หลังจากพากเพียรตรากตรำกำเงิน 120 ไปยืนซื้อบริการความเพลิดเพลินที่มีขายในโรงหนัง (และอาจมีดูฟรีไม่เสียค่าตั๋วบ้างในบางที) นับได้ถึง 80 ครั้งเลยทีเดียว และในเมื่อมันมาครบรอบอีกหนึ่งขวบปีที่เสือตัวร้ายจะผ่านพ้น คุณน้องหมูจะเดินตุ้ยนุ้ยเข้ามาแทนที่ ...ในเวลานี้ก็มาถึง ซึ่งวาระและภาระของผมแล้ว กับการสรุปผลลัพธ์ความยอดเยี่ยมที่ผ่านตาผมมาตลอดทั้งปีครับ ...
มาเริ่มกันที่ ส่วนแรก กับ "การแสดงสุดประทับใจ"...
ในปีที่ผ่านมา ได้มีหลายร้อยบทบาทการแสดงที่ได้ฝากฝังไว้ซึ่งลีลา วาทะ และศิลปะ ในการเล่นหนัง ...มีทั้งบางคนที่ทำอะไรให้หนังไม่ได้เลย หรือบางคนก็ยังเป็นได้แค่ไม้ประดับ มีบางคนที่ทำหน้าที่ได้ดีสมบทคาแรกเตอร์ แต่กับบางคนส่วนน้อยที่สุดนี้ เขาและเธอคือความยอดเยี่ยมทั้งในภาพลักษณ์ และฝีไม้ลายมือที่มีอะไรให้คนดูต้องรู้สึกประทับใจไปกับการสวมวิญญาณของนักแสดงเหล่านี้
และนี่ก็คือ รายชื่อของนักแสดงแห่งปี 2006 ที่ผมประทับใจในตัวเขาและเธออย่างมากมาย ...ขอแบ่งแยกย่อยออกเป็น 3 สาขาต่อไปนี้ครับ (สาขานี้ไม่ขอเรียงลำดับความเยี่ยม)
นักแสดงชายสุดประทับใจ
ฮิวโก้ วีฟวิ่ง ในบท "V" ...จาก "V for Vendetta"
แม้เราจะไม่ได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาเลยแม้สักเศษเสี้ยว แต่ความสามารถผ่านน้ำเสียงและลีลาการแสดงออกที่แพรวพราวของเขาก็สำแดงพลังออกมาให้เห็นได้ถึงความทรงพลัง แกร่งกล้าของ นักสู้อุดมการณ์สูงส่งนามกรตัวอักษรผู้นี้
แดเนียล เครก ในบท "James Bond" ...จาก "Casino Royale"
จากคำปรามาสสบประมาทอันช่างรุนแรงเหลือเกิน ความกดดันที่แบกรับไว้ซึ่งความคาดหวังจะอาฆาตเต็มกำลังของแฟนพันธุ์บอนด์ทุกคน ถูกแปรเปลี่ยนให้เป็นการแสดงที่เปี่ยมล้นไปด้วย ความเป็นบอนด์ ซึ่งเราไม่เคยได้รู้จักในตอนที่ยังเป็น เพียรซ บรอสแนน และนี่คือตัวจริงเสียงจริงที่สามารถเอาไปเทียบรุ่นกับ ฌอน คอนเนอรี่ ได้อย่างไม่น้อยหน้าไปกว่ากันเลย
จอห์นนี่ เดปป์ ในบท "Jack Sparrow" ... จาก "Pirates of the Caribbean : Dead Man's Chest"
จะให้ใครอื่นมาเป็น แจ๊ค สแปร์โรว์ คงยากที่จะทำได้เท่า
พี่เดปป์ แล้ว ...หรือต่อให้เอาดาราคุณภาพออสการ์รับประกันซักกี่ตัว ก็เล่นได้บ้าไม่เท่าเขาคนนี้แน่ การกลับมาของหนังภาคต่อหนนี้อาจจะดีเยี่ยมไม่เท่าคราวก่อน แต่
สิ่งที่ดีที่สุดของหนังชุดนี้ ก็ยังคงทำหน้าที่ขโมยซีนได้สุดยอดเหมือนเคย (ฉากจบที่เขาจากไป ทำผมใจหายว๊าบเลยทีเดียว ทั้งๆที่รู้อยู่ล่ะนะ ว่าเขาต้องกลับมา)
จองจินยอง ในบท "กษัตริย์" ...จาก "The King & The Clown"
แม้ว่าบทบาทของพระเอกสองคน (เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นหนึ่งพระเอก หนึ่งนางเอกดีหน้อ) อาจจะโดดเด่นสูสีไม่น้อยไปกว่ากันซะเท่าไรนักก็ตามที แต่ถ้าจะว่ากันตามเนื้อผ้าแล้ว ความยอดเยี่ยมนี้จึงต้องตบรางวัลให้กับ บทกษัตริย์ แต่เพียงผู้เดียว(ในความคิดของผม) ด้วยการแสดงที่บ้าถึงขีดสุด ร้ายกาจถึงขั้นน่าเกลียดน่ากลัว แต่ผมก็เห็นใจในชะตากรรมที่ชวนให้ต้องสงสารของกษัตริย์ที่ไม่รู้จักคุณค่าของคำว่า "ความรัก" ผู้นี้ ...เล่นได้ใจผมไปเต็มๆ
น้อย-กฤษดา สุโกศล แคลมป์ ในบท "ภูชิต" ...จาก "13 เกมสยอง"
ตัวหนังที่ว่าระทึกแล้วคงจะไปไม่ถึงที่สุด ถ้าขาดซึ่งผู้ท้าระทึกที่สามารถพอจะแบกหนังให้อยู่กับเขาไปได้ทั้งเรื่อง และพี่น้อย นักร้องจอมพริ้วคนนี้ ก็ทำได้และยังให้ความยอดเยี่ยมในบทบาทที่มีทักษะทางการแสดงให้ได้ใช้ได้เล่นในทุกๆด้านอย่างครบครัน
นักแสดงหญิงสุดประทับใจ
เมอรีล สตรีพ ในบท "Miranda" ...จาก "The Devil Wears Prada"
เธออาจคือตัวร้ายผู้น่าหมั่นไส้อย่างเป็นที่สุดเท่าที่ผมเคยดูหนังมาเลยทีเดียว แต่ยังไงๆผมก็เกลียดเธอไม่ลง ยิ่งไปกว่านั้น นี่คือบทบาทที่ผมขอเชียร์ให้ป้าเมอรีลได้ออสการ์ไปอีกหนึ่งตัว (รู้ทั้งรู้ว่าอาจไม่มีหวังก็ตามที เพราะตัวเต็งในตอนนี้ เป็นป้าเฮเลน มิเรน เสียแล้ว)
รีส วิเธอร์สปูน ในบท "June Carter" ...จาก "Walk the Line"
ก่อนดูหนัง ผมไม่ได้คิดเลยว่า รีส จะทำได้ดีจริงสมคำชมของนักวิจารณ์เขาว่าเอาไว้เลย (ก็ภาพของสาวคอมเมดี้ของเธอได้ฝังในเข้าไปแล้วนี่) ซึ่งพอได้เห็นของจริงเท่านั้นแหละ ผมก็เป็นอันหมดซึ่งความไม่วางใจ กลายเป็นการยกยอปรารถนาจะให้เธอได้ออสการ์ตัวนั้นไปในท้ายที่สุด
อีวา กรีน ในบท "Vesper Lind" ...จาก "Casino Royale"
เธอ คือ ผู้หญิงคนแรกในชีวิตเขา และ เป็นคนสุดท้ายที่สอนให้เขารู้ว่า ความรัก มีอะไรที่มากไปกว่า การร่วมรักบนเตียง ... จากที่เคยปรามาสว่าไม่มีความสวยเลย ในหนังเอพิค "Kingdom of Heaven" มาในคราวนี้ ไม่รู้ไปทำอะไรมาถึงได้ดูดีเซ็กซี่ถูกตาต้องใจ (ยิ่งในฉากที่เธอไม่แต่งหน้า ยิ่งทำให้ผมใจละลายแทบอยากจะตายอยู่ตรงที่นั่ง)
กรีน เป็นสาวบอนด์ได้เยี่ยม เหมือนที่ เครก ก็เป็นบอนด์ที่สุดยอด เธอเป็นได้ทั้งชีวิตชีวาของหนัง และจุดหักมุมสำคัญที่ทำให้ บอนด์ตอนต่อไป น่าดูขึ้นมาทันที
ต่าย-ชุติมา ทีปะนาถ ในบท "อ้อม" ...จาก "Seasons Change"
แค่หนังเรื่องแรก เธอก็ได้เผลอขโมยใจผมไปหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นฉากที่แสดงความน่ารักสดใส หรือว่าหม่นหมองเศร้าใจ เธอทำได้ถึงในทุกๆฉาก เธอเป็นอ้อมได้ทั้งตัวและหัวใจ
ทีมนักแสดงสุดประทับใจ
สองพระเอกคู่รัก แห่ง "Brokeback Mountain"
ฉากร่วมรักของชายและชาย อาจจะกลายเป็นภาพที่ชวนไม่น่ามอง ถ้าขาดไปซึ่งการแสดงที่เข้าถึงจุดสุดยอดในความซาบซึ้งปนเจ็บปวดของ ฮีท เลดเจอร์ และ เจค จิลเลนฮาล ...ทุกฉากที่เขาและเขาอยู่ด้วยกัน แม้มันจะเอื่อยจนน่าเบื่อ แต่ผมก็ไม่สามารถละสายตาออกจากจอได้เลยแม้สักเสี้ยววินาที
ชาวบ้านทุกคนในชุมชนถนนสายสาม แห่ง "Always"
ความสนุกสนานของผู้คน ความเป็นมิตรของเพื่อนบ้าน และความสัมพันธ์ของกลุ่มคนที่รวมตัวกันเป็นครอบครัว กลายเป็นภาพแห่งความลึกซึ้งที่สวยงามน่าจดจำในจิตใจดวงนี้ของผม และถ้าจะให้ยกกลุ่มนักแสดงยอดเยี่ยมตลอดกาลขึ้นมาสักกลุ่ม พวกเขาเหล่านี้จะเป็นตัวเลือกแรกๆ สำหรับผมเลยทีเดียว
ผู้เคราะห์ร้ายบนเครื่องบิน แห่ง "United 93"
ช่วงเวลาที่คนดูกำลังเผชิญหน้ากับความเป็นจริงอันน่าสลดบนเครื่องบินลำนั้น มันคือช่วงเวลานาทีทองที่การแสดงของนักแสดงโนเนมเหล่านี้ได้สวมวิญญาณของผู้เคราะห์ร้ายที่ให้ความรู้สึกสมจริงสมจังได้มากที่สุดเท่าที่โลกภาพยนตร์ได้เคยมีหนังที่สร้างมาจากเรื่องจริงเลยทีเดียว ...นี่คืออีกหนึ่งกลุ่มการแสดงที่ผมจะจดจำเอาไว้ว่าพวกเขาคืออีกหนึ่งตัวเลือกแรกๆที่ผมจะนึกถึงเช่นกัน
สองพระเอกคู่แค้น แห่ง "The Prestige"
แค่ได้เห็นการประกบกันของ ฮิวจ์ แจ๊คแมน และ คริสเตียน เบล ในหนังเรื่องนี้ ก็คุ้มค่ามากพอสำหรับการได้ดูหนังเรื่องนี้แล้ว ...พลังความร้ายกาจบนจอของพระเอกตัวร้ายได้แผ่รังสีให้คนดูรู้สึกได้ถึงความอำมหิต คิดอันตรายที่ต่างคนต่างมีให้ต่อกัน ความมันส์ระทึกทั้งหมดทั้งมวลเกิดขึ้นได้เพราะการขับเคี่ยวทางการแสดงที่เข้มข้นของสองดาราคุณภาพคู่นี้
สี่พระนาง แห่ง "The Holiday"
ต้องยกผลประโยชน์ให้เสน่ห์ของตัวละครทั้งสี่ ที่ต่างคนต่างก็น่ารัก และเมื่อรวมกันก็กลายเป็นส่วนผสมที่ลงตัวมากๆสำหรับความเป็นหนังโรแมนติก-คอมเมดี้แห่งปีเรื่องนี้
แก้ไขเมื่อ 02 ม.ค. 50 16:42:02
จากคุณ :
OncE UPoN'-'a MaN 
- [
2 ม.ค. 50 16:39:30
]
บทสรุป ดู{หนัง}วิธ มายเซลฟ์ ปี 2006 ... การแสดงสุดประทับใจ ฉากชวนจดจำ และ 10 สุดยอดหนังเยี่ยมแห่งปี ของผม
