงนะครับเนี่ย ผมรอให้มีคนมาตอบความคิดของคุณจัง แต่ผมคนนึงละที่เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น จากคุณ : ottoboy (ottoboy) - [ 23 พ.ย. 49 12:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ คุณดูละเอียดดีจริงๆเลยค่ะ จากคุณ : แม่ละมุนคุณละไม - [ 23 พ.ย. 49 12:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คิดได้ละเอียดมาก(เกินไป) เห็นด้วยบางอันอาจจะเป็นการสื่อถึงว่านางเอกป่วยและสังคมไม่ยอมรับ เช่นเรื่องมนุษย์ต่างดาวงี้ แต่บางข้อเราว่าไม่ได้เป็นสัญลักษณ์นะ และถ้าทุกอย่างในเรื่องมันเป็นสัญลักษณ์ไปหมด อย่างถ้าตีความมาว่านางเอกพระเอกอยู่กันคนละโลก ตอนจบ(ข้อ20)ก็จะกลายเป็นว่า ผู้ป่วยHIV(นางเอก)ไม่สามารถอยู่ร่วมกับคนปกติได้น่ะสิ ก็มนุษย์ต่างดาวมารับตัวไปหนิ เข้าใจมั้ยหว่า จากคุณ : นางาเสะจัง - [ 23 พ.ย. 49 12:56:15 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดูได้ลึกซึ้งถึงขนาดนี้เชียวหรือ ผมดูแล้วก็ได้แต่คิดว่า ในหนังมันก็ดูทันสมัยดีมันน่าจะมีความรู้เรื่องโรค HIV มากกว่านี้นะ เพราะเดี๋ยวนี้มันก็พอมีทางรักษาได้แล้ว ถึงต้องกินยาตลอดชีวิตก็เหอะ จากคุณ : xanyz - [ 23 พ.ย. 49 13:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หลงรักเจ้าของกระทู้ซะแล้วซี่ -*- จากคุณ : แพร (seoulbutterfly) - [ 23 พ.ย. 49 13:56:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โห ดูแล้วจำได้ขนาดนี้ ดูไปท่องไปอ่ะเป่า เล่าซะน่าดูเชียว อิอิ (ยังไม่ได้ไปดูอ่ะ) จากคุณ : viviblue (viviblue) - [ 23 พ.ย. 49 14:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอแจมตามความเข้าใจของผมนะครับ  ย้ำอีกทีว่าตามความเข้าใจของผม  หลังจากที่ดูหนังเรื่องนี้  ซึ่งอาจจะไม่ได้เป็นไปตามที่ผู้กำกับต้องการนำเสนอ  แต่เนื่องจากตัวหนังมีช่องว่างให้คนดูคิดต่อยอดเอาเองเยอะ  ทำให้สามารถเลือกที่จะรับรู้เนื้อหาของหนังได้ต่างกัน  ตามแต่ว่าคนดูจะเลือกดูและรับรู้จากมุมไหนนั่นเอง 1.เปิดเรื่องด้วยฤดูใบไม้ร่วง / เสื้อกันฝนสีเหลืองของอารี ในเรื่องนี้สีเหลืองเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงถึงอาการป่วย ผิดปกติ และการร่วงโรยของเธอหรือเปล่าครับ @ ผมมองว่าสีเหลืองแทนความสดใสครับ  จะเห็นได้ว่าตัวอารีจะแสดงออกถึงความสดใสเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นเสมอ  และเสื้อกันฝนสีเหลือง  ก็เป็นตัวแทนแสดงให้เห็นความสดใสของเธอ  ที่ฉาบอยู่ภายนอกให้คนอื่นๆ ได้รับรู้  รวมถึงรองเท้าสีแดงด้วย   ทั้งๆ ที่ความจริงแล้ว ภายในนั้นเธอก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้าจากโรคร้ายอยู่ตลอดเวลา   ดังนั้นผมเลยคิดว่าเสื้อกันฝนสีเหลือง  คือตัวแทนของความสดใสที่เธอสร้างไว้หลอกคนอื่นให้เห็นว่าเธอเป็นเด็กร่าเริงคนหนึ่งนั่นเอง   ส่วนจะมองสีเหลือไปพ้องกับฤดูใบไม้ร่วงนั้นมันก็มองได้  แต่ผมเข้าใจแบบที่อธิบายไปมากกว่า 2.การป้องกันคนอื่นจากตัวเธอเอง อารีเล่าเรื่องที่เธอต้องคำสาปให้เพื่อนนักเรียนฟังเพื่อที่จะให้เด็กคนอื่นๆไม่มาสัมผัสเธอ ครูเป็นเหยื่อรายแรกในโรงเรียนที่ประสบเหตุเล็กๆหลังจากบีบแก้มเธอจากนั้นเรื่องของเธอแพร่อออกไปเด็กทุกคนต่างหลีกทางไม่เข้าใกล้เธอ เปรียบได้มั้ยครับว่าเวลาที่บางคนรู้ว่าใครเป็นโรคเดียวกันกับอารี ก็จะไม่ยอมเข้าใกล้เลย @ จะว่าเป็นสัญญลักษณ์ก็ไม่น่าจะได้นะ  เพราะอันนี้เป็นแผนของเธอที่ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้  เนื่องจากกลัวว่าคนอื่นจะติดโรคร้ายไปจากตัวเอง  ก็น่าจะมีแค่นั้นนะ 3.จิ้งจกและครู อารีนำจิ้งจกไปโรงเรียนเธอบอกว่าเป็นสัตว์เลี้ยงแต่หนังมาเฉลยตอนท้ายว่าที่เธอนำไปนั้นเพราะต้องการกันคนอื่นไม่ให้เข้าใกล้เธอ บังเอิญจิ้งจกไปเกาะที่เสื้อของครู ครูแสดงท่าทางเกลียดจิ้งจกและห้ามอารีนำจิ้งจกมาโรงเรียนอีก อารีบอกครูว่าจิ้งจกมันไม่ได้รบกวน ไม่น่าเกลียดอย่างที่คิด จิ้งจกเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่เราเกลียด กลัวแต่ไม่รู้ว่ากลัวเพราะอะไรหรือเปล่าครับ และจิ้งจกอาจจะเป็นตัวแทนของเด็กที่ถูกปฏิเสธจากบางโรงเรียน เพียงเพราะว่าเด็กคนนั้นต่างจากคนอื่นคือติดเชื้อเอดส์หรือเปล่าครับ @ ตรงนี้สิเป็นสัญลักษณ์ที่ชัดเจนที่แสดงให้เห็นว่า  คนเราเวลาจะกลัว  มักจะกลัวกันแบบไม่มีเหตุผล  ซึ่งก็เหมือนกันไม่ว่าจะกลัวสัตว์เลือยคลาน  หรือว่ากลัวคนเป็นเอดส์  ก็ไม่ต่างกัน  ทั้งๆ ที่คนเป็นเอดส์ ก็ไม่ได้ทำอันตรายให้คนรอบข้างได้ง่ายดายขนาดนั้น 4.เส้นแบ่งระหว่างอารีและโจคัง เส้นที่1 โจคังไปส่งอารีที่วัด อารีขีดเส้นลงบนพื้นแล้วบอกโจคังว่าห้ามข้ามเส้นนี้ โจคังเชื่อ ไม่ก้าวข้ามเส้นนั้น หมายถึงโจคังกับอารี ยังไม่ได้อยู่ในโลกเดียวกันใช่ไหมครับ @ ตรงนี้จะตีความว่าเป็นสัญลักษณ์เส้นแบ่งระหว่างโลกของเธอ  กับโลกของพระเอกก็ได้  แต่ผมเข้าใจว่ามันเป็นการสร้างเงื่อนไขให้พระเอกรับรู้ว่า  ระหว่างเรายังไม่สนิทมากพอที่จะสามารถรับรู้เรื่องราวทุกเรื่องของฉันได้นะ  ซึ่งจะเห็นว่าพระเอกเองก็รับรู้ตรงนี้  และยอมรับในเส้นแบ่งที่นางเอกสร้างเอาไว้ตลอดเวลา  ไม่ว่าเส้นแบ่งที่ว่ามานั้นจะอยู่ตรงไหน  และเมื่อใด 5.โจคงกับอารีเริ่มเข้ามาอยู่ในโลกเดียวกัน หลังจากโจคังกระโดดลงไปจับจิ้งจกของอารีในทุ่งนาท่ามกลางสายฝนแล้ว อารีเอาเสื้อกันฝนสีเหลืองให้โจคัง แต่โจคังเอาเสื้อตัวนั้นมาห่มให้อารีด้วย แสดงถึงว่าทั้งสองเข้ามาอยู่ในโลกเดียวกันแล้ว หรือเปล่าครับ จากนั้นโจคังป่วย อารีหายไป @ จุดนี้น่าจะสื่อให้เห็นถึงความอ่อนโยน ห่วงใย เอาใจใส่ของพระเอกมากกว่า  ว่าเขารู้สึกอย่างไรกับเธอ  แม้ว่าจะรู้ดีว่าไม่สามารถตามจับมันได้ก็ตามที  แต่เพราะไม่อยากให้เธอคนนี้เศร้าเสียใจ  ก็เลยพยายามอย่างเต็มที่สุดความสามารถของตัวเอง  ตรงนี้ทำให้นางเอกตัวน้อยรู้สึกเปิดใจให้กับเขา  การเอาอยู่ภายใต้เสื้อกันฝนเดียวกัน  รวมถึงการที่เธอเอนหัวไปพิงพระเอก  สื่อให้เห็นว่าตอนนี้เธอไม่ได้แสแสร้งทำเป็นสดใสอะไรอีกแล้ว  ช่วงเวลานั้น  เธอคือเด็กน้อยคนหนึ่ง  ที่อ่อนแอ  และก็อ่อนไหวธรรมดาเท่านั้น สังเกตได้ว่าต่อจากนั้น พระเอกไม่สบายต้องนอนโรงพยาบาล  ทำให้นางเอกคิดไปเองว่า  เพราะเธอไปใกล้ชิดเขามากจนเกินไป  ก็เลยทำให้เขาป่วย  นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอเลือกที่จะหนีจากเขาไป  เพราะไม่อยากทำให้คนที่เธอรู้สึกดีด้วย  ต้องมาเจ็บป่วยไม่สบายเพราะเธอ  นั่นเพราะเธอเริ่มรู้สึก ...รัก... เขาขึ้นมาแล้วนั่นเอง 6.ตอนโต หน้าตาที่ดูเหมือนคนไม่สบายของอารี อารีโทรหาโจคังทั้งสองนัดเจอกัน สังเกตหน้าของอารีดูแต่งหน้าน้อยมาก แสดงถึงความไม่สบายของอารี หรือเปล่าครับ @ ผมว่าน่าจะสื่อให้เห็นว่าเธอคนนี้ยังเป็นสาวน้อยสดใสคนเดิม  ไม่มีการแต่งหน้าหนาๆ เหมือนสาวๆ ในกรุงโซลที่พระเอกเคยเห็น  มันเลยทำให้พระเอกเอง รู้สึกสบายใจที่ได้เจอเพื่อนคนเดิมที่ดูไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนแปลงไปจากวันวานแต่อย่างใด  ก็เลยสนิทกันง่ายเหมือนเดิม 7.โลกนี้ไม่ใช่โลกของอารี / อารีเคยพูดว่า ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเธอ เธอต้องไปอยู่ในที่ของเธอ เปรียบได้ไหมครับว่าสังคมยังไม่ยอมรับผู้ป่วยอย่างอารีใครที่เป็นเหมือนอารีต้องไปอยู่ที่ที่จัดให้โดยเฉพาะซึ่งเหมือนอยู่กันคนละโลก @ มันคือจินตนาการของเธอตั้งแต่เด็กครับ  ซึ่งจินตนาการตรงนี้  หากถูกสร้างขึ้นมาในใจตั้งแต่เด็ก  มันก็จะครอบงำพื้นฐานทางความคิดบางส่วนเอาไว้  แม้โตขึ้นมาจะรับรู้แล้วก็ตามที  ว่าสิ่งที่เธอเข้าใจนั้นไม่ใช่ความจริง  แต่บางทีการอยู่ในโลกจินตนาการก็เป็นสิ่งที่มีความสุขกว่าไม่ใช่เหรอ 8.มนุษย์ต่างดาว ผู้กำกับต้องการสื่อว่าคนที่ป่วยเหมือนอารีในโลกแห่งความจริง จะถูกมองเหมือนเป็นพวกน่ากลัว เหมือนไม่ใช่มนุษย์จัดอยู่กันคนละโลก หนังจึงให้อารีเป็นตัวแทนของคนเหล่านั้น หรือเปล่าครับ @ ผมว่าที่เอาคำว่ามนุษย์ต่างดาวมาใช้ในหนังเรื่องนี้  คงต้องการสื่อให้เห็นว่าคนที่เป็นโลกนี้  จะถูกกีดกันออกไปจากโลกของคนทั่วไป  เพราะถูกรังเกียจจนมากเกินความพอดี  จนเหมือนอยู่คนละโลกกัน  ซึ่งความจริงที่เกิดขึ้นแบบนี้น่าจะเป็นเหตุผลหลักที่หนังเอาคำๆ นี้มาใช้  แม้จะไม่บอกตรงๆ ก็ตามที 9.เส้นแบ่งทั้งสองคนเกิดขึ้นอีกครั้ง(เส้นแบ่งที่2) โจคังไปส่งอารีที่สนามบิน อารีบอกโจคังว่าห้ามก้าวผ่านเส้นเหลืองนี้ โจคังชักเท้ากลับ โจคังไม่สามารถเข้าไปในโลกของอารีได้ @ อันนี้ถือเป็นเงื่อนไขที่สองที่เธอสร้างขึ้น  โดยอิงตามเงื่อนไขเดิมคือ  เธอต้องไม่ก้าวล้ำเข้ามาในจุดที่ฉันบอกไม่ให้เธอเข้ามาเด็ดขาด  และพระเอกเองก็ไม่ก้าวไป  ไม่ใช่เพราะไม่รักหรือไม่ห่วงใย  แต่เพราะเขารู้ดีว่าการที่เขาก้าวผ่านเส้นแบ่งนี้ไป  จะทำให้เธอต้องลำบากใจ ไม่สบายใจ  นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ก้าวผ่านมันไป  และทำอย่างเดิมคือการหยุดมองเธอเดินไปจนลับตานั่นเอง นิสัยพระเอกจะเป็นแบบนี้ครับ  คือเป็นคนหัวอ่อน  ไม่ค่อยมีแรงฮึดจะทำอะไรด้วยตัวเองเท่าไหร่  สังเกตจากตอนกินเหล้ากันกับเพื่อนแล้วเพื่อนเขาบอกว่าที่พระผู้ดูแล  ไม่ยอมบอกความจริงเพราะเขาเป็นไม่ยอมแสดงให้เห็นถึงความจริงจังนั่นแหละ  ทำให้เราเข้าใจได้ว่า  ขนาดสามารถจ้างนักสืบติดตามนางเอกได้ตั้งนานสองนาน  แต่กลับไม่กล้าเดินเข้าไปถามพระผู้ดูแลอย่างเป็นเรื่องเป็นราว  แสดงว่าเขาเองก็ไม่ใช่คนที่มุ่งมั่นจะทำอะไรสักอย่างตามสิ่งที่หัวใจเรียกร้องสักเท่าไหร่  และที่สำคัญเขาก็ติดอยู่กับเงื่อนไขที่นางเอกสร้างไว้ด้วยเช่นกัน  คือไม่กล้าเข้าไปในโลกของเธอเมื่อเธอไม่อนุญาตให้เขาเข้าไป แต่สุดท้ายเมื่อถึงเวลาที่จำเป็นต้องทำ  เขาก็ทำมันออกมาด้วยการเดินเข้าไปในวัด  ไม่พูดไม่จา  แต่เอาน้ำมันราดตัวพร้อมกับถือไฟแช็คเพื่อบอกให้เห็นถึงความแน่วแน่ของตัวเอง  ตรงนี้สื่อให้เห็นถึงความรู้สึกกดดันที่เขากดเก็บเอาไว้ในใจเรื่อยมานั่นเอง 10. งานแสดงภาพ ภาพส่วนมากของอารีจะเป็นภาพครึ่งเดียวไม่เต็มกรอบภาพ หมายถึงการรออีกครึ่งหนึ่งของชีวิต หรือเปล่าครับ และคนป่วยอย่างอารีก็สามารถทำงานได้เหมือนคนปกติ @ งานแสดงภาพจะเป็นการสื่อให้เห็นถึงความรู้สึกของนางเอกที่มีกับพระเอกครับ  รวมถึงความรู้สึกของตัวเองด้วยว่ารู้สึกอย่างไร  ภาพทุกภาพที่แสดงเป็นภาพขาวดำ  สื่อให้เห็นถึงความหม่นเศร้าภายในใจ  ขัดกันอย่างแรงกับสีสันสดใสที่เธอเลือกใช้ในวัยเด็กที่ล้วนเป็นสีฉูดฉาดทั้งนั้น  นั่นเพราะงานถ่ายภาพสื่อให้เห็นถึงตัวตนที่แท้จริงของเธอนั่นเอง จะเห็นว่าหนังเน้นให้เราเห็นหลักๆ สองภาพคือภาพแรก  เป็นภาพที่วัดและมีรองเท้าอยู่ข้างขวา  ในขณะที่อีกภาพมีฉากเดียวกัน  แต่มีรองเท้าวางไว้ข้างซ้ายแทน  ตรงนี้ผมเข้าใจว่าคงสื่อให้เห็นถึงความโดดเดี่ยวของเธอ  ที่ไม่อาจจะอธิบายให้ใครรับรู้ได้  รองเท้าสีขาวด้านซ้ายคงหมายถึงพระเอก  และรองเท้าสีเหลืองด้านขวาคงหมายถึงตัวเธอเอง  ซึ่งแม้ว่าจะอยู่ที่เดียวกัน  สถานที่เดียวกัน  แต่กลับไม่สามารถอยู่ใกล้ๆ กันได้ในโลกแห่งความเป็นจริง  กรอบภาพน่าจแทนโลกที่แตกต่างกันระหว่างคนทั้งคู่ จากนั้นจะมีอีกภาพหนึ่งที่หนังเรื่องนี้เน้นที่สุด  นั่นคือภาพนางเอกถ่ายเต็มตัว  นั่งอยู่ตรงด้านซ้าย  และมีภาพอีกใบที่วางอยู่ข้างๆ แต่ไม่มีภาพใครเลยอยู่ตรงนั้น  อันนี้คงสื่อง่าย ๆ ว่าเธอเฝ้ารอใครสักคนที่จะอยู่ข้างๆ เธอ  ตรงนี้ย้อนกลับไปที่ภาพรองเท้าทั้งสองภาพด้านบนอีกครั้ง  จะเห็นชัดเจนขึ้น   ว่ารองเท้าแต่ละคู่แทนตัวตนของใครอยู่ ฉากต่อมาจะเห็นว่าพระเอกหยุดอยู่ที่ภาพนั้น  จนกระทั่งนางเอกโผล่ออกมา  ซึ่งเมื่อกล้องเปลี่ยนมุมกล้องถอยหลังมา  เราจะเห็นภาพนางเอกที่เป็นภาพถ่ายอยู่ด้านซ้าย  และพระเอกที่ยืนอยู่นั้นยืนอยู่ด้านขวา  ในตำแหน่งเดียวกันกับกรอบรูปพอดี   ฉากตรงนี้สื่อหลายอย่างมากครับในความรู้สึกของผม  มันสื่อให้ผมเข้าใจว่าจริงๆ แล้วนางเอกเธอมีโลกอยู่สองใบ  โลกหนึ่งคือโลกแห่งความเป็นจริงที่เธอรับรู้อยู่เสมอว่าอะไรคืออะไร  และเธอเป็นใคร  ซึ่งนั่นไม่ใช่โลกที่พระเอกรับรู้มาก่อนเลยแม้แต่น้อย ในขณะที่โลกอีกใบ  เธอมีชีวิตอยู่ในจินตนาการที่สวยงามของเธอเอง  และในโลกใบนั้นเธอใช้ชื่อว่าอารี  และเป็นโลกใบที่เธอเลือกที่จะให้พระเอกรู้จักเธอ  จะเห็นได้ว่าทุกครั้งที่เธอโผล่มาหาเขานั้น  เธอไม่เคยพูดเกี่ยวกับโลกอีกใบของเธอเลย   เพราะไม่อยากให้พระเอกไม่สบายใจ  ดังนั้นตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน  เธอจะใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุขในโลกที่เธอจินตนาการขึ้นมาร่วมกับพระเอกนั่นเอง แต่ ณ เวลานั้น  โลกทั้งสองใบของเธอ   ก็ถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว  เพราะวันนั้นพระเอกรับรู้หมดแล้วถึงตัวตนของเธอในโลกทั้งสองใบนั้นนั่นเอง เดี๋ยวมาต่อข้อที่เหลือครับ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 49 14:22:44 จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 14:20:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ละเอียดจริงๆ ครับ หนังเรื่องนี้ ในชื่อภาษาเกาหลี แปลว่า จิ้งจก หรือตุ๊กแก ครับ แค่นี้จริงๆ ชื่อหนังดั้งเดิมไม่มีคำที่บ่งบอกว่าเป็นความรักครับ ผมว่าสัตว์ชนิดนี้ หนังอาให้ความนัยว่า ที่ตัวมีตะปุ่มตะป่ำ ลักษณะเหมือนคนติดเอดส์น่ะครับ จากคุณ : THExE - [ 23 พ.ย. 49 14:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไปเซฟรูปจากหนังมาอธิบายอีกที  เผื่อว่าจะนึกภาพที่พูดถึงไม่ออก ภาพแรก  ภาพโปรโหมตนิทรรศการภาพถ่ายของนางเอก จากภาพจะเห็นได้ว่าเฟรมเดียวกัน  แต่มีรองเท้าสองคู่วางแยกกันอยู่สุดขอบเฟรมเลยทีเดียว  (ห่างที่สุดเท่าที่จะห่างได้แล้ว) อันนี้สื่อให้เห็นถึงเธอกับพระเอก  ที่แม้ว่าจะได้อยู่บนโลกเดียวกัน  แต่ก็ต้องอยู่ห่างกันไกลแสนไกล จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 14:39:41 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ภาพที่สอง  เป็นภาพที่สะดุดตาพระเอก  ถึงขนาดหยุดมองแวบหนึ่ง  เป็นภาพรองเท้าคู่เดียวกันกับที่เห็นในโปสเตอร์โปรโหมต นิทรรศการถ่ายภาพ  แต่คราวนี้รองเท้าทั้งคู่นั้นถูกจับแยกไปไว้คนละเฟรมกัน ก็คงสื่ออย่างที่ผมว่าไว้ด้านบนครับ  บนโลกแห่งความเป็นจริง  เขาและเธอไม่มีพื้นที่ที่จะใช้ร่วมกันได้ จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 14:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อีกภาพหนึ่ง  รองเท้าอีกคู่  ก็ถูกแยกออกมาไว้ในอีกเฟรมเช่นกัน  และที่โลกแห่งความเป็นจริงใบนี้  เธอกับเขาก็ต้องห่างกันออกมา  ไม่อาจจะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้เหมือนโลกแห่งจินตนาการที่เธอสร้างไว้อีกใบ จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 14:42:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ภาพสุดท้าย  เป็นภาพของเธอเอง  ถ่ายเต็มตัว  มีกรอบขั้นระหว่างรูปของเธอ  กับรูปอีกใบ  แต่กลับปรากฏว่ารูปข้างๆ เธอนั่นว่างเปล่า  ไ่ม่มีใคร แน่นอนว่าภาพสองใบนี้สื่อให้รับรู้ว่าเธอรอใครสักคน  ที่จะเข้ามาอยู่ในโลกใบเดียวกันกับเธอ จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 14:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แล้ววันนี้  เขาคนนี้ก็เข้ามา  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้นั้น  ทำให้โลกทั้งสองใบเชื่อมเข้าหากันได้อย่างสมบูรณ์ ผมชอบการถ่ายภาพ  เพราะเพื่อนผมคนหนึ่งสอนให้ผมเข้าใจว่า  ภาพที่เราถ่ายเอง  กับภาพที่คนอื่นถ่ายนั้น  สิ่งที่แตกต่างกันคือภาพที่เราถ่ายเอง  แม้ว่ามันจะไม่สวย   แต่มันมีสิ่งที่เรียกว่า ... ความทรงจำ ... อัดแน่นอยู่เบื้องหลังภาพเหล่านั้น  ที่ไม่ว่าเวลาผ่านไปนานสักเท่าไหร่ก็ตามที  ความทรงจำด้านหลังภาพเหล่านั้น  ก็จะไม่มีวันเลือนหายไปไหน ตรงนี้ทำให้ผมเชื่อว่าผมเข้าใจนางเอก  ที่เลือกที่จะใช้ภาพถ่ายสื่อผ่านอารมณ์ที่ซ่อนอยู่ภายในตัวเธออกมา  ให้กับคนภายนอกได้รับรู้นั่นเอง แล้ววันนี้  ... เธอก็ได้เห็นภาพที่เธออยากเห็นมากที่สุดแล้ว  ด้วยตาของเธอเอง แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 49 14:48:49 จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 14:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 11. ชั้นที่อารีรักษาตัวในโรงพยาบาลดูคล้ายยานอวกาศ สังเกตจากฉากหลวงพ่อนั่งรอข้างนอก ทั้งทางเดิน หน้าต่างจะขาวและสว่างมาก ชวนให้นึกถึงยานอวกาศใน2001 ... หรือนี่จะเป็นยานอวกาศที่อารีพูดถึง ชั้นนี้มีความแตกต่างจากชั้นอื่นๆของโรงพยาบาลดูได้จาก ฉากเพื่อนของอารีลงมาเอาของ ชั้นอื่นๆจะเก่ากว่าครับ @ อันนี้ไม่แน่ใจครับ  อาจจะเป็นเพราะชั้นนั้นดูแลผู้ป่วยติดเชื้อ  ก็เลยต้องดูทันสมัยมากกว่ามั้ง  เพราะดูแล้วไม่น่าเป็นฉากที่สร้างขึ้นใหม่นะ  แต่ก็ไม่แน่เนอะ  ฉากมันก็ไม่ได้ทำยากอะไรเหมือนกัน จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 15:56:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 12.เส้นแบ่งเส้นที่3 โจคังยืนตากฝนหน้าโรงพยาบาล หลวงพ่อบอกให้กลับเข้าไปข้างใน แต่โจคังยืนยันที่จะอยู่ข้างนอก เส้นที่แบ่งระหว่างโรงพยาบาล(อารี) คือร่องระบายน้ำเส้นตรงยาวที่ทางเดิน ใช่หรือเปล่าครับ @ ใช่ครับ  แต่เส้นแบ่งนี้เป็นเส้นแบ่งที่เขาเลือกเองที่จะไม่เดินข้ามไป  ไม่ได้เป็นเพราะอารีบอกไม่ให้ข้าม  อีกทั้งเส้นแบ่งนี้ยังเป็นเส้นแบ่งระหว่างโลกความฝัน  กับโลกแห่งความจริงที่เคยทาบซ้อนกันมาก่อนหน้านั้นด้วย   สิ่งที่พระเอกทำคือพยายามทำสิ่งที่อารีฝันให้เป็นความจริง  เขาเลือกที่จะหันหลังเดินไปสู่โลกแห่งจินตนาการของอารี  เพื่อเติมเต็มความฝันนั้นของเธอ  มากกว่าที่จะไปนั่งเป็นกำลังใจให้เธออยู่ในโรงพยาบาล  เพราะเขารู้ดีว่าถึงเขาไปอยู่ในนั้นก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้มากไปกว่าให้กำลังใจนั่นเอง ดังนั้นการให้กำลังใจด้วยการทำสิ่งที่นางเอกอยากเห็นให้เป็นความจริง  น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า  ทำให้เขาเลือกหันหลังแล้วเดินจากมานั่นเองครับ จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 13. วงกลมปริศนาและเต็นท์สีเหลือง โจคังกลับไปที่บ้านพักบนเชิงเขา เขาทำวงกลมปริศนาขึ้น ฉากนี้แสดงให้เห็นว่าหลายคนยอมทำอะไรก็ได้เพื่อให้คนที่เรารักอยู่กับเรานานๆหรือเปล่าครับ จากนั้นโจคังเข้าไปนอนในเต็นท์สีเหลือง หมายถึงเข้าไปอยู่ในโลกของอารีแล้ว แต่ยังไปไม่ถึงอารี หรือเปล่าครับ @ ตรงนี้เป็นอีกจุดที่หนังสื่ออะไรไว้เยอะมาก  แล้วก็ไม่ได้อธิบายอะไรสักเท่าไหร่  ปล่อยให้คนดูตีความกันเอาเอง  ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่าจะตีความกันลึกซึ้งมากน้อยเพียงไรด้วย สำหรับผม  ผมมองว่าพระเอกเองก็ไม่ได้เชื่อในเรื่องวงกลมปริศนา  หรือว่ามนุษย์ต่างดาวอะไรหรอก  แต่คุณเคยเห็นไหม  กับคนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักเมื่อหนทางที่หลงเหลืออยู่นั้น  เป็นหนทางสุดท้ายที่เขาหลงเหลืออยู่   ด็อกเตอร์บางคน  ยอมเอาคนที่เขารักไปรักษากับหมอผี  เพียงเพราะหมอแผนปัจจุบันบอกว่าโรคนี้ไม่มีทางรักษาได้  แต่พอมีญาติพี่น้องบางคนบอกว่าเอาไปพรหมน้ำมนต์จะช่วยได้  เขาก็ยอมทำ   คนจบเมืองนอกเมืองนาบางคน  ยอมเสียเงินซื้อสมุนไพรราคาเป็นหมื่นเป็นแสน  เพียงเพราะว่ามันคือทางเลือกสุดท้ายที่เขาจะฝากความหวังที่ริบหรี่ไว้ได้กับมัน เช่นกันกับพระเอก.... เขารู้ดีว่าโรคที่เธอเป็นนี้ไม่มีวันหาย  แต่เขาก็พร้อมที่จะหยุดงาน  แล้วหยุดทุกอย่างในชีวิตของเขา  เพื่อที่จะทำเจ้าวงกลมปริศนานี้ให้เกิดขึ้น  แม้จะไม่รู้ว่ามันจะช่วยอะไรได้หรือเปล่าก็ตามที แต่ในเมื่อนี่คือสิ่งสุดท้ายที่เขาพอจะทำได้  เขาก็ไม่ลังเลใจเลยที่จะทำมัน ...  ถ้าเป็นคุณ จะหยุดงานหยุดการมทำอะไรแบบนี้ไหม  แต่พระเอกเขาทำ  นั่นสื่อให้เห็นว่าเขารักเธอคนนี้มากมายขนาดไหน ส่วนเต้นท์สีเหลือง ก็คงสื่อแทนนางเอก  เพราะสำหรับเขา  สีเหลืองเตือนย้ำให้เขาคิดถึงนางเอก  (ตามที่บอกไว้ตั้งแต่ต้นเรื่อง)  ดังนั้นการที่เขาเลือกนอนในเต้นท์สีเหลือง  น่าจะสื่อให้เห็นว่าอย่างน้อยแม้จะไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอในโลกแห่งความเป็นจริง  แต่เขาก็ดีใจที่ได้อยู่ในโลกแห่งจินตนาการใบที่เธอและเขาเคยอยู่ร่วมกันมานานแสนนาน สรุปว่าสีเหลืองคืออารี  และการที่เขาอยู่ในเต้นท์สีเหลือง  ก็คือได้อยู่กับอารีนั่นเอง จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 14.แสงที่ส่องลงมาเหนืองเตียงของอารี เปรียบเหมือนกับอานุภาพของความรักที่ หนังต้องการสื่อออกมาให้เห็นเป็นรูปธรรมหรือเปล่าครับ (อาจจะเข้าข่ายนิยายไปหน่อย) @ อันนี้ไม่รู้ครับ  รู้แต่ว่ามันน่าจะเป็นแสงยามเช้าธรรมดา  ที่ปลุกให้นางเอกตื่นขึ้นมา  ส่วนจะมีอะไรลึกกว่านั้นไหม  อันนี้เดาไม่ออกครับ  จะแปลให้โรแมนติคว่า  เป็นแสงให้ปลุกให้นางเอกตื่นขึ้นมาเพื่อรับรู้ถึงความพยายามของพระเอกก็น่าจะได้เช่นกัน จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 19 15.การทำลายเส้นกั้นระหว่างอารีและโจคัง อารีฟื้น โทรหาโจคัง โจคังมารอรับอารีที่หน้าโรงพยาบาลทั้งสองจับมือกัน อารีเป็นฝ่ายก้าวข้ามร่องระบายน้ำยาว ตรงหน้าโรงพยาบาล หมายถึงการทำลายเส้นกั้นระหว่างทั้งสองคนหรือเปล่าครับ @ ก็แปลความหมายได้อย่างนั้นครับ  จริงๆ จะว่าไปผมว่าทั้งคู่ทำลายช่องว่างที่ขั้นกลางไปตั้งแต่วันที่งานแสดงภาพแล้วนะ  เพราะเปิดใจกันหมดแล้ว  แต่ฉากนี้อาจจะเน้นย้ำให้เห็นว่าไม่ใช่เพียงแค่พระเอกแล้วที่พยายามเดินตามหาโลกที่ซ่อนอยู่ของนางเอก  แต่คราวนี้เป็นตัวนางเอกเอง  ที่เลือกที่จะก้าวเข้ามาเขา เพียงเพื่อจะสร้างโลกใบใหม่ที่มีเพียงแค่เขาแค่สองคน จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:11:06 ]

ความคิดเห็นที่ 20 16.อยู่ในโลกเดียวกันอย่างสมบูรณ์ ทั้งสองขึ้นรถTaxi สังเกตฉากนี้กล้องจะถ่ายให้เห็นเส้นสีเหลืองที่ถนนก่อน รถวิ่งบนเลนขวาของถนน โดยเส้นเหลืองไม่ได้มากั้นโลกของทั้งสองคนแต่ตอนนี้เส้นเหลืองเป็นแค่เส้นแบ่งเลนถนนเท่านั้น @ ไม่แน่ใจว่าฉากนี้จะสื่ออะไร  ผมแค่มองว่าทั้งคู่เลือกที่จะหนีจากโลกแห่งความเป็นจริงที่วุ่นวายไปด้วยเรื่องต่างๆ มากมาย  เพื่อไปอยู่ในโลกส่วนตัวของเขาทั้งคู่เพียงลำพังมากกว่านะ  จะเห็นได้ว่าหลังจากฉากนี้จะมีฉากที่ทั้งคู่เดินข้ามเนินเขาไปด้วยกัน  โดยที่พระเอกแบกนางเอกไว้บนบ่า  ท่ามกลางพระอาทิตย์ดวงโตที่ค่อยลาลับขอบฟ้าไป  ฉากนี้นางเอกบอกรักพระเอกด้วย  ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เธอเปิดความรู้สึกที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในใจให้เขาได้รับรู้   ดังนั้นจากฉากนี้  เขาทั้งคู่ก็อยู่บนโลกใบเดียวกันแล้ว  โลกที่มีเพียงแค่เขาและเธอเพียงเท่านั้น จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 17. วงกลมปริศนา / ล้อจักรยาน / หน้าต่างบ้านวงกลม/ โจคังปั่นจักรยานเป็นวงกลมรอบๆตัวอารี อันนี้ไม่รู้จริงๆว่าสื่อถึงอะไร @ วงกลมคือความเป็นนิรันดร์อะครับ  คนบางคนเคยบอกกับผมไว้อย่างนั้น  เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณเริ่มเดินเข้ามาในวงกลม  คุณจะไม่มีทางพบจุดเริ่มต้น  และจุดสิ้นสุด  มันจะมีเพียงแค่การเดินตามเส้นวงกลมนั้นไปเรื่อยๆ  อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งก็คงเปรียบเหมือนกับความรู้สึกของคนทั้งคู่ที่ไม่อยากให้ช่วงเวลาที่มีความหมายตรงนี้  เลือนหายไป  อยากให้สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นหมุนวนไปอย่างนี้เรื่อยๆ ไป  แม้ว่ามันจะไม่อาจเกิดขึ้นได้ในโลกแห่งความเป็นจริงก็ตาม การปั่นจักรยานรอบตัวนางเอกนั้น  ก็คงเป็นสิ่งที่ช่วยย้ำความรู้สึกของพระเอก  ว่าอยากให้เขาและเธอได้มีเวลาอยู่ด้วยกันอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด  ฉากนี้พระเอกฝืนยิ้มทั้งน้ำตา  เนื่องจากรู้ดีว่าสิ่งที่เขาต้องการนั้นไม่มีทางเป็นจริงได้   .... เขาบอกรักเธอ ... ... เธอขอโทษเขา ... สุดท้าย  ... ในโลกแห่งความเป็นจริง  ก็ไม่มีสิ่งใดอยู่ได้เป็นนิรันดร์จริงๆ ... จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 18.ไฟที่หัวเสากระพริบ และลำแสงปริศนา ไฟกระพริบน่าจะหมายถึงความอ่อนแรงของอารี หรือเปล่าครับ ส่วนลำแสงปริศนาน่าจะหมายถึงอะไรก็ได้จากฟากฟ้าที่มารับเธอกลับไป ในที่นี้น่าจะหมายถึงอารีตาย นั่นเอง แต่หนังคงไม่อยากให้เห็นฉากการตายของอารีใช่หรือเปล่าครับ @ ก็คงเป็นอย่างนั้นครับ  เหมือนสัญญาณการเต้นของหัวใจมั้ง  ที่เริ่มริบหรี่ลง  ไม่สว่างจ้าเหมือนที่เคยมี  แม้ว่าก่อนหน้านั้นแสงนั้นจะไม่ได้สว่างมากนัก  แต่อย่างน้อย  มันก็ไม่กระพริบถี่มากขนาดนี้ ส่วนเรื่องลำแสงปริศนา  อันนี้ผมตีความไปว่า  ณ เวลานั้น  เรากำลังอยู่บนโลกที่เขาทั้งคู่สร้างขึ้นมา  ดังนั้นลำแสงนั้นไม่ได้เกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริง  แต่เกิดขึ้นมาในโลกแห่งจินตนาการของคนทั้งคู่  (พระกับเพื่อนที่แอบดูอยู่ผ่านทางหน้าต่างก็คงไม่เห็นแสงอะไรเช่นกัน) จากนั้นฉากนี้ก็คล้ายๆ กับเป็นฉากบอกลาของนางเอก  เธอเคยบอกย้ำให้พระเอกรับรู้อยู่เสมอว่า  ถ้ายานอวกาศมารับเธอนั้น  เขาต้องปล่อยให้เธอจากไป  เพราะเธอไม่ใช่คนบนโลกใบนี้  และเขาต้องบอกลาเธอด้วยรอยยิ้ม  ไม่ใช่หยดน้ำตา แต่เมื่อถึงเวลาจริงๆ  มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะให้ลาจากกันด้วยรอยยิ้ม  และแน่นอนว่าตัวเธอเองก็ไม่ได้ยิ้ม ... ... เธอร้องไห้ ... นั่นคือเหตุผลที่เธอร้องขอให้เขาหันหลัง  อย่ามองดูเธอตอนเธอลาจากไป  เพราะถ้าเขาหันหลังกลับมา  เธออาจจะตัดใจไปอย่างสงบไม่ได้นั่นเอง  นางเอกเป็นคนที่ไม่อยากทำให้คนที่เธอรัก  ต้องเป็นทุกข์เพราะเธอ  ตลอดเวลาเราจะเห็นว่าเธอมักจะยิ้มให้กับคนรอบข้างเสมอ  ไ่ม่ว่าจะกับเพื่อนสาวที่โรงพยาบาล  หรือกับหมอที่ทำผิดพลาดถ่ายเลือดผิดให้กับเธอ  เธอไม่เคยถือโทษโกรธเคืองคนเหล่านั้นเลย โดยเฉพาะกับพระเอก  คนที่เธอรัก  เธอย่อมไม่ต้องการให้เขาต้องมาเสียใจเพราะการจากไปของเธอ   นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่อยากเห็นใบหน้าของเขา  ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยรอยเปื้อนของหยดน้ำตา  และเธอก็ไม่ต้องการให้เขาต้องเห็นใบหน้าในตอนที่เธอร้องไห้เช่นกัน ... จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:54:15 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สุดท้ายแสงสีน้ำเงินนั้นก็ค่อยเลือนหายไป  พร้อมๆ กับความมืดที่เข้ามาแทนที่  แสงจากหลอดไฟที่เคยกระพริบอยู่ก่อนหน้านั้น  ก็มืดลงไปเช่นกัน ... ... อาริ จากเขาไปแล้ว ...  ตลอดกาล ... จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 16:55:08 ]

ความคิดเห็นที่ 24 19.ถ้าเป็นมนุษย์ต่างดาวจริง คงหมดกันครับงานนี้ @ อันนี้ไม่ใช่แน่นอนครับ ตัดทิ้งได้เลย 20.สุดท้ายผู้ป่วยอย่างอารีไม่ได้น่ารังเกียจอย่างที่คิด เขาสามารถอยู่ในโลกเดียวกันกับเราได้ในที่นี้น่าจะหมายถึงการอยู่ในสังคม สามารถทำกิจกรรมต่างๆได้ไม่ต่างจากพวกเรา พวกเข้าไมใช่จิ้งจก ไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว แต่พวกเขาคือคนเหมือนเรา @ ใช่ครับ  หนังเรื่องนี้อยากให้คนมองผู้ป่วยที่ติดเชื้อในมุมมองด้านบวก  ว่าคนที่ติดเชื้อก็ไม่ได้เป็นคนที่น่ารังเกียจอะไร  เขาก็เหมือนเรา  มีชีวิตจิตใจและความรู้สึกอ่อนไหวไม่แตกต่างกัน  ดังนั้นสิ่งที่เราควรปฏิบัติคือทำเหมือนกันกับเขาคือคนที่อยู่ในโลกใบเดียวกันกับเรานั่นเอง จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หนังเรื่องนี้รอบแรกที่ผมดู  ผมก็งงๆ ตอนจบเหมือนกัน  ไม่ค่อยเข้าใจอะไรเท่าไหร่  เพราะหนังเว้นเนื้อที่ให้เราต้องคิดตามค่อนข้างเยอะ  ถือว่าเยอะมากๆ เท่าที่ผมเคยดูมาเลยก็ว่าได้  ทั้งๆ ที่ตัวหนังดูเหมือนจะไม่มีอะไรเลย ดัวยเหตุนี้  ทำให้เมื่อผมดูรอบสอง รอบที่สาม และรอบที่สี่วนไปเรื่อยๆ ผมก็ยิ่งพบว่า  หนังเรื่องนี้มีอะไรให้คิดตามเยอะมากกว่าที่คิดครับ  ถือเป็นหนังรักที่อุ่นๆ อีกเรื่องหนึ่งเลย  โดยเฉพาะบทพูดในหนังที่ลึกซึ้งกินใจมากๆ  ผมไม่รู้ว่าบทภาษาไทยเป็นอย่างไร  เพราะผมดู Sub Eng  ก็ขอยกบทหนังช่วงจบมาฝากกันหน่อยนะครับ  ผมว่าเขาแปลได้ดีมากๆ เลย  ผมขออนุญาตแปลเป็นภาษาไทยละกันครับ อาจจะไม่เพราะเท่าไหร่ ถือว่าทนอ่านเอาหน่อยเนอะ Ari, with her yellow raincoat and white lies,,, อาริ... เจ้าของเสื้อกันฝนสีเหลือง And me, who believed every word she ever said,,, และผม... คนที่เชื่อในทุกคำพูดที่เธอพูดออกมา People might not believe it, but she was from outer space, คนอื่นๆ อาจจะไม่เชื่อ  แต่จริง ๆ แล้วเธอมาจากต่างดาวน่ะ And she's gone back to her hometown, แล้วตอนนี้  เธอก็แค่กลับไปยังบ้านเกิดของเธอเพียงเท่านั้น จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:17:54 ]

ความคิดเห็นที่ 26 Whenever I'm feeling particularly blue,,, เมื่อไหร่ก็ตามที่ผมรู้สึกเหงาๆ หรือเศร้าซึม I look at the empty table reserved for her, ผมมักจะมองไปยังโต๊ะตัวนั้นที่ถูกจองไว้สำหรับเธอ When I do, I am reminded of her pretty smile, และเมื่อผมทำอย่างนั้น  ผมจะคิดถึงรอยยิ้มที่อ่อนหวานของเธอ Love is remembrance, ความรัก ... คือ ความทรงจำที่แสนงดงาม ... จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอขอบคุณทุกความเห็นในกระทู้นี้มากๆครับ และโดยเฉพาะคุณMr. Forever (ขออนุญาตเอ่ยชื่อนะครับ) ที่อุตส่าห์เสียสละเวลาเกือบ3ชั่วโมงเพื่อช่วยเปิดมุมมอง ที่ผมมองไม่เห็น "อ่านแล้วคล้อยตามเลยครับ" เป็นการมองที่ละเอียดมาก แถมเขียนกระทู้อ่านง่ายและเป็นระเบียบเรียบร้อยด้วยครับ ขอบคุณมากๆครับ สำหรับกระทู้นี้เป็นกระทู้ในความทรงจำของผมอย่างแน่นอนครับ ส่วนท่านอื่นๆผมก็รอความคิดเห็นอยู่นะครับ ปล.อารีตอนเด็กน่ารักมากๆครับ จากคุณ : ลูกอีสาน - [ 23 พ.ย. 49 17:23:09 A:202.142.193.21 X: TicketID:107212 ]

ความคิดเห็นที่ 28 Even though she is gone, my heart still remembers her, แม้ว่าตอนนี้เธอจะจากผมไปแล้ว  แต่ทุกส่วนในหัวใจของผมก็ยังคงจดจำเธอได้อย่างแม่นยำ Sometimes, I open up my chest of memories, บางครั้ง ผมเปิดผ่านเข้าไปยังความทรงจำของผม hoping to keep them locked in my heart forever, และหวังว่ามันจะยังฝังแน่นอยู่ในหัวใจไปเช่นนี้ ... ตราบกาลนิรันดร์... จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 29 I can feel it, ผมรู้สึกถึงมันได้ I feel the rush of emotions ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึกมากมายภายในใจ I felt when I first saw her,,, ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึกในวันแรกที่ผมได้พบกับเธอ Ari must have sent me a sign, อาริคงจะส่งสัญญาณอะไรมาให้ผมสักอย่างแล้วตอนนี้ I have to send one back, ผมคงต้องส่งสัญญาณนั้นกลับไปถึงเธอบ้างแล้ว.... จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พอดีเปิดหนังไปด้วยเพราะแคปภาพที่เกี่ยวเนื่องมาแปะอะครับ  ไปๆ มาๆ กลายเป็นดูหนังไปซะงั้น  แฮ่.... เป็นหนังอีกเรื่องที่ชอบครับ   ส่วนตัวคิดว่าถ้านางเอกสวยกว่านี้อีกหน่อย  น่าจะดึงกลุ่มคนดูในไทยได้อีกพอสมควร  แต่นางเอกคนนี้ก็น่ารักดีครับ  แสดงเก่งด้วย ส่วนพระเอกนี่ไม่ต้องพูดถึง  สื่ออารมณ์ออกมาทางแววตาได้ดีมากๆ เลย  โดยเฉพาะฉากนี้ที่คาดว่าจะเรียกหยดน้ำตาจากสาวๆ ได้หลายรายอยู่เหมือนกัน Do you get off work soon? I'll be waiting over there. งานนายใกล้จะเสร็จหรือยัง  ฉันไปนั่งรอตรงนั้นก่อนละกันนะ จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 31 What are you doing ? จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 32 It'll only be for 1 hour. อีกแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น ... ซึ้งกินใจจริงๆ ฉากนี้   จากคุณ : Mr. Forever - [ 23 พ.ย. 49 17:48:50 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โหหหหห อยากดูเลยอ่ะ กิเลสเกิดเลย ตีความกันซะ ดูหนังแล้วเก็บรายละเอียดกันดีจังเลยค่ะ มันเป็นประโยชน์สำหรับเราด้วยนะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ณ.รัก - [ 23 พ.ย. 49 18:04:31 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ฉากผูกรองเท้า ใน คคห.31 ผมจุกอกหายใจไม่ออกเลยล่ะครับ ซึ้งมากๆครับ จากคุณ : ลูกอีสาน - [ 23 พ.ย. 49 19:35:53 A:202.142.217.130 X: TicketID:107212 ]

ความคิดเห็นที่ 35 น่ารักง่าาาาาาาาาาาาาาาาาา กะ ลัง เศร้าๆ เรื่องน้องเครื่องบินอยู่ แง้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว รับผิดชอบมาน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   ไม่น่ากดมาเลย แง้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ซาลาเปาาาาาาาาาามักๆ (ซึ้งๆ) จากคุณ : มิ้วๆ (มิ๊วๆ แมวพันปี) - [ 23 พ.ย. 49 19:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เดวจะกลับไปดูอีกรอบค่ะ ไอคิวเราเข้าใจเรื่องเองไม่ได้ ขอบคุณคุณ ลูกอีสาน กับคุณ Mr. Forever มากค่ะ โจคัง หล่อมากมาย >.< จากคุณ : ไม่อยากรับจดหมาย - [ 23 พ.ย. 49 20:02:48 A:124.121.171.62 X: TicketID:130861 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เราชอบเรื่องนี้นะ อยากขอบคุณจขกท และผู้ที่เข้ามาแสดงความเห็น ถ้าจะทำให้มีคนชอบหนังเรื่องนี้มากขึ้น จากคุณ : trml - [ 23 พ.ย. 49 22:57:14 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ผมร้องไห้คับ  อินมากๆ จากคุณ : donut_pc - [ 23 พ.ย. 49 23:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ถ้าภาษาเกาหลี ผมไม่มั่วนะครับ ร้านอาหารที่ พระเอกมีตอนท้าย ใช้ชื่อนางเอกกับ พระเอก อารี โจคัง ด้วยครับ จากคุณ : ไก่ - [ 24 พ.ย. 49 14:51:11 A:125.24.217.107 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 ใช่ครับ  ชื่อร้้านเป็นชื่อนางเอก ตามด้วยพระเอก เพราะพอนางเอกจากไปแล้ว  เขาก็หมดแรงบันดาลใจที่จะทำงานที่แบงค์ต่อ  (หรือเพราะตอนมาทำวงกลมนั่นลาออกมาแล้วก็ไ่ม่ทราบได้ อิอิ)  ก็เลยกลับมาช่วยพ่อทำงานที่ร้านอาหารญี่ปุ่นต่อ  แล้วก็ทำการ Rebranding ซะ เปลี่ยนเอาชื่อนางเอกมาเป็นเมนูพิเศษซะด้วย จากคุณ : Mr. Forever - [ 24 พ.ย. 49 17:38:35 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ผมคิดว่า มุมมองของเจ้าของกระทู้น่าสนใจมากครับ ( รวมถึงคุณมิสเตอร์ ด้วย ) จริงๆแล้วคุณจขกท เปิดเป็นกระทู้วิจารณ์เลยก็ยังได้นะครับ ตัดประเด็นคำถามออกไปบ้าง แล้วเกลาสำนวนสักหน่อย ใช้ได้เลยล่ะ จริงๆแล้วผมคิดว่าหนังเรื่องนี้ไม่ได้มีสัญลักษณ์มากมายขนาดนั้นครับ แต่หลายจุดที่ยกมาเป็นตัวอย่าง ก็อาจจะตีความตามนั้นได้จริงๆ ผมคิดว่าบางทีผู้กำกับอาจจะไม่ทันได้คิดมากขนาดนั้น แต่การที่สื่อให้ผมเข้าใจว่า ผู้ติดเชื้อ เปรียบได้กับมนุษย์ต่างดาว แล้วไม่สามารถอยู่ร่วมกับคนปกติได้ ต้องไปอยู่ต่างดาวอะไรนั้น เป็นสิ่งที่ผมคิดว่าไม่เข้าท่าครับ ทำไมผู้ติดเชื้อจะรัก และอยู่ร่วมกับคนปกติไม่ได้ครับ ( แนะนำ you are my sunshine หนังรักเกาหลีอีกเรื่อง ที่เล่าเรื่องรักของผู้ติดเชื้อกับคนธรรมดา ได้ซาบซึ้งประทับใจมากกกกก ) http://pandagroup.pantown.com/ จากคุณ : joblovenuk - [ 25 พ.ย. 49 11:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณทุกคนครับที่เข้ามาตอบในกระทู้ ขออนุญาตเอ่ยชื่อนะครับ ที่คุณjobแนะว่าเปิดเป็นกระทู้วิจารณ์ก็ยังได้ คือความสามารถผมไม่ถึงขั้นน่ะครับ ผมเป็นคนที่คิดได้แค่1 แต่คนอื่นเขาคิดไปถึง 2 ถึง3นู่นแล้วน่ะครับ สำนวนการเขียนก็ด้านๆ งงๆครับ ไม่เนียนเหมือนคุณMr. Forever ยอมรับว่าพออ่านที่คุณMr. Foreverทำให้เห็นอีกมุมเลยครับ ผมคงต้องรอdvdน่ะครับ จะดูให้ซึ้งอีกสักรอบ(แหะๆ) ส่วนเรื่องมนุษย์ต่างดาว ผมคิดว่าเขาคงอยากให้เห็นภาพชัดเจนไปเลยมั้งครับ กับคำว่า "ตัวประหลาดของสังคม" อย่างในไทยนี่ ก็ที่วัดพระบาทน้ำพุ น่าจะพอเห็นภาพชัดนะครับ บางคนพาญาติมาทิ้งที่หน้าวัดเลยล่ะครับ(หลวงพ่อท่านพูดอย่างนั้นเลยครับ) จากคุณ : ลูกอีสาน - [ 25 พ.ย. 49 12:55:50 A:202.142.217.130 X: TicketID:107212 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อย่าว่างั้นว่างี้เลยนะครับ  ผมว่าคุณ joblovenuk มองหนังเรื่องนี้แค่มิติเดียว  เลยทำให้เข้าใจความหมายที่คลาดเคลื่อนของหนังเรื่องนี้มากพอสมควร  หนังไม่ได้จงใจสื่ออย่างที่คุณเข้าใจเลยครับ แต่หนังสะท้อนมุมมองทางความคิดของสังคม  ที่มองไปยังคนที่ติดเชื้อมากกว่า  แล้วก็ตั้งคำถามกับสังคมว่า  คนที่ติดเชื้อเนี่ย  เป็นมนุษย์ต่างดาวหรืออย่างไร  ถึงได้ปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น   แต่หนังไม่ได้สื่ออย่างที่คุณเข้าใจเลยครับ  แต่ที่คุณเข้าใจไปอย่างนั้นเพราะหนังไม่บอกอะไรมากกว่า  ทำให้คนที่มักจะดูหนังแค่มิติเดียว  คือรับรู้แค่จากภาพและคำพูดของตัวละคร  ไม่ค่อยเข้าใจหนังเรื่องนี้มากเท่าไหร่นัก  ทำให้หลายๆ คนหลังจากออกโรงมา  จะออกมาอารมณ์งงๆ เป็นหลักโดยเฉพาะฉากที่นางเอกตาย ผมเองตอนดูจบก็งงๆ อยู่เหมือนกัน  ว่ามันจะสื่ออะไรหนอ  ยอมรับว่าตอนดูจบแล้วสะดุดกับฉากนั้นอย่างแรง  แต่เพราะคิดว่ามันต้องมีอะไรซ่อนอยู่ในนั้น  เพราะหนังเรื่องนี้มันเป็นหนังออกแนวอาร์ตนิดๆ คือพูดน้อยๆ แต่ในฉากของหนังมีองค์ประกอบให้คิดตามเยอะมากๆ จริงๆ ดังนั้นผมเลยไม่คิดว่าเขาจะปล่อยให้ฉากนี้ออกมาอย่างไม่มีความผมายแฝง  ซึ่งพอลองดูหลายๆ รอบ  ลองตีความเยอะๆ  ก็ทำใ้ห้เข้าใจได้มากขึ้น แล้วพอเข้าใจมากขึ้น  ผมกลับชอบหนังเรื่องนี้มากขึ้นหลายเท่าเลย ดังนั้นจึงไม่แปลกอะไรครับ  ที่คนที่ดูหนังเรื่องนี้รอบเดียว  แล้วดูแบบมิติเดียว  จะไม่ค่อยรู้สึกว่าหนังมันดีเท่าไหร่  แต่ลองเปิดใจครับ  ลองอ่านที่ผมเขียนและตีความไว้ดีๆ แล้วคิดตาม  จะเห็นด้วยหรือเห็นต่างก็แล้วแต่  ขอเพียงแค่คิดตาม  แล้วตีความตามที่คุณเข้าใจ จากนั้นดูหนังเรื่องนี้อีกรอบ  แล้วคุณจะพบว่า  ในหนังเรื่องนี้มีความนัย ซ่อนอยู่ในมิติภาพ  มากกว่ามิติคำพูดเยอะมากๆ ส่วน you're my sunshine นั้นเป็นหนังที่ดีมากๆ อีกเรื่องครับ  หนังเรื่องนี้ลงตัวทั้งในเรื่องของบท  มิติที่ถ่ายทอดออกมาทางคำพูดและภาพนั้น  สมบูรณ์ สวยงาม  เข้าถึงได้ง่าย  ซึ่งตรงนี้ผู้กำกับต้องเก่งจริงๆ ถึงจะถ่ายทอดหนังออกมาให้ลงตัวได้แบบนี้ครับ  เพราะต้องเข้าใจว่าหนังคือสื่อที่คนดูทุกระดับต้องสามารถเข้าถึง main หลักของเรื่องได้ง่าย  และเข้าใจในใจความหลักที่ผู้กำกับต้องการนำเสนอ  ส่วนรายละเอียดปลีกย่อย  ก็แล้วแต่ว่าใครจะเก็บได้มากกว่ากัน จากคุณ : Mr. Forever - [ 25 พ.ย. 49 15:22:32 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ชอบฉาก คห.31-32  ดูแล้วซึ้งไปเลย แต่อึ้งที่สุดก็ตอนหลังที่รู้สาเหตุที่แท้จริงที่นางเอกทำไมใส่เสื้อกันฝนนี่ล่ะ จากคุณ : โนเนมจัง - [ 26 พ.ย. 49 10:04:42 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ใครดูหนังเรื่องนี้แล้วไม่อ่านกระทู้นี้นี่ขอบอกว่าพลาดอย่างแรง ถ้าเป็นคนธรรมดา มีสิทธิ์ด่า และงงได้ ผมคนนึงอ่ะที่มึนๆ ขอขอบคุณทั้งสองท่านมากๆ Mr.Foreverและลูกอีสาน ตีความมาได้จนผมตกใจเลย นึกไม่ถึงจิงๆ ขออนุญาติsaveเก็บไว้เป็นข้อมูลนะคับ จากคุณ : Gimme - [ 26 พ.ย. 49 14:12:42 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ตอนแรกว่าจะเข้ามาตอบกระทู้ แต่ก็มีคนใจดีตอบกระทู้ได้ดีและมีรายละเอียดสมบูรณ์แบบไปแล้ว ถ้าอย่างขอบอกแค่ว่า ชอบฉากที่พระเอกเอาเชือกผูกรองเท้าผูกนางเอกไว้ติดกับขาโต๊ะ เพราะไม่อยากใหเธอหายไปไหนอีกแล้วจริงๆ จากคุณ : Chlorophyll Patty (Chlorophyll Patty) - [ 26 พ.ย. 49 20:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ในแง่ของสัญลักษณ์และการตีความ ที่ถูกสอดแทรกเข้ามาในหนัง ถือได้ว่าเยี่ยมมาก ทั้งคนทำและคนดูค่ะ แต่ถึงอย่างไร ตัวหนังโดยรวมก็ยังเป็นอีกเรื่องหนึ่ง สำหรับเรื่องนี้ เราคิดว่ายังขาดความลงตัว แนวทางของหนังยังไม่ชัดเจน ความลื่นไหลและต่อเนื่องทางอารมณ์ยังค่อนข้างติดขัด (แถมการพากษ์ของพันธมิตรก็ขาดความพอดี) ทำให้ความประทับใจในหนังเรื่องนี้ลดน้อยลง ค่อนข้างเสียดายสารที่หนังต้องการสื่อ และสอดแทรกค่ะ จากคุณ : last_february - [ 26 พ.ย. 49 22:05:40 ]

ความคิดเห็นที่ 48 โห จะบอกว่านี้เป็นกระทู้ Love phobia ที่ละเอียดสุดๆ ดูมาแล้ว ชอบครับ จากคุณ : Stefanz - [ 27 พ.ย. 49 04:26:16 ]

ความคิดเห็นที่ 49 .......อย่าหาว่าผมโง้นงี้เหมือนกันน่ะครับ ผมเพิ่งทราบว่าหนังเรื่องนี้ออกแนวอาร์ตนิด ( พูดเล่นเปล่าเนี่ย ) ยิ่งบอกว่า ผมดูหนังมิติเดียว อันนี้ผมยอมรับครับ ใครดูหนัง ก็ย่อมจะใช้มิติของคนๆนั้นวิเคราะห์ละครับ ผมไม่ทราบเหมือนกันว่าหนังเรื่องใหน มีมิติเดียว หนังเรื่องใหนมีหลายมิติ .....แล้วจำเป็นหรือเปล่าที่คนดูต้องดูหนังมากกว่าหนึ่งรอบถึงจะเข้าใจหนังสักเรื่อง แล้วหนังดี ควรจะต้องวิเคราะห์แบบหลายมิติใหม๊ แล้วคนส่วนใหญ่ที่ดูหนังสักเรื่องนี้ ต้องดูหนังเฉลี่ยเรื่องละกี่รอบดี หนังดีควรจะต้องดูซ้ำถึงจะสรุปได้กันหรือครับ ไม่เอาน่า แบบนี้จะมีสักกี่คนที่เข้าถึงหนังสักเรื่องกันล่ะครับ ผมคิดว่า หนังดี ไม่จำเป็นต้องเว้นที่ว่างให้คนดู ต้องคอยเติมเต็มกันเรื่อยไปนะครับ หนังดีควรจะสรุปใจความสมบูรณ์ได้ในตัวของมันเอง อ้อ ยิ่งมีคนบอกว่า หนังเรื่องนี้ ในชื่อภาษาเกาหลี แปลว่า จิ้งจก หรือตุ๊กแก ครับ แค่นี้จริงๆ .... แบบนี้ ไม่ชี้ชัดพออีกหรือครับ ว่า ?? .. ขนาดเราๆท่าน ฟังแล้วยังกระอักกระอ่วน แล้วถ้าผู้ติดเชื้อ ได้ดูหนังเรื่องนี้ เขาจะรู้สึกอย่างไร จิตใจของเพื่อนติดเชื้อนั้น บอบบางกว่าที่ท่านคิดไว้อีกนะครับ ด้วยความคารวะ จากคุณ : joblovenuk - [ 27 พ.ย. 49 17:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 50 หนังที่ดีต้องมีความลงตัวทั้งในด้านของการถ่ายทอดสารที่ต้องการสื่อ  ให้กับคนรับสื่อเข้าใจได้ไม่ยากนัก  เพราะคนดูหนังมีหลายกลุ่ม  บางคนก็ชอบรับแบบตรง  บางคนก็ชอบรับแบบอ้อม  บางคนก็ชอบที่จะตีความแล้วไปคิดต่อยอดกันเอาเอง  ซึ่งเป็นหน้าที่ของผู้กำกับครับ  ที่จะต้องตีโจทย์ตรงนี้ให้แตก หนังที่ทำได้ลงตัวก็ทำเงินได้เยอะ  ส่วนหนังที่ทำได้ไม่ลงตัว  จำนวนคนดูก็เป็นจุดชี้วัดได้เป็นอย่างดีครับ   ถ้าถามผมว่าภาพรวมหนังเรื่องนี้เป็นอย่างไร  ผมก็บอกว่าหนังดีครับ  แต่ผู้กำกับยังไม่สามารถสื่อสารให้เข้าถึงคนดูหลายๆ กลุ่มได้ดีนัก  ฉากบางฉากหากเปลี่ยนแนวทางการเล่าเรื่อง  อาจจะทำให้ภาพรวมของหนังดีขึ้น  คนที่แม้ว่าจะไม่เข้าใจก็จะไม่สะดุดมาก  โดยเฉพาะฉาก UFO  ผมว่าเลือกใช้วิธีอื่นในการสื่อสารจะดีกว่ามากๆ เพราะผลที่ออกมาน่าจะชี้ชัดแล้วว่า  คนดูไม่เข้าใจจุดนี้  แล้วมันกลายเป็นจุดที่ทำให้หนังเรื่องนี้สะดุดทางอารมณ์อย่างรุนแรง  จนหลายคนไม่ชอบหนังเรื่องนี้ไปเพราะจุดนี้ก็หลายคน แต่บางครั้งการที่เราบอกว่าหนังไม่ดี  เพราะเราเข้าไม่ถึงตัวหนัง  มันก็คงต้องบอกว่าน่าเสียดาย  และก็ไม่แฟร์กับตัวหนังเท่าไหร่ครับ  เพราะผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ดูรอบแรกจบแล้วยังงงๆ เหมือนคนอื่นๆ นะแหละ  แต่พอดูหลายๆ รอบเข้ามันก็มองเห็นอะไรๆ ชัดขึ้น  ก็เลยเอามุมมองที่ผมเก็บได้จากการดู  เอามาเล่าให้เพื่อนๆ ฟังเท่านั้น  ด้วยเหตุผลที่อยากจะบอกว่า  หนังเรื่องนี้ไม่ได้แย่อย่างที่คิด  มันมีอะไรน่าสนใจแฝงเอาไว้  แล้วถ้าคุณเข้าใจมันมากขึ้น  คุณอาจจะซึ้งกันมันมากขึ้นในการดูหนังเรื่องนี้รอบถัดๆ ไป  ก็เท่านั้น อย่างที่บอกไปว่าหนังเรื่องนี้มันมีอะไรแทรกอยุ่ในหนังเยอะมาก  ถ้าเราดูแค่ผ่านๆ ตา  ไม่เก็บมาคิด  เราก็จะพลาดรายละเอียดปลีกย่อยตรงนี้ไป  แล้วทำให้รับสารที่ผู้กำกับใส่เข้ามาได้ไม่เต็มที่ ส่วนเรื่องชื่อหนังภาษาเกาหลีนั้น  ใช้ชื่อว่า 도마뱀 (Do-ma-baem)  ซึ่งแปลว่าสัตว์เลื้อยคลานครับ  ซึ่งมองกันง่ายๆ คือเป็นตัวแทนของคนติดเชื้อนั้นเอง แล้วก็ตรงนี้แหละที่จะชี้ให้เห็นว่าแต่ละคน  มีมิติทางมุมมองอย่างไร คุณ joblovenuk อาจจะมองว่าเขาดูถูกคนเป็นเอดส์  โดยเอาคนติดเชื้อมาเทียบกับสัตว์ที่น่าเกลียดน่ากลัว แต่ในอีกมุมมองหนึ่ง... มุมมองของสาวน้อยอาริ  เธอมองว่า  สัตว์เลี้อยคลานก็เป็นสัตว์ประเภทหนึ่ง  ไม่ได้น่าเกลียดน่ากลัวอะไร  จำที่เธอบอกกับครูได้ไหมครับ  เธอบอกครูเธอว่า สัตว์เลี้อยคลาน มันก็เป็นสัตว์ชนิดหนึ่ง  ไม่ส่งเสียงรบกวน  ไม่กินจุ   เทียบกับสตอบอรี่แล้ว  สตอบอรี่น่าเกลียดน่ากลัวกว่าเยอะ  ถ้ามองไปใกล้ๆ มันเต็มไปด้วยขนเส้นเล็กๆ และมีเมล็ดสีเหลืองติดรอบตัวเต็มไปหมด  แต่ทำไมคนยังชอบกันอยู่ได้ล่ะ   เห็นไหมครับ  นี่แหละ  มิติทางความคิดที่แตกต่างที่หนังเรื่องนี้จงใจพูดถึง แถมผู้กำกับยังเลือกเด็กตัวเล็กๆ มาถ่ายทอดความคิดตรงนี้ออกไปอีกต่างหาก  ผู้ใหญ่อย่างเราๆ ท่านๆ ที่เคยมองอะไรมิติเดียว  ได้ยินแล้วรู้สึกยังไงครับ ??? หนังเรื่องนี้ยิงคำถามที่ว่า  ทำไมคนเราถึงเกลียดสัตว์เลี้อยคลานล่ะ  เพียงเพราะมันมีผิวพรรณ  ที่ดูแล้วทำให้คนรังเกียจเพียงเท่านั้นนะเหรอ  ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วมันไม่ได้ทำอะไรแย่ๆ ใ้ห้กับโลกใบนี้เลย  แล้วทำไมต้องไปรังเกียจมันละครับ ตรงนี้ก็สะท้อนให้เห็นแล้วว่า  มันเป็นการสื่อสารให้เห็นว่าคนเราเวลาเกลียดกลัวอะไรขึ้นมาสักอย่าง  ก็มักจะไม่มีเหตุผลใดๆ ในความเกลียดนั้นๆ เห็นไหมครับ  ขนาดชื่อหนังยังมีอะไรให้คิดเยอะแยะ  (แล้วแต่คนด้วยแหละ  ว่าจะเลือกดูชื่อแล้วบอกเลยว่าดูถูกคนติดเชื้อ  หรือเลือกที่จะตีความโดยการมองในมิติที่ลึกไปกว่านั้น)  เพราะงั้นไม่น่าแปลกเลยที่ตัวหนังจะมีอะไรแทรกอยู่ในนั้นอีกเยอะ แล้วที่ผมบอกว่าัมันออกมาในแนวหนังอาร์ตนิดๆ เพราะการเลือกที่จะใช้สัญลักษณ์  โทนสี  และองค์ประกอบในฉากแต่ละซีน  เพื่อถ่ายทอดสารที่ต้องการจะสื่อออกมา  แทนการจับบทยัดใส่ปากตัวละคร ให้พูดๆ  อธิบายออกมาง่ายๆ เหมือนที่หนังไทยชอบทำกันไงครับ  วิธีนี้จะเป็นที่นิยมมากๆ ของหนังแนวอาร์ตๆ ที่เน้นการสื่อความหมายด้วยแนวทางอื่น  ไม่บอกตรงๆ  เพื่อให้คนดูตีความเอาเอง ตัวอย่างก็เช่น  ฉากภาพถ่ายที่เห็นในงานแสดง  ที่ไม่มีคำอธิบายใดๆ ให้คนดูเข้าใจเลยว่า  หนังต้องการสื่อสารอะไรในฉากนั้น  ซึ่งพอผมอธิบายให้ฟัง  คุณว่ามันเป็นเหตุเป็นผลหรือเปล่าล่ะ  มันเกิดขึ้นเพราะผมยกเมฆขึ้นมา  หรือว่ามันคือสิ่งที่มีอยู่แ้ล้วในตัวหนัง  แล้วผมแค่หยิบมันขึ้นมาอธิบายกันแน่ เพราะงั้นส่วนใหญ่หนังอาร์ตมันเลยเป็นหนังเฉพาะกลุ่มไงครับ  สร้างมาเพื่อคนที่ชอบดูหนังแบบคิดต่อเนื่องเยอะๆ  แล้วคนดูทั่วไปก็มักไม่เข้าใจ  ดูแล้วก็พาลบอกว่าหนังอะไรฟะ  ดูไม่รู้เรื่อง หนังเรื่องนี้ก็เช่นกัน  และผมก็เคยเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้นด้วยแหละ  ที่บอกว่าหนังเรื่องนี้มันแปลกๆ ตอนจบ  แต่เมื่อดูหลายๆ รอบ  (เพราะไม่สามารถเข้าใจได้ในรอบเดียว) แล้วเข้าใจอะไรมากขึ้น  มันก็ทำให้รู้สึกว่า  หนังไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เราคิดตอนดูรอบแรกนี่หว่า ทีนี้พอมาเจอเจ้าของกระทู้ที่ดูหนังละเอียดมากๆ  มาทักถาม  ผมที่ดูมาหลายรอบมากกว่า  ก็เลยมาตอบให้ตามมุมมองของผมที่ผมเก็บเกี่ยวมาได้จากการดู  ถามว่ามันเป็นอย่างที่ผมพูดหรือเปล่า  ผู้กำกับคิดเหมือนที่ผมคิดไหม  ผมก็ตอบได้ว่าไม่รู้  แต่นี่คือสิ่งที่ผมได้จากหนังเรื่องนี้  ก็เท่านั้น  นอกนั้นก็แล้วแต่เจ้าของกระทู้กับคนที่เข้ามาดู  ว่าเขาจะตัดสินใจเชื่อที่ผมพูดมากน้อยเพียงใด  ก็เท่านั้นเอง สุดท้าย  ที่อยากฝากก็คือ  ก่อนที่เราจะวิจารณ์หนังสักเรื่องว่าไม่ดีนั้น  ผมว่าเราควรถามตัวเองก่อนดีกว่า  ว่าเราเข้าถึงหนังเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน  อย่างคุณ joblovenuk ผมเห็นคุณโผล่เข้าไปตอบในกระทู้หนังเรื่องนี้แทบทุกกระทู้  แถมยังไปสปอยหนังเรื่องนี้อย่างแรงตั้งแต่ตอนหนังเข้าฉายอีกว่า  นางเอกติดเชื้อ  ทำเอาคนเข้ากระทู้นั้นอึ้งไปตามๆ กัน   ปกติผมไม่ใช่พวกบ้ากลัวสปอยอะไรขนาดนั้น  แต่ที่คุณทำคราวนั้น  มันคือการสปอยหนังอย่างแท้จริงครับ ถ้าคุณไม่รู้ก็รู้ไว้ซะ  แล้วอย่าทำอย่างนั้นอีก  จะพูดถึงหนังที่ีคนอื่นยังไม่ได้ดู  เราต้องไม่พูดถึงจุดหักเหของหนัง  จำไว้นะครับ จริงอยู่ว่าคุณดูแล้ว  คุณว่ามันไม่สนุก  แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นๆ ที่เขาไปดูจะไม่สนุกไปด้วย  ดังนั้นก่อนที่คุณจะแสดงความเห็น  ถามตัวเองก่อนว่าหนังไม่ดีเนี่ย  เพราะอะไร ... เพราะคุณดูแล้วไม่เข้าใจหนัง หรือเพราะหนังไม่มีอะไรให้คุณสนใจ ... ตอบตัวเองได้แล้วค่อยบอกคนอื่นก็ไม่สายครับ จากคุณ : Mr. Forever - [ 27 พ.ย. 49 19:39:40 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ผมชอบนะกับหนังเรื่องนี้  ดูแล้วก้อคิดได้คล้ายๆ กับคุณ Mr. Forever เหมือนกันแต่ว่าไม่ละเอียดเท่า  เพราะว่ามันแต่ซึ้งกะฉาก It'll only be for 1 hour. อ่ะ อึ้งไปเลยเหมือนกันแฮะ จากคุณ : Mr.North Star - [ 27 พ.ย. 49 21:39:08 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มองหนังเรื่องนี้แค่มิติเดียว  เลยทำให้เข้าใจความหมายที่คลาดเคลื่อนของหนังเรื่องนี้มากพอสมควร   คิดเหมือน ประโยคนี้ของคุณ Mr. Forever คุณ Mr. Forever  ตีความหมายของหนังได้ซึ้งมากๆ เลยค่ะ ทีแรกไม่ get ถึง สีเหลือง สีแดง ที่ซ่อนในหนังเลย เพราะหนัง เน้น พอควรเลยในช่วงแรกๆ กระจ่างขึ้นเยอะมากๆ แอบเห็นด้วยว่า อารีไม่สวยเลยง่ะ เข้าไป 30 นาทีแรกผิดหวังนิดหน่อย แต่ก็นะ สรุปว่า ชอบหนังเรื่องนี้ เพราะสัญลักษณ์ที่ปรากฎค่อนข้างเยอะ ให้คนเก็บไปคิดได้หลายมุมมองดีค่ะ ปล. คิดมากไปไหมคะ รู้สึกเหมือน คห ที่ 49 นี่ออกแนว แขวะๆ ยังไงไม่รู้ จากคุณ : -‘•[I]dentity•’-[22] - [ 28 พ.ย. 49 00:18:56 ]

ความคิดเห็นที่ 53 อีกนิด เห็นมาเหมือนกัน และคิดเหมือนกัน เห็นด้วยกับ ข้อความนี้ของคุณ Mr. Forever   เต็มสตรีม " ทีนี้พอมาเจอเจ้าของกระทู้ที่ดูหนังละเอียดมากๆ  มาทักถาม  ผมที่ดูมาหลายรอบมากกว่า  ก็เลยมาตอบให้ตามมุมมองของผมที่ผมเก็บเกี่ยวมาได้จากการดู  ถามว่ามันเป็นอย่างที่ผมพูดหรือเปล่า  ผู้กำกับคิดเหมือนที่ผมคิดไหม  ผมก็ตอบได้ว่าไม่รู้  แต่นี่คือสิ่งที่ผมได้จากหนังเรื่องนี้  ก็เท่านั้น  นอกนั้นก็แล้วแต่เจ้าของกระทู้กับคนที่เข้ามาดู  ว่าเขาจะตัดสินใจเชื่อที่ผมพูดมากน้อยเพียงใด  ก็เท่านั้นเอง สุดท้าย  ที่อยากฝากก็คือ  ก่อนที่เราจะวิจารณ์หนังสักเรื่องว่าไม่ดีนั้น  ผมว่าเราควรถามตัวเองก่อนดีกว่า  ว่าเราเข้าถึงหนังเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน  อย่างคุณ joblovenuk ผมเห็นคุณโผล่เข้าไปตอบในกระทู้หนังเรื่องนี้แทบทุกกระทู้  แถมยังไปสปอยหนังเรื่องนี้อย่างแรงตั้งแต่ตอนหนังเข้าฉายอีกว่า  นางเอกติดเชื้อ  ทำเอาคนเข้ากระทู้นั้นอึ้งไปตามๆ กัน   ปกติผมไม่ใช่พวกบ้ากลัวสปอยอะไรขนาดนั้น  แต่ที่คุณทำคราวนั้น  มันคือการสปอยหนังอย่างแท้จริงครับ ถ้าคุณไม่รู้ก็รู้ไว้ซะ  แล้วอย่าทำอย่างนั้นอีก  จะพูดถึงหนังที่ีคนอื่นยังไม่ได้ดู  เราต้องไม่พูดถึงจุดหักเหของหนัง  จำไว้นะครับ จริงอยู่ว่าคุณดูแล้ว  คุณว่ามันไม่สนุก  แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นๆ ที่เขาไปดูจะไม่สนุกไปด้วย  ดังนั้นก่อนที่คุณจะแสดงความเห็น  ถามตัวเองก่อนว่าหนังไม่ดีเนี่ย  เพราะอะไร ... เพราะคุณดูแล้วไม่เข้าใจหนัง หรือเพราะหนังไม่มีอะไรให้คุณสนใจ ... ตอบตัวเองได้แล้วค่อยบอกคนอื่นก็ไม่สายครับ " จากคุณ : -‘•[I]dentity•’-[22] - [ 28 พ.ย. 49 00:25:28 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตอบไปทีละประเด็น ผมไม่เคยบอกนะครับว่าหนังเรื่องนี้ไม่ดี หนังเรื่องนี้อยู่ในเกณฑ์พอใช้ได้ครับ มีจุดที่ดีและจุดที่ไม่ดี ผสมปนเปกันอยู่ แล้วผมก็ไม่ได้พูดว่า คนทำหนังมีเจตนาที่จะดูถูกผู้ติดเชื้อนะครับ แต่ผมคิดว่า คนทำหนังมีมุมมองต่อผู้ติดเชื้อไม่ถูกต้องเท่าที่ควร และนำเสนอออกมา อย่างไม่เข้าท่าเท่าไหร่ ต่างหาก .....บางท่านอาจจะมองว่า สิ่งที่ผมพูดเป็นการสปอยหนัง แต่จะบอกให้ครับ ผมอ่านกระทู้หนังเรื่องนี้ ตั้งแต่ก่อนที่หนังจะเข้าฉายแล้วด้วย ในเวปนึงที่เกียวกับเอดสท์ เค้าเขียนเล่าหนังซะหมดเปลือก ( ซึ่งถ้าให้คนแถวนี้อ่าน คงจะเป็นลม ล้มชัก ตกเก้าอี้ไปเลย ) แต่เปล่าครับ สำหรับผม กระทู้นั้นล่ะ เป็นตัวจุดประกายให้ผมอยากเข้าไปดูหนังอย่างแรง ก่อนจะพบว่า เอ้อ หนังมันทำได้แค่นี้เองเหรอ ?? ...... หนังเรื่องนี้ แค่จะใช้คำว่า นางเอกติดเชื้อ มาเป็นตัวหักมุม ทำให้คนดู เซอร์ไพร๊ซ์ แต่ไม่ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวละครในหนังเท่าที่ควร แค่นางเอกช็อค แล้วหนังก็เฉลยว่านางเอกติดเชื้อ แต่ก็พูดแบบผิวเผิน ผ่านแล้วผ่านเลย แต่ไม่ทำให้จุดนั้น กระทบกระเทือนจิตใจต่อคนดู หรือเล่นประเด็นที่ลึกซึ้งกว่านั้นลงไปอีก ซึ่งเป็นอะไรที่น่าเสียดายมากครับ ( ทั้งๆที่อุตส่าห์เป็นหนังรักเรื่องแรกๆที่กล้าจับประเด็นนี้ ) จากคุณ : joblovenuk - [ 28 พ.ย. 49 01:58:45 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ส่วนข้อสุดท้ายที่ถามมานี่ผมตอบไม่ถูกครับ ข้อที่ว่าหนังหมดความน่าสนใจนี่ตัดไปได้เลย เพราะว่าถ้าหนังไม่มีอะไรน่าสนใจ ผมคงไม่เสียค่าตั๋วหนังไปดูเกือบสองร้อยบาทหรอกครับ ( แฟนผมก็ผิดหวังกับหนังเรื่องนี้เช่นกัน ) แถมยังบ่นตลอดว่า เสียดายพระเอกหล่อ แต่นางเอกหน้าตาดูไม่ได้เลย .....ส่วนที่ว่าผมดูแล้วไม่เข้าใจหนัง อืมย์ มันก็อาจจะเป็นไปได้ เอาเป็นว่า ถ้าคนที่ดูหนังมาเกือบ20ปี ดูหนังไม่เข้าใจ ไม่แตก ไม่รู้เรื่อง ผมก็เชื่อว่า คนดูหนังอีก 90 เปอร์เซ็นต์ที่ดูหนังอยู่ในโลกใบนี้ ก็คงดูหนังเรื่องนี้ไม่เข้าใจยิ่งกว่าผมแน่นอนครับ ยินดีด้วยครับ ที่พวกคุณเป็น 1 ใน ไม่ถึง 10เปอร์เซ็นต์ ที่ดูหนังแตกครับ Congratulations ป.ล. อย่าเพิ่งเสียเซ๊ลฟ์นะครับ ถ้าพบว่า หนังบางเรื่อง คุณกลายเป็นชนกลุ่มน้อยที่ชอบหรือรัก หรือชื่นชมหนังเรื่องนั้นอย่างสุดใจ ในขณะที่คนส่วนใหญ่รอบตัวคุณบอกว่า หนังมันแย่ หรือหาความดีไม่ได้ จงภูมิใจเถอะครับที่คุณเป็นตัวคุณแล้ว ดูอย่างกระทู้นี้ซะก่อนเป็นไร http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A2711058/A2711058.html ( กระทู้ยืนยงมาสองปีกว่าแล้ว สำหรับชาวคนรัก ทวิภพ ) แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 49 02:43:31 แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 49 02:31:30 จากคุณ : joblovenuk - [ 28 พ.ย. 49 02:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มาแนวยกจำนวนปีที่ดูหนังมาอ้างอีกแล้ว  จริงๆ มันก็ไม่เกี่ยวหรอกว่าดูหนังมากี่ปี  มันอยู่ที่ว่าคุณดูหนังมายังไงตลอดเวลาที่ดูหนังมามากกว่า  อันนั้นแหละสำคัญกว่าจำนวนปีที่ดูมาเยอะครับ แล้วที่สำคัญผมไม่สนด้วยแหละครับ  ว่าผมจะเป็นกลุ่มใหญ่หรือว่ากลุ่มน้อย  ผมสนแค่ว่าผมได้อะไรจากการดูหนังบ้าง  หนังให้อะไรผมได้บ้าง  เปิดมุมมองด้านไหนให้ผมได้บ้าง  แค่นี้ก็มากพอแล้วครับ ส่วนประเด็นเรื่องคนติดเชื้อ  ผมว่าเขาเลือกจะหยิบยกด้านที่ไม่มีคนหยิบยกมาพูดถึงอะครับ  หนังไม่สื่อให้เห็นว่าคนติดเชื้อน่าสงสารแค่ไหน  เราไม่เห็นฉากไหนที่แสดงว่านางเอกถูกสังคมรังเกียจเลย  นั่นเพราะสิ่งนี้คนที่ดูรู้อยู่แล้วว่าคนติดเชื้อ  ถูกสังคมมองยังไง  เขาเปรียบเทียบด้วยสัตว์เลี้อยคลานไงครับ  ซึ่งตรงนี้ผมว่าผมอธิบายชัดเจนมากๆ แล้วนะ  ว่าเขาหมายถึงอะไร  แล้วทำไมถึงใช้สัตว์เลี้อยคลานมาเป็นสัญลักษณ์ ดังนั้นคุณจะไม่เห็นประเด็นเรื่องการเอาคนติดเชื้อ  มาเป็นประเด็นดึงให้คนสงสาร  หรือว่าเจาะลึกถึงวิถีชีวิตประจำวันว่าคนติดเชื้อต้องเจออะไร  รักษาแบบไหน  อะไรทำนองนี้มาถ่ายทอด หนังเลือกที่จะถ่ายทอดมุมมองอีกจุดหนึ่งของคนติดเชื้อ  นั่นก็คือเขาสามารถมีความสุขกับชีวิตของเขาได้เช่นเดียวกันกับคนทั่วไป  สามารถมีคนที่รักเขาหรือเธอได้จนหมดหัวใจ  และนี่คือโจทย์ที่หนังตอบคำถามที่ถูกยกขึ้นมาถามตอนต้นเรื่อง จำได้ไหม  ฉากที่พระเอกตอนเล็กๆ ซ้อนท้ายจักรยานพ่อ  แล้วถามพ่อของเขาว่า What's a pure love? บทสุดท้ายที่ถือเป็นบทคลี่คลาย  ตอบคำถามประโยคนี้ได้เป็นอย่างดี  ด้วยคำพูดของพ่อที่บอกกับลูกชายนั่นเอง It's when you love one person for the rest of your life. แค่ประเด็นเหล่านี้ที่หนังหยิบยกมา  ผมว่าก็มากพอแล้วครับ  หรือคุณต้องการประเด็นอะไรเพิ่มเติมอีกล่ะ   เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมจะทำกระทู้เจาะหนังเรื่องนี้โดยละเอียดขึ้นมาอีกกระทู้หนึ่งละกัน  แล้วจะทำกระทู้โหวตในนั้นด้วยว่า  คนที่เข้ามาอ่านกระทู้นั้นแล้ว  รู้สึกอย่างไรกับหนังเรื่องนี้  แล้วเรามาดูกัน  ว่าผมเป็นคนส่วนน้อยแค่ 10% อย่างที่ว่ามาหรือเปล่า ส่วนเรื่องที่ผมติคุณเรื่องสปอย  ผมถามหน่อยว่าถ้าคุณกำลังจะดูหนังเรื่องซิกเซนต์  แล้วมีคนมาพูดบอกกลางกระทู้แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย  ว่าตาบรู๊ซ มันเป็นผี  คุณจะรู้สึกยังไง  มันก็ไม่ต่างอะไรกับที่คุณโพล่งบอกออกมาแบบไม่มีใครถามนะแหละ  ว่านางเอกเป็นเอดส์  ไม่ต่างอะไรกันเลย  เพราะนี่คือจุดสำคัญและเป็นจุดหักเหสำคัญของเรื่อง  แต่ไม่เป็นไร  ผมว่าคุณคงไม่เข้าใจว่าอะไร  ตรงไหนที่เขาเรียกว่าเป็นจุดหักเหของเรื่อง  อะไรคือจุดสำคัญที่ไม่ควรเปิดเผยให้คนที่ไม่ได้ดูหนังมาก่อนรับรู้  อันนี้คนไม่รู้ก็คงว่าไ้ด้ไม่เต็มที่  ขอแค่อย่าทำอีกก็พอ ย้ำอีกทีว่าเฉพาะจุดหักเหของเรื่อง  อย่างถ้าคุณจะบอกว่า  โหย  ฉากที่นางเอกโผล่มาหาพระเอกที่ธนาคาร  เนี่ยโคดซึ้ง  เพราะพระเอกจะเอาเชือกผูกรองเท้ามามัดเท้านางเอกไว้  อันนี้ผมไม่ว่า  เพราะมันอาจจะทำให้ความซึ้งลดลงบ้าง  แต่ไม่มีปัญหาอะไร  เพราะมันไม่ใช่จุดหักเหสำคัญของเรื่อง แต่ไอ้มาบอกว่านางเอกเป็นเอดส์เนี่ย  มันจบเลย  มันตอบคำถามทุกอย่างของหนังได้เลย  ว่าทำไมนางเอกต้องทำอย่างนี้  เพราะนี่คือจุดหักเหสำคัญของเรื่องไงครับ ไม่น่าเชื่อเนอะ  ว่าคนดูหนังมายี่ิสิบปี  จะไม่รู้ว่าตรงไหนเรียกว่าจุดหักเหสำคัญของเรื่องได้  เสียดายเวลาเนอะ จากคุณ : Mr. Forever - [ 28 พ.ย. 49 04:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ใจเย็นๆนะครับทั้งสองท่าน (ขออนุญาตเอ่ยชื่อนะครับ) เพิ่งเข้าไปWeb Siteของหนังเรื่องนี้มาครับ มีภาพสวยๆเยอะเลยครับ แต่มีภาพของน้องอารี นางเอกตอนเด็กที่แสนจะน่ารักแค่ไม่กี่ภาพเอง ส่วนหนังเรื่องนี้อาร์ตมั้ย ถ้าอาร์ตหมายถึงการดูยาก ต้องเฉพาะกลุ่ม ผมว่าหนังเรื่องนี้ไม่อาร์ตนะครับ แต่ต้องอาศัยการสังเกตเพิ่มขึ้นมานิดนึง ผมเองก็ไม่ได้เรียนศิลปะเหมือนกัน ล่าสุดที่เรียนวิชาศิลปะคือ น่าจะ ม.3 หลายสิบปีมากๆ(อายุมากนั่นเอง) แต่ที่จำได้เพราะมันสะดุดตาฉากใบไม้สีเหลืองร่วงในตอนต้นเรื่องน่ะครับ เรื่องสัญลักษณ์ในหนังพวกนี้มันอยู่ในชีวิตประจำวันเรานะครับ อย่าง จิ้งจก มีอยู่แทบทุกบ้าน โดยเฉพาะบ้านไม้ บรื๋อ...ผมก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องกลัวจิ้งจกกันด้วย เพราะรูปลักษณ์ภายนอกหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือเพราะเสียงร้องของมัน หรือเพราะความเชื่อโบราณ ทั้งที่จิ้งจกมันคือตัวช่วยกำจัดแมลงที่น่ารำคาญ ต่อมาก็คือใบไม้ร่วงสีเหลือง มีอยู่ทุกที่เหลืองสวยต่างกัน ( แต่ทำไมที่เกาหลีมันสวยจังเลยเนี่ย ) ไม่รู้ว่าผู้กำกับเขาชอบที่สีมันสวยหรือว่าต้องการนำการร่วงของใบไม้มาเป็นสิ่งที่จะบอกคนดูว่าต่อไปนี้คนดูจะต้องเจอเหตุการณ์ต่างๆในหนังที่ค่อนข้างจะไปในแนวทางลบหรือเปล่านะครับ ส่วนผมตีความตรงๆไปเลยครับว่าคือการร่วงโรย ของนางเอก (และจากประเด็นใบไม้ร่วง สีเหลืองนี่แหละครับที่ทำให้ผมต้องตั้งใจดูหนังเรื่องนี้เป็นพิเศษ จนเอามาตั้งเป็นกระทู้นี้) ต่อมาก็เป็นพวกเส้นต่างๆ ก็มีให้เห็นในชีวิตประจำวันเช่นกัน เส้นพวกนี้สามารถนำไปสื่อในจุดประสงค์ที่แตกต่างกันได้ เหมือนเส้นในสนามฟุตบอล หรือเส้นขาวเส้นเหลืองบนท้องถนน ทั้งเส้นทึบ เส้นประ ห้ามแซง แซงได้ สีต่างๆ ผมนึกถึงพื้นฐานของไฟจราจรเลยครับ แดงคืออันตราย/ เหลือง(ส้ม) ระวัง / เขียวคือปลอดภัย ตอนแรกเห็นอารีใส่เสื้อกันฝนสีเหลือง รองเท้าสีแดง ผมตีความชั้นเดียวไปเลยว่า มีอันตรายและไม่ปลอดภัย พอมาอ่านที่คุณ Mr. Foreverบอก เออ แฮะ ผมมองข้ามมุมสดใสไปเลย ส่วนเรื่องงานแสดงภาพถ่าย ผมไม่กล้าพูดว่าเป็นการจัดแสดงภาพขาวดำทั้งหมดเพราะตอนที่ดูไม่แน่ใจว่ามีภาพสีจะโชว์อยู่ด้วยหรือเปล่านะครับ ก็เลยเขียนเฉพาะที่เห็นคือเห็นแต่ละภาพไม่สมบูรณ์ รอการเติมเต็ม ที่คุณJob บอกใน คคห.ที่55 ว่านางเอกไม่สวยนั้น เขาคงไม่ต้องการนางเอกที่ดูสวยหวานมากมั้งครับ เพราะนางเอกคนนี้สังเกตที่ขอบตาจะเหมือนคนอดนอน และหน้าดูโทรมใช้ได้ (ต่างจากที่เล่น Old Boyมาก ) *สงสัยว่าฉากที่พระเอกแอบดูหน้าอกนางเอกตอนที่นั่งทำการบ้านด้วยกันนั้นเพราะต้องการล้อหนังเรื่องOld Boy หรือเปล่าครับ จากคุณ : ลูกอีสาน - [ 28 พ.ย. 49 11:53:47 A:202.142.193.21 X: TicketID:107212 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ..........เอาเป็นว่า ผมขอโทษละกัน ที่เผลอเล่าจุดหักเหสำคัญอย่างยิ่งของหนังออกไป อาจจะเป็นพราะว่า ผมอ่านกระทู้อันนั้นมาก่อน จากเวป ..... ผมเลยไม่รู้สึกว่ามันสปอย ตอนที่หนังออกโฆษณามา ผมยังคิดๆอยู่เลยว่า ทำไมหนังไม่มีการพูดถึงเรื่องเอชไอวีเลย แต่ทีแรกคิดว่า คงเพราะคนทำการตลาด ไม่อยากเอาเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นประเด็น เพราะกลัวคนดูรับไม่ได้ เลยพยายามไม่พูดถึง ..........ส่วนที่คุณบอกว่า จะเขียนกระทู้วิจารณ์ พร้อมให้คนดูโหวต เอาเลยครับ ผมก็อยากรู้ผลเหมือนกัน แล้วก็อยากอ่านวิเคราะห์แบบละเอียดด้วย เพราะคุณก็เขียนได้ดีทีเดียวครับ ... กลับมาพูดประเด็น ความรักที่บริสุทธิ์กันนะครับ จริงๆจุดนี้น่าสนใจครับ หนังเรื่องนี้ว่าด้วย เพียว เลิฟ ปัญหาก็คือ หนังไมได้ทำให้คนดูสัมผัสถึงความรักอันบริสุทธิทีว่าน่ะครับ ( คนดูในที่นี้หมายถึงผม และอาจจะอีกหลายๆคน ) พระเอก นางเอก มีเวลาให้กันน้อยมาก ตอนเด็ก ก็ช่วงเวลาสั้นๆ แล้วก็หายไปอีกสิบปี แล้วก็มาเจอกันอีกแป๊ปเดียว แล้วก็จากกันไปอีก 7ปี แล้วก็โผล่มาอีกแป๊ปเดียว จากกัน .. สรุปนะครับ เวลาเท่าที่เห็นในหนัง ผมไม่เชื่อว่าจะทำให้สองคนนี้สานสัมพันธ์ เกิดเป็นความรักได้ ความรักขนาดที่ว่า ยอมฆ่าตัวตาย ยอมติดเชื้อ ยอม ฯลฯ .............จริงอยู่ครับ หนังไม่ได้ให้ภาพด้านน่าสงสารของผู้ติดเชื้อให้คนดูเห็น แต่เท่าที่ผมเห็น มันยิ่งกว่าเลวร้ายอีกนะครับ เพราะนางเอกคือคนที่จ่อมจมอยู่กับความทุกข์ ความเครียด ความกดดัน ตั้งแต่เด็ก จนน่าจะพูดได้ว่า นางเอกเป็นบุคคลที่ปัญหาทางสภาพจิต ( ซึ่งผู้ปกครองถ้าสังเกตุ ควรจะส่งจิตแพทย์ โดยด่วน แต่ก็ไม่มีใครสนใจ เลยยิ่งไปกันใหญ่ ซึ่ง ถ้าหมอ และผู้ปกครอง ให้ความรู้ ความเข้าใจ ความรักแก่นางเอกตั้งแต่ตอนเด็ก ปัญหาต่างๆจะไม่ลามและบานปลายถึงขนาดว่า นางเอก คิดว่าตัวเองไม่สามารถมีชีวิตอยู่ร่วมกับใครต่อใครได้ แบบที่เห็นในหนัง ) แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 49 13:18:51 จากคุณ : joblovenuk - [ 28 พ.ย. 49 13:10:03 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ......หนังเลือกที่จะถ่ายทอดมุมมองอีกจุดหนึ่งของคนติดเชื้อ  นั่นก็คือเขาสามารถมีความสุขกับชีวิตของเขาได้เช่นเดียวกันกับคนทั่วไป  < === คุณมองว่านั่นคือความสุขของนางเอกแล้วเหรอครับ ใช่ครับ จริงๆเค้าสามารถมีความสุข มีความรัก มีชีวิตได้เหมือนคนทั่วไป แต่เค้าไม่ทำครับ เพราะเค้าคิดว่า ตัวเองไม่ใช่ ตัวเองไม่สมควรมีความสุข ตัวเองคือเชื้อโรคร้าย คือความซวย คือ .....เพราะฉะนั้นเขาเลยปิดกั้นตัวเองจากโลกใบนี้ นี่คือความน่าเศร้าของผู้หญิงคนนี้อย่างแท้จริงครับ เค้ามองว่าตัวเองด้อยค่า หมดความหมาย และเป็นอันตรายแก่ทุกๆคน .. ปัญหาตรงนี้ มิใช่แก้ไขด้วยการรักษาทางกายอย่างเดียว แต่การรักษาสภาพจิตใจ เป็นสิ่งที่สำคัญ ที่สุด ......ยืนยันอีกครั้ง ผมเป็นคนที่ยินดีรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง และยินดีสำหรับการโต้แย้งด้วยหลักการและเหตุผล หนังเรื่องนี้สามารถตีความและจับสัญลักษณ์บางอย่างที่ว่าได้จริง แต่หลายอย่าง ก็เกินเหตุไปที่จะจับมาเป็นสัญลักษณ์ เพราะผมเชื่อว่า หนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังที่เน้นการใส่สัญลักษณ์ลงไปในตัวหนัง ไม่อย่างนั้น หนังฮอลีวู๊ดส่วนใหญ่ ผมก็จับมาตีความสัญลักษณ์ได้หมดเหมือนกันล่ะครับ ฝนตก ฟ้าร้อง พระเอกใส่เสื้อกันฝน ฯลฯ จากคุณ : joblovenuk - [ 28 พ.ย. 49 13:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 60 หนังอาร์ต  ไม่ได้หมายความถึงหนังที่เข้าใจยาก  หรือผู้กำกับต้องการแสดงความเหนือในการกำกับ  ให้ออกมาดูแล้วเข้าถึงได้ยากอะไรแบบนั้นหรอกนะครับ  การตีความแบบนั้นมันเกิดขึ้นเพราะคนที่ไม่คุ้นชินกับหนังแนวนี้  พอดูแล้วรู้สึกแบบนี้  เลยให้นิยามหนังอาร์ตออกมาแนวนี้ หนังอาร์ตที่ผมเข้าใจคือหนังที่ใส่ใจในรายละเอียดทุกอย่างในตัวหนัง  ไม่ว่าจะเป็นโทนสีที่ใช้  องค์ประกอบภาพ  บทพูด  การถ่ายทอดเรื่องราว จุดที่เห็นไ้ด้ัชัดเจนมากที่สุดคือส่วนขององค์ประกอบภาพ  ที่ผู้กำกับเลือกใช้ในแต่ฉาก  เราจะเห็นว่ามันมีอะไรเยอะมากแฝงอยู่ในฉากหนึ่งๆ  ยิ่งดูยิ่งเห็นครับ  แล้วมันไม่ใช่ว่าเข้ามาอยู่ในหนังด้วยความบังเิอิญ หรือโผล่เข้ามาแบบไม่ได้จงใจ หลายต่อหลายอย่างใส่มา  เพื่อสื่อสารมุมมองบางมุม  ที่ไม่สามารถสื่อสารออกมาผ่านทางบทพูดได้ เราจะเห็นไ้ด้ว่าหนังเรื่องนี้มีบทพูดซึ้งๆ ระหว่างพระเอกนางเอกน้อยมาก  เนื่องจากว่าผู้กำกับเลือกที่จะให้คนทั้งคู่ถ่ายทอดทางอารมณ์มากกว่า  และนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่เลือกพระนางคู่นี้มาแสดงครับ  เพราะทั้งคู่เคยเป็นคนรักกันในชีวิตจริงมาก่อน ประเด็นที่ผมยอมรับว่าสงสัยเหมือนกัน  ก็คือในส่วนที่ว่าจะมีผู้ชายที่มั่นคงในความรักได้มากมายขนาดนี้อยู่ด้วยเหรอ  ในเมื่อทั้งเขาและเธอก็ไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากพอ  ที่จะสานต่อความรู้สึกตรงนั้นมากเท่าไหร่เลย แต่ตรงนี้ผู้กำกับเลือกที่จะถ่ายทอดคำตอบของมันผ่านออกมาทางสีหน้า  และแววตาของคนทั้งคู่  เวลาที่คนทั้งคู่คิดถึงกัน  ไม่ว่าจะเป็นฉากที่พระเอกวัยเด็กพยายามอย่างมากที่จะจับเจ้าจิ้งเหลนตัวนั้น ที่โดนลงทุ่งไป  หรือฉากที่พระเอกยอมนั่งตากลมหนาวเพื่อย้อนกลับไปเอาชูชิมาให้นางเอกทาน  หรือกระทั่งฉากที่นางเอกมองภาพถ่ายของเธอและเขา  ก่อนจะร้องไห้ออกมา เราไม่รู้หรอกครับ  ว่าทำไมอะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้คนทั้งคู่รักกันมากขนาดนี้  แต่ที่เรารับรู้คือเราสัมผัสถึงความรักที่ทั้งคู่มีให้กันได้  ว่ามันมีอยู่จริง เอาเป็นว่ารออ่านที่ผมเขียนละกัน  ยาวมากๆ เพราะตัดมาอธิบายเป็นซีนต่อซีนเลย  แล้วตัดสรุปปมเงื่อนแต่ละปมซ้ำอีกที  ไม่รู้จะมีคนอ่านไหมเนี่ย  -*- จากคุณ : Mr. Forever - [ 28 พ.ย. 49 14:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ในเรื่ององค์ประกอบภาพนั้น ผมก็อธิบายไม่ถูกนะ  ว่าจะอธิบายอย่างไร  เอาเป็นว่าดูฉากที่เขาเน้นๆ ในซีนอารมณ์แต่ละซีนดูละกันครับ  ว่าทุกอย่างมีการจัดองค์ประกอบภาพอย่างค่อนข้างจะลงตัว  เท่าที่มันพอจะทำได้ แล้วก็คงเพราะผมเป็นคนที่ชอบถ่ายภาพด้วยมั้ง  ก็เลยเห็นและสังเกตอะไรเหล่านี้ได้เยอะหน่อย  หนังไทยที่ทำแล้วออกมาแนวๆ นี้ก็อย่างเรื่อง Seasons Change ครับ  มีการใช้โทนสี  องค์ประกอบภาพ และอารมณ์ของคนเล่นถ่ายทอดออกมาแทนบทพูดอยู่บ่อยครั้ง  อาจจะยังไ่ม่เนียบมาก  แต่ผมถือว่าเป็นอะไรที่ดีมากแล้วละสำหรับหนังไทย ที่สำคัญผมว่าผู้กำกับ Seasons Change และทีมงาน  สามารถถ่ายทอดความสนุกของหนัง  ผ่านมาถึงคนดูได้ดีกว่า Love Phobia  คงเพราะประเด็นของหนังมันไม่หนักนัก  แล้วดาราที่เคสมามีเสน่ห์ดึงดูดมากกว่าด้วยมั้ง  หนังเลยเข้าถึงคนได้ง่ายและลงตัวมากกว่า อย่างจะถามว่าระหว่างสองเรื่องนี้  ผมชอบเรื่องไหนมากกว่า  ก็ตอบได้ตามตรงเลยว่าชอบ Seasons Change มากกว่า  เพราะดูแล้วเรารู้สึกมีอารมณ์ร่วมกับหนังมากกว่า  เนื่องจากมันมีปัจจัยหลายๆ อย่างที่ทำให้เราเข้าถึงได้มากกว่านั้นเอง จากคุณ : Mr. Forever - [ 28 พ.ย. 49 14:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ส่วนเรื่องการตีความนั้น  มันต่างกันนะครับ  ระหว่างการหยิบอะไรสักอย่างที่ไม่ได้ถูกเตรียมไว้  แล้วเอามาอธิบายเหตุผลแทรกเข้าไปอย่างที่คุณคิด  กับการหยิบอะไรที่มันมีอยู่ในนั้นเพื่อสื่อสารบางอย่างกับคนดูแล้ว  เราหยิบมันมาอธิบาย ความสมจริงสมจังมันจะต่างกัน เหมือนกับที่อาจารย์ศิลปะเจออยู่บ่อยๆ แหละครับ  ที่นักเรียนจะทำอะไรก็ไม่รู้  สักแต่ว่าทำมาก่อนให้เสร็จเป็นชิ้น  แล้วพอเสร็จแล้วค่อยหาเรื่องราว เหตุผลมาอธิบายงานชิ้นนั้นของตัวเอง  ว่าเป็นอย่างไร การทำงานแบบไม่ได้เป็นไปตามขั้นตอนที่แท้จริง  มันจะมีจุดบอดให้ซักแย้งได้ง่าย  ซึ่งตรงนี้ก็ไม่แปลกอะไรที่อาจารย์จะรู้ได้ไม่ยากนัก  ว่าไอ้นักเรียนคนนี้มันมั่ว อันนี้ก็รออ่านเอาจาก Review ที่ผมตีความไว้แล้วกันครับ  ว่าสัญลักษณ์ที่ผมจะหยิบยกขึ้นมาอธิบายนั้น  มันตีความหมายได้เพราะหนังจงใจใส่มัน  หรือเป็นความคิดฟุ้งซ่านของผมไปเองคนเดียว อาทิเช่น ฉากนี้เป็นต้น ... [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Mr. Forever - [ 28 พ.ย. 49 14:13:05 ]

ความคิดเห็นที่ 63 พึ่งดูเรื่องนี้จบคับ แล้วก็เข้ามา search กระทู้อ่านคับ เจอทู้นี้อันแรกเลย อ่านทู้นี้แล้วก็ฟังเพลง Believe เพลงประกอบหนังไปด้วย  ดีจัง อยากบอกว่าชอบหนังเรื่องนี้คับ ^^ จากคุณ : + MenGie + - [ 28 พ.ย. 49 22:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 64 .......อ่านยังไม่จบ แต่ฝากถามอีกสักประเด็นนะครับ พระเอกหล่อน่ารัก นิสัยดีประมาณนี้ คุณว่า สิบกว่าปีที่ผ่านมา ไม่มีใครเข้ามาในชีวิตเลยเหรอ ? ( คุณว่าในโลกของความเป็นจริงมันจะเป็นไปได้ใหม๊ ) <== อันนี้แฟนผมเค้าบอกมาตั้งแต่ตอนดูหนังจบแล้ว / ขนาดหน้าตาอัปลักษณ์ ขี้เหร่ นิสัยแย่อย่างผม ยังมีสาวๆผ่านหลายคนเลย ( ผ่านไปผ่านมา ฮ่าๆๆ ) อ้อ อีกจุดนึงครับ การที่พระเอกหล่อขนาดนี้มารักผู้หญิงคนนึง ตอนเด็กน่ะนางเอกก็น่ารักอยู่หรอก แต่พอโตขึ้นมาเนี่ย หน้าตาประมาณนี้ ไม่น่าเชื่อว่าพระเอกจะยังหลงรักอยู่นะครับ เพราะแบบว่า คังแฮ จอง หน้าตา คือว่า.... ไม่ได้สวยอย่างที่ ผู้ชายจะหลงรักได้ขนาดนั้นอ่ะครับ ยิ่งฟังพระเอกพร่ำชมความสวยของนางเอกด้วยแล้ว ผมงี้ขำก๊ากออกมาในโรงเลยอ่ะครับ มันเหมือนพูดโกหกไปตามบทหนังซะงั้นน่ะ ..... หากว่านางเอกเป็นคนที่สวยมาก น่ารักมากกกก เอ๊กซ์แตกมากๆๆ แล้วพระเอกหลงใหลหัวปักหัวปำจนขนาดยอมตายได้ อันนี้ถึงจะน่าเชื่อหน่อย แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 49 00:01:04 จากคุณ : joblovenuk - [ 28 พ.ย. 49 23:44:02 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เราคนนึงแหละที่อ่าน Mr. Forever ขอบคุณนะคะที่ทำให้มุมมองเรากว้างขึ้นเยอะเลยค่ะ ^_^ จากคุณ : มายาพระจันทร์ - [ 29 พ.ย. 49 00:13:37 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ความสวยมันคือด่านแรกที่ทำให้เราหลงรักก็จริงครับ  แต่นานวันเข้า  สิ่งที่จะผูกใจของคนสองคนได้มากกว่า  มันคือสิ่งที่เรียกว่าความผูกผันและสิ่งอื่นๆ ที่ซ่อนอยู่ในจิตใจของแต่ละฝ่ายมากไปกว่าหน้าตาครับ   ส่วนที่ว่านางเอกหน้าตาตอนโตเป็นแบบนี้  ทำไมพระเอกยังรักได้  อันนี้ก็ไม่แน่ใจ  แต่ที่แน่ๆ คือในชีวิตจริง  ทั้งคู่เคยเป็นคู่รักกันมาก่อนครับ  และนี่คงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ผู้กำกับเลือกสองคนนี้  มาแสดงในหนังเรื่องนี้ ถ้าถามผมว่านางเอกเรื่องนี้ตอนโตสวยไหม  ผมก็ตอบได้เลยว่าไม่สวย  และไม่น่าจะดึงดูดให้พระเอกรักนางเอกได้มากมายตามตัวหนัง  แต่บางครั้งความรักมันก็เข้าใจยากนะ  โดยเฉพาะถ้ามันคือความรักครั้งแรกที่ฝังอยู่ในใจ  แล้วด้วยเหตุผลบางอย่าง  ความรักนั้นต้องจบไปโดยที่ต่างฝ่ายต่างยังมีเยื่อใยให้กันอยู่  ความรู้สึกรักแทนที่มันจะลดลงตามเงื่อนไขที่แยกให้คนสองคนห่างไกล  มันก็อาจจะเป็นไปในทิศทางตรงกันข้ามได้เช่นกัน พระเอกอาจจะหล่อ  แต่ถ้าเขาไม่เปิดใจ  ต่อให้สวยหยาดฟ้ามาดินแค่ไหน  เขาก็ไม่สน  และนี่คือคาร์แรคเตอร์หลัก  ของพระเอกในเรื่องนี้  นั่นคือผู้หญิงเพียงคนเดียวในสายตาของเขา  มีแค่อาริเท่านั้น  และแค่นั้นมันก็ตอบโจทย์ได้มากพอแล้ว  ว่าทำไมเขาถึงรักเธอคนนี้  และไม่สนใจใครคนอื่นอีกเลยที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เพราะความรักที่เขามีให้เธอมันคือ "รักแท้" ไงครับ  ทำให้เขาเลือกที่จะหยุดความรักของเขาไว้ที่เธอคนนี้เพียงแค่คนเดียว  อาจจะดูอุดมคติและยากที่จะพบเจอไปสักนิด  โดยเฉพาะในโลกปัจจุบันที่ผู้หญิงมีมากกว่าผู้ชาย  และผู้ชายหน้าตาดีที่ไม่เป็นเกย์มีลดน้อยลงเรื่อยๆ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า   ... "มันไม่มี" ... ปล. ใกล้เสร็จแล้วครับ  คิดว่าเย็นๆ วันนี้คงไ้ด้อ่านกันตาแฉะแน่ๆ   แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 49 12:13:43 จากคุณ : Mr. Forever - [ 29 พ.ย. 49 12:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 67 สิ่งที่จะผูกใจของคนสองคนได้มากกว่า  มันคือสิ่งที่เรียกว่าความผูกผันและสิ่งอื่นๆ ที่ซ่อนอยู่ในจิตใจของแต่ละฝ่ายมากไปกว่าหน้าตาครับ   <== เห็นด้วยครับ ปัญหาก็คือ สองคนนี้ยังไม่มีเวลาพอที่จะผูกพันกันน่ะสิครับ แล้วมันจะไปผูกพันกันตอนใหนครับ ในฝันเหรอ ส่วนที่เค้าเคยเป็นคู่รักกันนอกจอ ขอตัดประเด็นนั้นออกไปนะครับ คนดูไม่รู้หรอกครับ ว่าใครเป็นคู่รักนอกจอกันหรือเปล่า ขอพูดแต่เฉพาะเรื่องในจอก็พอ เวลาเท่าที่คบกันในหนังนั้น เห็นได้ชัดว่า ยังไม่พอที่จะเรียนรู้ความรู้สึกนึกคิด อะไรต่อมิอะไรกันพอที่จะรักได้แน่นอนครับ ถามจริงๆ จะมีผู้ชายสักกี่คนในโลกที่ไม่หวั่นไหว ถ้ามีสาวๆมาเคลียคลอ มาใกล้ชิด มารัก มาทำดีด้วย ฯลฯ ... เอาเป็นว่า เด๋วค่ำๆจะรออ่านกระทู้คุณมิสเตอร์นะครับ แล้วจะไปลงชื่อครับ กระทู้ไม่เงียบเหงาแน่นอนครับ จากคุณ : joblovenuk - [ 29 พ.ย. 49 13:37:37 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ประเด็นที่ผมยกเอาเรื่องในชีวิตจริงขึ้นมาพูด  เพราะคุณบอกว่านางเอกไม่สวย  แล้วก็รู้สึกตลกที่พระเอกชมว่านางเอกสวย  ผมก็เลยบอกให้รู้ไงว่า  เขาไม่ได้ชมแค่ว่านางเอกสวยในหนัง  แต่ในชีวิตจริงเขาก็รู้สึกอย่างนั้นด้วย  เพราะอย่างนั้นอย่าตัดสินว่านางเอกไม่สวยเพียงเพราะคุณเห็นและรู้สึกว่านางเอกไม่สวย  แล้วพระเอก  หรือคนอื่นๆ จะต้องรู้สึกว่านางเอกไม่สวยด้วย ถ้าคุณเข้าใจประเด็นที่หนังเรื่องนี้ต้องการนำเสนอจริงๆ  คุณจะเข้าใจถึงมุมมองที่แตกต่าง  เวลาเรามองของสิ่งเดียวกัน  ว่าทำไมคนหนึ่งมองอย่างนั้น  อีกคนมองอย่างนี้   แต่เท่าที่ดูมาผมว่าคุณคงไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นะสำหรับประเด็นนี้ที่หนังต้องการนำเสนอ คนเราบางทีเผลอเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางครับ  ว่าเรารู้สึกอย่างนี้  แล้วคนอื่นต้องรู้สึกเหมือนกัน  เราดูหนังเรื่องนี้ไม่สนุก (เพราะเข้าไม่ถึง ตีความไม่ออก)  แล้วคนอื่นต้องดูหนังเรื่องนี้ไม่สนุกไปด้วย เหมือนกันกับคุณ  (แต่น่าแปลกเนอะ  คนที่เข้ามาในกระทู้นี้  รู้สึกว่าเขาจะชอบหนังเรื่องนี้กันทั้งนั้นนะ) คุณดูแล้วนางเอกไม่สวย ไม่ถูกใจ  นั่นหมายความว่าคนอื่นทุกคนต้องมองว่านางเอกไม่สวย  เหมือนกับคุณงั้นเหรอ ก็เปล่า  ผมถึงยกมาบอกไงว่า  ความสวยมันเป็นเรื่องส่วนบุคคล  คุณมองไม่สวย  แต่ตาพระเอกมันรู้สึกว่าอาริสวยไง  มันก็จบแค่นั้น  เพราะมันเป็นความรู้สึกที่โจคัง รู้สึกกับอาริ เราเป็นแค่คนสังเกตการณ์ความรักที่เกิดขึ้น  แล้วลองสัมผัสดูผ่านการแสดงของทั้งคู่  ว่าเราสัมผัสได้ไหม  ว่าคนทั้งคู่รักกัน  คุณอาจจะสัมผัสไม่เห็น  เพราะมองแต่ด้านที่ฉาบฉวยด้วยเหตุผลที่ว่า  ทั้งคู่มีเวลาไม่มากพอที่จะรักกัน  ด้วยตรรกะที่ว่า   ความรัก & ความผูกผัน =  เวลาที่คบหาดูใจ ซึ่งมันอาจจะใช้ได้สำหรับบางคู่  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคู่ต้องเป็นเช่นนั้น  มันคือมุมมองที่แตกต่าง  ที่ไม่มีคำว่าถูกผิดดีเลวมาเป็นตัวตัดสินครับ ส่วนประเด็นสุดท้ายที่ถาม  ผมก็ตอบได้ว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็คงหวั่นไหว  แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าตาพระเอกมันจะเป็นเหมือนคนส่วนใหญ่นี่นา  แล้วหนังก็ไม่ได้สื่อให้เห็นด้วยว่ามีใครเข้ามาผัวพันกับเขาเลย  นั่นอาจจะเป็นเพราะเขาไม่สนใจเปิดโอกาสให้ใครต่อใครผ่านเข้ามาเลยก็ได้นี่นา เรื่องของความรู้สึกมันไม่ใช่เรื่องที่จะใช้ตรรกะส่วนตัว  มาตัดสินได้หรอกครับ  ว่าถ้าไม่ได้เป็นอย่างนั้น  มันจะต้องไม่เป็นอย่างนี้ จากคุณ : Mr. Forever - [ 29 พ.ย. 49 16:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 69 มันก็หาข้อติไปได้เรื่อยๆ อะแหล่ะค่ะ ความคิดคนเรา มันเปลี่ยนกันยาก ถ้าหากฝ่ายไหนลองได้คิดไปแบบไหนอย่างเชื่อมั่นแล้วก็ยากที่จะเปลี่ยนความคิดของแต่ละฝ่าย ยิ่งฝั่งที่ไม่ยอมรับฟังความเห็นคนอื่นอย่างยิ่งยวดแล้วไม่ต้องพูดถึง ทางออกที่ดี "อย่าก้าวก่าย และดูถูกการตีความของกันและกัน เหมือนที่บางคนกำลังทำอยู่ตอนนี้ด้วยการหาข้อติไม่จบสิ้นถึงมุมมองที่ต่างกัน" จากคุณ : -‘•[I]dentity•’-[22] - [ 29 พ.ย. 49 17:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ใจเย็นนะครับทั้งสองท่าน แย่งซีนผมหมดเลยนะเนี่ย... ผมว่าเรื่องความสวยแล้วแต่มุมมองของคนนะครับ กรณีหน้าตาของนางเอกของเรื่องนี้ถ้านำนางเอกเกาหลีที่ดังๆไม่ว่าจะนางเอกซีรี่ย์หรือนางเอกภาพยนตร์ มาเทียบกันดู จะเห็นว่าหน้าตาของเธอโดดออกมาจากกลุ่มนางเอกเกาหลีคนอื่นๆเลยนะครับ ถือว่าเธอมีหน้าตาที่เป็นเอกลักษณ์นะครับ จุดนี้น่าจะทำให้เธอได้รับบทนี้หรือเปล่าครับ คนอย่างนี้ผมค่อนข้างชอบมากกว่านะครับ ไม่สวยมากแต่สามารถจำได้ติดตา เข้าไปอยู่ในความทรงจำ และมีความรู้สึกว่าสามารถจับต้องได้ ไม่ห่างไกล เคยมั้ยครับที่เพื่อนๆบอกว่าผู้หญิงคนนี้สวยมาก ชอบมากๆเลย แต่เรากลับเฉยๆ หรือเราบอกเพื่อนว่าคนนี้น่ารักดีแต่แต่เพื่อนบอกไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลย ผมว่ายังไงเรื่องความสวยงามแล้วแต่มุมมองของแต่ละคนครับ จากคุณ : ลูกอีสาน - [ 29 พ.ย. 49 17:38:49 A:202.142.193.21 X: TicketID:107212 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ต่ออีกนิด นะครับ กระทู้เรายาวด้วยสาระและเรื่องมุมมอง เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย จากคุณ : ลูกอีสาน - [ 29 พ.ย. 49 17:42:31 A:202.142.193.21 X: TicketID:107212 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ตั้งกระทู้แล้วนะครับ  ใครสนใจอ่าน  ตามไปอ่านได้ครับ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4920987/A4920987.html จากคุณ : Mr. Forever - [ 29 พ.ย. 49 23:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ผมตามมาจากอีกกระทู้ครับ แต่ขออยากบอกกับ คคห ที่ 64 ว่า เวลา กับ ความรัก มันไม่ใช่คณิตศาสตร์ครับ ที่มันจะแปรผันตามกัน แล้ว อีกประเด็นนึง เวลาคนเราคนนึงเห็นว่าคนที่เรารักสวยนั้น เราไม่ได้มองแต่ภายนอกนะครับ ผมบอกกับคนอื่นตลอดว่าแฟนผมสวยที่สุด ทั้งที่คนอื่นไม่เห็นด้วย แต่เธอก็สวยที่สุดในโลก ในสายตาของผม และผมก็มั่นใจที่จะบอกต่อใครๆได้ครับ ยิ้มครับ โลกสดใส จากคุณ : NoriP - [ 30 พ.ย. 49 13:32:27 ]

ความคิดเห็นที่ 74 แต่สำหรับเรารู้สึกว่า......... รักหนังเรื่องนี้จัง จากคุณ : คนไม่ดีก็มีหัวใจ - [ 30 พ.ย. 49 14:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 75 คนเราบางทีเผลอเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางครับ  ว่าเรารู้สึกอย่างนี้  แล้วคนอื่นต้องรู้สึกเหมือนกัน = ธรรมดาครับ ถ้ามนุษย์ไม่เอาความรู้สึกตัวเองเป็นศูนย์กลาง จะให้เอาความคิดใครครับ ความคิดคนอื่นเป็นเกณฑ์เหรอครับ ?? เราดูหนังเรื่องนี้ไม่สนุก (เพราะเข้าไม่ถึง ตีความไม่ออก)  แล้วคนอื่นต้องดูหนังเรื่องนี้ไม่สนุกไปด้วย เหมือนกันกับคุณ  <== การที่คุณดูหนังแล้วคุณเข้าใจอย่างหนึ่ง คุณอย่าเหมารวมสิครับว่าคนอื่นต้องเข้าใจในแนวทางเดียวกับคุณ เขาอาจจะเข้าใจในแนวทางของเขาก็เป็นได้นะครับ หรืออาจจะไม่เข้าใจก็เป็นไปได้อีกเช่นกัน อ้อ แล้วกลายเป็นว่า คนที่ดูหนังเรื่องนี้แล้วเฉยๆ หรือไม่ชอบ ไม่มีสิทธิเข้ามาคุยในกระทู้นี้เหรอครับ ถ้าผมเกลียดหนังเรื่องนี้ ผมคงเปิดกระทู้ด่าไปแล้ว เผลอๆจะมีคนเข้ามาร่วมด้วยช่วยด่าเยอะยิ่งกว่ากระทู้นี้ก็เป็นไปได้นะครับ แต่ผมคิดว่าม้นไร้สาระน่ะครับ ขออภัยที่คิดเห็นไม่ตรงกันนะคัรบ จากคุณ : joblovenuk - [ 1 ธ.ค. 49 15:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ไม่เข้าใจคำเปรียบเทียบที่ว่า  "จุดศูนย์กลาง" เหรอครับ  ผมว่ามันก็ไม่ได้เข้าใจอะไรยากนะเนี่ย  ที่จะสื่อคืออย่าคิดว่าทุกอย่างจะเป็นอย่างที่คุณคิด  โดยเฉพาะหากสิ่งที่คุณคิด  มันมาจากการมองแบบไม่ละเอียดเอง แล้วผมก็ไม่ได้บอกตรงไหนว่าคนไม่ชอบหนังเรื่องนี้จะด่าหนังไม่ได้  ก็ด่ามาดิครับ  ไม่เข้าใจ  ไม่ชอบใจตรงไหนก็ว่ามา  ถ้าประเด็นไหนผมตอบได้  ผมก็ตอบ  ซึ่งเท่าที่ตอบไปก็ไม่เห็นมีใครสงสัยอะไรเพิ่ม  ส่วนใหญ่ก็เคลียร์กัน  มีแ่ต่คุณอ่ะ  ที่ดูเหมือนว่าอธิบายอะไรไปก็ไม่เปิดใจรับ เอาเป็นว่าประเด็นไหนยังไม่เคลียร์  หรืออยากรู้ว่าคนรักหนังเรื่องนี้มีมากหรือน้อย ก็ตั้งกระทู้โหวตเลยครับ  เอามาเทียบกันเลยก็ได้  ว่า Love Phobia กับคู่แท้ปาฏิหารย์เนี่ย  หนังเรื่องไหนดีกว่าในมุมมองของคนเฉลิมไทย ก็ได้ ผมก็อยากรู้เหมือนกัน  ว่าถ้าคนที่ไม่ชอบเรื่อง love phobia พอได้อ่านมุมมองของผมกับหนังเรื่องนี้  และคำอธิบายต่างๆ แล้วจะมีคนเปลี่ยนใจเยอะไหม จากคุณ : Mr. Forever - [ 2 ธ.ค. 49 00:28:52 ]

ความคิดเห็นที่ 77 .......ไอเดียไม่เลว เอาสักวันจันทร์น่าจะดี ถ้าโพสท์วันนี้คงจะมีคนตอบน้อย..... จากคุณ : joblovenuk - [ 2 ธ.ค. 49 15:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ใจเย็นๆนะครับทั้งสองท่าน จากคุณ : ลูกอีสาน - [ 6 ธ.ค. 49 18:56:50 A:202.142.193.21 X: TicketID:107212 ]