ก่อนหน้านี้ มีคนถามว่า เขาชนไก่ จ่ายเงินไป 100 ได้คืนเท่าไหร่
วันนี้เราไปดู จ่ายไป 120 อยากจะทิปให้ทีมงานอีกห้าสิบด้วยซ้ำ
ใช่ค่ะ หนังไม่ได้โคตรรรรรรรรรร ดี อะไรมากมาย
แต่ขอยืนยันว่า มัยก็ไม่ได้ เห่ยยยยยยยยยยย อย่างที่บางคนตัดสิน
วันนี้ ไปดูที่เมเจอร์ รัชโยธิน รอบหกโมงห้านาที โรงที่สิบสอง
มาพูดถึงเรื่องชอบไม่ชอบดีกว่า ว่ามันมีอะไรบ้าง
ตัวละคร
หน่อย ตัวแทนของเด็กที่ไม่มีความมั่นใจ ติดอยู่กับพฤติกรรมกลุ่ม
คนในนี้บางคนบอกว่า บทไม่เห็นมีอะไรเลย อิฐยังบทเยอะกว่าอีก
แต่เรากลับรู้สึกว่า ในเมื่อคาแรคเตอร์มันเป็นแบบนี้ คนแบบนี้แหละที่จะเล่าเรื่องได้
เพราะการที่เขาไม่พูด ไม่ออกความเห็น มันไม่ได้แปลว่าเขาไม่คิด
ตัวละครตัวนี้ ใช้แววตาเล่น มากกว่าใช้ปาก
เราจะเห็นว่าเขาคิดอะไรอยู่ตลอดเพียงแต่ไม่มั่นใจที่จะพูดหรือแสดงออกมาเท่านั้น
ชอบทุกฉากที่น้องทำหน้าลังเล
อิฐ พระเอ้กกกก พระเอก แต่ลองนึกดูดีๆ ถ้าใครมีประสบการณ์ เพื่อนแบบนี้ไม่ใช่ไม่มี
เพื่อนที่ไม่มีคนคบ (หรือไม่คบใคร)
เพื่อนที่พยายามทำดี แต่ไม่มีใครเห็น (จริงๆก็เห็นแต่แกล้งมองข้าม)
เพื่อนที่มีปากเหมือนมีตูด พูดจาทักใครก่อนไม่เป็น
บางคนอาจมองว่า การที่เขาคอยช่วยเหลือเพื่อน ทำดีกับเพื่อน ออกรับแทนเพื่อน
คงเพราะเขาอยากได้หน้า อยากได้ชื่อว่า เสียสละ รักเพื่อนยิ่งชีพ
แต่เรากลับมองว่า สิ่งที่อิฐ อยากได้มากกว่าอะไรทั้งหมด ก็คือ เพื่อน และการยอมรับ
ตัวละครอื่นๆขอละไว้แล้วกัน แต่ชอบทุกคนค่ะ ทีแรกก็งง ว่าเก้งกะก้างมีไว้ทำไม
แต่ก็เข้าใจในตอนหลังว่า... มันต้องมี
พอลล่า ชนะเลิศศศศศศศศศศศ เป็นกระเทยที่น่ารักค่ะ ใครที่มีอคติกับกระเทย
อยากให้ดูพอลล่า เพราะเราก็มีเพื่อนแบบนี้ สิ่งที่เขาเป็น มันไม่ได้ทำร้ายใคร
ก่อนหน้านี้มีคนบอกว่า ใส่กระเทยทำไม เอากระเทยมาขาย
แสดงว่าคนที่พูดคำนั้นคือคนที่ยังไม่ได้ดู เป็นตัวละครที่ทำให้คนรักได้ไม่ยาก
พอลล่า ก็คือเพื่อนของเรา ไม่ว่าเขาจะเป็นตุ๊ด เป็นเกย์ แต่เขาก็ทำหน้าที่ของเพื่อนได้เจ๋งค่ะ
จะเห็นได้ว่า เมื่อถึงสถานการณ์คับขัน พอลล่า กล้าที่จะพูดความจริง
ซึ่งผู้ชายทั้งแท่งที่ยืนอยู่เจ็ดแปดคนไม่มีใครกล้าได้เหมือนเขา (เธอ)
ฉากที่ประทับใจ
ฉากที่อิฐขอน้ำในกระติกน้ำมาเติมหม้อน้ำรถ เพื่อที่ทุกคนจะได้ไม่ต้องเดินไกล
มีความรู้สึกว่า อิฐ ไม่ได้ขอแค่ น้ำในกระติก
หากแต่น้ำที่เขาขอจากเพื่อนนั้น มันหมายถึง น้ำที่อยู่ในใจ หรือน้ำใจนั่นเอง
และบางคนก็หยิบยื่นให้ทันที
ในขณะที่บางคน ก็ลังเลที่จะหยิบยื่นมัน
ฉากนี้ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรมากมายเลย ไม่ต้องมีเอฟเฟค
ไม่ต้องมี แอคชั่น หรือดราม่าเรียกน้ำตา
แต่มันมีค่าทางจิตใจ ดูแล้วรู้สึกเลยว่า มันมีพลังนะ
เราเชื่อว่าถ้าใครมีวันเวลาที่เคยลำบากมากับเพื่อน จะต้องประทับใจฉากนี้
มันเหมือนตอนเราเดินทางไกลสมัยเรียนลูกเสือเนตรนารี น้ำในกระติกเราหมด
ขอเพื่อน บางคนมีเต็มกระติก แต่มันไม่ให้ กลัวเรากินหมด
ในขณะที่บางคน เหลืออยู่นิดหน่อย มันยื่นให้ แล้วบอกเราว่า อย่าหมดนะ แบ่งกันคนละอึก
(ดูแล้วจี้ดเลย เพราะทำให้ภาพกระติกน้ำเก่าๆของเพื่อนคนนั้นลอยขึ้นมา)
จะไม่ชอบก็ตรงบทของปืนกับจิ๊บ มันดูเหมือนเป็นส่วนที่คนละเรื่องกับตัวหนังเลย
ก็เข้าใจว่าคงอยากให้มีสีสัน และรสชาติ
แต่เผอิญมันเป็นสีที่ไม่ปลื้ม และรสไม่ถูกปากเท่าไหร่
ข้อบกพร่องเรื่องความไม่สมจริงต่างๆ ไม่ขอพูดถึง
เพราะไม่เคยไปเขาชนไก่ ไม่เคยเรียน รด.
และก่อนจะเข้าไปดู เข้าไปด้วยอารมณ์ว่างเปล่า
เพื่อซึมซับหนังให้เต็มที่ ให้คะแนนไว้ 0 พอชอบก็บวกหนึ่ง
ตอนไหนไม่ชอบก็ลบหนึ่ง และสำหรับหนังเรื่องนี้ บวกลบแล้วได้ 7.5 เต็มสิบ (สำหรับเรา)
บางคนเอาคะแนนเข้าไป 10 นั่งจับผิดหนัง
ทำไมผมยาว ทำไมไม่โหด ทำไมโน่น ทำไมนั่น ทำไมนี่ ตัดๆๆๆๆๆ
ทำตัวเหมือนยามที่พยายามเป็นครูฝ่ายปกครองของโรงเรียน จับผิดหนังเหมือนจับผิดนัดเรียน
เอาล่ะไม่อยากเล่าหมด เดี๋ยวดูไม่สนุก
เอาเป็นว่า สิ่งที่ได้จากหนัง มันก็คงอยู่ที่ตัวคุณ
หนังก็เหมือนอาหาร สำหรับบางคน หน้าตาไม่น่ากิน ก็สรุปแล้วว่ามันไม่อร่อย
หรือฟังคนมันบอกว่าไม่อร่อย ก็บอกต่อว่าไม่อร่อย (ทั้งๆที่ยังไม่ได้กินสักคำ)
บางคนกินแล้ว ยังไม่ทันเคี้ยว บ้วนทิ้งแทบไม่ทัน นั่นเพราะไม่ถูกปาก ไม่ตรงรสนิยม
แต่บางคน กล้า ที่จะกิน ไม่ลองไม่รู้ กินแล้ว เออ อร่อยว่ะ ก็ไม่ได้เหียกเหมือนที่เขาลือนี่หว่า
นอกจากตาดู หูฟัง หนังก็ยังต้องการให้คนดู ใช้ หัวใจ ด้วยค่ะ
จากคุณ :
HEINEKEN GIRL 
- [
1 ธ.ค. 49 00:18:59
]
@@@@@ เขาชนไก่ หนังที่ไม่ได้ใช้แค่ตาดู หูฟัง Spoil สุดๆ @@@@@
อย่าคิดมาก
