 |
วิจารณ์จับฉ่าย : " เก๋า...เก๋า " เวลากับสิ่งที่ควรรักษามัน ( สปอยหน้าไมค์ )
" คุณอยากรู้ไหม? คุณผู้รุ่งโรจน์ทั้งหลาย ว่าในอีกหลายสิบปีข้างหน้านี้ คุณจะกลายเป็นเช่นไร? "
ในวัยหนุ่มสาว ในยุคสมัยของใครหลายคน ไม่ว่าจะอดีต ปัจจุบัน หรือแม้แต่อนาคต ผมเชื่อว่าทุกคนคงต้องมี " ช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ " กันทั้งนั้น ช่วงเวลาที่เราใช้ชีวิตกันอย่างสุดๆ ไม่เกรงใจใคร เป็นที่รู้จักของผู้คนไม่มากก็น้อย อยู่กับความหลงระเริงกันเช่นนั้น ว่าเราจะเป็นดาวค้างฟ้า จรัสแสงอยู่เป็นนิจนิรันดร์
แล้วถ้าวันนึง คุณถูกส่งไปยัง " อนาคต " ล่ะ? คุณคิดว่าตัวคุณในอนาคตจะเป็นยังไง?
นี่คือพล็อตเรื่องของหนังแนวตลกส่งท้ายปี " เก๋า...เก๋า " ( The Possible ) หนังแนวผสมระหว่าง Comedy กับ Fantasy และ Drama เข้าด้วยกัน
ต้องบอกไว้ก่อน ผมไม่ค่อยใส่ใจเท่าไรกับการโปรโมตที่ชอบต่อท้ายว่า " 1 ในผู้กำกับแฟนฉัน " เพราะผมไม่เคยดู " แฟนฉัน " ไม่คิดจะดู " เพื่อนสนิท " และไม่ชอบพร้อมกับอคติอย่างมากกับ " Season Change " ( สรุป : ผมเกลียดหนังรักครับ T_T )
หลังจากที่มีไตรภาคของความรัก ( ประถม , มหา'ลัย , มัธยม ) มาแล้ว ตอนนี้โปรเจคใหม่คือการเดินทางข้ามเวลาของวงดนตรียอดนิยมในยุคอดีต เพื่อมาค้นพบสัจธรรมในโลกปัจจุบัน โดยส่วนตัว ผมชอบการนำประวัติศาสตร์มาตีความใหม่ในมุมมองของแต่ละคนแล้วถ่ายทอดออกมา ซึ่งมันอาจจะมีเค้าความจริงหรือไม่ก็ได้ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปใส่ใจนัก เพราะนี่คือหนัง ไม่ใช่วิชา History ในห้องเรียน
The Possible เล่าถึงวงสตริงคอมโบ ( ผู้รู้อธิบายด้วยครับ มันต่างจากวงสตริงธรรมดายังไง? ) ระดับ SuperStarของเมืองไทยในยุคปี พ.ศ.2512 ( ค.ศ.1969 ) ในแบบฉบับการหยิบเอาวงในตำนานวงหนึ่งอย่าง The Impossible มาตีความใหม่ ว่า Impossible ไม่ใช่วงบุกเบิกดนตรีสตริงของไทย หากแต่ก่อนหน้านั้น Possible ต่างหากที่เป็นตัวจริง
ต๋อย , โบ้ , สอง , น็อต , เบ๊ 5 สมาชิกของ Possible ผู้ที่มีความสามารถในการแปลงเนื้อเพลงในระดับ lnw ของเมืองไทย เพลงฝรั่งเจ๋งแค่ไหน พี่ต๋อยเราแปลงได้เก๋ากว่า ในยุคสมัยที่คนเห่อฝรั่งกันมาก นอกจากการเล่นให้เหมือนต้นฉบับแล้ว การแปลงเพลงก็ยังเป็นสิ่งแพร่หลาย Possible ไปไหนมีแต่สาวกรี๊ด หนุ่มบูชาราวกับเป็น lnw จากฟากฟ้าก็ไม่ปาน
ทว่า...สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อไมโครโฟนเด็กเล่นที่มีแฟนคลับคนหนึ่งนำมามอบให้ มันไม่ใช่ไมค์ธรรมดาๆ แต่มันจะทำให้เขาได้เดินทางไปยังที่ๆ ทุกคนอยากจะไปรับรู้ นั่นคือ " อนาคต "
หลายคนที่ดูตัวอย่างคงจะคิดใช่ไหมครับ นี่ต้องเป็นหนังตลกชนิดฮากันกระจายทั้งเรื่อง แต่เปล่าเลย เรื่องนี้นอกจากจะไม่ค่อยมีตลกแล้ว ตรงกันข้าม เนื้อหาของเรื่องกับทำให้หลายคนอาจจะซึ้งจนน้ำตาไหลได้ เพราะการเดินทางข้ามเวลานี้ ไม่สนุกแบบที่หลายคนคิด
ปี พ.ศ.2549 ( ค.ศ.2006 ) Possible หายไปจากประวัติศาสตร์ ไม่มีใครรู้จักพวกเขา โรงหนังที่พวกเขาเคยใช้แสดงดนตรี กลายเป็นแค่สลัมเก่าๆ ไว้ฉายหนังโป๊เกรดต่ำๆ และเป็นที่นอนของคนเร่ร่อนเท่านั้น เมื่อกรุงเทพฯ ที่พวกเขารู้จัก กลายเป็นสถานที่ๆ พวกเขาแปลกใจ รถไฟวิ่งบนรางลอยฟ้า , ถนนที่รถติดและมีมลภาวะ , ก๋วยเตี๋ยวราคาแพงๆ
โชคยังดี แม้คนเกือบทั้งหมดจะจำเขาไม่ได้ แต่อย่างน้อยๆ ก็ยังมีคนที่จำเขาได้อยู่คนหนึ่ง นั่นก็คือ " อู๋ " เด็กน้อยที่เคยเป็นแฟนคลับตัวยงของ Possible แต่ทุกวันนี้ ชะตากรรมของพวกเขาก็ไม่ต่างกัน สังเกตได้ว่า อู๋ใช้นามบัตรว่า " อู๋ VDO " แสดงว่าเขาเคยทำธุรกิจพวก VDO มาก่อน แต่จะด้วยเหตุผลใดไม่ทราบ เขาจึงเหลือแค่การเก็บของเก่าขาย และปั๊ม CD ผีขายเท่านั้น
แม้อู๋จะลำบาก แต่เขาก็พยายามเต็มที่ๆ จะช่วยเหลือให้พวกวง Possible กลับไปในยุคเดิมที่พวกเขามา แต่มันก็ไม่ง่ายเลย ไปออกเทปก็โดนไล่ แถมไม่มีสมาชิกเครื่องเป่า ซ้ำร้าย ภาพที่น่าแค้นที่สุด นั่นคือ The Impossible วงดนตรีรุ่นน้องของพวกเขา วงที่พวกเขาเชื่อว่าเลียนแบบ กลับกลายเป็นวงอมตะ แม้จะผ่านมา 30 กว่าปีแล้ว แต่ " ต้อย Impossible " กลับเป็นบุคคลที่ทุกคนยกย่อง และมีชื่อเสียงขณะที่ " ต๋อย Possible " ไม่มีใครรู้จัก
ผกก. เรื่องนี้ได้ใส่ข้อคิดไว้มากมาย เช่นพิษภัยของยาเสพติด ไม่ว่าจะจะเป็นคนขายบุหรี่ที่แก่เร็วเพราะพิษภัยบุหรี่ หรือพ่อของ " หนูมาลี " อดีตสมาชิกคนหนึ่งของ Possible ที่ตายเพราะพิษสุราเรื้อรัง แต่เหนืออื่นใด แกนสำคัญของเรื่องอยู่ที่ " คุณค่าแห่งเวลา "
" พวกลื้อรู้ไหม? อั๊วไม่ได้ชอบหนังโป๊หรอกนะ แต่อั๊วอยากให้โรงหนังอยู่นานๆ ที่สำคัญ โรงหนังอั๊ว สิบคนก็ฉาย คนเดียวก็ฉาย ตรงเวลาเป๊ะๆ "
ในตอนแรก พวกวง Possible ดูถูกอาแปะเจ้าของโรงหนังว่าเป็นพวกทิ้งศักดิ์ศรี เห็นผลกำไรมากกว่าถึงขนาดเอาหนังโป๊มาฉาย แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ทำให้พวกเขาได้คิด เช่นเดียวกับตอนที่พวกเขาไปหาเรื่องวง Impossible ในยุคปัจจุบัน ( ชอบจริงๆ ไอ่มุข " ต๋อย ต่อย ต้อย " ^ _^! "
" ถ้าวันนั้นวงที่หายไปเป็น Impossible เชื่อเถอะว่าจะมีคนจัดงานรำลึกทุกๆ ปีแน่ "
อู๋พูดกับพวก Possible ที่ทะเลาะกับเขาด้วยอคติ พวกเขาถึงได้คิดว่า " เราเล่นดนตรีเพื่ออะไร เพื่อแค่เอาชนะพวก Impossible งั้นหรือ "
พวกเขาจึงคิดอีกครั้ง และเข้าใจแล้วว่าทำไม Impossible ถึงเป็นวงดนตรีอมตะ ดังนั้นเมื่อพวกเขากลับไปยุคอดีตได้แล้ว จึงทำการแก้ไขตัวเองและคนรอบข้างกันขนานใหญ่
Possible ที่กลับมายุคของตัวเองแล้ว มีความถ่อมตัวกับแฟนคลับ เป็นกันเองมากขึ้น เช่นสองที่เลิกเป็นพวกขี้งอน ไม่เซ็นปกแผ่นเสียงให้แฟนคลับเพราะรูปของเขาถูกตัวอักษรบัง หรือตัวต๋อยเองที่เลิกเจ้าชู้ เพราะในโลกอนาคต เมื่อเขาไปยังบ้านของ " สตรอว์ " แอร์โฮสเตสที่เขาหลงรัก ก็ต้องพบว่าเธอใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว เขาสงสารและรักเธอ ดันนั้นเมื่อกลับมาแล้วจึงไม่ได้ทำตามแบบเดิมๆ อีก นอกจากนี้ยังไปเตือนเรื่องเหล้าและบุหรี่กับคนรู้จัก ( ผมชอบฉากที่สมาชิกคนที่ว่านี้ดื่มเหล้าแล้วทำหน้างงๆ กับรูปลูกสาวตัวเองในอนาคต ตลกแต่ก็ซึ้งดี )
สุดท้าย พวกเขารู้คำตอบแล้ว พวกเขาเลิกนิสัยเสีย เช่นเจ้าชู้ , พาล , เมาหัวราน้ำและขี้เกียจซ้อม ฯลฯ ที่เคยทำมาในอดีต เพราะเขารู้แล้วว่า ยุคสมัยอาจจะเปลี่ยนแปลง ตัวคนอาจจะสูญสลายตามกาลเวลา แต่ " ชื่อเสียง " นั้นสามารถรักษาได้ หากว่ารู้จักการวางตัว และมีวินัย เข้มงวดในตัวเองมากขึ้น
ผมดูหนังเรื่องนี้แล้วทำให้ผมนึกถึงคำที่ใครบางคนเคยบอกผมว่า " ยิ่งยกตน ยิ่งวิบัติ แต่ยิ่งถ่อมตน ยิ่งอยู่นิรันดร์ " นั่นคือคนเราไม่ว่าจะอยู่วงการใด ถ้ามีวินัยกับงานที่ทำ รู้จักมีวินัยกับตนเอง และถ่อมตัวอยู่เสมอ ทำตัวเป็นกันเอง ไม่ยกตนข่มท่าน
ชื่อของคนเหล่านั้นก็จะ " มีคนรัก " ไปนานแสนนานไม่ว่าจะกลุ่มเล็กๆ หรือกลุ่มใหญ่ๆ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม
เพราะส่วนมากบุคลิกของคนดี มักเป็นบุคลิกที่ " ถ่อมตน " เสมอ จึงสามารถเปิดรับแนวทางใหม่ๆ ได้รอบด้าน ทำให้ปรับตนเข้ากับยุคสมัยได้ตลอดเวลา ( อย่างในเพลง " เก๋า " ที่ต๋อยแต่งให้กับใครหลายคนที่ยังคงชื่อเสียงและมีคนรักมากมาย เช่น " ต้อย Possible " หรือ " สมบัติ เมทะนี " )
ก่อนจะจบบทความนี้ อยากจะบอกว่า " อนาคตไม่ควรทำให้เราหลงระเริงหรือกังวล หากแต่อนาคตมีไว้ให้ผู้รู้ไม่ประมาท ไม่ว่าปัจจุบันจะดีหรือร้ายก็ตาม "
แล้วคุณจะคงความ " เก๋า " ได้นานแสนนาน
--------------------------
TonyMao_NK51
Mail To : tonymao_nk51@hotmail.com
ปล.ดูเรื่องนี้แล้วก็อดนึกถึงตัวเองไม่ได้เช่นกัน ( รู้สึกว่าตัวเองผิดพลาด คิดว่าคนที่ตามผมมานานน่าจะเข้าใจ )
จากคุณ :
TonyMao_NK51 
- [
วันพ่อแห่งชาติ 11:55:16
]
|
|
|
|
|
|
