ความคิดเห็นที่ 1 (pic above credit to Baidu.com) ตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่าจะแจกไฟล์ให้ดูกันยังไง ก็ดูจาก YouTube ไปก่อนนะคะ สะดวกสำหรับทุกฝ่าย พยายามทำตัวหนังสือให้อ่านง่ายๆแล้ว แต่ถ้าอยากติชมตรงไหนยังไงก็ติชมมาได้นะคะ (แต่จะแก้ไขได้มั๊ยไม่รู้ จริงๆแล้วก็ทำได้แค่นี้แหละ 555) ตอนที่ 1 1-1.1 http://www.youtube.com/watch?v=yGX0sPyjbXE 1-1.2 http://www.youtube.com/watch?v=EzArBwoOU6I 1-2 http://www.youtube.com/watch?v=o0lDbisTJcU 1-3 http://www.youtube.com/watch?v=u-O2JhRBHG4 1-4 http://www.youtube.com/watch?v=7zU-lYmxYoc 1-5 http://www.youtube.com/watch?v=Sn5cseeF_-Y จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 11:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ 2 2-1http://www.youtube.com/watch?v=9sdMRUW0PCM 2-2 http://www.youtube.com/watch?v=2JKNCjnFy5o 2-3 http://www.youtube.com/watch?v=FtKCvtdRLP8 2-4 http://www.youtube.com/watch?v=kT4hkxpJjWw 2-5 http://www.youtube.com/watch?v=D8G9TyGNTgE จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 11:52:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไฟล์ตอนที่หนึ่ง กับตอนที่สอง ความชัดอาจจะแตกต่างกัน ไม่รู้ว่าจะต่างกันขนาดรู้สึกได้รึเปล่า แล้วก็ถ้ามีตรงไหนแปลหรือทำซับตกหล่นไปก็บอกด้วยนะคะ บางทีก็เช็คไฟล์แค่ผ่านๆอ่ะ อาจจะมีตกหล่นไปบ้างก็ขออภัย ถ้าดูแล้วสนุกอยากดูตอนต่อไปก็ไปเสิร์ชใน YouTube ได้ค่ะ ตอนนี้มีสิบกว่าตอนแล้ว แต่ไม่มีซับเท่านั้นเอง ตอนหลังๆเนื้อเรื่องยิ่งเข้มข้นกลายเป็นดราม่าไปเต็มๆเลย ขอร้องไว้อย่างเดียวว่าไฟล์ซับไทยที่ทำกันนี่ ทำด้วยใจรักจริงๆ ไม่ได้คิดจะหาผลประโยชน์อะไร แล้วก็หวังว่าจะไม่มีใครเอาไฟล์ของเรา หรือคำแปลของ yinru ไปใช้หาผลประโยชน์หรือหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองนะคะ (ถึงเราอาจจะไม่มีสิทธิ์เล่นงานทางกฎหมาย แต่บาปกรรมมันตามกันทันนะ) แล้วก็ถ้าเกิดว่ามีบริษัทไหนซื้อลิขสิทธิ์ละครเรื่องนี้เข้ามา (ฝันไปก่อน เจ้าชายกบดังจะตายยังไม่ซื้อกันเลย) สมมุติแล้วกันว่าถ้าเรื่องนี้มีลิขสิทธิ์ขึ้นมา ก็ขอให้ช่วยกันสนับสนุนสินค้าลิขสิทธิ์ด้วยนะคะ ไม่งั้นเรื่องต่อๆไปเราก็ต้องมานั่งหาคนแปลนั่งทำซับกันแบบนี้อีกอ่ะ อยากดูละครแบบสบายๆเหมือนชาวบ้านเค้าบ้าง เฮ้ออออ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:03:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับคนที่เน็ตไม่แรง ดู YouTube ไม่ได้ แต่สนใจ ก็อ่านที่ yinru แปล กับที่เจแคปรูปไว้ได้จากกระทู้พวกนี้นะคะ (กำลังแจ้งให้พันทิปย้ายกระทู้จากห้องบันเทิงเอเชียมาห้องนี้อยู่ ไม่รู้ลิงค์จะเปลี่ยนมั๊ย) ตอนที่ 1 + 2 http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4867022/A4867022.html ตอนที่ 3 + 4 http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4881577/A4881577.html ตอนที่ 1 (แบบละเอียด) + ตอนที่ 5 http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4899126/A4899126.html แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 49 12:20:02 จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:10:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ว่าแล้วก็แปะตอนสอง (แบบละเอียด ต่อเลยดีกว่า) (ที่หยูแปล กับในไฟล์ซับไทย บางคำก็จะไม่ตรงกันเป๊ะๆนะคะ เจแก้บางคำให้ซับมันพอดีบรรทัดอ่ะ) A Game About Love Part 2 จะไม่ให้คนอื่นชอบได้อย่างไร จากคุณ : yinru  - [ 22 พ.ย. 49 13:52:36 ] ในแกลเลอรี่ ฝั่งตรงข้าม เค่อลั่ว กำลังเก็บข้าวของอยู่ ฉีเสียง ก็เดินเข้ามาทัก ฉีเสียง “พ่อศิลปินใหญ่ ยุ่งอยู่เหรอ” เค่อลั่ว “คุณชายใหญ่ นายว่างมาได้ยังไง” ฉีเสียง “ฉันเพิ่งไปส่งแม่ที่สนามบิน แม่บอกว่านายกำลังช่วยเขาจัดผลงานศิลปะอยู่ที่นี่ ฉันก็เลยแวะมาดูหน่อย” เขาเดินมาเปิดดูของชิ้นหนึ่ง “นี่อะไร ภาพสลักหิน แม่ฉันสนใจของอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” เค่อลั่ว “ตอนคุณน้าไปยุโรป เห็นว่า ภาพสลักหิน พวกนี้น่าสนใจ เลยจองมาไว้ที่นี่หลายภาพ” ฉีเสียง “แม่ก็เป็นอย่างนี้ เห็นอย่างหนึ่ง ก็ชอบอย่างนั้น ไม่เคยสนใจว่าจะขายได้หรือเปล่า” เค่อลั่ว “นายก็คิดแต่เรื่องธุรกิจ ความงามไม่ใช่สินค้า เป็นเรื่องรสนิยม เป็นทัศนคติการใช้ชีวิตแบบหนึ่ง  ไม่พูดแล้ว มาอธิบายเรื่องพวกนี้ให้คนเห็นแก่เงินอย่างนายฟังก็เหมือนสีซอให้ควายฟัง แปลกจริง ทำไมนายกับคุณน้าถึงต่างกันขนาดนี้ ในตัวของนายมีเลือดศิลปินไหลอยู่เต็มตัวแท้ ๆ แต่กลับพูดแต่เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ” ฉีเสียง “เงินนั้นเปรียบเหมือนยาพิษที่กัดกร่อนใจคน ส่วนความยากจนคือคมมีดที่คร่าชีวิตจนเกิดการนองเลือด ฉันขอเลือกค่อย ๆ ถูกพิษ มากกว่ายอมตายทันที” เค่อลั่ว “ในหัวมีแต่ข้อคิดแปลก ๆ ไหน ๆ นายก็มาแล้ว ช่วยเรียงภาพพวกนี้ให้หน่อยสิ” ฉีเสียง “ได้แน่นอน ไม่อย่างนั้นนายว่าฉันจะมาที่นี่ทำไม” เขายกกล่องขึ้นกล่องหนึ่งซึ่งหนักพอสมควร เค่อลั่ว “นี่นายระวังหน่อย” ฉีเสียง “นายอยากดื่มอะไรไหม ฉันไปซื้อให้” เค่อลั่ว “ช่วยซื้อข้าวเย็นให้ฉันด้วยเลยแล้วกัน วันนี้ฉันต้องอยู่ดึกคอยจัดของพวกนี้ให้เสร็จ” ฉีเสียง “ครับผม หัวหน้า ผม พลทหารเหว่ยฉีเสียง มุ่งหน้าสู่ร้านสะดวกซื้อทันที จัดซื้อเครื่องดื่มเย็นชื่นใจสองกระป๋อง แม้ลำบากยากเข็ญเพียงใดก็จะสู้ถึงที่สุด ครับผม” เค่อลั่ว “พอแล้ว รีบไปเถอะ” ฉีเสียง “ขอบคุณครับหัวหน้า” แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 49 12:26:51 จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฉีเสียง เดินออกมาร้านสะดวกซื้อ ซึ่ง ตั่วลี่ ก็เพิ่งเดินเข้าไปก่อนหน้าเขาเพียงไม่กี่ก้าว ฉีเสียง แซวพนักงานคิดเงินอย่างเป็นกันเอง “ไง คุณคนสวย ไม่เจอกันนานนะ คุณแอบคิดถึงผมอยู่ล่ะสิ” พนักงาน “ใครบอก เปล่านะ” ฉีเสียง “ยังว่าเปล่าอีก ดูสิ ใต้ตาเริ่มดำแล้วนะ” พนักงาน “จริงเหรอ มีจริง ๆ เหรอ” เธอเริ่มกังวลตามประสาคนรักสวยรักงาม ฉีเสียง “เอาเถอะ เดี๋ยวผมค่อยมาคุยต่อ รอผมก่อนนะ” ตั่วลี่ มองการกระทำนั้นด้วยความหมั่นไส้ “ทำตัวน่าคลื่นไส้” ตั่วลี่ เลือกซื้อของเสร็จแล้ว เดินไปคิดเงินที่เคาเตอร์ พนักงาน “คุณคะ ใบเสร็จค่ะ” ตั่วลี่ “นี่คุณ ฉันซื้อเบียร์แค่สองกระป๋องนะ ทำไมถึงพิมพ์ว่าสามล่ะ” พนักงาน “ขอโทษค่ะ” ตั่วลี่ “เธอตั้งใจทำงานหน่อยได้ไหม งานสมัยนี้ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ นะ” พนักงาน “ขอโทษค่ะ” ฉีเสียงที่เลือกของอยู่ด้านหลังทำท่าสั่งสอนตั่วลี่  พนักงานจึงยิ้มออกมา ตั่วลี่ หันกลับไปมองก็เห็นฉีเสียงเลือกของอยู่จึงไม่สนใจ พอเธอหันหลังจะออกจากร้านเท่านั้น ฉีเสียง ก็มาพูดกับพนักงานที่เคาเตอร์ด้วยคำพูดเดียวกับเธอเป๊ะ “เธอตั้งใจทำงานหน่อยได้ไหม งานสมัยนี้ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ นะ” พอตั่วลี่กลับเข้าบริษัท ก็ลงมือทำงานต่อทันที ระหว่างที่เธอทำบัญชีมือเป็นระวิง คุณหนูหยาง ก็เดินจิบกาแฟเข้ามาพูดด้วย คุณหนูหยาง “ตั่วลี เธอยังยุ่งอยู่อีกหรือ พักสักหน่อยไหม ตอนนี้เป็นเวลาน้ำชานะ หรือเธอจะให้ฉันไปพูดกับผู้จัดการจ้าวให้ช่วยยืดเวลาให้เธออีกหน่อยก็ได้นะ จะได้ช่วยให้เธอพ้นจากนรกการทำโอทีไง” ตั่วลี่ “ไม่ต้องหรอกค่ะ นี่เป็นสิ่งที่ฉันควรจะทำอยู่แล้ว รีบทำให้เสร็จก็เรียบร้อย” คุณหนูหยาง “ก็ได้ เธอไม่ต้องการความช่วยเหลือ ก็ช่างเธอ นี่ ฉันอยากเบิกค่าใช้จ่ายสักสองหมื่น เธอทำใบเบิกให้หน่อยสิ “ ตั่วลี่ “คุณหนูหยาง อย่าทำให้ฉันลำบากใจสิคะ ไม่มีใบเสร็จแล้วฉันจะแจ้งภาษียังไงล่ะ” คุณหนูหยาง “เยี่ยตั่วลี่ อย่าทำเป็นไม่รู้ที่ต่ำที่สูงนะ ทำไมเธอต้องคอยเป็นศัตรูกับฉันอยู่เรื่อย” ตั่วลี่ “ฉันไม่ได้เป็นศัตรูกับคุณนะ คุณไม่ทำเรื่องเบิกเงินตามกฎบริษัท ฉันจะตกลงได้อย่างไร” คุณหนูหยาง “หรือว่าเธอไม่รู้ว่าบริษัทนี้เป็นของบ้านฉัน ฉันจะเบิกเงินของครอบครัวมาใช้บ้าง แค่นี้ก็ไม่ได้เหรอ” ตั่วลี่ “คุณก็พูดถูก ฉันก็เห็นด้วย แต่บริษัทมีกฎว่า ไม่ว่าใครจะเบิกเงินจากฝ่ายบัญชีต้องเซ็นชื่อรับทุกคน คุณไม่เซ็นชื่อเอง ใช่ว่าฉันไม่คิดจะให้นะ นอกจากนี้ เมื่อเช้าคุณพูดเองว่า ในฐานะลูกสาวของท่านประธาน ท่านประธานได้สั่งไว้ว่าต้องไม่คิดถึงฐานะตัวเอง คอยร่วมทุกข์ร่วมสุขกับพนักงานทุกคน ไม่ใช่เหรอ” คุณหนูหยาง “เธอมันก็แค่ เยี่ยตั่วลี่ เรามาดูซิว่า สุดท้ายแล้วใครจะลำบากกว่ากัน” ตั่วลี่ “พนักงานธรรมดาอย่างฉัน ทำไมต้องเสียเวลามารังแกด้วย คุณไปพูดกับท่านประธานคำเดียว ฉันก็ต้องกลับไปอยู่บ้านแล้วนี่” คุณหนูหยาง “อย่าคิดจะใส่ความฉัน ว่าเป็นคนกดขี่ข่มเหงพนักงานนะ เธอคิดจะไปร้องเรียนเรื่องฉันที่กรมแรงงานหรือ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ คอยดูต่อไปเถอะ” ตั่วลี่ “นี่ฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้นี่” พอถึงเวลาเลิกงานพนักงานต่างบอกลาเพื่อกลับบ้าน “ไปเหอะ เลิกงานแล้ว” ทุกคนค่อย ๆ กลับไปทีละคน สองคน ไฟในบริษัทก็ปิดแล้ว เหลือเพียงดวงเดียวนั่นคือในห้องบัญชี ซึ่ง ตั่วลี่ ยังง่วนอยู่กับเอกสารกองโตมือเป็นระวิง จนเวลาล่วงเลยใกล้เที่ยงคืน เธอก็กดปริ้นงานจนได้ ตั่วลี่ “ทุกปัญหาย่อมมีทางแก้ ในที่สุดฉันก็ทำเสร็จแล้ว” เมื่องานเสร็จ เธอก็เปิดเบียร์มาคุยกับภาพวาดฝั่งตรงข้าม “ขอดื่มให้กับ การเต้นที่สง่างามของเธอ” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เธอดื่มเบียร์หนึ่งคำ แล้วกลับมามองรูปต่อ “อะไรนะ เธอว่าขอแค่ฉันพยายาม วันหนึ่งฉันก็เป็นอย่างเธอได้เหมือนกัน ฉันก็หวังอย่างนั้น แต่ตอนนี้เธอต้องปิดความลับเรื่องที่ฉันไปเรียนเต้นรำก่อนนะ วันหนึ่งฉันจะใส่ชุดเต้นรำสีแดงราวเปลวไฟ และเต้นรำอย่างมีชีวิตชีวาเหมือนเธอ ก็ที่นี่ไง ฉันจะเต้นให้เธอดูนะ เธอคงไม่คิดว่าสมองฉันมีปัญหาเหมือนคนอื่น ๆ นะ ฉันแอบบอกความลับเธอหนึ่งข้อนะ ฉันรักแฟนของฉันมาก ๆ แต่เขาบอกว่าฉันไม่พิเศษพอ ฉันเสียใจมาก แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ตั่วซินบอกว่าเขาเป็นผู้ชายที่แย่มาก บอกให้ฉันลืมเขาให้ได้ และกล้าที่จะโกรธแค้นเขา แต่ว่าในเมื่อเคยพูดว่าจะรักเขาชั่วชีวิตแล้ว จะว่าลืมก็ลืมง่าย ๆ ได้อย่างไร” ที่ฝั่งตรงข้าม งานของสองหนุ่มก็เสร็จแล้วเช่นกัน เค่อลั่ว “ในทีสุดก็จัดเสร็จแล้ว” เขาพูดพลางบิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยล้า ฉีเสียง “นึกไม่ถึงว่าต้องทำจนดึกขนาดนี้นะเนี่ย” เค่อลั่ว “นายยังจะมาพูดอีก เดี๋ยวนายก็ขอพัก เดี๋ยวก็ร้องว่าเบื่อ แล้วใช้ให้ฉันคุยเป็นเพื่อนนาย ไม่อย่างนั้นของพวกนี้จัดเสร็จไปนานแล้ว” ฉีเสียง “ขอร้องล่ะ เวลาเลิกงานยังต้องมาทำงานที่นี่อีก นี่ก็รับผิดชอบพอแล้วนะ ยังจะให้นั่งเครียดอีก นายจะไม่ไร้มนุษยธรรมไปหน่อยเหรอ แม่ฉันยังไม่กล้าทำอย่างนี้กับฉันเลย” เค่อลั่ว “ใช่ นายมันเก่ง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็หาข้อแก้ตัวได้ทั้งนั้น” ฉีเสียง “เอาน่า พ่อศิลปินใหญ่ เดี๋ยวไปกินมื้อดึกกับฉันสักมื้อ คงพอทดแทนเรื่องนี้ได้นะ” เค่อลั่ว “ยังจะกินอีกเหรอ นายเป็นหมูหรือไง” ฉีเสียง “ใต้ฟ้าแห่งนี้ นายเคยเห็นหมูที่หล่อขนาดนี้ไหม” เค่อลั่ว “เรื่องนี้จริง หมูที่หล่อที่สุดในโลกเลย” ฉีเสียง “นี่ไปเรียนมาจากไหน เดี๋ยวนี้ด่าคนได้โดยไม่ใช้คำหยาบเลยนะ” เค่อลั่ว “แน่นอน ก็ต้องจากอาจารย์หมูตอนท่านนี้อยู่แล้ว” ฉีเสียง “ดี แล้วฉันจะแสดงให้ดูว่า อาจารย์จะสั่งสอนลูกศิษย์ยังไง” ว่าแล้วเขาก็โดดเข้ากอด เค่อลั่ว แล้วจับเขาหมุนไปมา เค่อลั่ว “เหว่ยฉีเสียง หยุดเล่นกับฉันสักที” ฉีเสียง ผลัก เค่อลั่ว ไปชนกับเคาเตอร์ แล้วมือของเค่อลั่วก็ไปปัดถูกแจกันดอกไม้ตกแตก น้ำในแจกันจึงไหลไปถูกสายไฟจนเกิดการช๊อตจนไฟลุก จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เค่อลั่ว พูดด้วยความตกใจ “ไฟลุกแล้ว เครื่องดับไฟล่ะ กล่องกระดาษ ถังดับไฟอยู่นั่น” ฉีเสียง รีบวิ่งไปหยิบถังดับไฟมาฉีด จนไฟมอดลง แต่ไฟฟ้าก็ลัดวงจรจนทำให้ไฟดับจนทั้งแกลเลอรี่มืดสนิท ด้าน ตั่วลี่ ที่เฝ้ามองจากอีกฟากถนน เห็นควันไฟลอยออกมาจากด้านหลังภาพ ราตรีแรก ก็ตกใจเป็นอย่างมากเช่นกัน ตั่วลี่ “พระเจ้าช่วย ทำไมถึงมีควันล่ะ ไม่มั๊ง” แล้วเธอก็วิ่งออกไปทันที ด้าน ฉีเสียง กับ เค่อลั่ว ยังคงติดอยู่ในแกลเลอรี่มืด ๆ อยู่ ฉีเสียง “แย่แล้ว ไฟดับซะแล้ว” เค่อลั่ว “ฉันจะไปเช็คตู้ไฟ” เมื่อเขาก้าวขาออกไป ก็เหยียบถูกเศษแก้วชิ้นใหญ่เข้าอย่างจัง จนร้องลั่น ฉีเสียง ตกใจมากรีบถามอาการเพื่อน “นายเป็นอะไรไหม เป็นไงบ้าง” เค่อลั่ว “ไม่เป็นไร เท้าฉันถูกเศษแก้วแทงเข้า นายระวังหน่อย บนพื้นมีแต่เศษแก้ว” ฉีเสียง “แย่แล้ว ฉันลืมมือถือไว้บนรถ แผลนายเป็นอะไรมากไหม ฉันไป... ฉันไปหยิบโทรศัพท์ในรถโทรขอความช่วยเหลือให้” เค่อลั่ว “นายอย่าเพิ่งไป ตอนนี้ไม่มีไฟฟ้า ประตูก็เปิดไม่ออก ตอนนี้เราตั้งสติก่อน ค่อย ๆ คิดหาทางออก” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:28:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฉีเสียง “ฉันช่วยพยุง นายมานั่งลงก่อน ระวัง... มา” เค่อลั่ว “ได้ โอแคแล้ว” ช่วงเวลาเดียวกัน ตั่วลี่ ก็วิ่งมาถึงหน้าแกลเลอรี่พอดี เธอเคาะกระจกแล้วตะโกนถาม ตั่วลี่ “ขอโทษค่ะ ข้างในมีใครอยู่ไหม มีคนอยู่ข้างในหรือเปล่า” เค่อลั่ว “มีคนมา” ฉีเสียง “นี่ คนข้างนอกน่ะ ช่วยหน่อยได้หรือเปล่า ผมถูกขังไว้ ไปตามช่างกุญแจหรือแจ้งตำรวจก็ได้” ตั่วลี่ “คุณไม่มีโทรศัพท์หรือ คุณบาดเจ็บหรือเปล่า แขนขาดขาขาดอะไรหรือเปล่า” ฉีเสียง “แขนขาขาดอะไรกัน ตอนนี้ข้างในมืดสนิท บนพื้นมีแต่เศษแก้ว ตอนนี้ช่วยผมได้แล้วใช่ไหมล่ะ ป้าขี้บ่น” ตั่วลี่ “ป้าขี้บ่น นี่นายว่าใครเป็นป้ายะ ขอความช่วยเหลือจากคนอื่น ปากยังจะเสียอีกเหรอ” เค่อลั่ว “นายอย่าพูดด้วยอารมณ์จะได้ไหม” ฉีเสียง “ได้  น้องสาวที่อยู่ด้านนอกครับ คุณช่วยไปตามคนมาช่วยหน่อยครับ ตอนนี้เลือดผมไหลไม่หยุด ขยับไปไหนก็ไม่ได้” ตั่วลี่ “ได้ ฉันจะไปเรียกตำรวจมาเดี๋ยวนี้แหละ ฉันรู้สึกว่าข้างในมีกลิ่นไหม้นะ  ไฟฟ้าลัดวงจรหรือเปล่า” ฉีเสียง “ตอนนี้ไฟมอดแล้ว ขอแค่เปิดประตูได้ก็พอ น้องสาว อย่าถามอีกจะได้ไหม รีบไปเถอะ” ตั่วลี่ “งั้น ราตรีแรก ของฉันไม่เป็นไรใช่ไหม” สองหนุ่มถึงกับงงกับคำถามนี้ ตั่วลี่ เลยรีบตัดบท “ไม่มีอะไร งั้นฉันไปโทรแจ้งตำรวจให้เดี๋ยวนี้” ตั่วลี่ วิ่งไปหาตู้โทรศัพท์ทันที จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฉีเสียง “รู้สึกว่า ผู้หญิงข้างนอก นั้น ตื่นเต้นกว่าพวกเราอีก” เค่อลั่ว “คนอื่นเขาช่วยเราแล้ว นายยังจะไปว่าเขาอีก” ฉีเสียง “เขาจะไปแล้วไม่กลับมาหรือเปล่า” เค่อลั่ว “หากเป็นอย่างนั้น ก็เป็นเพราะนายนั่นแหละ” ที่ตู้โทรศัพท์ ตั่วลี่ โทรแจ้งตำรวจเรียบร้อย “พวกคุณช่วยรีบมาด้วยนะคะ” แล้วเธอก็วิ่งกลับมาที่ แกลเลอรี่อีก “นี่ คนที่อยู่ข้างใน ตำรวจบอกว่าอีกสิบนาทีจะถึง คุณอดทนอีกหน่อยนะ” ฉีเสียง “ครับ ขอบคุณครับ น้องสาวที่น่ารัก” ตั่วลี่ “น่าคลื่นไส้จัง ฉันไม่ใช่เด็กวัยรุ่นนะ อย่าเรียกฉันอย่างนี้” ฉีเสียง “ได้ ขอบคุณคุณผู้หญิงที่ทั้งงดงามและจิตใจดีคนนี้ ใช้ได้หรือยัง แล้วคุณไม่กลับหรือ” ตั่วลี่ “ฉันเหรอ ไม่เป็นไรหรอก ฉันรอให้ตำรวจมาถึงก่อนค่อยกลับ เผื่อคุณมีเรื่องอีกแล้วไม่มีคนมาช่วย ตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านแล้วนะ” เค่อลั่ว “นายดูสิ คนอื่นเขาใจดีขนาดไหน” ฉีเสียง “รู้แล้ว ฉันปากเสียเอง พอใจไหม” แล้วเขาก็ตะโกนบอก ตั่วลี่ “คุณครับ ผมขอโทษสำหรับท่าทีของผมเมื่อครู่นี้ ขอบคุณที่คุณมีน้ำใจช่วยผม” ตั่วลี่ “ช่างเถอะ ว่าแต่คุณ แผลของคุณหนักไหม จะให้ฉันเรียกรถพยาบาลมาด้วยไหม เกิดแผลของคุณติดเชื้ออักเสบขึ้นมา เรื่องก็ร้ายแรงขึ้น เดี๋ยวนี้มีโรคชื่ออะไรนะ Cellulitis นายรู้จักหรือเปล่า” ฉีเสียง “คุณนี่พูดมากจริง ๆ เลย บ่นนู่นบ่นนี่ เหมือนพวกคุณป้าที่อยู่ในตลาดจริง ๆ” เค่อลั่ว ต้องเอ็ดเพื่อนอีกที “เหว่ยฉีเสียง” ฉีเสียง “ครับ ขอโทษที พูดล้อเล่นกับคุณนิดหน่อยได้หรือเปล่า” ตั่วลี่ “แล้วแต่คุณจะพูดเถอะ ฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่า ข้างนอกมีคนอยู่ด้วยเสมอ ฉันเกลียดความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวเดียวดายที่สุด ตัวฉันเองไม่ชอบ และไม่อยากให้คนอื่นเป็นเหมือนฉันด้วย” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แล้วรถตำรวจก็มาถึงพอดี ตั่วลี่จึงตะโกนบอก “นี่คนข้างใน ตำรวจมาแล้ว งั้นฉันกลับก่อนนะ รักษาตัวด้วย” ฉีเสียง “คุณผู้หญิง คุณอยู่ที่ไหน ชื่ออะไรน่ะ” ตั่วลี่ หันมาลาภาพสาวชุดแดงอีกครั้ง แล้วออกเดินไปข้างหน้าโดยไม่คิดจะตอบคำถามของ ฉีเสียง เลย ++++++++++++++ ที่บ้านของคุณหนูหยาง คุณหนูหยาง “พ่อคะ เรียกหนูเหรอ” คุณนายหยาง “เจียซานจ๊ะ  พ่อเขามีเรื่องอยากจะปรึกษาลูกน่ะ” เจียซาน “เรื่องอะไรสำคัญขนาดนั้นคะ” ประธานหยาง “เจียซาน การดำเนินการของบริษัทเกิดปัญหา ตั้งแต่เกิดปัญหาเศรษฐกิจราคาอสังหาริมทรัพย์และที่ดินตกแล้ว การหมุนเงินของบริษัท ก็เป็นไปด้วยความตึงเครียดมาตลอด ตอนนี้เราเดินมาเผชิญหน้ากับจุดหักเหแล้ว” เจียซาน “แล้วจะทำยังไงดีคะ หนูจะช่วยอะไรได้คะ” คุณนายหยาง “พวกเราอยากยืมอิทธิพล กลุ่มบริษัทเหว่ยซื่อ มาช่วยให้เราพ้นวิกฤติ” เจียซาน “กลุ่มบริษัทเหว่ยซื่อ” ประธานหยาง “หลานชายคนโตของตระกูลเหว่ย จะเป็นผู้ที่จะมารับช่วงต่อกิจการกลุ่มบริษัท พ่อของเขาตายตั้งแต่ยังหนุ่ม ส่วนปู่ของเขาก็คอยมองหาคู่ที่เหมาะสมให้เขามาตลอด ดังนั้น...” เจียซาน “หนูไม่ยอมหรอก พวกรุ่นที่ 3 ของตระกูลธุรกิจใหญ่โตสมัยนี้ ถ้าไม่เป็นพวกไร้สมอง ก็เป็นพวกหน้าตาออกงานไม่ได้” คุณนายหยาง “ซานซาน ลูกวางใจเถอะ แม่เคยเจอเขา รูปลักษณ์ภายนอกก็ดูดีมีความสามารถ ส่วนกริยาวาจา ก็ไม่เลวนะ เพียงแต่ท่านประธานเหว่ยไม่ชอบให้เขาปรากฏตัวบ่อย ๆ ไม่อย่างนั้น ป่านนี้เขาก็เป็นคู่แต่งงานในอุดมคติของคุณหนูเจ้าของบริษัทต่าง ๆ แล้ว รับรองว่าเหมาะสมกับลูกสาวคนสวยของเราแน่ จริงไหมคะ คุณ” ประธานหยาง “เรื่องนั้นแน่นอนอยู่แล้ว เจียซาน พ่อไม่เล่นตลกกับความสุขชั่วชีวิตของลูกหรอก อีกอย่างพ่อก็ไม่คิดจะบังคับลูกหรอก เรื่องนี้ต้องให้ลูกตกลงรับคำเอง ถึงจะดำเนินการได้ นี่เป็นแค่ข้อเสนอที่สมบูรณ์จากสองบริษัทเท่านั้น ลูกไปเจอกัน ไปทานข้าวกันสักมือ คงไม่เป็นไรมั๊ง” เจียซาน “พ่อคะ สถานการณ์แย่ขนาดนั้นเลยหรือคะ” ประธานหยาง “พ่อสามารถโกหกคนทั้งโลกได้ แต่ไม่โกหกลูกรักของพ่อหรอก” เจียซาน “ที่จริง หนูไม่คัดค้านการดูตัวหรอกค่ะ ยิ่งกว่านั้นยังสามารถช่วยทางบ้านได้ด้วย หนูต้องช่วยแน่นอน เพียงแต่พ่อกับแม่ก็รู้หนูเป็นคนชอบคบคนที่ภายนอก ดังนั้นถ้าฝ่ายนั้นหน้าตาซื่อบื้อล่ะก็ อย่าโทษหนูที่หันหลังวิ่งหนีกลับมานะ” ประธานหยาง “นี่สิลูกสาวแสนดีของพ่อ” เจียซาน “พ่อคะ หนูอยากขออะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ไหมคะ” ประธานหยาง “ขออะไรล่ะ” เจียซาน “หนูขอเลือกคนในบริษัทคนหนึ่งออกไปเป็นเพื่อนหนูได้ไหม” +++++++++++++++++ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:32:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หลังจากพาไปที่โรงพยาบาลแล้ว ฉีเสียง ก็ช่วย พยุง เค่อลั่ว กลับบ้าน ฉีเสียง “นายยังจะว่าไม่เป็นไรอีก เย็บไปตั้งสิบกว่าเข็ม” เค่อลั่ว “ฉันจะไปรู้ได้ไงว่าเลือดมันออกเยอะขนาดนี้ ได้แล้ว” ฉีเสียง “ระวังหน่อย” เค่อลั่ว “ผู้หญิงคนนั้นบทจะไปก็ไป ไม่ทิ้งชื่อกับเบอร์โทรศัพท์ไว้หน่อย” ฉีเสียง “ไม่ทิ้งไว้ก็ช่าง ถึงยังไงเขาก็เป็นคุณป้าที่ทั้งขี้เหงา ทั้งโดดเดี่ยว แถมประหลาดอีกด้วย” เค่อลั่ว “นายอย่าเย็นชาอย่างนี้สิ เขาช่วยพวกเราไว้จริง ๆ นะ” ฉีเสียง “ทำไม นายสนใจเขาเหรอ” เค่อลั่ว “นายไร้สาระไปหน่อยหรือเปล่า ฉันแค่รู้สึกว่าจิตใจของเขา ละเอียดอ่อนกว่าคนทั่วไป นอกจากนี้ฉันก็ไม่ได้คิดเกินเลยกับเขานะ” ฉีเสียง “แม้แต่รูปร่าง หน้าตา คุณสมบัติด้านต่าง ๆ ของเขา นายก็ไม่รู้ นายก็รู้สึกชอบเขาแล้วหรือ ระวังนะ ยิ่งคาดหวังมาก ก็จะยิ่งผิดหวังมาเช่นกัน” เค่อลั่ว “ฉันก็แค่อยากพูดขอบคุณเขาด้วยตัวเอง นายอย่าคิดสร้างสถานการณ์อีกเลย” ฉีเสียง “ได้ นายพูดมาคำเดียว ฉันช่วยจัดการให้ ฉันจะหาเวลานัดเขาออกมาทานข้าว ถือว่าเป็นการชดใช้ที่ทำให้เท้าเจ็บ” พูดจบเขาก็ตบเข้าที่เท้าข้างที่มีผ้าพันแผล เค่อลั่ว ต้องรีบชักเท้าออก เค่อลั่ว “นายพูดเองนะ นายแน่ใจว่าจะหาชื่อกับเบอร์ของเขาได้” ฉีเสียง “ฉัน เหว่ยฉีเสียง ต้องมีวิธีแน่นอน” ++++++++++++++++++++ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:34:03 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เช้าวันต่อมาที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง รถสีดำคันงามแล่นเข้ามาจอดหน้าโรงแรม บรรดาพนักงานรีบวิ่งออกมาต้อนรับชายหนุ่มที่ก้าวออกมา “ขอต้อนรับคุณชายฉีเสียง” ฉีเสียง “ผู้จัดการกัว หน้าที่ที่ทางบริษัทมอบหมายให้คุณคืออะไร” ผู้จัดการกัว “คอยดูแลจัดการเรื่องการดำเนินงานของโรงแรมครับ” ฉีเสียง “ดีมาก การเป็นผู้บริหารโรงแรมที่มีประสิทธิภาพ ก็ต้องมีเกีรยติและเป็นแบบอย่างผู้บริหารทีดี ไม่ต้องอาศัยอิทธิพลของใครเพื่อให้ได้งาน สิ่งที่บริษัทสนใจคือความเป็นมืออาชีพของคุณไม่ใช่ความนอบน้อมของคุณ ผู้จัดการกัว “ครับ” ฉีเสียง “ครึ่งปีที่ผ่านมารายงานผลกำไรของบริษัทสูงขึ้นถึง 17.4 เปอร์เซ็นต์ สาขาใหญ่พึงพอใจมาก” แล้ว ฉีเสียง ก็เดินเข้าไปในโรงแรม ซึ่งมีพนักงานคอยยืนต้อนรับอีกเช่นกัน (ดูแล้วคิดถึงเรื่องเจ้าชายกบ ฉากเปิดตัวหมิงเต้าอ่ะ) ฉีเสียง “แต่ผมหวังว่าช่วงครึ่งปีหลัง จะสามารถทำยอดได้สูงขึ้น สูงถึง 20 เปอร์เซ็นต์” ผู้จัดการกัว “เรื่องนี้...” ฉีเสียง “ทำไม มีปัญหาหรือ” ผู้จัดการกัว “บอกตามตรง ผมมีความเชื่อมั่นครับ แต่โครงการที่ผมเสนอไปยื่นของบการประชาสัมพันธ์ ถูกทางบริษัทใหญ่ตีกลับมา คุณก็ทราบดี เมื่องบไม่พอก็ต้องตัดจากบริษัทเล็กก่อน” ฉีเสียง “แผนการโครงการนี้ผมก็ดูแล้ว ไม่มีปัญหาอะไรนี่ ทำไมถึงถูกขัดขวาง” ผู้จัดการกัว “คือว่า...” ฉีเสียง “รองประธานเฉิน คอยขัดขวางอยู่ล่ะสิ” ผู้จัดการกัว “เขาก็มีความคิดของเขา” ฉีเสียง “คงเป็นความคิดเรื่องงบประมาณนะสิ ทุกครั้งที่บริษัทมีโครงการใหม่ ๆ ก็มักจะถูกเรื่องงบประมาณคอยขวางไว้ อย่างนี้บริษัทจะพัฒนาไปได้อย่างไร คุณไม่ต้องสนใจเขา ลงมือลุยทันที เรื่องงบประมาณ ผมจัดการเอง” ผู้จัดการกัว “หากมีงบเพียงพอ ผมก็มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ” ฉีเสียง “ฉันก็ต้องการฟังคำนี้แหละ ไปรอที่ห้องทำงานของนาย ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แล้ว ฉีเสียง ก็เข้ามานั่งจิบกาแฟคุยกับ ผู้จัดการกัว ในห้อง ฉีเสียง “ความเป็นมาเป็นไปทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้ นายยอมทำตามฉันไหม” ผู้จัดการกัว “เพื่อตอบแทนความช่วยเหลือของท่านประธานแล้ว ผมจะร่วมมืออย่างเต็มที่” ฉีเสียง “ดีมาก” ผู้จัดการกัว “จริงด้วย วันนี้มีโทรศัพท์จากท่านประธานใหญ่ บอกว่า วันนี้คุณมีนัดกับลูกสาวของประธานหยาง จะให้ผมเคลียร์ร้านกาแฟเพื่อให้คุณทั้งสองอยู่เป็นการส่วนตัว” ฉีเสียง หัวเราะน้อย ๆ “พี่หลัน เอาอีกแล้ว ไม่จำเป็น ให้ดำเนินการตามปกติ จัดโต๊ะให้ฉันโต๊ะหนึ่งก็พอแล้ว” ผู้จัดการกัว “แบบนี้จะไม่เป็นการเสียมารยาทไปหรือครับ” ฉีเสียง “ไม่หรอก ลูกผู้ดี่ที่มีการศึกษาสูง จะมาสนใจเรื่องเล็กน้อยทำไม” ++++++++++++++++++++ เวลาเดียวกันนั้น คุณหนูหยางเจียซาน ก็เดินทางมาถึงโรงแรม โดยมี ตั่วลี่ เป็นผู้ติดตามช่วยหิ้วของพะรุงพะรัง เจียซาน “ตั่วลี่ โรงแรมใหญ่โตขนาดนี้ เธอคงมาเป็นครั้งแรกสินะ ถ้าต่อไปเธอเชื่อฟังคำสั่ง ฉันจะพยายามพาเธอออกมาเปิดหูเปิดตาบ่อย ๆ” เธอเดินลิ่วไปยังร้านที่อยู่ชั้นล่าง พนักงานกล่าวต้อนรับเธอตามธรรมเนียม แต่เมื่อเดินเข้าไป เธอกลับถูกพนักงานชายที่อยู่ด้านในห้ามไว้ พนักงาน “คุณครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นแขกที่พักที่นี่หรือเปล่า หรือว่าเป็นสมาชิกของทางโรงแรมครับ” เจียซาน “ไม่ใช่ทั้งคู่” พนักงาน “แล้วไม่ทราบว่าได้จองที่ไว้หรือไม่” เจียซาน “เปล่า” พนักงาน “ขออภัยครับ ที่นี่เรา...” เจียซาน “เดี๋ยวก่อน” เธอห้ามพนักงานไว้ก่อน แล้วหันมาว่า ตั่วลี่ ทำกำลังสนใจขนมเค้กที่อยู่ในตู้ “เยี่ยตั่วลี่ เธอทำอะไรน่ะ” พนักงาน “นอกจากแขกที่พักที่นี่ และ สมาชิก แล้ว แขกทั่วไปจำเป็นต้องนัดล่วงหน้าครับ” เจียซาน “นี่มันกฎบ้าบออะไรกัน รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร” พนักงาน “ขออภัยครับ Lounge แห่งนี้ไว้บริการเฉพาะสมาชิก ชั้น 1 และชั้น 2 ของโรงแรมก็มีร้านกาแฟ แล้วผมจะเชิญพนักงานมานำทางให้คุณนะครับ” เจียซาน “ฉันไม่ต้องการ ฉันจะกินที่นี่ ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง ทำไมต้องห้ามไม่ให้ฉันเข้าไปด้วย ฉันต้องการพบผู้จัดการ ไปเรียกผู้จัดการของนายออกมา” คุณหนูเจียซาน เริ่มเสียงดัง ทำให้แขกที่อยู่ด้านในหันมามองกันใหญ่ ตั่วลี่ จึงกล่าวขอโทษพวกเขา แต่ก็ถูก เจียซาน เอ็ดเอาอีก เจียซาน “เยี่ยตั่วลี่ เธอทำอะไรอยู่น่ะ” เสียงของเธอดังไปถึงด้านในห้องทำงาน ที่ ฉีเสียง นั่งคุยอยู่กับ ผู้จัดการ ผู้จัดการกัว “ขอโทษครับ ผมขอตัวไปแก้ปัญหาสักครู่” แล้วเขาก็เดินออกมา โดยมี ฉีเสียง ยืนสังเกตการณ์อยู่ห่าง ๆ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พนักงาน “ขอโทษจริง ๆ ครับ คุณผู้หญิง ผมทำไม่ได้จริง ๆ นี่เป็นกฎของทางโรงแรมครับ” เจียซาน “ฉันไม่สนว่าเป็นกฎอะไร ฉันจะพบผู้จัดการของนาย” พนักงาน “ขอโทษจริง ๆ ครับ คุณผู้หญิง” ผู้จัดการกัว วิ่งมาถึงพอดี “สวัสดีครับคุณผู้หญิง ผมเป็นผู้จัดการของโรงแรมแห่งนี้ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” เจียซาน “ดีมาก ช่วยไล่พนักงานที่ขัดสายตาคนนี้ออกไป ไม่เช่นนั้นต่อไปอาจทำให้แขกสำคัญของคุณไม่พอใจอีก” ผู้จัดการกัว “หากเขาทำให้คุณไม่พอใจ ผมต้องขออภัยแทนเขาด้วย Allen พาคุณผู้หญิงท่านนี้ไปที่โต๊ะ A5 ด้วย” พนักงาน “ครับ” เจียซาน “ไม่ต้องแล้ว ฉันได้รับคำเชิญจากผู้อำนวยการกลุ่มบริษัทของคุณ เหว่ยฉีเสียง ให้มาพบเขาที่นี่” ตอนนี้เอง ตั่วลี่ สังเกตเห็นชายคนหนึ่งแอบมองพวกเธออยู่จากด้านใน ผู้จัดการกัว “ที่แท้ก็คือ คุณหนูหยาง นี่เอง พวกผมมีตาหามีแววไม่ หากทำอะไรล่วงเกินไป ต้องขออภัยเป็นอย่างสูง ผู้อำนวยการเหว่ย จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ Allen ไปเชิญ ผู้อำนวยการ มาหน่อย เชิญด้านในครับ” พนักงานที่ชื่อ Allen เข้าไปตาม ฉีเสียง ส่วนผู้จัดการกัว ก็เดินนำคุณหนูหยางไปที่โต๊ะ ผู้จัดการกัว “คุณหนูหยาง มาถึงเร็วกว่ากำหนดนะครับ ไม่อย่างนั้น เราจะจัดการต้อนรับที่ Lobby ด้วย เมื่อครู่เป็นการเข้าใจผิดกัน หวังว่าคุณคงไม่ถือสา” เจียซาน “ช่างเถอะ ฉันไม่คิดเล็กคิดน้อยกับพนักงานต้อนรับหรอก” ผู้จัดการกัว “ทั้งสองท่านเชิญนั่งครับ” เจียซาน นั่งลง ตั่วลี่ ก็นั่งตามด้วย แต่ก็โดนทักอีก เจียซาน “นี่ รู้จักมารยาทหรือเปล่า” ตั่วลี่ จึงต้องลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แล้วพนักงานก็เข้ามาเสิร์ฟน้ำ เจียซาน “ตั่วลี่ บอกให้ไปเปลี่ยนแก้วใบที่สะอาดให้ฉัน” ตั่วลี่ “ทำไมล่ะ แก้วใบนี้ก็ดีอยู่แล้วนี่” ผู้จัดการกัว “ไม่มีปัญหาครับ เป็นความสะเพร่าของเราเอง รอสักครู่ครับ” แล้วเขาก็นำแก้วสองใบนั้นไปเปลี่ยนให้ เจียซาน “จะยืนอยู่ทำไม นั่งสิ” ตั่วลี่ จึงนั่งลง แล้วผู้จัดการกัวก็นำน้ำสองแก้วใหม่มาให้ ตั่วลี่ พยักหน้าเล็กน้อยแสดงความขอบคุณ เจียซาน ยกแก้วขึ้นดู “นี่สิถึงจะเป็นการต้อนรับแขกของโรงแรมระดับห้าดาว” ผู้จัดการกัว “ขอบคุณคุณหนูหยาง ที่ชี้แนะ” แล้วเขาก็เดินออกไป เจียซาน “ตั่วลี่ เธอเห็นหรือยัง” ตั่วลี่ “เห็นแล้ว” เจียซาน “เรียนรู้ไว้หน่อยนะ” ฉีเสียง กำลังเดินมายังโต๊ะที่สองสาวนั่งอยู่ ระหว่างทาง เขาก็ได้คว้าดอกกุหลาบที่ปักอยู่ในแจกันตรงทางเดินออกมากำหนึ่งด้วย ผู้จัดการกัว เดินมาถึงก่อน “ผู้อำนวยการครับ” ฉีเสียง “ไม่ต้องพูด ฉันเห็นหมดแล้ว นายกลับไปทำงานเถอะ” เขาเดินเข้าไปในห้อง แล้วกล่าวทักทาย เจียซาน “สวัสดีครับคุณหนูหยาง ผมชื่อ เหว่ยฉีเสียง ยินดีที่ได้พบคุณครับ” เจียซาน ลุกขึ้น แล้วยื่นมือให้จับ “ได้ยินชื่อมานานแล้วค่ะ” แทนที่จะจับมือ ฉีเสียง กลับส่งดอกไม้ให้แทน ทำให้น้ำจากดอกไม้กระเด็นเต็มหน้าทั้งเจียซานและตั่วลี่ เจียซาน “ดอกไม้พวกนี้สวยมาก ฉันชอบมาก ขอบคุณค่ะ” ฉีเสียง “งั้นเหรอครับ เมื่อครู่ผมรีบไปหน่อย เลยไม่ทันได้ห่อ ทำให้มือคุณเปียกไปด้วย” เจียซาน “ไม่เป็นไรค่ะ” แล้ว เธอก็ยื่นดอกไม้ให้ตั่วลี่ ทำให้ถูกน้ำกระเด็นใส่หน้าอีกรอบ ตั่วลี่ รับดอกไม้มาแล้วบอกว่า “ดูสิคะ น้ำกระเด็นทั่วไปหมดแล้ว ฉันเอามันไปห่อดีกว่า” เจียซาน “เดี๋ยวก่อน รอฉันข้างนอกก็พอ จำไว้ อย่าทำให้เสื้อคลุมของฉันเปื้อนนะ” ตั่วลี่ “ทราบแล้วค่ะ” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อตั่วลี่ออกไปแล้ว ฉีเสียงกับเจียซาน ก็นั่งลง ฉีเสียง “ก่อนหน้านี้ได้ยินมาว่า คุณหนูหยาง กริยามารยาทดี รูปร่างหน้าตางดงาม วันนี้ได้พบตัวจริงแล้วสมคำร่ำลือจริง ๆ” เจียซาน “ไม่หรอก คุณชมเกินไปแล้ว” ฉีเสียง “แปลกจริง ทำไม ผู้จัดการกัว จึงไม่จัดขนมเค้กขึ้นชื่อของโรงแรมเรามาสักชิ้นล่ะ ผู้จัดการกัว” เจียซาน “ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันไม่ชอบทานของหวานหรอก” เมื่อผู้จัดการเดินมา ฉีเสียง ก็กระซิบสั่งงานเขา แล้วคุยกับ เจียซาน ต่อ “พ่อครัวขนมเค้กของโรงแรมเรา ผมเดินทางไปซื้อตัวมาจากฝรั่งเศสด้วยตัวเองเลยทีเดียว เพียงแค่รสชาติและหน้าตาของเค้ก ผมก็นั่งปรึกษากับเขาเกือบสองเดือน มีไว้ต้อนรับผู้หญิงสาวที่ดูดีมีราศีเช่นคุณเท่านั้น ไม่รู้ว่าคุณจะยอมชิมดูหรือเปล่า” เจียซาน “ในเมื่อคุณพูดอย่างนี้แล้ว ฉันคงต้องยอมยกเว้นให้คุณแล้วค่ะ” ฉีเสียง พยักหน้าแล้วยิ้ม แต่ในใจกลับคิด “ทำให้เธออ้วนตายเลย ยายกระแดะ” แล้วเขาก็หันไปแอบดู ตั่วลี่ ที่อยู่ด้านนอกซึ่งต่างกันลิบลับ เมื่อพนักงานนำเครื่องดื่มและขนมมาเสิร์ฟ เธอก็กล่าวขอบคุณ จากนั้นก็กินเค้กอย่างเอร็ดอร่อย จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เยี่ยมเลยพี่เจ ขอบคุณมากกกกกกกกกกก พี่เจ เว็บมหาลัยพี่เจล่ะ ลืมแล้วหรอ จากคุณ : poly_poly - [ 26 พ.ย. 49 12:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เวลาผ่านไปนานพอสมควร ฉีเสียง กับ เจียซาน ก็ยังคุยกันไม่เสร็จ ตั่วลี่ เองนั่งรอแล้วรออีกจนเริ่มง่วง เมื่อ ฉีเสียง หันมาดูอีกที ก็เห็นเธอหลับฟุบกับโซฟาเสียแล้ว +++++++++++++++++ (มาแล้วกับฉาก ฉีเสียง (ปาก)กรรไกร) ฉีเสียง เดินออกมาส่ง เจียซาน ด้านนอก เจียซาน “ฉีเสียง คุณจะฆ่าฉันเหรอ วันนี้ฉันอ้วนขึ้นอย่างน้อยตั้ง 2 กิโลแหน่ะ” ฉีเสียง “คุณล้อเล่นหรือเปล่า คุณน่าจะห่วงว่าตัวเองผอมเกินไป เหมือนกับว่าว พอลมพัดปุ๊บก็ลอยไปยังที่ที่ไกลจากผมเหลือเกิน” เจียซาน “คุณวางใจเถอะ ฉันต้องฝากปลายสายป่านไว้ในมือคุณแน่นอน” แล้วมือถือของ ฉีเสียง ก็ดังขึ้น “ขอโทษนะ” เขาขอโทษเจียซาน แล้วรับโทรศัพท์ “ฮัลโหล” เสียงปลายสายถามขึ้นมาว่า “เป็นยังไง” ฉีเสียง “ดีมากครับ” “กว่าจะผ่านเกณฑ์ของนายได้ไม่ง่ายเลยนะ” อีกฟากหนึ่งพูดกลับมาอีก ฉีเสียง “ใครว่าไม่ง่ายล่ะครับ นี่ผมว่าผมหวังสูงแล้วนะ” ปลายสายได้แต่หัวเราะแล้ววางสายไป แต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง ฉีเสียง “สืบได้แล้วเหรอ ดีมาก เดี๋ยวรายงานข้อมูลของเขามาให้ผมด้วยนะ ขอบคุณ” เจียซาน “คุณมีธุระอีกหรือเปล่า” ฉีเสียง “เดี๋ยวผมต้องไปจัดการเรื่องสำคัญมาก” เจียซาน “งั้นคุณกลับไปทำงานเถอะ” ฉีเสียง “แล้วผมจะโทรนัดคุณอีกได้หรือเปล่า” เจียซาน “ได้แน่นอนค่ะ งั้นฉันจะรอโทรศัพท์จากคุณนะ” ฉีเสียง “ถ้าอย่างนั้น ให้คนขับรถของเราไปส่งคุณนะ” รถสีดำแล่นเข้ามา ฉีเสียง ช่วยเปิดประตูให้ แล้วเขาก็นึกอะไรออก “คุณหนูหยาง ผู้ช่วยของคุณยังไม่ตามมาเลย” เจียซาน “ไม่เป็นไรค่ะ เขากลับไปเองได้ ไม่ต้องไปสนใจหรอก ลาก่อนค่ะ” ตั่วลี่ วิ่งออกมาตอนที่รถขับออกไปพอดี เธอเรียกชื่อคุณหนูดังลั่น “คุณหนูหยาง  ๆ ๆ” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หลังแมวไปแล้วเน้อ รี่ มีอะไรก็หลังแมวกลับมาละกันนะ แล้วก็ขอบคุณหยูดีกว่าที่แปลมาให้ ตอนนี้ดูถึงตอนที่ 13 แล้ว อยากได้คำแปลใจจะขาด งี๊ดๆๆๆ --------------------------- แต่เธอก็วิ่งมาชนกับ ฉีเสียง เข้าอย่างจัง ข้าวของทุกอย่างกระเด็นกระจายเต็มพื้น เธอกับเขาหมุนกันอยู่หลายรอบก่อนที่จะล้มลง ซึ่งบังเอิญ ฉีเสียง ไปนอนทับกล่องเค้กพอดี ตั่วลี่ “ขอโทษ ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ฉีเสียง ต้องเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ พอออกมา ตั่วลี่ ก็ยื่นเงินให้ ตั่วลี่ “นี่เป็นเงินค่าซักเสื้อ ช่วยรับไว้ด้วย” ผู้จัดการกัว “คุณผู้หญิง เงินของคุณ ยังไม่พอให้ซักเสื้อเชิ้ตของคุณชายเราซักตัวเลย” ตั่วลี่ “คือว่า... ปกติเวลาฉันออกจากบ้าน ไม่ค่อยจะพกเงินออกมามาก ๆ ไม่อย่างนั้นทั้งหมดราคาเท่าไหร่ ฉันจะไปเบิกให้คุณเดี๋ยวนี้” ฉีเสียง ได้แต่ยิ้ม แล้วมือถือของตั่วลี่ก็ดังขึ้น ตั่วลี่ “ขอโทษค่ะ” เธอเดินออกมาเล็กน้อยเพื่อรับโทรศัพท์ “ฮัลโหล” เสียง ผู้จัดการบริษัท สั่งเข้ม “เยี่ยตั่วลี่ เธอออกไปดูตัวเป็นเพื่อนคุณหนูลูกสาวประธานบริษัท ไม่ได้ให้เธอไปพักผ่อนที่โรงแรม ฉันให้เวลา 15 นาที 9 วินาที กลับมาให้ถึงบริษัท ไม่อย่างนั้นก็กลับไปอยู่บ้านตัวเองไป” ตั่วลี่ “ค่ะ ทราบแล้ว” เธอหยิบปากกาและกระดาษออกมาเขียนอะไรบางอย่าง แล้วส่งให้ ฉีเสียง ตั่วลี่ “ขอโทษนะคะ ฉันมีธุระต้องรีบไป นี่เป็นเบอร์โทรศัพท์ของบริษัทฉัน คุณรวมราคาค่าซักทั้งหมดเท่าไหร่ ฉันรับรองว่าจะจ่ายให้ทั้งหมด ต้องขอโทษจริง ๆ ฉันต้องไปแล้ว ขอโทษค่ะ” ฉีเสียง “ผู้จัดการกัว ช่วยเรียกรถให้เขาหน่อย” ผู้จัดการกัว “ครับ” ฉีเสียง ก้มดูกระดาษโน้ต “ยายซุ่มซ่ามนี่ ถึงฉันจะคิดเงิน แม้แต่ชื่อก็ไม่เขียน แล้วฉันจะไปขอจากใครล่ะ” เมื่อเคลียร์เรื่องวุ่น ๆ ของสองสาวเรียบร้อยแล้ว ฉีเสียง จึงเดินออกมาที่รถ แล้วมือถือก็ดังขึ้นมาได้จังหวะพอดี ฉีเสียง “ฮัลโหล ได้ รอผมเดี๋ยวนะ” แล้วเขาก็หยิบปากกาและกระดาษขึ้นมาจดโน้ต “ว่ามา ได้ ขอบคุณครับ” เมื่อวางสาย เขาก็จ้องชื่อที่อยู่ในมือ ซึ่งก็คือชื่อของผู้หญิงที่ช่วยเขาไว้เมื่อวานนั่นเอง “เยี่ยตั่วลี่ ฉันจะดูหน่อยซิว่าเธอหน้าตาเป็นยังไงกันแน่” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ฉีเสียง เดินทางมาถึงบริษัทตามที่อยู่ที่ได้มา “ที่แท้บริษัทนี้ก็อยู่ตรงข้ามแกลเลอรี่นี่เอง สำหรับ เค่อลั่ว แล้วนับว่าเป็นทำเลทองเลยนะเนี่ย” ฉีเสียง เดินไปถามพนักงานที่อยู่ใกล้ที่สุด “ขอโทษครับ ขอถามหน่อย...” แต่คนที่เขาไม่คาดคิดจะเจอก็ส่งเสียงเจื้อยแจ้วขึ้นมา “ฉีเสียง คุณมาหาฉันเหรอ” เจียซาน นั่นเอง “คุณเก่งจังเลยนะคะ ใช้เวลาไม่นานก็รู้แล้วว่าฉันทำงานที่นี่ ที่จริง บริษัทนี้พ่อฉันเป็นคนเปิดเอง เขาอยากให้ฉันมาเรียนรู้การทำงานที่นี่ค่ะ” ฉีเสียง “ผมแค่มาหาเพื่อนคนหนึ่ง” เจียซาน “อยู่บริษัทของเราเหรอ บังเอิญขนาดนั้นเลย เขาชื่ออะไรหรือคะ” ฉีเสียง “เขาชื่อ เยี่ยตั่วลี่” เจียซาน “เยี่ยตั่วลี่” เธอทวนชื่อด้วยความประหลาดใจ “คุณมาหาเขาทำไมคะ เวลาเขาอยู่บริษัทก็ไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกค่ะ ทั้งที่ตัวเองมีอำนาจหน้าที่แค่เล็กน้อย แต่เที่ยววางก้ามไปทั่ว ฉันสงสัยว่าตรงนี้ของเขามีปัญหา” แล้วเธอก็ชี้ไปที่หัว พอเห็น ฉีเสียง เริ่มทำหน้าไม่พอใจ เจียซาน ก็รีบเปลี่ยนท่าที “ความจริง นี่ก็ไม่ใช่ความคิดของฉันนะคะ ฉันก็ได้ยินมาจากเพื่อนร่วมงานคนอื่นเท่านั้น” ฉีเสียง “ที่จริง ผมกับเขาก็ไม่นับว่ารู้จักกันหรอก ผมมาหาเขาเพราะมีคนอื่นขอร้องมาอีกที” เจียซาน “มิน่าล่ะ ฉันถึงบอกไงคะ คนอย่างเขาจะมีเพื่อนระดับอย่างคุณได้อย่างไร” จากนั้นเธอก็เดินเข้ามาคว้าแขนเขา “มาค่ะ ฉันจะไปที่ห้องประชุมกับคุณ” ฉีเสียง “ไม่ต้องหรอกครับ ผมไปหาเองก็ได้” เจียซาน “ไม่เป็นไรนี่คะ อย่าเห็นฉันเป็นคนอื่นคนไกลสิ ไหน ๆ ตอนนี้ฉันก็ว่างอยู่ ไปค่ะ” แล้วเธอก็พา ฉีเสียง เข้ามาในห้องประชุมจนได้ “ฉีเสียง นั่งก่อนสิคะ ฉันจะไปรินกาแฟให้คุณ” เจียซาน เดินออกมาเรียก ตั่วลี่ ที่ห้องทำงาน “เยี่ยตั่วลี่ มีคนรอเธออยู่ที่ห้องประชุม” ตั่วลี่ “แปลกจัง ฉันไม่ได้นัดใครนี่” แล้วเธอก็คืนเอกสารแฟ้มสุดท้ายให้เพื่อนร่วมงาน “ขอบคุณ” จากนั้นก็เดินไปที่ห้องประชุม “ขอโทษค่ะ...” ฉีเสียง หันหน้ากลับมา ตั่วลี่จึงแปลกใจ “ทำไมเขาจึงตามมาถึงบริษัทได้” ฉีเสียง คิดในใจ “ที่แท้ เธอก็คือยายป้าคนนั้น” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เจียซาน “เยี่ยตั่วลี่ เธอมองคนหล่อจนเอ๋อหรือยังไง คนอื่นเขารอเธอนานมากแล้วนะ” ตั่วลี่ “หรือว่าค่าซักแห้งไม่พอคะ ฉันจะไปหยิบให้คุณเดี๋ยวนี้” ฉีเสียง “ไม่ต้องแล้ว ที่ผมมาหาคุณวันนี้ เป็นเพราะอีกเรื่องหนึ่งต่างหาก” แล้วเขาก็บอก เจียซาน ที่ยังยืนอยู่ “คุณหนูหยาง ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคุณจะให้เราสองคนคุยกันตามลำพังได้ไหม” เจียซาน “ฉีเสียง แบบนั้นไม่ดีมั้งคะ คนคนนี้ไร้เหตุผล ไม่ได้รับการอบรมสังสอน อารณ์ก็ขึ้น ๆ ลง ๆ ดีไม่ดี คุณอาจถูกเขาทำให้โมโหจนตายก็ได้ ฉันอยู่ที่นี่คอยช่วยคุณ อย่างนี้จะดีกว่านะคะ” ฉีเสียง “ไม่ต้องหรอก ขอบคุณ ผมอยากคุยกับเขาตามลำพังจริง ๆ” เจียซาน “ฉีเสียง ขอบอกคุณไว้ก่อนนะ เขาเป็นคนที่ไม่รุ้ที่ต่ำที่สูงที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา” ฉีเสียง “หุบปาก เธอเป็นคนประหลาดจริง ๆนะ” เจียซาน “คุณพูดว่าอะไรนะ” ฉีเสียง “ผมบอกว่าคุณเป็นคนแปลกประหลาด” จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:47:08 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เจียซาน “ฉันเคยได้ยินแต่คนชมว่าฉันเป็นคนสวยนะ” ฉีเสียง “ผมก็เคยได้ยินคนอื่นพูดว่า ผู้หญิงคนหนึ่ง ถ้าหน้าอกตัวเองไม่ได้ใหญ่กว่า E ล่ะก็ จะไม่พูดว่าหน้าอกตัวเองใหญ่” ทั้งสองสาวแอบมองหน้าอกตัวเองเล็กน้อย ฉีเสียง “ถ้ารอบเอวไม่ได้น้อยกว่า 24 นิ้ว ก็อย่าได้บอกว่าตัวเองมีเอว ยังมีอีก ถ้าความยาวของขา ไม่ได้มากไปกว่า 120 เซนติเมตร ก็อย่าจินตนาการไปเองว่าขาตัวเองยาวมาก นอกจากนี้ ถ้าไม่เคยส่องกระจกดูตัวเองอย่างละเอียดล่ะก็ อย่าเที่ยวไปป่าวประกาศกับคนอื่นว่าตัวเองสวยขนาดไหน จริงด้วย ผมอยากเตือนคุณอีกเรื่อง ก่อนจะพูดอะไรอย่าลืมแปรงฟันก่อนด้วย เพราะว่า ผมจำใจต้องบอกคุณจริง ๆ ว่า คุณมีกลิ่นปากที่รุนแรงมาก ที่พูดไปทั้งหมดนั้น นอกจากจะรู้อยู่แก่ใจแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องคิดเป็นจริงเป็นจัง ผมยังมีอีกเรื่องที่ต้องบอกคุณ บนโลกนี้ ถ้าเกิดผู้หญิงล้มตายไปหมดแล้ว เหลือแค่คุณสองคนล่ะก็” ฉีเสียง เดินมาดึงตัว ตั่วลี่ มาข้าง ๆ แล้วพูดต่อ “ผมจะเลือกเขา ดีกว่าจะเลือกคุณ ถ้าเกิดโชคร้ายเขาเกิดตายไป งั้นโชคร้ายผมคงต้องเลือกที่จะฆ่าตัวตาย” เจียซาน “นาย... เหว่ยฉีเสียง นายกล้าว่าฉันอย่างนี้เหรอ” ฉีเสียง “ดูท่าที่นี่จะไม่เหมาะให้คุยแล้ว แถวนี้มีที่ไหนพอจะนั่งคุยกันได้บ้าง” เขาถามตั่วลี่ โดยไม่สนใจคุณหนูอารมณ์เดือดเลย ตั่วลี่ ก็ตอบไปอย่างงง ๆ “มีสิ มีร้านกาแฟอยู่ร้านหนึ่ง” ฉีเสียง “ไปเถอะ” แล้วเขาก็ดึงตั่วลี่ออกไปจากบริษัททันที ++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:48:03 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ที่ร้านกาแฟ ฉีเสียง “นี่ ผมไม่เคยเห็นคนขี้กลัวอย่างคุณมาก่อนเลยนะ  ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรน่ากลัวเหรอ” ตั่วลี่ “คุณต้องการอะไรกันแน่ รู้ไหมว่าคุณกำลังทำให้ฉันเดือดร้อน” ฉีเสียง “มีอะไรน่ากลัวนัก อย่างมากก็แค่ลาออก แล้วผมจะรับผิดชอบหางานใหม่ให้คุณเอง” ตั่วลี่ “พูดซะดูเป็นเรื่องง่าย ตกลงคุณเป็นใครกันแน่ ใครส่งคุณมาแกล้งฉัน” ฉีเสียง “คุณยังจำได้ไหมว่า มีอยู่คืนหนึ่ง คุณได้ช่วยคนดวงซวยสองคนเอาไว้ วันเสาร์นี้มีคนอยากเชิญคุณไปทานข้าว ไม่รู้ว่าคุณจะยอมให้เกียรติเขาไหม” ตั่วลี่ “คุณเอง คุณเป็นคนที่บาดเจ็บหรือ” ฉีเสียง “ไม่ใช่ เขาเป็นเพื่อนของผม เท้าเขาได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเลยมาไม่ได้” ตั่วลี่ “เขาเป็นอะไรมากไหม” ฉีเสียง “ก็ดี เย็บไปแค่สิบกว่าเข็ม คุณยังไม่ตอบผมเลยว่า วันเสาร์นี้คุณว่างไหม” ตั่วลี่ “ไม่ต้องหรอก ไม่ต้องเกรงใจ ขอบคุณพวกคุณมาก” ฉีเสียง “เอาเถอะ ถือว่า เค่อลั่ว โชคร้าย ผมมาเสียเที่ยวซะแล้ว” พอได้ยินชื่อ เค่อลั่ว  ตั่วลี่ก็หูผึ่งทันที เพราะเขาคือคนที่วาดรูป ราตรีแรก “เดี๋ยวก่อน เมื่อกี๊คุณพูดว่าอะไรนะ เค่อลั่ว คงไม่ใช่คนวาดรูป “ราตรีแรก” ที่อยู่ในแกลเลอรี่ เฉินเค่อลั่ว นะ” ฉีเสียง “ถูกแล้ว เขานั่นแหละ” ตั่วลี่ รีบวิ่งกลับมานั่งทันที “ฉันชอบรูปนั้นมากจริง ๆ หากเขาคิดอยากจะขอบคุณฉันจริง ๆ ไม่ต้องทานข้าวมื้อนี้ได้ไหม ขอแค่เขาอนุญาตให้ฉันได้ดูภาพนี้แบบใกล้มาก ๆ ไม่ใช่มีกระจกกั้นนะ แต่เป็นการเผชิญหน้ากัน แบบสัมผัสกันอย่างใกล้ชิด หนึ่งวัน ครึ่งวัน สามชั่วโมงก็ได้” ฉีเสียง “ไม่มีปัญหาแน่นอน ขอแค่คุณรับปากจะไปทานข้าว คุณจะชื่นชมยังไงก็ตามใจคุณ ดูฉันตาถลนออกมาก็ยังได้” ตั่วลี่ “ได้ งั้นฉันจะไปตรงตามเวลานัด แต่ว่าคุณห้ามยกเลิกนะ” ฉีเสียง “ตกลงตามนี้” +++++++++++++++++ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:48:50 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ถึงวันเสาร์ ตั่วลี่ ใส่ชุดที่ตัวเองคิดว่าดูดีที่สุด แล้วเลือกรองเท้า แต่ก็อดถามความเห็นน้องสาวไม่ได้ “ตั่วซิน เธอว่าพี่ใส่ชุดนี้ แล้วเข้าคู่กับรองเท้าคู่นี้เหมาะไหม” ตั่วซิน “พี่ ตั้งแต่เลิกกับ หวังจื้อข่าย ก็ไม่ได้แต่งตัวนานแล้วนะ ดูดีขึ้นนะ” ตั่วลี่ “ไม่ต้องพูดแล้ว ไหนเขาเคยบอกว่าจะส่งข่าวมาอีก พวกผู้ชายพอเลิกคบกันแล้ว ก็ไม่เหลือมิตรภาพเลยหรือ” ตั่วซิน “พี่ถามฉันเหรอ ใช่แล้ว นอกจากว่าจะไม่เคยคบกันมาก่อน พี่ ฉันขอบอกนะ การทิ้ง หวังจื้อข่าย ไปได้ เป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดในชีวิตแล้ว แต่ว่า เรื่องการเริ่มต้นใหม่นี่ คงต้องให้มืออาชีพช่วยจัดการนะ ระวังอย่าแต่งตัวเป็นคุณป้าแล้วกัน” แม่ “เป็นป้าแล้วไงล่ะ คุณป้าอย่างแม่นี่ไม่ใช่ว่าไม่มีใครจีบนะ” ตั่วซิน “แม่ แม่อายุเท่าไหร่แล้ว พี่เพิ่งอายุเท่าไหร่  แถมพอเราอายุเท่าแม่ก็กลายเป็นป้าได้เหมือนกัน เพียงแต่ว่า ตอนนี้สิ่งที่พี่ต้องการก็คือ ความเยาว์วัย มีชีวิตชีวา เซ็กซี่ แล้วก็เสน่ห์ด้วย” แม่ “แต่ไม่ว่าแม่จะมองพี่เขายังไง ก็มองไม่เห็นความรู้สึกแบบที่ลูกว่ามาเมื่อกี๊เลย หนึ่งวันเท่ากับสิบปีจริง ๆ นะ การแต่งหน้าของเขานี่ แม้แต่แม่ยังดูจนเบื่อเลย แล้วเขาจะไปดึงดูดผู้ชายข้างนอกนั้นได้อย่างไร คนเจ้าความคิดอย่างแกนี่ ไร้ประโยชน์จริง ๆ เลย” ตั่วซิน “โทษหนูเหรอ หนูว่าพี่เค้ากี่ร้อยครั้งแล้ว เขาไม่ยอมเปลี่ยนเองนะ จะให้หนูเอาปืนจ่อหัวเขาหรือไง เขาก็มีความคิดของตัวเองตลอดนั่นแหละ แม่ดูสิดู รูปร่างของคนอายุยี่สิบกว่า บวกกับการแต่งตัวของคนสามสิบกว่า แล้วยังมีความคิดของคนวัยสี่สิบอีก จะโทษใครได้” แม่ “แม่ว่า พี่แกเขาหมดทางแก้แล้ว ช่างเถอะ ตามใจเขาแล้วกัน” ตั่วลี่ “นี่ ๆ ๆ เธอสองคน อย่าเอาแต่ดูถูกกันสิ เรายังเป็นครอบครัวเดียวกันหรือเปล่า” ตั่วซิน “ไม่ใช่นะ ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย พวกเรามีความมั่นใจในตัวพี่มาก เพี่ยงแต่ว่า รู้สึกว่าพี่ควรแต่งตัวให้ดูดีหน่อยเท่านั้น เจ้าหวังจื้อข่ายนั้น เขาต่างหากที่โง่ เขาไม่รู้จักความดีของพี่ ต่อไปต้องให้เขาเจ็บใจจนตาย” ตั่วลี่ “ได้ เธอลงมือเลย แต่ฉันตกลงไว้ก่อนนะ ถ้าวันนี้ฉันออกไปอย่างราบรื่นล่ะก็ ต่อไปฉันจะฟังเธอ แต่ถ้าวันนี้ฉันออกไปแล้วถูกหัวเราะเยาะล่ะก็ ต่อไปเธอสองคนห้ามพูดอีก” ทั้งแม่ และ ตั่วซิน อึ้งไปกับข้อเสนอนี้ ตั่วลี่ “ทำไม ไม่กล้าเหรอ ถ้าจะทำก็เร็วหน่อย ต้องเสร็จก่อนสี่โมงนะ” ตั่วซิน “ไม่มีปัญหา” แล้วเธอก็เช็คนาฬิกา “มีเวลาแค่สองชั่วโมง ฉันไปตาม Doff” แม่ “อย่าทำให้พี่แกออกมาเป็นสัตว์ประหลาดนะ” ตั่วซิน “แม่ ถึงไม่เชื่อใจพี่ ก็ต้องเชื่อใจหนูสิ  เถอะน่า ไปดูแลร้านบะหมี่เถอะ” เธอกดโทรศัพท์หา ด๊อฟ ทันทีที่เขารับสาย เธอก็สั่ง “ด๊อฟ ฉันต้องการให้นายถึงบ้านฉันภายใน 30 นาที ฉันไม่สนนายหรอก เร็ว” จากนั้นก็กดวางสายทันที จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:49:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตั่วซิน “รอดูเถอะ ฉันขอท้าด้วยเกียรติของสไตลิสต์มือหนึ่ง จะต้องทำให้พี่ เปรี้ยวจนเข็ดฟัน” แล้วเธอก็จับพี่สาวแต่งตัวในเสื้อผ้าแบบวัยรุ่นสุดฮิต ตั่วซิน “เป็นไงบ้าง พอใจการแต่งตัวของคุณในวันนี้ไหมคะ” ด๊อฟ “ฉันนี่เก่งจริง ๆ เลย แปลงยายจืดให้เป็นนางฟ้าได้” ตั่วซิน เข้ามาเอาเรื่องทันที “นายว่าใครเป็นยายจืด พี่สาวฉันเหรอ” ด๊อฟ “เปล่า...ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันหมายถึง...” ตั่วลี่ “โอเว่อร์เกินไปแล้วมั้ง เหมือนกับว่าหัวใจมันจะระเบิดออกมาทั้งดวงอย่างนั้นแหละ” ตั่วซิน “จะเว่อร์ได้ยังไง พี่นี่ มีสมบัติติดตัวแต่เกิดนะ อย่ารู้สึกไม่ดีกับตัวเองเลย” +++++++++++++++++++++++ จากคุณ : yinru  - [ 23 พ.ย. 49 13:01:00 ] (จบตอนที่ 2 - รูปแถวล่างเป็นตัวอย่างตอนที่ 3 นะคะ) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 26 พ.ย. 49 12:51:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 Thank ค่ะ เจ... จากคุณ : jdear - [ 26 พ.ย. 49 13:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณ Yinru และ JewelChan ที่นำละครดีๆมาให้ดูคะ จากคุณ : Arnie - [ 26 พ.ย. 49 13:39:35 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตามมาแล้วค่ะ มานั่งล้อมวงดูด้วยคน จากคุณ : mamee-l - [ 26 พ.ย. 49 14:16:13 A:192.168.30.21 X:58.64.20.50 TicketID:103185 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ฉีเสียง “ถ้ารอบเอวไม่ได้น้อยกว่า 24 นิ้ว ก็อย่าได้บอกว่าตัวเองมีเอว ยังมีอีก ถ้าความยาวของขา ไม่ได้มากไปกว่า 120 เซนติเมตร ก็อย่าจินตนาการไปเองว่าขาตัวเองยาวมาก นอกจากนี้ ถ้าไม่เคยส่องกระจกดูตัวเองอย่างละเอียดล่ะก็ อย่าเที่ยวไปป่าวประกาศกับคนอื่นว่าตัวเองสวยขนาดไหน จริงด้วย ผมอยากเตือนคุณอีกเรื่อง ก่อนจะพูดอะไรอย่าลืมแปรงฟันก่อนด้วย เพราะว่า ผมจำใจต้องบอกคุณจริง ๆ ว่า คุณมีกลิ่นปากที่รุนแรงมาก ที่พูดไปทั้งหมดนั้น นอกจากจะรู้อยู่แก่ใจแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องคิดเป็นจริงเป็นจัง ผมยังมีอีกเรื่องที่ต้องบอกคุณ บนโลกนี้ ถ้าเกิดผู้หญิงล้มตายไปหมดแล้ว เหลือแค่คุณสองคนล่ะก็” ฉีเสียง เดินมาดึงตัว ตั่วลี่ มาข้าง ๆ แล้วพูดต่อ “ผมจะเลือกเขา ดีกว่าจะเลือกคุณ ถ้าเกิดโชคร้ายเขาเกิดตายไป งั้นโชคร้ายผมคงต้องเลือกที่จะฆ่าตัวตาย” พูดได้ดีมาก สะจาย จากคุณ : mamee-l - [ 26 พ.ย. 49 14:17:38 A:192.168.30.21 X:58.64.20.50 TicketID:103185 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ท่าทาง บอร์ด Jungiery Star Thailand Fanclub จะเข้าได้แล้วนะคะคุณ JewelChanInLove เมือกี้โผล่เข้าไปลองโพสรูปดู และ ด้อมๆม้องมองอยู่ในนั้นอีกนาน 2นาน บอรืด ก็ยังไม่เก จากคุณ : mamee-l อีกแล้ว - [ 26 พ.ย. 49 16:45:26 A:192.168.30.21 X:58.64.20.50 TicketID:103185 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เจชอบแม่นางเอกอ่ะ บทพูดฮาดี (ไม่รู้จริงๆบทเค้าฮา หรือหยูแปลให้ตลกอ่ะ แต่เค้าขำอ่ะ) ตอนที่แม่เจอนางเอกที่ร้องไห้หน้าเยิน แล้วถามว่า ไปทำอะไรมา โดนของเหรอ กับตอนที่บอกน้องนางเอกว่าอย่าทำให้พี่กลายเป็นสัตว์ประหลาดอ่ะ (มันก็เหมือนจะไม่ขำมากนะ แต่เราขำอ่ะ) หยูบอกว่าช่วงนี้ไม่ว่าง ตอนที่ 3 คงต้องรออีกพักนึงนะคะ ส่วนเว็ป Jungiery เจยังเข้าได้อยู่นะ (ไปดูรูปมาแล้ว แคปรูปสวยดีค่ะ คิดถึงหลินเอ่อฉีเลยอ่ะ) ช่วงนี้เป็นไรไม่รู้ เส้าเหว่ยทำอะไรก็ดูดีไปหมด งี๊ดๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 49 02:30:21 แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 49 02:30:10 จากคุณ : JewelChanInLove - [ 27 พ.ย. 49 02:29:23 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ตามมากรี๊ดพระเอกต่อ ขอบคุณทั้งเจ และหยุที่ทำไฟล์และแปลให้ได้ดูรู้เรื่อง จากคุณ : ยิปซีเร่ร่อน - [ 27 พ.ย. 49 13:57:11 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตามมาอ่าน แง้วๆ เส้าเหว่ยน่ารักมากมาย อยากโหลดละครดู แต่พยายามห้ามใจอยู่ กร้ากกก กลัวติดอย่างแรง เพราะติดแล้วมันทรมานง่ะ โทเคกำลังบอกตัวเองอยู่ รอจบก่อน รอจบก่อน เหอๆ ปล.เพิ่งไปซื้อดีวีดีละครเรื่อง the magicians of love มา กะว่าจะดูในวันสองวันนี้แหละค่ะ ไว้ดูแล้วจะมารายงานเจอีกทีนะค้า จากคุณ : tokei/tookei - [ 27 พ.ย. 49 14:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 บอร์ดเข้าได้แล้วจริงๆหรอ ถ้าอย่างนั้นก็เย่ๆๆๆ มันเน่าไปหลายเหมือนกันนะคะ เรื่องนี้อ้ายแก่เย็นชาหรอท่าทางจะปากจัดน่าดูเลยอ่ะ อยากดูจัง ขอบคุณนะคะที่แปลกันมา พี่เจเน็ตเร็วดีอ่ะ หมิวจะดูฮวาหยางทีนี่ เดี๋ยวติดแล้วก็หยุด ทำได้ไงเนี่ย พี่เจใช้อะไรอัดหรอ แสดงว่า มันต้องลื่นตลอดเวลาเลยอ่ะดิเนี่ย ดีมากกกก เดี๋ยวไปดูบอร์เจสตาร์ก่อง จากคุณ : หมิว (MiewFigaro) - [ 27 พ.ย. 49 15:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เข้ามาขอบคุณอีกทีคะ ไม่มีอะไรติเลยคะมีแต่คำชมเท่านั้นสำหรับการเสียสละเวลามานั่งแปลและอัพโหลดไฟล์มาให้พวกเราที่ภาษาจีนไม่กระดิกหูเท่าไหร่แต่ดันชอบดูหนังจีน อย่างอาร์นี่ ดูจนติดแล้วล่ะ มานั่งรอดูตอนต่อไปอยู่^_^ จากคุณ : Arnie - [ 27 พ.ย. 49 20:07:45 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณค่ะ คุณเจที่ชมว่าแคปรุปได้สวย ตอนนี้โผล่เข้าไปไม่ได้อีกแล้ว เอ๊ทำไมเป็นงี้ก้ไม่รุ้ เอ้แล้วทำไมคุณเจเข้าได้อยู่คะ จะต่างกันตรงเนตทรูหรือเปล่าคะ สงสัยว่าทรูจะบล้อคอินวิเช่นพลัสหรือเปล่า หรือไม่ใช่ จากคุณ : mamee-l ปวดหัวเลย - [ 27 พ.ย. 49 21:56:47 A:58.9.9.85 X: TicketID:103185 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณมากๆจ้ะ ตอนนี้กลับมาดูตอน 1กะ 2 ใหม่ เข้าใจขึ้นเยอะเลย จากคุณ : nimNL - [ 28 พ.ย. 49 18:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ใช้ทรูเหมือนกัน ก็เข้าบอร์ดนั้นไม่ได้เหมือนกัน หลัง ๆ เริ่มเข้า Jungiery ไต้หวันไม่ค่อยได้ด้วย เป็นเพราะอะไรหว่า จากคุณ : yinru - [ 28 พ.ย. 49 18:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 40 หมิวใช้ทีโอทีอ่ะ ก็เข้าไม่ได้นะ แต่ที่ร.ร.นี้เข้าได้ทั้งเฟยหลุนทั้งเจสตาร์เลยอ่ะ มันเป้นที่อะไรอ่ะ มันทำเหมือนกับหน้าหายไปแต่จริงๆไม่ได้หายอ่ะ เครียดดดหัวฟู จากคุณ : หมิว (MiewFigaro) - [ 28 พ.ย. 49 19:26:47 ]

ความคิดเห็นที่ 41 บอร์ดเจสตาร์ มันขึ้นกะว่าใช้เน็ตยี่ห้ออะไรป่ะ (ไอ้เว็ปนี้มันไปทำอะไรมาฟระ พันทิปก็บล็อคให้เป็นคำต้องห้าม เน็ตบางยี่ห้อก็บล็อค สงสัยจัง) กะลังพยายามแคปรูปตั้งแต่ตอนที่ 5 ที่แปะค้างไว้มาแปะอยู่ รอซักพักนะคะ (หลังๆนี่เรื่องมันกลายเป็นละครชีวิตไปแล้วอ่ะ ท่าทางเครียด ธรรมดาไม่ค่อยดูละครแนวชีวิต แต่เรื่องนี้พระเอกหล่อเลยยังดูอยู่ต่อไป 555) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 29 พ.ย. 49 00:13:49 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ### เป่ายิ้งฉุบ (A Game About Love) ตอนที่ 5 - 8 ### จากคุณ : JewelChanInLove - [ 29 พ.ย. 49 14:32:59 ]